Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Faulkner" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    William Faulkner jako pisarz filozoficzny
    Autorzy:
    Szydłowska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644129.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Literatur
    Philosophie
    Faulkner
    Metaphysik
    Sprachwissenschaft
    Ethik
    Religion
    Existentialismus
    literature
    philosophy
    metaphysics
    linguistics
    ethics
    religion
    existentialism
    literatura
    filozofia
    metafizyka
    lingwistyka
    etyka
    religia
    egzystencjalizm
    Opis:
    Der Artikel greift das Thema der philosophischen Aspekte im Schaffen von William Faulkner auf. Der erste Teil ist ein Versuch, über den Ort der Philosophie in der Literatur nachzudenken. Es werden unterschiedliche Meinungen solcher Autoren wie Iris Murdoch, Martha Nussbaum, Philip Kitcher dargestellt. Der zweite Teil des Artikels konzentriert sich auf ausgewählten Werken von Faulkner und bildet den Versuch, sein Schaffen unter dem Gesichtspunkt von seinen Beziehungen zur Philosophie zu betrachten. Die Hauptthese des Artikels lautet, dass Faulkners Romane nicht nur wesentliche philosophische Fragen aufgreifen, sondern auch selbst den Stoff zur gegenwärtigen philosophischen Reflexion anbieten. Obwohl die Beziehung Faulkners zur Ethik, Philosophie der Sprache, Metaphysik oder schließlich Religion unbestritten ist, bleibt dieser Faden in der Forschungsliteratur zu seinem Schaffen immer noch marginal. Ebenso selten wird der unbestreitbare Beitrag Faulkners zum Existentialismus sowie die Achtung betont, die ihm Sartre oder Camus entgegenbrachten. Der Artikel will Faulkner den ihm gebührenden Platz unter den Schriftstellern, die in ihrem Schaffen philosophische Fragen aufwerfen, wiederherstellen, wenn nicht neu bestimmen.
    This article raises the problem of philosophical aspects of William Faulkner’s works. It is intended first of all to review in brief the place of philosophy in literature and to prove that William Faulkner deserves a special place among philosophical writers such as Kierkegaard, Marcel and Sartre. Although not sufficiently recognized as a philosophical writer, William Faulkner is among those who have successfully introduced philosophical ideas into their novels. This article intends to bear out that Faulkner’s novels do not only consider some fundamental philosophical concepts but also open the door to further philosophical debates. The first, shortest part of this work is a presentation of the philosophical discussion concerning the fusion of philosophy and literature. There, the focus is on the negative and positive approaches to the issue of combining philosophy and literature as represented by such prominent philosophers as Iris Murdoch, Jacquelyne Kegley, Martha Nussbaum and Philip Kitcher. In its second part, the article presents William Faulkner’s philosophical affiliations of interest, which are: metaphysics, linguistics, ethics, religion and existentialism. The conclusion stresses Faulkner’s input into philosophy but also indicates different fields his novels open for further philosophical investigation.
    Artykuł podejmuje temat filozoficznych aspektów twórczości Williama Faulknera. Pierwsza, krótsza jego część, jest próbą zastanowienia się nad miejscem filozofii w literaturze. Tutaj właśnie przedstawione są różne stanowiska, tak znanych filozofów jak Iris Murdoch, Martha Nussbaum, czy Philip Kitcher. Druga część artykułu koncentruje się na wybranych utworach Faulknera i jest próbą analizy twórczości tego wielkiego powieściopisarza pod kątem jego afiliacji z filozofią. Główną myślą artykułu jest teza, iż powieści Faulknera nie tylko podejmują fundamentalne kwestie filozoficzne, ale wciąż stanowią materiał dla współczesnego namysłu filozoficznego .Choć związek Faulknera z etyką, filozofią języka, metafizyką, czy wreszcie religią jest niezaprzeczalny, ten wątek opracować filozoficzno-krytycznych jego twórczości pozostaje wciąż marginalny. Rzadko kiedy akcentuje się również niezaprzeczalny wkład Faulknera do egzystencjalizmu i estymę, jaką darzyli go chociażby Sartre, czy Camus. Można więc śmiało powiedzieć, że artykuł ten jest próbą przywrócenia (jak nie ustanowienia) należnego Faulknerowi miejsca wśród innych pisarzy podejmujących w swojej twórczości kwestie filozoficzne.   
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2018, 26
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ike and the Cow: A Reading of an Episode in Faulkner’s The Hamlet
    Ike i jego krowa: interpretacja fragmentu powieści Faulknera Zaścianek
    Autorzy:
    Maszewski, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945336.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Opis:
    Tematem artykułu jest motyw miłości Ike’a Snopes’a do krowy w drugim rozdziale księgi trzeciej powieści Williama Faulknera Zaścianek (The Hamlet). Apoteoza uczucia, jakim umysłowo upośledzony chłopiec darzy zwierzę, postrzegana jest w kontekście ambicji języka metafory do poszukiwania utraconego stanu jedności z naturą. Nostalgicznej w igi towarzyszy świadomość sztuczności i teatralności środków służących jej przywołaniu. Temat idealistycznego przedstawienia zwierzęcia stanowi zaproszenie do gry literackich odniesień i usprawiedliwia odczytanie fragmentu powieści Faulknera jako ilustracji myśli krytycznej Jacquesa Derridy.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Anglica; 1998, 2
    1427-9673
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Anglica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Burial Grounds and Dead Lovers: Places of Interment in the Gothic Modernism of the American South
    Autorzy:
    Redding, Arthur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632627.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Projekt Avant
    Tematy:
    Southern Gothic
    corpse bride
    modernism
    American literature
    William Faulkner
    Frances Newman.
    Opis:
    In Cities of the Dead, Joseph Roach speculates that “Modernity itself might be understood as a new way of handling (and thinking about) the dead” (1996: 48). Roach (following Foucault) argues that a whole array of rationalized spatial practices emerged during the Enlightenment designed to enforce policies of segregation and hygiene, demarcating the social and metaphysical lines that were necessary to distinguish black from white, civilization from nature, citizen from foreigner, past from present, reason from supernatural or folk forms of knowing, and-ultimately-living from dead. In this sense, “gothic” romanticism represented the development of a sort of unnatural chiaroscuro effect, whereby such boundaries and lines of distinction became blurred, where dead flesh becomes re-animated, where corpses risen from graves come to contaminate the spaces of the living. In contradistinction to formations that “view the dead as hermetically sealed off from contemporaneous life, quarantined into the past,” gothic cultural productions, as Eric Anderson et al. have argued recently in Undead Souths, reveal “how the dead contain cultural vibrancy in the present” (2015: 2). This essay, rethinking traditional understandings of “Southern Gothic” by emphasizing the world-making power of the dead, explores texts about burial grounds by modernist writers from the American South, William Faulkner’s As I Lay Dying (1930) and Frances Newman’s Dead Lovers are Faithful Lovers (1928). En route, I consider Freudian and other understandings of mourning from a spatial perspective, focusing on variously abortive or failed funereal dramas of interment and burial.
    Źródło:
    Avant; 2017, 8, 2
    2082-6710
    Pojawia się w:
    Avant
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mesopotamian Faulkner: As I Lay Dying and the Southern Anthropocene in the 1930s
    Faulkner z Mezopotamii. Kiedy umieram i południowy Antropocen lat trzydziestych XIX wieku
    Autorzy:
    Kuhn, Joseph
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912495.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-03
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Literatura międzywojennego Południa USA
    rolnictwo bawełny
    powódź
    agrilogistyka
    głęboki czas
    pierwsza wojna światowa
    matka-potwór
    antropologiczne cechy człowieka
    maski
    komedia o przetrwaniu
    Antropocen
    Literature of the interwar South
    cotton agriculture
    the Anthropocene
    flooding
    agrilogistics
    deep time
    World War One
    the mother-monster
    anthropological characteristics of the human
    masks
    comedy of survival
    Opis:
    This article attempts to read William Faulkner’s novel As I Lay Dying (1930) within the recent theoretical framework of the Anthropocene. It pays particular attention to the local appearance of the Anthropocene in the interwar American South, which became visible in flooding and deforestation. It argues that the story of the hill-farming Bundren family requires more than an ideological reading that would emphasize the eventual assimilation of the family to the modern market in the New South. It advances instead an ecological-historical interpretation, central to which is a reading of the deceased Addie Bundren as a topographical figure for the toxic southern soil. Her family are seen as continuers of a tradition of “agrilogistics” (Timothy Morton) that dates back over twelve thousand years to Mesopotamia. The article tries to identify the consequences of this reading for Faulkner’s representation of character, which can be seen as a static product of the deep time of geological periods. Finally, it argues that Darl Bundren’s subjectless, extreme consciousness is the only one in the novel that has some comprehension of the advent of the southern Anthropocene, although he has no way of extracting himself from this advent apart from absolute madness.
    Artykuł jest próbą wpisania powieści Williama Faulknera Kiedy umieram (1930) w ramy najnowszych teoretycznych założeń antropocenu. Autor zwraca uwagę na lokalny obraz Antropocenu, który przejawiał się na południu Stanów Zjednoczonych lat międzywojennych w takich zjawiskach, jak powodzie i wylesianie. Autor zauważa, że historia rodziny Bundrenów uprawiających pola na wzgórzach wymaga czegoś więcej niż interpretacji ideologicznej, która podkreśla ostateczną asymilację rodziny w realiach ówczesnego rynku. Zamiast tego autor wysuwa interpretację ekologiczną i historyczną, której centralnym punktem jest odczytanie postaci zmarłej Addie Bundren jako topograficznej figury toksycznej południowej gleby. Jej rodzina jest postrzegana jako kontynuatorka tradycji “agrilogistyki” (Timothy Morton), która sięga ponad dwanaście tysięcy lat wstecz, do Mezopotamii. Artykuł identyfikuje konsekwencje tego odczytania w przedstawieniu bohaterów przez Faulknera, którzy reprezentują głęboki czas okresów geologicznych. Autor argumentuje także, że bezpodmiotowa, ekstremalna świadomość Darla Bundrena pozwala mu, jako jedynej postaci w powieści, na częściowe uzmysłowienie sobie nadchodzącego antropocenu, chociaż jedyną możliwością poradzenia sobie z ową świadomością staje się absolutne szaleństwo.
    Źródło:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 42; 231-245
    1508-6305
    2544-3186
    Pojawia się w:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Haupt’s America. Attempts at an entropic novel. Luizjana, W barze Harry’ego, Zamierzchłe echa, Oak Alley nad Missisipi, Cyklon
    Ameryka Haupta. Próba entropicznej powieści. Szkice: Luizjana, W barze Harry’ego, Zamierzchłe echa, Oak Alley nad Missisipi, Cyklon
    Autorzy:
    Szczerbakiewicz, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27312329.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    entropy
    equilibrium
    ecology
    the Mississippi Delta
    William Faulkner
    entropia
    ekwilibrium
    ekologia
    Delta Missisipi
    Opis:
    Motyw entropii w twórczości Zygmunta Haupta był unikatowym momentem kojarzącym spekulatywność nowoczesnego scjentyzmu z modernistyczną prozą. Wyjaśnienie naukowe – fizyka – posłużyło interpretacji historii naturalnej i społecznej świata. Drugie prawo dynamiki, na ogół rozumiane w humanistycznym ujęciu jako pesymistyczna perspektywa przemijania energetycznej żywotności życia, świata ludzkiego, cywilizacji, u Haupta rozszerzyło swoje konotacje. Ameryka u progu jej doświadczenia przez pisarza niosła przesłanie zarazem nadziei i beznadziei. W artykule sygnalizuję podobieństwa prozy Haupta i Faulknera. I nakładanie się na formalne podobieństwo pokrewieństwa światopoglądowego. Piszących o Delcie Missisipi nowoczesnych prozaików interesuje brak równowagi między naturą i cywilizacją, który prowadzi do kryzysu tak natury, jak i ludzkiego społeczeństwa. Entropia okazuje się tutaj paradoksalnym śladem nadziei we wzrastającym nieporządku, który może zwiastować „pączkowanie” nowego systemu, a wraz z nim formę młodszej entropii.
    In works by Zygmunt Haupt, the motif of entropy was a unique moment associating the speculative character of modern scientism with modernist prose. The scientific explanation – physics – is used to interpret the world’s natural and social history. Haupt extends the connotations of the second law of thermodynamics, typically conceptualized in terms of humanities as a pessimistic perspective on the passing of energetic livelihood of life, the human world, civilization. At the beginning of his experience of America, it provided him with both hope and hopelessness. The paper analyzes similarities between Haupt’s and Faulkner’s prose, as well as formal similarities between their worldviews. Writing about the Delta, both authors are interested in the imbalance between nature and civilization, which leads to a crisis of both nature and human society. Entropy turns out to be a paradoxical trace of hope in the growing disorder which may be heralding a new system, and with it – a form of younger entropy. 
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2023, 32; 8-27 (eng); 8-27 (pol)
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Denegation, Textuality and Intertextuality in ”The Idiots”: Epistemological Transformation of Conrad’s Tale
    Denegacja, tekstualność i intertekstualność w „Idiotach”: Epistemologiczna transformacja opowiadania Josepha Conrada
    Autorzy:
    Branny, Grażyna Maria Teresa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37553372.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Joseph Conrad
    denegacja
    tekstualność
    intertekstualność
    William Faulkner
    denegation
    textuality
    intertextuality
    Opis:
    “The Idiots,” published as part of Conrad’s first collection of short stories Tales of Unrest (1898), is, by far, the most minimalist of all his tales, therefore dubbed “pointless” by one of his critics. As such, it has mostly occasioned contextual readings to date, purely literary approaches to the story being few and far between. The present article offers a transformative reappraisal of this deprecated Conrad tale, in considering its artistic texture. A combined textual and intertextual approach proposed here reveals the presence, also in this Conrad story, of the modernist device of denegation (assertion of presence by absence, and vice versa) usually ascribed to William Faulkner, which helps resolve the issue of the tale’s ambiguous ending by defining it as the main heroine’s accidental drowning rather than suicide as it is usually seen in Conrad criticism. In its epistemologically transformative role, denegation likewise removes the odium of senselessness from “The Idiots” by identifying its covert, because denegatively construed, taboo theme of incest. The intertextual (Bakhtinian) reading of the story in Kristeva’s understanding of the term, and therefore through recourse to a later writer, i.e., Faulkner, does not only confirm the presence of the theme of incest in “The Idiots” but also reveals the American modernist’s unacknowledged indebtedness to this Conrad tale for some of the key motifs, if not its overall theme, of his most famous novel The Sound and the Fury (1929).
    „Idioci”, opowieść, która ukazała się w pierwszym zbiorze opowiadań Josepha Conrada pt. Tales of Unrest (1898), jest chyba jego najbardziej minimalistycznym krótkim tekstem, który zyskał przez to u jednego z jego krytyków miano „bezsensownego”. Ze względu na swą lakoniczność opowiadanie było dotąd głównie poddawane analizie kontekstualnej, wskutek czego czysto literackie podejścia do tekstu prawie nie istnieją. Niniejszy artykuł stanowi próbę epistemologicznego przewartościowania tego niedocenianego i krytykowanego opowiadania Conrada poprzez poddanie go wnikliwej estetycznej analizie. Zastosowane w tym celu eklektyczne, bo tekstualne i intertekstualne, podejście do tekstu ujawnia obecność w nim modernistycznej metody narracyjnej zwanej denegacją (potwierdzeniem obecności poprzez nieobecność i odwrotnie), zwykle przypisywanej Williamowi Faulknerowi, co pozwala na rozwikłanie zagadki niejednoznacznego zakończenia opowiadania poprzez jego zdefiniowanie jako przypadkowe utonięcie bohaterki opowiadania, nie zaś jej samobójstwo, jak chcą krytycy. Ponadto, denegacja pełni w tekście także inną transformacyjną funkcję, nadając wreszcie opowiadaniu sens poprzez wskazanie na jego denegatywnie skonstruowaną tematykę tabu dotyczącą incestu. Intertekstualna (bachtinowska) interpretacja „Idiotów” w pojęciu Kristevej, a zatem poprzez odniesienie do pisarza późniejszego, tu Williama Faulknera, nie tylko potwierdza obecność tematyki kazirodztwa w opowiadaniu Conrada, ale także ujawnia literacki dług Faulknera wobec Conrada, i to nie tylko w kwestii denegacji, którą dotąd przypisywano temu pierwszemu, ale także w stosunku do tematyki oraz szeregu motywów najbardziej eksperymentalnej powieści Faulknera Wściekłość i wrzask (1929).
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2024, 45, 2; 259-272
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies