Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Hołodomor" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-18 z 18
Tytuł:
Hołodomor - zorganizowane ludobójstwo
Autorzy:
Fertacz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/666154.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
recenzja
Wielki Głód
Anne Appplebaum
Hołodomor
ludobójstwo
Opis:
Przedmiotem recenzji jest monografia pt. "Czerwony Głód" pióra Anne Applebaum. To pierwsza przetłumaczona na język polski tak obszerna publikacja o Wielkim Głodzie na Ukrainie, przedstawiająca problemw aspekcie różnorakich uwarunkowań o charakterze polityczno‑ideologicznym, społecznym, ekonomicznym oraz narodowościowym okresu 1929-1933 i lat nieco wcześniejszych. 
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2018, 13, 18; 263-272
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Economic Pressure on the Church in Ukraine During the Holodomor (1932-1933)
Autorzy:
Hruzova, Tеtiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1931295.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
the Holodomor
tax
priest
clergy
religious community
Opis:
The forms of economic pressure of the Soviet state on clergy and religious communities as part of the Bolshevik famine strategy were analysed. Methodologically, the study is based on the principles of historism, objectivity, systematicity, as well as general scientific and historical methods. During the period of aggravation in social relations, provoked by the introduction of collectivization, the church and clergy were stigmatized by the Soviet authorities as class enemies and supporters of kurkuls. In 1932-1933, the economic pressure on the clergy became one of the tools for their liquidation «as a class». The article uncovers the forms of this economic pressure on the clergy and the church. It was found that the tax burden on the clergy was disproportional to their income, economically unreasonable and politically motivated. Representatives of all ranks suffered from the famine in the Ukrainian SSR. Financial situation of clerics of different denominations got significantly worse during 1932-1933.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2020, 1(25); 117-135
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzeum Ofiar Wielkiego Głodu w Kijowie. „Trudna” ekspozycja muzealna
National Museum of the Holodomor-Genocide in Kiev. A “Diffi cult” Exhibition
Autorzy:
Mosiej-Zambrano, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154656.pdf
Data publikacji:
2020-08-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
difficult exhibition
Holodomor Museum
martyrology
museology
tanatourism
Opis:
The article analyses the permanent exhibit of the National Holodomor-Genocide Museum in Kiev. A particular emphasis is placed on the way the difficult and martyrological content is presented. The article describes the exhibition, its positive aspects and interesting solutions as well as the elements that, according to the author, adversely affect the visitors. The ways to convey essential, emotional, and tragic content in the museum were analysed. Exhibition solutions, such as the distribution of showcases, exhibits, signatures, and multimedia elements, were emphasised. Moreover, the exhibition analysis also draws attention to the elements of message availability and tries to indicate its reception. For the purposes of this article, the literature dedicated to the phenomenon of tanatouristics, the so-called difficult subjects, was also used. Thanks to this measure, the introduction of the article tries to bring these phenomena closer to its readers. The article is also based on the personal experience and knowledge of the author, an employee of an emerging martyrological museum in Poland – Sybir Memorial Museum – art historian, and museum enthusiast.
Źródło:
Studia Polsko-Ukraińskie; 2020, 7; 79-89
2353-5644
2451-2958
Pojawia się w:
Studia Polsko-Ukraińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Проблемні питання у визнанні Республікою Хорватія Голодомору геноцидом українського народу
Problematic Issues in the Recognition of the Holodomor by the Republic of Croatia as Genocide of the Ukrainian People
Autorzy:
Sagan, Galyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676883.pdf
Data publikacji:
2023-11-20
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
Tematy:
Голодомор 1932-1933 років
українсько-хорватські зв’язки
визнання Голодомору
геноцид
українці Хорватії
діаспора
громадська діяльність
The Holodomor of 1932-1933
Ukrainian-Croatian relations
recognition of the Holodomor
genocide
Ukrainians in Croatia
diaspora
public activity
Opis:
У статті проаналізовано п`ятнадцятирічний шлях Республіки Хорватія з визнання Голодомору 1932-1933 років в Україні геноцидом українського народу. Зазначається, що впродовж тривалого часу стратегічне партнерство, яке розвивалося між нашими країнами, на жаль, мало вплинуло на те, аби Хорватія на офіційному рівні висловила своє ставлення до жахливого злочину комуністичного режиму. У цьому випадку, на жаль, недопрацьовувала Україна. Зазначено, що за часів президентства В. Януковича в Україні не лише практично не приділялася увага міжнародній роботі із роз’яснень питань Голодомору, але й сам В. Янукович зробив протиправну заяву про те, що визнавати Голодомор 1932–1933 рр. як факт геноциду українців є неправильним і несправедливим. Ця заява не лише продемонструвала зневагу В. Януковича до мільйонів невинних жертв геноциду українців, але й перекреслила вже наявні напрацювання, у т. ч. й у РХ. В. Янукович фактично здійснив злочин – порушив Закон України «Про Голодомор 1932–1933 років в Україні». Наголошується, що найбільших зусиль в інформуванні хорватської громадськості, політичної еліти в РХ доклали активісти української діаспори. Їхніми стараннями з початку 1990-х років регулярно проводилися заходи із вшанування пам’яті загиблих у роки Голодомору. Українські культурно-просвітні товариства видавали книжки, брошури, організовували виставки, підтримували міжнародну акцію «Незгасима свічка» тощо. Причому робота велася у двох напрямах – для широкого загалу громадян РХ та для українців Хорватії. Акцентується, що значні зусилля наших діаспорян були спрямовані на роботу із хорватськими парламентарями, від яких у кінцевому рахунку й залежало офіційне визнання Голодомору геноцидом. Зазначається, що до цієї роботи також активно долучалися представники українського Посольства, які були співорганізаторами заходів із вшанування жертв Голодомору, працювали на поширення інформації про цей злочин комуністичного режиму. Вказано, що повномаштабне вторгнення Росії в Україну 24 лютого 2022 року та нові злочини проти людяності, здійснені російськими солдатами, стали тим вирішальним аргументом, який переконав політичну еліту Республіки Хорватія визнати Голодомор геноцидом українського народу.
The article analyses the fifteen-year journey of the Republic of Croatia to recognise the Holodomor of 1932-1933 in Ukraine as genocide of the Ukrainian people. It is noted that, unfortunately, the long-term strategic partnership that developed between our countries had little effect on Croatia expressing its attitude to the terrible crime of the communist regime at the official level. In this case, as a rule, the Ukrainian State did not do enough. It is noted that during the presidency of V. Yanukovych in Ukraine, not only practically no attention was paid to the international work on clarifying the issues of the Holodomor, but also V. Yanukovych himself made an illegal statement that recognizing the Holodomor of 1932-1933 as a fact of genocide of Ukrainians is wrong and unfair. This statement not only demonstrated V. Yanukovych's disdain for millions of innocent victims of the Ukrainian genocide, but also crossed out already existing developments, including and in the Republic of Croatia. V. Yanukovych actually committed a crime - he violated the Law of Ukraine “On the Holodomor of 1932-1933 in Ukraine”. It is emphasized that the greatest efforts in informing the Croatian public and the political elite in the Republic of Croatia were made by activists of the Ukrainian diaspora. Due to their efforts, since the beginning of the 1990s, events were regularly held to honor the memory of those who died during the Holodomor. Ukrainian cultural and educational societies published books, brochures, organized exhibitions, supported the international campaign “Unquenchable Candle”, etc. Moreover, the work was carried out in two directions - for the general public of citizens of the Republic of Croatia and for Ukrainians in Croatia. It is emphasized that significant efforts of our diaspora were directed to work with Croatian parliamentarians, on whom the official recognition of the Holodomor as genocide ultimately depended. It is noted that representatives of the Ukrainian Embassy, who were co-organizers of events honoring the victims of the Holodomor, were also actively involved in this work, and worked to spread information about this crime of the communist regime. It is indicated that the full-scale invasion of Russia into Ukraine on February 24, 2022 and the new crimes against humanity committed by Russian soldiers became the decisive argument that convinced the political elite of the Republic of Croatia to recognize the Holodomor as a genocide of the Ukrainian people.
Źródło:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2023, 32; 220-243
2411-345X
2415-7198
Pojawia się w:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wkład Rafała Lemkina we wszechstronne zrozumienie ludobójstwa Ukraińców w Związku Sowieckim
Autorzy:
Serbyn, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792583.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Tematy:
Hołodomor
ludobójstwo
Rafał Lemkin
Ukraina
Związek Sowiecki
Opis:
Celem artykułu jest skonstruowanie odpowiedzi na pytanie badawcze, w jaki sposób nowatorskie tezy wybitnego prawnika Rafała Lemkina (1900–1959), ojca koncepcji ludobójstwa (genocide) oraz intelektualnego patrona Konwencji ONZ w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa z 1948 r., przekładają się na nowe wszechstronne rozumienie Hołodomoru, zbrodni ludobójstwa na narodzie ukraińskim popełnionej przez władzę sowiecką. Autor pochyla się nad ewolucją rozumienia i oceny wydarzeń z lat 20. i 30. XX wieku w Ukraińskiej Socjalistycznej Republice Sowieckiej, zademonstrowanych po II wojnie światowej przez przedstawicieli ukraińskiej diaspory z Ameryki Północnej, władze USRS oraz środowiska naukowe i polityczne w niepodległej Ukrainie, przez pryzmat pojęcia zbrodni ludobójstwa. Artykuł stanowi ponadto próbę paradygmatycznego przepracowania historii stosunków rosyjsko-ukraińskich i wskazania głównych czynników, które doprowadziły Kreml do dokonania genocydu narodu ukraińskiego. W opracowaniu przeanalizowano źródła zachodnie oraz sowieckie.
Źródło:
Władza sądzenia; 2021, 20; 29-51
2300-1690
Pojawia się w:
Władza sądzenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
When Is Genocide a Crime of Genocide? The Holodomor and the Katyn Massacre as a Crime of Genocide
Autorzy:
Masło, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40248949.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Katyn Massacre
genocide
Holodomor
Opis:
The Holodomor and Katyn Massacre are founding crimes of the USSR and the Eastern Bloc’s state. Their common feature was an attempt to annihilate nations and prevent them from achieving independence. Quite often, both crimes are called genocide, but their legal qualification from the perspective of the then international law is extremely difficult. However, there are solid grounds for qualifying both of these crimes, and particularly the Katyn Massacre, as genocide. As a result of the development of the law of armed conflicts in international law in the 1930s and 1940s, there was a ban on committing acts that the 1948 Convention defined as genocide.
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2023, Special Issue; 31-54
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sowieckie ludobójstwo na Ukrainie
The Soviet Genocide in Ukraine
Autorzy:
Lemkin, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16260825.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
ludobójstwo
Hołodomor
Ukraina
ZSRS
Rafał Lemkin
genocide
the Holodomor
Russian crimes
Soviet crimes
Opis:
Poniższy tekst, to referat, który Rafał Lemkin wygłosił dla diaspory ukraińskiej w 1953 r. – w ramach obchodów rocznicy Wielkiego Głodu (Hołodomoru), na których był gościem honorowym. Lemkin potwierdził w nim, jaki miał stosunek do Sowietów i Rosjan, co wynikało już z jego pierwszych badań prowadzonych na seminarium Juliusza Makarewicza we Lwowie – nad sowieckim prawem karnym. Jedyna znana kopia tego napisanego na maszynie referatu znajduje się w Oddziale Rękopisów Biblioteki Publicznej w Nowym Jorku (Raphael Lemkin papers, The New York Public Library, Lenox and Tilden Foundations, Box 2, Folder 16). Wydaje się, że referat oparty został na badaniach nad dziejami ludobójstw, nad którymi pracował w ostatnich latach życia Lemkin. Referat ten nie był jedynym opracowaniem o ludobójstwie dokonywanym na narodach Europy Wschodniej przez Rosjan i Sowietów. Po ratyfikowaniu Konwencji ONZ z 9 grudnia 1948 r. w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa przez pięćdziesiąt państw i wejściu jej w życie w styczniu 1951 r. Lemkin mógł wreszcie bez obaw mówić o sowieckim ludobójstwie. Korespondował z Kongresem Polonii Amerykańskiej, który poparł starania Lemkina o ratyfikowanie przez USA Konwencji m.in. z powodu tego, że władze sowieckie dokonują ludobójstwa na Polakach, niszcząc inteligencję, w tym osoby wykonujące wolne zawodu, księży i ludzi kultury. W czerwcu 1951 r. otwierał wystawę i napisał dla diaspory litewskiej broszurę o ludobójstwie na Litwie. We wrześniu tego roku wziął udział w zorganizowanych przez Ukrainian Congress Committee of America manifestacjach w Nowym Jorku z okazji Wielkiego Głodu, wygłaszając przemówienie. W latach 1951-1952 uczestniczył w pracach tzw. Komisji Maddena, powołanej przez Izbę Reprezentantów Kongresu USA do zbadania sprawy zbrodni katyńskiej. We wrześniu 1954 r. przedstawiciele zniewolonych przez Sowietów narodów utworzyły Zgromadzenie Zniewolonych Narodów Europejskich, które zwołało obrady w Nowym Jorku w sąsiedztwie gmachu, w którym odbywały się coroczne sesje Zgromadzenia Ogólnego ONZ. We wrześniowym w 1954 r. Zgromadzeniu Zniewolonych Narodów Europejskich przemawiał (obok m.in. Zygmunta Nagórskiego i Marka Korowicza) Rafał Lemkin, który mówił o sowieckim ludobójstwie. W 1956 r. popierał projekt rezolucji ONZ potępiającej Związek Sowiecki za stłumienie zrywu węgierskiego. Odniósł się też do porywania przez komunistyczną partyzantkę tysięcy greckich dzieci celem uczynienia z nich komunistów, w czym widział realizację art. II pkt e Konwencji o ludobójstwie (przymusowe przekazywanie dzieci członków grupy do innej grupy). Gdy w 1952 r. powiązany z Moskwą Civil Rights Congress złożył w ONZ petycję oskarżającą USA o masowe wyniszczenie czarnoskórych Amerykanów, prasa donosiła, że Lemkin skomentował, że oskarżenie to stanowiło „manewr w celu odwrócenia uwagi od zbrodni ludobójstwa popełnianej na Estończykach, Łotyszach, Litwinach, Polakach i innych ujarzmionych przez Sowietów narodach” (szerzej R. Szawłowski, Rafał Lemkin. Biografia intelektualna, Warszawa 2020, s. 493-501). Z perspektywy wojny, którą 24 lutego 2022 r. zbrojną agresją zapoczątkowali Rosjanie, uderza trafność oceny mentalności rosyjskiej. Lemkin – podobnie jak potem Richard Pipes – nie widział istotniej różnicy w polityce ekspansjonizmu i wynaradawiania prowadzonej przez Rosję od czasów Księstwa Moskiewskiego. Jeżeli nie byli w stanie zlikwidować całego narodu, religii lub kultury, to likwidowali elity, a ludność mogli wtedy rusyfikować. Doświadczyli tego Ukraińcy, ale i Gruzini, Litwini, Łotysze, Ormianie i Polacy. Przykładem takiego rosyjskiego ludobójstwa na Polakach jest zbrodnia na elitach zwana „zbrodnią katyńską”, ale też akcja polska z 1937 r. Podobnie – jak pisze Lemkin – likwidowano ukraińskie elity i przywódców ukraińskiego kościoła prawosławnego i greckokatolickiego. Szczególną postać ludobójstwo Rosjan wobec ludności Ukrainy przybrało w czasie Hołodomoru. Za udostępnienie kopii oryginału referatu Rafała Lemkina dziękuję dr. Oktawianowi Kucowi.
Rafał Lemkin presented this paper to the Ukrainian diaspora in 1953. Lemkin confirmed in it his attitude towards the Soviets and Russians, which was evident already in his early research on the Soviet criminal law conducted at Juliusz Makarewicz’s seminar in Lwów (now: Lviv). From the perspective of the war that was initiated through the Russian aggression on February 24, 2022, what is striking is the adequacy of the assessment of the Russian mentality. Lemkin – just like Richard Pipes later on – did not see any difference in the policy of expansionism and the denationalization pursued by Russia since the times of the Grand Duchy of Moscow. Once they were unable to eradicate an entire nation, religion or culture, they eliminated the elites, so that the population could then be Russified. Ukrainians experienced that, and so did Poles. Examples of the Russian genocide against Poles include the crime directed at the elites known as the “Katyń massacre” as well as the 1937 “Polish Operation”. Similarly – as Lemkin writes – Ukrainian elites and leaders of the Ukrainian Orthodox and the Greek Catholic churches were being eliminated. The Russian genocide against Ukrainians took a particular form during the Holodomor.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2022, 5, 1 (9); 141-148
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Травматична пам’ять Голодомору в сучасній реінтерпретації
Traumatic memory of Holodomor in contemporary re-interpretations
Traumatyczna pamięć Wielkiego Głodu we współczesnej reinterpretacji
Autorzy:
Puchońska, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343631.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
totalitarianism
history
identity
experience
trauma
Holodomor
post-memory
totalitaryzm
historia
tożsamość
doświadczenie
Wielki Głód
postpamięć
Opis:
Podejmowana w artykule problematyka Wielkiego Głodu we współczesnej reinterpretacji tekstów kultury jest jednym z zasadniczych aspektów w dyskursie posttotalitarnej pamięci narodowej współczesnej Ukrainy. Pod uwagę wzięto reinterpretację traumy jako ważnej zasady w odzyskaniu przez jednostkę oraz społeczność prawdziwej tożsamości. Autorka artykułu skupia się na tym, jak współczesne generacje aktywnie poszukują prawdziwego języka do werbalizacji przeżyć ich przodków, tym samym umożliwiając własne samookreślenia na tle historii i współczesności. Pod uwagę wzięto głównie literacką interpretację traumy Wielkiego Głodu w świetle teorii postpamięci. Przedmiotem badania został tekst amerykańskiej pisarki pochodzenia ukraińskiego Erin Litteken The Memory Keeper of Kyiv.
The problem of reinterpreting Holodomor in contemporary cultural texts is one of the most important aspects in post-totalitarian memory discourse in Ukraine. The researcher’s attention is paid to the process of a modern rereading of the trauma of the Famine in the Soviet Ukraine during 1932–1933. This is understood as an absolutely essential aspect for forming individual and collective identity. The author analyzes the modern generation’s search for authentic language to verbalize their ancestors’ experience. This language helps them realize their own self-presentations against the background of history and modernity. This article is mainly devoted to the literary interpretation of the Holodomor based on the theory of post-memory and focuses on the novel The Memory Keeper of Kyiv by Erin Litteken, an American writer with Ukrainian heritage.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2023, 11, 2; 173-189
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Радянське законодавство як складова технологій Голодомору-геноциду 1932–1933 років (на прикладі Півдня України)
Soviet Legislation as a Component of the Technologies of the Holodomor-Genocide of 1932–1933 (on the Example of Southern Ukraine)
Prawodawstwo sowieckie jako składnik technologii Hołodomoru-ludobójstwa z lat 1932–1933 (na przykładzie południowej Ukrainy)
Autorzy:
Kuzovova, Natala
Vodotyka, Serhiy
Ryzhenko, Iryna
Pravotorova, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33918212.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Holodomor
UkrSSR
USSR
power
genocide
repression
Hołodomor
ZSRR
UkrSRR
władza
ludobójstwo
represje
Голодомор
СРСР
УСРР
влада
геноцид
репресії
Opis:
Стаття присвячена недостатньо висвітленій у науковій літературі темі – аналізу правових актів СРСР та УСРР кінця 1920-х – початку 1930-х рр. та правовій оцінці дій влади по відношенню до громадян УСРР, що призвели до Голодомору 1932–1933 рр. Така постановка проблеми дозволяє виявити ступінь порушення радянських законів представниками радянської влади, форми репресій проти цивільного населення та застосування технологій геноциду. У статті проаналізовано історіографію питання, починаючи від поглядів Рафаїла Лемкіна до позицій сучасних істориків та правників. Основна увага зосереджена на технологіях геноциду, виділених Лемкіним, та аналізі практик провідних істориків та правників щодо обґрунтування геноцидного характеру голоду 1932–1933 рр. На прикладі конкретних подій, що мали місце на Півдні України, досліджується механізм вчинення дій, які можна класифікувати як геноцид. Застосування інтегрованого міждисциплінарного підходу до вивчення проблеми передбачає дослідження правових норм, якими керувались у своїй діяльності радянські органи влади, та визначення таких, що мають ознаки злочину проти українського народу. Щоб показати, як соціальне явище – голод у 1932–1933 рр., перетворилося на знаряддя умисного вбивства, жертвами якого стали понад 3,9 млн людей в Україні, автори зосередили увагу на комплексі законодавчих та нормативно-правових актів та практиці їхнього застосування в УСРР як складових технологій геноциду.
The article pays attention to a topic insufficiently covered in the scientific literature – the analysis of legal acts of the USSR and the USSR of the late 1920s – early 1930s and the legal assessment of the actions of the authorities in relation to the citizens of the USSR, which led to the Holodomor of 1932–1933. Their study and analysis allow us to reveal the degree of violation of Soviet laws by the Soviet government itself, the forms of repression against the civilian population and the use of genocide technology. The focus is on the technologies of genocide identified by Lemkin and the analysis of the practices of leading historians and jurists regarding the justification of the genocidal nature of the famine of 1932–1933. Using the example of specific events that took place in the South of Ukraine, the mechanism of committing actions that can be classified as genocide is investigated. The application of an integrated interdisciplinary approach to the study of the problem involves the study of legal norms that guided the activities of the Soviet authorities and the identification of those that had signs of a crime against the Ukrainian people. To show how a social phenomenon – the famine of 1932–1933 – turned into a tool of deliberate murder, of which more than 3.9 million people in Ukraine became victims, the authors focused on the complex of legislative and regulatory acts and the practice of their application in the Ukrainian SSR as components of genocide technologies.
W artykule zwrócono uwagę na temat niedostatecznie ujęty w literaturze naukowej – analizę aktów prawnych ZSRR i UkrSRR przełomu lat dwudziestych i trzydziestych XX w. oraz ocenę prawną działań władz w stosunku do obywateli UkrSRR, który doprowadził do Hołodomoru w latach 1932–1933. Ich badanie i analiza pozwala ujawnić stopień łamania prawa sowieckiego przez sam rząd sowiecki, formy represji wobec ludności cywilnej oraz stosowanie technologii ludobójstwa. W artykule dokonano analizy historiografii zagadnienia, począwszy od poglądów Rafaela Lemkina po stanowiska współczesnych historyków i prawników. Główny nacisk położony jest na zidentyfikowane przez Lemkina technologie ludobójstwa oraz analizę praktyk czołowych historyków i prawników w uzasadnianiu ludobójczego charakteru głodu lat 1932–1933. Na przykładzie konkretnych faktów, które miały miejsce na południu Ukrainy, badany jest mechanizm popełniania czynów, które można zakwalifikować jako ludobójstwo. Zastosowanie zintegrowanego, interdyscyplinarnego podejścia do badania problemu polega na badaniu norm prawnych, które kierowały działalnością władz sowieckich i identyfikacji tych, które noszą znamiona zbrodni przeciwko narodowi ukraińskiemu. Aby pokazać, jak zjawisko społeczne – głód lat 1932–1933 – przekształciło się w narzędzie umyślnego mordu, którego ofiarą padło ponad 3,9 mln ludzi na Ukrainie, autorzy skupili się na kompleksie aktów legislacyjnych i wykonawczych oraz praktyce ich zastosowania w Ukraińskiej SRR jako składników technologii ludobójstwa.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 559-600
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Totalitarno-kolonialny wymiar sowieckiego ludobójstwa narodu ukraińskiego w świetle myśli Rafała Lemkina. Analiza politologiczna
Autorzy:
Pobereƶny, Gennad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792582.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Tematy:
ludobójstwo
Hołodomor
kolonializm
naród ukraiński
Związek Sowiecki
Rafał Lemkin
Opis:
W niniejszym opracowaniu autor dotyka problematyki Hołodomoru – zbrodni ludobójstwa na narodzie ukraińskim, choć niezawężonej jedynie do Wielkiego Głodu lat 1932–1933 – poddanej politologicznej analizie w kontekście szerszej genocydalnej polityki władzy sowieckiej prowadzonej względem Ukraińców w ZSRS. W tym celu w artykule wskazuje się na główne elementy składowe koncepcji zbrodni ludobójstwa skonstruowanej przez Rafała Lemkina (który podnosił, że jest ona w istocie zbrodnią kolonialną), a także jej porównanie z obowiązującą definicją genocydu w treści Konwencji ONZ z 1948 r. Wreszcie autor pochyla się nad dyskursem odnoszącym się do obecności ludobójstwa (na czele z Hołodomorem) i jego percepcji w ukraińskiej polityce pamięci ostatnich kilku dekad.
Źródło:
Władza sądzenia; 2021, 20; 53-73
2300-1690
Pojawia się w:
Władza sądzenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apocalyptic Motifs on Century-Old Ukrainian Rushnyks Through Today’s Digital Folklore Communication
Motywy apokaliptyczne stuletnich ukraińskich ręczników w nowoczesnej, cyfrowej komunikacji ludowej
Autorzy:
Brovarets, Tetiana M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339677.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
ręczniki z napisami
życzenia wielkanocne
Hołodomor
folkloryzacja
reaktywizacja
rushnyks (towels) with inscriptions
Paschal greeting
Holodomor
folklorization
re-actualization
Opis:
Thoughts about the end of life and subsequent rebirth are among the most popular motifs in Ukrainian epigraphic embroidery. Embroidered towels (rushnyks) with inscriptions (folk texts) were a mass phenomenon from the end of the 19th till the first half of the 20th century. For instance, there were numerous variants of embroidered inscriptions (folklore formulas) such as “Don’t mourn for Me, Mother”, “My grave is under the cross; my love is on the cross”, “Christ is risen! Truly He is risen!” and so on. The author analyzes some of these folklore formulas connected with apocalyptic motif in Ukrainian epigraphic embroidery. Nowadays, many of them are re-actualized via the Internet. It is worth noting that during modern folklorization of ancient rushnyks, their meaning may be significantly transformed.
Refleksje na temat końca życia i późniejszego odrodzenia to jeden z najczęstszych motywów ukraińskiego haftu epigraficznego. Tematem artykułu są haftowane ręczniki zawierające teksty ludowe, które były masowo produkowane pod koniec XIX i w pierwszej połowie XX wieku. Istniały liczne wersje takich haftowanych napisów w formie ludowych fraz: „Nie płacz za mną Matko”, „Pod krzyżem mój grób, na krzyżu moja miłość”, „Chrystus zmartwychwstał! Rzeczywiście zmartwychwstał!” itp. W artykule analizuję wybrane ludowe formuły związane z motywami apokaliptycznymi, występujące w hafcie epigraficznym. Obecnie wiele z nich jest aktualizowanych przez Internet. Warto zauważyć, że podczas współczesnego folkloryzowania dawnych ręczników ich semantyka zmienia się w sposób znaczący.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2022, 11; 1-21
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy zbrodnia ludobójstwa na Ukrainie w latach 1932-1933 to mit?
Is Crime of Genocide in Ukraine During 1932-1933 Only Myth?
Autorzy:
Wasiuta, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567214.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie. Instytut Nauk Politycznych
Tematy:
Ukraine
Holodomor
Stalin
Opis:
The Ukrainian Holodomor (famine-genocide) in 1932-1933 be-came for Ukrainians the same, as Holocaust for Jewries and carnage in 1915 for Armenians. As a tragedy the scales of which it is impossible to understand, hunger injured nation, leaving on its body deep social, psychological and demographic scars which carries until now. Holodomor gave up black shade on methods and achievements of the soviet system. Researchers name the different numbers of lost during holodomor, but in any case, the question is about millions of innocent victims. Taking into account indirect victims, by provisional calculations, Holodomor took away life of 14 million people. The reason of Holodomor was the policy of the Stalin-mode in relation to Ukrainians as a nation and, in particular, in relation to peasants as to the class. The primary objective of organization of artificial famine was injury of social base of resistance of Ukrainians against communist power and providing of total control from the side of the state of all layers of population. Opponents cannot explain the enormous amount of victims of famine, but deny assertions, that soviet authority could destroy people. It is not needed to explain to the oversea opponents of genocide theory, why Nazis, for example, exterminated Jewries, and they cannot imagine, that own government destroyed not political opponents, but millions far from a policy children, women and old people. The problem of Holodomor to this day has political character. Noteworthy the aspect of famine is an attempt to delete it from public consciousness. Yet to quite recent time soviet position was taken to objection of fact of famine. If all scales of tragedy got winds, obviously, it would inflict serious harm by that image of country, that Moscow aimed to create both for itself at home, and abroad. That is why authority long forbade openly talk about famine in SRSR. One of opponent's arguments of Holodomor confession in supposition that in the genocide of the Ukrainian people will accuse today's Russia. Besides, Russia provokes such idea through the statements of MFA. And although in society a consensus already formed in relation to confession of Holodomor as an act of genocide, however by virtue of insufficient knowledge, propagandas of the proper political forces and unclear position of political leaders, part of Ukrainian population does not understand the real consequences of this tragedy. Ukrainian nation is tragic nation, because its own historians continue until now to look at own history, through Russian glasses. From their point of view - there was not genocide, because in the imperial seeing there is the unique Slavonic people, two parts of which are little variously named. While hungry pestilence will remain a white spot in history, until then humanity will not see all chain genocides in XX century.
Źródło:
Forum Politologiczne; 2007, 6 - Odmiany dyskursu politycznego; 29-62
1734-1698
Pojawia się w:
Forum Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The literary expression of national trauma in Irish and Ukrainian literatures
Отражение национальной травмы в ирландской и украинской художественной литературе
Autorzy:
Krol, Tatiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022209.pdf
Data publikacji:
2020-06-27
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
An Gorta Mór
the Holodomor
images of Self and the Other
famine
trauma
Opis:
The most tragic and traumatic experiences in the respective histories of Ireland and Ukraine were their Great Famines. This paper discusses literary techniques used for the expression of national trauma in Irish and Ukrainian famine fictions. It examines the representations of An Gorta Mór and the Holodomor in The Silent People by Walter Macken, The Hungry Land by Michael Mullen, Maria: A Chronicle of a Life by Ulas Samchuk and Sweet Snow by Alexander J. Motyl, and demonstrates that the rhetoric of a national character occupies a prominent position in the novels. Exploring images of the Self and the Other within the oppressor/oppressed dichotomy, expressed from the perspective of the latter, the paper argues that national character stereotypes function to highlight the detrimental effects of British rule in Ireland and Soviet rule in Ukraine. Imagology and trauma studies underpin the paper’s theoretical framework. The paper is part of the doctoral thesis An Imagological Study of the Depiction of the Irish and Ukrainian Great Famines in the novels by Samchuk, Macken, Motyl and Mullen, supervised by Dr. Brigitte Le Juez and Dr. Áine McGillicuddy, defended in December 2018 at Dublin City University.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2020, 45, 1; 9-19
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From private memory to the collective image of the Ukrainian Holodomor
Autorzy:
Kudela-Świątek, Wiktoria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943391.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:
pamięć osobista
pamięć wspólnoty
oral history
wielki głód
Ukraina
Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka
Związek Radziecki
private memory
community memory
Great Famine
Ukraine
Ukrainian Soviet Socialist Republic
Soviet Union
Opis:
The article discusses a wide range of aspects concerning the Holomodor – the Great Famine in the Soviet Union in the years 1932–1933. The author focuses on examining the processes of creating a collective image of the Great Famine and the role of individual memory of its survivors in building this image. Analyzing the memories of the survivors the author deals with distortions and myths which has grown up around the Holomodor. The significance of this disaster for the Ukrainian identity is also the subject of the analysis.
Źródło:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2016, 6; 33-62
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-18 z 18

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies