Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Bogusławska, Anna" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Aleatoryzm i forma otwarta w twórczości Edwarda Bogusławskiego
    Aleatorism and open form in Edward Bogusławski’s music
    Autorzy:
    STACHURA-BOGUSŁAWSKA, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/454119.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Opis:
    In the 70s Edward Bogusawski was interested in the open form and aleatorism. It was connected with his leave for Vienna and studies with Roman Haubenstock-Ramati, the composer fascinated with the possibilities of new forms, the creator of numerous graphical compositions. The cooperation resulted in the idea of using an open form in which an incident plays a crucial role and a performer has influence on a final shape of the work being performed. Aleatorism in works by Bogusawski, who highly appreciates Witold Lutosawski’s workshop achievements, refers to rhythm and time courses and also applies to the selection of order of implementation of individual musical segments. The incident does not, however, apply to sound material that is thoroughly selected by the creator himself. The idea of the open form was implemented by Bogusawski in the field of solo and chamber music. In solo works (for example: Per pianoforte, Five Pictures for flute solo) the order of performance of individual parts depends entirely on a performer’s imagination and creativity. In chamber works (for example: Musica per Ensemble MW2 and Aria for flute, cello and 2 pianos), apart from changeable form, numerous tones and sonoristic sound phenomena were used, amongst the others, whispers obtained when blowing a flute and opening an inlet gap at the same time, glissandos, sharp sounds obtained by pressing a string with a bow, preparation of a piano obtained
    Źródło:
    Edukacja Muzyczna; 2011, 6; 91-126
    2545-3068
    Pojawia się w:
    Edukacja Muzyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oblicza formy koncertujcej w twórczości Edwarda Bogusławskiego w latach 1968–1980
    Orchestra works with solo and concert instruments of Edward Boguslawski created between 1968–1980
    Autorzy:
    STACHURA-BOGUSŁAWSKA, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/454063.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Opis:
    This paper presents orchestra works with solo and concert instruments of Edward Boguslawski that were created between 1968–1980. The general term “concert forms” used in relation to Boguslawski’s works, intended for one or more solo instruments, most accurately shows their variety. The basic question one should pay attention to is the relationship between the solo instrument and the orchestra. In Boguslawski’s music this relationship usually departs from the classical pattern of solistic leading role towards the close fusion of the solo part and the or- chestra according to various assumptions which lie within the variety of the definition of “concert- ing”. The sign of equality put between the composer’s attention to technical-sonoristic value of the solo instrument and the precision in constructing orchestra sound planes, fully shows his mastery of instrumentation techniques. And although concert instrument, because of its specific role, be- comes a leading instrument in the course of the musical narration, many times the creator blends the sound of the orchestra in polygenic tissue making it the most important. Three works of Boguslawski are analyzed in the paper: Concerto per oboe oboe d’amore anche, corno inglese, musette e orchestra (1968), Concerto per oboe musette anche, an orchestra soprano (1975/1976), and Musica concertante per saxofono alto e orchestra (1979/1980). These works, despite the differences in the architectural framework are all connected by musical substance and interior development based on the assumption sonorism, aleatory and dodecaphonic organizing, maintaining the dominant role of the traditional idea of concerting.
    Źródło:
    Edukacja Muzyczna; 2012, 7; 49-82
    2545-3068
    Pojawia się w:
    Edukacja Muzyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kompozycje na akordeon solo w twórczoci Edwarda Bogusławskiego
    Accordion Solo Compositions in the Works of Edward Bogusławski
    Autorzy:
    STACHURA-BOGUSŁAWSKA, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/454104.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Silesian composers
    contemporary Polish accordion music
    Bogusławski Edward
    kompozytor śląski
    współczesna polska muzyka akordeonowa
    Opis:
    The purpose of this article is presentation of accordion solo works by Edward Bogusawski, a contemporary Polish composer, who died in 2003. The list of all the accordion works by the composer contains over a dozen compositions. They are works that significantly contributed to Polish accordion literature, and they were all written after 1980. They include solo, chamber, vocal-instrumental works, as well as a concert for accordion and an orchestra. In the article, the works for accordion solo are thoroughly analysed: Three postludia (1980– 81), Capriccioso per accordeono (1985), and Continuo II per accordeono solo (1988). These works have not been thoroughly discussed in the musicological literature so far – they were just mentioned. When discussing the selected works, the authoress concentrates particularly on the sound material, the formal shape and general emotional expression. She outlines Bogusawski’s artistic career and his shaping up his own sound language. She points out the composer’s fascination with the tone of the accordion. The most characteristic traits sound language are discussed, also in his other works composed in the 80s of the 20th century.
    Źródło:
    Edukacja Muzyczna; 2013, 8; 11-25
    2545-3068
    Pojawia się w:
    Edukacja Muzyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od Czterech utworów na kwartet smyczkowy i fortepian (1961) po Rapsodię-Romans na klarnet i fortepian (2014). Brzmienie fortepianu w twórczości solowej i kameralnej Jana Wincentego Hawela
    Autorzy:
    Stachura-Bogusławska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2144032.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
    Tematy:
    Jan Wincenty Hawel
    Górny Śląsk
    fortepian
    sonoryzm neoklasyczny
    seria dwunastodźwiękowa
    aleatoryzm
    Opis:
    W twórczości Jana Wincentego Hawela, związanego ze środowiskiem Górnego Śląska kompozytora, dyrygenta i pedagoga, brzmienie fortepianu odgrywa znaczącą rolę. W jego dorobku, obejmującym dzieła orkiestrowe, wokalno-instrumentalne, wokalne oraz kameralne i solowe, figuruje około 20 dzieł na fortepian solo bądź kameralnych z brzmieniem tego instrumentu. Są to m.in. Variazioni per pianoforte (1968), Capriccio-Fantasia nr 2 na dwa fortepiany (1972), Musica concertante na kwintet instrumentów dętych (flet, obój, klarnet, fagot, waltornia) i fortepian (1976), Tryptyk na klawesyn amplifikowany i fortepian (1980), Mała kantata na obój i fortepian (2012) oraz Rapsodia-Romans na klarnet i fortepian (2014). Artykuł koncentruje się nie tylko na przedstawieniu fortepianu w twórczości Hawela, który z jednej strony poddawany jest nowatorskim eksperymentom (bogaty wachlarz sonorystycznych pomysłów, efekty niekonwencjonalne na strunach), a z drugiej — w delikatnej kantylenie przypomina o swym tradycyjnym obliczu. Na podstawie wybranych przykładów ze wspomnianych wcześniej utworów solowych i kameralnych próbuje także ukazać najbardziej charakterystyczne cechy warsztatu kompozytorskiego Jana Wincentego Hawela.
    Źródło:
    Aspekty Muzyki; 2020, 10; 139-156
    2082-6044
    Pojawia się w:
    Aspekty Muzyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Igor Strawiński i Wacław Niżyński artyści wizjonerzy u progu nowej epoki
    Igor Stravinsky and Vaslav Nijinsky – artists and visionaries on the threshold of a new era
    Autorzy:
    STACHURA-BOGUSŁAWSKA, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/453989.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Igor Strawiński
    Wacław Niżyński
    balet
    muzyka XX wieku
    Igor Stravinsky
    Vaslav Nijinsky
    ballet
    music of the 20th century
    Opis:
    Kompozytor Igor Strawiński oraz tancerz i choreograf Wacław Niżyński skrzyżowali swe drogi twórcze na początku wieku XX, aby zrewidować dotychczasowe myślenie o sztuce i wprowadzić ją w nowy wiek. Apogeum współpracy tych dwóch wybitnych artystów stanowiło wystawienie baletu Święto wiosny, którego premiera w 1913 roku, zapisała się w historii jako jeden z najwięk- szych skandali muzycznych naszej epoki. Niniejszy artykuł posiada charakter kompilacyjny. Wykorzystuje znane opracowania muzykologiczne i historyczne dotyczące literatury przedmiotu.
    The composer Igor Stravinsky and the dancer and choreographer Vaslav Nijinsky crossed their creative paths at the beginning of the twentieth century, which made them revise their approach to art and introduce it in a new era. The collaboration of these two outstanding artists culminated with the staging of the ballet ‘The Rite of Spring’, whose premiere in 1913 made history as one of the greatest musical scandals of our time. This paper is of a compilative nature. It uses renowned musicological and historical analyses relating to the literature on the subject.
    Źródło:
    Edukacja Muzyczna; 2015, 10; 221-243
    2545-3068
    Pojawia się w:
    Edukacja Muzyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między awangardą a tradycją — fortepian w repertuarze koncertów z cyklu „Śląska Trybuna Kompozytorów” w latach 1973–1977
    Between avant-garde and tradition — the piano at the concerts of the cycle “Silesian Composers’ Tribune” in the years 1973–1977
    Autorzy:
    Stachura-Bogusławska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521954.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
    Tematy:
    fortepian
    Górny Śląsk
    sonorystyka
    preparacja instrumentu
    neoklasycyzm
    Śląska Trybuna Kompozytorów
    piano
    Upper Silesia
    sonorism
    preparation of the instrument
    neoclassicism
    Silesian Composers’ Tribune
    Opis:
    Fortepian przez kilka wieków uznawany był za najbardziej uniwersalny instrument. W drugiej połowie XX wieku jego rola uległa transformacji. Z instrumentu melodyczno-wirtuozowskiego został zredukowany do pozycji jednego z wielu generatorów brzmień, a także poddawany różnorodnym eksperymentom. Nastąpił proces eksploatacji jego dynamicznych, artykulacyjnych i kolorystycznych możliwości. W twórczości XX-wiecznych kompozytorów związanych z Górnym Śląskiem muzyka fortepianowa stanowiła znaczący, choć nie pierwszoplanowy nurt. Na przestrzeni lat powstawało wiele zróżnicowanych stylistycznie dzieł, zarówno solowych, kameralnych, jak i z fortepianem w funkcji dopełniającej rozbudowaną tkankę orkiestrową. Szczególnie interesujące utwory powstawały w latach 60. i 70., a więc w czasie intensywnej asymilacji awangardowych prądów muzyki europejskiej. Wiele z tych utworów prezentowanych było na koncertach z cyklu „Śląska Trybuna Kompozytorów” — forum organizowanym w Katowicach od 1973 roku. W niniejszym artykule przedstawione zostały kompozycje: Mutanza per pianoforte (1968) Witolda Szalonka, Capriccio-Fantasia nr 2 na dwa fortepiany (1975) Jana Wincentego Hawela, Musica per Ensemble MW2 na flet, wiolonczelę i jeden lub dwa fortepiany (1970) Edwarda Bogusławskiego, Inspiracje na głos żeński, perkusję, fortepian i dwie taśmy magnetofonowe (1972) Ernesta Małka, Mała sonata na fortepian (1975) Bolesława Woytowicza oraz Tema con variazioni na fortepian (1965) Władysławy Markiewiczówny. Kompozycje te ukazują różnorodne postawy twórcze wobec możliwości fortepianu. Są to utwory reprezentujące nurt neoklasyczny, jak i dzieła wykorzystujące preparację instrumentu, efekty sonorystyczne, a także aleatoryczną koncepcję montażu oraz elementy grafiki muzycznej.
    For several centuries the piano was considered to be the most universal instrument. In the second half of the 20th century its role changed. The melodic and virtuosic instrument has been reduced to one of many sound generators and subjected to a variety of experiments. In this process its dynamic, articulating and coloring capabilities have been exploited. In the works of the twentieth century composers associated with Upper Silesia, piano music was significant but never a mainstream. Over the years, many stylistically varied works have been created, not only solo or chamber music, but also with piano complementing the extensive orchestral part. Particularly interesting pieces were composed in the 1960s and 1970s, during the intensive assimilation of the avant-garde trends of European music. Many of these works were presented during the concerts of the cycle “Silesian Composers’ Tribune” — organized in Katowice since 1973. This article presents works composed by Witold Szalonek (Mutanza per pianoforte — 1968), Jan Wincenty Hawel (Capriccio-Fantasia no 2 for two pianos — 1975), Edward Bogusławski (Musica per Ensemble MW2 for flute, cello and one or two pianos — 1970), Ernest Małek (Inspirations for female voice, drums, piano and two tapes — 1972), Bolesław Woytowicz (Little Sonata for piano — 1975) and Władysława Markiewiczówna (Tema con variazioni for piano — 1965), showing a variety of creative attitudes towards the piano. These pieces represent both neoclassical currents and works utilizing prepared instruments, sonoristic effects, as well as aleatory assembly concept and elements of graphic music scores.
    Źródło:
    Aspekty Muzyki; 2018, 8; 335-359
    2082-6044
    Pojawia się w:
    Aspekty Muzyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przydatność tomografii komputerowej jamy brzusznej z rekonstrukcją wielopłaszczyznową i trójwymiarową w diagnostyce skomplikowanych wad układu moczowego u dzieci
    Usefulness of abdominal computed tomography with multiplanar and three-dimensional reconstruction in the diagnosis of complex malformations of the urinary tract in children
    Autorzy:
    Wachnicka-Bąk, Anna
    Jobs, Katarzyna
    Jung, Anna
    Koziński, Piotr
    Bogusławska-Walecka, Romana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033252.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    children
    computer tomography
    diagnostics
    malformations
    urinary tract
    układ moczowy
    dzieci
    diagnostyka
    wady rozwojowe
    tomografia komputerowa
    Opis:
    Modern diagnostics of kidneys and urinary tract defects in children covers a wide range of examination, first of all of diagnostic imaging. They are designed mainly to detect specific diseases but they are also useful in monitoring treatment, predicting the risk of developing chronic kidney disease and its multiorgan long-term effects. The correct interpretation of images of the urinary system requires the knowledge of kidneys, ureters, bladder and urethra, anatomy with all kinds of the most common varieties of their construction. Malformations of the urinary tract are the most common congenital anomalies. Most of them are asymptomatic, which may hinder the identification and implementation of appropriate procedure. Early diagnosis and appropriate treatment of urinary tract defects is essential in prognosis, gives a chance to maintain renal function, and thus to normal development of the child. The article describes the cases of clinical diagnostic steps successively achieved in particular health problem, In which the key element proved to be computed tomography (TK). TK allows a good assessment of the anatomy of the kidney and urinary tract. Progress in the field of diagnostic imaging and the prospect of new technical possibilities of tests gives clinicians many diagnostic and therapeutic opportunities and helps to improve the standard of care in children with nephrological problems.
    Nowoczesna diagnostyka wad nerek i układu moczowego u dzieci obejmuje szeroki zakres badań, przede wszystkim obrazowych. Mają one na celu wykrycie określonych nieprawidłowości anatomicznych, ale znajdują również zastosowanie w monitorowaniu ich leczenia, przewidywaniu zagrożenia rozwojem przewlekłej choroby nerek i jej wielonarządowych odległych skutków. Właściwa interpretacja obrazu układu moczowego możliwa jest jedynie pod warunkiem dokładnej znajomości anatomii obrazowej nerek, moczowodów, pęcherza moczowego i cewki moczowej, wraz ze wszelkiego rodzaju najczęściej spotykanymi odmianami ich budowy. Wady układu moczowego to najczęściej występujące anomalie wrodzone. Większość z nich ma przebieg bezobjawowy, co może utrudniać rozpoznanie i wdrożenie odpowiedniego postępowania. Dlatego też wczesne postawienie diagnozy i właściwe leczenie wad dróg moczowych ma podstawowe znaczenie dla rokowania, daje szansę na utrzymanie funkcji nerek, a tym samym prawidłowy rozwój dziecka. Przedstawione w pracy opisy przypadków ukazują kolejne etapy diagnostyki konkretnego problemu zdrowotnego, w którym kluczowym elementem okazało się wykonanie badania tomografii komputerowej (TK). TK pozwala na bardzo dobrą ocenę anatomii nerek i dróg moczowych, która umożliwia dokładne określenie anomalii rozwojowych układu moczowego, a co za tym idzie – ustalenie pewnego rozpoznania. Daleko idący postęp w dziedzinie diagnostyki obrazowej i perspektywa nowych możliwości technicznych wykonywanych badań daje klinicystom wiele możliwości diagnostyczno-terapeutycznych i przyczynia się do podwyższenia standardu opieki nefrologicznej u dzieci.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 1; 71-77
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies