Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Berlusconi" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Parliamentary Elections in Italy 2013 Struggle Between Demagogy and Pragmatism
Autorzy:
Woźniak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032375.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Italian politics
parliamentary elections
Italian party system
Silvio Berlusconi
Five Star Movement
Opis:
Parliamentary elections in Italy, which took place on 24 – 25 February 2013 in a very specific political circumstances caused by economical crisis and the internal situation of the Italian State.The fall of the Silvio Berlusconi’s government and replacement it with a technical government did not improve the internal situation of the country, and indeed it has deepened. The withdrawal of support by the Popolo della Libertàto the government of Prime Minister Mario Monti has caused the need for early parliamentary elections. On the political scene appeared new political parties, including Movimento Cinque Stelle (Five Stars Movement), which stood out from the traditionally corrupt politics and proposed a new form of campaign, using such means as the Internet, blogs, and tour around the country. The new group has also set up outgoing Prime Minister Mario Monti called Scelta Civica (Civic Choice) aided by the smaller parties which were in the Parliament and supported of the European Union austerity policies. In addition, in the election participated the Democratic Party, the Northern League and the Popolo della Libertà (People of Freedom). In total, their participation in the elections reported 215 political parties. Elections minimally won leftist Democratic Party with a score of 29.54% (Chamber of Deputies). Surprisingly Popolo dellaLibertà of Silvio Berlusconi received 29.13% (Chamber of Deputies). But the biggest winner was the Five Star Movement, which won 25.55% of the seats, while the biggest loser was the group of Mario Monti, because he received only 10.54% of votes. The result above shows that the creation of the coalition will be very difficult. Political class will have to regain the trust of the society to be able to make the necessary reforms to cure the economical situation of Italy and they should focus on the problems of the country and not the Silvio Berlusconi’s excesses.
Źródło:
Reality of Politics; 2013, 4; 336-355
2082-3959
Pojawia się w:
Reality of Politics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Model Włoski przywództwa politycznego - ,,il caso Berlusconi
Autorzy:
Nuzzo, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421226.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
przywództwo polityczne
władza
patologie demokracji
populizm
Włochy
Berlusconi
Opis:
Jeden z najbardziej zamożnych i wpływowych ludzi we Włoszech, właściciel potężnego imperium medialnego, niezwykle barwna postać, Silvio Berlusconi, przez długi okres był dla Włochów bardziej wiarygodny niż jego konkurenci, przywódcy lewicowej koalicji. Pomimo rozmaitych skandali politycznych z jego udziałem, w kraju doświadczonym autorytarnymi rządami Benito Mussoliniego, Berlusconi był prawdopodobnie najpopularniejszym od końca wojny politykiem. Analizując źródła jego sukcesu, wspomina się często o niezdolności do odrodzenia się systemu politycznego Włoch po kryzysie korupcyjnym „Tangentopoli”, który na początku lat 90. pogrążył rządzących chrześcijańskich demokratów, a także o poważnym kryzysie tożsamości, jaki dotknął w ostatnich latach włoską lewicę, która nie tylko, że kilkakrotnie zmieniała nazwę i sojusze, to przede wszystkim nie przedstawiła programu reform, jakiego wymagała ówczesna sytuacja. Nie sposób jednak oprzeć się wrażeniu, że powodzenie Berlusconiego miało też i inne podłoże. Wynikało ono z faktu, iż jego postać bardzo dobrze wpisana jest w mentalność Włochów, którzy, jak twierdzą niektórzy psychologowie, postrzegali go jako kogoś „swojskiego”, a więc osobę, której można wiele wybaczyć. Sprzyjała mu też swoista kultura działań nielegalnych przewijająca się we włoskiej polityce i w społeczeństwie – od notorycznego uchylania się od płacenia podatków i zaangażowania mafii w zdobywanie kontraktów na roboty publiczne, aż do ustawiania meczów futbolowych.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2012, 3, 4; 223-241
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies