Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Dzik, Jerzy" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
An early Late Triassic long-necked reptile with a bony pectoral shield and gracile appendages
Autorzy:
DZIK, JERZY
SULEJ, TOMASZ
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945469.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
archosauromorpha
sharovipteryx
protorosaurs
gliding
evolution
carnian
poland
Opis:
Several partially articulated specimens and numerous isolated bones of Ozimek volans gen. et sp. nov., from the late Carnian lacustrine deposits exposed at Krasiejów in southern Poland, enable a reconstruction of most of the skeleton. The unique character of the animal is its enlarged plate-like coracoids presumably fused with sterna. Other aspects of the skeleton seem to be comparable to those of the only known specimen of Sharovipteryx mirabilis from the latest Middle Triassic of Kyrgyzstan, which supports interpretation of both forms as protorosaurians. One may expect that the pectoral girdle of S. mirabilis, probably covered by the rock matrix in its only specimen, was similar to that of O. volans gen. et sp. nov. The Krasiejów material shows sharp teeth, low crescent scapula, three sacrals in a generalized pelvis (two of the sacrals being in contact with the ilium) and curved robust metatarsal of the fifth digit in the pes, which are unknown in Sharovipteryx. Other traits are plesiomorphic and, except for the pelvic girdle and extreme elongation of appendages, do not allow to identify any close connection of the sharovipterygids within the Triassic protorosaurians.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2016, 61, 4; 805-823
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comment on “An early Late Triassic long-necked reptile with a bony pectoral shield and gracile appendages” by Jerzy Dzik and Tomasz Sulej
Autorzy:
SZULC, JOACHIM
RACKI, GRZEGORZ
BODZIOCH, ADAM
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945248.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2017, 62, 2; 287-288
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of perphenazine and prochlorperazine on viability of human astrocytes
Wpływ perfenazyny i prochlorperazyny na przeżywalność ludzkich astrocytów
Autorzy:
Otręba, Michał
Rzepecka-Stojko, Anna
Stojko, Jerzy
Kabała-Dzik, Agata
Kleczka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33297601.pdf
Data publikacji:
2024-06-28
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
perphenazine
prochlorperazine
DMSO
human astrocytes
viability
WST-1
perfenazyna
prochlorperazyna
ludzkie astrocyty
przeżywalność
Opis:
Phenothiazine derivatives are well-known anti-psychotic drugs that possess several biological activities including anticancer activity. Much research provides data about its anticancer activity against human glioblastoma cell lines. Unfortunately, to date in vitro studies analyzing the impact of phenothiazines on the viability of human astrocytes have not been performed. However, it is possible to find one study about the viability of neurons and neurons with glia after incubation with perphenazine. Thus, in this study we measured the viability of human astrocytes after 24-, 48-, and 72-hour incubation with perphenazine and prochlorperazine dimaleate using the WST-1 assay. The obtained results suggest that perphenazine is safer for human astrocytes than prochlorperazine dimaleate. Moreover, 24-hour incubation with perphenazine or prochlorperazine did not significantly reduce cellular viability. It is a very important finding since previously we proved that in similar concentrations both drugs reduce the viability of the human glioblastoma U-87 MG cell line by approximately 50%. Therefore, the results suggest that phenothiazines can be used in glioblastoma treatment in concentrations that do not impact human astrocyte viability.
Pochodne fenotiazyny należą do dobrze znanej grupy leków przeciwpsychotycznych, posiadających wiele nowych aktywności biologicznych, w tym działanie przeciwnowotworowe. Istnieje wiele doniesień naukowych na temat działania przeciwnowotworowego wobec ludzkich linii komórkowych glejaka wielopostaciowego. Niestety, jak dotąd nie przeprowadzono badań in vitro oceniających wpływ fenotiazyn na żywotność ludzkich astrocytów. Można jednak znaleźć badanie dotyczące żywotności neuronów i neuronów z komórkami glejowymi po inkubacji z perfenazyną. Dlatego też w niniejszym badaniu z użyciem testu WST-1 oznaczono żywotność ludzkich astrocytów po 24-, 48- i 72--godzinnej inkubacji z perfenazyną lub dimaleinianem prochlorperazyny. Uzyskane wyniki sugerują, że perfenazyna jest bezpieczniejsza dla ludzkich astrocytów niż dimaleinian prochlorperazyny. Co więcej, 24-godzinna inkubacja z perfenazyną lub prochlorperazyną nie zmniejszyła znacząco żywotności komórek. Jest to o tyle istotne, że już wcześniej wykazano, iż oba leki w podobnym stężeniu zmniejszają żywotność ludzkiego glejaka wielopostaciowego U-87 MG o około 50%. Wyniki sugerują zatem, że fenotiazyny mogą mieć zastosowanie w leczeniu glejaka wie-lopostaciowego w stężeniu, które nie wpływa na żywotność ludzkich astrocytów.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 167-172
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies