Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg)" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Księgi metrykalne parafii w Skrzatuszu przechowywane w Archiwum Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
The parish registers in Skrzatusz kept in the Archives of the Diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg)
Autorzy:
Wieczorkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570775.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Skrzatusz
księgi metrykalne
Archiwum Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
parish registers
Archives of the Diocese Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg)
Opis:
Artykuł jest poświęcony księgom metrykalnym pochodzącym z parafii rzymskokatolickiej w Skrzatuszu. Omówione są w nim wszystkie zachowane księgi metrykalne, które znajdują się w depozycie Archiwum Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej, ich sposób prowadzenia, język zapisu, zawarte informacje dotyczące osób udzielających i przyjmujących sakramenty, a także stan fizyczny zachowanych dokumentów. Podjęto się tu analizy zachowanych ksiąg, zwrócono uwagę na ich przydatność nie tylko przy poszukiwaniach genealogicznych, ale przede wszystkim skupiono się na tym, że dzięki tym dokumentom można prześledzić zmiany, jakie na przestrzeni trzech wieków zachodziły w funkcjonowaniu parafii i ludzi z nią związanych.
This article is dedicated to the parish registers from the Roman Catholic parish in Skrzatusz. All the surviving booklets are located in the archives of the Diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg), their manner of conducting, the language of the record, the information contained in the persons who give and receive the sacraments, and the physical condition of the saved documents. This is where the analysis of the surviving books is taken into account, not only in their search for genealogy, but also in the fact that they can be traced back to the changes that have occurred over the three centuries in the functioning of the parish and its people.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2017, 5; 51-76
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
II Synod Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej w historyczno-teologicznej perspektywie synodalności Kościoła
The Second Synod of the Diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) in the historical and theological perspective of the synodality of the Church
Autorzy:
Wojtczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30098247.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Synodalität
Synode
Kollegialität
Kirchenrecht
Zweite Synode der Diözese Koszalin-Kołobrzeg
synodality
synod
collegiality
canon law
the Second Synod of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese
synodalność
kolegialność
prawo kanoniczne
II Synod Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Opis:
Synodalność Kościoła od samego początku ukazuje wspólnotę wiary jako jeden lud pielgrzymujący, w którym każdy ma swoje miejsce i dzieli odpowiedzialność za Kościół. Współcześnie praktyka Kościoła kładzie duży akcent na zaangażowanie wiernych świeckich w troskę o Kościół i przez prawodawstwo umożliwia im również udział we władzy kościelnej. Wyrazem wspólnej odpowiedzialności i przejawem synodalności na szczeblu partykularnym był II Synod Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej.
From the very beginning, the synodality of the Church shows the community of faith as one pilgrim people, in which every person has their place and also a responsibility for the Church. In modern times, the practice of the Church places great emphasis on the involvement of the lay faithful in the care of the Church and, through legislation, also enables them to participate in Church authority. The Second Synod of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese was an expression of shared responsibility and a manifestation of synodality at the particular level.
Die Synodalität der Kirche zeigt die Gemeinschaft des Glaubens von Anfang an als ein pilgerndes Volk, in dem jeder seinen Platz hat und die Verantwortung für die Kirche teilt. Die heutige kirchliche Praxis legt großen Wert auf die Einbeziehung der Laien in die Sorge für die Kirche und ermöglicht ihnen durch die Gesetzgebung auch die Beteiligung an der kirchlichen Autorität. Ein Ausdruck geteilter Verantwortung und eine Manifestation der Synodalität auf partikularer Ebene war die zweite Synode der Diözese Koszalin-Kołobrzeg.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, 30; 265-286
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urząd administratora diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej w okresie wakatu 3.03–9.07.2007 roku
Office of the administrator of the Diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) during the vacancy period 3.03–9.07.2007
Autorzy:
Dullak, Kazimierz
Pniewski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30098251.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Diözesanadministrator
Diözesangouverneur
Ordentliche und Selbstverwaltungsbehörde
Vorläufige Behörde
Bischof Tadeusz Werno
diocesan administrator
diocesan government
ordinary and proprietary authority
temporary authority
Bishop Tadeusz Werno
administrator diecezji
rządca diecezji
władza zwyczajna i własna
władza tymczasowa
bp Tadeusz Werno
Opis:
Na czele diecezji, decyzją papieża, stoi biskup diecezjalny wyposażony w potrójną władzę: ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. Kodeks Prawa Kanonicznego przewiduje możliwość zaistnienia wakatu na stolicy biskupiej. Taka sytuacja może być podyktowana kilkoma okolicznościami przewidzianymi przez prawo. Wówczas kolegium konsultorów wybiera administratora diecezji, celem prowadzenia Kościoła lokalnego, do momentu przejęcia diecezji przez nowego biskupa diecezjalnego. Trzykrotnie taki urząd piastował biskup Tadeusz Werno. Będąc tymczasowym zarządcą Kościoła partykularnego, przejął na siebie w tym okresie wszelkie obowiązki biskupa diecezjalnego. Był zobowiązany wypełniać je poprzez realizację swej władzy w zakresie nauczania, uświęcania i rządzenia. Wszelkie płynące stąd zadania podejmował on w łączności z biskupem Rzymu. Poprzez swoje rządy stanowił niejako gwarancję zachowania ciągłości władzy i sukcesji apostolskiej w kierowaniu diecezją. Tymczasowość jego rządów nie przeszkadzała jednocześnie w realizowaniu posługi kierowania wiernymi zgodnie z misją zbawczą Kościoła.
At the head of the diocese, by decision of the Pope, is the diocesan bishop equipped with the threefold power: legislative, executive and judicial. The Code of Canon Law provides for the possibility of a vacancy on the Episcopal capital. Such a situation can be dictated by several circumstances provided by law. In that case, the college of consultors elects a diocesan administrator to run the local Church until a new diocesan bishop takes over the diocese. Bishop Tadeusz Werno has held such an office three times. Being the temporary administrator of the particular Church, he assumed all the duties of the diocesan bishop during this period. He was obliged to fulfill them by exercising his authority to teach, sanctify and govern. All the tasks flowing from this he undertook in conjunction with the Bishop of Rome. Through his rule, he was, as it were, a guarantee of the continuity of authority and apostolic succession in the leadership of the diocese. At the same time, the temporal nature of his rule did not prevent him from carrying out his ministry of governing the faithful in accordance with the salvific mission of the Church.
Die Diözese wird auf Beschluss des Papstes von einem Diözesanbischof geleitet, der mit dreifacher Macht ausgestattet ist: Legislative, Exekutive und Judikative. Der Codex des kanonischen Rechts sieht die Möglichkeit einer Vakanz des Bischofsstuhls vor. Eine solche Situation kann durch verschiedene im Gesetz vorgesehene Umstände bedingt sein. In einem solchen Fall wählt das Kollegium der Konsultoren einen Diözesanadministrator, der die Ortskirche leitet, bis ein neuer Diözesanbischof die Diözese übernimmt. Bischof Tadeusz Werno hat dieses Amt bereits dreimal ausgeübt. Als Interimsverwalter der Teilkirche hat er in dieser Zeit alle Aufgaben des Diözesanbischofs übernommen. Er war verpflichtet, sie zu erfüllen, indem er seine Befugnis zu lehren, zu heiligen und zu regieren ausübte. Alle sich daraus ergebenden Aufgaben nahm er in Zusammenarbeit mit dem Bischof von Rom wahr. Durch seine Herrschaft war er gleichsam eine Garantie für die Kontinuität der Autorität und der apostolischen Sukzession in der Leitung der Diözese. Gleichzeitig hinderte ihn der zeitliche Charakter seiner Herrschaft nicht daran, sein Amt der Leitung der Gläubigen gemäß der Heilssendung der Kirche auszuüben.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, 30; 235-263
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ignacy Jeż – pierwszy biskup koszalińsko-kołobrzeski (1972–1992)
Ignacy Jeż – first bishop of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese (1972–1992)
Autorzy:
Łukaszewicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30098254.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Bishop Ignacy Jeż
diocesan bishop
Ordinary
Diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg)
bp Ignacy Jeż
biskup diecezjalny
ordynariusz
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
Opis:
28 czerwca 1972 roku decyzją papieża Pawła VI została utworzona diecezja koszalińsko--kołobrzeska i mianowany jej pierwszy biskup diecezjalny – Ignacy Jeż. W kolejnych miesiącach podejmował on szereg działań prawnych zmierzających do wypełnienia papieskiej decyzji, począwszy od kanonicznego objęcia w zarząd diecezji, poprzez zamieszkanie na jej terenie, mianowanie pierwszych urzędników, określenie zasad funkcjonowania kurii biskupiej, aż do uroczystego ingresu do koszalińskiej katedry i złożenia wymaganej prawem państwowej przysięgi. Przez kolejne 20 lat swoich rządów biskup Ignacy Jeż powołał do istnienia najważniejsze instytucje diecezjalne, rozbudował sieć terytorialną i tworzył prawo partykularne. Po złożeniu rezygnacji i jej przyjęciu przez papieża Jana Pawła II przeszedł na emeryturę 1 lutego 1992 roku.
On June 28, 1972, by a decision of Pope Paul VI, the Diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) was created and its first diocesan bishop, Ignacy Jeż, was appointed. In the months that followed, he took a number of legal steps to fulfill the papal decision, starting with canonically taking charge of the diocese, taking up residence in the diocese, appointing some first officials, defining the rules for the functioning of the episcopal curia, and finally making the ceremonial ingress into the Koszalin cathedral and taking the state oath required by law. Over the next 20 years of his governing, Bishop Ignacy Jeż established the most important diocesan institutions, expanded the territorial network and created a particular law. After his resignation and its acceptance by Pope John Paul II, he retired on February 1, 1992.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, jubileuszowy; 51-74
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowi przewodnicy niemieckich katolików w pielgrzymkach do Skrzatusza w relacjach Johannesbote
Spiritual guides of German Catholics in their pilgrimages to Skrzatusz in the Johannesbote
Autorzy:
Zadarko, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570901.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Wolna Prałatura Pilska
Niemcy – Polska
pojednanie polsko-niemieckie
wypędzeni
uchodźcy
Skrzatusz
Rokitno
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
pielgrzymka
duchowieństwo
Roman Catholic Territorial Prelature of Schneidemühl
Germany – Poland
German-Polish reconciliation
refugees
displaced
Diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg)
pilgrimage
clergy
Opis:
W artykule poddano analizie wspomnienia pielgrzymów przybywających do sanktuariów maryjnych w Skrzatuszu i Rokitnie oraz do byłej Wolnej Prałatury Pilskiej w latach 1983–2013 i drukowanych w tym czasie w czasopiśmie katolików prałatury Johannesbote. Do całości obrazu świadectw pielgrzymowania należą nie tylko osobiste, wewnętrzne, religijne przeżycia. Są one bardzo mocno związane z bolesną przeszłością wojenną i skomplikowanymi relacjami polsko-niemieckimi. Ważną rolę w kształtowaniu postaw katolików niemieckich nie tylko w wierze, ale i w relacjach z Polakami, w przepracowaniu ciężaru historii, odgrywają duchowni. Konkretne postaci biskupów i kapłanów to również wypędzeni dzielący los swoich wiernych do końca ich życia. Są to świadectwa wdzięczności katolików za życie wiary, sakramenty i pomoc w budowaniu nowej tożsamości w powojennej historii.
The article analyzes the memories of pilgrims coming to the Marian shrines in Skrzatusz and Rokitno and to the former Free Prelature of Pila (Piła) in the years 1983–2013. These were printed in the same time in the Prelature’s journal Johannesbote. The whole picture of pilgrimage testimonies consists of not only their personal, internal, and religious experiences. They are tightly connected with the painful war history and complicated Polish-German relations. The clergy plays an important role in shaping the attitudes of German Catholics not only in sole faith, but also in relations with Poles, in the overwork of their common history. We can read of some concrete figures of bishops and priests who were also expelled, sharing the fate of their faithful for the rest of their lives. These are testimonies of gratitude of Catholics for their faithful life, the sacraments received, and for help to build a new identity in their postwar history.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2017, 5; 91-106
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego w granicach dzisiejszej metropolii szczecińsko-kamieńskiej
The History of the Congregation of the Sisters of Merciful Jesus within the Boundaries of the Present Metropolitan Archdiocese of Szczecin and Kamien (Kamień)
Autorzy:
Wejman, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469423.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego
metropolia szczecińsko-kamieńska
archidiecezja szczecińsko-kamieńska
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
diecezja zielonogórsko-gorzowska
Congregation of Merciful Jesus Sisters
Szczecin-Kamien (Kamień) metropolitan archdiocese
Archdiocese of Szczecin and Kamien (Kamień)
Diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg)
Diocese of Zielona Gora (Góra)-Gorzow (Gorzów)
Opis:
Po II wojnie światowej tereny dzisiejszej metropolii szczecińskiej (od 25 marca 1992 r.), w skład której wchodzą: archidiecezja szczecińsko-kamieńska i diecezje koszalińsko-kołobrzeska i zielonogórsko-gorzowska przechodziły kilka reorganizacji, w wyniku której teren jej zmniejszył się z 44 836 km² (1945 r.) do 37 199 km². Na tym obszarze po wojnie pozostały tylko 54 siostry z 5 zgromadzeń w 16 domach zakonnych, a obecnie w metropolii posługuje 807 sióstr zakonnych. Pośród wielu rodzin zakonnych znalazło się Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego, które coraz bardziej wyciska swój charyzmat również na tych ziemiach. Zgromadzenie to, cieszące się od 13 maja 2008 r. godnością instytutu zakonnego na prawach papieskich, liczy ok. 150 sióstr i posiada placówki na obu kontynentach Ameryki, w Afryce i Europie, w sumie w 14 państwach oraz 25 w Polsce. Niemniej najmocniej związane jest z terenami dzisiejszej metropolii szczecińsko-kamieńskiej. Tutaj ma Dom Generalny w Gorzowie Wlkp. i Dom Macierzysty w Myśliborzu, który wraz z kościołem tworzą Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, i w sumie w 10 miejscowościach – 12 domów zakonnych: 4 w archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, 6 w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej i 2 w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, co stanowi ¼ wszystkich domów. To stwarza dobre możliwości do realizacji swojego charyzmatu – szerzenia kultu Miłosierdzia Bożego.
After World War II, the areas of today’s Szczecin metropolitan archdiocese (since March 25, 1992) that includes the archdiocese of Szczecin and Kamień and the dioceses of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) and Zielona Góra-Gorzow (Gorzów) re-organized several times. As a result, the area decreased from 44 836 km² (1945) to 37 199 km². After the war, only 54 sisters from 5 congregations remained in 16 religious houses in this area. Nowadays, there are 807 nuns in the metropolitan archdiocese. One of the many religious congregations is the Congregation of the Merciful Jesus which shares his charisma there. The congregation has enjoyed the dignity of a religious institute of pontifical right since 13 May, 2008. There are about 150 sisters who serve on both continents of America, Africa and Europe (facilities in 14 countries). There are 25 houses in Poland.However, it is strongly connected with the areas of the metropolitan diocese of Szczecin and Kamień as there is the General House in Gorzów Wielkopolski, and the Mother House in Myślibórz, These two houses, together with the church, form the Sanctuary of Divine Mercy. The Congregation has 12 religious houses in 10 places: 4 in the archdiocese of Szczecin-Kamien (Kamień), 6 in diocese of Zielona Góra-Gorzow (Gorzów) and 2 in diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg), which is one quarter of all houses. This gives good opportunities to realize its charisma – to spread the worship of God’s Mercy.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2019, 26; 267-287
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Manuskrypt ks. Andrzeja Józefa Delerdta jako źródło do początków kultu Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu
Manuscript of Fr. Andrzej Józef Delerdt as a source for the beginning of the cult of Our Lady of Sorrows in Skrzatusz
Autorzy:
Ceynowa, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011192.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Andrzej Józef Delerdt
Marian shrine
Skrzatusz
Koszalin-Kolobrzeg (Koło¬brzeg) Diocese
Marian cult
sanktuarium maryjne
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
kult maryjny
Opis:
Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu położone jest obecnie w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Jest jedynym miejscem, w którym czci się nieprzerwanie od ponad 400 lat cudowną Pietę. Początki Skrzatusza sięgają XV wieku. Wówczas powstała tam pierwsza świątynia. Drugi kościół pw. Wniebowzięcia NMP wybudowano w 1572 roku. Poświęcił go sufragan poznański 3 lata później. W wyniku reformacji wcześniejsza samodzielna parafia skrzatuska został włączona jako filia do Wałcza na początku XVII wieku, wyodrębniona ponownie jako samodzielna przez bpa Wojciecha Tolibowskiego w 1660 roku. Obecna świątynia – sanktuarium i bazylika mniejsza – wybudowana została dzięki staraniom Wojciecha Konstantego Brezy pod koniec XVII wieku. Manuskrypt ks. Delerdta jest nieocenionym źródłem dla dziejów początkowych kultu maryjnego w Skrzatuszu. Autor – wikariusz miejscowy w latach 1768–1793 – na podstawie dostępnych źródeł opisał sposób, w jaki cudowna figura dostała się z Mielęcina do Skrzatusza. Niezwykle cenne są informacje o cudach dokonanych za wstawiennictwem Piety Skrzatuskiej. Ks. Delerdt przedstawia ponad 60 takich wydarzeń, podając często personalia obdarowanego, jego pochodzenie, jak i rodzaj doznanej łaski. Ważne jest skonfrontowanie tego źródła z innymi zachowanymi, a niewykorzystanymi archiwaliami. Warte będzie także porównanie XVIII-wiecznego tekstu ze Skrzatusza z innymi podobnymi z tego okresu.
The Shrine of Our Lady of Sorrows in Skrzatusz is currently located in the diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg). It is the only place where the wonderful Pieta has been worshiped continuously for over 400 years. The beginnings of Skrzatusz date back to the 15th century. Then the first temple was established there. The second church Assumption of the Blessed Virgin Mary was built in 1572. It was consecrated by the Poznan (Poznań) suffragan three years later. As a result of the Reformation, the earlier independent Skrzatusz parish was incorporated as a branch into the town of Walcz (Wałcz) at the beginning of the 17th century, it was separated again as independent by Bishop Wojciech Tolibowski in 1660. The present temple – sanctuary and smaller basilica was built thanks to the efforts of Wojciech Konstanty Breza after the end of the 17th century. Manuscript of Fr. Delerdt is an invaluable source for the early history of the Marian cult in Skrzatusz. The author – local vicar in 1768–1793 described the way in which the miraculous figure got from Mielecin (Mielęcin) to Skrzatusz based on available sources. Information about miracles performed through the intercession of Pieta from Skrzatusz is extremely valuable. Ks. Delerdt presents over 60 such events often giving personal details of the recipient, his origin and the type of grace he suffered. It is important to confront this source with other preserved and unused archives. It will also be worth comparing the 18th-century text from Skrzatusz with other similar texts from that period.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 439-457
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Kościoła koszalińsko-kołobrzeskiego na łamach „Głosu Pomorza” i „Głosu Koszalińskiego” w latach 1972–1989
Picture of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Church in the relations of the “Głos Pomorza” and “Głos Koszaliński”, 1972–1989
Das Bild der Koszalin-Kołobrzeg-Kirche in „Głosu Pomorza“ und “Głosu Koszalińskiego“ in den Jahren 1972–1989
Autorzy:
Rybak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138237.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Kościół
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
biskup
ksiądz
państwo
gazeta
prasa lokalna
remont
budownictwo
Church
Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese
bishop
priest
state
newspaper
local press
renovation
constructio
Opis:
Dzięki decyzji papieża Pawła VI z 28 czerwca 1972 r., zawartej w bulli Episcoporum Poloniae coetus, powstała, między innymi diecezjami polskimi, cały czas zmieniająca się do dzisiaj diecezja koszalińsko-kołobrzeska. Ustanowienie papieską bullą diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej potraktowano jako sukces wieloletniej polityki władz, a przekazanie Kościołowi obiektów sakralnych na Ziemiach Odzyskanych jako dobrą wolę tych władz. Ale już informacje o organizowaniu diecezji i ingresie biskupa I. Jeża były napisane lakonicznie, mniejszym drukiem i na dole drugiej strony gazety. Do lat 80. XX w. informacji o Kościele diecezjalnym było bardzo mało. Po wprowadzeniu stanu wojennego Kościół stanął w obronie internowanych, organizował pomoc żywnościową i medyczną oraz odprawiał „Msze za Ojczyznę”, co było „solą w oku u rządzących”. W tym czasie Kościół otrzymywał od administracji lokalnej pozwolenia na budowę świątyń, salek katechetycznych, plebanii, a szczególnie diecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Wilkowie pod Koszalinem. Wykonywano również wiele remontów, z których w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej najważniejszy był remont konkatedry w Kołobrzegu. Większość remontów była finansowana ze składek wiernych. W połowie lat 80. XX w. o Kościele diecezjalnym pisano w prasie lokalnej częściej i znacznie więcej. Niestety, skupiono się na wytykaniu księżom ich rzekomego bogactwa, niewłaściwego gospodarowania pieniędzmi. Budownictwo kościelne stawiano w kontraście do budownictwa mieszkaniowego, twierdząc, że kościołów budowano za dużo i za drogo. W temacie wypowiedzi z ambony zarzucano kapłanom niepatriotyczną postawę. Księża w swoim działaniu byli skupieni na doktrynie chrześcijańskiej: nauce moralności, udzielaniu sakramentów, dla komunistów natomiast najważniejsza była dezintegracja ich pracy, szarganie ich autorytetu. Wszystkie działania duchowieństwa ujmowali w kategoriach politycznych. Pod koniec lat 80. XX w. w przedstawianiu życia Kościoła nastąpiła kolejna, tym razem pozytywna zmiana. Było to związane z przygotowaniem i przeprowadzeniem obrad Okrągłego Stołu. Przedstawiciele Kościoła w tych obradach występowali z pozycji obserwatora. Głos Pomorza rozpoczął ekspansję w pozytywnym ukazywaniu posługi biskupa diecezjalnego, który spotykał się z wojewodą, przewodniczącymi lokalnych stowarzyszeń politycznych, związków zawodowych i z działaczami partyjnymi. Biskup I. Jeż na prośbę wojewody wspólnie z nim odwiedzał pracowników PGR i służby zdrowia, otrzymywał życzenia od władz wojewódzkich z okazji 75. urodzin.
Thanks to the decision of Pope Paul VI of June 28, 1972, contained in the bull Episcoporum Poloniae coetus, the diocese of Koszalin and Kolobrzeg (Kołobrzeg), which is still changing up to this day, was established among other Polish dioceses. The establishment of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese with the papal bull was treated as a success of the long-term policy of the authorities, and the handing over to the Church of sacred buildings in the Recovered Territories as the good will of these authorities. But the information about the organization of the diocese and the ingress of Bishop I. Jeż was described just laconically, in smaller print and at the bottom of the second page of the newspaper. Until the 1980s, there was very little information about the diocesan Church. After the imposition of martial law, the Church stood up in defense of the internees, organized food and medical aid, and celebrated “Masses for the Homeland”, which was “salt in the eyes of the rulers”. At that time, the Church received some permits from the local administration to build churches, catechetical rooms, presbyteries, and especially the diocesan Higher Theological Seminary in Wilkowo near Koszalin. Many renovations were also carried out, the most important of which in the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese was the renovation of the co-cathedral in Kolobrzeg (Kołobrzeg). Most of the renovations were financed from the contributions of the faithful. In the mid-1980s, more and more often and much more was written about the diocesan Church in the local press. Unfortunately, the focus was on pointing out to priests their alleged wealth and improper management of money. Church construction was contrasted with housing construction, the authors arguing that churches were built in too high number and were also too expensive. Priests were accused of an unpatriotic attitude regarding the speech from the pulpit. In their activities, priests were focused on the Christian doctrine: teaching morality, administering the sacraments, while for the communists the most important thing was to disintegrate their work, to tarnish their authority. They took all the activities of the clergy in political terms. At the end of the 1980s another, this time a positive change, occurred in the presentation of the life of the Church. It was related to the preparation and conduct of the Round Table talks. Representatives of the Church acted as observers during these deliberations. Głos Pomorza began its expansion in positively portraying the ministry of the diocesan bishop who met with the voivode, presidents of local political associations, trade unions and party activists. Bishop I. Jeż, at the provincial governor’s request, also visited state-owned farms and health care workers together with him, and received wishes from provincial authorities on the occasion of his 75th birthday.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2022, 10; 263-290
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katolickie księgi metrykalne diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej
Catholic record books of the Koszalin-Kolobrzeg (Kolobrzeg) Diocese
Autorzy:
Ceynowa, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783786.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Archiwum Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
księgi metrykalne
Kościół katolicki
Pomorze
Archive of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese
record books
Catholic church
Pomerania
Opis:
In recent years, record books have been the subject of research not only for scientists but also for unprofessional genealogists. The Archive of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese was established in 2003. The task of the staff was to take over from the parish archives the documentation created before 1945. The collection of 215 items of Catholic record books was extracted from the archives. They come from 39 Catholic parishes. After proper protection and development, they are now available in digital form to interested researchers. The catalog presented in the article contains the state of preservation and the enormous cognitive value of Catholic record books collected in the Koszalin archive.
Archiwum Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej powstało w 2003 roku. Zadaniem pracowników tej instytucji było przejęcie z archiwów parafialnych dokumentacji wytworzonej przed 1945 roku. Spośród archiwaliów wyodrębniono liczący 215 pozycji zbiór katolickich ksiąg metrykalnych. Pochodzą one z 39 katolickich parafii. Po odpowiednim zabezpieczeniu i opracowaniu są udostępniane w formie cyfrowej zainteresowanym badaczom. Przedstawiony w artykule katalog przedstawia stan zachowania i ogromny walor poznawczy katolickich ksiąg metrykalnych zgromadzonych w koszalińskim archiwum.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 113; 49-78
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przygotowanie i przebieg I Synodu Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Preparation and conduct of I Synod of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese
Autorzy:
Łukaszewicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469648.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
synod diecezjalny
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
biskup Ignacy Jeż
prawo synodalne
Diocesan Synod
the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese
Bishop Ignacy Jeż
Synod law
Opis:
Synod diecezjalny to zgromadzenie wybranych kapłanów oraz wiernych świeckich, którzy służą pomocą biskupowi dla dobra ich Kościoła partykularnego. Jedynym ustawodawcą na synodzie jest biskup diecezjalny, zaś pozostali jego członkowie mają wyłącznie głos doradczy. Po zakończeniu wszystkich sesji biskup diecezjalny dokonuje ostatecznej redakcji uchwał synodalnych, podpisuje je i zarządza ich opublikowanie. Mając na uwadze wskazania prawa kościelnego, pierwszy biskup diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej Ignacy Jeż podjął decyzję o zwołaniu synodu diecezjalnego. Faza przygotowawcza synodu przypadła na lata 1984–1985. Synod rozpoczął się uroczyście 10 maja 1986 roku, a zakończył 9 grudnia 1989 roku. Złożyły się na niego przede wszystkim, następujące po sobie na przemian, prace Synodalnych Komisji Problemowych, prace i spotkania Komisji Głównej oraz kolejne sesje plenarne. Owocem prac synodu był zbiór prawa diecezjalnego promulgowany przez biskupa Ignacego Jeża w dniu ostatniej sesji synodu, 9 grudnia 1989 roku.
The Diocesan Synod is a gathering of elected priests and lay faithful who are to help a bishop for the good of the particular Church. The only legislator at the Synod is a diocesan Bishop while the rest of its members have only an advisory vote. After all session, the diocesan Bishop makes the final editing of the Synod’s resolutions, signs them and orders their publication. Taking into consideration the indications of the Church law the first bishop of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese, Ignacy Jeż made a decision on summoning a diocesan synod. The period of the Synod’s preparation fell in 1984–1985. The Synod began solemnly on 10 May, 1986 and ended on 9 December, 1989. It comprised of the work of the Synod committees, the work and meetings of the Main Committee occurring alternately, and the subsequent plenary sessions. All the work resulted in a statue book of the diocesan law promulgated by Bishop Ignacy Jeż in the last session of the Synod on 9 December, 1989.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2016, 23; 377-400
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Materiały Archiwum Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej w Koszalinie dotyczące kościelnych dziejów Piły
Materials of the Archive of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese in Koszalin concerning the history of the church of Pila (Piła)
Autorzy:
Ceynowa, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469788.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Piła
archiwalia
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
archiwum
Kościół katolicki
Pila (Piła)
archives
Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese
archive
the Catholic Church
Opis:
Pierwsze źródła dotyczące Piły pochodzą z akt konsystorskich z połowy XV w. Początkowo należała ona do parafii w Ujściu. Usamodzielniła się w początkach XVII w. Do 1920 r. wchodziła w skład diecezji i archidiecezji poznańskiej. Po zakończeniu I wojny światowej włączono ją do delegatury arcybiskupiej, a następnie wolnej prałatury w Pile. W wyniku II wojny światowej weszła w skład Kościoła gorzowskiego. Ostatnia reorganizacja Kościoła w Polsce w 1992 r. spowodowała jej włączenie do diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Archiwalia do dziejów Piły do początków XX w. są dostępne, ale niewystarczająco wykorzystane. Natomiast dokumenty przechowywane w archiwum diecezjalnym w Koszalinie są znane i to nie w całości, tylko nielicznym badaczom. Artykuł ten ma niejako ułatwić poszukiwania kościelnych dziejów Piły w XX w.
The first sources concerning Pila (Piła) come from consistor’s acts from the mid-15th century. Initially, it belonged to the parish in Ujscie (Ujście). It became independent in the beginning of the 17th century. Until 1920, it was part of the diocese and archdiocese of Poznan (Poznań). After the end of World War I, it was included in the archbishop’s delegacy, and then a free prelature in Pila (Piła). As a result of the World War II it became part of the Gorzow (Gorzów) Church. The last reorganization of the Church in Poland in 1992 brought it inclusion in the diocese Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg). Archives for the history of Pila (Piła) until the beginning of the 20th century are available but not used enough. And documents kept in the diocesan archives in Koszalin are known and not in whole to only a few researchers. This article is to make it easier searching for the history of the Church in Pila (Piła) in the 20th century.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2019, 26; 249-266
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakony i instytuty życia konsekrowanego w dokumentach archiwów kościelnych diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej
Religious orders and institutes of consecrated life in the documents of the church archives of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese
Autorzy:
Ceynowa, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469541.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
zakony
dokumenty archiwalne
archive
Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese
convents
archival documents
Opis:
Diecezja Koszalińsko-Kołobrzeska powstała w 1972 r. 40 lat później erygowano archiwum diecezjalne, które rozpoczęło gromadzenie archiwaliów z diecezji. Zgromadzenia zakonne po 1945 r. podjęły trud pracy pośród przesiedlonej ludności na Ziemiach Zachodnich i Północnych. Dokumenty dotyczące ich działalności znajdują się w dwóch kościelnych archiwach, diecezjalnym i kurii biskupiej.
The Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese was established in 1972. A diocesan archive was established 40 years later and the diocese documents have been collected since then. Religious congregations took a burden to work among the resettled population in the Western and Northern territories after 1945. All documents relating to their ministry can be found in two churches and diocese archives, and as well in the Bishop’s Curia.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2016, 23; 339-354
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Herby biskupów pomocniczych Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej w perspektywie heraldyki kościelnej
The coats of arms of the auxiliary bishops of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese in the perspective of church heraldry
Autorzy:
Mazurkiewicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570818.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
herb biskupi
heraldyka
biskup diecezjalny
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
bishop’s coat of arms
heraldry
auxiliary bishop
Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese
Opis:
Biskup pomocniczy to wyświęcony na biskupa duchowny katolicki, którego zadaniem jest pomoc biskupowi diecezjalnemu w zarządzaniu diecezją, zazwyczaj jako wikariusz generalny lub wikariusz biskupi. Podczas sediswakancji, w przypadku niemożności wypełniania obowiązków przez biskupa diecezjalnego (choroba, śmierć), najstarszy nominacją biskup pomocniczy przejmuje władzę w diecezji do czasu wyboru administratora diecezjalnego. Bez przeszkód wypełnia również władzę, którą posiadał wcześniej, jako wikariusz generalny lub biskupi. Biskupów pomocniczych określa się też mianem sufraganów. Biskupi przez swą konsekrację biskupią wraz z zadaniem uświęcania otrzymują także zadanie nauczania i rządzenia, które z natury swej mogą być wykonywane tylko w hierarchicznej wspólnocie z głową Kolegium i jego członkami. W herbie i zawołaniu duchownego zawarta jest jego tożsamość, odbiór świata i sprawy dla niego najważniejsze. Herby hierarchów Kościoła Rzymskokatolickiego to kościelne oznaki godności, a symbole umieszczane w herbach dostojników kościelnych informują o ich miejscu w hierarchii Kościoła. W niniejszym artykule dokonano opisu graficznej postaci herbów biskupów pomocniczych diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej i analizy symboli w nich umieszczonych.
Auxiliary bishop is an ordinated Roman-catholic religious man, whose duty is to assist the diocese bishop to manage the diocese. He does it usually as a vicar general or vicar episcopal. During sede vacante period (the diocese bishop’s sickness or death) the eldest (considering his nomination) auxiliary bishop takes over in the diocese up to the choice of a diocese administrator. He also is able to still rule as a vicar general or vicar episcopal. Auxiliary bishops are called suffragans. Bishops along with their consecration have a duty of sanctifying and also teaching and ruling, which can be done only in a hierarchical community with its head and members. In the coat of arms and motto of a religious there is contained his identity, his world reception and other most important things. Coats of arms of the hierarchs of the Roman-Catholic Church are church signs of dignity, symbols contained in the coats of arms of the Church dignitaries inform of their posts in the hierarchy of the Church. In this article there has been done a description of the graphic form of bishops’ coats of arms in Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese, and also an analysis of the symbols contained by them.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2019, 7; 133-144
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ksiądz Stefan Kieliński SDB (1932–2017), pierwszy kustosz sanktuarium diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej w Skrzatuszu
Father Stefan Kieliński SDB (1932–2017), first custodian of the sanctuary of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese in Skrzatusz
Autorzy:
Wąsowicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570925.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Skrzatusz
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
sanktuaria maryjne
salezjanie
Stefan Kieliński
the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese
marian sanctuaries
Salesians
Opis:
W związku z powstaniem diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej w 1972 r., w trosce o jej duchowy rozwój, biskup ordynariusz Ignacy Jeż ustanowił w Skrzatuszu diecezjalne sanktuarium Matki Bożej Bolesnej. W historii tego miejsca rozpoczął się więc nowy etap, w którym było ono nie tylko jednym z wielu miejsc pielgrzymkowych i kultu maryjnego w dotychczasowej diecezji gorzowskiej, ale stało się centralnym sanktuarium dla wiernych nowo powstałej jednostki administracji kościelnej. Wiązało się to z nowymi wyzwaniami, przed którymi stanęli duchowi opiekunowie tego świętego miejsca, a rolę tę pełnili od 1952 r. salezjanie. Wraz z utworzeniem sanktuarium diecezjalnego we wspólnocie salezjańskiej w Skrzatuszu nastąpiły zmiany personalne. Pierwszym jego kustoszem został mianowany ks. Stefan Kieliński SDB, który pełnił jednocześnie funkcję proboszcza miejscowej parafii. Artykuł omawia posługę duszpasterską pierwszego kustosza na rzecz sanktuarium oraz przywołuje podstawowe dane biograficzne salezjanina.
The Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese has been established in 1972. It’s bishop, Ignacy Jeż, established the sanctuary of Our Lady of Sorrows in Skrzatusz to enhance the spiritual growth of the diocese. For the sanctuary in Skrzatusz a new history begun, since it was no more one of many holy places in the Gorzów diocese, but the main sanctuary of the new Church administration unit. This move required also a change in the personel. Fr Stefan Kieliński SDB was the first custodian of the sanctuary, holding at the same time the office of the parish priest. This article presents the pastoral activity of the Custodian and recalls the basic biographical information about the Salesian.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2018, 6; 43-57
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki II Synodu Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej z Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu
Relationships of the Second Synod of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese with the Sanctuary of Our Lady of Sorrows in Skrzatusz
Beziehungen der Zweiten Synode der Diözese Koszalin-Kołobrzeg mit der Wallfahrtskirche Unserer Lieben Frau der Schmerzen in Skrzatusz
Autorzy:
Tomaszewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138207.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
synod
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
Kościół
formacja
wierni świeccy
sanktuarium
Skrzatusz
Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese
Church
formation
lay faithful
sanctuary
Opis:
Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu jest ściśle związane z II Synodem Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej, który został zwołany 11 czerwca 2016 r. i otwarty 25 lutego 2017 r. Opiece i wstawiennictwu Pani Skrzatuskiej powierzane są wszystkie etapy prac synodalnych oraz związane z nim poszczególne osoby i gremia. Istotny element tych powiązań stanowi także eklezjalna formacja wiernych świeckich, której szczególnym miejscem jest właśnie skrzatuskie sanktuarium.
The Sanctuary of Our Lady of Sorrows in Skrzatusz is closely related to the Second Synod of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese, which was convened on June 11, 2016 and opened on February 25, 2017. The care and intercession of the Lady of Skrzatusz are entrusted all stages if the synodal works as well as people and groups involved in the synod. An important element of these ties is also the ecclesial formation of the lay faithful, a special place of which is the Skrzatusz sanctuary.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2022, 10; 51-63
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies