Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Bracia Karamazow" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Analiza etyczna fenomenu uczciwości na podstawie powieści Fiodora Dostojewskiego Bracia Karamazow
Autorzy:
Janas, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426885.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
honesty
Fyodor Dostoyevsky
Aristotle
ethics
literature
uczciwość
Fiodor Dostojewski
Arystoteles
etyka
literatura
Opis:
This paper is written by using ethical analysis method to depict the significance of phenomenon of honesty by the example of The Brothers Karamazov by Fyodor Dostoyevsky. For this purpose The Nicomachean Ethics and The Great Ethics of Aristotle is used to accomplish an assessment of characters and their behavior. The significance of raising problems in the novel enable interpretation of the composition not only as a novel but also as a tragedy. In the last part of the article characteristic of one of main characters, Dymitry is introduced. His features allow to classify him as a figure of the tragedy, whose actions do not result from dishonorableness or shabbiness but from hamartia. The aim of the article is to show ethical analysis method of literary works as a method of interpretation and reception of a novel by showing values hidden in the text.
W artykule została zastosowana metoda analizy etycznej w celu przedstawienia znaczenia fenomenu uczciwości na przykładzie powieści Fiodora Dostojewskiego Bracia Karamazow. Etyka nikomachejska oraz Etyka wielka Arystotelesa zostały wykorzystane do dokonania oceny etycznej bohaterów powieści i ich działań. Ranga poruszanych przez pisarza problemów umożliwia interpretację dzieła jako powieści – tragedii. W ostatniej części artykułu została przedstawiona charakterystyka jednego z tytułowych bohaterów powieści, Dymitra, z uwzględnieniem cech umożliwiających uznanie go za bohatera tragedii, którego czyny nie wynikają z nikczemności i podłości, ale z powodu „zbłądzenia”. Celem artykułu jest ukazanie analizy etycznej dzieł literackich jako sposobu interpretowania i odbioru samego dzieła przez pryzmat ukazanych w nim wartości.
Źródło:
Logos i Ethos; 2019, 50, 2; 87-106
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem cierpienia niewinnego u Fiodora Dostojewskiego na podstawie powieści Bracia Karamazow
Autorzy:
PENKE, ANDRZEJ
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558436.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Opis:
Il problema della sofferenza, soprattutto quello delle creature vulnerabili ed innocenti, emerge immancabilmente nella sua drammaticità tutte le volte in cui si prende in considerazione la presenza del male nel mondo e si cerca la giustificazione nell’agire di Dio di fronte ad esso. Ivan ne I fratelli Karamazov, nella ricerca della risposta a tali interrogativi, non ammette la sconfitta dell’intelletto per cui afferma che non si può vivere in un mondo in cui domina la sofferenza immeritata e il male. Dostoevskij in Ivan mostra, che quando non si comprende o piuttosto non si vuole comprendere che anche il mistero della sofferenza dei bambini non si spiega razionalmente, ma si accetta nella fede, tale sofferenza risulta essere strumentalizzata esclusivamente per i piani superiori di Dio. In questo caso, indubbiamente, senza l’aiuto della fede, si risale alla ribellione. L’armonia universale non è fondata sulle lacrime dell’umanità, ma sul mistero della sofferenza del Bene innocente. La sofferenza inutile dei bambini a causa della sua strumentalizzazione per l’armonia eterna è diventata per Ivan una pietra di scandalo. Ciò che Ivan non comprende, il mistero dell’Unico innocente che non è venuto a spiegare il male, ma ad assumere su di sé il male del mondo tutto intero, trova la risposta in Dmitrij, la risposta che converte lo scandalo in espiazione. L’unica risposta, secondo Dostoevskij, che può essere data a Ivan e ai seguaci della sola intelligenza umana, non può essere che quella del Cristo sofferente, espressa dallo scrittore russo tramite Alëša. Senza il Cristo, il Redentore, che fornisce l’unica risposta possibile ed esauriente, ogni tentativo della ragione umana già a priori è destinato a fallire. Il Redentore invece di dare una spiegazione ha voluto caricare tutto il dolore sulle proprie spalle. Solo la sofferenza di Dio può essere data come una risposta al problema del dolore, perché essa contrappone alla sofferenza inutile il vero scandalo della sofferenza del Redentore.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2004, 17; 85-95
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Все позволенно. "Братья Карамазовы" в современном театре
Autorzy:
Lappo, Irina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624441.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Teatr
Bracia Karamazow
Dostojewski
Opis:
Irina Lappo, “Everything is Permitted. «The Karamozov Brothers» in contemporary Theatrical performances” The paper, after a brief analysis of the basic motifs and structural features of Dostoyevsky’s novels, opens with the description of the historical performance of The Karamazov Brothers from 1910 presented in Moscow Artistic Theatre (MCHAT) and directed by Niemirovitsch-Dancenko. The main theme of this paper are three key performance of Dostoyevsky’s final novel: by Janusz Opryski (2010), Sylwa Kricikene (2011) and Lev Erenburg (2016).
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2017, 23
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KSZTAŁTOWANIE KOMPETENCJI KOMUNIKACYJNYCH NA POZIOMIE AKADEMICKIM. ARS BENE DICENDI NA PRZYKŁADZIE MOWY OSKARŻYCIELSKIEJ HIPOLITA KIRYŁOWICZA Z POWIEŚCI „BRACIA KARAMAZOW” FIODORA DOSTOJEWSKIEGO
Autorzy:
Krawczak, Marcin
Urbaniak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047695.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
rhetoric, communicative competence, public speaking
Opis:
The paper proposes the employment of exemplary rhetorical tropes and figures present in literary works for further development of presentation skills in tertiary education students through strengthening their communicative competence. It reflects on rhetorical devices (both semantic and syntactic) and figurative language based on Dostoevsky’s Karamazov Brothers to be later-on used in a contemporary business context to a make any public presentation less of a bore. It strongly promotes and hopefully envisions the great comeback of long-forgotten rhetorical studies that should be reintroduced in HEI agendas in the form of Interpersonal Communication and Public Presentation courses.
Źródło:
Scripta Neophilologica Posnaniensia; 2019, 19; 103-115
1509-4146
Pojawia się w:
Scripta Neophilologica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapach śmierci, epilepsja i portret papieża ("Tatarak" Andrzeja Wajdy i "Bracia Karamazow" Petra Zelenki)
The Smell of Heath, Epilepsy and the Pope’s Portrait (Andrzej Wajda’s “Sweet Rush” and Peter Zelenka’s “The Brothers Kramazov”)
Autorzy:
Otto, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920324.pdf
Data publikacji:
2009-06-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
film adaptation
literature
theatre
death
making off
East Europe
Andrzej Wajda
Tatarak
Peter Zelenka
Bracia Karamazow
Opis:
Andrzej Wajda’a Sweet Rush (Tatarak) and Petr Zelenka’s The Karamazovs (Karamazovi) are film adaptations of literature. Both directors represent very innovative approach to the literary material. Wajda wanted to depict the theme of death and passing in original way and combined various literary sources: Jarosław Iwaszkiewicz’s short story Sweet Rush, a novelette by Sándor Márai, and Last Notes by Polish actress, Krystyna Janda. Her text is a form of reflection on the death of her husband who was a recognized cinematographer. Wajda also incorporated into the picture scenes revealing the film’s making off. Petr Zelenka’s screen adaptation of the famous novel by Fiodor Dostoievsky is based on the film record of the Prague theater presentation (also based on The Karamazovs) made in the industrial space of the Sendzimir Ironworks inPoland. The recorded spectacle became the opportunity for the director to present his artistic statement on the history and culture of the Middle andEast Europe and the artist’s status nowadays.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2009, 7, 13-14; 123-139
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Taka otóż chwilka”. Stan duchowy człowieka a jego percepcja rzeczywistości w powieści Bracia Karamazow F. Dostojewskiego
„The critical Moment”. The Spiritual State of The Individual and Perception of Reality
Autorzy:
Zabukovec, Urška
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558418.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
demoniczna eucharystia
diabelskie pragnienie
dialog kuszenia
metanoia
(nie)wzajemność
percepcja rzeczywistości
Boska sprawiedliwość
stan duchowy
diabolic Eucharist
divine justice
diabolic desire
dialog of temptation
perception of reality
spiritual state
(un)reciprocity
Opis:
W powieści Bracia Karamazow można w zależności od stanu duchowego człowieka odróżnić dwie przeciwstawne percepcje rzeczywistości: „percepcję zewnętrzną” oraz „percepcję w ukryciu”. Iwan Karamazow będąc w grzesznym stanie duchowym (pragnie śmierci ojca) za pomocą rzekomo pięknej idei o moralnej sprawiedliwości i zadośćuczynieniu wciąga brata Aloszę w „demoniczną eucharystię” i doprowadza go do buntu przeciwko Bogu. Alosza zapomina o niepojętości Bożej istoty, co powoduje zmianę jego percepcji rzeczywistości. Bohater wciąga Boga w sieć relacji czysto ludzkich, opartych na regule wzajemności i żąda od Niego „dowodów materialnych”. W świecie Dostojewskiego możliwa jest metanoia. Dokonuje się ona niespodziewanie i uwarunkowana jest gotowością otwarcia się człowieka na podarowaną mu łaskę.
In The Karamazov Brothers the protagonist’s perception of reality changes in line with changes in his spiritual state. Two extreme and opposing perceptions of reality are represented by schematic characters Ms Hohlakova and Father Zosima. The former is characterised by her so called „outward perception”, her voice is the „voice of the world”, speaking about the visible reality and seeking validation from witnesses. The Father Zosima’s perception is, in contrast, „perception of the invisible”, his voice is the „voice of life”, coming from the depths of the human soul, and as such does not require witnesses. Thearticle focuses on the spiritual paths of Alyosha and Ivan Karamazov. Ivan, driven by his diabolical desire for the death of his father, tempts his brother with the ostensibly beautiful idea of moral righteousness and retribution, pulls him into „demonic Eucharist” and leads him to the edge of utter despair. In this sinful state Alyosha forgets about the unfathomable nature of God’s essence and this changes his perception of reality. The protagonist weaves God into human relations based on reciprocity and demands material proof from Him. This is the point where „outward perception”, normally neutral in and of itself, becomes the foundation for man’s growing resistance towards God. In Dostoevsky’s world metanoia is possible, it occurs unpredictably. The condition for metanoia is man’s openness and willingness to accept God’s grace.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2011, 29; 377-402
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dostoevsky on immortality of the soul and unearthly Paradise
Autorzy:
Przebinda, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695749.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
Dostojewski, nieśmiertelność duszy, ziemski i ponadziemski raj, antychrześcijański nacjonalizm, chrześcijański uniwersalizm, Biesy, Bracia Karamazow, Wielki Inkwizytor, Legenda o raju, Przewrót geologiczny
Opis:
Dostojewski o nieśmiertelności duszy i raju pozaziemskimArtykuł stanowi próbę opisu światopoglądu rosyjskiego pisarza i myśliciela Fiodora MichajłowiczaDostojewskiego (1821–1881) w kontekście rozumienia przez niego nieśmiertelnościduszy ludzkiej oraz raju pozaziemskiego w opozycji do ateistycznych i antyteistycznych ideologiiRosji drugiej połowy XIX wieku, w tym przede wszystkim „bezbożnego socjalizmu”.Ukazuje fundamentalne różnice pomiędzy cząstkami ideowo-fabularnymi powieści BraciaKaramazow – Przewrót geologiczny, Legenda o raju i Wielki Inkwizytor – w kontekście rozważańpisarza o osobowej nieśmiertelności człowieka i jego istnieniu w „raju pozaziemskim”.W odniesieniu do bliskiej Dostojewskiemu ideowo postaci nacjonalisty Iwana PawłowiczaSzatowa z powieści Biesy została sformułowana teza o sprzeczności jego światopogląduz chrześcijańskim uniwersalizmem, wyrażonym źródłowo w Liście do Galatów apostołaPawła (3:28): „Nie ma Żyda ani Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyznyani kobiety, gdyż wy wszyscy jedno jesteście w Jezusie Chrystusie”.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2018, 1, 1
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“I Want to Live for Immortality”: Fyodor Mikhailovich Dostoevsky in Search of God
„Chcę żyć dla nieśmiertelności”. Fiodor michajłowicz dostojewski w poszukiwaniu bogay
Autorzy:
Apostolache, Ioniţă
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1686444.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
apologetyka
chrześcijański egzystencjalizm
Dostojewski
„Legenda o Wielkim Inkwizytorze”
wolność
Bracia Karamazow
Rosja
apologetic
Christian existentialism
Dostoevsky
“Legend of the Great Inquisitor”
liberty
Karamazov Brothers
Russia
Opis:
„Chcę żyć dla nieśmiertelności”. Fiodor Michajłowicz Dostojewski w poszukiwaniu Boga Fiodor Michajłowicz Dostojewski jest jednym z najważniejszych pisarzy chrześcijańskich w XIX-wiecznej Rosji. Jego prace rozwijają obrazy, typologie, wzorce myślowe i interpretacje egzystencjalne. W niniejszym artykule autor stara się podkreślić elementy wyznaniowe myślenia o charakterze egzystencjalnym, jakie są obecne u Dostojewskiego. Zaczynając od krótkiej prezentacji biograficznej Dostojewskiego, autor odkrywa chrześcijańską wartość jego przesłania, które zawsze zaszyfrowane symbolami w rzeczywistości reprezentuje cenne chrześcijańskie przesłanie i apologię w nawiązaniu do konkretnego znaczenia związanego z istnieniem egzystencjalnym. Pod tym względem ten wielki rosyjski pisarz mówi o ziemskim życiu, obciążonym osobistymi grzechami i namiętnościami, wyzwolonymi przez wiarę w Boga. Dlatego w niniejszym tekście autor podjął próbę apologetycznej perspektywy problemu wolności w dziele „Legenda o Wielkim Inkwizytorze”, rozdziału magisterskiego z jego arcydzieła Bracia Karamazow.
Fyodor Mikhailovich Dostoevsky is one of the most important Christian writer in 19th century Russia. His works develop images, typologies, thought patterns and existential interpretations. In our present research we try to emphasise the confessional elements of Dostoevsky’s existential thinking. Starting from a brief biographical presentation, we discover the Christian value of his message; which, always ciphered with types and symbols, actually represents a valuable Christian confession and apology, in reference to the concrete sense of existence. In this regard, this great Russian writer speaks of an earthly existence, burdened with personal sins and passions, liberated by faith in God. Therefore, we have tried to analyse, from the apologetics perspective, the problem of liberty from his “Legend of the Great Inquisitor,” a magisterial chapter from his masterpiece Brothers Karamazov.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 12; 5-22
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pułapki dosłownego tłumaczenia rosyjskiego wykrzyknika Ба! Na przykładach z „Mistrza i Małgorzaty” oraz innych dzieł literackich
The pitfalls of a literal translation of the Russian exclamation Ба!: using examples from “The Master and Margarita” and other literary works
Autorzy:
Styrcz-Przebinda, Leokadia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433484.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
rola wykrzykników w przekładzie
rosyjski wykrzyknik Ба! i jego odpowiedniki w innych językach
kalkowanie a wierność przekładu
adekwatność wyrażania emocji w tłumaczeniu klasyki
Mistrz i Małgorzata Bułhakowa
Martwe dusze Gogola
Bracia Karamazow Dostojewskiego
Podróż z Petersburga do Moskwy Radiszczewa
Mądremu biada Gribojedowa
Synalek szlachecki Fonwizina
kreatywność tłumacza
the role of exclamation marks in translation
the Russian exclamation mark Ба! and its equivalents in other languages
copying vs. faithful translation
the appropriateness of expressing emotions in the translation of the classics
Bulgakov’s “The Master and Margarita”
Gogol’s “Dead Souls”
Dostoevsky’s “The Brothers Karamazov”
Radishchev’s “Journey from St. Petersburg to Moscow”
Griboyedov’s “Woe to the Wise”
Fonvizin’s “The Nobleman’s Son”
translator’s creativity
Opis:
Pułapki dosłownego tłumaczenia rosyjskiego wykrzyknika Ба! Na przykładach z „Mistrza i Małgorzaty” oraz innych dzieł literackich Tekst dotyczy problemu przekładu wykrzykników i adekwatności przekazu komunikowanych przez nie emocji. Liczne cytaty, egzemplifikujące znaczenie rosyjskiego słowa Ба!, w oryginale dotyczą zdziwienia, zaskoczenia na widok kogoś/czegoś, w szczególności przy nieoczekiwanym spotkaniu. Dosłowne tłumaczenie w takich sytuacjach jest w polszczyźnie nieuzasadnione, ponieważ polska równobrzmiąca jednostka ba – nietożsama z rosyjską – funkcjonuje inaczej. Zalicza się ona do kategorii komentarza metatekstowego, dopowiedzeń, odnoszących się zawsze do treści wcześniejszego kontekstu.
The pitfalls of a literal translation of the Russian exclamation Ба!: using examples from “The Master and Margarita” and other literary works The text deals with the problem of translating exclamation marks and the appropriateness of conveying the emotions they convey. Numerous quotations illustrate the meaning of the Russian word Ба!, which in the original refers to surprise, amazement at the sight of someone/something, especially at an unexpected encounter. A literal translation in such situations is not justified in Polish, as the Polish unit ba – which is not identical to the Russian one – functions differently. It falls into the category of apposition or metatextual commentary, always referring to the content of the earlier context.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2023, 6, 6; 87-100
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies