Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Heptaemeron" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Czas w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu: dzień czwarty (Rdz 1,14-19)
Time in the Priestly Creation Narrative: TheDay Fourth Day (Gen 1:14-19)
Autorzy:
Napora, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043849.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kapłańskie opowiadanie o stworzeniu
Heptameron
Rdz 1,14-19
Rdz 1
Rdz 1–11
ciała niebieskie
czas
priestly creation narrative
Heptaemeron
Gen. 1:14-19
Gen. 1
Gen. 1–11
heavenly bodies
time
Opis:
Organizacja kosmosu w wymiarze czasowym (temporalnym) wydaje się stanowić istotny, choć niekiedy ignorowany, element kapłańskiego opowiadania o stworzeniu (Rdz 1,1-2,4a). Jej logika opiera się na osi wyznaczonej przez pierwszy, czwarty, i siódmy dzień stworzenia: powstanie światła, stworzenie ciał niebieskich, wreszcie konsekrację szabatu. W artykule tym autor podejmuje krytyczną refleksję nad centralnym elementem osi, na której wspiera się temporalna organizacja kosmosu: opisem czwartego dnia stworzenia (Rdz 1,14-19). Analizując strukturalny i semantyczny wymiar opisu stworzenia ciał niebieskich autor uwypukla ich wyjątkowe miejsce i niepowtarzalną rolę w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu świata.
The temporal organization of the cosmos seems to be an important, though sometimes ignored, element of the priestly creation narrative in Gen 1,1-2,4a. Its logic is based on the axis determined by the first, fourth, and seventh days of creation: the creation of luminaries, of celestial bodies, and finally the consecration of the Sabbath. In this article, the author takes up a critical reflection on the central element of the axis: the description of the fourth day of creation in Gen 1,14-19. In analyzing the structural and semantic dimensions of this text, the author emphasizes the unique place and role of the celestial bodies in the description of the created world.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 38, 1; 11-29
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„I widział Bóg, że światło było dobre...” (Rdz 1,4). Motyw światła w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu (Rdz 1,1-2,4a)
And God saw that the light was good…” (Gen 1:4). The Motif of Light in the Priestly Creation Narrative (Gen 1,1 – 2,4a)
Autorzy:
Napora, Krzysztof
Lakhmitskaya, Tatsiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621559.pdf
Data publikacji:
2016-07-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Rdz 1
kapłańskie opowiadanie o stworzeniu świata
Heptaemeron
światło
Gen 1
Priestly Creation Narrative
light
Opis:
W teologicznej wizji redaktora kapłańskiego światło wyróżnia się na tle zastępów stworzeń. Wyjątkowość światła przejawia się zarówno w na poziomie struktury całego kapłańskiego poematu o stworzeniu jak również na poziomie kadru zawierającej opis „pierwszego słowa” Stwórcy w Rdz 1,3-5: „niech będzie światło”. Znaczenie światła zdaje się wykraczać poza fizyczną oczywistość. Stworzenie światła nie tylko uruchamia kosmiczny zegar ale również tworzy czaso-przestrzeń, w której rozgrywają się kolejne akty stworzenia. Stworzenie światła czyni możliwym porządek stworzenia i określa go. Jego stworzenie zdaje się towarzyszyć teofanii Boga w akcie stworzenia i stanowić element panowania Boga nad siłami chaosu.
In our analysis we attempt to demonstrate the exceptional character of light within the act of creation. This uniqueness, in our view, can be demonstrated to be the background to the structure of the entire Priestly Creation Narrative, as well as the particular focus of Gen 1,3-5. In the theological perspective of the priestly redactor, light stands out clearly from God’s other creative acts, its significance extending far beyond its obvious physical properties. The creation of light not only sets in motion the cosmic clock but it also initiates space-time, in which all the subsequent acts of creation take place. The creation of light makes the order of creation feasible and indeed determines it. Its appearance seems to accompany the theophany of God, thus it constitutes a key element of God’s dominion over the forces of chaos.
Źródło:
Verbum Vitae; 2016, 29; 17-40
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies