Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Horner syndrome" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Horners syndrome during spindle cell lipoma of theneck–a case report
Autorzy:
Kaczmarczyk, Dariusz
Kubiak, Marcin
Komoń-Kotecka, Ewa
Bartoszewicz, Robert
Bruzgielewicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401930.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Spindle cell lipoma
Immunohistochemistry
Horner's syndrome
Opis:
Horner's syndrome is most often caused by a tumour compressing the sympathetictrunk. Spindle cell lipoma (SCL) is a rare tumour, corresponding to just 1.5% of the benigntumours of soft tissues. Its most common localisation is subcutaneous tissue in theupper part of the body. This paper presents a rare case of Horner's syndrome caused bya SCL of the neck.A 42-year-old male patient was admitted to the ENT Ward of the Mazovian SpecialHospital in Siedlce because of a neck tumour on the left side. Laryngological examinationrevealed only a hard tumour with a limited mobility on the left side of the neck. Oph-thalmological and neurological consultations indicated Horner's syndrome. Fine-needleaspiration biopsy gave no clear diagnosis. The patient was qualified for surgery. Thetumour was radically excised and sent for histopathological examination. Thefinal his-topathological diagnosis was: SCL. Symptoms of the Horner's syndrome disappearedwithin 3 weeks after the surgery.The discussed case should be noted because of untypical SCL localisation within thecervical perivascular space, and also because of presence of symptoms of Horner's synd-rome caused by compression of the tumour on the sympathetic trunk that disappearedfollowing the surgical treatment.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2014, 3, 4; 222-225
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Farmakologiczna diagnostyka zaburzeń autonomicznego unerwienia źrenicy
Pharmacological diagnosis of autonomic pupil denervation
Autorzy:
Fila, Michał
Bogucki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061214.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Holmes-Adie syndrome
Horner syndrome
anisocoria
autonomic pupil denervation
parasympathetic pathway innervating the pupil
pharmacological tests
sympathetic pathway innervating the pupil
zespół Holmesa-Adiego
droga przywspółczulna unerwienia źrenicy
droga współczulna unerwienia źrenicy
autonomiczne odnerwienie źrenicy
testy farmakologiczne
anizokoria
zespół Hornera
Opis:
Pharmacological tests are widely used in evaluation of autonomic pupil denervation in Western Europe and United States. These tests allow to localize the level of lesion of pupil’s autonomic pathways. The application of such tests can reduce the number of the other necessary and expensive diagnostic tests, including imaging postudies. Such approach is of special value in diagnosing sympathetic pupil denervation, due to complexity of the sympathetic pathways. The use of pharmacological test in diagnosis of pupil denervation is limited in Poland due to unavailability of the necessary substances. The lack of availability of adequate pharmacological substances is the main factor limiting this form of diagnostics. The most useful tests used in diagnostics of sympathetic pupil denervation are the hydroxyamphetamine and cocaine tests. The application of hydroxyamphetamine enables the investigator to distinguish first or second neuron damage from the third neuron injury. However, the cocaine test allows to distinguish between the first neuron damage and the injury of the second or third sympathetic neuron innervating the pupil. Thus, only application of both tests – one after the other – allows us to precisely locate the site of damage in the sympathetic pathway. Unfortunately, the cocaine solution is not available in Europe (is used only in the USA). In case of suspected damage of parasympathetic pathway innervating the pupil, the most used is the carbachol test. Unfortunately, this substance is not perfect, because after application to the eye, the pupil with damaged second parasympathetic neuron or the pupil in a patient with Holmes-Adie syndrome act exactly the same. Thus, it is only possible to distinguish between the first parasympathetic neuron damage and second neuron damage or Holmes-Adie syndrome. The pilocarpine test enables the investigators to distinguish the pharmacological blockade of cholinergic receptors in synapse from all other possible causes of pathological pupil dilatation.
Testy farmakologiczne służące do oceny autonomicznego odnerwienia źrenicy są powszechnie wykorzystywane w krajach Europy Zachodniej oraz Stanach Zjednoczonych. Główną ich zaletą jest możliwość zlokalizowania poziomu uszkodzenia dróg autonomicznych unerwiających źrenicę. Testy te stwarzają szansę na ograniczenie liczby innych kosztownych badań diagnostycznych, w tym obrazowych. Postępowanie takie ma szczególnie duże znaczenie w diagnostyce współczulnego odnerwienia źrenicy, ze względu na długość i skomplikowany przebieg drogi współczulnej. Substancje niezbędne do wykonywania testów farmakologicznych źrenicy nie są zarejestrowane w Polsce, co praktycznie wyklucza tę formę diagnostyki - ze względu na brak na rynku farmaceutycznym niezbędnych preparatów. Najbardziej użytecznymi testami w diagnostyce współczulnego odnerwienia źrenicy są testy z hydroksyamfetaminą oraz kokainą. Zastosowanie hydroksyamfeta-miny pozwala odróżnić uszkodzenie pierwszego lub drugiego neuronu drogi współczulnej od uszkodzenia neuronu trzeciego, natomiast zastosowanie testu z kokainą umożliwia odróżnienie uszkodzenia pierwszego neuronu od uszkodzenia dwóch pozostałych neuronów. Tak więc wykonanie obydwu testów pozwoliłoby na precyzyjne rozróżnienie miejsca uszkodzenia drogi współczulnej unerwienia źrenicy. Niestety, preparat kokainy nie jest dostępny w Europie (stosuje się go jedynie w USA). W przypadku podejrzenia uszkodzenia drogi przywspółczulnej najważniejszą substancją używaną w testach jest karbachol, który jednak nie może być uznany za substancję idealną - po jego zastosowaniu (zakropleniu do oka) źrenica z uszkodzonym drugim neuronem i źrenica u pacjenta z zespołem Holmesa-Adiego zachowują się tak samo. Możliwe jest zatem tylko odróżnienie uszkodzenia pierwszego neuronu drogi przywspółczulnej od uszkodzenia neuronu drugiego lub od zespołu Holmesa-Adiego. Wykonując test z użyciem pilokarpiny, możemy wskazać jedynie farmakologiczne wyblokowanie receptorów cholinergicznych w szczelinie synaptycznej, wykluczając pozostałe przyczyny patologicznego rozszerzenia źrenicy, czyli uszkodzenie drogi przywspółczulnej.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 1; 13-23
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies