Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ecclesiastical Law" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 61
Tytuł:
Dekanat i urzędy dekanalne
The vicariate forane and its offices
Autorzy:
ADAMCZYK, JERZY
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662028.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
dziekan; dekanat; urząd kościelny; prawo partykularne; biskup diecezjalny
vicar forane; vicariate forane; ecclesiastical office; particular law; diocesan bishop
Opis:
 The aim of this article is to discuss the institution of the vicariate forane and its offices in the canonical aspect. The first part focuses on the issues of nomenclature, definition and the establishment of the vicariate forane. The second part emphasizes the tasks of the vicariate forane, while the third one is devoted to particular positions in the institution of the vicariate forane.
Celem artykułu jest ukazanie instytucji dekanatu i urzędów dekanalnych w aspekcie kanonicznym. W jego pierwszej części przedstawiono kwestię nazwy, definicji i utworzenia dekanatu. W drugiej części wskazano na zadania dekanatu, natomiast część trzecia została poświęcona urzędom w dekanacie.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 1; 33-51
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy sąd kościelny jest innym sądem lub organem w rozumieniu art. 44 ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych?
Whether the Church Court is Other Court of Justice or with Institution in the Understanding Art. 44 Acts – Law on the System of Common Courts?
Autorzy:
Andrzejewska, Marzena
Andrzejewski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38695745.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sąd kościelny
sąd państwowy
ustrój sądów kościelnych
orzeczenia sądu kościelnego
ecclesiastical court
state court
orchards church system
verdict of ecclesiastical court
Opis:
W niniejszym artykule poruszono problematykę zwłaszcza pozycji ustrojowej sądu kościelnego i jego statusu w świetle prawa państwowego w kontekście art. 44 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych. Innymi słowy, rodzi się pytanie, czy sąd kościelny jest innym sądem lub organem w rozumieniu ustawy, a jeśli nie, to jaka jest jego pozycja ustrojowa? Ponadto w artykule poruszana jest problematyka dostępu sądu kościelnego do dokumentów objętych tajemnicą zawodową, w szczególności tajemnicą lekarską. Poczynione są również uwagi odnośnie do zakresu możliwej współpracy sądów kościelnych i państwowych w stanie de lege lata i postulaty de lege ferenda.
In this article we addressed the issue of the political position of the church court and its status in law of the state in particular, in the context of Art. 44 of the Law on Common Courts. In other words, the question rises whether the ecclesiastical court is a court or another authority within the meaning of the Act, and if not, what is its position in the political system? Additionally, this article addresses the issues of the access of the ecclesiastical court to documents covered by professional confidentiality, in particular by medical secrecy. There are also comments made about the range of possible judicial cooperation between the church and state in a position of de lege lata and de lege ferenda proposals.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2014-2015, 10-11, 1; 5-17
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce i rola słuszności w prawie kościelnym
The Place and Role of Equity in Ecclesiastical Law
Autorzy:
Auguścik, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502329.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
słuszność kanoniczna
aequitas canonica
prawo kościelne
canonical equity
ecclesiastical law
Opis:
The topic of article is equity, its role and place in church law. This is philosophical and ethical category which infiltrate with the whole system of ecclesiastical law. Content of Revelation and anthropological and axiological implications focus in the ecclesiastical law. The law in not the final and closed reality. It makes canon law a tool of evangelization. When subject of the law is not able to obey the rule, keeping equity makes possibility finding the most optimal, individual solution. Although the worshiper does not obey the rule, nevertheless follows the justice and actualizes vocation to being saved in Christ.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2014, 23, 2; 7-26
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unormowania dotyczące laikatu (KPK 1917 kan. 682-725). W kierunku interpretacji eklezjalnej
Norms on laity (Code of Canon Law 1917 can. 682-725). In search of an ecclesiastical interpretation
Autorzy:
Bach-Golecka, Dobrochna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371658.pdf
Data publikacji:
2019-09-07
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo kanoniczne
kodeks prawa kanonicznego
laikat
stowarzyszenia wiernych
eklezjologia
Canon law
Code of canon law
laity
associations of the faithful
ecclesiology
Opis:
Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 roku stanowił wielkie osiągnięcie kodyfikacyjne, porządkujące prawo wewnętrzne Kościoła katolickiego u progu XX wieku. Wyrażał dążenie do unormowania reguł funkcjonowania wspólnoty kościelnej skoncentrowanej na wymiarze duchowym, a nie władztwie politycznym i świeckim. W tym zakresie kodyfikacja prawa kanonicznego stanowiła przejaw jego spirytualizacji, wzmocnienia wymiaru duchowego w porównaniu do aktywności Stolicy Apostolskiej przeszłych wieków, wyrażającej także dążenia i działania związane z doczesnym władztwem Państwa Kościelnego. Paradoksalnie, okoliczności związane z tzw. kwestią rzymską37: procesem zjednoczenia Włoch, upadkiem Państwa Kościelnego w 1870 roku i okresem bezterytorialnego interregnum papiestwa, zakończonego powstaniem Państwa Watykańskiego w 1929 roku, przyczyniły się do oczyszczenia regulacji prawno-kanonicznych i silniejszej artykulacji unormowań o charakterze istotnym.  Owe istotne unormowania odnoszą się prima facie do reguł funkcjonowania hierarchii kościelnej, zarówno w kontekście jej tworzenia, bieżącego działania, jak i procedur związanych z administrowaniem dobrami duchowymi. Znakomita większość postanowień Kodeksu związana jest właśnie z określeniem zasad aktywności kleru, ukierunkowanej wszak na świadczenie pomocy w osiągnięciu zbawienia przez osoby świeckie, laikat. Czy zasadne jest, zatem stanowisko o „wielkim nieobecnym”, wyrażającym brak bezpośrednich regulacji dotyczących Ludu Bożego, w rozumieniu księgi drugiej obecnie obowiązującego Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku? Czy skromna ilość postanowień zawartych w KPK 1917 odnoszących się wprost do laikatu, stanowiąca wszak jedynie 43 kanony, oznacza swoisty brak i mankament podjętej u progu XX-wiecznej współczesności kodyfikacji?  Wydaje się, że poczynione wyżej rozważania skłaniają do udzielenia negatywnej odpowiedzi na postawione pytania; a zastosowana argumentacja może mieć charakter różnorodny. Po pierwsze, mała ilość unormowań części trzeciej księgi drugiej KPK 1917 dotyczącej laikatu nie oznacza, że prawa i obowiązki osób świeckich regulowane są wyłącznie przez zawarte tam 43 kanony. Postanowienia odnoszące się do laikatu rozsiane są, bowiem w różnych częściach Kodeksu; także te normy, które nie dotyczą wprost osób świeckich, mogą dotyczyć ich w sposób pośredni i pomocniczy. Po drugie, także normy odnoszące się do praw i obowiązków hierarchii kościelnej mogą być interpretowane jako regulujące obowiązki i prawa laikatu, rozumianego jako zasadniczy adresat aktywności kleru. Ten sposób rozumienia postanowień Kodeksu może być zilustrowany przykładem fundamentalnego w swej treści kan. 682 statuującego prawo laikatu do otrzymywania dóbr duchowych od hierarchii kościelnej i korespondującego mu zobowiązania duchowieństwa do świadczenia osobom świeckim pomocy koniecznej do osiągnięcia zbawienia. Po trzecie, możliwe jest podjęcie próby legitymizacji skromnych postanowień Kodeksu odnoszących się do laikatu, przez wskazanie, że normują one zasadnicze aspekty materialne i proceduralno-instytucjonalne aktywności osób świeckich w Kościele38. W szczególności, unormowania Kodeksu odnoszące się do stowarzyszeń osób świeckich wskazują na potrzebę ich funkcjonowania, w kontekście słów Chrystusa: „Bo gdzie są dwaj lub trzej zebrani w imię moje, tam ja jestem pośród nich” (Mt 18,20), oraz przydatność w procesie osiągania dojrzałości chrześcijańskiej laikatu39.  Po czwarte, możliwe jest zastosowanie argumentu historycznego, odnoszącego się do uwzględniania konkretnych okoliczności i turbulencji danego czasu (epoki). W tym kontekście należy stwierdzić, że w momencie podejmowania i prowadzenia działań nad kodyfikacją prawa kanonicznego, zwłaszcza w okolicznościach toczącej wojny światowej, konieczne było skoncentrowanie aktywności regulacyjnej na kwestiach odnoszących się do hierarchii kościelnej jako podmiotu decyzyjnego w ramach Kościoła. Określenie zasad funkcjonowania duchowieństwa (elit) przyczynić się, bowiem może do prawidłowego działania całej wspólnoty, w ramach której świeccy członkowie stanowią przedmiot aktywności duszpasterskiej hierarchii kościelnej. W ramach tej wizji zarówno duchowieństwo, jak i laikat, stanowią łącznie wspólnotę eklezjalną, podejmując różne zadania wynikające z funkcji pełnionych w Kościele.  Podsumowując powyższy argument historyczny należy wskazać, że dalsza ewolucja prawa kanonicznego, a w szczególności przyjęcie nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego w 1983 roku, doprowadziło do znacznego zwiększenia postanowień dotyczących osób świeckich w Kościele. W konsekwencji posoborowego otwarcia na świat (aggiornamento), wzmocnienia tendencji demokratycznych i pozycji jednostki w społeczeństwie, idee te znalazły swoje odzwierciedlenie także w unormowaniach Kodeksu. W tym kontekście stanowiły one uzupełnienie i ewolucję postanowień dotyczących laikatu zawartych w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku. 
The main subject of the article is focused upon the analysis of the provisions of the Code of Canon Law of 1917 on laity. Those provisions are contained in the third part of the second book on persons and are enlisted in solely 43 canons. The fundamental provision among those seems to be can. 682 stipulating the rights of laity of receiving from the clergy, according to the norm of ecclesiastical discipline, spiritual goods and especially that aid necessary for salvation. Other provisions concerning laity are focused upon procedural aspects of associations of the faithful, like third orders, archconfraternities and confraternities, pious unions (can. 684-725). Moreover, other rights and obligations of the laity provided for in the Code are identified in order to establish the functional ecclesiastic relationship between the clergy and laity. The modest regulation on laity within the Code of Canon Law of 1917 is contrasted to the vast number of provisions of the Code of Canon Law of 1983, whereas the second book of the Code is dealing with the Christ’s faithful. It seems that the abundance of provisions on laity may be explained by the influence of the Second Vatican Council. Within this comparative perspective the laity provisions of the Code of Canon Law of 1917 may be regarded as an evolutionary regulation, necessary in order to establish solid foundations of the Church’s functioning within the modern era. Therefore the codification of canon law of 1917 should be evaluated as an result of the regulatory effort of the Church emerging from the circumstances of the First World War perspective and the dawn of the contemporary period.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 3; 3-23
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja norm prawnych dotyczących osoby sędziego przed Kodeksem Prawa Kanonicznego z 1917 roku
The Evolution of Legal Norms Relating to the Ecclesiastical Judge before the 1917 Code of Canon Law
Autorzy:
Bartczak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551703.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ecclesiastical judge
history of canon law
bishop
procedural law
Opis:
Sędzia jest podmiotem, który stosuje prawo. To on rozstrzyga sprawy sądowe. Historia Kościoła pokazuje, że już od samego początku mieliśmy do czynienia z koniecznością rozwiązywania różnego rodzaju spraw i sporów. Prawo kanoniczne na przestrzeni wieków rozwijało się i ewoluowało. Prawo procesowe rozwijało się stopniowo. Osoba sędziego wpisuje się w ten rozwój. Początkowo, jak wskazują źródła prawa, sędzią kościelnym był biskup. Z czasem władza sądzenia przeszła w ręce innych księży, których wskazywał biskup. Tak powstaje urząd wikariusza sądowego (oficjała). Na Soborze Trydenckim mowa jest już o tzw. sędziach synodalnych i prosynodalnych.
The judge is the entity that applies the law. The judge adjudicates on court cases. The history of the Church shows, that from the beginning, we had to deal with the necessity to resolve various types of matters and disputes. Canon law has developed and evolved over the centuries. The procedural law developed gradually. The judge is part of this development. Initially, as indicated by the sources of law, the church judge was a bishop. With time, the power to judge passed into the hands of other priests appointed by the bishop. This is how the office of the judicial vicar (official) was created. At the Council of Trent, there is already talk of the so-called synodal and pro-synod judges.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 3; 73-86
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja norm prawnych dotyczących urzędu sędziego od Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku
The Evolution of Legal Norms Relating to Office of Judge Since the 1917 Code of Canon Law
Autorzy:
Bartczak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551707.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ecclesiastical judge
bishop
lay persons
procedural law
reform
Opis:
Sądowe stosowanie prawa opiera się na osobie sędziego. Osobę sędziego jednak charakteryzujemy zwykle przez pryzmat prawa świeckiego. Tymczasem prawo kanoniczne zawiera także normy dotyczące procesów. Kim zatem jest sędzia kościelny? Kto może sprawować ten urząd? Artykuł odpowiada na te pytania, wyznaczając ramy czasowe od 1917 r., tj. od opublikowania pierwszego w Kościele Kodeksu Prawa Kanonicznego, do współczesnego ustawodawstwa. Przeprowadzone badania pokazują dynamikę zmian w tym zakresie, od osoby sędziego, który mógł być jedynie prezbiter, po powrót do aktywnej postawy biskupa diecezjalnego, aż do sędziego w osobie wiernego świeckiego.
The judicial application of the law is based on the person of the judge. However, we describe the person of the judge through the lens of secular law. Meanwhile, canon law also refers to processes. The most common process in the practice of ecclesiastical courts is the process for the nullity of marriage. So who is an ecclesiastical judge? Who can hold this office? The article answers these questions by setting the time frame from 1917, i.e. from the publication of the first Code of Canon Law in the Church, to the present day legislation. The research carried out shows the dynamics of change in this area.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 4; 89-108
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesłanki delibacji orzeczenia kościelnego we włoskim sądzie apelacyjnym
Conditions of Proceeding Concerning the Recognition of Ecclesiastical Decrees in the Italian Court of Appeal
Autorzy:
Bednarski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401155.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
postępowanie delibacyjne
orzeczenie nieważności małżeństwa
włoskie prawo prywatne
małżeństwo
prawo wyznaniowe
wolność religijna
wolność sumienia i wyznania
wolność sumienia i religii
Kościół katolicki
stosunki państwo – kościół
recognition of foreign judgments
marriage annulment
Italian private law
Catholic Church
law on religion
freedom of religion
churches
church – state relations
freedom of conscience and religion
religious freedom
Opis:
We włoskim prawie prywatnym kościelne orzeczenia nieważności małżeństwa mogą uzyskać skuteczność cywilną. Zanim to jednak nastąpi muszą one zostać poddane kontroli w trakcie specjalnego rodzaju postępowania, które przeprowadza właściwy sąd apelacyjny. W trakcie tej kontroli sąd bada czy określone przez prawo przesłanki zostały spełnione. Tego rodzaju badanie ma na celu ochronę zarówno włoskiego porządku prawnego jak i samej instytucji małżeństwa. Pośród wymogów jakie musi spełniać orzeczenie kościelne zanim zostanie uznane należy wymienić właściwość sędziego kościelnego do orzekania o nieważności małżeństwa, prawo strony do obrony i udziału w procesie, niesprzeczność z orzeczeniem wydanym przez sąd włoski oraz niesprzeczność z włoskim porządkiem publicznym. Analiza zagadnienia przesłanek delibacji orzeczenia kościelnego pozwala zauważyć różnice jakie występują pomiędzy prawem kanoniczny a włoskim prawem prywatnym. Są one szczególnie widoczne w odniesieniu do przesłanek nieważności małżeństwa oraz kwestii dobrej wiary małżonków zawierających małżeństwo.
In the Italian private law the church marriage annulment can obtain the effectiveness in the civil law. Before then, the judical decisions must be surveyed during the special type of procedure, which shall be carried out by the competent court of appeal. During this procedure the court shall examine whether defined by the law conditions have been fulfilled. This type of examination is intended to protect both the Italian legal order and the institution of marriage. Among the requirements which must be fulfilled by the judgment of the church before it will be recognized, it should be listed: jurisdiction of the ecclesiastical judge to rule on the marriage annulment, right of the parties to defence and participation in the process, non contrariety with the judgment given by the Italian court and non contrariety with the Italian public order. The question of the conditions of the proceeding concerning the recognition of ecclesiastical marriage annulments allows to note the differences which exist between the canon law and Italian private law. They are especially apparent in regard to the conditions governing the invalidity of a marriage and issues of spouses contracting marriage in a good faith.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 43-63
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The System of Ecclesiastical Law Sources of Ukraine
System źródeł prawa wyznaniowego Ukrainy
Autorzy:
Bilash, Oleksandr
Karabin, Tetyana
Cherevko, Pavlo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339298.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sources of law
Ecclesiastical Law
Laws
international legal acts
bylaws
decisions of the courts
legal system of Ukraine
źródła prawa
prawo wyznaniowe
ustawy
międzynarodowe akty prawne
regulaminy
orzeczenia sądowe
system prawny Ukrainy
Opis:
The article is devoted to the determination, systematization, and study of the system of Ecclesiastical Law sources. This is a necessary and primary task for understanding the content of ecclesiastical law and its establishment in the legal system of Ukraine. The conducted analysis has given grounds to make up conclusions concerning the formal inequality and the subordination of some sources to others. The Constitution provisions contains norms and principles relating to human rights and freedoms, defining Ukraine as a secular state and determine the positive duties of the state in the field of religion. The laws if Ukraine contains the large number of ecclesiastical legal norms regulating various aspects of state-confessional relations. Bylaws specify and detail the provisions of laws. Judicial law-making in the field of ecclesiastical law is manifested through the decisions of the European Court of Human Rights, which in Ukraine are considered the sources of law, through the decisions of the Constitutional Court of Ukraine, which revises laws for compliance with the constitution and fundamental values, as well as the decisions of the Supreme Court, the conclusions of which are binding not only for judicial bodies but also for all subjects of authority, which implement in their activities a legal act containing the relevant legal norm.
Artykuł poświęcony jest definicji, systematyzacji i badaniu systemu źródeł prawa wyznaniowego. Jest to niezbędne i podstawowe zadanie dla zrozumienia jego treści i ugruntowania w systemie prawnym Ukrainy. Analiza pozwoliła autorom wyciągnąć wnioski na temat formalnej nierówności i podporządkowania jednych źródeł innym. Zasady zawarte w Konstytucji zawierają normy i zasady odnoszące się do praw i wolności człowieka, definiują Ukrainę jako państwo świeckie i określają pozytywne obowiązki państwa w dziedzinie religii. Ustawy Ukrainy zawierają dużą liczbę przepisów regulujących różne aspekty stosunków wyznaniowych. Ustawodawstwo niższego szczebla precyzuje i uszczegóławia przepisy ustaw. Prawotwórstwo sądowe w dziedzinie prawa wyznaniowego przejawia się w decyzjach Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, które są uważane za źródła prawa na Ukrainie, w decyzjach Sądu Konstytucyjnego Ukrainy, który bada ustawy pod kątem zgodności z konstytucją i podstawowymi wartościami, a także w decyzjach Sądu Najwyższego, których wnioski są wiążące nie tylko dla sądownictwa, ale także dla wszystkich organów władzy państwowej, które realizują akt prawny w swojej działalności.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2023, 12, 2; 9-29
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chiesa cattolica e diffusione della “prassi pattizia” a livello locale in Italia. Una rinnovata stagione di relazioni
Catholic Church and “bilateral practice” on a local level in Italy
Kościół Katolicki i rozszerzanie “praktyki układowej” na poziomie lokalnym we Włoszech
Autorzy:
Bolgiani, Isabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043981.pdf
Data publikacji:
2017-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Chiesa cattolica
collaborazione
relazioni tra Stato e Chiesa cattolica
libertà religiosa
regioni ecclesiastiche
Conferenze episcopali regionali
regioni civili
principio di sussidiarietà
comuni
enti locali
diocesi
Catholic Church
religious freedom
Church-State relations
Code of Canon Law
religious organization
religious associations
ecclesiastical regions
administrative regions
dioceses
local authorities
Concordat
church law
canon law
Kościół Katolicki
prawo wyznaniowe
współpraca
relacje państwo-kościół
wolność religijna
regiony kościelne
konferencje biskupów
regiony cywilne
gminy
zasada pomocniczości
diecezje
instytucje lokalne
kościoły i związki wyznaniowe
Konkordat
prawo kanoniczne
Opis:
Il crescente sviluppo in Italia, nell’ultimo ventennio, della prassi pattizia a livello decentrato apre la via ad una “ulteriore nuova stagione” di relazioni tra Stato e Chiesa cattolica. Si tratta di una condizione che risulta riconducibile ad una pluralità di fattori. Da un lato, occorre ricordare il percorso di evoluzione delle autonomie locali successivo alla riforma del Titolo V, Parte II della Costituzione e, dall’altro, le trasformazioni che hanno toccato il diritto della Chiesa con riferimento, in particolare, al ruolo delle Conferenze episcopali regionali. E’ così possibile riscontrare nel tempo una sempre più significativa presenza di accordi a livello regionale ed “infra-regionale”. Al riguardo, si deve tuttavia precisare come, mentre la prima tipologia di fonti appaia inquadrabile prevalentemente in tre “macro-aree”, sia pure suscettibili di espansione qualora tale necessità venga avvertita, il secondo gruppo di accordi mostri contenuti estremamente diversificati quanto ai temi affrontati. Ciò nasce dall’esigenza di offrire risposte ai bisogni specifici di una determinata comunità, mediante relazioni tra i soggetti istituzionali e confessionali ad essa più vicini presenti sul territorio. In questo senso, può affermarsi come nell’ambito sociale, complice l’attuale percorso rivolto alla realizzazione di una cittadinanza “partecipativa”, il principio di sussidiarietà orizzontale trovi il suo “punto di contatto” con quello di collaborazione, sancito dall’art. 1 dell’Accordo di revisione concordataria. Si è dunque di fronte ad un articolato sistema di fonti, aventi diversa natura giuridica, ma in grado di misurarsi – in forza della loro duttilità – con la costante evoluzione dell’ordinamento civile e canonico, nel pieno rispetto del principio di laicità dello Stato.
Dynamiczny rozwój zdecentralizowanej praktyki układowej, zauważalny we Włoszech w ostatnim dwudziestoleciu, pozwala na stwierdzenie, że doszło do otwarcia „kolejnego okresu porozumień” w relacjach między państwem i Kościołem Katolickim. Jest to owoc wielorakich czynników. Z jednej strony, istotną rolę odegrało dowartościowanie autonomii lokalnych, będące konsekwencją nowelizacji Tytułu V (pt. Regiony, prowincje, gminy) Części II (pt. Ustrój Republiki) obowiązującej Konstytucji Republiki Włoskiej. Z drugiej strony, impulsem do rozwoju zdecentralizowanej praktyki układowej stały się zmiany dokonane w prawie kanonicznym, odnoszące się w szczególności do roli regionalnych konferencji biskupów. Wspomniane czynniki przyczyniły się do coraz intensywniejszego wzrostu liczby układów zawieranych na poziomie regionalnych oraz subregionalnym. Większość źródeł z pierwszej kategorii można odnieść do jednego z trzech makro-zagadnień (dobra kultury o charakterze religijnym, opieka duszpasterska w instytucjach leczniczych oraz dowartościowanie społecznej i edukacyjnej funkcji oratoriów). Natomiast w drugiej grupie obecne są układy dotyczące kwestii skrajnie zróżnicowanych, co znajduje swoje uzasadnienie w różnorodności specyficznych potrzeb poszczególnych społeczności lokalnych. Analiza zachodzących procesów pozwala na stwierdzenie, że zasada pomocniczości ujmowana horyzontalnie znajduje dziś w przestrzeni społecznej – również w konsekwencji działań zmierzających do zapewnienia możliwie najpełniejszej realizacji partycypacyjnej koncepcji obywatelstwa – ważny punkt kontaktu z zasadą współpracy, wyrażoną w art. 1 włoskiego Konkordatu z 1984 r. (a więc układu rewidującego Konkordat Laterański z 1929 r.). Stosujący prawo stają więc we Włoszech wobec coraz bardziej zróżnicowanego systemu źródeł o niejednolitej naturze prawnej, które – właśnie dzięki specyficznej „plastyczności” tychże źródeł – jawią się jako instrumenty lepiej odpowiadające stanowi stałej ewolucji, w jakiej znajduje się dziś zarówno cywilny, jak i kanoniczny porządek prawny. Ich stosowanie w żaden sposób nie narusza również zasady świeckości państwa.
The development in Italy of the “bilateral practice” on a local level, particularly in the last twenty years, opens the way for a “new season” in the relations between civil and religious authorities in our country. It introduces a system of relations which is made not only on the traditional level of “summit relations” between the State and the Catholic Church, but also it is based on the possible conclusions of peripheral agreements, in reply to religious demands, found on a local level.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2017, 20; 267-305
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La connaissance de la loi ecclésiastique chez Socrate de Constantinople en confrontation avec l‘oeuvre de Hermias Sozomène
The Knowledge of Ecclesiastical Law by Socrates of Constantinople Confronted with the Works by Hermias Sozomen
Autorzy:
Bralewski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682447.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Socrates of Constantinople
Hermias Sozomen
Ecclesiastical History
ecclesiastical law
Opis:
In subject literature there has been a discussion regarding juridical education of Socrates, the author of Ecclesiastical History. For quite long he has been believed to be a lawyer, owing to the title scholastikos, attributed to him. Recently, however, his legal education has been questioned by some scholars. The purpose of this article is to try to answer whether Socrates, as viewed from the work of Sozomen, also presumably a lawyer, could have knowledge of ecclesiastical law and distinguished between the terms of canon (used in ecclesiastical law) and nomos (used in civil law). The analysis of both Ecclesiastical Histories proves that the word canon had numerous meanings for Socrates, who used it while referring to pure ecclesiastical law, as well as to church regulations or practices, ordinances, resolutions, church registry, or even expressions of faith. Moreover, some regulations in ecclesiastical law were not always called canons by Socrates, which demonstrates some lack of precision while using legal terminology. Sozomen, on the other hand, while correcting Socrates’ narration, restricted the meaning of the term canon only to the particular church regulations, excluding those established by heterodox synods, which had a significant impact on how frequently they appeared in the text. The liberty of using legal terms by Socrates can be an additional argument to prove that he was not a professional lawyer, just like some discrepancies in the knowledge of ecclesiastical law are clearly visible in describing powers of the bishops of Rome and Constantinople.
-
Źródło:
Studia Ceranea; 2016, 6; 243-255
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dowody w postępowaniu o stwierdzenie nieważności małżeństwa i w postępowaniu o rozwód
Evidence in the Proceedings for Declaration the Invalidity of the Marriage and in Divorce Proceedings
Autorzy:
Budniaczyńska, Żaneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029014.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
małżeństwo
rozwód
prawo rodzinne
prawo kościelne
proces sądowy
marriage
divorce
family law
ecclesiastical law
case
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest próba porównania dwóch postępowań, tj. postępowania o stwierdzenie nieważności małżeństwa (w prawie kanonicznym) oraz postępowania o rozwód (w prawie polskim), a w szczególności wskazania podobieństw i różnic powoływanych przez strony dowodów. Niewątpliwie na gruncie prawa kanonicznego powołane dowody służą innemu celowi, niż w prawie polskim. O ile dowody powołane w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa prawie zawsze mogłyby powołane zostać w procesie o rozwód, o tyle niekoniecznie będzie tak w sytuacji odwrotnej. Powyższe opracowanie ma na celu bliższe poznanie obu systemów prawnych.
The main purpose of the following study is attempt to compare of two proceedings i.e. the proceedings for declaration the invalidity of the marriage (in canon law) and divorce proceedings (in Polish law), in particular to point out similarities and differences of evidence which refer by the parties in both proceedings. Undoubtedly on the basis of the canon law evidence serve different purpose than on the basis of the Polish law. While established evidence in the proceedings for declaration the invalidity of the marriage could be almost always establish in divorce proceedings, there is not necessarily be in the opposite situation. The following study is aimed at closer inspection of both legal systems.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2017, 6, 1; 177-193
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
El buen uso de formularios en las curias diocesanas como expresión de la formalidad adecuada de la administración eclesiástica
The proper use of forms in the diocesan Curia as an expression of the good formality of the ecclesiastical administration
Autorzy:
CANOSA, JAVIER
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661285.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
formulario
derecho administrativo canonico
formalidad adecuada
forms
administrative Canon Law
good formality
Opis:
Canonical documentary formalities are also needed to guide the People of God well. These formalities safeguard important values that contribute to the vitality of the Church in so far as they are fair, timely and adequately carried out. It is necessary to make known the collections of forms but, above all, to convey that the well-used formality is of great help to the substantial goods of the Church.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 3; 57-71
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsca święte a współczesna sztuka sakralna. Problem właściwej organizacji przestrzeni kultu liturgicznego w ustawodawstwie kościelnym po Soborze Watykańskim II
Sacred Places and Modern Religious Art. Issues of Organisation of Sacred Space in the Context of Ecclesiastical Law after the Second Vatican Council
Autorzy:
Ćwikliński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512506.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
liturgy
canon law
religious art
Opis:
The understanding and organization of a place of religious cult in the Catholic Church has evolved over time. With respect for the centuries-old tradition of the Church, as well as considering local culture and local liturgical rites, existing law regarding sacred places has been constituted. The above analysis presents two areas in regard to the process of reforming sacred space – organization and legibility of ceremony, and emphasizing beauty which is a constitutive element of the liturgy. Regardless of official guidelines, buildings of low artistic value, and those that are inappropriate or unsuitable for celebrating liturgy and other holy rites are still being built. This phenomenon is influenced by a number of factors, primarily the lack of architects who have sufficient knowledge of canon law, inadequate supervision of persons responsible for religious art over determining best projects and their realisation, and the lack of funding available for building places of cult having impressive artistic value.
Źródło:
Studia Ełckie; 2019, 21, 2; 197-210
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcja ekonoma w prawie własnym Towarzystwa św. Franciszka Salezego
The econom’s function in own law of the Society of st. Francis de Sales
Autorzy:
Domaszk, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495332.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
econom, finance officer
administrator
salesian econom
estate administration
ecclesiastical goods
Opis:
Econom’s function is to administer the ecclesiastical goods that belong to religious legal persons. The canon law claims to set the position of econom. Details regarding the requirements on the econom’s position and his assignments are included in own law of religious institute. Review of own law of the Society of St. Francis de Sales, accomplished in above article, reveals its compliance with common law of Church. General econom is elected during general council, other administrators are appointed after previous consultation. Econom’s position is a term office. Own law defines in detail econom’s assignments on the level of central Society of St. Francis de Sales office, province and single house. The constitutional records of that institute strongly emphasize the spiritual significance of administration. Temporal goods are of use to accomplish charisma, they are subordinated to raising the young and to evangelization. St. John Bosco, the founder of Salesians, on one hand placed his trust in God’s Providence and in help of Mary Help of Christians. On the other hand he was prudent and foreseeing administrator, who walked down the earth. The ministry of economs is difficult. Their work in the modern world, that is to say also in a thicket of national legal and administrative norms, requires constant deepening knowledge. That is why some superior initiatives, such as theoretical and practical training, publishing subsidiary literature and so forth, are needed to economs to cope with their assignments. At the same time allegiance to legal norms (canon, common and own law) will let Salesians to accomplish their ecclesiastical mission.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2010, 27; 63-75
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Salezjański ruch młodzieżowy związany z towarzystwem św. Franciszka Salezego i jego relacja do prawa kanonicznego
The salesian youth movement associated with the socjety of st. Francis de sales and its relation to the canon law
Autorzy:
Domaszk, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495207.pdf
Data publikacji:
2014-02-28
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
salezjanie
młodzież
ruchy młodzieżowe
ruchy kościelne
prawo kanoniczne
Salesians
young people
youth movements
ecclesiastical movements
canon law
Opis:
The formation and development of new ecclesial movements responds to the call of the Magisterium of the Church for the laity to take on evangelizing activities in the modern world. One of the new movements which has sprung up in recent decades is Movimento Giovanile Salesiano. The movement is linked to the Association of St. Francis de Sales and refers to the spirituality and pedagogy of St. John Bosco. The activity of Movimento Giovanile Salesiano is directed towards youth. This article outlines the general ideas of the aforementioned movement and its activity on the basis of the example of one Salesian province. Ecclesial movements are regulated by law, although it should be emphasized that their spiritual element distinguishes them, and structures and legal solutions accompany their further stages of development. For ecclesial movements a regular point of reference is the norms of the Code of Canon Law from 1983, particularly the parts which deal with ecclesiastical associations. The aforementioned movement is not a very tight group because other various actors working on behalf of youth focus around this movement: associations, groups and other movements. Movimento Giovanile Salesiano does not have a single uniform legal structure, nor does it have a separate statute. The existence and mission of this movement is approved of and described by documents of the Salesian Congregation i.e. General and Provincial Chapters. The main organizing element is the coordination and animation of the movement through the appointment of individuals and supervisory structures.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 1; 29-45
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 61

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies