Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Armenian Church" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
A comparative analysis of the interrelation between the evolution in the structure of Armenian churches of the 4th-14th centuries and the three-layer “midis” masonry
Autorzy:
Azatyan, Karen
Azatyan, Ruben
Manukian, Anzhelika
Melikyan, Mane
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27314405.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
three-layer “midis” masonry
wall structure
medieval Armenian church structure
monolithic architecture
stone building structure
spatial integrity in architecture
Opis:
The article touches upon the interrelations between the structural elements and the building structure in architecture. The aim of the work is to generalize the peculiarities of “midis” masonry formation and to reveal its influence in the evolution process of the structure of Armenian medieval churches by a comparative analysis of different characteristics. In the work: the development of three-layer “midis” masonry was systematized, the phenomenon of shell structure and spatial integrity in the churches of the 4th-14th centuries was highlighted, the tendencies of evolution of the masonry monolithic nature and church structure integrity were revealed by a comparative analysis of volumetric and planning characteristics of different churches. The results allowed to formulate a certain sequence of interactions in different characteristics, which confirmed the relationship between the evolution of the masonry and the structure of the churches: the evolution of “midis” masonry led to the structural monolithic nature of the walls and the forms derived from it, which in turn led to the integrity of the stone building structure. The results can be useful in further research covering structural-compositional interrelations, including both heritage and modern architecture studies.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2023, 22, 3; 73--104
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rights and Duties of the Deaconesses of the Armenian Apostolic Church. A Historical and Legal Perspective of the 17th to the 21st Century
Obowiązki i prawa diakonis w ujęciu historyczno-prawnym w Apostolskim Kościele Ormiańskim. Perspektywa historyczno-prawna od XVII do XXI wieku
Autorzy:
Bider, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339284.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
minor orders
major orders
Armenian monasticism
Nor Julfa
orarion
Kalfayan
Etchmiadzin
nun
święcenia wyższe
ormiański monastycyzm
Eczmiadzyn
mniszka
święcenia niższe
Nowa Dżulfa
Opis:
Diakonisy w Apostolskim Kościele Ormiańskim rozwijały się niezależnie od diakonatu męskiego od IX do XXI w. Obowiązki diakonis ograniczają się do przewodniczenia w klasztorze liturgii godzin, asystowania prezbiterowi przy chrzcie, proklamacji Ewangelii, animowania śpiewu kościelnego, wnoszenia kielicha podczas Wielkiego Wejścia podczas Boskiej Liturgii, podnoszenia kielicha z celebransem podczas Boskiej Liturgii oraz okadzania podczas liturgii. Diakonisy od XX w. zostały związane z parafialnym duszpasterstwem. Odnowa diakonis mogłaby przyczynić się do odrodzenia ormiańskiego monastycyzmu oraz duszpasterstwa parafialnego, jak również podkreślenia wartości „pierwiastka kobiecego” obecnego w Apostolskim Kościele Ormiańskim.
Deaconesses have been developing autonomously from the male diaconate in the Armenian Apostolic Church from the 9th to the 21st century. The duties of deaconesses are limited to assisting in the Liturgy of the Hours in the convent, assisting the presbyter at baptism, proclaiming the Gospel, directing church singing, carrying the chalice during the Grand Entrance in the Divine Liturgy, raising the chalice with the celebrant during the Divine Liturgy, and using incense during the liturgy. Deaconesses have been associated with parish ministry since the 20th century. The renewal of deaconesses could contribute to the revival of Armenian monasticism and parish ministry, as well as emphasizing the value of the “feminine element” in the Armenian Apostolic Church.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2023, 12, 2; 145-159
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ormiański Kościół Apostolski w procesie transformacji ustrojowej w Armenii
The Armenian Apostolic Church in the process of system transformation in Armenia
Autorzy:
Fedorowicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469978.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Tematy:
Church,
Armenia,
transformation,
Armenians,
institutions
Opis:
The Armenian Apostolic Church has played a very important role in Armenia’s social developments. Due to the Church’ role in the nation’s history, it has become of the most significant institutions in the lives of Armenians. The article is an attempt at showing the role of the Armenian Apostolic Church in the process of system transformation in Armenia. The author indicates its privileged role and the difficulties accompanying acceptance of other denominations in Armenia. Attention is also paid to the Church’s close cooperation with the political elites.
Źródło:
Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture; 2019, 8; 7-11
2299-4645
Pojawia się w:
Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katedra ormiańska we Lwowie
Armenian cathedral in Lviv
Autorzy:
Gosztyła, M.
Oleszek, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218167.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
katedra ormiańska
Lwów
architektura sakralna
armenian cathedral
Lviv
church architecture
Opis:
Data budowy świątyni ormiańskiej we Lwowie łączona jest z datą założenia miasta, czyli z rokiem 1256. Jednak dokładną datę wzniesienia katedry mogłyby określić prowadzone w sposób metodyczny badania. Pierwotna świątynia ormiańska we Lwowie założona została na planie prostokąta z wykształconym prezbiterium oraz nawami bocznymi zakończonymi absydami. Zgodnie z przestrzeganą tradycją świątynia była budowlą orientowaną. Ściany katedry wymurowano z kamienia łączonego zaprawą wapienną i oblicowano płytami kamiennymi. Grubość murów była dość znaczna, bo sięgała około 1,4 m. Sylweta XIV-wiecznej świątyni nawiązywała do układu bazylikowego i zwieńczona była nałożoną na przecięciu się nawy głównej z transeptem kopułą. Oryginalne rozwiązanie kopuły opierało się na żebrach łukowych wykonanych z ceramicznych naczyń (wkładanych jedno w drugie). Z zewnątrz kopułę obłożono kamiennymi płytami i pokryto dachem dwunastopołaciowym. Konstrukcję kopuły ułożono na tamburze wykonanym z cienkich płyt wapiennych, który spoczął na pendentywach łączących się z filarami kościoła. Dachy pokryto płytami kamiennymi. Powyższe rozwiązanie świadczyło o wysokich umiejętnościach budowlanych zaangażowanego przy budowie katedry architekta-budowniczego i warsztatu budowlanego. Zarówno nawę główną, jak i boczne pokryto sklepieniami kolebkowymi. Do przebadania pozostaje wyjaśnienie zachowanej różnicy przekrojów filarów, gdyż podkopułowe filary od strony wschodniej mają przekrój 0,58 × 0,72 m, a zachodnie 0,72 × 0,72 m. Do katedry prowadziły dwa wejścia – od strony zachodniej i południowej. W oparciu o literaturę przedmiotu uznaje się wejście od strony południowej za główne. Do dziś zachowały się elementy dekoracji malarskiej i kamiennej, które mogą być datowane na czas budowy kościoła. Ślady ornamentyki kamiennej ze stylizacją roślinną i geometryczną odczytać można na filarach i gzymsie w środkowej absydzie. Pomimo licznych przebudów świątyni (począwszy od XVII wieku) i niedokończonych projektów, wytworzony został swoisty fenomen architektury wyrażający się w formie wielowiekowego kościoła. Przebudowy i narastające ustroje architektoniczne oraz zachowane malowidła obrazują zmieniające się idee artystyczne. Stan ten z punktu widzenia konserwatorskiego mógł być osiągnięty, ponieważ do prac przy katedrze zatrudniani byli twórcy reprezentujący wysoki poziom warsztatowy. Obiekt o niekwestionowanych wartościach architektonicznych i artystycznych powinien być w dobie współczesnej poddany wszechstronnym badaniom konserwatorskim, które oceniłyby wielokulturowość świątyni, przenikanie się prądów kulturalnych. Należy również zadbać i oto, aby kolejne restauracje i rewaloryzacje świątyni prowadzone były z zachowaniem utrwalonych tradycji konserwatorskich i z wykorzystaniem najnowszych idei.
The date of erection of the Armenian church in Lviv can be associated with the date of the city location, namely 1256. However, the exact date of the cathedral construction could only be defined after methodically conducted research. The original Armenian temple in Lviv was designed on a rectangular ground plan, with a developed presbytery and side aisles ending in apses. According to the observed tradition, the church was an oriented building. The walls of the cathedral were built from stone bonded with lime mortar and faced with stone slabs. The walls were fairly thick, reaching up to 1.4 m. The silhouette of the 14th – century church alluded to the basilica layout, and was topped with a dome located over the crossing of the nave with the transept. The originally designed dome was supported on arched ribs made of pottery vessels (put one into another). On the outside, the dome was tiled with stone and covered with a dodecahedral hipped roof. The dome construction was supported on a tambour made from thin limestone slabs, which was placed on pendentives joining the church columns. The roofs were tiled with stone. The above described design bore evidence of remarkable building skills displayed by the building architect and the workers employed to erect the cathedral. Both the central nave and the side aisles were covered with barrel vaults. What remains to be clarified, is the preserved difference in cross-section of pillars, since the pillars under the dome on the east side measure 0.58 × 0.72 m in cross-section, while those on the west side 0.72 × 0.72 m. There were two entrances leading to the cathedral, on the west and south side. Basing on the literature of the subject, the entrance on the south side is regarded as the main one. Elements of painted and stone decorations which could be dated to the period when the church was erected have been preserved until today. Traces of stone ornamentation with floral and geometric stylization can still be deciphered on the pillars and the cornice in the middle apse. Despite numerous reconstructions (since the 17th century) and unfinished projects, the church has become a specific architectural phenomenon expressed through its centuries-old form. Reconstructions and accumulated architectonic orders as well as the preserved paintings reflect the changing artistic ideas. From the conservation point of view, such a state might have been achieved because highly qualified artists were employed to work at the cathedral. As an object of unquestionable architectural and artistic value, it should nowadays be subjected to a thorough conservation examination, which would evaluate the multi-cultural character of the church and merging of cultural trends there. One must also see to it that any subsequent restoration and conservation work in the church is carried out with the emphasis on preserving the existing conservation traditions and making use of the latest ideas.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2009, 25; 46-57
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół w Libanie
The Church in Lebanon
Autorzy:
Imach, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480626.pdf
Data publikacji:
2014-12-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Liban
kościoły
historia
Maronici
Melchici
Jakobici
Asyryjski Kościół Wschodu
Ormiański Kościół Katolicki
stosunki z Rzymem
dokumenty
Lebanon
churches
history
Maronites,
Melkites
Jacobites
Assirian Church of the East
Armenian Catholic Church
relations with Rome
documents
Opis:
Autor wysuwa tezę, że Liban jest krajem odgrywającym kluczową rolę w kwestii ekumenizmu kościołów wschodnich. Najpierw opisuje chrześcijan w Libanie, tzn. wspólnoty wpisane w historię tej ziemi od pojawienia się wiary chrześcijańskiej – są nimi: Maronici, Melchici, Jakobici, Asyryjski Kościół Wschodu, Chaldejski Kościół Katolicki, Ormiański Kościół Katolicki. Zaproszenie do komunii ekumenicznej jest dla nich nowym, eklezjalnym wyzwaniem. Następnie autor przeprowadza analizę działań podejmowanych przez patriarchów z Bliskiego Wschodu na rzecz pokoju jedności, czego szczególnym wyrazem są następujące dokumenty: Nowa Nadzieja dla Libanu, Orientale Lumen, Orientalium Dignitas, Orientales omnes Ecclesias, Orientalium Ecclesiarum, Unitatis redintegratio, Ecclesia in Asia, Orientalium. Kolejny rozdział artykułu poświęcony jest synodom dotyczącym Bliskiego Wschodu. W tej dziedzinie wielkie zasługi należy przypisać Janowi Pawłowi II, który poczynił pierwsze kroki na rzecz ekumenizmu wspólnot chrześcijańskich Bliskiego Wschodu oraz dla pokoju w Libanie. Ukoronowaniem tych wysiłków stał się najpierw Specjalny Synod Biskupów poświęcony Libanowi (1995) – o wybitnym wydźwięku ekumenicznym, a następnie, zwołany przez Benedykta XVI, Specjalny Synod Biskupów poświęcony Bliskiemu Wschodowi (2010).
The author puts forward a thesis that Lebanon is a country that plays a key role in the issue of ecumenism of the Eastern Churches. He first describes the Christians in Lebanon, i.e. the communities inscribed in the history of this land from the times the Christian faith emerged – these are: the Maronites, Melkite, Jacobites, the Assyrian Church of the East, the Chaldean Catholic Church, and the Armenian Catholic Church. The invitation to the ecumenical Communion is a new ecclesial challenge for them. Next, the author analyses the actions taken by the Patriarchs of the Middle East to ensure the unity peace, expressed particularly by the following documents: A New Hope for Lebanon, Orientale Lumen, Orientalium Dignitas, Orientales omnes Ecclesias, Orientalium Ecclesiarum, Unitatis redintegratio, Ecclesia in Asia, Orientalium. The subsequent article’s chapter is devoted to the synods dedicated to the Middle East. In this area, great merit should be attributed to John Paul II, who made the first steps towards ecumenical Christian communities in the Middle East and towards the peace in Lebanon. The first Special Synod of Bishops for Lebanon (1995), for outstanding ecumenical overtones, and then, the convened by Pope Benedict XVI Special Synod of Bishops for the Middle East (2010) – were the capstone of these efforts.
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 2; 110-127
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan badań nad monodią liturgiczną apostolskiego kościoła ormiańskiego
Current state of research in the field of the liturgical monody of the armenian apostolic church
Autorzy:
Kopczyński, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495535.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Armenian Apostolic Church
liturgical monody
state
research
Opis:
The article discusses the state of research on liturgical monody of the Armenian Apostolic Church. This monody is a collection of musical and literary works, coming mostly from the period from the fifth to the fifteenth centuries and performed during the liturgy of the Armenian Apostolic Church. In the Middle Ages khaz (neumatic) systems were developed for recording the melodies of monody, but most of the systems have been forgotten. In the nineteenth century in several centers of Armenian culture, melodies of that monody were written down from the oral tradition with the so-called new Armenian notation. Studies of the monody since the eighteenth century were followed by both researchers of Armenian origin, as well as other nationalities, but to this day no university has established any entity, which could be regarded as a center for research on liturgical monody of the Armenian Apostolic Church. In the world literature no monograph has been written, which would include general issues concerning the liturgical monody of the Armenian Apostolic Church. There are several lines of research on this monody: history, theory and khazology (neumology), retrieving, processing and cataloging sources, the study of medieval commentaries on sacred music, the study of various kinds of the monody, and finally performance practice in the liturgy of the Armenian Apostolic Church. There are difficulties in conducting research on this monody, including scattered sources and limited contact between researchers from Armenia and other countries. The final conclusion of the work is that the issues concerning the Armenian Apostolic Church monody not yet been sufficiently studied.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2012, 32; 227-241
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Archidiecezja lwowska obrządku ormiańskiego w świetle Schematyzmu archidiecezjalnego z 1939 r.
The Armenian Rite Archdiocese of Lviv in Light of the Archdiocesan Schema from 1939
Autorzy:
Krucki, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037689.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
archidiecezja lwowska obrządku ormiańskiego
duszpasterstwo
organizacja Kościoła katolickiego obrządku ormiańskiego
Józef Teodorowicz
Dionizy Kajetanowicz
Ormianie
Armenian Rite Archdiocese of Lviv
priesthood
organisation of the Armenian Rite Catholic Church
Armenians
Opis:
Niniejszy artykuł stanowi analizę Schematyzmu archidiecezji lwowskiej obrządku ormiańskiego na 1939 r. Źródło to, przechowywane w Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie, pozostawało dotąd praktycznie nieznane, a przez to nie zostało naukowo wykorzystane, chociaż zawiera wiele informacji niezbędnych do poznania ustroju i organizacji Kościoła ormiańskiego z okresu sede vacante, spowodowanego śmiercią abpa Józefa Teodorowicza. Zakres wiadomości uwzględnionych przez elench nie ogranicza się tylko do podstawowych danych, zamieszczanych w zwyczajowych schematyzmach, ale poszerza je, podając krótką historię każdej parafii i jej kościoła, uwzględniając spisy miejscowości przynależących do poszczególnych parafii, zestawiając pełną obsadę duszpasterską. Dzięki danym zawartym w tym druku można zatem określić, że w 1939 r. archidiecezja lwowska obrządku ormiańskiego dzieliła się na 3 dekanaty (lwowski, stanisławowski i kucki), 8 parafii terytorialnych i jedną personalną (wojskową w Łowiczu). Liczyła ona wówczas ok. 5300 wiernych oraz 25 duchownych, z których 17 pracowało bezpośrednio w duszpasterstwie. Analizowane źródło stanowi również cenne świadectwo bogatej historii i kultury Ormian, którzy, przebywając na ziemiach polskich od czasów średniowiecza, w pełni się spolonizowali, stając się gorliwymi patriotami i rzetelnymi obywatelami odrodzonej Rzeczpospolitej.
Diocesan schema constitute a valuable source of knowledge on various ecclesial, diocesan or monastic communities. These important publications were also drafted for Eastern Rite Catholic Churches. One of the most interesting documents, albeit largely unknown, is the Armenian Rite Archdiocese of Lviv schema prepared in 1939, currently stored within the Archdiocese Archive in Gniezno. The information contained within this document reference the period directly preceding the start of the Second World War, which for the Armenian Rite Archdiocese of Lviv was a time of sede vacante after the death of Archbishop Józef Teodorowicz. Thanks to data contained within the schema, it is possible to recreate an image of the Armenian Rite Archdiocese of Lviv, which in 1939 was divided into 3 deanaries (Lviv, Stanisławów and Kuck), 8 territorial parishes and 1 personal parish (for the military in Łowicz). It consisted of ca. 5300 followers and 25 clergymen, of which 17 worked directly as priests. The schema additionally supplies a lot of information related to rich Armenian history and culture, their input with regards to propagating education in the Eastern borderlands and to aiding those in need.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 4; 75-97
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Schematyzmy Kościołów katolickich obrządków wschodnich przechowywane w Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie
Schematisms of the Catholic Churches of the Eastern rites stored in the Archdiocesan Archive in Gniezno
Autorzy:
Krucki, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022631.pdf
Data publikacji:
2015-12-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
schematyzmy
Kościoły katolickie obrządków wschodnich
Kościół greckokatolicki
Kościół ormiański
duchowieństwo greckokatolickie
duchowieństwo ormiańskie
schematisms
the Catholic Churches of the Eastern rite
the Greek Catholic Church
the Armenian Church
the Greek Catholic clergy
the Armenian clergy
Opis:
Among the schematisms stored in the Archdiocesan Archive in Gniezno (these are prints prepared for the Archdiocese of Gniezno, other Polish and foreign Roman Catholic dioceses, and religious orders) are three elenchus reports produced for the Catholic Churches of the Eastern rites, existing in the former Eastern Borderlands. Two of them relate to the organization of the Greek Catholic Church: Archdiocese of Lviv (1858) and the Diocese of Stanisławów (1938), while the third one presents the structure and operation of the Armenian Archdiocese of Lviv before the outbreak of World War II (1939). All of those prints, in their structure and content, resemble schematisms prepared for the Roman Catholic Church. They are thus valuable sources from which we can learn about history, political system, organization, and people working in different institutions and parishes of the Greek Catholic Church and the Armenian Church in the nineteenth and twentieth centuries.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 104; 121-131
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Armenian Rite Archdiocese of Lviv in Light of the Archdiocesan Schema from 1939
Autorzy:
Krucki, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037662.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Armenian Rite Archdiocese of Lviv
priesthood
organisation of the Armenian Rite Catholic Church
Józef Teodorowicz
Dionizy Kajetanowicz
Armenians
Opis:
Diocesan schema constitute a valuable source of knowledge on various ecclesial, diocesan or monastic communities. These important publications were also drafted for Eastern Rite Catholic Churches. One of the most interesting documents, albeit largely unknown, is the Armenian Rite Archdiocese of Lviv schema prepared in 1939, currently stored within the Archdiocese Archive in Gniezno. The information contained within this document reference the period directly preceding the start of the Second World War, which for the Armenian Rite Archdiocese of Lviv was a time of sede vacante after the death of Archbishop Józef Teodorowicz. Thanks to data contained within the schema, it is possible to recreate an image of the Armenian Rite Archdiocese of Lviv, which in 1939 was divided into 3 deanaries (Lviv, Stanisławów and Kuck), 8 territorial parishes and 1 personal parish (for the military in Łowicz). It consisted of ca. 5300 followers and 25 clergymen, of which 17 worked directly as priests. The schema additionally supplies a lot of information related to rich Armenian history and culture, their input with regards to propagating education in the Eastern borderlands and to aiding those in need.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 4 English Online Version; 71-90
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Przez abstynencję kapłanów do wstrzemięźliwości ludu”. Związek Księży Abstynentów (1902-1914)
Sources for the history of the Roman Catholic Church and the Armenian Catholic Church in the collections of the State Archive of the Lviv region in Lviv-the fonds of the Provincial Office, Archival inventory
Autorzy:
Krzyżowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022228.pdf
Data publikacji:
2016-06-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
the borderlands of the Second Polish Republic
Lviv
clergy
the Armenian Catholic Church
the Roman Catholic Church
duchowieństwo
Kościół ormiańskokatolicki
Kościół rzymskokatolicki
Kresy II Rzeczypospolitej
Lwów
Opis:
The publication focuses on the fragment of the inventory of the archival fonds no1: Provincial Office in Lviv, the description no 14: the department of religious denominations from the collections of the State Archive of the Lviv region in Lviv. The archival inventory was described in 1972 in the Russian language by the Soviet archivists in accordance with the principles of the archives in the USSR. The following edition contains the selected archival units which contain sources concerning the activities of the Roman Catholic Church and the Armenian Catholic Church.  In terms of the territorial range in the aspect of the state administration, the materials refer to the region of Lviv, Tarnopol and Stanisławów. In terms of the Roman Catholic Church administration, they cover the area of the Archdiocese of Lviv, the Diocese of Przemyśl and Tarnów. In the case of the Armenian Catholic Church, they refer to the Armenian   Archdiocese with the seat in Lviv. Archival materials forming the description no 14 were produced by the offices of the state administration at various levels and ecclesiastical offices: the diocesan curia, the cathedral chapter, parish offices and theological seminaries, the representatives of the clergy and laity. The discussed archival units include the following materials: sources for the erection and the administrative division of the parish;  grants for the renovation and construction works and the equipment of the church; the financial and economic documentation; materials referring to the land and property of the Church, the repayment of taxes, leasing; the records relating to the diocesan clergy, among others, nominations for the parish priests and the payment of wages and subsidies; the archival materials concerning theological seminaries, the diocesan curia, cathedral chapters; the documents on the activities of the Provincial Office and the Religious Fund, among others, reports on the distribution of funds allocated by the authorities to the Church; as well as sources on the territorial organization of the Church and documentation (mainly financial and economic) on the activity of male and female religious congregations.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2016, 105; 125-195
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblioteka arcybiskupa ormiańskiego Józefa Teodorowicza: jej losy w czasie II wojny światowej i w latach powojennych
Autorzy:
Krzyżowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158280.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Józef Teodorowicz
Armenians
libraries
Armenian Church
Lviv
Ormianie
biblioteki
Kościół ormiański
Lwów
Opis:
Arcybiskup Józef Teodorowicz (1864-1938), ordynariusz archidiecezji ormiańskiej we Lwowie, był cenionym kaznodzieją, autorem prac teologicznych i patriotą aktywnym na wielu płaszczyznach życia religijnego i społecznego w Polsce. Hierarcha zgromadził imponującą prywatną bibliotekę, liczącą kilkanaście tysięcy woluminów w języku polskim, łacińskim, niemieckim, francuskim i innych. Niezwykle cenna była kolekcja starodruków, w tym rzadkie wydawnictwa i rękopisy w języku ormiańskim. Księgozbiór stanowił dla ambitnego kapłana, kaznodziei i pisarza, a później arcybiskupa warsztat pracy pisarskiej oraz kształtował poglądy na tematy społeczno-polityczne. Arcybiskup sukcesywnie powiększał i uzupełniał bibliotekę przez całe życie, śledząc na bieżąco rynek księgarski i antykwaryczny zarówno w Polsce, jak i za granicą. Tematyka księgozbioru była zróżnicowana. Największą grupę stanowiły wydawnictwa religijne, przede wszystkim reprezentujące różne gałęzie teologii: biblistykę, teologię duchowości, teologię dogmatyczną, moralną, liturgikę, apologetykę, a także prawo kanoniczne. Kilkaset dzieł poświęconych było życiu Jezusa Chrystusa, mariologii i hagiografii. Co ciekawe, wśród autorów dzieł teologicznych (przeważnie komentarzy biblijnych) znajdowali się przedstawiciele różnych odłamów protestantyzmu, prawosławni oraz rabini. W bibliotece J. Teodorowicza znajdowało się również wiele wydawnictw z literatury pięknej zarówno autorów polskich, jak i zagranicznych, a także rozpraw filozoficznych, opracowań z historii Kościoła i historii powszechnej, politologii, kultury, historii sztuki. Na księgozbiór składało się również wiele prac poświęconych psychologii oraz wychowaniu i formacji młodzieży. W okresie II wojny światowej biblioteka abp. J. Teodorowicza uległa zdekompletowaniu i rozproszeniu. Część zbiorów zniszczyli żołnierze sowieccy zakwaterowani w pałacu arcybiskupim we Lwowie, a ocalałe książki zdeponowano w 1940 roku w Lwowskiej Filii Biblioteki Akademii Nauk Ukraińskiej Socjalistycznej Sowieckiej Republiki (dawny Zakład Narodowy im. Ossolińskich). Fragmenty zachowanego księgozbioru znajdują się aktualnie w kilku instytucjach na Ukrainie i w Polsce. 
Archbishop Jozef Teodorowicz (1864–1938), Ordinary of the Armenian Archdiocese of Lviv, was a respected preacher, author of theological works and a patriot active in many areas of religious and social life in Poland. The hierarch amassed an impressive private library of several thousand volumes in Polish, Latin, German, French and other languages. The collection of old prints, including rare Armenian-language publications and manuscripts, was of particular value. The book collection constituted a workshop for the ambitious priest, preacher and writer, and later archbishop, as well as shaped his views on socio-political issues. The archbishop successively expanded and complemented the library's resources throughout his life, keeping abreast of the book and antiquarian market both in Poland and abroad. The subject matter of the book collection varied. The largest group included religious publications, primarily representing various branches of theology: biblical studies, theology of spirituality, dogmatic theology, moral theology, liturgy, apologetics, and canon law. Several hundred works were devoted to the life of Jesus Christ, Mariology and hagiography. Interestingly, the authors of the theological works (mostly biblical commentaries) included representatives of various factions of Protestantism, Orthodox Christians and rabbis. J. Teodorowicz’s library also contained many publications of fiction by both Polish and foreign authors, as well as philosophical treatises, studies of Church history and general history, political science, culture, and art history. The book collection also included many works on psychology and the education and formation of youth. During World War II, the library of Archbishop J. Teodorowicz was fragmented and dispersed. Part of the collection was destroyed by Soviet soldiers quartered in the archbishop’s palace in Lviv, and the surviving books were deposited in 1940 at the Lviv branch of the Library of the Academy of Sciences of the Ukrainian Soviet Socialist Republic (the former Ossoliński National Institute). Fragments of the preserved book collection are currently in several institutions in Ukraine and Poland. 
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 119; 179-206
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marii Kapri wspomnienia o ks. Adamie Roszko-Bogdanowiczu (1898-1941)
Maria Kapri’s memoirs of Father Adam Roszko-Bogdanowicz (1898-1941)
Autorzy:
Krzyżowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2157715.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
ks. Adam Bogdanowicz
Maria Kapri
Ormianie polscy
Kościół ormiański
Rev. Adam Bogdanowicz
Polish Armenian
Armenian Church
Opis:
Bohater publikowanych wspomnień ks. Adam Roszko-Bogdanowicz urodził się 12 VII 1898 r. w Dolinianach w rodzinie ormiańskiej Stanisława i Wandy de Oroszeny Bohdanowicz, ukończył gimnazjum we Lwowie i Seminarium Duchowne obrządku łacińskiego tamże, w 1920 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa ormiańskiego Józefa Teodorowicza. Należał do grona organizatorów Biblioteki Wiedzy Religijnej w Warszawie (1920-1923), następnie był wikariuszem katedry ormiańskiej we Lwowie (1923-1927), administratorem parafii w Horodence na Pokuciu (1927-1935), od 1933 r. kanonikiem gremialnym kapituły ormiańskiej we Lwowie oraz redaktorem czasopisma teologicznego „Gregoriana” (1935-1938). Zasłynął jako ceniony duszpasterz, katecheta i rekolekcjonista, niestrudzony spowiednik i kierownik duchowy, patriota, publicysta oraz wydawca literatury religijnej. W okresie II wojny światowej włączył się w działalność patriotyczną w Związku Walki Zbrojnej, dlatego w 1940 r. został aresztowany przez NKWD i skazany na karę śmierci, której uniknął. Przebywał w więzieniu na ul. Kazimierzowskiej (tzw. „Brygidki”) we Lwowie, gdzie został zamordowany przez Sowietów 24 VI 1941 r. Autorkę wspomnień Marię Kapri (1894-1985) łączyła z ks. Adamem Roszko-Bogdanowiczem wieloletnia przyjaźń. Wymieniali poglądy na temat szeroko pojętego życia religijnego, pracy zawodowej, aktualnych problemów i trudności. Dotychczas nie opracowano rzetelnej biografii ks. Adama Bogdanowicza, dlatego opublikowane wspomnienia dostarczają wielu ciekawych i nieznanych dotychczas szczegółów z jego życia i działalności religijnej, społecznej i patriotycznej.
The hero of these memoirs, father Adam Roszko-Bogdanowicz, was born on July 12, 1898, in Dolininy into the Armenian family of Stanislav and Wanda de Oroszena Bohdanowicz. He finished middle school in Lviv and the Latin Seminary there, and was ordained a priest in 1920 by Armenian Archbishop Józef Teodorowicz. He was one of the organizers of the Library of Religious Knowledge in Warsaw (1920-1923), then he was vicar of the Armenian cathedral in Lvov (1923-1927), administrator of the parish in Horodenka in Pokucie (1927-1935), from 1933 a general canon of the Armenian chapter in Lvov and editor of the theological journal "Gregoriana" (1935-1938). He became known as a valued pastor, catechist and retreat leader, tireless confessor and spiritual director, patriot, journalist and publisher of religious literature. During World War II, he became involved in patriotic activities in the Union for Armed Struggle, and was arrested by the NKVD in 1940 and sentenced to death, which he avoided. He was held in the prison on Kazimierzowska Street (the socalled "Brygidki") in Lviv, where he was murdered by the Soviets on June 24, 1941. They exchanged views on a wide range of religious life, professional work, current problems and difficulties. A reliable biography of father Adam Bogdanowicz has not been compiled so far, therefore the published memoirs provide many interesting and previously unknown details of his life and religious, social and patriotic activities.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2021, 135; 233-303
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowni i świeccy w budowaniu Communio Ecclesiae
Clergy and Lay People in Building the Communio Ecclesiae
Autorzy:
Mastej, Jacenty
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20434359.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Communio Ecclesiae
clergy
laity
Armenian Church
synodality
ecclesial community
building a Church
duchowni
świeccy
Kościół
synodalność
wspólnota kościelna
budowanie Kościoła
Opis:
Artykuł dotyczy problematyki budowania Communio Ecclesiae przez duchownych i świeckich. Podjęte zagadnienie wpisuje się w aktualną tematykę synodalności. Publikacja przedstawia zarówno teologiczne podstawy budowania wspólnoty kościelnej, jak również praktyczne wskazania – zasady. Najpierw wyjaśniono rozumienie Communio Ecclesiae. Następnie zajęto się kwestią „budowania”, zwracając uwagę na jej korelację z ideą Kościoła, który jest Bożą budowlą. W kroku trzecim wyróżniono i omówiono cztery obszary współpracy: liturgiczno-sakramentalny, administracyjno-gospodarczy, charytatywny i formacyjny. Na koniec wskazano zasady budowania Communio Ecclesiae. Uwzględniają one uwarunkowania Kościoła w Polsce i mają zasadniczo praktyczny charakter. Budowaniu wspólnoty eklezjalnej winna towarzyszyć świadomość współudziału w zbawczej misji Chrystusa oraz przeświadczenie o wielości i różnorodności posług i zadań w Kościele. Tym samym budowanie Communio Ecclesiae nie jest celem samym w sobie, ale drogą prowadzącą do celu, jakim jest osiągnięcie przez wiernych zbawienia i wypełnienie się Kościoła w królestwie Bożym w czasach eschatologicznych.
The article explores ways in which clergy and laity build the Communio Ecclesiae, which is in line with the current theme of synodality. The publication presents both the theological foundations of building an ecclesial community and practical guidelines or building princiles. First comes the explanation of the understanding of Communio Ecclesiae. Next, the issue of “building” is dealt with, with attention being paid to its correlation with the idea of the Church, which is God’s building. The third point distinguishes and discusses four areas of cooperation: liturgical and sacramental, administrative and economic, along with charitable and formative. Finally, the principles of building Communio Ecclesiae are indicated and these focus on the conditions of the Church in Poland, which are essentially of a practical nature. Building an ecclesial community should be accompanied by an awareness of participation in the saving mission of Christ and a conviction of the multiplicity and diversity of services and tasks in the Church. Building up of the Communio Ecclesiae is not an end in itself; rather, it is a path leading to the salvation of the faithful and the fulfilment of the Church in the kingdom of God in eschatological times.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 2; 47-62
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ARMENIAN APOSTOLIC CHURCH AND SPIRITUAL VALUES OF TWO GENERATIONS IN MODERN ARMENIAN SOCIETY
Apostolski Kościół Ormiański i duchowe wartości dwóch pokoleń współczesnego społeczeństwa Armenii
Autorzy:
Mkoyan, Gohar Sergeyi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521714.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Apostolski Kościół Ormiański; wiara; chrześcijaństwo; generacja; wartości
Opis:
Artykuł omawia poziom zachowania przekonań religijnych w nowoczesnym społeczeństwie armeńskim. Istotą tego tematu jest fakt, że dzisiaj Apostolski Kościół Ormiański prowadzi ukierunkowane działania mające na celu odbudowę swojej pozycji po czasach sowieckich. Ormianom udało się utrzymać swoją wiarę w domu lub na poziomie kultury codziennej, ale zostało to przeprowadzone bez pośrednictwa Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego. Celem zaprezentowanych badań było zbadanie roli i znaczenia Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego w kształtowaniu wartości moralnych i duchowych w społeczeństwie na przykładzie dwóch pokoleń – dzisiejszej młodzieży (18-30 lat) i starszego pokolenia (56-66 lat). Wybór tych dwóch generacji podyktowany był chęcią dostrzeżenia ciągłości postaw religijnych. Na podstawie wyników badań socjologicznych (przeprowadzonych w latach 2013, 2014) stwierdzono, że większość respondentów (szczególnie wśród starszego pokolenia) nie wykazała otwartości religijnej, co znalazło odzwierciedlenie w ich stosunku do uczęszczania do kościoła. Prowadzona w ostatnich latach aktywna działalność Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego – w szczególności, przemówienia kapłanów w telewizji, radiu, przy różnych okazjach – doprowadziła do tego, że wielu Ormian uczestniczy w nabożeństwach co najmniej raz w miesiącu. Znalazło to odzwierciedlenie w ankiecie z 2016-2018. Zgodnie z wynikami badań socjologicznych okazało się, że rząd Armenii – z pomocą Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego i rodzin – realizuje politykę społeczną, w której troszczy się o wszystkie grupy społeczne funkcjonujące w społeczeństwie i tworzy warunki, które umożliwiają społeczeństwu ormiańskiemu życie i pracę w ojczystym kraju, rozwijanie kultury i rodzinnej atmosfery, a także powstrzymanie naporu obcych wartości.
Źródło:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo; 2018, Numer 24; 335-345
1234-4087
Pojawia się w:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół Surb Sargis w Tekor w Armenii. Między Persją a Bizancjum
The Surb Sargis (st. Sergei’s) church in Tekor (Armenia): between Persia and Byzantium
Autorzy:
Próchniak, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614246.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wczesnochrześcijańska architektura Armenii
najwcześniejsze kościoły kopułowe
geneza kopuły na trompach
Armenian early-Christian architecture
earliest churches with domes
squinch dome genesis
Opis:
The Surb Sargis (St. Sergei’s) church in Tekor, in the Shirak region of the present-day Turkey, is nowadays in total ruin. Fortunately, before its destruction by the 1911 earthquake, it had been extensively studied (e.g. by T. Toramanian and J. Strzygowski) and the documentation preserved allows us to treat it as one of the most important early-Christian buildings in both Armenia and the whole Orbis Christianus (Fig. 1-3). It is highly probable that the church was built at the site of an earlier pagan temple, utilising the former building’s tall 9-step crepidoma. Between the beginning of the 4th and the ending of the 5th century a three-nave basilica without a dome was built on the earlier base, only to be thoroughly rebuilt in the years 478-504 (dating based on the inscription at the lintel of the western portal; Fig. 4). After the rebuilding, the church acquired its 9-square structure designed by 3 naves and 3 bays. The central bay was covered with a small cupola, or rather, a cupola-structure (Fig. 5 and 7). Taking into account the contemporary state of research one may suppose that this innovative construction is the earliest known link in the process of emerging of the cross-cupola plan of churches, dominating till today in the church architecture of Eastern Christianity. The reduction of the corners of the central bay – in order to adjust its square shape to the circular base of the dome – was achieved by the construction of four small squinches (Fig. 8). This solution was most probably taken over from the 2nd – 3rd-century architecture of Persia, with which the pre-Christian Armenia had long maintained strong and varied contacts. Apart from the Tekor basilica, squinches were also used in two other buildings on the Ararat Upland near Erevan: in the small grave chapel at the Voghjaberd cemetery (5th – 6th century; Fig. 9-12) and in the one-nave church Surb Poghos- Petros (St. Paul and Peter’s) in Zovuni (between the ending of the 5th and the turning of the 6th and 7th centuries). These examples allow one to treat Armenia as a bridge between the architecture of Persia and Byzantium, where similar constructions appeared and spread widely in later periods.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 547-564
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies