Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Trynitarne podstawy dialogu międzyreligijnego
Trinitarian Foundations of Interreligious Dialogue

Autorzy:

Fic, Leonard

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2034926.pdf

Data publikacji:

2021-11-05

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

dialog
dialog międzyreligijny
objawienie
trynitarne podstawy dialogu
Sobór Watykański II
Jan Paweł II
owoce dialogu
dialogue
interreligious dialogue
Revelation
trinitarian foundations of dialogue
Second Vatican Council
Pope John Paul II
the fruits of dialogue

Opis:

Artykuł omawia w zarysie trynitarne podstawy dialogu chrześcijaństwa z innymi religiami. Wynikają one z Bożego objawienia: w akcie stworzenia (podstawa patrylogiczna), Wcielenia Syna Bożego (podstawa chrystologiczna) oraz obecności i działania Ducha Świętego w Kościele i świecie (podstawa pneumatologiczna). Przedstawia ponadto wkład Soboru Watykańskiego II i zaangażowanie św. Jana Pawła II w dzieło dialogu międzyreligijnego.
The article discusses the outline of theological foundations of dialogue between christianity and other religions. It originates from God’s revelation: the act of creation (patrilogical foundations), the incarnation of the Son of God (christological foundations) as well as the presence and actions of the Holy Spirit in the Church and the world (pneumatological foundations). Furthermore, the article presents the contribution of the Second Vatican Council and the involvement of St. John Paul II into the work of interreligious dialogue.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 9; 35-49
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Interreligious Dialogue in Jesus Christ
Dialog międzyreligijny w Jezusie Chrystusie

Autorzy:

Proniewski, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/950539.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

religia
dialog międzyreligijny
chrześcijaństwo
judaizm
hinduizm
buddyzm
religion
interreligious dialogue
christianity
judaism
islam
hinduism
buddhism

Opis:

This article presents a critical reflection on the advancement of interreligious dialogue between Christianity, Judaism, Islam, Hinduism, and Buddhism. Considering the person of Jesus Christ as a common reference point provides another perspective on reconciliation as well as a means to bridge the differences that continue to hinder a communal experience of faith.
Artykuł nt. Dialog międzyreligijny w Jezusie Chrystusie zawiera krytyczną refleksję na temat stopnia zaawansowania w dialogu między religiami takimi jak: chrześcijaństwo, judaizm, islam, hinduizm, buddyzm. Uwzględnienie wspólnego punktu odniesienia do osoby Jezusa Chrystusa ma być kolejnym głosem w sprawie pojednania i sugestią w niwelowaniu różnic, które ciągle utrudniają wspólnotowe doświadczenie wiary.

Źródło:

Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 1
1644-8855

Pojawia się w:

Rocznik Teologii Katolickiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Interreligious Dialogue in the Thought of Benedict XVI: Ecclesiological Foundations and Distinctive Characteristics

Autorzy:

Viviano, Rocco

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/618015.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Benedict XVI
Catholic Church
Ecclesiology
Interreligious Dialogue
Magisterium

Opis:

Since the Second Vatican Council, Catholic teaching has placed great emphasis on in interreligious dialogue as an integral aspect of the Church’s mission. However there remains a tension between interreligious dialogue and the church’s duty of proclaiming the gospel that constantly calls for clarification. By articulating the ecclesiological foundations of interreligious dialogue, Benedict XVI has significantly contributed to clarify the Catholic understanding of its nature and characteristics, and also suggested concrete ways in which Christians and the followers of other religions are called to engage in constructive dialogue for the good of the whole of humanity.

Źródło:

Annales Missiologici Posnanienses; 2015, 20; 107-135
1731-6170

Pojawia się w:

Annales Missiologici Posnanienses

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Modernity and interreligious dialogue. Difficulties posed by the ideological translation of religious categories

Autorzy:

Corpas-Aguirre, María A.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1035603.pdf

Data publikacji:

2020-12-05

Wydawca:

Akademia Katolicka w Warszawie

Tematy:

dialog międzyreligijny
nowoczesność
tożsamość religijna
państwo
islam
Dīn
Dawla
interreligious dialogue
modernity
religious identity
state
Islam

Opis:

The relationship between Islam and Modernity is often explained in antagonistic terms. On the one hand, because Islam is a holistic system, where the political and religious spheres remain connected, resisting a modern definition of “religion”. On the other, because Modernity has been associated with the evolution of the liberal State and democracy, whose bases are deeply relativistic. Along these lines, we propose some arguments about the origin of this disagreement. To do this, we focus on the ideological reductionisms “religion” and “state” applied to the theological categories Dīn and dawla. The trace of this modern homologation can be traced through the historical connection of the West with the Islamic Arab world. Enlightened approaches and their ideal of progress found their best expression in reformist thinking. Since the 18th century, the solution to the problems derived from colonialism necessarily went through making the dogmatic foundations more flexible, injecting sceptical principles. The birth of this “political Islam” necessarily brought its “national” translation. The processes of construction of these states would feed the liberation movements, spreading for decades the deep wound of political violence and its export to the world. It is from this context that the Catholic Church has appealed to theological foundations as the only possible way to reverse the damage caused by geopolitics. Unfortunately, the states of opinion generated around this work divide, in the first place, Catholics. Throughout these pages, we will try to provide lines of reflection that add to our responsibility to generate a Christian conscience, open, reasonable and without interference, with respect to Islam.

Źródło:

Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 2; 6-25
0209-3782
2719-7530

Pojawia się w:

Warszawskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

O (nie)możliwości dialogu między religiami
On the (Im)Possibility of Interreligious Dialogue

Autorzy:

ZIEMIŃSKI, Ireneusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1047481.pdf

Data publikacji:

2020-01-16

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

religia, dialog, wiara, Bóg, Kościół
religion, dialogue, faith, God, the Church

Opis:

Autor stara się uzasadnić tezę o niemożliwości autentycznego dialogu międzyreligijnego, rozumianego jako wspólne poszukiwanie prawdy. Głównym powodem jest to, że autentyczny wyznawca określonej religii – przystępując do wspólnego poszukiwania prawdy z wyznawcami innych religii – musiałby w punkcie wyjścia zawiesić przekonanie o słuszności własnej wiary; tego jednak od nikogo żądać nie można. W takim razie dialog międzyreligijny jest możliwy jedynie jako zwalczanie wierzeń uważanych za fałszywe, nawracanie innowierców, potwierdzenie własnej tożsamości religijnej lub ekspresja własnych przekonań. Podobne trudności dotyczą dialogu ekumenicznego w chrześcijaństwie.
The author attempts to justify the claim that an authentic interreligious dialogue, conceived of as the common pursuit of the truth, is impossible. As the main reason the author indicates the fact that, at the starting point of such a pursuit, it would be necessary for an authentic believer in a religion to suspend his or her faith in the truth of this religion. This condition, however, cannot be accepted by any of the involved parties. Thus interreligious dialogue is possible merely in the form of converting those who believe differently, opposing beliefs considered as false, confirming one’s religious identity, or expression of one’s beliefs. Similar difficulties apply also to the ecumenical dialogue within Christianity. Translated by Patrycja Mikulska

Źródło:

Ethos; 2016, 29, 1 (113); 243-258
0860-8024

Pojawia się w:

Ethos

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Pope John Paul II’s Significant Gestures for Interreligious Dialogue An Attempt of Interpretation

Autorzy:

Michalik, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/668109.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Second Vatican Council
Pope John Paul II
non-Christians
interreligious dialogue
gestures

Opis:

One of the important tasks of pope John Paul II pontificate was interreligious dialogue. Twenty-seven years lasting pontificate, was full in that matter of extremely important words and many still important spectacular gestures. The article reminds those more and those less known pope’s gestures, and it is an attempt of interpretation. The brave gestures of the Pope speak stronger than words, are better remembered and are a constant inspiration to those, who take up the task of interreligious dialogue.

Źródło:

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2011, 1, 1
2391-6559
2083-8018

Pojawia się w:

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Jan Paweł II – Pontifex Maximus dialogu międzyreligijnego
John Paul II – Pontifex Maximus of interreligious dialogue

Autorzy:

Żmudziński, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/558677.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Gdańskie Seminarium Duchowne

Tematy:

dialog
Jan Paweł II
Kościół
kultura
pokój
religia
zbawienie
Church
culture
dialogue
John Paul II
peace
religion
salvation

Opis:

Dialog jest pojęciem, które po Soborze Watykańskim II wyznaczyło kierunki poszukiwań teologicznych i duszpasterskich. Pontyfikat Jana Pawła II był z całą pewnością czasem, w którym szeroko pojęty dialog stał się codziennym wymiarem eklezjalnej aktywności. Użyta w tytule niniejszego artykułu nazwa Pontifex Maximus, (Najwyższy Budowniczy mostów) wskazuje na najwyższą godność Biskupa Rzymu w wymiarze kapłańskim, ale też na jego zdeterminowanie w dialogu międzyludzkim, rozumianym jako dialog ekumeniczny, międzyreligijny i kulturowy. Papież Jan Paweł II był więc kontynuatorem soborowego dynamizmu, dając jednocześnie pogłębione podstawy dialogu oraz dyskredytując wszystkie jego wypaczenia. Wskazywał właściwe formy dialogu i wyznaczał zadania poszczególnym członkom wspólnoty Kościoła. Wobec przedstawicieli innych religii wysuwał propozycje płaszczyzn spotkania i je inicjował. Świadczą o tym chociażby najbardziej spektakularne wydarzenia, jak wizyta w rzymskiej synagodze czy Światowy Dzień Modlitwy o Pokój w Asyżu.
Dialogue is the conception which determined the ways of theological and priestly searching made after the Vatican Council II. The pontificate of John Paul II was the time in which the dialogue happened to be the daily measurement of the ecclesiological activity. The name Pontifex Maximus (The Most Important Bridge Builder), that was used in the title of that article, shows the greatest dignity of the Bishop of Rome in the priestly measurement. Hence John Paul II is the continuator of the Council’s dynamism simultaneously giving the dialogue’s bases and discrediting all its distortions. He showed the correct dialogue forms and pointed jobs to the particular members of the Church’s communion. He gave the propositions of meeting and initiated them, to representatives of other religions. The most spectacular events that show it are: the visit to the synagogue of Rome or The World’s Prayer for peace in Assisi.

Źródło:

Studia Gdańskie; 2012, 30; 175-186
0137-4338

Pojawia się w:

Studia Gdańskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Openness to interreligious dialogue – psychological antecedents and processes
Otwartość na dialog międzyreligijny ‒ psychologiczne uwarunkowania i procesy

Autorzy:

Krok, Dariusz
Król, Przemysław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/594967.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

otwartość; dialog międzyreligijny; osobowość; postawy religijne; procesy dialogowe.
openness; interreligious dialogue; personality; religious attitudes; dialogue processes.

Opis:

Celem niniejszego artykułu jest określenie psychologicznych uwarunkowań i procesów, które odgrywają kluczową rolę w budowaniu i rozwijaniu otwartości na dialog międzyreligijny. Dwa czynniki decydują o stylu prowadzenia dialogu międzyreligijnego: cechy osobowości (ugodowość i otwartość na doświadczenie) oraz postawy religijne (dojrzała religijność). Formują one atmosferę tolerancji, która jest szczególnie ważna w dialogu, gdyż tworzy wolność religijną, która jest niezbędnym warunkiem dialogu międzyreligijnego. Skuteczność dialogu międzyreligijnego zależy od obecności czynników osobistych i grupowych, które określają jego ostateczny charakter, np. prawdziwa autonomia motywacji religijnej, umiejętność różnicowania zasadniczych i peryferyjnych elementów religii lub autentyczność przekonań religijnych związana z zaangażowaniem. W wielu sytuacjach wymienione czynniki wchodzą we wzajemne interakcje, które wpływają na finalne formy dialogu międzyreligijnego.
The aim of this article is to examine psychological antecedents and processes that play a crucial role in building and developing openness to interreligious dialogue. Two factors turn out to determine the ways in which interreligious dialogue is led: personality traits (agreeableness and openness to experience) and religious attitudes (intrinsic religiosity). They create an atmosphere of tolerance, which is especially important in dialogue as it promotes the religious freedom that is a necessary condition for interreligious dialogue. The effectiveness of interreligious dialogue depends on the presence of personal and group factors which all contribute to the final outcome, e.g. genuine autonomy of religious motivation, the ability to differentiate between essential and peripheral elements in religion, or authenticity of religious beliefs connected with commitment. They frequently interact with each other in influencing the final forms of interreligious dialogue.

Źródło:

Studia Oecumenica; 2019, 19; 291-308
1643-2762

Pojawia się w:

Studia Oecumenica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Anthropological Topics in the Interreligious Dialogue. A Christian-Orthodox Perspective
Tematy antropologiczne w dialogu międzyreligijnym — perspektywa prawosławna

Autorzy:

Boldişor, Adrian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/595657.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Opis:

Dialog międzyreligijny ma stałe miejsce w porządku obrad różnych organizacji, zarówno świeckich, jak i religijnych. W dialogu tym konieczność dyskusji na temat praw człowieka związana jest z faktem życia ludzi w multireligijnym świecie, w którym żyją obok siebie przedstawiciele różnych tradycji duchowych. Zagadnienia antropologiczne mają często za zadanie rozwiązywanie bieżących problemów, stawiając w centrum uwagi znaczenie ustanowienia pokoju na świecie i globalne poszanowanie równości międzyludzkiej. W związku z tym poszukuje się praktycznych i konkretnych rozwiązań dotyczących problemów społecznych, ekonomicznych i politycznych, które coraz bardziej niepokoją współczesny świat. Ponadto pytania o człowieka i jego prawa stanowią współczesny obiekt zainteresowania, niezależnie od tradycji religijnych. Wraz z uczestnictwem w spotkaniach międzyreligijnych Kościoły prawosławne aktywnie angażują się w dyskusje bilateralne dotyczące różnych zagadnień antropologicznych. Na przestrzeni lat prawosławni różnych narodowości próbowali wdrożyć wypracowane na nich rozwiązania, które obowiązywałyby nie tylko jakąś konkretną grupę wiernych, ale cały świat prawosławny.

Źródło:

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2014, 34; 7-19
0137-3420

Pojawia się w:

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Interreligious Dialogue in Practice. Letter to a New Bishop
Chrześcijańskie świadectwo w dialogu międzyreligijnym. List do Nowego Biskupa

Autorzy:

Körner, Felix

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480190.pdf

Data publikacji:

2015-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

Interreligious dialogue
theology of religions
Christian-Muslim encounter
pastoral programme
dialog międzyreligijny
teologia religii
relacje między chrześcijanami i muzułmanami
program duszpasterski

Opis:

How can a local Church be, at the same time, a credible, convincing witness to Christ’s Kingdom and pro-active in the attitude of openness, reconciliation, understanding and collaboration? In other words, how to be God’s people in mission and in dialogue? Letter to a New Bishop offers theological grounds and provides some suggestions and material for a truly Catholic encounter with other believers. It begins with a brief overview of the relevant terminology: mission, evangelisation, interreligious dialogue and proclamation. It then proposes several concrete propositions of how to set up and run a diocesan office, or an organisation, charged with interreligious dialogue and related matters. The Letter addresses also some common misconceptions about the idea of interreligious dialogue, and encourages its advocates to carry on this difficult, but so desperately needed, work.
W jaki sposób Kościół może praktykować postawę otwartości, pojednania, zrozumienia i współpracy, niosąc zarazem wiarygodne i przekonujące świadectwo o Królestwie Bożym? Innymi słowy, w jaki sposób winniśmy być chrześcijanami, a przy tym ludźmi misji i dialogu? List do Nowego Biskupa, teologicznie spójny, stanowi zaproszenie do skorzystania z kilku propozycji w tym względzie. Po krótkim przeglądzie terminologii tematu jak misja, ewangelizacja, dialog międzyreligijny i proklamacja, jego autor przechodzi do konkretnych sugestii dotyczących ustanowienia i prowadzenia specjalnej komórki, lub organizacji diecezjalnej, obarczonej zadaniem prowadzenia dialogu międzyreligijnego i zajmowania się wszelkimi innymi związanymi z nim tematami. W dalszym ciągu Listu jego autor zmierza się z kilkoma najbardziej rozpowszechnionymi błędnymi mniemaniami na temat dialogu międzyreligijnego, oraz zachęca jego zwolenników do kontynuowania tego trudnego, ale jakże potrzebnego, dzieła.

Źródło:

Nurt SVD; 2015, 2; 325-337
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

Islam in Slovakia in interreligious dialogue
Islam na Słowacji w dialogu międzyreligijnym
Islam na Slovensku v medzináboženskom dialógu

Autorzy:

Jurko, Jozef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480732.pdf

Data publikacji:

2016-06-30

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

Islam
Islamic culture
Dialogue
Religion
Muslims
Christianity
kultura islamska
dialog
religia
muzułmanie
chrześcijaństwo
islam
islamská kultúra
dialóg
náboženstvo
moslimovia
kresťanstvo

Opis:

The Austro-Hungarian Empire in 1912 recognized Islam as one of the allowed religions on its territory - and thus also in the area of Slovakia and the Czech Republic. In the Czech Republic the Muslim religious community was recognized in 2004. In Slovakia it has not happened yet. The Koran orders Muslims to follow everything what is given in it and not to change it for anything else in the world, but simultaneously with this orders them to respect Christians, Jewish and other religions in the world. Especially the Christians have to follow the demand to spread Christ and the Gospel everywhere they are, also to numerous groups of immigrants from Muslim countries. The world actually stays before big challenges how to develop constructive ecumenical dialogue with Islam. Muslims and Christians, inspired by common values, are called to work together in the interest of justice, peace and respect of dignity and rights of every man.
W 1912 roku Cesarstwo Austro-Węgierskie uznało islam za jedną z dozwolonych religii na swym terenie, a więc także na terenie Słowacji i Republiki Czeskiej. W Republice Czeskiej muzułmańska wspólnota wyznaniowa została uznana w 2004 roku. W Słowacji to jeszcze nie nastąpiło. Koran nakazuje muzułmanom kierować się wszystkim, co jest w nim podane i nie zamieniać tego na nic, co jest w świecie, lecz jednocześnie nakazuje też darzyć szacunkiem chrześcijan, Żydów i inne religie świata. Szczególnie zaś chrześcijanie mają spełniać żądanie głoszenia wiary w Chrystusa i Ewangelię wszędzie tam, gdzie się znajdują, także licznym grupom imigrantów z krajów muzułmańskich. Świat stoi w obliczu wielkiego wyzwania, jak rozwijać ekumeniczny dialog z islamem. Muzułmanie i chrześcijanie, pod wpływem wspólnych wartości, wezwani są do współpracy w interesie sprawiedliwości, pokoju i szacunku wobec godności i praw każdego człowieka.
V roku 1912 Rakúsko-uhorská monarchia uznala islam, ako jedno z náboženstiev, povolených na celom svojom území – teda aj na území Česka a Slovenska. V Česku bola moslimská náboženská obec registrovaná až v roku 2004. Na Slovensku sa tak doteraz nestalo. Korán moslimom prikazuje, aby nasledovali to, čo je v ňom zoslané a aby to nevymenili za nič iné na svete, ale zároveň im ukladá povinnosť rešpektovať kresťanské, židovské náboženstvo a iné náboženstvá sveta. Práve od kresťanov sa žiada, aby hlásali Krista a evanjelium všade kde sa nachádzajú a aj početným prisťahovalcom z moslimských krajín. Svet aktuálne stojí pred veľkými výzvami ako rozvíjať konštruktívny ekumenický dialóg s islamom. Moslimovia a kresťania, inšpirovaní spoločnými hodnotami sú povolaní spoločnými silami pracovať v záujme spravodlivosti, mieru a rešpektovania dôstojnosti a práv každého človeka.

Źródło:

Nurt SVD; 2016, 1; 222-239
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Przemysław Plata OSA, The Appeal to the Trinity in Contemporary Theology of Interreligious Dialogue, Leuven 2007, ss. 230

Autorzy:

Kupczak, Jarosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/571230.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Źródło:

Polonia Sacra; 2012, 16, 1
1428-5673

Pojawia się w:

Polonia Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Purpose and forms of interreligious dialogue according to Benedict XVI
Cel i formy dialogu międzyreligijnego według Benedykta XVI

Autorzy:

Słupek, Roman

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/695425.pdf

Data publikacji:

2018-12-29

Wydawca:

Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu

Opis:

Benedict XVI, identifying himself as “the apostle of dialogue and the man of peace”, makes an important contribution to the interreligious dialogue. The Pope indicates that this dialogue cannot be treated as a “temporary choice”, but as the future depends on it, it is a “life necessity”. The aim of the dialogue is not just simple exchange of ideas, but also seeking for truth together, in the spirit of love and respect for every human being, for his culture and spiritual tradition. In this mutual search and in-depth study of truth the Church recognizes in diverse religions these aspects, which are true and sacred and at the same time confesses, that in Jesus Christ the history of Salvation is crowned and revealed most perfectly. Interreligious dialogue according to Benedict XVI has many diverse forms. The first form is “dialogue in life”, which means peaceable and full of respect existence in one space of confessors of diverse religions. Further there is a “dialogue in action”. It is expressed in taking action together, which aims at promotion of integral development of human being and involvment for peace and justice. Moreover there is an area of theological discussions, where people can exchange ideas regarding their spiritual richness, especially their experience of prayer.

Źródło:

Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2018, 20, 2
2544-6460

Pojawia się w:

Wrocławski Przegląd Teologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

O możliwości hermeneutycznego dialogu międzyreligijnego w erze globalizacji
On the possibility of hermeneutical interreligious dialogue in the era of globalization

Autorzy:

Pamrów, Mirosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/430966.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

interreligious dialogue
Panikkar Raimundo
hermeneutics
globalization
consumerism
dialog międzyreligijny
hermeneutyka
globalizacja
konsumpcjonizm

Opis:

The paper concerns the problem of interreligious dialogue in its hermeneutical form developed by Raimundo Panikkar. With respect to current examples of persecution, acts of aggression and intolerance, the question of interreligious dialogue is still relevant. In the context of, among other things, the process of globalization, the paper endeavours to answer the question as to whether the occurrence of such an unusual form of interreligious dialogue as hermeneutical interreligious dialogue, which mainly aims for a profound and authentic understanding of other religions, is possible in social life.
W pracy rozważany jest problem dialogu międzyreligijnego w jego hermeneutycznej formie, zaproponowanej przez Raimundo Panikkara. Kwestia dialogu międzyreligijnego jest wciąż aktualna, w związku z nadal istniejącymi prześladowaniami, aktami agresji czy nietolerancji. W kontekście, między innymi, procesu globalizacji w ramach tej pracy podjęto próbę odpowiedzi na pytanie o możliwość istnienia w życiu społecznym nietypowej formy dialogu międzyreligijnego, jakim jest dialog hermeneutyczny, którego głównym celem jest autentyczne i głębokie zrozumienie obcej religii.

Źródło:

Studia Philosophiae Christianae; 2014, 50, 4; 57-77
0585-5470

Pojawia się w:

Studia Philosophiae Christianae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Małżeństwo i rodzina w religiach niechrześcijańskich – wyzwaniem dla dialogu międzyreligijnego
Marriage and the Family as a Challenge to Interreligious Dialogue

Autorzy:

Sakowicz, Eugeniusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2041416.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Ehe
Mischehe
Familie
nichtchristliche Religionen
Dialog
eheliche Ethik
interreligiöser Dialog
Marriage
mixed marriages
the family
non-Christian religions
dialogue
ethics of marriage
interreligious dialogue
małżeństwo
małżeństwo mieszane
rodzina
religie niechrześcijańskie
dialog etyka małżeńska
dialog międzyreligijny

Opis:

W niniejszym artykule omówiona została istota małżeństwa w głównych religiach świata (judaizm, islam, hinduizm, buddyzm religie ludów pierwotnych). Przedstawiono też zwyczaje i formy zawierania małżeństwa. Zwrócono uwagę na etykę współżycia małżeńskiego. W dalszej kolejności wskazano na wybrane wypowiedzi Urzędu Nauczycielskiego Kościoła na temat małżeństwa i rodziny w różnych religiach. Przedstawiono aspekty: religioznawczy, prawny, dialogiczny małżeństwa międzyreligijnego, czyli tzw. małżeństwa mieszanego. Po naświetleniu fenomenu tej instytucji zwrócono uwagę na pasterską troska Kościoła katolickiego o małżeństwa mieszane i ich rodzinny. Troska ta jest wyrazem dialogu międzyreligijnego. Nie ulega wątpliwości, że małżeństwo i rodziną stanowią fundament życia społeczeństw różnych kultur i religii. W epoce wielokulturowości (i związanych z nią różnych światopoglądów, systemów normatywnych) małżeństwa międzyreligijne stają się wyzwaniem do dialogu interreligijnego. Ważne jest wobec powyższego poznanie rozlicznych tematów, problemów i dylematów dotyczących małżeństwa i rodziny w religiach niechrześcijańskich.
This paper discusses the essence of marriage in the world’s major religions (Judaism, Islam, Hinduism, Buddhism, religions of primitive peoples) and presents the customs and forms of concluding marriage as well as the ethics of marital cohabitation. The paper goes on to analyse selected statements by the teaching office of the Church on the subject of marriage and family in various religions. The question of “mixed” or interreligious marriage is analysed from the perspective of religious rules, law and interreligious dialogue. Attention is drawn to the pastoral care shown by the Catholic Church to mixed marriages and families. This care is a manifestation of interreligious dialogue. Each religion has its own unique understanding of the institution of marriage and family. A mixed marriage brings together two different views of this institution: these views are mutually exclusive in some aspects and coincident in other aspects. Marriage and family undoubtedly constitute the foundation of societies representing various cultures and religions. The religious views on marriage exert an indisputable impact on the moral and social order of individual groups, communities and societies. 
Im folgenden Artikel wird das Wesen der Ehe in den großen Weltreligionen (Judaismus, Islam, Hinduismus, Buddhismus, Religionen der Urvölker) besprochen. Es werden auch Bräuche und Formen der Eheschließung sowie die Ethik der vorehelichen Geschlechtsverkehrs analysiert. Weiter werden ausgewählte Verlautbarungen des kirchlichen Lehramtes bezüglich der Ehe und Familie in anderen Religionen angeführt. Wichtig sind dabei religionswissenschaftliche, rechtliche und dialogische Aspekte der religionsverschiedenen Ehe also der sogenannten Mischehe. Nach der Darstellung dieses Phänomens wird der seelsorgliche Einsatz der katholischen Kirche um die Mischehen und ihre Familien betrachtet. Es steht außer Frage, dass Ehe und Familie ein gesellschaftliches Lebensfundament verschiedener Kulturen und Religionen bilden. In der multikulturellen Epoche werden Mischehen zu einer Herausforderung für den interreligiösen Dialog. Wichtig ist es, verschiedene Probleme im Bezug auf die Ehe und Familie in nichtchristlichen Religionen zu kennen.     

Źródło:

Studia Nauk Teologicznych PAN; 2011, 6-7; 141-164
1896-3226
2719-3101

Pojawia się w:

Studia Nauk Teologicznych PAN

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Interreligious Dialogue of the Catholic Church With the Candomblé Communities in Brazil
Dialog międzyreligijny Kościoła katolickiego ze wspólnotami Candomblé w Brazylii

Autorzy:

Kieżel, Bogusław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/950589.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

Catholic Church
interreligious dialogue
Afro-Brazilian religions
mythology
orishas
Yoruba beliefs
Candomblé
kościół katolicki
candomblé
dialog międzyreligijny
religie
afrobrazylijskie
mitologia
orisze
wierzenia jorubów

Opis:

Deklaracja Soboru Watykańskiego Drugiego, Nostra aetate, poświęcona w całości zagadnieniu relacji Kościoła katolickiego do religii niechrześcijańskich, ukazała nową postawę Kościoła wobec innych religii i określona została pojęciem „dialog”. Kościół katolicki – we współczesnym, wielokulturowym społeczeństwie Brazylii – prowadzi dialog międzyreligijny z wieloma wspólnotami religijnymi, a wśród nich ze wspólnotami Candomblé, które swoje korzenie mają w wierzeniach pochodzenia afrykańskiego. W niniejszym artykule ukazano, w zarysie, zagadnienie dialogu międzyreligijnego Kościoła katolickiego ze wspólnotami religijnymi Candomblé w Brazylii. W pierwszej części wskazano na podstawy dialogu w nauczaniu Kościoła katolickiego oraz jego realizację w dokumentach Konferencji Episkopatu Brazylii. Następnie zarysowano problematykę dialogu międzyreligijnego w ujęciu teologii afroamerykańskiej oraz próby prowadzenia dialogu w obrębie wspólnot Candomblé. W ostatniej części opracowania wskazano na rolę mitologii w wierzeniach Jorubów z Nigerii jako wyzwanie w procesie prowadzenia dialogu religijnego Kościoła ze wspólnotami Candomblé w Brazylii.

Źródło:

Rocznik Teologii Katolickiej; 2014, 13, 2
1644-8855

Pojawia się w:

Rocznik Teologii Katolickiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Dialog międzyreligijny jako „życiowa konieczność” w nauczaniu Benedykta XVI
Interreligious Dialogue as a „Life Necessity” in the Teaching of Benedict XVI

Autorzy:

Słupek, Roman

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2144002.pdf

Data publikacji:

2021-01-30

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

dialog międzyreligijny
Benedykt XVI
prawda
relatywizm
fundamentalizm
godność osoby ludzkiej
wolność religijna
ewangelizacja
interreligious dialogue
Benedict XVI
truth
relativism
fundamentalism
dignity of human person
religious freedom
evangelization

Opis:

Benedict XVI, identifying himself as “the apostle of dialogue and the man of peace”, makes an important contribution to the interreligious dialogue. The Pope indicates, that this dialogue cannot be treated as a “temporary choice”, but the future depends on it, it is a “life necessity”. In development of this dialogue today there appear some obstacles. One of the main goals of the interreligious dialogue is to seek the truth together, and the essential source of numerous impediments preventing it is an erroneous way of approaching truth. It can take a form of relativism, which denies existence of any truth, or a form of religious fundamentalism that claims the right to impose it. In order to prevent interreligious dialogue from leading to religious syncretism and to confusion in those who participate in it, it is necessary to respect certain basic rules. Benedict XVI lists the following as the most important ones: rule of reciprocity, rule of keeping own identity and accepting identity of interlocutor, respecting every human person and uniting dialogue with proclamation of the Gospel.

Źródło:

Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2012, 4; 121-141
2080-8534

Pojawia się w:

Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

„Chrystus jest Afrykaninem!” - „Bezpieczeństwa” i „niebezpieczeństwa” dialogu międzyreligijnego w Afryce
“Christ is African!” - The “Benefits” and “Risks” of interreligious dialogue in Africa

Autorzy:

Sakowicz, Eugeniusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/566840.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie. Instytut Nauk Politycznych

Tematy:

inkulturacja
Jezus jako Przodek
Jezus jako Uzdrowiciel i Król Afrykański
dialog międzyreligijny
trudności dialogu międzyreligijnego
Kościół katolicki
afrykańskie religie tradycyjne
inculturation
Jesus as an Ancestor
Jesus – the Healer, African King
interreligious dialogue
difficulties (“risks”) to interreligious dialogue
Catholic Church
African traditional religions

Opis:

Addressing Kenya’s bishops in Nairobi in 1980, John Paul II said: “Thus not only is Christianity relevant to Africa, but Christ, in the members of his Body is himself African!”. The dialogue between the Catholic Church and African traditional religions is a manifestation of interreligious dialogue which is not merely a project but a reality, and the truth of Jesus Christ is its cornerstone. This article discusses the difficulties associated with the use of terms important for African traditional religions such as Ancestor, Healer and King. The content scope of the titles referring to Jesus is inadequate or incomprehensible to some African peoples and it does not reflect the full Humanity and Divinity of Jesus Christ. Based on this observation, the “benefits” and “risks” of interreligious dialogue in Africa are discussed. Jesus Christ as the God-human is unknown to African traditional religions. His mystery is very difficult to express in terms of the African way of thinking and the religious concepts they use. African Christian theologians regard the idea of triumphant Jesus Christ as important in the context of mission and dialogue. The universalism of the truth of Jesus-the African encounters the specific beliefs of the particular African peoples, which gives rise to a number of difficulties (“risks”) in the dialogue.

Źródło:

Forum Politologiczne; 2014, 16 - Konteksty bezpieczeństwa w Afryce. Problemy globalne, sektorowe, regionalne, lokalne; 315-327
1734-1698

Pojawia się w:

Forum Politologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Dialog czy misja? Dokumenty misyjne Kościoła wobec dialogu międzyreligijnego
DIALOGUE OR MISSION? DOCUMENTS OF THE CATHOLIC CHURCH ON MISSION TOWARDS INTERRELIGIOUS DIALOGUE

Autorzy:

Rzym, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/618095.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

interreligious dialogue; missionary documents; missions ad gentes; Second Vatican Council; Church towards non-Christian religions
dialog międzyreligijny; dokumenty misyjne; misje ad gentes; Sobór Watykański II; Kościół wobec religii niechrześcijańskich

Opis:

The Second Vatican Council opened a new perspective for interreligious dialogue for the Church. Theological refl ection, including non-Christian religions, pointed out the elements of truth and holiness present in them and confi rmed their value as preparation for the Gospel. This positive image of religion does not confl ict with missionary activity. The conciliar and post-conciliar documents of the Church emphasize the constant validity of the missionary mission of Christians and indicate dialogue as one of the forms of mission. Signifi cantly, the topic of interreligious dialogue is primarily addressed in missionary documents that recognize it as an integral part of the preaching of the Gospel. The Council decree Ad gentes divinitus, the exhortation of Paul VI Evangelii nuntiandi, the encyclical of John Paul II Redemptoris missio are just some of the Church’s many missionary documents that develop the concept of interreligious dialogue.

Źródło:

Annales Missiologici Posnanienses; 2019, 24; 101-118
1731-6170

Pojawia się w:

Annales Missiologici Posnanienses

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Henryk Zimoń SVD, African Traditional Religions in the Perspective of Comparative Studies and Interreligious Dialogue, [Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 2010, 311 s.]

Autorzy:

Bakalarska, Malwina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/505000.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

Źródło:

Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2011, 1; 287-290
1733-2680
2451-0610

Pojawia się w:

Krakowskie Studia Międzynarodowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Mariusz Rosik, Kościół a Synagoga (30-313 po Chr.). Na rozdrożu (Wrocław: Wydawnictwo Chronicon, 2016)

Autorzy:

Pilarczyk, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1053332.pdf

Data publikacji:

2017-04-19

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

dialog międzyreligijny
judaizm
chrześcijaństwo
interreligious dialogue
Judaism
Christianity

Opis:

Book review:Mariusz Rosik, Kościół a Synagoga (30-313 po Chr.). Na rozdrożu (Wrocław: Wydawnictwo Chronicon, 2016). Ss. 648. PLN 65 (oprawa twarda). ISBN 978-83-942734-9-1.

Źródło:

The Biblical Annals; 2017, 7, 2; 297-303
2083-2222
2451-2168

Pojawia się w:

The Biblical Annals

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Daniel Boyarin – powrót do źródeł czy zacieranie granic?

Autorzy:

Stanisław, Obirek,

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/897238.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

Judaism
Christianity
borders between religions
Jesus
ideology
theology
interreligious dialogue

Opis:

The main objective of this article is to demonstrate that different kinds of borders which we use to treat as a stable phenomenon are, in fact, a result of ideological manipulation. In the political sphere it was clearly demonstrated by Frederik Barth and Zygmunt Bauman. Daniel Boyarin did similar deconstruction of the border between Judaism and Christianity. According to Boyarin, the best way to overcome the theological and ideological tensions between Jews and Christians is a philological analysis of the common religious heritage.

Źródło:

Przegląd Humanistyczny; 2015, 59(4 (451)); 209-219
0033-2194

Pojawia się w:

Przegląd Humanistyczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Religions, terrorism and war
Religie, terroryzm i wojna

Autorzy:

de Charentenay SJ, Pierre

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/595460.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

War
religion
terrorism
interreligious dialogue
wojna
religia
terroryzm
dialog międzyreligijny

Opis:

Terrorism has expanded worldwide. It became necessary to look for a new framework of analysis in order to understand this type of violence. The expression “third world war” has been used in different circumstances. But terrorism is not a war because the two enemies are not well identified and conflict is not precisely located. There is a conflict in Syria and Iraq, but it is not a world war. The term “third world war” is also dangerous because it gives the impression that you will be able to end terrorism by some kind of act of war. The expression “war on terrorism” has technically not any sense. But terrorism has an aspect where religions are concerned: this is the individual decision to enter into a process of radicalization. One of the most fruitful places of peace building for religions is the interreligious dialogue at local level, schools, municipalities, churches. Global dialogue has no impact on the field if there is no action and connection at the local level.
Terroryzm stał się zjawiskiem globalnym. Sprawia to, że niezbędne jest poszukiwanie nowych podstaw systematycznej analizy dla zrozumienia tego rodzaju przemocy. W różnych okolicznościach było używane wyrażenie „trzecia wojna światowa”. Jednakże terroryzm nie jest wojną, gdyż nie można dobrze zidentyfikować dwóch wrogów, a konflikt nie jest precyzyjnie umiejscowiony. Mamy do czynienia z konfliktem w Syrii i Iraku, ale nie jest to wojna światowa. Termin „trzecia wojna światowa” jest niebezpieczny, gdyż tworzy wrażenie, że możliwe jest skończenie z terroryzmem za pomocą rodzaju aktu wojny. Wyrażenie „wojna z terroryzmem” technicznie jest bezsensowne. Jednakże terroryzm posiada wymiar, którym zainteresowane są religie. Jest to indywidualna decyzja włączenia się w proces radykalizacji. Dla religii jednym z najbardziej owocnych miejsc budowania pokoju jest dialog międzyreligijny na poziomie lokalnym: szkół, społeczności lokalnych i Kościołów. Dialog globalny jest bezskuteczny jeśli brakuje działań i powiązań na płaszczyźnie lokalnej.

Źródło:

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 2; 65-75
0137-3420

Pojawia się w:

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

The Impact of the Status of Religion in Contemporary Society upon Interreligious Learning

Autorzy:

Lombaerts, Herman

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/668367.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

status of religion
laïcité-secularity
religious indifference
interreligious dialogue
interreligious learning

Opis:

The author analyses the growing importance of IRL against the background of a changing European society. Based on sociological research, the traditional status of the Christian religion - and the monoreligious education that normally accompanies it - is seriously being challenged by the process of secularisation and the growing plurality or religious attitudes and beliefs among people in the West. Europe has become a complex network of influences that constitute the actual symbolic field employed by people in their search for truth. The interest for religion is still very much alive. People are not endlessly indifferent but still hope to find (religious) truth and meaning, even if this process has become much more complex today. In this context, interreligious dialogue itself becomes a religious act. The status given by a religion to other religions is of crucial importance for its ultimate credibility. In this line of thought, religious education should transcend both a purely monoreligious approach and a purely objective-comparative (multireligious) approach, and instead should cultivate in the pupils - at the very borderlands of the different religious, cultural and geo-political territories - an attitude of practising interreligious dialogue as a religious event.

Źródło:

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2011, 1, 2
2391-6559
2083-8018

Pojawia się w:

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Projekt medytacji chrześcijańskiej według J. Maina w Polsce. Próba oceny dogmatyczno-pastoralnej
Christian Meditation by J. Main in Poland. An Attempt at Dogmatic and Pastoral Evaluation

Autorzy:

Sawa, Przemysław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1047849.pdf

Data publikacji:

2013-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

meditation
interreligious dialogue
syncretism
spirituality
medytacja
dialog międzyreligijny
synkretyzm
duchowość

Opis:

Powstawanie grup medytacyjnych działających na podstawie nauki J. Maina staje się okazją do głębszej analizy tej propozycji oraz jej oceny w świetle nauki chrześcijańskiej, jak również badań religioznawczych i psychologicznych. Punktem wyjściowym dyskusji na ten temat stała się w 2013 roku publikacja E. Christie Medytacja chrześcijańska w szkołach. Przewodnik dla nauczycieli i rodziców, rozpowszechniana przez polskie środowisko Światowej Wspólnoty Medytacji Chrześcijańskiej (WCCM).Idea medytacji stanowi niewątpliwie w rzeczywistości współczesnego świata, zwłaszcza w społeczeństwach zlaicyzowanych, konsumpcyjnych czy jedynie tradycyjnie religijnych (ukierunkowanych na rytualizm), ważny impuls w kwestii kontemplacji. Nie można jednak przejść obojętnie wobec wyraźnych lub pośrednich zapożyczeń z praktyk buddyjskich czy jogicznych, które są obecne w nauczaniu WCCM. Duchowość chrześcijańska i praktyki dalekowschodnie mają bowiem zupełnie inny punkt wyjścia i punkt dojścia. Dla ochrzczonych jakakolwiek modlitwa, w tym również medytacja, jest darem Boga, sposobem budowania osobistej relacji z Trójjedynym, a cel stanowi jedność z Nim, przy zachowaniu autonomii i tożsamości dwóch relacyjnych podmiotów – Boga i człowieka. Tymczasem w praktykach buddyjskich czy jogicznych istotna jest aktywność człowieka (dojście do bezruchu, zapanowanie nad myślami, działaniem ciała), a cel określony jest jako doświadczenie pokoju, harmonii, jedności ze sobą, całym światem, siłą wszechświata.W związku z tym trudno czegoś uczyć się w wymiarze duchowym od tych tradycji filozoficzno-religijnych, a w czasach zamętu i wyraźnej promocji New Age oraz związanych z tym praktyk i treści z Dalekiego Wschodu postawa chrześcijan winna być zdecydowanie jednoznaczna.Dlatego rodzą się następujące postulaty wobec środowiska WCCM: wyraźne powiązanie medytacji z życiem sakramentalno-eklezjalnym; zaniechanie praktyk wspólnych medytacji z buddystami; oczyszczenie nauczania z treści sugerujących synkretyzm; zaniechanie czerpania z duchowości niechrześcijańskiej; głębsze osadzenie nauczania w doktrynie i życiu Kościoła.
Meditation groups developing according to J. Main's teaching become an opportunity for a deeper analysis of this proposal and its assessment in the light of Christian doctrine, as well as for examination from the perspective of religious and psychological studies. The starting point for the discussion on this topic was the publication of E. Christie's „Christian Meditation in schools. A guide for teachers and parents", distributed by the Polish milieu of The World Community for Christian Meditation (WCCM).The idea of ??meditation, in the reality of the modern world, especially in secularized societies, consumerist ones or only traditionally religious (oriented towards ritualism), is undoubtedly an important impulse in the field of contemplation. However, one cannot remain indifferent to the explicit or indirect borrowings from Buddhist and yogic practices that are present in the  teaching  of  WCCM.  Christian  spirituality  and  practices  of  the  Far  East  have,  in fact, a completely different basis (point of departure) and point of arrival. For people who are baptized, any prayer - including meditation, is a gift from God, a way to build a personal relationship with the Triune and the aim is to be in union with Him, still maintaining the autonomy and the identity of the two entities in this relation - God and man. Meanwhile, in Buddhist and yogic practices it is the human activity that is important (achieving a state of motionlessness, mastering one's thoughts, and actions of the body), and the target is defined as an experience of peace, harmony, unity with oneself, with the whole world, with the force of the  Universe.Therefore, it is difficult to learn something from these philosophical and religious traditions in the spiritual dimension, and in times of confusion and explicit promotion of New Age, practices related to it and contents arriving from the Far East, the attitude of Christians should be unequivocal.For this reason, the following postulates arise towards the WCCM milieu: a clear link between meditation and sacramental-ecclesial life; abandoning the practices of meditating together with Buddhists; purification of the teaching from the contents that suggest syncretism; renunciation of drawing from non-Christian spirituality; a deeper embedding of teaching in the doctrine and life of the Church.

Źródło:

Teologia i moralność; 2013, 8, 1(13); 159-178
1898-2964
2450-4602

Pojawia się w:

Teologia i moralność

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Benedykta XVI modlitwa za Żydów w dawnej wielkopiątkowej modlitwie powszechnej – implikacje dla dialogu międzyreligijnego
The Prayer of Benedict XVI for the Jewish People in the older for of the Solemn Prayers in Good Friday - implications for interreligious dialogue

Autorzy:

Beyga, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2076689.pdf

Data publikacji:

2021-12-02

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

liturgia
dialog międzyreligijny
judaizm
Wielki Piątek
liturgy
interreligious dialogue
Judaism
Good Friday

Opis:

Zgodnie z wolą papieża Benedykta XVI ryt rzymski posiada dwie formy: zwyczajną i nadzwyczajną. Wielki Tydzień i Triduum Sacrum można obchodzić w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego. W 2008 roku papież Benedykt XVI zmienił formułę specjalnej modlitwy za żydów w liturgii Wielkiego Piątku. Artykuł ukazuje historię zmian tej modlitwy, teologię tekstu oraz implikacje teologiczne dla dialogu międzyreligijnego pomiędzy Kościołem katolickim a judaizmem. Liturgia katolicka może stanowić przestrzeń szczególną, w której wyraża się teologia. Dlatego każdy dialog teologiczny musi traktować liturgię jako bardzo ważne miejsce źródeł katolickiej doktryny i stanowiska teologicznego. Niezwykle pomocny w zrozumieniu współczesnej myśli Kościoła katolickiego na temat  żydów i judaizmu był esej emerytowanego papieża na temat relacji między Kościołem a judaizmem.
According to the will of pope Benedict XVI the roman rite has two forms: ordinary and extraordinary. The Holy Week and Triduum Sacrum can be celebrated in the Extraordinary Form of the Roman Rite. In 2008 pope Benedict XVI has changed form of the special prayer for Jewish People in Good Friday’s liturgy. The article shows history of changes of this prayer, theology of this text and theological implications for the interreligious dialogue between Catholic Church and Judaism. The Catholic liturgy can be a special space in which theology expresses itself. Therefore every theological dialogue has to look at the liturgy as a very important place for root of Catholic doctrine and theological position. Very helpful for understanding of modern thought of Catholic Church on the Jewish People and Judaism was an essay of papa emeritus on relationship of the Church and Judaism

Źródło:

Studia Oecumenica; 2021, 21; 195-209
1643-2762

Pojawia się w:

Studia Oecumenica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Maciej Musa Konopacki i jego korespondencja
Maciej Musa Konopacki and his correspondence

Autorzy:

Berger, Rafał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480613.pdf

Data publikacji:

2017-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

Maciej Musa Konopacki
Tatarzy
korespondencja
dialog międzyreligijny
orientalistyka
Tatars
correspondence
interreligious dialogue
Orientalism

Opis:

Maciej Musa Konopacki, polski Tatar, muzułmanin, publicysta, działacz społeczny, orędownik zbliżenia chrześcijaństwa i islamu, w swojej działalności popularyzującej historię polskich Tatarów prowadził bogatą korespondencję z ludźmi Kościoła, nauki i sztuki, a także wieloma swoimi pobratymcami, ze zwykłymi ludźmi zainteresowanymi historią Tatarów na ziemiach polskich, szukającymi swoich tatarskich korzeni. Zapytany, dlaczego pisał tyle listów, dlaczego poświęcał im tak wiele czasu i uwagi, Konopacki odpowiada, że chciał w ten sposób uwiarygodnić Tatarów w polskim społeczeństwie, a zarazem przywrócić im tożsamość, którą według niego zatracali. Starał się zainteresować historią Tatarów na ziemiach polskich ludzi różnych dziedzin nauki i kultury.
Maciej Musa Konopacki was Polish Tatar, Muslim, writer, social activist and campaigner for the Christian and Muslim rapprochement. In his popularization of the history of the Polish Tatars he led extensive correspondence with representatives of the Church, scholars and artists, as well as his co-religionists and ordinary people, interested in the Polish-Tatar history, or searching for their Tatar roots. Asked for reasons for his letter writing activities, Konopacki would reply he wanted to validate Tatars in the Polish society and restore their lost identity. He seeked people acknowledging their Tatar descend, and worked to attract interest in Tatars’ history among scholars and artists.

Źródło:

Nurt SVD; 2017, 2; 26-42
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Dialog międzykulturowy w ujęciu papieża Franciszka
Intercultural Dialogue From the Point of View of Pope Francis

Autorzy:

Górzna, Sylwia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1202336.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Akademia Pomorska w Słupsku

Tematy:

papież Franciszek
kultura
dialog międzykulturowy
dialog międzyreligijny
pope Francis
culture
intercultural dialogue
interreligious dialogue

Opis:

This paper is devoted to intercultural dialogue in the teaching of Pope Francis (pontificate from 2013). It presents pontifical documents, statements, speeches, homilies, and reflections dedicated to this issue as well as the conclusions resulting from them. The aim of the paper is to prove that intercultural dialogue is tightly connected to interreligious dialogue. They are the foundation of the future, can greatly contribute to the propagation of peace.

Źródło:

Ars inter Culturas; 2017, 6; 113-130
2083-1226

Pojawia się w:

Ars inter Culturas

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Argumenty logiczne w średniowiecznej filozofii i teologii muzułmańskiej: Al-Ghazali, Awerroes, Ibn al-Munadżdżim

Autorzy:

Kokoć, Damian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/668057.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

certain knowledge
interreligious dialogue
Islam
ismailism
logic theology
Al-Ghazli
Averroes
Ibn al-Munajjim

Opis:

Philosophical legacy of ancient Greeks greatly influenced the shaping of Medieval Islamic thought. Especially popular were writings of Aristotle, particularly his logical works. Muslims very quickly noticed that logic is a very practical tool, both in discussions with non-Muslims, as well as polemics within Islam itself. This article focuses on three thinkers:Al-Ghazali, Averroes and Ibn al-Munajjim.Al-Ghazali’s ideas exemplify how logic was used in theological disputes within Islam itself. Averroes , in turn, in one of his major works „The Decisive Treaty”, tries to refute accusation aimed at impiety of philosophers. Ibn Rushd shows that philosophy is not contrary to the principles of faith but just opposite. He states that The Quran encourages to learn and deepen the philosophy, because it is the best way to cognition of the truth and it based on syllogistic deduction. Concluding, the article presents how logic was used in disputes with non-Muslims by referring to Ibn al-Munajjim letter.

Źródło:

Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki; 2012, 2
2391-6540
2083-9952

Pojawia się w:

Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Die Stellung und Rolle der Offenbarung Gottes im interreligiösen Dialog
Pozycja i rola Bożego objawienia w dialogu międzywyznaniowym
The importance and the role of Gods Revelation in the interreligious dialogue

Autorzy:

Bokwa, Ignacy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1047506.pdf

Data publikacji:

2018-01-06

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Revelation
Christianity
non-Christian religions
Islam
interreligious dialogue
Objawienie
chrześcijaństwo
religie pozachrześcijańskie
islam
dialog międzyreligijny

Opis:

Abstrakt dostępny w papierowej wersji czasopisma.
The current migration crisis in Europe is a practical context of this study.  A lot of refugees, predominantly Muslims,  are constantly coming to our continent. This fact raises important questions and challenges not only to politics and economy, but also to the Church and its theology. It has already occured many times that one should focus not only on finding  practical solutions to the problem, but also a deeper, honest theoretical reflection that takes into account the foundations of Christian doctrine. In this case, it is mainly about the relationship of Christianity to other religions. Contemporary theology, especially fundamental theology practiced in the Polish and German linguistic areas, underlines the importance of the question about the truth In the context of God’s revelation, its meaning In the context of the relationship of Christianity to other religions and other religions among themsleves. God’s revelation is the source and principle of all theology, including the criterion of reference of Christianity to non- Christian religions. Practical principles of dialogue between Christianity and Islam can be developed on such a foundation. The new concept by the German theologian Henning Enogemann, demanding the transition from theology of religion to theology of interreligious relations turns out to be particularly interesting for theology of religion. His theory of interreligious relations is a practical application of theoretical findings.  Interreligious dialogue calls for new competences from all its participants.

Źródło:

Teologia i moralność; 2017, 12, 2(22); 273-290
1898-2964
2450-4602

Pojawia się w:

Teologia i moralność

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Średniowieczna apologia chrześcijaństwa wobec islamu

Autorzy:

Ledwoń, Ireneusz Sławomir

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/607169.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Christian apology
Christianity and Islam
interreligious dialogue
apologia chrześcijaństwa
chrześcijaństwo a islam
dialog międzyreligijny

Opis:

The paper focuses on the issue of Christian apology vis-à-vis Islam in the Middle Ages. The author points out that the Christian attitude towards Islam evolved from associating it with an apocalyptic Antichrist, through seeing it as the fulfillment of Abraham’s promise given to Ishmael and a Christian heresy, up to the approval of Islam as a religion – initially deemed a false one, however with time, recognized as containing elements of the authentic truth revealed by God. Nicholas of Cusa’s original approach towards Islam failed to find followers and sank into oblivion. Over the next centuries the perception of Islam had been dominated by the Turkish threat to Europe and the era of European colonialism in  Asia.
W artykule, podejmującym zagadnienie chrześcijańskiej apologii wobec islamu w średniowie- czu, autor zwraca uwagę, że chrześcijańskie nastawienie do islamu zmieniało się od patrzenia nań jako na apokaliptycznego Antychrysta, przez wypełnienie obietnicy Abrahama danej Izmaelowi oraz chrześcijańską herezję, aż po dostrzeżenie w nim religii, początkowo uznawanej za fałszywą,  z czasem jednak za zawierającej też elementy autentycznej prawdy objawionej przez Boga. Orygi- nalne podejście Mikołaja z Kuzy do islamu nie znalazło kontynuatorów i odeszło w zapomnienie. W kolejnych wiekach sposób postrzegania islamu został zdominowany przez tureckie zagrożenie dla Europy, następnie przez epokę kolonializmu krajów azjatyckich.

Źródło:

Poznańskie Studia Teologiczne; 2015, 29; 197-212
0209-3472

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Philosophical Considerations for Fruitful Dialogue between Christians and Muslims

Autorzy:

Macierowski, Edward

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/507554.pdf

Data publikacji:

2019-03-20

Wydawca:

International Étienne Gilson Society

Tematy:

Christians
Muslims
Christianity
Islam
religion
Christian-Muslim dialogue
interfaith dialogue
interreligious dialogue
philosophy of religion

Opis:

The author attempts to go beyond the study of the history of Islamic philosophy to the larger theme of religious dialogue between Christians and Muslims. He explores first some of the conditions that are required for any successful Christian-Muslim conversation. Next, he turns to some of the central issues specific to dialogue between Christians and Muslims. In addressing these themes he points to resources that are particularly useful to those trying to teach introductory courses on this complex matter, and to give students an inkling of where they might look for further training to embark upon more advanced types of dialogue. In conclusion, the author returns to his starting point and considers various levels at which dialogue can be begun, even at an elementary stage.

Źródło:

Studia Gilsoniana; 2019, 8, 1; 83-112
2300-0066

Pojawia się w:

Studia Gilsoniana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Orthodoxy and Islam
Prawosławie i islam

Autorzy:

Boldişor, Adrian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/595085.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

Interreligious dialogue
Orthodoxy
Islam
“Danube model” in Romania
dialog międzyreligijny
prawosławie
„model Danube” w Rumunii

Opis:

Within the historical approach on interreligious dialogue, it should not be overlooked that the representatives of Orthodox Churches were actively involved in promoting and supporting interreligious dialogue by participating in the meetings that have focused on relations with people of other religions. In this context, the Orthodox Churches come with a whole tradition that stretches to the early centuries, the relations with Jews and Muslims being an integral part of the history of Orthodox Christianity. The Orthodox Christians, with their bi-millennium tradition, where there are different interpretations of other religions, bring to the modern world an approach that takes into account personal relationship with people of other religions. Analyzing how the representatives of the Orthodoxy and the Islam in Romania are trying to find solutions to the many problems facing the world today, we can say that lately in Romania, the interreligious, intercultural and interethnic dialogue increased both quantitatively and qualitatively. Among the followers of the two religions that live in these territories for centuries, the relations have varied over the time, reaching today to a situation in which the believers live in peace, protected by the laws of the Romanian state which guarantee the freedom of thought and religious expression. Moreover, lately it has been attempted to find solutions to the global crises which are, not infrequently, religious.
Dokonując historycznego spojrzenia na przebieg dialogu międzyreligijnego, nie można przeoczyć udziału w nim przedstawicieli Kościołów prawosławnych, uczestniczących aktywnie w spotkaniach z reprezentantami innych religii. Kościoły prawosławne angażują się w ten proces, niosąc w sobie całą swoją tradycję, sięgającą pierwszych wieków, oraz doświadczenie relacji z Żydami i muzułmanami, będące integralną częścią historii prawosławnego chrześcijaństwa. Chrześcijanie prawosławni z ich dwutysiącletnią tradycją, w której podejmowano zróżnicowane interpretacje innych religii, wnoszą we współczesny kontekst bogactwo osobistych relacji z osobami wywodzącymi się z innych religii. Analizując sposób rozwiązywania aktualnych problemów przez prawosławnych i muzułmanów w Rumunii, można stwierdzić, że zarówno w wymiarze ilościowym, jak i jakościowym następuje wyraźne ożywienie dialogu międzyreligijnego, międzykulturowego i międzyetnicznego w tym kraju. Relacje pomiędzy wyznawcami tych religii, zamieszkującymi od wieków terytorium Rumunii, zmieniały się w różnych okresach, osiągając obecnie poziom, w którym wierni żyją w pokoju, strzeżonym przez rumuńskie prawo państwowe, gwarantujące wolność myśli i wyznania. Co więcej, ostatnio podjęto próby rozwiązania globalnych kryzysów, które nierzadko mają charakter religijny.

Źródło:

Studia Oecumenica; 2016, 16; 401-419
1643-2762

Pojawia się w:

Studia Oecumenica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Modlitwa międzyreligijna w perspektywie dialogu doświadczenia religijnego
Interreligious Prayer in Perspective of Dialogue of Religious Experience

Autorzy:

Ledwoń, Ireneusz S.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2144001.pdf

Data publikacji:

2021-01-30

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

teologia religii
dialog międzyreligijny
modlitwa międzyreligijna
spotkania asyskie
theology of religions
interreligious dialogue
interreligious prayer
Assisi meetings

Opis:

In context of interreligious dialogue development, especially the meetings of the representatives of different religions led by the Pope in Assisi and criticized by various ecclesiastical circles, an essential question appears concerning theological ground for Christians’ participation in interreligious prayer. The author of the article indicates the origins of the above mentioned criticism, refutes charges of syncretism and relativism aimed at Assisi, and gives the reasons for the possibility of such a prayer within the so-called dialogue of religious experience. The possibility is grounded, above all, on such facts as common origin and destiny of mankind, unity of God’s economy of salvation, uniqueness of Jesus Christ’s saving mediation, universality of the action of the Holy Spirit in the world and in religions, and uniting role of the Church toward mankind. The practical aspect of the problem resolves mainly to the necessity for taking into consideration the principle lex orandi - lex credendi and sensibly avoiding all appearances of syncretism and proselytizing.

Źródło:

Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2012, 4; 143-161
2080-8534

Pojawia się w:

Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Niezbywalność prawdy a cnota tolerancji w dialogu międzykulturowym i międzyreligijnym w pismach Josepha Ratzingera-Benedykta XVI
The Inalienability of Truth Versus the Virtue of Tolerance in Intercultural and Interreligious Dialogue

Autorzy:

Woźniak, Jakub J.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/558607.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Gdańskie Seminarium Duchowne

Tematy:

prawda
tolerancja
dialog
Joseph Ratzinger-Benedykt XVI
truth
tolerance
dialogue
Joseph Ratzinger-Benedict XVI

Opis:

Przyglądając się współczesnemu światu i panującym tendencjom możemy zaobserwować, że wartość nadrzędna, jaką jest prawda zostaje, spłycona i usytuowana w przestrzeni publicznej i prywatnej jako wartość, która traci na znaczeniu. Ponadto prawdę ukazuje się jako wartość subiektywną, która zakłada, że wszelkie poznanie zależy wyłącznie od człowieka i jego prywatnych odczuć Wzajemne poszukiwanie prawdy, jak podkreśla to Joseph Ratzinger-Benedykt XVI, staje się wspólnym celem wszystkich religii i kultur. Wszyscy ludzie niezależnie od wyznania, pochodzenia czy kultury ciągle pragną poznawać, a przedmiotem tego poznania staje się prawda. Poznanie prawdy staje się możliwe dzięki dwóm drogom: drodze rozumu (drodze filozoficznej) i drodze wiary (spotkaniem z żywą Osobą ). Benedykt XVI w encyklice Caritas in veritate ukazuje, że prawda ma charakter dialogiczny: od słowa, które rozpoczyna rozmowę do dialogu, którego konsekwencją staje się przekazywanie i odbieranie informacji, a wynikiem tego jest stworzenie wspólnoty, w której odbywa się rozmowa. Dzięki takiemu spotkaniu osób staje się możliwe uwolnienie od subiektywnych opinii i odczuć, które zamykają człowieka w jego świecie i przyczyniają się do otwarcia na innych, a tym samym na inne spojrzenie. Poszukiwanie prawdy w spotkaniu z religiami i kulturami staje się możliwe dzięki cnocie tolerancji, którą nabywamy. Cnota tolerancji umożliwia porozumienie, jednak by osiągnąć to porozumienie należy przestrzegać kilku zasad: rzeczowości, uczciwości i odpowiedzialności, o których wspomina Benedykt XVI. Ponadto porozumienie to staje się także możliwe, kiedy przestrzegane są zasady właściwie rozumianego dialogu. Prawidłowo rozumiany dialog posiada kilka elementów: słowa, słuchanie, spotkanie, zrozumienie, a także jasność, unikanie synkretyzmu i relatywizmu oraz poszanowanie innych. Tym samym zauważamy, że poszukiwanie prawdy w tolerancji powinno być celem jednoczącym wszystkie religie i kultury pośród podziałów i sprzeczności.
Looking at the modern world and the dominant tendencies it might be observed that the overriding value of truth is trivialized and situated in the public or private sphere as something insignificant. Moreover, truth is presented as a subjective value which suggests that any form of cognition depends on man and his private perceptions and attitudes without any search for new ways of knowing. The mutual search for truth, as Joseph Ratzinger – Benedict XVI – emphasizes, is a common goal of all religions and cultures. All people, regardless of their beliefs, origin or culture, wish to know, and truth becomes the subject of this cognition. There are two possible ways of knowing truth: the way of reason (a philosophical way) and the way of faith (a meeting with a living Person). In his encyclical Caritas in veriatate, Benedict XVI observes that truth has a dialogical character: from a word which starts a conversation to a dialogue in which information is given and received. The result is the creation of a community where the conversation takes place. Such a meeting of people makes it possible to abandon the subjective opinions and perceptions which close man in his own world, and contributes to openness to other people and to adopting a new perspective. The search for truth during the encounter with other religions and cultures is possible thanks to the virtue of tolerance which we acquire. The virtue of tolerance makes understanding possible, but in order to achieve this understanding it is important to observe certain principles such as conciseness, honesty and responsibility, all of which Benedict XVI mentions. Moreover, understanding is possible when the rules of dialogue are obeyed. Dialogue understood in this way should involve the following elements: words, listening, meeting, understanding, clarity, avoidance of syncretism and relativism, as well as respect for others. Thus we may observe that the search for truth in tolerance should be a unifying goal for all religions and cultures which face divisions and contradictions.

Źródło:

Studia Gdańskie; 2018, 42; 175-187
0137-4338

Pojawia się w:

Studia Gdańskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Afrykańskie twarze Jezusa
Faces of Jesus in Africa

Autorzy:

Obirek, Stanisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480575.pdf

Data publikacji:

2018-06-30

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

Chrześcijaństwo w Afryce
inkulturacja
Jezus
teologia
dialog międzyreligijny
Christianity in Africa
inculturation
Jesus
theology
interreligious dialogue

Opis:

Tytuł artykułu zapożyczony został ze zbioru esejów, opatrzonych tym właśnie tytułem, autorstwa afrykańskich teologów. Redaktor tej książki napisał: „Inkulturacja Ewangelii jest dzisiaj najważniejszą sprawą w Afryce”. Dociekania autora artykułu potwierdzają to stwierdzenie. Teologia wypracowana przez afrykańskich teologów w ostatnich dziesięcioleciach jest dobrą ilustracją pojęcia inkulturacji zaprezentowanego przez Nicolasa Standaerta w książce Inculturation. The Gospel and Cultures: „Inkulturacja w sensie teologicznym polega na wcieleniu ewangelicznego życia i przesłania w szczególny kontekst kultury poprzez członków tej kultury”. Tak pojęta inkulturacja jest żywym i fascynującym przykładem dynamicznego rozwoju afrykańskiego chrześcijaństwa w XXI wieku.
The title of the article is taken from the collection of essays by African theologians exactly entitled Faces of Jesus in Africa. The editor of this book wrote: “Inculturation of the Gospel remains a prime, if not the prime, item on Africa’s agenda”. The research of the author confirms this assumption. The theology elaborated in the last decades by African theologians is a good illustration of the concept of inculturation elaborated by Nicolas Standaert in his book Inculturation. The Gospel and Cultures: “The Inculturation of the evangelical life and message in a particular cultural context and through the members of that culture”. It is a vivid and fascinating example of dynamic development of Christianity in XXI century in Africa.

Źródło:

Nurt SVD; 2018, 1; 104-118
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Immer in Bewegung. Migration als Faktor, der … bewegt. Eine Sicht aus der Perspektive des interreligiösen Dialogs
Always on the move. Migration as a factor that ... moves from the perspective of interreligious dialogue

Autorzy:

Halczuk, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1019353.pdf

Data publikacji:

2018-12-15

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

interreligious dialogue
pedagogy towards others
monotheistic religions
human mentality
dialog międzyreligijny
pedagogika wobec innych
religie monoteistyczne
mentalność człowieka

Opis:

Migracje ludności powodują nie tylko zewnętrzne zmiany w postaci pojawiającej się różnorodności kulturowej i religijnej. Przyczyniają się także do przemiany ludzkiej myśli – spojrzenia, na „stającą się” rzeczywistość – czy też to wymuszają. Niniejszy artykuł jest próbą przedstawienia zaistniałych zmian w wymiarze intelektualnym z perspektywy dialogu międzyreligijnego. Tak zwane „wewnętrzne migracje” zostały ukazane jako „poruszenia” w kilku dziedzinach: w (ludzkim) pojmowaniu Boga, w teologicznej refl eksji Kościoła katolickiego o niechrześcijańskich religiach monoteistycznych, w pedagogicznym spojrzeniu na ludzi innych pod względem religijnym i kulturowym oraz w ofi cjalnym odniesieniu chrześcijaństwa, judaizmu i islamu do siebie nawzajem. Ostatnia z przedstawionych w artykule „wewnętrznych migracji”, w mentalności człowieka, jest najtrudniejsza. Nie zrealizuje jej żaden dokument czy też naukowa dywagacja (które są istotne i mobilizujące), lecz osobiste krytyczne spojrzenie na siebie samego (tzw. autorefl eksja) każdego, kto zajmuje się przepowiadaniem, wychowywaniem i kształceniem.
Migrations of the population causes not only external changes in the form of cultural and religious diversity. They also contribute to the transformation of human thought about a “becoming” reality. The article is an attempt to present changes in the intellectual dimension from the perspective of interreligious dialogue. The so-called “internal migrations” have been shown as “movements” in several areas: in the (human) understanding of God, in the theological reflection of the Catholic Church on non-Christian monotheistic religions, in the pedagogical view at religiously and culturally different people and in the official interrelation of Christianity, Judaism and Islam. The last of the “internal migrations” presented in the article, in the mentality of man, is the most difficult one. It will not be implemented by any document or intellectually (theologically, pedagogically etc.), though important and motivating, but by a personal critical look at oneself (the so-called “self-refl ection”) of everyone who deals with preaching, bringing up and educating.

Źródło:

Teologia Praktyczna; 2018, 19; 103-113
1642-6738

Pojawia się w:

Teologia Praktyczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Dialog chrześcijaństwa z islamem

Autorzy:

Wąs, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2041466.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

interreligious dialogue
christians
Muslims
islam
church
Second Vatican council
dialog międzyreligijny
chrześcijanie
muzułmanie
kościół
Sobór Watykański ii

Opis:

Since the beginning of islam in the 7th century christians and Muslims have been a permanent challenge for themselves. the confrontation and the closeness which accompanythem through the entire history are rooted in the universal and monotheistic character of both religions. From the christian point of view it would be diffcult to talk about interreligious dialogue or at least its modern developments, without the Second Vatican council (1962–1965) and the declaration nostra aetate. the council recognized in it the spiritual, moral and cultural values present in different religions, emphasizing spiritual and moral values between Muslim and christians. For the frst time in the history of the catholic church, the council’s fathers offcially called for the co-operation with Muslims. this is the starting point of the real dialogue between christians and Muslims. This article attempts to describe and analyse – in three parts – some aspects of the dialogical initiatives of christian-Muslim relations. A greater part of it refers to the roman catholic church, but some examples of interpretation and dialogical initiatives of the Orthodox and protestant churches are included as well. Islam as a point of reference is taken as a whole. After a short introduction containing a general defnition of dialogue and its interreligious form the frst part deals with historical facts which shaped the dialogical attitudes. the selected historical facts build a background forsome theological ideas on islam in orthodox, catholic and protestant traditions. The second part focuses on the practical aspects of dialogue – its forms and representative institutions, i.e. the pontifcal council for interreligious Dialogue, World council of churches and Orthodox center of the ecumenical patriarch in chambésy which are engaged in the dialogue on behalf of the main christian churches. the third part offers some ideas concerning aarguments for dialogue, its effciency and quality which might be important for the future of dialogue.the modern history of christian-Muslim relations shows that the dialogue between adherents of these two largest religions is possible despite that it is not an easy undertaking. the author underlines that there is no alternative to dialogue as there is no better way to defeat prejudices and heal the wounds of the past. 

Źródło:

Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 223-247
1896-3226
2719-3101

Pojawia się w:

Studia Nauk Teologicznych PAN

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Dialogue with Non-christians: Dealing with muslims - which way?
Dialog religijny: czy jest on możliwy z muzułmanami - w jakim wymiarze?

Autorzy:

Kruczek, Zdzisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31339846.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

dialog między religiami
dialog z niechrześcijanami
muzułmanie i dialog
interreligious dialogue
dialogue with non-Christians
Muslims and dialogue

Opis:

Po drugim Soborze Watykańskim w nauczaniu Kościoła, kiedy mowa o relacjach zachodzących między chrześcijaństwem a religiami niechrześcijańskimi, otwarcie uwypukla się trzy elementy. Na pierwszym miejscu artykułuje się fakt, że w religiach tych na pewno istnieją - w większym lub mniejszym procencie - takie prawdy, które po części zawierają coś z prawdziwego objawienia. Dalej Kościół uznaje w tych religiach uniwersalne postawy braterskich więzi, jakie się w ich doktrynie ujawniają. I w końcu poprzez takie nastawienie Kościół promuje zasadę wolności religijnej. W obecnej dobie wyłania się zagadnienie dialogu z muzułmanami. Nie jest to proste, bo wyznawcy tej religii zawsze mieli wielkie zastrzeżenia co do treści wiary chrześcijańskiej, interpretacji jej miejsca w życiu poszczególnych społeczności oraz co do sposobu praktycznej aplikacji swej religii w codziennej rzeczywistości z uwzględnieniem powyżej wymienionych trzech elementów. Jako przykład może posłużyć opracowanie Muhammada Ata ur-Rahim pt. Jezus - Prorok Islamu, opublikowane ponad 30 lat temu. W tekście tym autor prezentuje przedziwną interpretację chrześcijaństwa, przedstawia fantazyjne, jeśli już nie zabawne, historie nt. Jezusa, wielkich świętych i tym podobne. To wszystko na swój sposób szokuje, może nawet i denerwuje. W końcu powstaje pytanie: jak w takim kontekście zabiegać o dialog i z jakim nastawieniem do niego podchodzić? Wiele doświadczeń dokonało się na tej płaszczyźnie w odniesieniu do tego zagadnienia. Różne są odczucia w tym względzie. Niemniej ludzie nauki, ludzie dobrej woli i mocno uduchowieni twierdzą, że niezależnie od tego, jaką muzułmanie przyjmują postawę w odniesieniu do doktryny chrześcijańskiej i jak rozumieją dialog, należy z nimi rozmawiać i usilnie się starać, by dialog ten miał prawo obywatelstwa w relacjach z nimi. Możliwości, by taki dialog zachodził, zawsze istnieją. Dokonywać się on może na poziomic codziennych kontaktów sąsiedzkich, rozmaitej działalności podejmowanej dla dobra społeczności, wymiany poglądów teologicznych (zwłaszcza przez ekspertów) i doświadczenia religijnego właściwego dla wyznawców danej religii (przykładem - Jan Paweł II w spotkaniach z reprezentantami rozmaitych religii w Asyżu). Bardzo wiele na temat praktycznej aplikacji dialogu w codziennych relacjach z muzułmanami mogą powiedzieć misjonarze i kapłani pracujący w takich krajach, gdzie obecni są wyznawcy Islamu. W tych społecznościach rozwiązaniem pozostaje jedynie dialog. Stąd wielu czyni wysiłki, praktykując i trzymając się tego stylu, bo każdy wie, że jest on dla nich jedyną ostoją.

Źródło:

Roczniki Historii Kościoła; 2012, 4; 145-158
2080-8526

Pojawia się w:

Roczniki Historii Kościoła

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Contemporary Liberal Catholicism in the USA
Współczesny katolicyzm liberalny w USA

Autorzy:

Obirek, Stanisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480597.pdf

Data publikacji:

2018-06-30

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

Catholic University
interreligious dialogue
Liberal Catholicism
postmodernism
Vatican II
uniwersytet katolicki
dialog międzyreligijny
liberalny katolicyzm
postmodernizm
Vaticanum II

Opis:

American liberal Catholics are able to show that they overcome the traditional catholic authoritarianism. We can find many reasons for the particular situation of the Catholic Church in the USA. One of them is the Catholic High Education in the USA and the second is II Vatican Council. Both are closely related, or even one can say that catholic universities in the USA go further with the ideas of II Vatican Council. The two most important declarations of this event were produced by American theologians: Dignitatis humanae and Nostra aetate. The problem of human sexuality was one of the most discussed in Catholic theology in the post II Vatican period, and particularly, when the pope Paul VI issued Humanae vitae, a document dedicated to this topic. The main theologian who criticized the Vatican doctrine was Charles Curran, at that time a professor at Catholic University of America. One of the first theologian who included a feminist perspective in her theological reflection was Mary Daly, after her and less radical are Rosemary Radford Ruether, Elisabeth Schuessler Fiorenza particularly known for her biblical hermeneutic with feminist perspective, and Elizabeth A. Johnson who proposed an concrete solution for patriarchal concept of God. Very important is a contribution of American liberal Catholics in Jewish-Christian relations, interreligious dialogue, and even with postmodernism.
Amerykańscy liberalni katolicy są w stanie pokazać, że pokonują tradycyjny katolicki autorytaryzm. Możemy odnaleźć wiele przyczyn, które legły u podstaw szczególnej sytuacji, w jakiej znalazł się Kościół katolicki w USA. Pierwszą z nich jest katolickie szkolnictwo wyższe w USA, kolejną stanowi Sobór Watykański II. Obie są ze sobą ściśle powiązane, a nawet można powiedzieć, że uniwersytety katolickie w Stanach Zjednoczonych kontynuują idee Soboru Watykańskiego II. Jego dwie najważniejsze deklaracje: Dignitatis humanae i Nostra aetate zostały wykreowane (odpowiednio) przez amerykańskiego teologa oraz amerykańskiego rabina. W okresie posoborowym jednym z najbardziej dyskutowanych problemów w teologii katolickiej była kwestia ludzkiej seksualności, szczególnie gdy papież Paweł VI wydał poświęconą temu zagadnieniu encyklikę Humanae vitae. Głównym teologiem, który krytykował nauczanie Watykanu, był Charles Curran, wówczas profesor na Katolickim Uniwersytecie Ameryki. Z kolei jedną z pierwszych teolożek, które w swojej refleksji teologicznej uwzględniły perspektywę feministyczną, była Mary Daly. Następnie warto wymienić (mniej radykalne) Rosemary Radford Ruether, Elisabeth Schuessler Fiorenza (szczególnie znaną ze swej hermeneutyki biblijnej, uprawianej z perspektywy feministycznej) oraz Elizabeth A. Johnson, która zaproponowała specyficzne rozwiązanie patriarchalnej koncepcji Boga. Niezwykle istotny jest wkład amerykańskich liberalnych katolików w relacje żydowsko-chrześcijańskie, dialog międzyreligijny, a nawet w postmodernizm.

Źródło:

Nurt SVD; 2018, 1; 285-296
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Wkład św. Jana Pawła II w dialog międzyreligijny w perspektywie teologii soborowej, a zwłaszcza deklaracji Nostra aetate. W 100 rocznicę urodzin Karola Wojtyły (1920-2005)
Contribution of Saint John Paul II into interreligious dialogue in the perspective of the conciliar theology, especially of the Declaration Nostra aetate. On the 100th anniversary of the birth of Karol Wojtyła (1920-2005)

Autorzy:

Kubacki, Zbigniew

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1047915.pdf

Data publikacji:

2020-12-23

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

Jan Paweł II
Nostra aetate
dialog międzyreligijny
Tradycja Kościoła
John Paul II
interreligious dialogue
Tradition of the Church

Opis:

 W kontekście 100. rocznicy urodzin św. Jana Pawła II Autor podejmuje próbę oceny wkładu papieża w misję ewangelizacyjną Kościoła w duchu Soboru Watykańskiego II w aspekcie dialogu międzyreligijnego. Tezą, a zarazem punktem wyjścia artykułu jest przekonanie, że inspiracją dla podjętego przez Papieża-Polaka zaangażowania na rzecz dialogu międzyreligijnego było nauczanie deklaracji Nostra aetate, a jego celem budowanie pokoju i sprawiedliwości na świecie, w którego to procesie religie świata odgrywają i odgrywać powinny znaczną rolę. Autor uzasadnia swoją tezę odwołując się do nauczania papieskiego zawartego w encyklice Redemptoris missio oraz w licznych przemówieniach, homiliach i wystąpieniach do przedstawicieli judaizmu, islamu oraz religii Wschodu. Wbrew krytykom uważającym, że swoim nauczaniem i postępowaniem Jan Paweł II zerwał z Tradycją Kościoła, Autor dowodzi, iż był on twórczym jej kontynuatorem inspirowany nauczaniem Soboru Watykańskiego II.      
In the context of the 100th anniversary of the birth of Karol Wojtyła the Author attempts to assess his contribution to the evangelizing mission of the Church in the spirit of the Second Vatican Council regarding interreligious dialogue. The thesis and, at the same time, the starting point of the article is the belief that the teaching of the Declaration Nostra aetatewas an inspiration for the genuine commitment of the Polish Pope to interreligious dialogue with its goal to build peace and justice in the world, in which world religions should play a significant role. The Author justifies his thesis by referring to the papal teaching contained in the encyclical letter Redemptoris missio as well as in his numerous declarations, homilies and speeches to the representatives of Judaism, Islam and Eastern religions. Contrary to some critics who believe that by his teaching and behavior John Paull II broke with the Tradition of the Church, the Author argues that, being inspired by the teaching of the Second Vatican Council, the Pope continued it creatively.

Źródło:

Studia Oecumenica; 2020, 20; 349-368
1643-2762

Pojawia się w:

Studia Oecumenica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Religiöse Bildung – eine Brücke für den interreligiösen Dialog. Reflexionen anlässlich des 50. Todestages Martin Bubers
Religious education – a bridge for interreligious dialogue. Reflections on the 50th anniversary of the death of Martin Buber

Autorzy:

Schwendemann, Wilhelm

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/428209.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie

Opis:

What connections are there between education and religion as complementary dimensions of personality development in the postmodern era? Wilhelm Schwendemann takes the 50th anniversary of the death of the philosopher of religion Martin Buber as an occasion to define the relationship between education and religion against the background of Buber’s philosophy of dialogue. In interreligious dialogue, in particular, it seems to become increasingly important in future not to focus on the otherness of others but to tolerate it and to admit an encounter with them without neglecting one’s own religious identity.

Źródło:

Studia z Teorii Wychowania; 2016, 1 (14); 51-70
2083-0998
2719-4078

Pojawia się w:

Studia z Teorii Wychowania

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Edukacja religijna – pomost do dialogu między religiami. Refleksje z okazji 50 rocznicy śmierci Martina Bubera
Religious education – a bridge for interreligious dialogue. Reflections on the 50th anniversary of the death of Martin Buber

Autorzy:

Schwendemann, Wilhelm

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/428541.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie

Opis:

What connections are there between education and religion as complementary dimensions of personality development in the postmodern era? Wilhelm Schwendemann takes the 50th anniversary of the death of the philosopher of religion Martin Buber as an occasion to define the relationship between education and religion against the background of Buber’s philosophy of dialogue. In interreligious dialogue, in particular, it seems to become increasingly important in future not to focus on the otherness of others but to tolerate it and to admit an encounter with them without neglecting one’s own religious identity.

Źródło:

Studia z Teorii Wychowania; 2016, 1 (14); 71-89
2083-0998
2719-4078

Pojawia się w:

Studia z Teorii Wychowania

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Islam w Europie – między zagrożeniem a integracją

Autorzy:

Rabiej, Stanisław Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2040924.pdf

Data publikacji:

2020-09-15

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Europe
Islam
refugees
migration movement
integration
stereotypes
interreligious dialogue
Europa
islam
uchodźcy
ruch migracyjny
integracja
stereotypy
dialog międzyreligijny

Opis:

W artykule nakreślono możliwe reperkusje większej obecności przedstawicieli islamu w Europie na początku XXI stulecia. Odsetek muzułmanów w Europie wzrósł z 2% w 1950 r. do 6% w 2020 roku. W recepcji nowej fali napływu muzułman na Stary kontynent przedstawiono przewidywalne konsekwencje. Rozważono zaistnienie dwu scenariuszy. Jednym z nich jest narastające wciąż przekonanie o zagrożeniu ze strony wzrastającej w Europie populacji muzułman. Innym możliwym rozwiązaniem jest ich sukcesywna integracja. Dla obu wersji rozwoju wydarzeń przedstawiono wyraźne przesłanki opierające się na znanych faktach, decyzjach społeczno-politycznych, ratyfikowanych umowach oraz deklaracjach decydentów. Podjęto dyskusje z pojawiającymi się stereotypami znamionującymi niechętne nastawienie do wzrastającej obecności islamu na Starym kontynencie. Przedstawiono też wdrażane praktyki na  rzecz integracji społeczności muzułmańskiej.
The paper outlines the possible repercussions of greater presence of Islamic representatives in Europe at the beginning of the 21st century. The percentage of Muslims in Europe increased from 2% in 1950 to 6% in 2020. The reception of the new wave of Muslim influxes into the Old Continent presents predictable consequences. Two scenarios were considered. One of them is the growing perception of the threat from the growing Muslim population in Europe. Another possible solution is their gradual integration. For both scenarios, clear premises based on known facts, socio-political decisions, ratified agreements and declarations of decision makers are presented. Discussions have been held with emerging stereotypes that indicate an aversion to the growing presence of Islam on the Old Continent. Practices implemented to integrate the Muslim community were also presented.

Źródło:

Studia Nauk Teologicznych PAN; 2020, 15; 159-178
1896-3226
2719-3101

Pojawia się w:

Studia Nauk Teologicznych PAN

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Obraz Boga islamu w interpretacji polskich publikacji katolickich
Islamic God in Polish Catholic publications

Autorzy:

Rzym, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480212.pdf

Data publikacji:

2017-06-01

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

islam
Bóg
dialog międzyreligijny
nauczanie Kościoła
krytyka islamu
Islam
God
interreligious dialogue
teaching of the Church
criticism of Islam

Opis:

Niniejszy artykuł poddaje analizie obraz Boga islamu dominujący w polskiej literaturze i prasie katolickiej. Stanowisko Kościoła, wyrażone poprzez Sobór Watykański II i nauczanie papieży, ukazuje islam jako religię Jedynego Boga, odwołującą się do objawienia danego Abrahamowi i respektującą podobne zasady moralne. Jednakże obecny w polskich publikacjach katolickich obraz islamu i Boga, któremu cześć oddają muzułmanie, zdominowany jest przez negatywne stereotypy. Allah przedstawiany jest jako Bóg nieracjonalny, absolutnie transcendentny, niedostępny, odległy i pozbawiony miłości do człowieka. Obecne są opinie, według których jest to bóg pogański, niemający nic wspólnego z Bogiem chrześcijan, pojawiają się także publikacje przypisujące objawieniu koranicznemu charakter satanistyczny. Zdania te, wyrażane przez znanych katolickich autorów, publikowane w poczytnych czasopismach katolickich oraz na portalach internetowych, pełnią rolę opiniotwórczą, gdyż trafiają do szerokiej grupy odbiorców i często stanowią dla nich jedyne źródło wiedzy o islamie. W artykule opinie polemistów zestawione zostają ze zdaniami religioznawców, islamologów i teologów oraz tekstem Koranu i tradycją muzułmańską.
The position of the Catholic Church on Islam, endorsed by the Second Vatican Council and the popes, shows Islam as the religion of the One God, invoking the support of the revelation received by Abraham and adhering to similar moral codes. However, the picture of Islam and its God, painted in Polish Catholic publications, is dominated by negative stereotypes. They show Allah as irrational, utterly transcendental, inaccessible, remote and unloving God. Some authors maintain that he is a pagan god, having nothing in common with the God of the Christians, and charge Koran as a devilish revelation. Such beliefs, published by popular Catholic authors in widely read Catholic papers and websites, are often the only source of information about Islam for many people and shape their perception of it. This article presents some of the opinions of the polemicists and contrasts them with the views of the scholars specialising in religious studies, Islam and theology, as well as with Islamic tradition and the Koranic texts.

Źródło:

Nurt SVD; 2017, 1; 195-215
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Unity in Diversity. The “Prophets” Muḥammad, Abraham and Jesus and the Islamo-Christian Dialogue
Jedność w różnorodności. „Prorocy” Mahomet, Abraham i Jezus a islamsko-chrześcijański dialog

Autorzy:

Mooren, Thomas

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480559.pdf

Data publikacji:

2015-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

Muḥammad
Abraham
Jesus
Islamology
Missiology
Islamo-Christian Dialogue
Interreligious Dialogue
Mahomet
Jezus
Islamologia
Misjologia
dialog islamo-chrześcijański
dialog międzyreligijny

Opis:

The author argues that dialogue between Islam and Christianity is necessary to avoid intolerance and politicization of both religions. However, a real dialogue must be based not only on achieving easy approval resulting from the real similarities, but also – and perhaps primarily – on becoming aware of the differences. Such a dialogue can lead to unity in diversity, in which there will be no place for domination of a party, but rather a competition in faith and investigation towards achieving holiness. The article discusses three problems that largely divide Christians and Muslims: Muhammad as a prophet, the role of Abraham in the Islamic revelation and the question of divine filiation of Jesus. The author, relying on the Qur’an, presents mainly the standpoint of Islam (supplemented for comparison with relevant excerpts from the book of Genesis and the New Testament) that sees Mohammed and his revelation as the crowning of a long series of prophets. Although Jesus also is considered a prophet and is one of the most important ones, but suras of the Qur’an strongly emphasize that he cannot be God’s son, because it would impair the perfection and self-sufficiency of the one God, and thus would deny His divinity. The Koran also performs the “Islamization” of Abraham, seeing him as a fully conscious follower of the monotheistic, universalistic religion and a kind of prefiguration of Muhammad – the only just one struggling with pagan (and even more broadly – un-Islamic) environment.
Autor dowodzi, że dialog pomiędzy islamem a chrześcijaństwem jest warunkiem uniknięcia nietolerancji i polityzacji tych religii. Jednak rzeczywisty dialog musi opierać się nie tylko na osiągnięciu łatwej zgody wynikającej z realnych podobieństw, lecz również – a może przede wszystkim – na uświadomieniu sobie różnic. Taki dialog może doprowadzić do jedności w różnorodności, w której nie będzie miejsca na dominację którejś ze stron, lecz raczej na współzawodnictwo w wierze i w dochodzeniu do świętości. W artykule zostały omówione trzy problemy, które w znacznym stopniu dzielą chrześcijan i muzułmanów: Mahomet jako prorok, rola Abrahama w muzułmańskim objawieniu i kwestia Bożego synostwa Jezusa. Autor, opierając się na Koranie, przedstawia głównie stanowisko islamu (uzupełnione dla porównania odpowiednimi fragmentami z księgi Rodzaju i Nowego Testamentu), które widzi w Mahomecie i jego objawieniu ukoronowanie długiego szeregu proroków. Chociaż Jezus również uznany został za proroka i to jednego z najważniejszych, jednak sury Koranu mocno podkreślają, że nie może on być Bożym synem, ponieważ umniejszałoby to doskonałość i samowystarczalność jedynego Boga, a tym samym zaprzeczałoby Jego boskości. Koran dokonuje również „islamizacji” Abrahama, widząc w nim w pełni świadomego wyznawcę monoteistycznej, uniwersalistycznej religii i swego rodzaju prefigurację Mahometa – jedynego sprawiedliwego zmagającego się z pogańskim (a nawet szerzej – nieislamskim) otoczeniem.

Źródło:

Nurt SVD; 2015, 2; 294-324
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

An Indian Christian Prophet: Duraiswami Simon Amalorpavadass (1932-1990)
Chrześcijański prorok w Indiach: Duraiswami Simon Amalorpavadass (1932-1990)

Autorzy:

Steffen, Paul B.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480742.pdf

Data publikacji:

2018-06-30

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

interreligious dialogue
Duraiswami Simon Amalorpavadass
inclusivism
inculturation
Catholic Church in India
dialog międzyreligijny
inkluzywizm
inkulturacja
Kościół katolicki w Indiach

Opis:

Fr. Duraiswami Simon Amalorpavadass (1932-1990) was one of the most important Indian theologians of the twentieth century. He became involved in the renewal of the Catholic Church in India in accordance with the vision and spirit of Vatican II. In 1967, he founded the National Biblical, Catechetical and Liturgical Centre (NBCLC) in Bangalore, and then headed it until 1980. The way he shaped them showed his spiritual imagination, commitment and tireless dedication. In the years 1967-1982 he was the editor of the magazine “Word and Worship”, published by NBCLC. In 1981, at the initiative of Fr. Amalorpavadass at the State University of Mysuru the Department of Christianity was established. He developed an authentic Indian and Christian spirituality, liturgy and theology of evangelization and inculturation. In catechesis he advocated a newly developed anthropological method. In turn, interreligious dialogue, in which he presented the inclusivist position, gained with his help an Indian figure: all religions have a special role in the history of salvation, but this does not diminish the special contribution of the salvific mission of Jesus Christ.
Ks. Duraiswami Simon Amalorpavadass (1932-1990) był jednym z najważniejszych indyjskich teologów ostatniego stulecia. Zaangażował się w odnowę Kościoła katolickiego w Indiach zgodnie z wizją i duchem Vaticanum II. W 1967 roku założył Narodowe Centrum Biblijne, Katechetyczne i Liturgiczne (NBCLC) w Bangalore, a następnie kierował nim do 1980 roku. Sposób, w jaki je kształtował (bez korzystania z jakiegokolwiek wzoru), pokazał jego duchową wyobraźnię, zaangażowanie oraz niestrudzone poświęcenie. W latach 1967-1982 był redaktorem czasopisma “Word and Worship”, wydawanego przez NBCLC. W 1981 roku z inicjatywy ks. Amalorpavadassa na Uniwersytecie Stanowym w Mysuru utworzono Wydział Chrześcijaństwa. Omawiany autor należał do licznych organizacji międzynarodowych, był na przykład członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Studiów Misyjnych (IAMS). Ks. Amalorpavadass rozwijał autentyczną indyjską i chrześcijańską duchowość, liturgię oraz teologię ewangelizacji i inkulturacji. W katechezie opowiadał się za nowo opracowaną metodą antropologiczną. Z kolei dialog międzyreligijny, w którym prezentował stanowisko inkluzywistyczne, zyskał z jego pomocą indyjską postać: wszystkie religie pełnią szczególną rolę w historii zbawienia, jednakże nie umniejsza to szczególnego wkładu zbawczej misji Jezusa Chrystusa.

Źródło:

Nurt SVD; 2018, 1; 209-225
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Pojęcie niewiedzy w Tipiṭaka i Nowym Testamencie – studium porównawcze buddyzmu i chrześcijaństwa
The concept of ignorance in Tipiṭaka and the New Testament - a comparative study of Buddhism and Christianity

Autorzy:

Goniszewski, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1047921.pdf

Data publikacji:

2020-12-23

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

buddyzm
teologia Nowego Testamentu
dialog międzyreligijny
teologia komparatywna
niewiedza
Buddhism
theology of the New Testament
interreligious dialogue
comparative theology
ignorance

Opis:

Celem niniejszego artykułu jest próba „teologicznej i duchowej lektury” świętych tekstów dwóch wielkich światowych religii, czyli chrześcijaństwa i buddyzmu. W przypadku buddyzmu, nasze analizy skupią się na wybranych fragmentach kanonicznego zbioru tekstów buddyzmu theravāda, czyli Tipiṭaka. Będą to: Lokāyatika Sutta (SN 12.48), Dutiyaavijjāpahānasutta Sutta (SN 35,80) oraz Avijjā Sutta (SN 45.1). Jeżeli chodzi o chrześcijaństwo to skoncentrujemy się na sześciu nowotestamentalnych perykopach, w który pojawia się rzeczownik agnoia (Dz 3,17; 17,30; Ef 4,18; 1P 1,14) lub agnosia (1Kor 15,34; 1P 2,15). Po przeprowadzeniu badań o charakterze egzegetycznym przejdziemy do analizy teologiczno-komparatywnej. Innymi słowy, staramy się spojrzeć na buddyjską ideę niewiedzy (avijjā) z perspektywy teologii chrześcijańskiej. Stawiamy tezę, że pomiędzy pojęciem niewiedzy w buddyzmie theravāda a literaturze nowotestamentalnej nie ma pełnej symetrii co do ich miejsca w ramach całego systemu filozoficzno-teologicznego danej religii. W buddyzmie niewiedza (avijjā) jest elementem fundamentalnych dla charakterystyki kondycji człowieka. Z kolei w NT ten sposób opisywania nieznajomości jedynego Boga i Chrystusa nie pełni centralnej funkcji, ale ma jedynie charakter drugorzędny i uzupełniający. Gdybyśmy chcieli w chrześcijaństwie znaleźć bardziej adekwatną analogię z ideą niewiedzy w buddyzmie theravāda będzie to doktryna o grzechu pierworodnym.
The purpose of this article is "theological and spiritual reading" of the sacred texts of two great world religions, namely Christianity and Buddhism. In the case of Buddhism, our analysis will focus on selected fragments of theravāda canonical collection of Buddhist texts, i.e. Tipiṭaka: Lokāyatika Sutta (SN 12.48), Dutiyaavijjāpahānasutta Sutta (SN 35.80) and Avijjā Sutta (SN 45.1). In the case of Christianity, we will focus on six New Testament pericopes, in which the Greek noun ignorance appears: agnoia (Acts 3:17; 17.30; Eph. 4.18; 1 Peter 1:14), agnosia (1 Corinthians 15:34; 1 Peter 2:15). After exegetical research, we will proceed to theological and comparative analysis. In other words, we try to look at the Buddhist idea of ignorance (avijjā) from the perspective of Christian theology. We put forward the thesis that between the notion of ignorance in theravāda Buddhism and New Testament literature there is no full symmetry as to their place within the entire philosophical and theological system of a given religion. In Buddhism, ignorance (avijjā) is a fundamental element and characterizes the condition of a person caught up in death and suffering. On the other hand, in the NT, the way of describing the ignorance of the one God and Christ does not have a central function but is only secondary and complementary to the basic soteriological models. If we wanted to find a more adequate analogy in Christianity with the idea of ignorance in theravāda Buddhism, it would be the doctrine of original sin.

Źródło:

Studia Oecumenica; 2020, 20; 329-348
1643-2762

Pojawia się w:

Studia Oecumenica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Une Église au service de l’autre est une Église en mission. Présence chrétienne parmi les musulmans
Kościół służący bliźniemu jest Kościołem misyjnym. Obecność chrześcijan wśród muzułmanów
Missionary Church in the service of the neighbour. Christians among Muslims

Autorzy:

Manhaeghe, Eric

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480084.pdf

Data publikacji:

2015-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

mission chrétienne
dialogue interreligieux
musulmans
témoignage
solidarité
misja chrześcijańska
dialog międzyreligijny
muzułmanie
świadectwo
solidarność
Christian mission
interreligious dialogue
Muslims
witness
solidarity

Opis:

De nos jours, la présence chrétienne en milieu musulman est délicate et, à certains endroits, carrément dangereuse. L’auteur montre que plusieurs communautés chrétiennes de l’Antiquité ont cherché à témoigner de leur foi dans des milieux semblables. Comme Pierre dans les Actes des Apôtres nous aussi, nous avons besoin d’une «conversion vocationnelle» pour comprendre ce que Dieu attend de nous quand nous rencontrons des gens qui entendent rester fidèles à leur propre tradition religieuse. Une telle conversion nous permet de discerner leur rôle dans le plan de Dieu et d’entrer en dialogue avec eux. Ouverts aux richesses religieuses qu’ils désirent partager avec nous, nous pouvons à notre tour témoigner de la foi en Jésus-Christ et en Dieu qui s’est manifesté en lui. Ce témoignage des uns et des autres, prenant le plus souvent la forme d’une vie commune faite de services réciproques, est une authentique forme de mission, même s’il ne convient pas de l’appeler ainsi. La thèse central de cet article peut être formulé comme suit: la mission s’adresse à tous, y compris aux personnes qui ne manifestent pas le moindre désir de devenir chrétiens. En les accueillant tels qu’ils sont et en cheminant avec eux, l’Église accomplit sa mission d’être au service de tous. Une telle mission est plus que nécessaire à une époque où les malentendus entre croyants de différentes religions semblent l’emporter.
Dzisiaj obecność chrześcijan w środowisku muzułmańskim staje się kontrowersyjna, a czasem nawet niebezpieczna. Autor wykazuje, że poszczególne pierwotne wspólnoty chrześcijańskie żyjąc w podobnym środowisku – dawały świadectwo wiary. Podobnie jak Piotr w Dziejach Apostolskich, tak i my potrzebujemy „nawrócenia naszego powołania” byśmy zrozumieli czego Bóg oczekuje od nas, kiedy spotykamy ludzi, którzy pragną pozostać wierni własnej tradycji religijnej. Takie nawrócenie pozwoli nam rozeznać ich miejsce w planie Bożym i nawiązać z nimi dialog. Otwarci na bogactwo religijne, którym chcą się z nami dzielić, z naszej strony możemy dać świadectwo wiary w Jezusa Chrystusa. Świadectwo wiary jednych i drugich, które najczęściej przybiera formę życia wspólnotowego i wzajemnej pomocy jest autentyczną misją – nawet jeśli określenie to wydaje się nieadekwatne. Zasadniczą tezę artykułu można sformułować następująco: misja skierowana jest do wszystkich, również do tych, którzy nie wykazują żadnej woli stania się chrześcijanami. Akceptując ich jako takich i egzystując pośród nich, Kościół wypełnia swoją misję służenia wszystkim ludziom. Misja ta ma szczególną wymowę w czasach, kiedy nieporozumienia pomiędzy wyznawcami różnych religii przybierają na sile.
Christians living among Muslims find themselves in controversial, at times even dangerous, situations. The author of this article shows that early Christian communities in similar circumstances were able to give witness to their faith. Like St Peter (in the Acts of the Apostles), we too need a ”conversion of our vocation” if we are to understand what God expects of us whenever we encounter people who want to remain faithful to their own religious tradition. If we undergo such conversion, we shall be able to recognise their part in God’s plan and enter into dialogue with them. While open to the treasures of their religion they want to share with us, we can reciprocate with the witness of our faith in Jesus Christ. Witness on both sides, often assuming a concrete shape in the communal life and mutual assistance, is the authentic mission – even if the term seems out of place here. The author’s main thesis may be formulated as follows: Mission is directed towards all people; also to those who do not indicate any desire to become Christian. By accepting them as they are and staying among them, the Church fulfills her mission to serve all people. It is especially telling at times when misunderstandings between followers of different religions lead to increased tension among them.

Źródło:

Nurt SVD; 2015, 2; 256-274
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Refléter les rythmes du Jardinier divin1 : La rencontre des religions selon Thomas d’Aquin et Jean Paul II
Spotkanie religii według Tomasza z Akwinu i Jana Pawła II

Autorzy:

Paluch, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1371307.pdf

Data publikacji:

2019-04-05

Wydawca:

Akademia Katolicka w Warszawie

Tematy:

dialog międzyreligijny
teologia
tożsamość religijna
Tomasz z Akwinu
Jan Paweł II
interreligious dialogue
theology
religious identity
Thomas Aquinas
John Paul II

Opis:

Artykuł jest prezentacją idei Tomasza z Akwinu i Jana Pawła II, które stanowią podstawę dialogu międzyreligijnego. Autor przedstawia kilka tekstów Doktora Anielskiego, stanowiących bardziej wyzwanie niż pomoc dla wszystkich, którzy chcieliby rozwijać dialog międzyreligijny w duchu II Soboru Watykańskiego. Jak się jednak okazuje, uważna lektura dzieła Tomasza pozwala wskazać kilka elementów doktrynalnych, które wciąż zachowują swoją aktualność – podstawą do spotkania z wyznawcami innych religii jest silna tożsamość i szacunek dla nadprzyrodzonego daru wiary, uczestnicy dialogu powinni odwoływać się w dyskusjach wyłącznie do akceptowanych przez drugą stronę autorytetów. Sięgnięcie po dzieło Jana Pawła II pozwala dostrzec wspólne rysy z myślą Akwinaty, choć polski papież wzbogaca tomistyczną propozycję o inspirowaną filozofią M. Bubera i E. Levinasa koncepcję dialogu. Postulowana zarówno przez Tomasza z Akwinu, jak i Jana Pawła II, silna tożsamość jako podstawa spotkania z wyznawcami innych religii spełni swoją rolę, pod warunkiem że będzie – na sposób, który podpowiadał Jan Paweł II swoimi gestami i działaniami wobec wyznawców innych religii – tożsamością nawróconą.
The paper is a presentation of Aquinas’s and John Paul II’s ideas that may be recognized as the basis for interreligious encounters. At the beginning the author presents a couple of passages by the Doctor Angelicus that must be considered a hindrance for the interreligious dialogue, if undertaken in the spirit of the Vatican II. But a careful reading of Aquinas’s legacy allows to detect a couple of important elements that are still relevant today and may be considered as a kind of doctrinal foundation for the encounters with non-Christian believers. The basis for such encounters should be a strong identity and the respect for the supernatural gift of faith. The participants should make appeal only to the authorities accepted by the other part. John Paul II’s proposal has its basic convergence with Aquinas’s thought, although the Polish pope enriches the Thomistic vision by the idea of integral dialogue, engaging all the human being, inspired by the philosophy of M. Buber and E. Levinas. The strong identity desired by both Aquinas and John Paul II as the foundational condition for a fruitful encounter with non-Christian believers may play its appropriate role only if it is a really converted identity. John Paul II showed us with many gestures and actions during his pontificate what this conversion of our identity should be.

Źródło:

Studia Bobolanum; 2019, 30, 2; 133-148
1642-5650
2720-1686

Pojawia się w:

Studia Bobolanum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce