Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ignatius of Loyola" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Padre Dehon e gli esercizi spirituali di sant’Ignazio
Father Dehon and the Spiritual Exercises of St. Ignatius of Loyola
Autorzy:
Pisarek, Gabriel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553806.pdf
Data publikacji:
2011-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
ćwiczenia duchowe
rekolekcje
św. Ignacy z Loyoli
Ignacy z Loyoli
Opis:
Spirituality of St. Ignatius of Loyola has inspired many saints and founders of religious congregations. Among them there was also Fr. Leon Dehon, the founder of the Congregation of the Priests of the Sacred Heart of Jesus. He touched on the way of the Spiritual Exercises of St. Ignatius thanks to his numerous contacts with Jesuit Fathers. Among them Fr. Dehon had professors, collaborators, friends, as well as spiritual directors. Fr. Dehon was fascinated by the personality and spirituality of St. Ignatius. He undertook the Spiritual Exercises in the most important moments of his religious and priestly life: when he began his study in the college in Hazebrouck and when he entered the French Seminary of Saint Claire in Rome, when he was searching his religious vocation as a diocesan priest and in the first years after he had founded the Congregation, before the first General Chapter and before his perpetual vows. As a mature priest and religious, Fr. Dehon undertook the Spiritual Exercises when he was celebrating the 25th anniversary of his priesthood and before he left the cradle of the Congregation – the College of St. John. The exercises were not without influence on the spirituality of Fr. Dehon and on his spiritual life. We can find an echo of several meditations or contemplations offered by St. Ignatius in the spirituality of Fr. Dehon and in the spirituality of his Congregation. The traces of the Exercises can be also found in both his decisions and his teaching directed to his brothers in religious life and to the laity.
Źródło:
Sympozjum; 2011, 2(21); 97-114
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Greek Hymns of Grzegorz Cnapius
Autorzy:
Gara, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636313.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
The paper presents three Greek hymns to Ignatius Loyola and Francis Xavier, written by the eminent Polish Jesuit and lexicographer Grzegorz Cnapius. The poems were added to the second volume of his dictionary Thesaurus Polono-Latino-Graecus printed in 162
Opis:
The paper presents three Greek hymns to Ignatius Loyola and Francis Xavier, written by the eminent Polish Jesuit and lexicographer Grzegorz Cnapius. The poems were added to the second volume of his dictionary Thesaurus Polono-Latino-Graecus printed in 1626. Their first modern edition, prepared by Janina Czerniatowicz and included in the anthology Corpusculum poesis Polono-Graecae saeculorum XVI–XVII (1531–1648), Wrocław 1991, is based on the second edition of the dictionary from 1644, which contains several errors. The main goal of the paper is, therefore, to produce an edition of the three hymns based on editio princeps of the dictionary’s second volume, published in 1626. Cnapius composed and delivered the hymns on the celebration of the canonization of the two Jesuits, which took place in Kraków. The hymns are written in hexameter and elegiac distich. The first poem to Ignatius Loyola is an alphabetical acrostic, while the second is a complex acrostic, the initial letters making the name Francis and the last – Xavier. In the third poem Cnapius praises the missionary work of Francis Xavier by comparing him to Alexander the Great, Heracles and Bacchus. The hymns contain many rare Greek words and prove Grzegorz Cnapius’s excellent knowledge of the Greek language.
Źródło:
Terminus; 2014, 16, 4(33)
2084-3844
Pojawia się w:
Terminus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nabożne westchnienia” Mikołaja Mieleszki wobec piśmiennictwa ascetyczno-mistycznego
Mikołaj Mieleszko’s “Pious Sighs” towards ascetic-mystical literature
Autorzy:
Kaczor-Scheitler, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967597.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
emblem
Mikołaj Mieleszko
ascetic-mystical literature
Kasper Drużbicki
St. Teresa of Ávila
St. Ignatius of Loyola
applicatio sensuum
emblemat
literatura ascetyczno-mistyczna
św. teresa z ávila
św. ignacy loyola
Opis:
The article points to a relationship between Mikołaj Mieleszko’s "Pious Sighs" ("Nabożne westchnienia"; 1657) and the ascetic-mystical literature of the 17th century. This work particularly shows the meditative character of Mieleszko’s emblems. It also presents the division of the work into three books introduced by Mieleszko, which can be viewed in the context of the model of the three-stage mystical way to God (via purgativa, via illuminativa, via unitiva), employed by St. Ignatius of Loyola but known already by Pseudo-Dionysius the Areopagite and fully expressed by St. Bonaventure. The article also discusses the participation of human faculties in the emblems: memory, intellect, will, imagination, and feelings, which are so important in the act of meditation. Referring to the method of applying senses (applicatio sensuum), originating from the Church tradition (Origen, St. Bonaventure) and taken over by St. Ignatius of Loyola, the work emphasizes Mieleszko’s need to apply it in his emblems. Moreover, the article focuses on the influence of Kasper Drużbicki’s and St. Teresa of Ávila’s works visible in Mieleszko’s poems. The themes, allegories, symbols and metaphors of the ascetic-mystical literature reverberate in the emblems of the Baroque poet.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2015, 30, 4
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Medytacyjny charakter Nabożnych westchnień Mikołaja Mieleszki
The Meditative Character of the Mikołaj Mieleszko’s Nabożne westchnienia (Pious Sighs)
Autorzy:
Kaczor-Scheitler, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041969.pdf
Data publikacji:
2016-11-17
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
emblem
meditation
St. Ignatius of Loyola
applicatio sensuum
The Song of Songs
topos lux-tenebrae
Mikołaj Mieleszko
Fathers of the Church
Opis:
The article points to a relationship between Mikołaj Mieleszko’s Nabożne westchnienia and meditations, and shows the meditative character of the baroque emblematic works. It also presents the division of the work into three books introduced by Mieleszko, which can be referred to the model of a three-stage mystical way to God (via purgativa, via illuminativa, via unitiva), used by St. Ignatius of Loyola (but knowing by Pseudo-Dionysius The Areopagite and fully expressed by St. Bonaventure). Moreover, it discusses the participation of human faculties in the emblems: memory, intellect, will, imagination, and feelings, which are so important for the act of meditation. Above all, emphasis is put on the goal of the reflections presented by Mieleszko in the subscriptio; they were supposed to touch the soul and convince one to a spiritual transformation. They were, therefore, just like meditations, a way of achieving inner growth.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2016, 27; 325-349
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przygotowania jezuickiej misji w Etiopii w świetle listów św. Ignacego Loyoli
Autorzy:
Danieluk, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617965.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ethiopia
Jesuits (Society of Jesus)
saint Ignatius Loyola
foreign missions
Opis:
The mission in Ethiopia was one of the first missionary endeavours of the Society of Jesus. Thus, Saint Ignatius of Loyola, the Founder of the Order, gave to its preparation special attention as shown in his numerous letters. The article briefly recalls the historiography and the genesis of this mission in order to summarize the content of the most important of the Loyola’s letters in what concern the origins of this missionary enterprise and the strategy to be adopted by the Jesuits sent to Ethiopia.
Źródło:
Annales Missiologici Posnanienses; 2016, 21; 101-116
1731-6170
Pojawia się w:
Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Taniec na Golgocie w medytacyjnym zbiorze Plęsy Jezusa z aniołami Marcina Hińczy
The Dance on the Golgotha in the Series of Meditations Plęsy Jezusa z aniołami by Marcin Hińcza
Autorzy:
Bielak, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451142.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Meditation
Jesuits
Marcin Hińcza
dance
imitatio Christi
Ignatius of Loyola
medytacja
jezuici
taniec
Ignacy Loyola
Opis:
The aim of the article is to present the 17th-century meditations of Jesuit Marcin Hińcza entitled Plęsy Jezusa z aniołami [Jesus Dancing with Angels] in the context of Ignatius of Loyola’s meditation method and the main topic of the work which is the cosmic dance. Hińcza used the dance metaphor in quite the paradoxical way, because as opposed to the moralistic writings of his times he didn’t criticise it but rather applied to explain allegorically God’s plan on earth and the idea of imitatio Christi. In the title of his work Hińcza used the word “pląs” which in Polish means: dancing, jumping, applauding and also triumphing. This variety of significations served the autor to present the cosmic meaning of Christ’s “dance”. In Plęsy Jezusa z aniołami Jesus has “jumped” from heavens to the womb of Virgin Mary, then he “jumped out” to the earth to run it around (as Logos), next He “jumped” upon the cross on Calvary and triumphantly made his last “jump” back to Heavens. According to the meditative idea of imitatio worshippers should imitate the angels in supporting the Saviour in his “leaps”. The interpretational background of the article are the New Testament apocrypha and the Church Fathers’ writings.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2016, 6(11); 302-316
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyimki z biografii jezuitów białoruskich
Excerpts from the history of Belarusian Jesuits
Autorzy:
Nalepa, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967986.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Ignatius of Loyola
Jesuits
Polotsk
Alexander I
Galicz, diaries
jezuici
ignacy loyola
połock
mohylew
aleksander i
mihanowicz
galicz
pamiętniki
Opis:
Empress Catherine II ignored Pope Clement XIV ’s suppression brief from 1773 and preserved the Belarusian branch of the Society of Jesus. The article draws attention to three important events in the history of this group: the Napoleonic campaign of 1812, restoration of the Order worldwide in 1814 and expulsion from Russia in 1820. These events are documented in sources which are discussed in the paper: an unfinished poem by Jan Mihanowicz, SJ, entitled Podróż XX. Jezuitów z Połocka do północnej Rosji w roku 1812 przed wejściem wojska francuskiego do Białej Rusi (The Trip of Jesuit Priests from Polotsk to Northern Russia in 1812 before the Advance of the French Army to Bela Rus) and the diaries of Jan Galicz, SJ, Wygnaniec z Białej Rusi (An Exile from Bela Rus).
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 34, 4
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epigrafika łacińska w farze poznańskiej. Inskrypcje w ołtarzach i kaplicach świętych jezuickich
Latin Epigraphy in the Parish Church in Poznań. Inscriptions in the altars and chapels of the Jesuit Saints
Autorzy:
Rosół, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1045685.pdf
Data publikacji:
2019-10-11
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Latin epigraphy
Latin inscriptions
Parish Church in Poznań
Jesuits in Poznań
Jesuit Saints
Saint Stanislaus Kostka
Saint Ignatius of Loyola
Saint Francis Borgia
Saint Aloysius de Gonzaga
Saint John Francis Regis
the Saint Jesuit Martyrs
Saint Francis Xavier
Opis:
Rosół Rafał, Epigrafika łacińska w farze poznańskiej. Inskrypcje w ołtarzach i kaplicach świętych jezuickich (Latin Epigraphy in the Parish Church in Poznań. Inscriptions in the altars and chapels of the Jesuit Saints).The paper deals with some Latin inscriptions from the Parish Church in Poznań (the former Jesuit Church). The material under consideration is located in two altars and five chapels devoted to the Jesuit Saints. The author provides a critical edition of the texts, their Polish translations, as well as a commentary.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2019, 29, 1; 117-145
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joy and Sadness in Spiritual Life According to St. Ignatius of Loyola. A Hermeneutic Study
Radość i smutek w życiu duchowym według Ignacego Loyoli. Studium hermeneutyczne
Autorzy:
Homa, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038659.pdf
Data publikacji:
2019-10-01
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
rozeznanie duchowe
duchowa radość – pocieszenie
duchowy smutek – strapienie
uczucia
życie duchowe
discernment of spirits
emotionality
spiritual joy – consolation
spiritual sadness – desolation
spiritual life
Opis:
The goal of this study is an interpretative attempt at human emotionality, and to be more specific, its emotional form of expression in various experiences of joy and sadness, in the light of the principles underlying one of the schools of Christian spirituality, i.e. the one proposed by Igna tius of Loyola (1491-1556). According to this movement of spiritual life, which draws on the centuriesold biblical experience and Christian conception of the emotional dimension of our lives, and which also enriches it with experiences and reflections of Ignatius himself, our emotionality – not infrequently experienced as a peculiar and often incomprehensible “babble” – may in fact be construed as equally emotional and lucid “speech.” Such “speech” becomes comprehensible the moment we are able to properly “read,” that is recognize and understand the emotional experiences that we are exposed to in this sphere.
Celem tego studium jest próba interpretacji ludzkiej emocjonalności w jej uczuciowej formie wyrazu w postaci przeżyć radości i smutku, w świetle założeń jednej ze szkół duchowości chrześcijańskiej, mianowicie tej zaproponowanej przez Ignacego Loyolę (1491-1556). Według tego nurtu życia duchowego, zarówno czerpiącego z wielowiekowego doświadczenia biblijnego i chrześcijańskiego rozumienia emocjonalno -uczuciowego wymiaru naszego życia, jak i wniesionych do niego doświadczeń i przemyśleń poczynionych przez samego Ignacego, nasza emocjonalność doświadczana niejednokrotnie jako swoisty i często niezrozumiały „gwar” może, w rzeczywistości, stanowić równie emocjonalną, czytelną „mowę”. „Mowę”, która staje się zrozumiałą z chwilą, gdy potrafimy właściwie „rozczytać”, czyli rozpoznać i zrozumieć, doświadczane przez nas w tej sferze emocjonalno-uczuciowe przeżycia.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2019, 26, 3; 87-100
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modlitwy końcowe w pierwszym tygodniu Ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli
Autorzy:
Królikowski, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371207.pdf
Data publikacji:
2019-04-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
modlitwa
kolokwium
medytacja
św. Ignacy Loyola
Ćwiczenia duchowe
miłosierdzie
prayer
colloquium
meditation
Saint Ignatius of Loyola
Spiritual exercises
mercy
Opis:
Każda medytacja czy kontemplacja w Ćwiczeniach duchowych św. Ignacego Loyoli kończy się tzw. rozmową końcową – kolokwium rekolektanta z Bogiem. Modlitwy końcowe, kolokwia, przeżywane w trakcie rekolekcji ignacjańskich nawiązują w swojej treści nie tylko do owocu danej medytacji czy kontemplacji, ale wręcz są ich zwieńczeniem. W zamyśle św. Ignacego kolokwia winny wnieść w duchowe przeżycie rekolektanta coś bardzo istotnego. Są bowiem niejako szczytowym momentem każdej modlitwy – momentem, do którego wszystko zmierza. Celem artykułu nie jest analiza treści wszystkich kolokwiów w Ćwiczeniach duchowych, a jedynie rozmów na zakończenie medytacji pierwszego tygodnia rekolekcji ignacjańskich. Rozmowy końcowe kolejnych, następujących po sobie medytacji wskazują wyraźnie na wewnętrzną dynamikę duchowego rozwoju, jaki św. Ignacy zamierzył i jaki proponuje rekolektantowi. Jest wręcz niezwykłe, jak jedno ćwiczenie, zwieńczone rozmową końcową, niejako przygotowuje rekolektanta do następnego ćwiczenia i do kolejnego kolokwium.
Every meditation or contemplation in the Spiritual Exercises of Saint Ignatius of Loyola ends with the so-called final conversation – the colloquium of a participant with God. Final prayers, the colloquia experienced during the Ignatian retreat in their content not only refer to the fruit of a given meditation or contemplation, but are their culmination. In the intention of Saint Ignatius, the colloquia should bring something substantive to the spiritual experience of a participant. They are, in a way, the peak moment of every prayer – the moment to which everything is heading. The aim of the article is not to analyse the content of all colloquia in Spiritual Exercises, but only the conversations at the end of the meditation of the first week of the Ignatian retreat. The final conversations of successive meditations clearly indicate the inner dynamics of spiritual development that Saint Ignatius intended and offered to the participant. It is extraordinary, how one exercise, crowned with the final conversation, somehow prepares the participant for the next exercise and the next colloquium.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2019, 30, 2; 35-63
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moralność według papieża Franciszka
Autorzy:
Filipowicz, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369548.pdf
Data publikacji:
2019-10-15
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
nauczanie moralne Kościoła
teologia moralna
Franciszek
jezuici
Ignacy Loyola
moral teaching of the Church
moral theology
Francis
Jesuits
Ignatius Loyola
Opis:
Prezentowane studium przybliża najważniejsze elementy moralnego przesłania papieża Franciszka. Na wstępie przytoczono krytyczne opinie kierowane pod jego adresem. W kolejnych częściach dokonano analizy semantycznej kluczowych terminów moralnych. Sprecyzowano pojęcie moralności. Scharakteryzowano zaproponowane przez Franciszka tranzycje moralne: od „teologii aktu” do „teologii relacji”, od grzechu i przewinienia do grzesznika, od normy moralnej do konkretnego czynu. Opisano papieską reinterpretację „prawa stopniowości”, wyboru „mniejszego zła”, logiki „małych kroków”. Zwrócono uwagę na teonomiczną autonomię sumienia a także na potrzebę jego stałej autoformacji. W zakończeniu zmierzono się z krytycznymi opiniami wysuwanymi wobec moralnego nauczania Franciszka.
The study presented introduces the most important elements of the moral message of Pope Francis. At the beginning, critical opinions addressed to him were quoted. In the following sections, a semantic analysis of key moral terms was performed. The concept of morality has been clarified. The moral transitions proposed by Francis were characterised: from „theology of the act” to „theology of relations”, from sin and offence to the sinner, from the moral norm to a specific act. The papal reinterpretation of the „law of gradualness”, the choice of „lesser evil”, and the logic of „small steps” were described. Attention was paid to the theonomic autonomy of conscience and also to the need for its constant autoformation. In the end, critical opinions were raised about Francis’s moral teaching.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2019, 30, 3; 27-58
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pokora w Rozmyślaniach św. Urszuli Ledóchowskiej w świetle Ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli
Autorzy:
Pagacz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371210.pdf
Data publikacji:
2019-04-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
duchowość
pokora
Urszula Ledóchowska
rozmyślanie
Ignacy Loyola
spirituality
humility
meditation
Ursula Ledóchowska
Ignatius of Loyola
Opis:
Artykuł przedstawia koncepcję pokory zawartą w dziele Rozmyślania św. Urszuli Ledóchowskiej oraz wskazuje obecne w niej elementy duchowości ignacjańskiej. Matka Ledóchowska, na której duchowość wpływ mieli jezuici, wykorzystuje metodę medytacji i kontemplacji ewangelicznej podaną przez św. Ignacego. Istota pokory – według autorki Rozmyślań – to zrozumienie prawdy o Bogu Stwórcy i o nicości człowieka jako stworzenia. Święta Urszula ukazuje różne aspekty omawianej cnoty, które odpowiadają poszczególnym tygodniom ćwiczeń ignacjańskich. Rozważania św. Urszuli są w pełni zrozumiałe jedynie w perspektywie dążenia do jak najpełniejszego naśladowania Jezusa w Jego uniżeniu.
The article presents the concept of humility in Meditations of St. Ursula Ledóchowska. Mother Ledóchowska, whose spirituality has been influenced by Jesuits, uses the method of meditation and evangelical contemplation created by Saint Ignatius. The essence of humility – according to the author of Meditations – is to understand the truth about God, the Creator, and about the nothingness of the human being – the creation. Saint Ursula presents various aspects of this virtue, which are also compatible with the respective four weeks of Ignatian exercises. The meditations of Saint Ursula can be completely understood only in the context of the desire to follow Jesus in His humiliation.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2019, 30, 2; 65-82
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wezwanie Włodzimierza Ledóchowskiego do cura personalis. Unikatowy charakter jezuickiego wychowania i jego humanistyczne korzenie
Autorzy:
Casalini, Cristiano
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448719.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
cura personalis
Ignatius of Loyola
Włodzimierz Ledóchowski
Jesuit pedagogy
Ignacy Loyola
pedagogika jezuicka
Opis:
The value of cura personalis has enjoyed a meteoric rise in usage in the last few decades and is now considered emblematic of the Jesuit philosophy of education. The meaning of this expression, though, is still ambiguous. The first to use this expression was Father General Włodzimierz Ledóchowski, who adopted it when addressing the colleges and universities run by the Jesuits in the United States in 1934. Ledóchowski claimed that a culture of the person was deeply enrooted in the spirit of the Society of Jesus, and particularly in the spirituality of Ignatius of Loyola. This paper aims to provide the necessary historical background to Ledóchowski’s usage of the expression “cura personalis” and show how both humanist and Ignatian roots made this expression successful within the Jesuit educational scenario.
W ciągu kilkudziesięciu ostatnich lat zwrot cura personalis zrobił błyskawiczną karierę i stał się symbolem jezuickiej filozofii wychowania. Jednak znaczenie tego zwrotu jest nadal niejednoznaczne. Pierwszą osobą, która go użyła, był generał zakonu jezuitów Włodzimierz Ledóchowski. Posłużył się nim w 1934 roku w przemówieniu skierowanym do przedstawicieli szkół średnich i uniwersytetów prowadzonych przez jezuitów w Stanach Zjednoczonych. Ledóchowski stwierdził, że kultura osoby jest głęboko zakorzeniona w duchu Towarzystwa Jezusowego, a zwłaszcza w duchowości Ignacego Loyoli. Niniejszy artykuł ma na celu nakreślenie tła historycznego, które doprowadziło Ledóchowskiego do użycia zwrotu cura personalis oraz pokazanie, w jaki sposób zarówno humanistyczne, jak i ignacjańskie korzenie przyczyniły się do jego sukcesu w obrębie jezuickiego scenariusza wychowawczego.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2019, 22, 4
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ignacjańskie Reguły rozeznawania duchów. Działanie duchów na drodze duchowego regresu człowieka
The Ignatian rules of the discernment of spirits. Acting of the spirits on the paths of human spiritual regression
Autorzy:
Królikowski, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1006318.pdf
Data publikacji:
2020-11-20
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
św. Ignacy Loyola
Ćwiczenia duchowe,
rozeznawanie duchów
wola Boża
duchowy regres
St. Ignatius Loyola
Spiritual Exercises
spiritual discernment
God’s will
spiritual regression
Opis:
Rules of the discernment of spirits that St. Ignatius Loyola (1491–1556) included in his Spiritual Exercises (SE) are a great gift of God for the whole Church. They meet the universal need for spiritual discernment, which is witnessed in both the Holy Scriptures and in the history of the Church. The article analyzes the text of the First rule of the discernment of spirits, which concerns the action of the good and evil spirit on the path of human spiritual regression. St. Ignatius explains in the First rule that: “In the persons who go from mortal sin to mortal sin, the enemy is commonly used to propose to them apparent pleasures, making them imagine sensual delights and pleasures in order to hold them more and make them grow in their vices and sins. In these persons the good spirit uses the opposite method, pricking them and biting their consciences through the process of reason” (SE 314). Modern man, who lives in a world marked by various spiritual and material threats, in which different types of spirits are trying to put pressure on him, needs help for their proper discernment, in order to be able to choose the path of true life, whichhas been show to us by Jesus Christ – God of Love.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 1; 102-121
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integrálna antropológia ako cieľ jezuitskej pedagogiky a formácie
Integral Anthropology as a Goal of Jesuit Pedagogy and Formation
Integralna antropologia jako cel pedagogiki i formacji jezuickiej
Autorzy:
Jeník, Lukáš
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596440.pdf
Data publikacji:
2020-12-10
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
ignacjańska i jezuicka pedagogika
Ignacy z Loyoli
krytyczne wykształcenie
cura personalis – publiczna troska
publiczna służba
Ignatian and Jesuit pedagogy
Ignatius of Loyola
critical education
cura personalis
public service
Opis:
One of the characteristic features of the charisma of the Society of Jesus is the intellectual apostolate. Jesuit pedagogy is characterized by specific features based on previous pedagogical approaches (medieval universities, studia humanitatis), but also in a broader philosophical and theological context. The key starting point of the Ignatian and Jesuit pedagogy are the Spiritual Exercises of Ignatius of Loyola. The education stemming from this background does not represent a value in itself, but rather a very effective instrument that helps to shape an integral personality, strengthens social ties and interpersonal relationships and leads to selfless service. The result of such education is not only the mere well roundedness, but above all the ability to take on commitment and move out of one’s comfort zone towards public service.
Apostolat intelektualny jest jednym z podstawowych charyzmatów duszpasterskiej pracy jezuitów. Stąd jezuicka pedagogika wyróżnia się szczególnymi cechami, których korzenie sięgają średniowiecznych uniwersytetów, jak też wartości humanistycznych i kontekstu filozoficzno-teologicznego tamtych czasów. Podstawowym źródłem ignacjańskiej pedagogiki są Ćwiczenia duchowe św. Ignacego Loyoli. Wychowanie i wykształcenie w duchu jezuickiej pedagogiki nie jest wartością samą dla siebie, ale instrumentem w rozwoju integralnej osobowości, kształtującym społeczne relacje w służbie dla drugich. Celem takiej formacji nie jest tylko wszechstronne wykształcenie, ale nade wszystko zdolność człowieka, aby swym bogactwem osobowej świadomości służył dobru ludzkiej społeczności.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2020, 31, 2; 269-288
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies