Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Gruszczyński, M." wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Bakteriologiczne badanie czystości konwi mleczarskich
Bacteriologic examination of the cleanliness of milk cans
Autorzy:
Gruszczynski, T.
Grubner, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/873433.pdf
Data publikacji:
1956
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
naczynia
mleczarstwo
mleko
higiena
woda destylowana
metody badan
dish
dairy branch
milk
hygiene
distilled water
test method
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1956, 07, 5
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Masa jajowa mrożona niepasteryzowana
Jaichnaja morozhennaja ne pasterizovannaja massa
Unpasteurized frozen egg substance
Autorzy:
Grubner, M.
Chmielewska-Zielinska, B.
Gruszczynski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/874125.pdf
Data publikacji:
1963
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
masa jajowa
konserwowanie zywnosci
mrozenie
pasteryzacja
badania bakteriologiczne
Salmonella
dezynfekcja
stan sanitarny
egg mass
food preservation
frost
pasteurization
bacteriological examination
disinfection
sanitary state
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1963, 14, 2
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecological succession in Upper Jurassic hardgrounds from Central Poland
Sukcesja ekologiczna w śródformacyjnych twardych dnach z górnej jury Centralnej Polski
Autorzy:
Gruszczynski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21515.pdf
Data publikacji:
1979
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1979, 24, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hardgrounds and ecological succession in the light of early diagenesis (Jurassic, Holy Cross Mts., Poland)
Sukcesja ekologiczna w warunkach wczesnej diagenezy górnojurajskich osadów węglanowych z gór Świętokrzyskich (Polska)
Autorzy:
Gruszczynski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22071.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
Benthic assemblages associated with Upper Jurassic hardgrounds in the Holy Cross Mts. display false, plausible, broken and real ecological succession. The breaks in the succession appear to be influenced by hydrodynamic activity, changes in salinity, pH, water chemistry, and rates of sedimentation and cementation of the carbonate deposit. The studied hardgrounds were developing in a vast shoal characterized by numerous islands and bars migrating in time and space. Environmental changes were drastic, reducing diversity of life-habitat associations to opportunistic species. Deposits were cemented by both calcite and aragonite which indicates conditions of cementation similar to those of Recent carbonate sedimentary environments.
Sukcesja ekologiczna jest pojęciem dotyczącym rozwoju biocenoz, a wynikłym z obserwacji przekształcających się ekosystemów. Jako mechanizm rozwoju biocenoz, charakteryzuje się ona określonymi prawidłowościami. Ostateczne ustalenie tych prawidłowości przypisuje się Odumowi (1969). Te prawidłowości to: 1) kierunkowy i uporządkowany rozwój biocenozy obejmujący określone zmiany składu gatunkowego biocenoz w czasie; 2) zmiany te wynikają ze zmian środowiska wywołanych przez, biocenozę, powodując inwazję nowych, lepiej przystosowanych do życia w zmienionym środowisku gatunków, a wymieranie gatunków powodujących te zmiany lecz przystosowujących się z trudem do tych zmian; 3) punktem kulminacyjnym rozwoju jest ekosystem ustabilizowany, w którym utrzymuje się równowaga pomiędzy biocenozą a środowiskiem abiotycznym. W związku z tym, że sukcesja ekologiczna jest pojęciem teoretycznym, przedstawione tu prawidłowości są idealizacją procesów zachodzących w naturalnych środowiskach i znajdują one potwierdzenie tylko w obrębie małych, izolowanych ekosystemów (Odum 1971). Toteż koncepcja prezentowana przez Oduma była wielokrotnie rewidowana, głównie przez biologów. Obecnie, dość powszechnie, przyjęło się wyróżniać trzy modele sukcesji ekologicznej (Connell and Slatyer 1977), z których jeden jest równoważny z koncepcją Oduma. Próby zastosowania modeli sukcesji ekologicznej do kopalnych zespołów organicznych, głównie bentosowych, zwykle kończą się niepowodzeniem, szczególnie jeśli rozpatruje się następstwo zespołów na przestrzeni kilku czy kilkunastu milionów lat (Bretsky i Bretsky 1975, Walker i Alberstadt 1975). Po krótkich rozważaniach, można dojść do wniosku, że tylko model tzw. „ułatwiający” (Connell i Slatyer 1977) — odpowiednik koncepcji Oduma (1969) da się odnieść do kopalnych zespołów bentosowych. Zawężenie badań do horyzontów krótkoczasowych z dobrze zachowanymi pozostałościami po organizmach bentosowych pozwala, w pewnym stopniu, na stwierdzenie sukcesji ekologicznej w stanie kopalnym. Zaadaptowane, do wymogów stanu kopalnego, prawidłowości, czy parametry sukcesji ekologicznej wykorzystano do stwierdzenia istnienia zapisu sukcesji w strefach synsedymentacyjnie cementowanego osadu dennego, tj. twardych den. Korzystając z modelu sukcesji ekologicznej w twardych dnach, zaproponowanego przez Goldringa i Kaźmierczaka (1974), skonstruowano szeregi sukcesyjne dla każdego z 33 badanych, górnojurajskich twardych den. Był to test na zgodność zapisu następstwa kopalnych zespołów bentosowych z pierwszym kryterium sukcesji, czyli o uporządkowanym i kierunkowym rozwoju asocjacji organicznych. Okazało się, że w kilkunastu zrekonstruowanych szeregach brak jest kilku poszczególnych ogniw w szeregach sukcesyjnych. Przypadki te zostały tu zakwalifikowane jako przykłady kolonizacji dna i fałszywej sukcesji. Nie mają one nic wspólnego z sukcesją ekologiczną lecz są jedynie następstwem zespołów bentosowych. Przypadki spełniające pierwsze kryterium sukcesji poddano testowi na zgodność z drugim z kolei kryterium, rozumiejąc tu zmianę środowiska abiotycznego jako twardnienie osadu dennego. Poszukiwano syngenetycznych cementów węglanowych bezpośrednio związanych z aktywnością życiową asocjacji pionierskiej tzn. zespołu organizmów ryjących. Spośród kilkunastu typów wczesnodiagenetycznych cementów jedynie cztery były bezpośrednio związane z działalnością pierwszych kolonizatorów dna. Po wyróżnieniu tych typów cementów we wszystkich analizowanych przypadkach, okazało się, że jedynie siedem stref twardych den z zapisem następstwa zespołów bentosowych obfituje w wyróżnione cementy. Wobec tego, oprócz wcześniej wymienionych, istnieje również sukcesja pozorna reprezentująca następstwo asocjacji bentosowych, które spełnia pierwsze kryterium sukcesji ekologicznej. Powoduje to także ograniczenie stosowalności modelu Goldringa i Kaźmierczaka (1974), gdyż spełnia on tylko wymogi pierwszego kryterium sukcesji. Trzecie kryterium sukcesji, czyli maksymalny rozwój ostatnich, w szeregu sukcesyjnym, mieszkańców skamieniałego dna morskiego eliminuje trzy z siedmiu pozostałych stref twardego dna. Wynika z tego, że w czterech z wielu badanych stref twardego dna, zapis następstwa asocjacji bentosowych spełnia wymogi sukcesji ekologicznej. W poszukiwaniu czynników ograniczających czy uniemożliwiających istnienie sukcesji ekologicznej w tych strefach, dokonano rekonstrukcji środowiska twardych den. Stwierdzono, że wiele z nich wynurzało się, niekiedy wielokrotnie, w czasie swojego rozwoju, były poddawane działalności agresywnych wód słodkich, a wszystkie u schyłku swojego istnienia zmieniane były wskutek zakwaszenia wód. W szerszym kontekście paleogeograficznym twarde dna stanowiły elementy rozległej płycizny, o głębokościach do kilkunastu metrów, podzielonej na liczne akweny przez migrujące w czasie i przestrzeni wyspy i bariery. Było to środowisko niezbyt przychylne bujnemu rozkwitowi zespołów bentososowych, co odzwierciedla się w niezwykle małej różnorodności fauny stowarzyszonej z badanymi twardymi dnami w porównaniu z równowiekowymi odpowiednikami w innych częściach Europy. Praca została wykonana w ramach problemu MR II 6.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1986, 31, 3-4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metoda doboru zestawow technologicznych do robot konserwacyjnych dla rowow i kanalow melioracyjnych
Autorzy:
Gruszczynski, J
Kwapisz, J.
Lokas, M.
Wozniak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/794176.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
urzadzenia melioracyjne
konserwacja
rowy melioracyjne
kanaly melioracyjne
Opis:
Paper presents selection methods of technical equipment sets for land reclamation maintenance on opened drainage ditches. Using the selection of proper technologies, the work demand and quantities of machinery were estimated for Regional Water Association in Jędrzejów.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1993, 408; 387-393
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cyanobacterial key to the genesis of micritic and peloidal limestones in ancient seas
Cyjanobakteryjna geneza wapieni mikrytowych i peloidalnych w dawnych zbiornikach morskich
Autorzy:
Kazmierczak, J
Coleman, M L
Gruszczynski, M
Kempe, S
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20317.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
osady wapniowe
Gory Swietokrzyskie
wapienie peloidalne
srodowisko morskie
aragonit
wapienie mikrytowe
jura
kalcyt
mikroorganizmy
paleontologia
sinice
zbiorniki morskie
Opis:
The origin of micritic and peloidal limestones comprising the bulk of many ancient marine carbonate deposits represents a major unsolved problem of carbonate sedimentology. Our studies of such limestones from a sequence of Late Jurassic open marine sediments exposed in central Poland revealed them as products of in situ calcified mats of benthic coccoid cyanobacteria. Remains of the cyanobacteria are visible in scanning electron microscope (SEM) images as characteristic patterns closely resembling the common mucilage sheaths of modern entophysalidacean and/or pleurocapsalean cyanobacteria comparable to those we found producing micritic and peloidal microbialites in Lake Van, Turkey. We suggest, by analogy, that many subtidal micritic and peloidal limestones common in the marine sedimentary record might be products of similar in situ calcified cyanobactend microbiota. Such an intensive calcification of marine cyanobacteria could have proceeded only in environments more than modern seawater supersaturated with respect to calcium carbonate minerals. Advection of excess alkalinity, originating from deeper, anaerobic or dysaerobic zones to shallow water areas is proposed as the main factor enhancing colonization of extensive sea bottom areas by the alkaliphilic cyanobacteria and promoting their in uiuo calcification.
Geneza wapieni mikrytowych i peloidalnych, głównych składników większości kopalnych morskich formacji wapiennych, nie została do tej pory rozwiązana i od ponad stu lat jest jednym z bardziej kontrowersyjnych problemów sedymentologii i petrologii skał węglanowych. Przedstawione w pracy wyniki badań nad takimi wapieniami z utworów późnej jury (kimerydu) Gór Świętokrzyskich wykazały, że osady te są wytworem in situ zwapniałych bentosowych mat kokkoidalnych cyjanobakterii (= sinic). Szczątki tych mikroorganizmów widoczne są w skaningowym mikroskopie elektronowyrn w postaci charakterystycznych struktur, przypominających wspólne osłony śluzowe (glycocalyx) otaczające komórki i grupy komórek w koloniach dzisiejszych bentosowych kokkoidalnych cyjanobakterii zaliczanych do grup Chroococcales (szczególnie Entophysalis) i Pleurocapsales (Pleurocapsa). Szczegółowe badania porównawcze przeprowadzone zostały na dzisiejszych, w różnym stopniu zwapniałych matach takich cyjanobakterii występujących w alkalicznym (sodowym) Jeziorze Wan (wschodnia Turcja). Wyniki tych badań pozwalają wnioskować, że zarówno mikrytowe i peloidalne wapienie jurajskie, jak i miąższe serie podobnych morskich wapieni pospolitych w zapisie litologicznym innych okresów geologicznych są produktem in situ zwapniałych mat kokkoidalnych cyjanobakterii. Istnieją podstawy aby przypuszczać, iż tak intensywna kalcyfikacja morskich cyjanobakterii mogła odbywać się jedynie w środowisku, które w porównaniu z dzisiejszą wodą morską było bardziej przesycone w stosunku do produktu rozpuszczalności takich pospolitych minerałów węglanowych jak kalcyt i aragonit. Głównym czynnikiem utrzymującym wyższy od obecnego poziom przesycenia węglanem wapnia w dawnych środowiskach morskich był najprawdopodobniej napływ do fotycznej strefy zasiedlonej przez cyjanobakterie ekscesywnie alkalicznych wód pochodzących z głębszych, anaerobowych (stratyfikowanych) lub dysaerobowych partii zbiorników, których podwyższona alkaliczność była wynikiem metabolicznej aktywności bakterii redukujących siarczany w procesie remineralizacji substancji organicznej w strefach deficytu tlenowego.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1996, 41, 4; 319-338
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies