Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Bertolt Brecht" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Bertolt Brecht? „Il n’y a pas de hors-texte”
    Autorzy:
    Karasińska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392837.pdf
    Data publikacji:
    2009-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Opis:
    With his theory of the epic theatre and its most important category V-Effekt, Bertolt Brecht can be included within precursors of the current of modern reflection on discourse, crisis of representation and transitivity of that which is literary with that which is theatrical, the stage character of the text and textuality of the stage. Disproving of the role of mimesis, the importance of quotation and repetition as rudimentary acting strategy, replacement of great narrations with a fragment, joining a work and a commentary, intertextual games, metatextuality and metatheatricality as a foundation of stage aesthetics encourage us to locate Brecht’s theatrical output in the context of reflection of Deridda, Foucault and Barthes.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2009, 12; 119-129
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Transgresje i transpozycje myśli Brechta w sztukach Rolanda Schimmelpfenniga
    Transgressions and Transpositions of Brecht’s ideas in the Plays by Roland Schimmelpfennig
    Autorzy:
    Feliszewski, Zbigniew Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/467528.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Roland Schimmelpfennig, Bertolt Brecht, transgresje, sztuka dydaktyczna, techniki wyobcowania
    Roland Schummelpfennig
    Bertolt Brecht
    transgresje
    sztuka dydaktyczna
    techniki wyobcowania
    Roland Schimmelpfennig, Bertolt Brecht, trangression, Lehrstück, alienation effect
    Roland Schimmelpfennig
    transgression
    Lehrstück
    alienation effect
    Opis:
    The author of this article attempts to assess the influences of Brecht’s theory on the literary production by contemporary German playwright Roland Schimmelpfennig. The author follows their transgressions and transpositions based on selected examples of his plays. Referring to the definition of transgression given by Grzegorz Petrek, he attempts to analyse such issues as acting, alienation, the meaning of text and image in Brecht’s drama, as well as its didactic and political potential. With regard to drama and theatre in German, Schimmelpfennig has been under an immense influence of Brecht’s ideas and practices.
    Autor niniejszej pracy bada wpływy myśli Bertolta Brechta na twórczość dramatyczną współcześnie tworzącego Rolanda Schimmelpfenniga, śledząc ich przesunięcia, transgresje i transpozycje na wybranych przykładach oraz odwołując się do wywiadów i wykładów autora. W oparciu o definicję transgresji zaproponowaną przez Grzegorza Petrka podejmuje próbę usytuowania zagadnień gry aktorskiej, wyobcowania, roli tekstu i obrazu w dramacie, jego dydaktycznego i politycznego potencjału. Wobec tradycji niemieckojęzycznego dramatu i teatru, Schimmelpfennig po dziś dzień znajduje się pod niemałym wpływem idei i praktyki stworzonej przez Brechta.
    Źródło:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2019, 39; 87-98
    1508-6305
    2544-3186
    Pojawia się w:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Studia nad historią. Brechtowskie filmy Radu Judego
    Studies on History: Radu Jude’s Brechtian Films
    Autorzy:
    Biliński, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27311684.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Radu Jude
    Rumunia
    Bertolt Brecht
    rekonstrukcja
    efekt obcości
    intertekstualność
    Romania
    reconstruction
    distancing effect
    intertextuality
    Opis:
    Artykuł jest poświęcony twórczości Radu Judego – rumuńskiego reżysera, który po wyprodukowanym w 2015 r. Aferim! stale eksplorował tematykę historyczną. Autor przedstawia podstawowe koncepcje rozumienia filmu historycznego (odwołując się przy tym do ustaleń Williama Guynna czy Roberta Rosenstone’a) i szkicowo prezentuje estetyczno-narracyjne dominanty nowego kina rumuńskiego XXI w., by na tym tle odczytać dzieła Nie obchodzi mnie, czy przejdziemy do historii jako barbarzyńcy (Îmi este indiferent daca în istorie vom intra ca barbari, 2018) oraz Drukowanymi literami (Tipografic Majuscul, 2020) – dwa fabularne filmy Judego, w których reżyser, wyraźnie inspirując się teorią Bertolta Brechta, rozwija poetykę kina modernistycznego. Skupiając się na problematyce historycznej, którą analizuje za pomocą chwytów refleksywnych, Jude zdecydowanie zrywa z tematycznymi tendencjami kina Rumunii ostatnich kilkunastu lat.
    The article focuses on the work of the Romanian film director Radu Jude, who continued to examine historical topics after completing Aferim! in 2015. The author presents basic concepts of the historical film (with reference to William Guynn’s and Robert Rosenstone’s findings) and gives a brief overview of the dominant aesthetics and narratives of Romanian films produced in the 21st century. In this context, the author analyzes I Do Not Care If We Go Down in History as Barbarians (Îmi este indiferent daca în istorie vom intra ca barbari, 2018) and Uppercase Print (Tipografic Majuscul, 2020) – two feature films in which Jude refers to Bertolt Brecht’s theory and updates the poetics of modernist cinema. By focusing on historical issues, as analyzed with the use of reflexive modes of storytelling, Jude tries not to follow the thematic tendencies of recent Romanian cinema.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2021, 115; 128-150
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Strategische Grenzgängereien: Bertolt Brechts Arbeitsbeziehungen zu Künstlern mit NS-Vergangenheit
    Strategic Border Crossings: Bertolt Brecht’s Working Relationships with Artists with a Nazi Past
    Strategiczne przekraczanie granic: Relacje Bertolta Brechta z artystami o nazistowskiej przeszłości
    Autorzy:
    Hillesheim, Jürgen
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27315988.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Bertolt Brecht
    Nationalsozialismus
    Kontakte
    Strategie
    Karriere
    narodowy socjalizm
    kontakty
    strategia
    kariera
    nationalsozialism
    contacts
    strategy
    career
    Opis:
    Bertolt Brecht wollte von seiner Jugend an ein bedeutender Schriftsteller werden. Dazu gehörte in seinem Selbstverständnis unbedingt der Erfolg: Ansehen, Berühmtheit, Geld, das er mit seiner Dichtung verdienen wollte. Geradezu strategisch plante er seine Karriere. Dabei war eine gewisse moralische Biegsamkeit von Vorteil, die u.a. dazu führte, dass er stets Kontakte zu einflussreichen Persönlichkeiten suchte, ohne sich besonders um deren politische Verortung zu kümmern. Besonders bemerkenswert sind in diesem Zusammenhang seine Kontakte zu Vertretern der nationalsozialistischen Kulturelite, die Brecht seit den späten vierziger Jahren suchte und pflegte. Dem wurde in der Forschung bisher nicht in angemessener Weise nachgegangen. Vielleicht um das Bild Brechts als eines sozialistischen Säulenheiligen nicht in Frage zu stellen?
    Bertolt Brecht już w młodości chciał zostać ważnym pisarzem. W jego rozumieniu warunkiem koniecznym, by to osiągnąć, był sukces: reputacja, sława, pieniądze, które chciał zarobić swoją twórczością. Zaplanował swoją karierę niemal strategicznie. Zaletą była pewna elastyczność moralna, która prowadziła między innymi do tego, że zawsze szukał kontaktów z wpływowymi osobistościami, nie przejmując się zbytnio ich postawą polityczną. Na szczególną uwagę w tym kontekście zasługują jego kontakty z przedstawicielami nazistowskiej elity kulturalnej, o które Brecht zabiegał i które kultywował od późnych lat czterdziestych, co nie zostało jeszcze odpowiednio zbadane. Być może po to, by nie kwestionować wizerunku Brechta jako socjalistycznego świętego?
    Bertolt Brecht wanted to become an important writer from his youth. In his self-image, success was an essential part of this: reputation, fame, money that he wanted to earn with his poetry. He planned his career almost strategically. A certain moral flexibility was an advantage, which led, among other things, to the fact that he always sought contacts with influential personalities without paying particular attention to their political position. Particularly noteworthy in this context are his contacts with representatives of the National Socialist cultural elite, which Brecht had sought and cultivated since the late forties. So far, this has not been adequately investigated in research. Perhaps in order not to question Brecht’s image as a socialist pillar saint?
    Źródło:
    Wortfolge. Szyk Słów; 2023, 7; 1-16
    2544-4093
    Pojawia się w:
    Wortfolge. Szyk Słów
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Begrenzung und Ausgrenzung: Die Mauer in Bertolt Brechts Gedicht Der Blumengarten (1953)
    Ograniczenie i wykluczenie. Mur w wierszu Der Blumengarten Bertolta Brechta (1953)
    Limitation and exclusion: The Wall in Bertolt Brecht’s Poem The Flower Garden (1953)
    Autorzy:
    Hillesheim, Jürgen
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27315970.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Bertolt Brecht
    Buckower Elegien
    DDR
    Mehrdeutigkeit
    Totalitarismus
    Elegie bukowskie
    NRD
    ambiwalencja
    mur
    totalitaryzm
    Buckow Elegies
    GDR
    ambiguity
    wall
    totalitarism
    Opis:
    Von Beginn an zeichnet sich Brechts Dichtung durch eine gewisse Ambivalenz aus. Diese konnte durchaus taktisch motiviert sein, wenn es z.B. darum ging, sich Medien zu erschließen, um erste Werke zu veröffentlichen. Diese Mehrdeutigkeit pflegte Brecht bis zuletzt. Die Buckower Elegien entstanden 1953, vor dem Hintergrund des Arbeiteraufstands vom 17. Juni 1953, der von der sowjetischen Armee gewaltsam beendet wurde. Hier war abermals ein kluges Verhalten Brechts gefragt, der einerseits der DDR viel zu verdanken hatte, andererseits die totalitäre Unterdrückung auch der Kunst nur zu gut wahrnahm. Mit dem Bild eines Blumengartens, der für die DDR steht und von einer Mauer begrenzt wird, die, je nach Sichtweise, verschiedene Funktionen erfüllt, widmet er sich diesem Thema – acht Jahre, bevor tatsächlich eine Mauer gebaut wurde.
    From the beginning, Brecht’s poetry is characterized by a certain ambivalence. This could well be tactically motivated, for example when it came to opening up media in order to publish the first works. Brecht cultivated this ambiguity to the end. The Buckow Elegies were written in 1953 against the background of the workers’ uprising of June 17, 1953, which was violently ended by the Soviet army. Here again intelligent behavior was required from Brecht, who on the one hand owed a lot to the GDR and on the other hand was only too aware of the totalitarian oppression of art. With the image of a flower garden, which stands for the GDR and is bordered by a wall that fulfills different functions depending on one’s point of view, he addresses this topic – eight years before a wall was actually built.
    Już we wczesnej twórczości Bertolta Brechta zaznacza się pewna ambiwalencja, którą z dużym prawdopodobieństwem można uznać za rodzaj strategii: młody Brecht uciekał się do niej, by publikować w wybranych przez siebie mediach. Pisarz pozostał jej wierny do końca. Ambiwalencja charakteryzuje także powstałe w 1953 roku Elegie bukowskie, dla których tło stanowi powstanie wschodnioniemieckich robotników z 17 czerwca 1953 r., brutalnie spacyfikowane przez armię sowiecką. W obliczu tych wydarzeń Brecht musiał działać w sposób strategiczny: z jednej strony zawdzięczał wiele państwu wschodnioniemieckiemu, z drugiej strony aż nazbyt dobrze wiedział, iż w systemie totalitarnym represjonowana jest także twórczość artystyczna. Projektując obraz otoczonego murem kwietnego ogrodu, będącego symbolem NRD, spełniającego w zależności od punktu widzenia różnorakie funkcje, Brecht wprowadza do swojej twórczości motyw muru, i to osiem lat wcześniej, zanim ten faktycznie powstanie
    Źródło:
    Wortfolge. Szyk Słów; 2022, 6; 1-11
    2544-4093
    Pojawia się w:
    Wortfolge. Szyk Słów
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Verfremden und Verdrängen. Die Temperierung der Aggressivität in der politischen Lyrik Bertolt Brechts
    Autorzy:
    Waszak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032724.pdf
    Data publikacji:
    2010-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    przemoc
    rewolucja
    liryka
    Bertolt Brecht
    wyobcowanie
    dekontekstualizacja
    gatunek
    violence
    revolution
    poetry
    alienation
    decontextualisation
    genre
    Gewalt
    Revolution
    Lyrik
    Verfremdung
    Dekontextualisierung
    Gattung
    Opis:
    Revolutionäre Gewalt lässt sich als eine Form der Aggressivität auffassen; freilich als eine solche, die sich diesen Namen selten selbst zulegt. So ist auch von der politischen Lyrik, die die Revolution gutheißt, zu erwarten, dass sie eine direkte Darstellung aggressiver Verhaltensweisen meiden wird. Dies trifft auch auf die Gedichte Bertolt Brechts zu, auch wenn der Autor im Allgemeinen als ein von der Aggression Faszinierter gilt. Mit welchen Mitteln er die politisch konnotierte Aggressivität temperierte, wird im vorliegenden Aufsatz untersucht. Eines von ihnen ist die Verfremdung, die auf der Dekontextualisierung der Handlungen oder auf einem Wechsel der Gattungskonvention beruht. Ein anderes ist die Verdrängung, die sich der ‚klassischen‘ Mittel der Verdichtung und Verschiebung bedient. Abschließend wird nach dem ästhetischen Konzept gesucht, das von den besprochenen Temperierungstechniken impliziert wird.
    Przemoc rewolucyjną można określić jako formę agresywności, taką jednak, która rzadko nadaje sobie samej to imię. Należy zatem oczekiwać, że także polityczna liryka popierająca rewolucję będzie unikać bezpośredniego przedstawiania agresywnych zachowań. Odnosi się to także do liryki Bertolta Brechta, mimo iż ogólnie uchodzi on za autora zafascynowanego agresją. Środki, jakimi temperował konotowaną politycznie agresywność, są przedmiotem analizy niniejszego artykułu. Jednym z nich jest defamiliaryzacja polegająca na dekontekstualizacji akcji lub zmianie konwencji gatunkowej. Drugim jest wyparcie, które posługuje się ‚klasycznymi‘ środkami zagęszczenia i przesunięcia. Pracę kończy poszukiwanie estetycznej koncepcji implikowanej przez omówione techniki temperacji.
    Revolutionary violence may be defined as a form of aggressivity; one, however, that seldom calls itself by that name. It is therefore expectable that political poetry written in favour of the revolution will avoid direct presentation of aggressive behaviour. This applies also to the poems of Bertolt Brecht, even though this author is generally regarded as fascinated by aggression. The means by which he tempered the politically connotated aggressivity will be analysed in this paper. One of them is defamiliarization, consisting in de-contextualizing of actions or in a change of genre convention. Another is repression which makes use of the ‚classical‘ means of condensation and displacement. Finally, it is discussed what aesthetic conception is implied by the presented techniques of tempering.
    Źródło:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2010; 61-83
    2196-8403
    Pojawia się w:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Carola Neher – zapomniana ofiara Wielkiego Terroru
    Carola Neher – a forgotten victim of the Great Terror
    Карола Неер — забытая жертва Большого террора
    Autorzy:
    Kotkiewicz, Aurelia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20433545.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-05
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Карола Неер
    Бертольт Брехт
    нацистский режим
    Большой террор
    Carola Neher
    Bertolt Brecht
    reżim nazistowski
    Wielki Terror
    Nazi regime
    Great Terror
    Opis:
    Artykuł jest poświęcony tragicznej historii życia Caroli Neher — wybitnej aktorki niemieckiej, bliskiej współpracowniczki Bertolta Brechta. W latach 30. uciekła ona z nazistowskich Niemiec do Związku Radzieckiego i stała się jedną z ofiar Wielkiego Terroru. Losy artystki posłużyły jako temat wystawy zorganizowanej przez Międzynarodowe Stowarzyszenie „Memoriał” w 2017 roku oraz spektaklu teatralnego Memoria, wystawionego przez Centrum im. Меyerholda w Moskwie i wyreżyserowanego przez Anastasiję Patłaj.
    Aurelia Kotkiewicz’s article is devoted to the tragic story of Carola Neher’s life. Carola Neher was an extraordinary German actress and a close associate of Bertolt Brecht. In the 1930s, she escaped from the Nazi regime to the Soviet Union, there to become one of the victims of the Great Terror. The fate of Carola Neher was the inspiration for an exhibition put up by the International Memorial Society in 2017 called “Carola Neher’s Theater of Life” and for the theatrical spectacle Memoria, staged by the Меyerhold Center in Moscow and directed by Anastasia Patlai.
    Статья посвящена трагической судьбе Каролы Неер, выдающейся немецкой актрисы, сотрудницы Бертольта Брехта. В 30-е годы прошлого века Неер выехала из нацистской Германии в Советский Союз. Через несколько лет она стала одной из жертв Большого террора. Судьба актрисы легла в основу выставки «Театр жизни Каролы Неер», представленной Международным «Мемориалом» в 2017 году, а также пьесы Memoria, поставленной Анастасией Патлай в Центре им. Мейерхольда в Москве.
    Źródło:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2022, 32; 1-11
    0208-5038
    2353-9674
    Pojawia się w:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Performance, Politics, and Historiography in and out of Time: American Responses to the Paris Commune
    Performans, polityka i historiografia: Amerykańskie reakcje na Komunę Paryską
    Autorzy:
    Kruger, Loren
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32083640.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    anachronizm i ana-chronologia
    Bertolt Brecht
    Ernst Bloch
    Komuna Paryska
    współczesność
    Haymarket
    ruch Occupy
    performans
    anachronism and ana-chronology
    Paris Commune
    contemporaneity
    Occupy Movement
    performance
    Opis:
    American echoes of the Paris Commune have been muffled by the nation’s obsession with freedom at the expense of solidarity, but performative responses to social upheaval, including drama, parades, and protests, have tested the boundaries of public space and multiple temporalities from 1871 to 2021. This article notes traces of the Commune in the writings and performances of nineteenth century American anarchists but analyzes this legacy primarily in the 2012 performance of Brecht’s The Days of the Commune (1949) at New York sites claimed by the Occupy Movement in 2011. It also uses the argument of Brecht’s contemporary Ernst Bloch for cultural action grounded in an understanding of historical disappointment to anticipates setbacks while maintaining hope for future revolution. The paper delineates five theses on the politics of time: 1) the dramatic appeal of the clean break hides the tension between gradual evolution and a sudden event that ruptures the long span of history (Badiou); 2) historiography, the narrative that turns data into evidence, challenges the illusion of objectivity and thus a simple split between timely intervention and untimely interference with the established order (Nietzsche); 3) ana-chronology, the logic of untimeliness reads contemporaneity as companionship between events and agents across different times and places (Barthes); 4) recollecting history requires acts of forgetting, which shatter the constraints of the past to meet demands of the present (Renan, Nietzsche); 5) the politics of time entails the politics of place and thus requires the analysis of multiple temporalitieslayered on one site as well as political acts and performance in distinct places.
    Chociaż amerykańskie echa Komuny Paryskiej zostały stłumione przez narodową obsesję na punkcie wolności kosztem solidarności, to dramaty, manifestacje czy protesty, jako performatywne reakcje na społeczne niepokoje, testują granice przestrzeni publicznej i wielorakość/mnogość czasowości od 1871 do 2021 roku. Autorka tropi ślady Komuny przede wszystkim w Dniach Komuny Brechta (1949) wystawionych w 2012 na nowojorskich ulicach zajętych w 2011 przez ruch Occupy. Wykorzystuje koncepcję współczesnego Brechtowi Ernsta Blocha zakładającą, że zrozumienie historycznych rozczarowań jako podstawa działania kulturowego pozwala antycypować niepowodzenia, zachowując jednocześnie nadzieję na przyszłą rewolucję. Autorka formułuje pięć tez dotyczących polityki czasu: 1) dramaturgiczna atrakcyjność całkowitej przerwy skrywa napięcie między stopniową ewolucją a nagłym wydarzeniem, które rozrywa długą perspektywę historii (Badiou); 2) historiografia, czyli narracja, która przekształca dane w poszlaki, podważa iluzję obiektywności, a tym samym rozróżnienie między przeprowadzoną w porę interwencją a niewczesną ingerencją w ustalony porządek (Nietzsche); 3) ana-chronologia, logika niewczesności, odczytuje współczesność jako współistnienie wydarzeń i podmiotów w różnych czasach i miejscach (Barthes); 4) przypominanie historii wymaga aktów zapominania, które rozsadzają ograniczenia przeszłości, by sprostać wymaganiom teraźniejszości (Renan, Nietzsche); 5) polityka czasu zawiera również politykę miejsca, a zatem wymaga zarówno analizy wielu czasowości spiętrzonych w jednym miejscu, jak i aktów politycznych oraz działań w różnych miejscach.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 4; 79-100
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Gespräch über Bäume“. Kleine Geschichte eines Missverständnisses
    „Rozmowa o drzewach”. Mała historia pewnego nieporozumienia
    “A Conversation about Trees”. A Short History of One Misunderstanding
    Autorzy:
    Rduch, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1627911.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-28
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Bertolt Brecht
    Gespräch über Bäume
    Geschichte der deutschen Literatur
    das 20. Jahrhundert
    Politik
    rozmowa o drzewach
    historia literatury niemieckiej
    wiek XX
    polityka
    a conversation about trees
    German literature history
    20th century
    politics
    Opis:
    Im Artikel wird die Geschichte des Topos „Gespräch über Bäume“ in der deutschsprachigen Literatur skizziert. Der Autor analysiert Bertolt Brechts Gedicht An die Nachgeborenen, dem die Phrase „Gespräch über Bäume“ entnommen wurde, und präsentiert an ausgewählten Beispielen das Funktionieren des Topos in unterschiedlichen literaturgeschichtlichen Kontexten nach 1945. Er verweist dabei darauf, dass die Verbreitung des Topos durch interpretatorische Missverständnisse begünstigt wurde. Viele Benutzer des Topos ignorierten nämlich den Zusammenhang, in dem das „Gespräch über Bäume“ in dem Brechtschen Gedicht steht.
    W artykule została naszkicowana historia toposu „Gespräch über Bäume“ („rozmowa o drzewach“) w literaturze niemieckojęzycznej. Autor analizuje wiersz Bertolta Brechta An die Nachgeborenen (Do urodzonych już potem), z którego pochodzi fraza „Gespräch über Bäume”, i prezentuje funkcjonowanie tego toposu na wybranych przykładach w różnych kontekstach historycznoliterackich po 1945 roku. Wskazuje przy tym na fakt, że do popularności toposu przyczyniły się błędne interpretacje wiersza.
    The article outlines the history of the literary topos “Gespräch über Bäume” (“a conversation about trees”) in German-language literature. The author analyses Bertolt Brecht’s poem, An die Nachgeborenen (To Those Who Follow in Our Wake), which is the source of the phrase “Gespräch über Bäume,” and presents the functioning of this topos on the chosen examples in various historical and literary contexts after 1945. The author also points to the fact that misinterpretations of the poem contributed to the popularity of this topos.
    Źródło:
    Wortfolge. Szyk Słów; 2017, 1; 99-113
    2544-4093
    Pojawia się w:
    Wortfolge. Szyk Słów
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies