Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Borylo, A." wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Biogeochemistry of uranium in the Southern Baltic ecosystem
Biogeochemia uranu w ekosystemie południowego Bałtyku
Autorzy:
Borylo, A.
Skwarzec, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85137.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
biogeochemistry
uranium
Southern Baltic
aquatic ecosystem
uranium isotope
sediment
surface water
bottom water
sea organism
marine animal
bird
phosphogypsum stockpile
Opis:
The determination of uranium isotopes in different components of the Southern Baltic (sediments, soil, birds, river) is presented and discussed in this paper. The Baltic Sea is one of the most polluted water regions in the world. On the basis of the studies was found that the most important process of uranium geochemical migration in the Southern Baltic Sea ecosystem is the sedimentation of suspended material and the vertical diffusion from sediments into the bottom water. Considerable amounts of uranium isotopes are introduced into the Baltic waters together with annual inflows of saline and well-aerated waters from the North Sea. Also very high uranium concentrations are the result of weathering and erosional processes of the rocks (e.g. Sudetic rocks) which contain elevated natural concentrations of this radionuclide. Considerable amounts of uranium isotopes are introduced into the Baltic waters together with annual inflows from the Vistula and Oder rivers, also from saline and well-aerated waters from the North Sea. The results of many our studies confirm the significant role of human activities and phosphogypsum stockpile in Wiślinka as a source of these isotopes in southern Baltic.
Migrację uranu zapoczątkowują procesy wietrzenia skał oraz erozja gleb. Uran wprowadzany jest do wody morskiej w różnorodnych postaciach geochemicznych, zawiesiny minerałów wietrzeniowych oraz w formie wolnych jonów U6+. Ważną rolę w migracji uranu w środowisku odgrywa również proces dyfuzji z osadów dennych, w których stwierdzono niższe stężenia uranu przy powierzchni niż w warstwach głębszych. Najważniejszym procesem geochemicznej migracji uranu w ekosystemie Południowego Bałtyku jest sedymentacja materiału lądowego i zawiesiny wiślanej oraz pionowa dyfuzja z osadów do wody przydennej za pośrednictwem wody porowej oraz zmian diagenetycznych zachodzących w osadach. Organizmy bałtyckie charakteryzuje bardzo małe powinowactwo do uranu. Źródłem uranu w bałtyckich organizmach roślinnych i zwierzęcych jest woda morska, nie zaś osad denny, o czym świadczą wartości ilorazu aktywności 234U/238U, które w tych organizmach wynoszą około 1,15 i są porównywalne do wartości charakteryzującej wodę morską i bałtycką (odpowiednio 1,18 i 1,17). Względną równowagę promieniotwórczą obserwuje się natomiast w osadach dennych Południowego Bałtyku, gdzie wartości stosunku aktywności są zbliżone do 1 (od 0,92 do 0,97, z wyjątkiem osadów dennych zebranych po powodzi w 1997 roku). W wodach przydennych i powierzchniowych Południowego Bałtyku wartości stosunku aktywności 234U/238U mieszczą się natomiast w przedziale od 1,18 do 1,20, co oznacza, że izotopy 234U i 238U nie występują w równowadze promieniotwórczej. Niższe wartości stosunku aktywności 234U/238U są natomiast charakterystyczne dla ptaków morskich (0,75-1,12). Stężenie uranu w ich narządach i tkankach maleje w szeregu: pozostałe trzewia > pióra > skóra > wątroba > szkielet > mięśnie. Bardzo istotnym zjawiskiem mającym wpływ na wielkość stężenia badanych radionuklidów w organizmach ptaków morskich jest pierzenie, w wyniku którego ptaki tracą znaczną część zawartych w ich organizmie radionuklidów. Część radionuklidów zawartych w piórach jest wbudowana w ich strukturę i pochodzi z organizmu ptaka, a część jest zaadsorbowana na ich powierzchni z atmosfery oraz nanoszona jest na nie wraz z wydzieliną gruczołu kuprowego podczas ich konserwacji. Badania pochodzenia uranu w piórach wykazały, że około 37% jego zawartości jest wbudowywane w nie z organizmu w czasie wzrostu, a ponad 67% jest zaadsorbowane na ich powierzchni i pochodzi głównie z powietrza. Wisła oraz Odra wraz z dopływami, jak też rzeki przymorza (Rega, Parsęta i Słupia), są ważnymi źródłami spływu uranu do Morza Bałtyckiego. Powierzchnia zlewni Wisły, Odry oraz rzek przymorza stanowi około 99% powierzchni Polski, zatem szacuje się, że z całego obszaru Polski wpływa tymi rzekami około 750 GBq izotopów uranu 234U i 238U. Wśród wielu innych źródeł izotopów promieniotwórczych, które stanowią pośrednie lub bezpośrednie zagrożenie skażeniem dla rzek i ekosystemu Południowego Bałtyku, za najważniejsze uznaje się kopalnie węgla kamiennego (np. Górnośląski Okręg Przemysłowy i Dolnośląskie Zagłębie Węgla) oraz działalność człowieka związaną z przemysłem metalurgicznym i jądrowym, spalaniem paliw kopalnych, stosowaniem nawozów fosforowych w rolnictwie, rafineriami ropy naftowej, testami i próbami broni nuklearnej, produkcją i przetwarzaniem prętów paliwowych, górniczych oraz hałd.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2013, 17
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radionuclides of iron (55Fe), nickel (63Ni),polonium (210Po), uranium (234U, 235U, 238U) and plutonium (238Pu, 239+240Pu, 241Pu) in Poland and Baltic Sea environment
Autorzy:
Skwarzec, B.
Strumińska, D.
Boryło, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/148606.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Instytut Chemii i Techniki Jądrowej
Tematy:
radionuclides
iron
nickel
polonium
uranium
plutonium
Baltic Sea
Opis:
The paper presents the results of determination of natural [polonium (210Po), uranium (234U, 235U, 238U)] and artificial radionuclides [iron (55Fe), nickel (63Ni), and plutonium (238Pu, 239+240Pu, 241Pu)] in Poland and the southern Baltic Sea ecosystem as well as the recognition of their accumulation process in the trophic chain. All presented results is a summary of long lasting studies realized by the present authors. Results of this study indicated that the principal sources of 55Fe and 63Ni in the Baltic Sea environment is the release from Swedish nuclear power plants. Investigation on the polonium 210Po and plutonium 238Pu, 239+240Pu and 241Pu concentration in Baltic and land biota revealed that these radionuclides are strongly accumulated by some species. Moreover, it was found that fish, mushrooms, cigarettes constitutes important sources of 210Po for people. The Baltic Sea algae, benthic animals and fish concentrate uranium only to a small degree. In Baltic sediments, the concentration of uranium increases with core depth and it is connected with the diffusion of 234U, 235U and 238U from sediments. The values of 234U/238U activity ratio in the sediments indicated that the reduction process of U(VI) to U(IV) and the removing of autogenic uranium from seawater to sediments in the Gdańsk Deep constitutes a small part only.
Źródło:
Nukleonika; 2006, 51,suppl.2; 45-51
0029-5922
1508-5791
Pojawia się w:
Nukleonika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The inflow of 234U and 238U from the River Odra drainage basin to the Baltic Sea
Autorzy:
Skwarzec, B.
Tuszkowska, A.
Borylo, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47957.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Oceanologii PAN
Tematy:
Baltic Sea
Odra River
Polska
Szczecin Lagoon
concentration
drainage basin
inflow
natural radionuclide
radionuclide
trace element
uranium
water sample
Opis:
In this study the activity of uranium isotopes 234U and 238U in Odra river water samples, collected from October 2003 to July 2004, was measured using alpha spectrometry. The uranium concentrations were different in each of the seasons analysed; the lowest values were recorded in summer. In all seasons, uranium concentrations were the highest in Bystrzyca river waters (from 27.81±0.29 Bq m−3 of 234U and 17.82±0.23 Bq m−3 of 238U in spring to 194.76±3.43 Bq m−3 of 234U and 134.88 ± 2.85 Bq m−3 of 238U in summer). The lowest concentrations were noted in the Mała Panew (from 1.33±0.02 Bq m−3 of 234U and 1.06±0.02 Bq m−3 of 238U in spring to 3.52 ± 0.05 Bq m−3 of 234U and 2.59 ± 0.04 Bq m−3 of 238U in autumn). The uranium radionuclides 234U and 238U in the water samples were not in radioactive equilibrium. The 234U/238U activity ratios were the highest in Odra water samples collected at Głogów (1.84 in autumn), and the lowest in water from the Noteć (1.03 in winter and spring). The 234U/238U activity ratio decreases along the main stream of the Odra, owing to changes in the salinity of the river’s waters. Annually, 8.19 tons of uranium (126.29 GBq of 234U and 100.80 GBq of 238U) flow into the Szczecin Lagoon with Odra river waters.
Źródło:
Oceanologia; 2010, 52, 4
0078-3234
Pojawia się w:
Oceanologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polonium (210Po) and uranium (234U, 238U) in water, phosphogypsum and their bioaccumulation in plants around phosphogypsum waste heap at Wiślinka (northern Poland)
Autorzy:
Skwarzec, B.
Boryło, A.
Kosińska, A.
Radzajewska, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/148420.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Chemii i Techniki Jądrowej
Tematy:
polonium
uranium
phosphogypsum
plants
water
Wiślinka
Opis:
The principal sources of polonium and uranium radionuclides the Wiślinka area waste dump are phosphorites and phosphogypsum produced by the Phosphoric Fertilizers Industry of Gdańsk. The values of uranium and polonium concentration in water with immediate surroundings of waste heap are considerably higher than in the waters of the Martwa Wisła river. The activity ratio 234U/238U is approximately about one in the phosphogypsum (0.97±0.06 and 0.99±0.04) and in the water of a retention reservoir and a pumping station (0.92±0.01 and 0.99±0.04), while in the water from the Martwa Wisła river is slightly higher than one (1.00±0.07 and 1.06±0.02). The leaching process of uranium and polonium from the phosphogypsum waste heap is responsible for the maximum uranium concentration (1097±6 μg·dm–3 and 1177±6 μg·dm–3) and the high 210Po concentration (131.4±0.9 mBq·dm–3 and 165.7±1.4 mBq·dm–3) in the retention reservoir. The major source of polonium and uranium in plants are wet and dry atmospheric falls gathering soil and air dust from the phosphogypsum waste dump and root system. The highest uranium and polonium concentrations were found in older part of grasses (yellow oatgrass, meadow foxtail, moneywort), exposed to atmospheric falls for a long time. The maximum concentrations of 210Po were characterized for samples of plant root collected at the retention reservoir (150.50±4.97 and 108.55±3.95 Bq·kg–1 dry mass). Polonium and uranium concentrations in water samples of the Martwa Wisła river are relatively low in comparison with the value in the retention reservoir and pumping station near the phosphogypsum waste heap. This suggests that the radionuclides could be leached from the dumping site to the surrounding environment.
Źródło:
Nukleonika; 2010, 55, 2; 187-193
0029-5922
1508-5791
Pojawia się w:
Nukleonika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies