Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Chomczyńska, M." wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Ultrasonic stabilization of the activated sludge samples for particle size distribution PSD measurements using laser diffraction method
Ultradźwiękowa stabilizacja osadu czynnego w pomiarach rozkładu wielkości cząstek przy wykorzystaniu metody dyfrakcji laserowej
Autorzy:
Bieganowski, A.
Łagód, G.
Ryżak, M.
Montusiewicz, A.
Chomczyńska, M.
Sochan, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126587.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
laser diffraction method
activated sludge particles diameter
stabilisation of activated sludge by sonication
metoda dyfrakcji laserowej
średnica cząstek osadu czynnego
stabilizacja osadu ultradźwiękami
Opis:
Laser diffraction method is one of recently applied method for measurement of active sludge particles size distribution. This method requires mixing of the suspension and then pumping it through the measurement unit. Energy of mixing and process of pumping may destroy flocks of the active sludge and change its properties during the measurement. Thus, stabilization of the active sludge flocks before measurement is required. The purpose of this paper was to determine the possibility of flocks sample stabilization for measurements with application of laser diffraction method. This stabilization should allow comparison of various sludge flocks’ diameters, obtained in different conditions. Resuming our results, we may state that according to practical application, usage of stabilization based on ultrasounds was sufficient. However, in order to obtain the replicable results for various types of the active sludge it is necessary to precise describe the ultrasound energy provided to flocks before the measurement.
Jedną z metod ostatnio wykorzystywanych do pomiaru rozkładu wielkości cząstek osadu czynnego jest metoda dyfrakcji laserowej. W metodzie tej konieczne jest mieszanie mierzonej zawiesiny w celu homogenizacji próbki, a następnie przepompowywanie jej przez układ pomiarowy. Energia mieszania i pompowanie mogą rozbijać kłaczki osadu czynnego, przez co zmieniać jego właściwości w czasie pomiaru. Dlatego też niezbędna jest stabilizacja cząstek osadu czynnego przed realizacją pomiaru. Celem niniejszej pracy było określenie możliwości stabilizacji próbki kłaczków osadu czynnego w pomiarach z wykorzystaniem dyfrakcji laserowej. Stabilizacja taka miałaby umożliwić porównywanie ze sobą wielkości (średnic) różnych osadów, uzyskiwanych w różnych warunkach. Podsumowując wyniki, należy stwierdzić, że do celów praktycznych wystarczająca jest stabilizacja przy wykorzystaniu ultradźwięków. Jednakże, aby umożliwić porównywalność wyników uzyskiwanych dla różnych osadów, niezbędne jest dokładne określenie energii ultradźwięków, którymi kłaczki są stablizowane przed pomiarem.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2012, 6, 2; 475-479
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of Drilling Waste in the Reclamation of Acidic Soils
Zastosowanie odpadów wiertniczych do rekultywacji gleb kwaśnych
Autorzy:
Chomczyńska, M.
Kujawska, J.
Wasąg, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1818048.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
drilling waste
acidic soils
ion exchange substrate
soil reclamation
odpady wiertnicze
gleby kwaśne
substraty jonitowe
rekultywacja gleb
Opis:
Praca dotyczy nowej metody zagospodarowanie odpadów wiertniczych powstających w procesach poszukiwania gazu z formacji łupkowych. Stosowane metody zagospodarowania tego rodzaju odpadów ograniczają się w praktyce do ich deponowania na składowiskach odpadów niebezpiecznych. Z punktu widzenia ochrony środowiska rozwiązanie takie jest niepożądane i uzasadnia potrzebę poszukiwania nowych metod utylizacji. Odpady wiertnicze to głównie zwierciny, czyli urobek skalny wydostający się na powierzchnię wraz z płuczką wiertniczą. Właściwości fizyczne i chemiczne odpadów wskazują, że mogą być one wykorzystane przyrodniczo do rekultywacji gleb. Biorąc pod uwagę alkaliczny odczyn zwiercin ich dodatek powinien przyczynić się do poprawy właściwości gleb kwaśnych. Celem prezentowanych badań było określenie wielkości maksymalnej dawki zwiercin z uwagi na zmiany produktywności rekultywowanej gleby. W przeprowadzonych badaniach użyto gleby średnio kwaśnej, a dopuszczalną ilość dodawanych zwiercin ustalono na poziomie 15% obj. w oparciu o pomiary pH komponowanych podłoży. Wyniki analiz zasobności gleby wskazały na potrzebę wzbogacenia badanych podłoży w makroskładniki, co osiągnięto przez zastosowanie 2% dodatku substratu jonitowego. Przeprowadzony eksperyment wegetacyjny wykazał, że podłoża przygotowane na bazie zakwaszonej gleby z dodatkami zwierciny i substratu jonitowego charakteryzowały się różną produktywnością zależną od ilości wprowadzonych odpadów wiertniczych. Najkorzystniejszym dla rozwoju rośliny testowej (kupkówka pospolita, Dactylis glomerata L.) okazał się dodatek zwierciny w ilości około 5% obj. Zaobserwowano wówczas ponad 2,5-krotny wzrost produktywności mierzony całkowitą suchą biomasą roślin. Maksymalnym dodatkiem zwierciny z punktu widzenia produktywności podłoża był dodatek wynoszący około 10% obj., przy którym obserwowany wzrost produktywności w odniesieniu do podłoży bez dodatku zwiercin wynosił około 50%. Przeprowadzone badania potwierdziły możliwość wykorzystania odpadów wiertniczych w rekultywacji gleb kwaśnych w połączeniu z dodatkiem substratów przygotowanych na bazie żywic jonowymiennych. Rozwiązanie takie stwarza dodatkowo przesłanki do kompleksowego zagospodarowania zużytych lub poeksploatacyjnych wymieniaczy jonowych.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2016, Tom 18, cz. 2; 375-388
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of different variants of the ion exchange substrate on vegetation of Dactylis glomerata L on the degraded soil
Wpływ różnych wariantów substratu jonitowego wprowadzonych do zdegradowanej gleby na przebieg wegetacji Dactylis glomerata L
Autorzy:
Chomczyńska, M.
Soldatov, V.
Wasąg, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127499.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
ion exchange substrate
soil restoration
cation exchangers
anion exchangers
substraty jonitowe
rekultywacja gleb
kationit
anionity
Opis:
Ion exchange substrates are the mixtures of cation and anion exchangers saturated with nutrient ions in the proper ratios. After introducing into degraded soil, the substrates may act as a source of macro- and micronutrients initiating plant growth that is necessary for biological restoration. In order to determine an effect of different variants of ion exchange substrate (with a different potential impact on pH of soil solution) on plant vegetation, a pot experiment with orchard grass (Dactylis glomerata L) as the test species was carried out. For the need of the study seven series of media were prepared: the control series (sand as a model of degraded soil) and six test series - the mixtures of sand and 2% (v/v) additions of particular variants of ion exchange substrate (each variant contained monoionic forms differing in the content of NO-3, H2PO-4, SO4-2 thereby, differing in the pH 4of solutions equilibrated with them). The study results showed that additions of the substrate at pH = 5.5; pH = 6.0; pH = 6.5; pH = 7.0 and pH = 7.5 to sand significantly increased plant yield. The 2% addition of the substrate at pH = 6.5 caused the highest increase in wet and dry stem and root biomass, however mean values of the vegetation parameters obtained in the series with the substrate at pH = 6.5 were not significantly higher than parameters obtained in the series with the substrates at pH = 7.0 and 7.5. In the light of study results, it can be said that particular variants of substrate at pH in the range of 5.5÷7.5 are effective fertilizers intensifying plant growth during relatively short period.
Substraty jonitowe są mieszaninami kationitów i anionitów nasyconych w stosownych proporcjach jonami pierwiastków odżywczych. Materiały te po wprowadzeniu do gleby zdegradowanej mogą pełnić rolę bogatego źródła makro- i mikroelementów, inicjującego rozwój pokrywy roślinnej niezbędnej w czasie biologicznej rekultywacji. Aby określić wpływ różnych wariantów substratu (o potencjalnie różnym oddziaływaniu na pH roztworu glebowego) na przebieg wegetacji roślin, przeprowadzono doświadczenie wazonowe z kupkówką pospolitą (Dactylis glomerata L) jako gatunkiem testowym. Na potrzeby tego eksperymentu przygotowano siedem serii podłoży: jedną serię kontrolną (piasek jako model gleby zdegradowanej) oraz sześć serii testowych będących mieszaninami piasku i 2% (objętościowo) dodatków poszczególnych wariantów substratu jonitowego (każdy wariant zawierał formy monojonowe różniące się zawartością anionów: NO -3 , H2PO-4, SO4-2 i tym samym różniące się wartościami pH roztworów pozostających z nimi w równowadze jonowymiennej). Rezultaty przeprowadzonego eksperymentu wykazały, że dodatki substratu o pH = 5,5; pH = 6,0; pH = 6,5; pH = 7,0 i pH = 7,5 po wprowadzeniu do piasku znacznie zwiększyły plon roślin. Dodatek substratu o pH = 6,5 spowodował największe przyrosty świeżej i suchej biomasy pędów oraz korzeni kupkówki, aczkolwiek średnie wartości parametrów wegetacyjnych uzyskane w serii z tym substratem nie były istotnie większe od wartości parametrów uzyskanych w serii z dodatkiem substratu o pH = 7,0 i 7,5. W świetle otrzymanych wyników należy stwierdzić, iż poszczególne warianty substratu o pH w zakresie 5,5÷7,5 są skutecznymi dodatkami nawozowymi intensyfikującymi rozwój roślin w stosunkowo krótkim okresie czasu.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2010, 4, 2; 243-248
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of ion exchange substrate on grass root development and cohesion of sandy soil
Autorzy:
Chomczynska, M.
Soldatov, V.
Wasag, H.
Turski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24355.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
ion exchange substrate
grass
root development
soil cohesion
soil erosion
sandy soil
Dactylis glomerata
treatment
Źródło:
International Agrophysics; 2016, 30, 3
0236-8722
Pojawia się w:
International Agrophysics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Methods for measurement and visualization of changes in biodiversity
Metody pomiaru i wizualizacji zmian bioróżnorodności
Autorzy:
Chomczyńska, M.
Łagód, G.
Montusiewicz, A.
Malicki, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127074.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
biodiversity
Shannon index
rarefaction curves
profile method
bioróżnorodność
indeks Shannona
krzywe rarefakcji
metoda profili
Opis:
Biodiversity can be evaluated basing on the species numbers or numbers of chosen taxa (S). The biodiversity assessment is also enabled using the Shannon index (H) that includes numbers of taxa and their relative abundances (or relative biomass likely relative degrees of covering). The proper description of biological or statistically significant differences (or their absence) between the compared taxocenosis of identical or subjectively different values of S and H, is not possible by use of both methods mentioned. Thus, the aim of our work was to present the manners for solving these problems basing on the example of three hypothetical organism communities. Two of the communities mentioned were characterized by the same values of S (taxon richness) and different values of H (the Shannon index) and two ones had similar H values and different values of S. To obtain the complete description of biological differences between compared communities the following indices were calculated: Hmax (a maximum value of Shannon index for the richness of taxa represented by the same number of individuals), Vd (a percentage value of covering structural capacity of community, “evenness deficiency”), E (MacArthur index - a taxon number (S) in a community for which the observed value of H equals Hmax) and Ps (taxon richness shortage in percents). Moreover, graphical method of Δb, profiles was used for comparing community diversities. Instead, to obtain information about statistically significant differences in biodiversity between analyzed communities, the rarefaction curves were applied. The curves are based on the zero models and the Monte Carlo method.
Bioróżnorodność można oceniać na podstawie liczby gatunków lub liczby dowolnie wybranych taksonów (S). Ocenę bioróżnorodności można również przeprowadzić za pomocą indeksu Shannona (H), do obliczeń którego wykorzystuje się liczbę taksonów oraz ich względne liczebności (lub względne biomasy ewentualnie relatywne stopnie pokrycia). Przy użyciu obu wymienionych metod nie można poprawnie określić statystycznie istotnych czy też biologicznych różnic (lub ich braku) pomiędzy porównywanymi taksocenozami o identycznych lub subiektywnie różnych wartościach S i H. Stąd celem prezentowanej pracy było przedstawienie sposobów rozwiązania tego problemu na przykładzie trzech hipotetycznych zbiorowisk żywych organizmów. Wśród tych taksocenoz dwie charakteryzowały się takimi samymi wartościami S (bogactwa taksonów) i różnymi wartościami H (indeksu Shannona), a dwie miały zbliżone wartości H, a różne wartości S. Dla pełnego określenia różnic biologicznych pomiędzy porównywanymi zbiorowiskami obliczono wskaźniki: Hmax (maksymalna wartość indeksu Shannona dla danego bogactwa taksonów charakteryzujących się takimi samymi liczebnościami), Vd (wyrażona w % wartość wypełnienia strukturalnych możliwości zbiorowiska; niedostatek „równomierności”), E (indeks MacArthura, czyli liczba taksonów S w zbiorowisku, dla którego dany indeks H przyjąłby wartość maksymalną) oraz Ps (wyrażony w % niedostatek bogactwa taksonów). Dodatkowo, dla porównania bioróżnorodności zbiorowisk użyto graficznej metody profili Δb. W celu uzyskania informacji o statystycznie istotnych różnicach między analizowanymi zbiorowiskami pod względem bioróżnorodności wykreślono krzywe rarefakcji, bazujące na modelach zerowych i metodzie Monte Carlo.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2011, 5, 1; 29-34
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwości wykorzystania substratu jonitowego i archebakterii do wspomagania rozwoju roślin na gruntach jałowych
Application of ion exchange substrate and Archaea organisms for enhanced plant development on barren grounds
Autorzy:
Chomczyńska, M.
Soldatov, V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/390208.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
substraty jonitowe
archebakterie
infrastruktura drogowa
ion exchange substrate
Archaea organisms
road infrastructure facilities
Opis:
Przeprowadzone badania dotyczyły określenia możliwości wykorzystania substratu jonitowego i archebakterii do wspomagania rozwoju roślin na gruntach jałowych (np. na nasypach dróg, skarpach mostów itp.). Realizacja badań wymagała przeprowadzenia doświadczenia wazonowego z kupkówką pospolitą jako gatunkiem testowym. Na potrzeby eksperymentu przygotowano dwie podstawowe serie podłoży: serię kontrolną – piasek (model jałowego gruntu) i serię stanowiącą mieszaninę piasku i 2% (objętościowo) dodatku substratu jonitowego (nośnik pierwiastków odżywczych roślin). W trakcie wegetacji roślin połowę liczby wazonów serii kontrolnej podlewano wodą wodociągową, natomiast drugą połowę podlewano wodą wodociągową wzbogaconą w archebakterie pochodzące z preparatu komercyjnego Arkea® firmy Archaea SolutionsTM. Analogicznie postąpiono z wazonami zawierającymi mieszaninę piasku z dodatkiem substratu jonitowego. Po zakończeniu doświadczenia stwierdzono, że dodatek substratu jonitowego do piasku korzystnie wpłynął na proces wzrostu i rozwoju roślin istotnie zwiększając wartości parametrów wegetacyjnych. Wbrew oczekiwaniom nie zaobserwowano pozytywnego oddziaływania drobnoustrojów z domeny Archeae na proces wegetacji gatunku testowego. Dodatek substratu jonitowego można polecić jako materiał wspomagający rozwój pokrywy roślinnej na terenach zdegradowanych i obiektach infrastruktury drogowej.
The study was carried out to test the ability of improving plant growth by ion exchange substrate and Archaea microorganisms on barren grounds (e.g. on road ambankments, bridge slopes). To achieve this aim, a pot experiment with orchard grass (Dactylis glomerata L.) as the test species was performed. For the needs of the test two media series were prepared: the control – sand (model of barren ground) and mixture of sand with 2% v/v addition of ion exchange substrate (carrier of nutrients for plants). During plant growth half of the pots in the control series was watered with tap water while the other half was watered with tap water enriched with Archaea organisms eluted from Arkea® substrate (the product of Archaea SolutionsTM). Pots containing the mixture of sand with ion exchange substrate were treated in the same way. After finishing the experiment, it was stated that the addition of ion exchange substrate to sand affected plat growth advantageously increasing values of vegetative parameters significantly. Contrary to expectation, the positive effect of Archaea microorganisms on growth of test species was not observed. The ion exchange substrate can be recommended as mean improving plant development on degraded soils and road infrastructure facilities.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2016, 15, 3; 91-98
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Substrat Biona®-312 i popiół lotny jako materiały wspomagające rozwój roślin energetycznych na kwaśnych glebach
Biona®-312 substrate and fly ash as means for enhancement of energy crop growth on acidic soils
Autorzy:
Chomczyńska, M.
Nobis, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126932.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
substrat jonitowy Biona®-312
popiół lotny
kwaśne gleby
Biona®-312 substrate
fly ash
acidic soils
Opis:
Zakwaszenie gleb w Polsce nadal pozostaje istotnym problemem powodującym ograniczenie rozwoju roślin podczas konwencjonalnych upraw rolniczych czy upraw energetycznych. W związku z tym celem prezentowanych badań było określenie wpływu wzrastającej dawki popiołu lotnego (środek odkwaszający), w obecności substratu jonitowego Biona®-312 (nośnik makro- i mikroelementów), na przebieg wegetacji roślin na wybranej kwaśnej glebie (pHKCl = 3,84). Dla osiągnięcia celu badań przeprowadzono doświadczenie wazonowe z kupkówką pospolitą (Dactylis glomerata L.) jako gatunkiem testowym. Na potrzeby doświadczenia przygotowano 7 serii podłoży, tj.: samą glebę, glebę z 2 % (v/v) dodatkiem Biony-312, glebę z 2 % (v/v) dodatkiem popiołu, glebę z 5 % (v/v) dodatkiem popiołu, glebę z 2 % (v/v) dodatkiem Biony-312 i 2 % (v/v) dodatkiem popiołu, glebę z 2 % (v/v) dodatkiem Biony-312 i 5 % (v/v) dodatkiem popiołu oraz glebę z 2 % (v/v) dodatkiem Biony-312 i 10 % (v/v) dodatkiem popiołu. Doświadczenie prowadzono w fitotronie przy fotoperiodzie 13/11 godzin (dzień/noc). Uzyskane wyniki badań pozwoliły stwierdzić, że oddzielne dodatki substratu Biona®-312 i popiołu lotnego na poziomie 2 % do kwaśnej gleby nie spowodowały statystycznie istotnego zwiększenia wielkości biomasy kupkówki pospolitej. Wspólne dodatki substratu Biona®-312 i popiołu lotnego w przedziale 2-10 % do kwaśnej gleby korzystnie wpłynęły na wzrost i rozwój gatunku testowego, zwiększając wielkości parametrów wegetacyjnych o 136-454 %. Polepszenie warunków wegetacji roślin przy zastosowaniu wspólnego 2 % dodatku substratu Biona®-312 i dodatków popiołu (zwłaszcza w ilości 2 % i 5 %) wynikało z podwyższenia pH podłoży (5,57-6,96) w porównaniu do pH samej gleby (3,84). Z uwagi na korzystne działanie zastosowanych dawek popiołu lotnego stwierdzono, że dodatek popiołu do poziomu 10 % można rozważać jako środek do odkwaszania gleb użytkowanych rolniczo lub gruntów zdegradowanych, o ile przestaną obowiązywać aktualne, prawne obostrzenia co do stosowania różnych rodzajów popiołów przy jednoczesnym zapewnieniu, że nie będą przekroczone w glebach limity zawartości substancji toksycznych, takich jak np. metale ciężkie.
Soil acidification in Poland is still a significant problem limiting the plant growth during conventional agricultural and energy crop cultivations. Thus, the study aimed at determining the influence of increasing the dose of fly ash (deacidification agent), in the presence of Biona®-312 ion exchange substrate (nutrient carrier) on plant growth on the chosen acidic soil (pHKCl = 3.84). In order to achieve the study aim, the pot experiment with orchard grass (Dactylis glomerata L.) as the test species was carried out. Seven series of media were prepared for experiment purposes i.e.: soil alone, soil + 2 % addition of Biona®-312, soil + 2 % addition of ash, soil + 5 % addition of ash, soil + 2 % addition of Biona®-312 + 2 % addition of ash, soil + 2 % addition of Biona®-312 + 5 % addition of ash and soil + 2 % addition of Biona®-312 + 10 % addition of ash. The experiment was carried out in a phytotron at the photoperiod of 13/11 hours (day/night). The obtained study results showed that separate additions of Biona®-312 ion exchange substrate and fly ash at the level of 2 % to acidic soil did not cause a statistically significant increase in biomass of orchard grass. The common addition of Biona®-312 substrate and fly ash in the range of 2-10 % to acidic soil favorably influenced the plant growth, increasing the values of vegetative parameters by 136-454 %. Improving the vegetative conditions for plants by application of common 2 % Biona®-312 addition and ash additions (especially 2 and 5 % doses) resulted from an increase in the pH of media (5.57-6.96) as compared to the pH of soil alone (3.84). Because of the beneficial effect of applied fly ash doses, it was stated that the ash addition to the level of 10 % could be considered as an agent for deacidification of agricultural soils or degraded grounds. It is possible provided that the current legal restrictions on the use of different types of ashes will be no longer applicable, while ensuring that the limits of toxic substances (e.g. heavy metals) will not be exceeded in soils.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2018, 12, 2; 443-453
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ion exchange substrate Biona-111 as an Efficient measure of barren grounds fertilization and soils improvement
Zastosowanie substratu jonitowego Biona-111 do uzyzniania nieurodzajnych gruntow i gleb
Autorzy:
Soldatov, V S
Pawlowski, L
Szymanska, M
Matusevich, V
Chomczynska, M
Kloc, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/796681.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
kupkowka pospolita
uprawa roslin
ogrodnictwo
substrat jonitowy Biona 111
plony
wegetacja
podloza jonitowe
podloza uprawowe
Opis:
The effect of 1-10 volume percent addition of ion exchange substrate Biona to the purified sand and a garden soil on the growth of Dactylis glomerata L. Was studied under laboratory conditions. The addition of ion exchange substrate strongly improves the plant growth; the addition of 1% by volume brings the sand to the productivity of garden soil. The same addition to the garden soil improves its productivity significantly. The further improvement (by factor 1.5-2) was observed at mutual addition of the BIONA, fruitless peat and perlite (1% by volume each). It is concluded that the addition of small amount of ion exchange substrate BIONA (1-2% by volume) is an efficient mean for fertilization of barren grounds and soils.
W pracy przedstawiono wyniki badań nad wpływem substratu jonitowego BIONA-111® jako składnika wprowadzonego do nieurodzajnych podłoży, na przebieg wegetacji i plon kupkówki pospolitej (Dactylis glomerata L.) Jednoprocentowy (objętościowy) dodatek substratu jonitowego BIONA-111® do piasku korzystnie wpłynął na plon kupkówki, który był porównywalny do plonu uzyskiwanego na glebie ogrodowej. Wprowadzenie substratu do gleby ogrodowej spowodowało również istotne zwiększenie plonu badanego gatunku. Dalszy wzrost produktywności roślin był obserwowany przy jednoczesnym wprowadzeniu do gleby ogrodowej: torfu, perlitu i substratu jonitowego (w ilości 1% v/v - każdy). Wyniki badań pozwoliły stwierdzić, że dodatek małej ilości substratu jonitowego (1-2% v/v) jest skutecznym środkiem użyźniającym nieurodzajne grunty i gleby.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 461; 425-436
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies