Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Graduale" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    A Previously Unknown Repertoire of Alleluia Chants from the 1518 Graduale Cassoviense (Clmae 172a, 172b)
    Autorzy:
    Adamko, Rastislav
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1790945.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    katedra w Koszycach
    koszycki graduał
    repertuar postgregoriański
    śpiewy alleluja
    modalność
    Cathedral of St. Elizabeth in Košice
    Graduale Cassoviense
    post-Gregorian repertoire
    alleluia chants
    modality
    Opis:
    Nieznany dotąd repertuar śpiewów allelujatycznych Graduału z Koszyc z 1518 roku (clmae 172a, 172b) Koszycki Graduał to późnośredniowieczny rękopis muzyczno-liturgiczny, który oprócz standardowego repertuaru gregoriańskiego zawiera także oryginalne śpiewy lokalne. W tym manuskrypcie jest kilka śpiewów allelujatycznych, które nie zostały jeszcze zidentyfikowane w innych źródłach i nie są zarejestrowane w istniejących bazach opublikowanych lub elektronicznych. Porównanie tych śpiewów ze sobą oraz z innym repertuarem daje możliwość wskazania ich kontekstu genetycznego i uwarunkowań. Repertuar ten jest świadectwem eksplozji muzycznej i poetyckiej twórczości lokalnej późnego średniowiecza w Europie Środkowej i Wschodniej. Twórczość ta wykazuje jednak inne niż gregoriańskie założenia estetyczne, dlatego można ją określić jako postgregoriańską.
    The Graduale Cassoviense  is a late medieval musical-liturgical manuscript. Apart from the standard Gregorian repertoire, it also contains original local chants. Moreover, it also includes several alleluia chants that—so far—have not been found in any other sources or reported in the existing databases. A mutual comparison of these chants (as well as their comparison with other repertoires) provides a chance to show their genetic connections and conditionality. The repertoire shows a late medieval explosion of local musical and poetic production in the territory of Central and Eastern Europe. Nevertheless, this production shows different aesthetical bases and rules than the typical Gregorian ones. For such reasons, we can define it as a post-Gregorian work.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 12; 25-43
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Graduał Priusquam te formarem z Graduału Jana Olbrachta w świetle authenticum fontium gregorianorum
    Graduale Priusquam te formarem in the context of Authenticum Fontium Gregorianorum
    Autorzy:
    Kasprzyk, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2232931.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Gregorian semiology
    gregorian chant
    gregorian interpretation
    Jan Olbracht graduale
    melodic restitution
    melodic analisys
    semiologia gregoriańska
    chorał gregoriański
    interpretacja gregoriańska
    graduał Jana Olbrachta
    restytucja melodyczna
    analiza melodyczna
    Opis:
    Współczesny stan wiedzy na temat śpiewu gregoriańskiego zawdzięczamy przede wszystkim badaniom prowadzonym nad najstarszymi rękopisami. Owocem tych badań jest m.in. możliwość analizowania przekształceń, którym ulegał autentyczny repertuar gregoriański na przestrzeni wieków. Jednym z najcenniejszych zabytków liturgiczno‑muzycznych na gruncie polskim jest datowany na początek XVI wieku Graduał króla Jana Olbrachta, przechowywany w Archiwum Kapituły Katedralnej na Wawelu. Analiza graduału Priusquam te formarem, przeznaczonego na święto Narodzin Jana Chrzciciela, pokazuje, jak pochodząca z VIII wieku melodia została uproszczona na przestrzeni lat, tracąc swój gregoriański charakter.
    Contemporary knowledge on Gregorian Chant is mainly attributed to research conducted on oldest manuscripts. As a result we gained abilities to analyze the transformations which a Gregorian repertoire underwent on the course of ages. One of the most precious liturgical and musical monuments preserved in Poland is a 16th-century Graduale of King Jan Olbracht, stored in Archiwum Kapituły Katedralnej on Wawel, Kraków. Analysis of a graduale Priusquam te formarem for the feast of Birth of John the Baptist shows how an 8th-century melody has been simplified, losing its Gregorian characteristics.
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2020, 18; 155-166
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Psalm responsoryjny w historii i we współczesności
    Responsory Psalm in history and in modern times
    Autorzy:
    Towarek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2169965.pdf
    Data publikacji:
    2012-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    responsory psalm
    graduale
    Liturgy od the Word
    the meditative and dialog function
    version a capite
    version a latere
    Opis:
    The sources of the Christian psalmody should be searched in the Judaic tradition which influenced the formation of the original Church liturgy in Jerusalem. Psalm singing is testified by Tertulian (c. 240 A.D.) and confirmed by St. Augustine (c. 430 A.D.), who writes: we reply to the reader by singing. Since the 4th century in the Roman liturgy a form of performing a psalm with a short acclamation called a response became popular. The response accompanied the solo performance of a cantor from the Roman Schola Cantorum. In the period of the 6th–8th centuries, and especially since the 12th century the responsory form of the psalm began to disappear for the benefit of graduale (from the Latin gradus), performed on the stoop of the pulpit by a soloist who was accompanied in the repetition of responses by a group of singers, and not by the congregation. For almost 800 years the mode of this performance did not change. Only Graduale romanum published after Vaticanum II introduced a note that a response may be repeated by the congregation, which due to unusually elaborate and artistic melodies proved difficult to realize in practice. Relevant committees working on the re-introduction of the responsory psalm had to undertake the burden of making a selection of texts and adjusting the responsorium to a given liturgical period. The fruit of that work is confirmed by the post-Vaticanum II liturgical documents (The Instruction Musicam sacram; General Introduction to the Missal Lectionary; Institutio Generalis of the new Missale Romanum of 2002), where the first place is given to the responsory form of the inter-reading singing, which constitutes an integral part of the liturgy of the word and has great liturgical and pastoral importance. The liturgical tasks and functions of the indicated singing include: the meditative and dialog function, contemplative function, kerygmatic, mistagogical and formative functions. In the Roman tradition its 2 versions may be differentiated: a capite and a latere. The a capite version consisting in the repetition of the entire response and alternating it with the psalm lines became popular in the Church pastoral practice in Poland.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2012, 13; 45-54
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Origin of Square Notation
    Geneza notacji kwadratowej
    Autorzy:
    Olejarczyk, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040382.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    notacja akwitańska
    clivis
    Graduał
    elementy neumatyczne
    neumy
    notacja
    notacja północnofrancuska
    pes
    porrectus
    punctum
    torculus
    tractulus
    virga
    Aquitaine notation
    gradual
    Graduale
    neumatic elements
    neumes
    notation
    northern French notation
    Opis:
    W prezentowanym artykule przedstawiliśmy ewolucję dwóch notacji francuskich: północnofrancuskiej i akwitańskiej. Na podstawie wybranych źródeł, w porządku chronologicznym zbadaliśmy wybrane elementy neumatyczne tych notacji i w końcowym etapie zaprezentowaliśmy wnioski, w jakim kierunku ewoluowały poszczególne neumy. Proces ewolucji okazał się wyraźniejszy w notacji północnofrancuskiej. Krok po kroku mogliśmy zaobserwować formowanie się klasycznych kształtów kwadratowego pisma muzycznego, z charakterystycznymi łączeniami poszczególnych elementów (ligatury). W przypadku notacji akwitańskiej o ewolucji form graficznych możemy mówić tylko w niewielkim stopniu, gdyż istotne elementy tej notacji w ciągu trzech wieków zostały zmodyfikowane tylko nieznacznie. Wykazaliśmy, że współczesna notacja chorałowa wywodzi się z notacji północnofrancuskiej.
    In this article the evolution of two French notations is presented: North-French and Aquitaine notations. On the basis of selected sources in a chronological order investigation of selected neumatic elements of these notations was conducted and at the final stage conclusions how evolved of the particular neumes was drawn. The evolutionary process of the musical scripture proved to be more distinct in the northern French notation. Step after step, the formation of the classic shapes of the square notation, can be observed with the characteristic junctures of elements (ligature). In the case of Aquitaine notation, one can speak only in a very limited manner of the graphical form evolution, because the important elements of this notation were modified only slightly in the course of tree hundred years. Thereby it is proven that the contemporary choral notation stems from the northern French form.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 13; 113-135
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tropowane ordinarium missae w rękopiśmiennym graduale paulińskim ms. R659/III-913
    Troped ordinarium missae in the Pauline Manuscript Gradual ms. R659/III-913
    Autorzy:
    Wiśniewski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036996.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    chorał gregoriański
    śpiewy postgregoriańskie
    tropy
    graduał
    ordinarium missae
    Gregorian chant
    postgregorian chant
    tropes
    Opis:
    Ukształtowany w VIII wieku chorał gregoriański szybko stał się niewystarczający do potrzeb ówczesnej liturgii. Z chwilą wprowadzenia go na teren państwa Franków okazał się on dla tamtejszych duchownych, przyzwyczajonych do rozbudowanych śpiewów, mało przydatny. W wyniku podjętych decyzji administracyjnych nie można było jednak odstąpić od rytuału rzymskiego. Zbytnia ogólnikowość śpiewów rzymskich wywołała ich zdecydowaną niechęć do adaptacji nowych obrzędów. Zaczęli oni w związku z tym, jako pierwsi, uzupełniać przejęte śpiewy retorycznymi ozdobnikami, tzw. tropami. Cieszyły się one od samego początku bardzo dużą popularnością. Funkcjonowały w liturgii aż do Soboru Trydenckiego, który nakazał ich całkowite usunięcie z liturgii. Wiele ksiąg zachowało część tych dodatków, m.in. graduał pauliński z końca XVI w. Celem artykułu jest wydobycie tych tropów, omówienie ich warstwy tekstowej i melodycznej oraz wskazanie na ewentualne wzorce. Dowiedziono, iż pochodzą one albo z rozłożenia gregoriańskich melizmatów (Kyrie), albo z kopiowania (Gloria) lub parafrazowania melodii tekstu głównego (Sanctus). Nie wprowadzają elementów muzycznie nowych, nie odbiegają też od stylu melodii gregoriańskich i są dostosowane do kontekstu, w którym występują. Zostały one zaimportowane z innych wcześniejszych kodeksów liturgiczno-muzycznych.
    Gregorian chant, formed in the 8th century, soon became inadequate for the needs of the liturgy of that time. When Gregorian chant was introduced into the Kingdom of the Franks, the local clergymen, accustomed to more sophisticated chants, considered it little useful. However, due to the administrative decisions which had been taken, the Roman ritual could not be abandoned. Roman chants, being too general, made the churchmen unwilling to adapt the new rites. Therefore, they were the first to add to the adopted chants the embellishments called tropes. They were very popular from the very beginning. They were used in the liturgy until the Council of Trent which ordered to remove them completely from the liturgy. Some of these additions were preserved in numerous manuscripts, for example, in the Pauline gradual from the end of the 16th century. The aim of this article is to extract these tropes, analyse their text and music and indicate their possible origins. It has been proved that they derive from the distribution of Gregorian melismas (Kyrie), from copying (Gloria) or from paraphrasing the melody of the main text (Sanctus). They neither introduce new musical elements nor depart from the style of Gregorian chants. They are adjusted to the context in which they appear. They were adopted from other earlier liturgical music codexes.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 13; 137-148
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Repertuar liturgiczno-muzyczny w rękopiśmiennym graduale karmelitańskim (b.s.) z Obór
    Liturgical-musical Repertoire in the Manuscript of the Carmelite Gradual from Obory
    Autorzy:
    Wiśniewski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037957.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    graduał karmelitański
    graduał rzymski
    liturgia mszalna
    repertuar liturgiczno-muzyczny
    Carmelite gradual
    Roman gradual
    mass liturgy
    liturgical-musical repertoire
    Opis:
    Artykuł przedstawia zawartość rękopiśmiennego graduału karmelitańskiego z Obór. W wyniku analizy porównawczej repertuaru księgi karmelitańskiej z graduałem rzymskim stwierdzono, że karmelitańska liturgia mszalna wykazuje pewne odrębności w doborze poszczególnych kompozycji w stosunku do wzorca rzymskiego. Szczególną uwagę zwraca zróżnicowana kompletność śpiewów poszczególnych formularzy. Tylko 8 spośród wszystkich formularzy proprium de tempore zawiera pełny lub prawie pełny zestaw śpiewów. Pozostałe potraktowane zostały wybiórczo. Nie ulega wątpliwości, że tak wyraźna selekcyjność śpiewów poszczególnych formularzy dni liturgicznych świadczy przede wszystkim o stricte użytkowym przeznaczeniu kodeksu dla konkretnego wykonawcy. Na podstawie zawartości nietrudno wywnioskować, że graduał ten jest tylko wyciągiem pewnych śpiewów dla kantora z innego (pełnego) kodeksu. W świetle analizy porównawczej repertuaru księgi karmelitańskiej z graduałem rzymskim stwierdzono, że na 278 wszystkich śpiewów w kodeksie oborskim (łącznie z psalmami i wersetami) 235 jest wspólnych z graduałem rzymskim. Zauważono, że jedne układy śpiewów są wierne tradycji, inne nie lub wierne tylko w części. Wydaje się, że tego rodzaju labilność traktowania repertuaru liturgicznego w stosunku do tradycji rzymskiej skłania do przyjęcia hipotezy o sporządzeniu księgi na potrzeby lokalnego konwentu.
    The article presents the content of the Carmelite gradual from Obory. Having compared the repertoire of the Carmelite book with the Roman gradual, it can be stated that the Carmelite mass liturgy comprises a bit different compositions. Only eight of the formularies proprium de tempore contain complete or almost complete sets of songs. Undoubtedly, choosing songs for the formularies of the liturgical days in such a selective way indicates that the codex served mainly a particular performer and that this gradual contains only some songs chosen from a different (complete) codex for a cantor. Out of 278 songs in the codex of Obory (including psalms and verses) 235 are the same as in the Roman gradual. Some of the song sets follow the tradition, while other sets do not. This kind of lability in dealing with the liturgical repertoire in relation to the Roman tradition implies that the book was created exclusively for the local monastery.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 13; 221-240
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Restytucja melodii śpiewów gregoriańskich… na przykładzie nowego wydania Graduale Novum
    Autorzy:
    Berchmans Göschl, Johannes
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668861.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    semiological orientation
    adiastematic manuscripts
    diastematic manuscripts
    fraesological accent
    protus
    verbal articulation
    Vatican edition
    cantatorium
    litterae significativae
    comparative studies of sources
    comparative studies of formulas
    orientacja semiologiczna
    rękopisy adiastematyczne
    rękopisy diastematyczne
    akcent frazeologiczny
    artykulacja werbalna
    edycja watykańska
    studia komparatystyczne źródeł
    studia komparatystyczne formuł
    Opis:
    Without any doubt the Graduale Romanum of 1908 (GR 1908) was a pioneer workof the highest order. Concerning the quality of its melodies this edition transcends by farthe level of all previous editions. On the other hand the GR 1908 is far from being a perfectbook. Especially if one examines the GR 1908 from the perspective of semiology, onewill be faced with many discrepancies between the melodic version of the GR 1908 (andconsequently of the Graduale Triplex) and the paleographical data and their semiologicalfindings. So, for instance, a look at the introit Si iniquitates has shown, that the questionof whether a piece in the third mode appears with tenor si (according to the oldestmanuscripts and the Graduale Novum) or with tenor do (according to the GR 1908) isnot insignificant for the expressive substance of this piece.Furthermore, the necessity of a correction of the melodic version of the the GR 1908is not measured by the number of notes in need of correction, as it may be observed forexample in several passages of the introit Resurrexi of Easter Sunday. Quite often a singlealtered note is enough to change completely the modal structure and the expressive substance.Even if someone examines in the Gregorian chants the connection between wordand note at a semantic level can not avoid the question of whether the melodic versionof the GR 1908 corresponds to an older or a more recent tradition, as it may be shownfor example by a compariConsequently, the restitution of the melodies of the GR 1908, as it has been realized by an international workgroup „Melodierestitution“ and published in the two volumes of Graduale Novum (Regensburg–Città del Vaticano 2011 and 2018), was necessary.Concerning the methodology of the melodic restitution, the fundamental principle was from the beginning the following one: The starting point and the highest authority for any work on the restitution of Gregorian melodies are the oldest adiastematic manuscripts of the tenth century, especially Cantatorium St. Gall 359, Laon 239 and Einsiedeln 121. And the most important task consisted in the search for as close as possible a melodic correspondence to the data of the adiastematic manuscripts. For this, the consultation and study of the most important diastematic sources, above all of Benevent 34 and Paris B.N. lat. 776 (Albi), is necessary. The total number of all the manuscripts consulted by the workgroup up to our days comes to about one hundred fifty.For other themes concerning the question of the melodic revision of the GR 1908, please, see: Johannes Berchmans GÖSCHL, Graduale Novum. Editio magis critica iuxta SC 117 – Kommentar, Regensburg 2018.son between two correspondent passages of the introits SpiritusDomini and Victricem.
    Bez wątpienia Graduale Romanum z 1908 roku (GR 1908) był pionierską pracą na najwyższym poziomie. Jeśli chodzi o jakość melodii, wydanie to zdecydowanie przekracza poziom wszystkich poprzednich edycji. Z drugiej strony GR 1908 daleki jest od idealnej książki. Zwłaszcza jeśli przyjrzymy się mu z perspektywy semiologii, będziemy musieli zmierzyć się z wieloma rozbieżnościami między wersją melodyczną GR 1908 (a w konsekwencji Graduale Triplex) a danymi paleograficznymi i ich semiologicznymi ustaleniami.Ponadto konieczność restytucji melodycznej wersji GR 1908 nie mierzy się liczbą dźwięków wymagających korekty, jak można to zaobserwować na przykładzie kilku fragmentów introitu Resurrexi w Niedzielę Wielkanocną. Dość często wystarczy zmiana pojedynczego dźwięku, aby całkowicie zmienić strukturę modalną i ekspresję utworu.W związku z tym konieczne było przywrócenie melodii GR 1908, które zostało zrealizowane przez międzynarodowy zespół badawczy „Melodierestitution”. Wyniki ich prac zostały opublikowane w dwóch tomach Graduale Novum (Regensburg–Città del Vaticano 2011 i 2018).Jeśli chodzi o metodologię restytucji melodycznej, podstawowa zasada była następująca: punktem wyjścia i najwyższym autorytetem dla wszelkich prac nad restytucją melodii gregoriańskich są najstarsze rękopisy adiastematyczne z X wieku, zwłaszcza cantatorium St. Gall. 359, Laon 239 i Einsiedeln 121. Najważniejszym zadaniem było poszukiwaniejak najbliższej melodycznej korespondencji z danymi z rękopisów adiastematycznych.W tym celu należało skonsultować i zbadać także najważniejsze źródła diastematyczne,przede wszystkim Benevento 34 i Paris B.N. lat. 776 (Albi). Łączna liczba wszystkich rękopisówkonsultowanych przez grupę roboczą wynosi około sto pięćdziesiąt. 
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2019, 17
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies