Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Bishops" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 301
Tytuł:
John Paul II and Bishops’ Conferences: Communion and Collegiality
Autorzy:
Bunge, Alejandro W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668590.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
The Bishops’ Conferences
bishops collegiality
ecclesial communion
John Paul II
Opis:
John Paul II has presented the Bishops’ Conference both in his large teaching about bishop’s ministry and his legislative role. In his genuine teaching about that, Pope using precise theological and legal terms, strengthen the theological and juridical nature of the Bishops’ Conferences. In this article a detailed analysis is made of the first fifteen years of teaching of the Pope John Paul II about the Episcopal Conferences communion and collegiality. The main sources of this paper are Apostolic Letter Apostolos Suos, that clarifies the theological and legal nature of Bishops’ Conferences, and Directory for the Pastoral Ministry of Bishops Apostolorum Successores, which refers to Bishops’ Conferences as instruments of communion in the Church and alive expression of bishop collegiality at the extent that it is their responsibility.
John Paul II has presented the Bishops’ Conference both in his large teaching about bishop’s ministry and his legislative role. In his genuine teaching about that, Pope using precise theological and legal terms, strengthen the theological and juridical nature of the Bishops’ Conferences. In this article a detailed analysis is made of the first fifteen years of teaching of the Pope John Paul II about the Episcopal Conferences communion and collegiality. The main sources of this paper are Apostolic Letter Apostolos Suos, that clarifies the theological and legal nature of Bishops’ Conferences, and Directory for the Pastoral Ministry of Bishops Apostolorum Successores, which refers to Bishops’ Conferences as instruments of communion in the Church and alive expression of bishop collegiality at the extent that it is their responsibility.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2013, 3, 1
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Beziehungen der Bischofsstadt Fischhausen zur bischöflichen Residenz
Relations Between the Bishop’s Town Fischhausen (Rybaki) and the Bishop’s Residence
Autorzy:
Jähnig, Bernhart
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1194225.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
bishops
the seat of the bishop
Sambia
Opis:
Fischhausen is situated in the northern part of the Vistula Lagoon. It was set up in the territory of the Sambian bishopric. The foundation privilege for this town was issued in 1299 by the bishop Siegfried von Regenstein. The bishop’s castle was also situated there. The bishop of Sambia was the ruler of the town until the period of the Reformation. The first privilege was renewed in a slightly modified form in 1305. The first settlers arrived from Stralsund. In ca. 1305 there existed about forty households there. The first installations included a mill, which had existed even before the town was set up, and an inn. The first town council’s regulation is dated on 1694. Amber was collected in the vicinities of the town, which was later sold to the Grand Steward in Königsberg. It was not until the 16th century that Duke Albrecht, who in 1525 became the ruler of the town, permitted seaborne grain trade. Grain trade was hindered by officials from the neighbouring states. The first guilds appeared in the 16th century – they included mainly clothiers, potters, tailors and shoemakers. In the town there was also a parish church. Not much can be said in reference to the political system of the town. After 1525 the position of the Vogt (mayor) was introduced.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2017, 82, 2; 41-50
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Depositio Episcoporum - katalog biskupów misyjnych, pomorskich, kamieńskich i szczecińsko-kamieńskich
Depositio Episcoporum Catalogue of missionary bischops, Pomerania, Kamien and Szczecin-Kamien
Autorzy:
Krzystek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010415.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
bishops of Szczecin – Kamien
bishops of Kamien
Pomeranian bishops
missionary bishops
plaques
catalog
biskupi szczecińsko-kamieńscy
biskupi kamieńscy
biskupi pomorscy
biskupi misyjni
tablice
katalog
Opis:
Nawiązując do znanego już w starożytności zwyczaju, w katedrze szczecińskiej umieszczono dwie tablice wykonane z białego marmuru, na których znajdują się imiona biskupów misyjnych, pomorskich i kamieńskich, a także biskupów i arcybiskupów szczecińsko-kamieńskich. Depositio episcoporum, czyli katalog, lista zmarłych biskupów, należy do praktyki Kościołów lokalnych czasu starożytności i średniowiecza. Katalogi te stanowiły najstarsze źródło w ustaleniu sukcesji apostolskiej, co dowodzi wierności autentycznej nauce Chrystusa. Ukazanie związku Kościoła lokalnego z Kościołem powszechnym jest świadectwem rangi biskupstwa, a potwierdzenie jego dawności przez wykazanie pełnego „rodowodu” uzasadnieniem, że poprzez sukcesję swój autorytet czerpie z trwania w źródle chrześcijaństwa. Tablica nr 1 obejmuje lata 968–1544. Katalog przedstawia 24 biskupów i 7 elektów. Obok imienia biskupa umieszone zostały lata pontyfikatu oraz rok śmierci. Spis obejmuje biskupów misyjnych z czasów pierwszych Piastów, w których władaniu znalazły się ziemie nad Odrą i Bałtykiem (przełom wieków X i XI), a także biskupów misyjnych z XII wieku, ze św. Ottonem z Bambergu na czele. Kolejne dwa tytuły przedstawiają biskupów pomorskich i biskupów kamieńskich do czasu reformacji. Tablica nr 2 rozpoczyna kolejny etap historii Kościoła, od 1544 roku do czasów nam obecnych. Tablica ta różni się zasadniczo od pierwszej. Depositio episcoporum pojawia się dopiero od 1972 roku (po 428 latach przerwy) pod tytułem episcopi et archiepiscopi sedinenses-caminenses. Ten katalog biskupów poprzedza zapis o jurysdykcji kościelnej, która nieprzerwanie trwała od chwili zlikwidowania katolickiej organizacji kościelnej – po śmierci ostatniego biskupa kamieńskiego Erazma w 1544 roku – aż do erygowania diecezji szczecińsko-kamieńskiej w 1972 roku. Treść tablicy uwidacznia nieprzerwaną ciągłość jurysdykcyjną, czyli troskę i opiekę Stolicy Apostolskiej nad Kościołem zachodniopomorskim pomimo braku jego pełnych organizacyjnych struktur. Artykuł uzasadnia historycznie treść deposito episcoporum, a także podaje uwagi metodyczne o jego opracowywaniu i odczytywaniu. W pracy zostały omówione elementy teologiczno-symboliczno-dekoratywne katalogu biskupów. Umieszczenie tablic w szczecińskiej katedrze w 2015 roku, w jubileusz 875-lecia ustanowienia pierwszego na tych ziemiach biskupstwa pomorskiego z siedzibą w Wolinie (1140), jest wyrazem wielowiekowej kontynuacji misji Kościoła powszechnego, a także świadectwem naszej wspólnoty wiary z przeszłymi pokoleniami, tożsamości i historycznej ciągłości.
Referring to the already known in ancient custom of the Cathedral of Szczecin placed two tables made of white marble, on which are the names of the bishops of the mission, and Pomeranian Kamien, as well as bishops and archbishops of Szczecin – Kamien. Depositio episcoporum, which is a directory, list of deceased bishops, should be to practice the local churches of ancient and medieval time. These directories were the oldest source in determining the apostolic succession, which proves faithful to the authentic teaching of Christ. Showing the relationship of the local Church with the universal Church is a testament to the rank of bishopric and the confirmation of its antiquity by demonstrating a complete origin justification, that through the succession of his authority derives from the duration of the source of Christianity. Plaque 1 covers the years from 968 to 1544 years. The catalog presents 24 bishops and 7 Elect. In addition to the name of the bishop subsequently entered were the years of his pontificate, and year of death. It covers the missionary bishops from the time of the Piast Dynasty, which ruled lands were on the Oder and the Baltic Sea (late X/XI century), as well as missionary bishops from the twelfth century with St Otto of Bamberg at the helm. The next two titles represent the Pomeranian bishops and bishops of Kamien until the Reformation. Plaque 2 begins the next stage of the Church’s history from 1544 years to the time of our present. It is fundamentally different from the first. Depositio episcoporum appears only in 1972 (after a 428 year hiatus) called episcopi et archiepiscopi sedinenses-caminenses. This directory bishops precedes a record of ecclesiastical jurisdiction, which lasted continuously since the elimination of the Catholic church organization – after the death of the last bishop of Kamien Erasmus in 1544 – until the erection of the Diocese of Szczecin – Kamien in 1972. The content of the plaque reveals an unbroken continuity of jurisdiction, that is, care and attention of the Holy See over the western Church despite the absence of its full organizational structures. Article justifies historically the content deposito episcoporum, and also provides methodological notes in its development and reading. In this work they are discussed elements of the theological-symbolic and decorative directory bishops. Placing plaques in Szczecin cathedral in 2015, the 875 anniversary of the first to establish on these lands Pomeranian bishopric based in Wolin (1140) is an expression of centuries of continuing the mission of the universal Church, as well as a testimony of our faith community with past generations, identity and historical continuity.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2016, 1; 69-90
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Death of the Płock bishops in the Nazi camp in Działdowo
Autorzy:
Graczyk, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668513.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Płock bishops
Nazi camp
Działdowo
Soldau camp
Nowowiejski
Wetmański
martyrdom
Opis:
In September 1939 in Działdowo the Nazis established a transit camp for the war prisoners of the Polish September Campaign of 1939 in the former barracks of the 32 infantry regiment on Grunwaldzka Street. At the turn of 1939 and 1940 the police and the SS authorities in Königsberg transformed the Działdowo camp into the transit camp „Durchgangslager“. Priests imprisoned in the Działdowo camp from autumn 1939 to autumn 1941 constituted a special group of political prisoners. The archbishop Antoni Julian Nowowiejski and the bishop Leon Wetmański, Płock bishop suffragan, were brought to the Działdowo camp in 1941. The Płock bishops quickly became spiritual guides and the support for the prisoners in difficult moments of camp life. In order to prevent their contacts with the prisoners, the bishops were put in a separate cell number 12. They were subjected to different kinds of moral and physical torture, including the attempt to profane the cross. Difficult living conditions in the camp soon led to the death of the Płock priests: the archbishop Antoni Julian Nowowiejski died on 28 May 1941 and the bishop Leon Wetmański died on 10 October 1941. Apart from them, 47 priests and 1 seminarian lost their lives in the Działdowo camp in 1939–1945.
In September 1939 in Działdowo the Nazis established a transit camp for the war prisoners of the Polish September Campaign of 1939 in the former barracks of the 32 infantry regiment on Grunwaldzka Street. At the turn of 1939 and 1940 the police and the SS authorities in Königsberg transformed the Działdowo camp into the transit camp „Durchgangslager“. Priests imprisoned in the Działdowo camp from autumn 1939 to autumn 1941 constituted a special group of political prisoners. The archbishop Antoni Julian Nowowiejski and the bishop Leon Wetmański, Płock bishop suffragan, were brought to the Działdowo camp in 1941. The Płock bishops quickly became spiritual guides and the support for the prisoners in difficult moments of camp life. In order to prevent their contacts with the prisoners, the bishops were put in a separate cell number 12. They were subjected to different kinds of moral and physical torture, including the attempt to profane the cross. Difficult living conditions in the camp soon led to the death of the Płock priests: the archbishop Antoni Julian Nowowiejski died on 28 May 1941 and the bishop Leon Wetmański died on 10 October 1941. Apart from them, 47 priests and 1 seminarian lost their lives in the Działdowo camp in 1939–1945. 
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2013, 3, 2
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Exiled Bishops of Constantinople from the Fourth to the Late Sixth Century
Autorzy:
Kosiński, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682330.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Byzantium
Byzantine Church
bishops of Constantinople (4–6 c.)
Opis:
A number of cases of the bishops of Constantinople exiled over a period until as late as the close of the 6th century prove the fact that the rulers would always make an effort to remove the deposed bishops from the City, even though relocating the latter to specific destinations did not always have to be the case. In the 4th century, the bishops could withdraw to suburban districts or settle at their own estates, and it was not until the 5th century that depositions of the metropolitan bishops would involve, in principle, being deported to a specific place of exile. The purpose behind banishing a bishop from the City and putting him under supervision at a certain location was to prevent him from exerting any influence on the faithful in Constantinople. It should be also noted that sending a person into exile was a form of punishment, especially when the destination was a remote location exposed to harsh weather conditions or the threat of sudden incursions by bands of nomads or brigands. Results of an analysis of the accessibility of exile destinations provide substantial evidence for an overwhelming proportion of inland urban localities. Although many of such places would be located along or near various roads, they were generally situated far from the coast or the main routes to Constantinople.  
Źródło:
Studia Ceranea; 2015, 5; 231-247
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konferencja Episkopatu Polski wobec lustracji duchowieństwa
Polish Bishops’ Conference and lustration of clergy
Autorzy:
Delong, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030323.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
lustracja
episkopat polski
służba bezpieczeństwa
lustration
polish bishops’ conference
security service
Opis:
W artykule przedstawiono stanowisko Konferencji Episkopatu Polski w kwestii lustracji duchowieństwa, która pojawiła się w polskiej debacie publicznej w związku z oskarżeniami o współpracę niektórych duchownych ze służbami komunistycznymi. Problem lustracji duchowieństwa został wywołany głównie przez sprawę arcybiskupa Stanisława Wielgusa. Postawa Kościoła hierarchicznego wobec problemu lustracji duchowieństwa spotykała się z nieraz z bardzo krytyczną oceną. Nie brakuje opinii, że sprawa nie została wyjaśniona do końca i właściwie. W publikacji zastosowano podejście i metody badawcze właściwe dla nauk o polityce i administracji, w tym analizę źródeł, analizę systemową oraz metodę genetyczno-historyczną.
This paper attempts to analyse the stance of the Polish Bishops’ Conference on the subject of lustration of clergy. The issue emerged in Polish public debate, due to allegations that certain clergymen co-operated with communist secret service. In the after-war period, the Polish Church was a subject of repressions and advanced surveillance from the Security Service functionaries. The issue of lustration of clergy emerged mainly in connection with the case of archbishop Stanisław Wielgus. The research approach and methods appropriate to political and administrative sciences were used, including source analysis, system analysis and a genetic-historical method. The stance of Polish Church hierarchy towards the lustration of clergy was often criticised. There are many opinions implying that the problem was not clarified entirely and properly.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2020, 3(64); 23-34
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orędzie biskupów polskich do biskupów niemieckich jako krok do unormowania stosunków polsko-niemieckich
Letter of Reconciliation of the Polish Bishops to the German Bishops as a Step Towards Normalizing Polish-German Relations
Autorzy:
Wójcik, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954656.pdf
Data publikacji:
2021-12-22
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Letter of Reconciliation of the Polish Bishops to the German Bishops
Polish-German relations
cardinal Stefan Wyszyński
Bolesław Kominek
orędzie biskupów polskich do biskupów niemieckich
relacje polsko-niemieckie
kardynał Stefan Wyszyński
Opis:
Kwestia pojednania polsko-niemieckiego po 1945 roku oraz działania podejmowane przez obie strony, w celu osiągnięcia nici porozumienia, niewątpliwie powiązane są z działaniami Kościoła Katolickiego w Polsce i kierującego nim kardynała Stefana Wyszyńskiego. Orędzie biskupów polskich do biskupów niemieckich, jest symbolem przebaczenia i chęcią odbudowy relacji pomiędzy narodem polskim i niemieckim. Krok jaki wykonali zwierzchnicy Kościoła w Polsce wobec strony niemieckiej przyczynił się do unormowania, a z czasem do podjęcia wzajemnych stosunków polsko-niemieckich. Celem pracy jest ukazanie istoty Orędzia biskupów polskich oraz ukazanie reakcji obydwu stron na działania podjęte przez hierarchów kościelnych. W pracy dość szczegółowo przedstawione są relacje polsko- niemieckie przed publikacją Orędzia biskupów polskich do biskupów niemieckich, a także sytuacja po publikacji listu. Artykuł przedstawia chronologicznie proces przygotowania listu, oraz idee jakie przyświecały autorom przełomowego dzieła. Artykuł przedstawia z jakimi problemami po publikacji Orędzia musiał się zmierzyć Kościół Katolicki w Polsce i jego kierownictwo. Ukazane zostały również działania propagandowe i antykościelne, mające zniszczyć zaufanie ludzi do Kościoła i kard. Stefana Wyszyńskiego. Praca pokazuje jak ważnym momentem w dziejach relacji polsko-niemieckich jest publikacja Orędzia biskupów polskich, która to stała się podwaliną pod poprawę a z czasem także i nawiązaniem stosunków międzysąsiedzkich. Praca opisuje temat wielokrotnie poruszany przez innych autorów, lecz zawiera nowe, powstałe z biegiem lat informacje dotyczące istoty tego ważnego dzieła.
The issue of Polish-German reconciliation after 1945 and the actions of both parties to reach an agreement are undoubtedly related to the activities of the Catholic Church in Poland and of Cardinal Stefan Wyszyński, who led it. Letter of Reconciliation of the Polish Bishops to the German Bishops is a symbol of forgiveness and the will to rebuild relations between the Polish and German nations. The step taken by the leaders of the Church in Poland towards the German side contributed to the normalization and, with time, of establishing mutual Polish-German relations. The aim of the work is to show the essence of the Polish bishops letter and showing the reaction of both sides to the actions taken by the church hierarchs. At work, Polish-German relations are quite fast before the publication of the Polish Orbis to German bishops, as well as the situation after the publication of the letter. The article presents the process of preparing the letter in chronological order, as well as the ideas that guided the authors of the breakthrough work. The article presents what problems after the publication of Lub, the Catholic Church in Poland and its leadership had to face. There were also shown responses to propaganda and anti-church trust in people towards the Church and Cardinal Stefan Wyszyński. The work shows how important a moment in the history of Polish-German relations is the publication of the letter of the Polish bishops, which is to become the basis for the improvement and, over time, the establishment of relations between neighbors. The work describes a topic repeatedly raised by other authors, but contains new information, developed over the years, about the essence of this important work.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2021, 20, 1; 121-136
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synod biskupów wyrazem kolegialnej troski o Kościół
Synod of Bishops together with collegial care for the Church
Autorzy:
Borucki, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233657.pdf
Data publikacji:
2022-10-15
Wydawca:
Teologiczne Towarzystwo Naukowe Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku
Tematy:
Second Vatican Council
Synod of Bishops
Sobór Watykański II
Synod Biskupów
Opis:
Refleksja Soboru Watykańskiego II nad episkopatem oraz integralnie z nią związaną zasadą kolegialności stała się ważnym fundamentem teologicznym dla powstania instytucji Synodu Biskupów, a także dla określenia roli i znaczenia tejże instytucji w Kościele posoborowym. Instytucja Synodu Biskupów została powołana przez papieża Pawła VI motu proprio Apostolica sollicitudo z 15 września 1965 r. Jest to z jednej strony dokument erygujący instytucję, a jednocześnie zawiera on elementy normatywne oraz doktrynalne na temat Synodu Biskupów. Synod Biskupów od samego początku swojego istnienia był postrzegany jako miejsce spotkania oraz dialogu Biskupa Rzymskiego i episkopatu. Analizując podstawy prawne regulujące zadania oraz strukturę instytucji Synodu Biskupów należy wymienić następujące dokumenty: motu proprio Apostolica sollicitudo, które stworzyło instytucję; kanony Kodeksu prawa kanonicznego z 1983 r. na temat Synodu Biskupów; regulaminy dotyczące funkcjonowania instytucji: zatwierdzony przez Pawła VI regulamin z 1966 r. wraz z nowelizacjami z 1969 i 1971 r., regulamin zatwierdzony przez papieża Benedykta XVI z 2006 r., oraz aktualnie obowiązujący regulamin zatwierdzony przez papieża Franciszka z 2018 r. Zebrania Synodu Biskupów mogą mieć różny charakter. Konstytucja apostolska Episcopalis communio papieża Franciszka z 2018 r. wyróżnia trzy rodzaje zgromadzeń Synodu Biskupów: Zwyczajne Zebranie Ogólne, jeżeli rozpatrywane są sprawy dotyczące dobra Kościoła powszechnego; Nadzwyczajne Zgromadzenie Ogólne, jeśli kwestie, które mają być ujęte, dotyczą dobra Kościoła powszechnego i wymagają pilnego rozpatrzenia; Zgromadzenie Specjalne, jeśli przedmiotem obrad są kwestie dotyczące głównie jednego lub więcej określonych obszarów geograficznych. Jeżeli jednak Biskup Rzymski uzna to za stosowne, szczególnie ze względów ekumenicznych, może zwołać zgromadzenie synodalne według innego, uznanego przez siebie trybu. W latach 1967–2022 było zwołanych trzydzieści Synodów Biskupów, w tym szesnaście zwyczajnych zgromadzeń ogólnych, trzy zgromadzenia nadzwyczajne, dziesięć zgromadzeń specjalnych oraz jeden poświęcony sytuacji duszpasterskiej w Holandii.
The reflection of the Second Vatican Council on the episcopate and the principle of collegiality connected with it became an important theological foundation for the establishment of the institution of the Synod of Bishops, as well as for the definition of the role and importance of this institution in the post-conciliar Church. The institution of the Synod of Bishop was established by Pope Paul VI, motu proprio Apostolica sollicitudo on September 15, 1965. On the one hand, it is a document establishing the institution, and at the same time it contains normative and doctrinal elements on the subject of the Synod of Bishops. From the very beginning of its existence, the Synod of Bishops was perceived as the place of meeting and dialogue between the Roman Pontiff and the episcopate. When analyzing the legal basis regulating the tasks and structure of the institutions of the Synods of Bishops, the following document should be mentioned; motu proprio Apostolica sollicitudo, witch created the institution; the canons of the 1983 Code of Canon Law on the Synod of Bishops; regulations regarding the functioning of the institution; the regulations of 1966 approved by Paul VI together with the amendments of 1969 and 1971, regulations approved by Pope Benedict XVI of 2006, and the regulations currently in force approved by Pope Francis of 2018. Meeting of the Synod of Bishops may be of a different character. The Apostolic Constitution Episcopalis communio of Pope Francis of 2018 distinguishes three types of assembly of the Synod of Bishops: Ordinary General Assembly when matters concerning the common Church are being considered; The Extraordinary General Assembly, if the matters to be dealt with concern the goad of the universal Church and require urgent consideration; Special Assemblies where the agenda is primarily one or more specific geographic areas. If, however, the Roman Pontiff deems it appropriate, especially for ecumenical reasons, he may convene a synodal assembly according to another procedure which he deems. From 1967 to 2022, thirty Bishops’ Synods were convened, including sixteen ordinary general assemblies, three extraordinary assemblies, ten special assemblies and one dedicated to the pastoral situation in the Netherlands.
Źródło:
Studia Włocławskie; 2022, 24; 429-453
1506-5316
2449-8777
Pojawia się w:
Studia Włocławskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 301

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies