Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Belardo, Francesco" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Balancedness and the Least Laplacian Eigenvalue of Some Complex Unit Gain Graphs
Autorzy:
Belardo, Francesco
Brunetti, Maurizio
Reff, Nathan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31540652.pdf
Data publikacji:
2020-05-01
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Matematyki, Informatyki i Ekonometrii
Tematy:
gain graph
Laplacian eigenvalues
balanced graph
algebraic frustration
Opis:
Let \(\mathbb{T}_4 = {±1, ±i}\) be the subgroup of 4-th roots of unity inside \(\mathbb{T}\), the multiplicative group of complex units. A complex unit gain graph \(\Phi\) is a simple graph $Γ = (V(Γ) = {v_1, . . ., v_n}, E(Γ))$ equipped with a map \(\varphi:\overrightarrow{E}(Γ)→\mathbb{T}\) defined on the set of oriented edges such that \(\varphi(v_iv_j) = \varphi(v_jv_i)^{−1}\). The gain graph \(\Phi\) is said to be balanced if for every cycle $C = v_{i_1}v_{i_2} . . . v_{i_k}v_{i_1}$ we have \(\varphi(v_{i_1}v_{i_2})\varphi(v_{i_2}v_{i_3}) . . . \varphi(v_{i_k}v_{i_1}) = 1\). It is known that \(\Phi\) is balanced if and only if the least Laplacian eigenvalue \(\lambda_n(\Phi)\) is 0. Here we show that, if \(\Phi\) is unbalanced and \(\varphi(\Phi) ⊆ \mathbb{T}_4\), the eigenvalue \(\lambda_n(\Phi)\) measures how far is \(\Phi\) from being balanced. More precisely, let \(ν(\Phi)\) (respectively, \(∈(\Phi)\)) be the number of vertices (respectively, edges) to cancel in order to get a balanced gain subgraph. We show that \(\lambda_n(\Phi) ≤ ν(\Phi) ≤ ∈(\Phi)\). We also analyze the case when \(\lambda_n(\Phi) = ν(\Phi)\). In fact, we identify the structural conditions on \(\Phi\) that lead to such equality.
Źródło:
Discussiones Mathematicae Graph Theory; 2020, 40, 2; 417-433
2083-5892
Pojawia się w:
Discussiones Mathematicae Graph Theory
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Graphs Whose Aα-Spectral Radius Does Not Exceed 2
Autorzy:
Wang, Jian Feng
Wang, Jing
Liu, Xiaogang
Belardo, Francesco
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31566069.pdf
Data publikacji:
2020-05-01
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Matematyki, Informatyki i Ekonometrii
Tematy:
Aα -matrix
Smith graphs
limit point
spectral radius
index
Opis:
Let A(G) and D(G) be the adjacency matrix and the degree matrix of a graph G, respectively. For any real α ∈ [0, 1], we consider Aα(G) = αD(G) + (1 − α)A(G) as a graph matrix, whose largest eigenvalue is called the Aα-spectral radius of G. We first show that the smallest limit point for the Aα-spectral radius of graphs is 2, and then we characterize the connected graphs whose Aα-spectral radius is at most 2. Finally, we show that all such graphs, with four exceptions, are determined by their Aα-spectra.
Źródło:
Discussiones Mathematicae Graph Theory; 2020, 40, 2; 677-690
2083-5892
Pojawia się w:
Discussiones Mathematicae Graph Theory
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies