Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Berlusconi" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Rok 1973, czyli zamek krzyżujących się losów
The Year 1973, or the Castle of Intersecting Destinies
Autorzy:
Brożek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32084571.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Tik Tok
analfabetyzm
Italo Calvino
Silvio Berlusconi
Pier Paolo Pasolini
Opis:
Rok 1973 staje się symbolicznym punktem wyjścia do podróży wraz z gronem włoskich intelektualistów po z pozoru niepowiązanych ze sobą wydarzeniach i miejscach. Tak jak kolejne kilkusekundowe narracje na Tik Toku, tak kolejne akapity tekstu przyciągają uwagę, aby po chwili zmienić nurt i kierunek. Tekst stara się płynąć strumieniem informacji nie dając czasu na refleksję. Czy nowe modele myślenia karmione przez sztuczną inteligencję prowadzą nas z powrotem do paleolitycznych jaskiń? Świat oparty na mediach algorytmicznych przypomina zamek krzyżujących się losów: miejsce, w którym współcześni analfabeci spotykają się, aby oglądać w ciszy kolejne karty tiktokowych narracji.
The year 1973 becomes a symbolic departure point for a journey undertaken together with a group of Italian intellectuals to seemingly unconnected events and locations. Just like successive several seconds long TikTok narrations, consecutive paragraphs of this text draw attention to the need to change both current and direction. The presented text attempts to flow in the manner of a stream of information without allowing time for reflection. Do new models of thinking, nourished by artificial intelligence, take us back into Stone Age caves? A world based on algorithmic media resembles a castle of crisscrossing fates, in which contemporary illiterates meet to examine in silence successive pages of TikTok narratives.
Źródło:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 342, 3; 144-146
1230-6142
2956-9214
Pojawia się w:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leadership in Times of Populism: Selected Examples of Italian Political Leaders
Autorzy:
Dudała, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514632.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Śląski. Wydział Nauk Społecznych
Tematy:
Italy
populism
leadership
Berlusconi
Grillo
Renzi
Opis:
The issue of leadership is becoming increasingly a phenomenon studied by specialists in political sciences. However, the emerging theoretical concepts call for constant changes and updates due to the political practice. This is supported by the changes in the political scene observed in many countries, generally referred to as the “populist revolution”. This phenomenon, with varying intensity, has been present on the Italian political scene for almost a quarter of a century. The specificity of Italian populism should be expressed concerning three political leaders: Silvio Berlusconi, Beppe Grillo and Matteo Renzi. Although, there are many differences between them – the time of appearance, the scope of power and political culture, there are also common formal references regarding personal image and applied rhetoric. The distinct approach of leadership to populism has been further strengthened by the increasing use of new means of social communication. As a result, the intersection of technology and social change has had and will have a significant impact on the perception of politics in the future.
Źródło:
Political Preferences; 2018, 21; 55-70
2449-9064
Pojawia się w:
Political Preferences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Casus Silvio Berlusconiego – nowy typ przywództwa?
The Case of Silvio Berlusconi – a New Type of Leadership?
Autorzy:
Bokszczanin, Izolda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523155.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Analiz Politologicznych
Tematy:
Silvio Berlusconi
Republika Włoska
przywództwo polityczne
Opis:
Od momentu ujawnienia się głębokiego kryzysu włoskich instytucji politycznych i rekonfiguracji systemu partyjnego w latach 90. włoska przestrzeń polityczna została zdominowana przez postać Silvio Berlusconiego. W artykule przyjęto założenie, że przywództwo S. Berlusconiego może być postrzegane jako naturalny produkt rozwojowy włoskiego populizmu i kultury antypolitycznej. Berlusconi uosabia „nową politykę”, którą charakteryzuje widoczna me-diatyzacja, personalizacja i prezydencjalizacja systemu instytucjonalnego. We współczesnych demokracjach budowa politycznego przywództwa opiera się na strategiach komunikacji z silnym wyeksponowaniem wizerunku i formy kosz-tem treści oraz osobowości kosztem ideologii. W sposób szczególny możemy obserwować tę tendencję, dokonując analizy przywództwa S. Berlusconiego. Artykuł ma na celu przedstawienie kluczowych cech tego przywództwa. Są w nim analizowane przesłanki pojawienia się na włoskiej scenie politycznej Ber-lusconiego jako nowego aktora politycznego, uwypuklona jest rola jego poli-tycznego „narzędzia” – partii Forza Italia, omówione są elementy koncepcji politycznych, podkreślone znaczenie i specyfika charyzmatycznej osobowości oraz neopopulistycznego stylu przywództwa, a także przywołane ambiwalentne osiągnięcia w roli szefa rządu. W zakończeniu podnosi się, że fenomen ber-lusconismo odzwierciedla specyficzne, generalne tendencje charakteryzujące dzisiejsze demokracje i przewiduje się, że zjawisko to przetrwa swego prekur-sora i w dłuższym okresie będzie determinować włoską politykę, a nawet od-działywać na inne systemy.
Since the deep crisis of Italian political institutions and the collapse of the par-ty system in 1990s., the Italian political space has undoubtedly been dominated by the figure of Silvio Berlusconi. This paper argues that the Berlusconi’s leadership can be seen as a natural product of development of Italian anti-political culture and populism. Berlusconi embodies the “new politics”, charac-terized by remarkable mediatization, personalization and presidentialization of the institutional system. In contemporary democracies, the construction of political leadership is driven by communication strategies with greater empha-sis on image over substance and personality over ideology. We can observe this tendency when we explore Berlusconi’s leadership. The article is aimed at identifying some key features of his leadership. The article analyzes the condi-tions for the emergence of Berlusconi as the main political actor, paying spe-cial attention to the role of his political “tool” Forza Italia. It describes the key elements of his political conceptions, pointes at his charismatic personality and neo-populist style of leadership as well as at the rather ambivalent achieve-ments in the role of the head of government.
Źródło:
Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"; 2014, 10; 97-124
2084-5294
Pojawia się w:
Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’uso strategico della comicità nel discorso politico di Silvio Berlusconi
The strategic use of humor in political discourse of Silvio Berlusconi
Autorzy:
Miłkowska-Samul, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051091.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
political discourse
political struggle
emotions
humor
Opis:
The aim of this article is to illustrate some of the mechanisms existing in political discourse which employ emotions and humor as a persuasive means. The study is based on authentic texts produced by Silvio Berlusconi. The importance of emotions and humor in political speech is viewed in the light of changes taking place in public communication due to the development of mass media and Internet, leading to, among others, ever more frequent use of the comical aspect of communication as a method of gaining and maintaining political power. That is why the use of emotions and humor in Berlusconi’s speech is analyzed as a strategic choice and a powerful instrument of political struggle. The article highlights the role of emotions and humor in creating a positive self-image of the politician.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2013, 40, 3; 43-53
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parliamentary Elections in Italy 2013 Struggle Between Demagogy and Pragmatism
Autorzy:
Woźniak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032375.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Italian politics
parliamentary elections
Italian party system
Silvio Berlusconi
Five Star Movement
Opis:
Parliamentary elections in Italy, which took place on 24 – 25 February 2013 in a very specific political circumstances caused by economical crisis and the internal situation of the Italian State.The fall of the Silvio Berlusconi’s government and replacement it with a technical government did not improve the internal situation of the country, and indeed it has deepened. The withdrawal of support by the Popolo della Libertàto the government of Prime Minister Mario Monti has caused the need for early parliamentary elections. On the political scene appeared new political parties, including Movimento Cinque Stelle (Five Stars Movement), which stood out from the traditionally corrupt politics and proposed a new form of campaign, using such means as the Internet, blogs, and tour around the country. The new group has also set up outgoing Prime Minister Mario Monti called Scelta Civica (Civic Choice) aided by the smaller parties which were in the Parliament and supported of the European Union austerity policies. In addition, in the election participated the Democratic Party, the Northern League and the Popolo della Libertà (People of Freedom). In total, their participation in the elections reported 215 political parties. Elections minimally won leftist Democratic Party with a score of 29.54% (Chamber of Deputies). Surprisingly Popolo dellaLibertà of Silvio Berlusconi received 29.13% (Chamber of Deputies). But the biggest winner was the Five Star Movement, which won 25.55% of the seats, while the biggest loser was the group of Mario Monti, because he received only 10.54% of votes. The result above shows that the creation of the coalition will be very difficult. Political class will have to regain the trust of the society to be able to make the necessary reforms to cure the economical situation of Italy and they should focus on the problems of the country and not the Silvio Berlusconi’s excesses.
Źródło:
Reality of Politics; 2013, 4; 336-355
2082-3959
Pojawia się w:
Reality of Politics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Model Włoski przywództwa politycznego - ,,il caso Berlusconi
Autorzy:
Nuzzo, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421226.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
przywództwo polityczne
władza
patologie demokracji
populizm
Włochy
Berlusconi
Opis:
Jeden z najbardziej zamożnych i wpływowych ludzi we Włoszech, właściciel potężnego imperium medialnego, niezwykle barwna postać, Silvio Berlusconi, przez długi okres był dla Włochów bardziej wiarygodny niż jego konkurenci, przywódcy lewicowej koalicji. Pomimo rozmaitych skandali politycznych z jego udziałem, w kraju doświadczonym autorytarnymi rządami Benito Mussoliniego, Berlusconi był prawdopodobnie najpopularniejszym od końca wojny politykiem. Analizując źródła jego sukcesu, wspomina się często o niezdolności do odrodzenia się systemu politycznego Włoch po kryzysie korupcyjnym „Tangentopoli”, który na początku lat 90. pogrążył rządzących chrześcijańskich demokratów, a także o poważnym kryzysie tożsamości, jaki dotknął w ostatnich latach włoską lewicę, która nie tylko, że kilkakrotnie zmieniała nazwę i sojusze, to przede wszystkim nie przedstawiła programu reform, jakiego wymagała ówczesna sytuacja. Nie sposób jednak oprzeć się wrażeniu, że powodzenie Berlusconiego miało też i inne podłoże. Wynikało ono z faktu, iż jego postać bardzo dobrze wpisana jest w mentalność Włochów, którzy, jak twierdzą niektórzy psychologowie, postrzegali go jako kogoś „swojskiego”, a więc osobę, której można wiele wybaczyć. Sprzyjała mu też swoista kultura działań nielegalnych przewijająca się we włoskiej polityce i w społeczeństwie – od notorycznego uchylania się od płacenia podatków i zaangażowania mafii w zdobywanie kontraktów na roboty publiczne, aż do ustawiania meczów futbolowych.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2012, 3, 4; 223-241
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies