Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Arabism" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Arab Nationalism in Syria
Autorzy:
Adamczyk, Anita
Jomma, Fuad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2197893.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Syria
pan-Arabism
Arab nationalism
Alawites
Opis:
Syria is one of many countries in the Middle East diverse in terms of religion, nationality, and ethnicity. Internal divisions emerged when Syria reclaimed independence in 1946, but the differences inside Syrian society have become a taboo. One of the reasons for that was Arab nationalism, which claimed that they were all Arabs. The Syrian authorities managed to maintain the appearance of national homogeneity owing to these claims. This article aims to show the uniqueness of Arab nationalism, which is not characteristic of one country but of numerous states sharing a common past, language, and their citizens belonging to the family of the Arab nation. As a case study for Syria, this article analyses the basic concepts relevant to the subject (nationalism, the nation from the perspective of Islam, and Arab thought), the roots of pan-Arabism in Syria and its presence in the public and legal space. It also attempts to demonstrate that Arab nationalism helped the Syrian authorities (represented by the Alawite minority) blur national, ethnic, and religious differences and thus preserve the unity of society and state.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2023, 1(52); 10.15804/ppsy202251
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La diplomacia cultural de la España de Franco
Autorzy:
Luis, Orella Martínez, José
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894875.pdf
Data publikacji:
2020-03-21
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Francoism
international isolation
Hispanism
Arabism
Europeanism
Spanish culture
Opis:
The post-war period was a difficult time for Spain because of its international isolation. The need to improve its image and to be admitted to the UN lead to the instrumentalisation of culture as a parallel diplomacy that allowed to establish the necessary relationships. ICH, BFHI, CEDI and OCAU activities helped form groups favourable to Spain, from which it benefited with restoring diplomatic presence. Pragmatism and the absence of politicisation of international relations of Spain in Hispanic-American and Arab areas are consequences of the work of “cultural ambassadors”. Okres powojenny był dla Hiszpanii trudny z uwagi na jej izolację na arenie międzynarodowej. Potrzeba poprawy wizerunku i pragnienie przyjęcia do ONZ doprowadziła do instrumentalizacji kultury jako równoległego narzędzia dyplomacji, które umożliwiło nawiązanie oczekiwanych relacji zewnętrznych. Działania ICH, BFHI, CEDI i OCAU doprowadziły do stworzenia grup nacisku przychylnych Hiszpanii, dzięki którym udało się przywrócić stosunki dyplomatyczne. Pragmatyzm i brak upolitycznienia stosunków międzynarodowych Hiszpanii w obszarach latynoamerykańskim i arabskim są konsekwencją zaangażowania „ambasadorów kultury”.
Źródło:
Przegląd Europejski; 2015, 3 (37); 50-64
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jemen - the Proxy War
Autorzy:
El Ghamari, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/527005.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Collegium Civitas
Tematy:
Yemen Crisis
Global Proxy Wars
International Politics
Arab Middle East
Persian Gulf
Disintegration
Arabism
Houthism
Wahhabism
Opis:
The military operation in Yemen is significant departure from Saudi Arabia's foreign policy tradition and customs. Riyadh has always relied on three strategies to pursue its interests abroad: wealth, establish a global network and muslim education and diplomacy and meadiation. The term "proxy war" has experienced a new popularity in stories on the Middle East. A proxy war is two opposing countries avoiding direct war, and instead supporting combatants that serve their interests. In some occasions, one country is a direct combatant whilst the other supporting its enemy. Various news sources began using the term to describe the conflict in Yemen immediately, as if on cue, after Saudi Arabia launched its bombing campaign against Houthi targets in Yemen on 25 March 2015. This is the reason, why author try to answer for following questions: Is the Yemen Conflict Devolves into Proxy War? and Who's fighting whom in Yemen's proxy war?" Research area includes the problem of proxy war in the Middle East. For sure, the real problem of proxy war must begin with the fact that the United States and its NATO allies opened the floodgates for regional proxy wars by the two major wars for regime change: in Iraq and Libya. Those two destabilising wars provided opportunities and motives for Sunni states across the Middle East to pursue their own sectarian and political power objectives through "proxy war".
Źródło:
Securitologia; 2015, 2 (22); 43-56
1898-4509
Pojawia się w:
Securitologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie jordańskiej tożsamości narodowej w wymiarze współpracy międzynarodowej Królestwa
Shaping Jordan’s national identity in dimension of the international cooperation of the Kingdom
Autorzy:
Brataniec, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506013.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
national identity
nation
Arabs
pan-arabism
nationalism
cooperration
tożsamość narodowa
naród
Arabowie
panarabizm
nacjonalizm
współpraca
Opis:
The paper discusses Jordan’s national identity formed at specific historical and political times: the colonial rule, the creation of the State of Isreal and the current balance of power in the Middle East. It identifies the dynasty of Hashemites as the foundation of Jordan’s national project and the author of transformation of its national identity during the Kingdom’s brief history. Shape of Jordan identity, particularly is a source of cooperation with the Arab world.
Artykuł omawia jordańską tożsamość narodową, kształtowaną w szczególnych warunkach historycznych i politycznych: porządku kolonialnego, powstania państwa Izrael i współczesnego układu sił na Bliskim Wschodzie. Wskazuje na dynastię Haszymidów, jako fundament jordańskiego projektu narodowego i autora przemian owej tożsamości w ciągu krótkiej historii Królestwa. Kształt jordańskiej tożsamości jest szczególnie źródłem współpracy ze światem arabskim.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2018, 4; 173-191
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Los arabismos en la lengua española
The words of Arabic origin in the Spanish language
Autorzy:
Janowska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963522.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Ateneum - Akademia Nauk Stosowanych w Gdańsku
Tematy:
lengua
cultura
bilingüismo
origen árabe
Andalucía
semántica
etimología
topónimos
significado de palabras
historia
arabismo
language
culture
bilingualism
Arabic origin
Andalusia
semantics
etymology
toponyms
word meaning
history
Arabism
Opis:
Las palabras de origen árabe (los arabismos) constituyen un grupo bastante numeroso en español. Por condiciones históricas y culturales, estas palabras ingresaron al idioma español de forma natural como resultado de varios cientos de años de simbiosis entre las naciones árabe y española en Andalucía. Junto a los árabes apareció una lengua distinta a las lenguas románicas: el árabe, con diversas manifestaciones escritas y orales, que se convirtió en lengua oficial y lengua de cultura. La lengua actuó como un superestrato del romance y astrato andaluz porque influyó en ella al compartir el área geográfica con el español. Con muchos dominando ambas formas de lenguaje, Al-Andalus fue una sociedad bilingüe hasta al menos el siglo XI o XII. Los ecos de este bilingüismo siguen presentes en el español en forma de los arabismos.
Words of Arabic origin make up quite a large group in Spanish. Due to historical and cultural conditions, these words entered the Spanish language in a natural way as a result of several hundred years of symbiosis between the Arab and Spanish nations in Andalusia. Along with the Arabs, a language other than the Romance languages appeared: Arabic, with various written and oral manifestations, which became an official language and also the language of culture. The language acted as a superstratum of Andalusian romance and astrato because it influenced it through sharing the geographical area with Spanish. With many mastering both forms of the language, Al-Andalus was a bilingual society until at least the 11th or 12th centuries. The echoes of this bilingualism are still present in Spanish in the form of words of Arabic origin.
Źródło:
Forum Filologiczne Ateneum; 2020, 8, 2; 129-147
2353-2912
2719-8537
Pojawia się w:
Forum Filologiczne Ateneum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The problem of political leadership on the example of Yemen
Problem przywództwa politycznego na przykładzie Jemenu
Autorzy:
Gugnin, Alexander
Delong, Marek
Lisnevskya, Yuliia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833777.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
political leader
public administration
North and South Yemen
Arab socialism
authoritarianism
pan-Arabism
political crisis
przywódca polityczny
administracja publiczna
Jemen Północny i Południowy
socjalizm arabski
autorytaryzm
panarabizm
kryzys polityczny
Opis:
The article analyses the problem of political leadership in developing countries on the example of Yemen. The main source of data for the analysis is the personal experience of one of the authors, who worked for two years in the local higher education system. The activity of Yemen’s national leaders, who headed the authoritarian regime in both parts of the country and who coordinated the political, economic and ideological efforts of the authorities, aimed at modernization of the Arab society, has been chosen as the object of the study. The research focuses on the practice of public administration and social transformations, which was implemented in the Yemen Arab Republic and the National Democratic Republic of Yemen, when Ali Abdullah Saleh (1978-2011) and Ali Nasser Muhammad (1972-1986) - prominent representatives of the modernist authoritarianism, headed these countries. First one was an Arab Marxist, the other a moderate Islamic nationalist. The article uses the method of comparative analysis to show the role and importance of political leadership in Yemen under the conditions of the authoritarian regime. The analysis of relevant leaders’ activities provides serious basis for reflection to managers, political scientists and economists.
W niniejszym artykule poddano analizie problem przywództwa politycznego w krajach rozwijających się na przykładzie Jemenu. Wybór tematyki podyktowany jest tym, że w 2020 upłynęło trzydzieści lat od zjednoczenia tego państwa oraz doświadczeniami osobistymi jednego z autorów, który przez dwa lata pracował w tamtejszym systemie szkolnictwa wyższego. Przedmiotem badań jest działalność autorytarnych prezydentów Jemenu i Narodowo-Demokratycznej Republiki Jemenu: Alego Abdullaha Saleha (1978- 2011) i Alego Nassera Muhammada (1972-1986). Pierwszy z nich był arabskim marksistą, drugi – umiarkowanym islamskim nacjonalistą. W artykule zastosowano metodę analizy porównawczej, za pomocą której ukazano rolę i znaczenie przywództwa politycznego w Jemenie w warunkach reżimu autorytarnego.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2021, 36; 98-109
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Haszymidzkie Królestwo Jordanii w konfrontacji z ideologią panarabską (1946-1999). Z badań nad stabilnością polityczną monarchii arabskich
The Hashemite Kingdom of Jordan in the confrontation with pan-Arab ideology (1946-1999). Studies on political stability of Arab monarchies
Autorzy:
Wróblewski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22444479.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
monarchy
the Hashemite
pan-Arabism
Jordan
stability
monarchia
Haszymidzi
panarabizm
Jordania
stabilność
Opis:
W świecie arabskim od początku lat pięćdziesiątych XX wieku częstym zjawiskiem stały się wojskowe zamachy stanu. W ich wyniku upadło wiele monarchii arabskich, a zastąpiły je republiki. Jednak de facto politykę zdominowała przemoc a reżimy te szybko stały się opresyjnymi dyktaturami. Nowe rządy jako legitymizacji władzy użyły ideologii panarabskiej (przewidującej zjednoczenia Arabów od Maroka aż po Irak). Niewielkie Haszymidzkie Królestwo Jordanii stało się ważnym miejscem konfrontacji między panarabską ideologią a monarchią, która posiadała tradycyjną legitymizację władzy. Od około 1948 roku aż do lat dziewięćdziesiątych XX wieku trwała rywalizacja partii i ruchów politycznych wyznających panarabizm z dworem Haszymidów. Zaowocowała ona ostrymi kryzysami politycznymi w latach 1956–1957, 1966 i 1991. Jej wynikiem była też wojna domowa w 1970 roku. Monarchii jordańskiej udało się, ku zaskoczeniu wielu obserwatorów, przezwyciężyć te kryzysy i wyjść zwycięsko z ideologicznego sporu. Obecnie monarchia zachowała pełnię władzy i prestiżu, tymczasem panarabizm uległ wyraźnej marginalizacji.
Since early 1950s military coups were a frequent phenomenon in the Arab world. In consequence of that a lot of monarchies fell and they were replaced with republics. In fact, however, the politics became dominated by violence and the regimes quickly became oppressive dictatorships. The new governments made use of the pan-Arab ideology to legitimize their authority (which aimed at uniting Arabs from Morocco to Iraq). The small Hashemite Kingdom of Jordan became an important place of confrontation between the pan-Arab ideology and the monarchy, with its traditional legitimization of power. Since approximately 1948 until 1990s there was competition between parties and political movements opting for pan-Arabism or the court of the Hashemite. This resulted in severe political crises in 1956-1957, 1966 and 1991. The consequence of that was also the civil war of 1970. The Jordan monarchy succeeded in overcoming these crises and emerged victorious from the ideological struggle. The current monarchy maintained complete authority and recognition, while pan-Arabism underwent marginalization
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2022, 20, 4; 381-391
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ideologiczne aspekty zaangażowania Rosji w syryjskiej wojnie domowej 2011–2017
The ideological aspects of Russian involvement in the Syrian Civil War (2011–2017)
Autorzy:
Kościelniak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506712.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
polityka zagraniczna Rosji
polityka zagraniczna USA
wojna domowa w Syrii
alawici
chrześcijanie orientalni
partia Baas
wolność religijna na Bliskim Wschodzie
radykalny
islam
panarabizm
foreign policy of the Russian Federation
foreign policy concept of the US
Syrian Civil War
Alawites
Oriental Christians
The Arab Socialist Ba’ath Party
religious freedom in the
Middle East
political Islam
Pan-Arabism
Opis:
Tekst przedstawia politykę historyczną Rosji w kontekście syryjskiego sekularyzmu – ukazuje nową rundę zmagań pomiędzy anglosaskim optymizmem dotyczącym islamu na Bliskim Wschodzie a historycznym rosyjskim realizmem. Po pierwsze, wspierana przez Rosję świecka partia Baas zapewniła trwałą integrację mniejszości Syrii w pewien typ społeczeństwa i systemu politycznego gwarantującego wolność religijną w przeciwieństwie do systemów radykalnego islamu. Po drugie, Rosja wykorzystuje pamięć zbiorową alawitów i chrześcijan odnoszącą się do sunnickich prześladowań oraz kontrowersyjne alianse USA, utwierdzając swe wpływy zagraniczne, głównie w regionach związanych z prawosławiem. Po trzecie, Stany Zjednoczone i niektóre kraje UE osądzają działalność al-Assada według własnej perspektywy po 1990 r., tzn. eksperymentu wdrażania standardów wielokulturowego społeczeństwa. Z kolei Rosja ocenia sytuację w regionie z perspektywy co najmniej 200 lat, które obfi towały w wiele dramatycznych wydarzeń, z najbardziej bolesnym: ludobójstwem Ormian. Problemem jest to, że w przypadku ewentualnego upadku rządów Baszara al-Asada Zachód nie będzie w stanie zapewnić mniejszościom długoterminowego bezpieczeństwa według swoich demokratycznych standardów. W tej sytuacji alawici i chrześcijanie upatrują w Rosji gwaranta bezpieczeństwa i wolności religijnej. Zachodnie wsparcie dla „demokracji” na Bliskim Wschodzie i Azji Centralnej przerodziło się w pasmo konfl iktów i zaowocowało niebywałym rozwojem radykalnego islamu.
This article presents an overview of the principal results of research on the historically-oriented policy of Russia’s activity in the Middle East in the context of the case of Syrian- Ba’thist secularism. Firstly, supported by Russia the secular approach of the Syrian Baath Party has provided integration of the Alawites, Christians and other minorities into the political system and society. Secondly, Russia has used memories of many religious warfare and Islamic (Sunni) persecution of Alawites and Orthodox Christians. Using this kind of collective memories, Russian policy has linked many Christian nations. Thirdly, one of the misunderstandings is that the United States and some EU countries judge Assad and Syria by the modern standards of post 1990 Western Europe; Putin and Russia are judging matters in the context of over two hundred years of confl icts and persecutions. Probably, it is a new round of competition between the Anglo-Saxon liberal optimism and historical Russian pessimism. The problem is that in the case of Assad’s fall Washington and none of its Western allies are able to provide long-term security for Syrian minorities according to their democratic standards. Paradoxically, the Alawites and Christians automatically see Russia as a natural protector of human rights at least in terms of religious freedom. Unfortunately, today’s western support for ‘democracies’ in the Middle East (Afghanistan, Iraq, Syria, and Libya) has been unsuccessful.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2017, 3; 233-258
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Futile Efforts to Create an Arab Kingdom of Syria. From the Idea of Greater Syria to Syria Partitioned under the French Mandate (1915–1922)
Daremne starania utworzenia arabskiego Królestwa Syrii. Od koncepcji Wielkiej Syrii do Syrii podzielonej mandatem francuskim (1915–1922)
Autorzy:
Kościelniak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11347083.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Syria
Greater Syria
French mandate for Syria and Lebanon
Kingdom of Hejaz
First World War
King-Crane Commission
Ottoman jihad
Arab nationalism
Sykes-Picot Agreement
Arab Revolt
Arabism
Damascus Protocol
Syrian Congress 1919
Faisal of Iraq
Wielka Syria
francuski mandat dla Syrii i Libanu
Królestwo Hidżazu
I wojna światowa
Komisja Kinga-Crane’a
dżihad osmański
arabski nacjonalizm
umowa Sykes-Picot
powstanie arabskie
arabizm
protokół damasceński
Syryjski Kongres Narodowy
Opis:
The text presents the dynamics and variability of the political options and alliances which shaped the borders of modern Syria in the most crucial period of World War I and the first years of post-war reality in the Middle East. The researchers show how the external interests of the Great Powers took priority over the Syrians’ internal affairs. For the inhabitants of the Levant, it meant the Western practice of ignoring Arab opinions and aspirations in the aftermath of the Great War, which was sealed in the Treaty of Versailles. Despite the positive solutions proposed by The King-Crane Commission (1919), the new post-Ottoman order ignored local identities and political preferences. The new borders were created artificially and determined arbitrarily. The Sykes-Picot agreement reinforced both conspiracy theories in the Middle East and the mythology of the Great Arab Revolt. The competing Western powers took advantage of the local minorities, fueling dislike and strengthening sectarianism. In the years 1919–1920, Pan-Syrianism solidified and took a characteristic form of striving to consolidate the fragmented nation of the Greater Syria. The resolutions of the General Syrian Congress of 2 July 1919 provided timeless premises for the political orientation of the Syrian nationalists, which strongly influenced politics in the Middle East in the following decades. However, the partition of Greater Syria after World War I proved to be one of the worst of many political traumas experienced in the Middle East at that time. Pan-Syrianism was systematically weakened by the conflicting aspirations among the Syrians, the Lebanese, the Palestinians, and Jordanians.
Tekst przedstawia dynamikę i zmienność opcji politycznych oraz sojuszy, które ukształtowały granice współczesnej Syrii w decydującej fazie pierwszej wojny światowej oraz w pierwszych latach powojennej rzeczywistości na Bliskim Wschodzie. Badacze przedstawiają sposób, w jaki zewnętrzne interesy mocarstw przeważyły and wewnętrznymi sprawami Syryjczyków. Dla mieszkańców Lewantu wiązało się to z praktyką ignorowania przez Zachód opinii i aspiracji Arabów w następstwie pierwszej ojny światowej, przypieczętowaną w Traktacie Wersalskim. Mimo pozytywnych rozwiązań zaproponowanych przez komisję Kinga-Crane’a (1919), nowy post-osmański porządek wprowadzono bez względu na lokalne tożsamości i preferencje polityczne. Nowe granice zostały utworzone sztucznie i ustalone w sposób arbitralny. Umowa Sykes-Picot sprzyjała nie tylko teoriom spiskowym na Bliskim Wschodzie, lecz także kształtowaniu mitologii powstaniaarabskiego. Rywalizacja zachodnich mocarstw odbywała się kosztem lokalnych mniejszości, podsycając niechęć i wzmacniając sekciarstwo. W latach 1919–1920, pansyrianizm umocnił się i przyjął charakterystyczną formę dążenia do poskładania rozbitego narodu Wielkiej Syrii. W uchwałach Kongresu Syryjskiego z 2 lipca 1919 r. zawarto ponadczasowe założenia orientacji politycznej syryjskich nacjonalistów, co miało znaczący wpływ na politykę na Bliskim Wschodzie w ciągu następnych kilkudziesięciu lat. Jednak podział Wielkiej Syrii po pierwszej wojnie światowej okazał się jedną z najgorszych spośród wielu politycznych traum, jakich doświadczył w tamtym czasie Bliski Wschód. Pansyrianizm ulegał systematycznemu osłabieniu przez kolidujące ze sobą aspiracje Syryjczyków, Libańczyków, Palestyńczyków i Jordańczyków.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2020, 26, 2; 195-250
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies