- Tytuł:
-
Vertretern des britischen Konsulardienstes in Stettin in den Jahren 1946–1951
Representatives of the British consulate in Szczecin in the years 1946–1951 - Autorzy:
-
Tebinka, Jacek
Techman, Ryszard - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1627339.pdf
- Data publikacji:
- 2014
- Wydawca:
- Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
- Tematy:
-
consular service
British consulate
Szczecin
Joseph Walters
David Garnett Mitchell
Henry Francis Bartlett - Opis:
-
The article describes the functioning of British consulate in Szczecin, paying special attention to activities undertaken by the heads of the consulate (vice-consuls), namely Joseph Walters, David Garnett Mitchell and Henry Francis Bartlett who were knowledgeable and competent officials delegated from the Foreign Office in London. Nevertheless, what had a negative effect on the work they carried out in the city on the Odra river was internal and external invigilation by the Security Service (SB) and the fact they were isolated and had hardly any contact with Polish institutions or the local community. Duties performed by the vice-consuls included not only standard administrative procedures (e.g. granting visas) or attention for their few compatriots, but most of all the observation of processes and events taking place in West Pomerania. Information function, which the British consulate fulfilled by submitting reports to their supervisors, was performed through reading local newspapers, asking people for their opinion, listening to the local community and “the hubbub of the street“. While at the very beginning the vice-consuls placed an emphasis on economic or socio-demographic issues, since the end of the 1940’s they paid special attention to political matters in their reports, which had to do with changes arising from the socialisation of life in Poland. The reports submitted by the British consulate confirmed the Foreign Office in their opinion about the presence of Polish people in West Pomerania. Needless to say, it was rather negative. The communist administration and new inhabitants of the former German lands were often criticized for the walking pace of the reconstruction and development of particular areas of economy which, according to the British, did not guarantee the adequate development of the region. Her Majesty’s Diplomatic Service, which questioned the belonging of Szczecin and the adjacent area to Poland and at the same time officially honoured the Potsdam agreement, postponed adopting their stance on the Polish-German border by the time another peace conference was organized. Nevertheless, it is worth noticing that by applying to Polish authorities for permission to establish vice-consulate in Szczecin, Great Britain recognized formally that Polish authorities did administer West Pomerania.
W artykule scharakteryzowano funkcjonowanie placówki konsularnej Wielkiej Brytanii w Szczecinie przez pryzmat działalności jej kierowników, wicekonsulów: Josepha Waltersa, Davida Garnetta Mitchella i Henry’ego Francisa Bartletta, którzy należeli do wnikliwych i dobrze przygotowanych urzędników Foreign Office w Londynie. Negatywny wpływ na możliwości ich pracy w mieście nad Odrą miała inwigilacja zewnętrzna i wewnętrzna brytyjskiego przedstawicielstwa przez służby bezpieczeństwa, jego ścisła izolacja przez utrudnienie kontaktów z instytucjami i lokalną społecznością. Działalność wicekonsulów obejmowała nie tyle typowe czynności administracyjne (np. udzielanie wiz) lub opiekę nad nielicznymi rodakami, co przede wszystkim obserwację procesów oraz wydarzeń zachodzących na Pomorzu Zachodnim. Funkcję informacyjną, której wyrazem były różne raporty przekazywane władzom zwierzchnim, wypełniali Brytyjczycy na podstawie dokładnego studiowania miejscowej prasy, zasięgania opinii różnych ludzi, słuchania otoczenia i gwaru ulicy. O ile w pierwszych latach kładli oni nacisk na zagadnienia gospodarcze czy społeczno-demograficzne, to od końca lat czterdziestych dominowały w ich raportach sprawy polityczne, co wiązało się z odmienną sytuacją, jaką niosła socjalizacja życia w Polsce. Przekazy przedstawicieli konsularnych Wielkiej Brytanii pozwalały Foreign Office utrwalić panującą w Londynie opinię o polskiej obecności na Pomorzu Zachodnim. Nie była ona pozytywna, gdyż pod adresem komunistycznej administracji oraz nowej ludności dawnych niemieckich ziem, kierowano najczęściej krytyczne uwagi, odnoszące się zwłaszcza do powolnego tempa odbudowy i rozwoju różnych dziedzin gospodarki, nie gwarantującego – w brytyjskiej ocenie – należytego zagospodarowania tego regionu. Dyplomacja JKM, faktycznie kwestionująca przynależność Szczecina i przyległego obszaru do Polski, formalnie stała na stanowisku umowy poczdamskiej, która ostateczne uregulowanie granicy polsko-niemieckiej odkładała do decyzji przyszłej konferencji pokojowej. Należy jednak zauważyć, że występując do polskich władz o zgodę na powołanie wicekonsulatu w Szczecinie, Wielka Brytania potwierdziła nie tylko de facto, że to one sprawują rządy na Pomorzu Zachodnim. - Źródło:
-
Studia Maritima; 2014, 27, 1; 175-215
0137-3587
2353-303X - Pojawia się w:
- Studia Maritima
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł