Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Anesthetics" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    New Perspectives for the Use of Earthworms – Testing of Anesthetics
    Autorzy:
    Podolak, Agnieszka
    Kostecka, Joanna
    Rożen, Anna
    Garczyńska, Mariola
    Pączka, Grzegorz
    Mazur-Pączka, Anna
    Szura, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/124039.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    Eisenia fetida
    Savigny 1826
    Dendrobaena veneta
    Rosa 1893
    bioassays
    testing anesthetics
    animal welfare
    Opis:
    Anesthetic drugs have been tested for years on rats, rabbits, dogs, cats and monkeys, which may raise ethical concerns. Researchers do not always pay attention to the possibility of using techniques of anesthesia, analgesia or euthanasia in relation to invertebrate animals. It has previously been shown that earthworms meet the requirements of laboratory animals, and being a good alternative to the studies on vertebrates, may also be used as the first stage of testing anesthetics. The lethal concentrations of procaine and lidocaine for E. fetida and D. veneta were established using modified filter paper contact test. Using a modified method developed for testing anesthetics, mature earthworms (clitellate) of both species were used to check the effectiveness of lidocaine and procaine in safe immobilizing of earthworms. The reactions of earthworms in contact with anesthetics were different. The possibility of using a higher concentration range of procaine and lidocaine for E. fetida than for D. veneta, as E. fetida demonstrated a greater resistance to the stress caused by the action of chemical substances. The response to this stress varied and depended on the concentration used; however, higher concentrations of anesthetics caused rapid body movements and discharge of the coelomic fluid as well as morphological changes observed after 48 hours. Procaine was not effective in immobilizing earthworms, but lidocaine proved effective in reversibly immobilizing both species. For E. fetida, lidocaine in the concentrations of 1.4 and 1.6 at 95 and 90 min, respectively, resulted in a full immobilization of animals, which then survived following 24h and 48h of recovery. For D. veneta, lidocaine in the concentrations 1.3 and 1.4 during 40 min proved effective and safe to use, as all individuals survived following 24h and 48h of recovery.
    Źródło:
    Journal of Ecological Engineering; 2019, 20, 3; 253-261
    2299-8993
    Pojawia się w:
    Journal of Ecological Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Can scleroderma be induced by anesthetics? Case report
    Czy środki znieczulające mogą wywołać sklerodermię? Opis przypadku
    Autorzy:
    Magnavita, Nicola
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2164312.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-17
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    rak
    narażenie zawodowe
    sala operacyjna
    środki znieczulające
    rozpuszczalnik
    narażenie na rozpuszczalniki
    cancer
    occupational exposure
    operating room
    anesthetics
    solvent
    solvent exposure
    Opis:
    Occupational exposure to solvents is consistently associated with the risk of systemic sclerosis. We pose the question of whether the occupational exposure to anesthetics may favor the occurrence of this disease. This paper describes an incidence of systemic sclerosis in the case of an anesthesiologist who had been occupationally exposed to high doses of anesthetic in the operating room. Anecdotal cases in the literature give limited support to the causal association of the occupational exposure to anesthetics and systemic sclerosis. The extremely limited number of workers exposed makes it necessary to report all cases observed in order to assess the degree of the occupational risk for anesthesiologists. Med Pr 2016;67(4):557–560
    Narażenie zawodowe na rozpuszczalniki jest związane z ryzykiem wystąpienia sklerodermii. Celem pracy było zbadanie, czy narażenie zawodowe na środki znieczulające również może wywołać tę chorobę. W artykule przedstawiono przypadek sklerodermii u lekarki anestezjologa, która była narażona na wysokie dawki środków znieczulających na sali operacyjnej. Opublikowane dotąd opisy przypadków nie pozwalają jednoznacznie powiązać narażenia zawodowego na środki znieczulające z wystąpieniem sklerodermii. Ze względu na niewielką liczbę pracowników narażonych na te środki powinny być raportowane wszystkie przypadki wystąpienia sklerodermii w celu określenia stopnia ryzyka zawodowego u anestezjologów. Med. Pr. 2016;67(4):557–560
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2016, 67, 4; 557-560
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sewofluran
    Sevoflurane
    Autorzy:
    Kupczewska-Dobecka, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/137945.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    sewofluran
    NDS
    narażenie zawodowe
    anestetyki
    sevoflurane
    OEL
    occupational exposure
    anesthetics
    Opis:
    Sewofluran (SVF) w temperaturze pokojowej jest bezbarwną, przezroczystą, lotną cieczą, bez zapachu. Jest to nowoczesny anestetyk z grupy polifluorowanych eterów, który został wprowadzony do praktyki klinicznej w 1990 r. Wielkość narażenia na sewofluran w salach operacyjnych zależy od wyposażenia sal w kontrolowaną klimatyzację i wentylację, a także od metod podawania anestetyku. Stężenie średnie ważone dla 8-godzinnego czasu zmiany roboczej określono na około 5 mg/m3. Okazjonalnie oznaczono wartości pułapowe stężeń sewofluranu w zakresie 800 ÷ 2000 mg/m3 Skutki niepożądanego działania sewofluranu obserwowano u ludzi poddawanych narkozie tym anestetykiem. Dotyczyły one przede wszystkim narażenia na ten związek o bardzo dużych stężeniach, tzn. anestetycznych lub subanestetycznych. Sewofluran o stężeniu 1 ÷ 8% w mieszaninie z tlenem (83 000 ÷ 664 000 mg/m3) powoduje znieczulenie w ciągu 2 min zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Sewofluran powoduje u ludzi zależną od dawki depresję ośrodkowego układu nerwowego, wykazuje działanie na układ sercowo-naczyniowy i oddechowy oraz powoduje zmniejszenie aktywności nerwowo-mięśniowej. Personel medyczny bloków operacyjnych narażony na działanie różnych anestetyków uskarżał się na: subiektywne odczucie zmęczenia, bóle głowy i rozdrażnienie. W dostępnym piśmiennictwie nie opisano skutków zawodowego narażenia na sewofluran. Uważa się, że 1 ÷ 5% sewofluranu wchłanianego przez drogi oddechowe ulega przemianie metabolicznej w wątrobie z udziałem cytochromu P-450 (CYP) 2E1, uwalniając związki fluoru oraz heksafluoroizopropanol (HFIP) i ditlenek węgla. Dotychczas nie ustalono wartości normatywów higienicznych sewofluranu. W NIOSH proponuje się przyjęcie stężenia 16,6 mg/m3 (2 ppm) sewofluranu za wartość pułapową związku. Jeden z producentów sewofluranu zaleca przyjęcie dopuszczalnej wielkości narażenia zawodowego nie większej niż 166 mg/m3 (20 ppm). W państwach europejskich zmierza się do ustalenia limitu narażenia zawodowego sewofluranu w zakresie 83 ÷ 166 mg/m3 (10 ÷ 20 ppm), tj. między dopuszczalnymi wartościami izofluranu i enfluranu. Ponieważ w dostępnym piśmiennictwie nie ma danych pozwalających na ocenę skutków działania sewofluranu w zależności od jego stężenia w powietrzu środowiska pracy, dlatego zaproponowano ustalenie wartości NDS sewofluranu na podstawie analogii do innych chlorowcopodstawionych eterów. Sewofluran w porównaniu z innymi anestetykami: nie wykazuje właściwości drażniących na drogi oddechowe wykazuje najmniejsze ciśnienie pary nasyconej w temperaturze 20 oC ma najwyższą temperaturę wrzenia (760 mmHg) jest jedynym znanym fluorowanym anestetykiem, który nie metabolizuje do kwasu trifluorooctoweg substancji o uznanym działaniu hepatotoksyczny wartość MAC około 2,05% (minimum alveolar concentration), tj. minimalne stężenie w stanie równowagi wymagane dla zniesienia u 50% osób odpowiedzi na bodźce bólowe mieści się między wartościami MAC dla dezfluranu (6%), halotanu (0,74%) i izofluranu (1,15%) w dostępnym piśmiennictwie nie znaleziono danych dotyczących działania teratogennego sewofluranu, natomiast w przypadku halotanu wykazano jego działanie teratogenne na podstawie wyników badań epidemiologicznych. Zakładając działanie addytywne anestetyków, za podstawę wnioskowania o potencjalnym działaniu na funkcje neurobehawioralne i psychomotoryczne przyjęto wyniki badań uzyskane u osób narażonych na inne środki z tej grupy, uwzględniając w przeliczeniach stężeń ich wartości MAC. Na podstawie wyników badań 20 ochotników narażonych w ciągu 4 h na podtlenek azotu o stężeniu 900 mg/m3 (500 ppm), z dodatkiem lub bez dodatku halotanu o stężeniu 120 mg/m3 (15 ppm), wykazano istotne zmniejszenie sprawności wykonania pięciu testów behawioralnych i psychomotorycznych, a po narażeniu na podtlenek azotu tylko jednego testu. Podobne wyniki uzyskano u osób narażonych na podtlenek azotu i enfluran o stężeniach odpowiednio 500 lub 15 ppm (900 i 114 mg/m3). Przyjmując za podstawę obliczeń wyniki tych eksperymentów, wyliczono równoważne stężeniom halotanu i podtlenku azotu stężenie sewofluranu wynoszące około 354 mg/m3 i przyjęto je za wartość LOAEL. Stosując pięć współczynników niepewności, zaproponowano przyjęcie stężenia 55 mg/m3 (≈ 7 ppm) za wartość NDS sewofluranu, tj. między wartościami NDS halotanu i izofluranu 40,3 ÷ 32 mg/m3 (4 ÷ 5 ppm) a dezfluranu – 125 mg/m3 (10 ppm). Zaproponowano także nieustalanie wartości NDSCh sewofluranu, ponieważ związek nie wykazuje działania drażniącego na drogi oddechowe. Ta wartość NDS powinna być traktowana jako tymczasowa do czasu przeprowadzenia badań doświadczalnych z użyciem sewofluranu. Wyniki przeprowadzonych w ostatnim czasie badań wskazują, że monitorowanie stężenia heksafluoroizopropanolu w moczu jest dobrym wskaźnikiem narażenia na sewofluran. Należy rozważyć przyjęcie za biomarker narażenia na sewofluran wielkość stężenia heksafluoroizopropanolu w moczu pod koniec zmiany roboczej. Wydaje się celowe przeprowadzenie dalszych badań w celu oszacowania dopuszczalnej wielkości heksafluoroizopropanolu w moczu, która by odpowiadała stężeniu sewofluranu w powietrzu o zaproponowanej dopuszczalnej wielkości narażenia, tj. 55 mg/m3 (≈ 7 ppm).
    Sevoflurane (SVF) is a nonflammable and non-explosive liquid. It is a clear, colorless, nonpungent liquid. Sevoflurane is a polyfluorinated methyl isopropyl ether inhalation general anaesthetic with lower solubility in blood and body tissues than halothane. Sevoflurane has been demonstrated to be an appropriate agent for use in neurosurgery, caesaeran section, coronary artery bypass surgery and in non-cardiac patients at risk for myocardial ischaemia. Like other potent inhalation anaesthetics, sevoflurane depresses respiratory function and blood pressure in a dose-related manner. Sevoflurane in concentration of 1-8% in, mixture with oxygene (83 000-664 000 mg/m3) produces anaesthesia in 2 minutes both in adults and children. The rapid pulmonary elimination of sevoflurane minimizes the amount of anaesthetic available for metabolism. In humans <5% of sevoflurane absorbed is metabolized to hexafluoroisopropanol with release of inorganic fluoride and carbondioxide. An assessment of health risk from exposure to this inhalant anaesthetic poses a serious problem for the employers, mostly due to the fact that this compound belong to the category for which no Maximum Admissible Concentration has been established. Consequently, there is no obligation to measure their air concentration in workplace. Based on additive action of anaesthetics, its minimum alveolar concentration values and data from experiments on human, the OEL value for sevoflurane has been proposed. Decrease of efficiency in behavioral and psychomotoric tests was observed in volunteers exposured on anesthetics. LOAEL of 354 mg/m3 has been estimated. The MAC value of 55 mg/m3 for sevoflurane in assessment of workplace hazards has been proposed. This exposure level is to protect the surgical staff from adverse neurological, cardiovascular, respiratory and irritant effects.
    Źródło:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2007, 3 (53); 101-129
    1231-868X
    Pojawia się w:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ anestetyków wziewnych na modelową błonę biologiczną
    Influence of inhalation anesthetics on a model biological membrane
    Autorzy:
    Horochowska, Martyna
    Cieślik-Boczula, Katarzyna
    Rospenk, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/171702.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Chemiczne
    Tematy:
    anestetyki wziewne
    anestezja
    słabe oddziaływania międzycząsteczkowe
    błona lipidowa
    inhalation anesthetics
    anesthesia
    weak intermolecular interactions
    lipid membrane
    Opis:
    General anesthesia is defined as impairment of the central nervous system (UON) caused by intravenous or volatile anesthetics. The state of loss of consciousness or even amnesia and the disappearance of perception into external stimuli is achieved by the use of a large group of chemical compounds. The use of nitrous oxide in 1844 revolutionized surgery and medicine at that time. From that moment, anesthesiology develops dynamically, allowing more and more complex procedures. Despite more than 170 years of history of anesthesia, understanding the mechanism of reversible loss of awareness and sensitivity to pain caused by the action of general anesthetics is one of the greatest challenges of modern pharmacology and neuroscience. Incredibly high diversity of anesthetics, including both noble gases and complex steroids, combined with human sensation makes the above problem extremely difficult to solve. The reversibility of the anesthesia phenomenon suggests that the analyzed phenomenon is based on disturbance of weak intermolecular interactions, such as hydrogen bond or van der Walls forces. Anesthetic molecules may bind directly to the hydrophobic region of protein, which causes its conformational changes or disturb ion channel activity by anesthetic-induced perturbations of lipid bilayers. The mechanism of anesthesia is thus very often attributed to both protein and lipid membrane targets. The influence of anesthetic molecules on biomolecular systems can be studied successfully using many different physico-chemical methods, such as, infrared, fluorescence or nuclear magnetic resonance spectroscopy. Vibrational circular dichroism as well as differential scanning calorimetry can also be used.
    Źródło:
    Wiadomości Chemiczne; 2019, 73, 3-4; 263-285
    0043-5104
    2300-0295
    Pojawia się w:
    Wiadomości Chemiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anaphylaxis during peri-anesthetic period - review of research
    Autorzy:
    Dąbrowski, S.
    Mędrzycka-Dąbrowska, W.
    Wojtaszek, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1917640.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
    Tematy:
    Anaphylaxis
    Anesthetics
    Intraoperative anaphylaxis
    Opis:
    Peri-anesthetic anaphylaxis, mediated by immunologic, nonimmunologic, or undefined mechanisms is a severe and rapid clinical condition that can be lethal. Anesthesiologists use a myriad of drugs during the provision of an anesthetic. Muscle relaxants and latex account for most cases of anaphylaxis during the perioperative period. Symptoms may include all organ systems and present with bronchospasm and cardiovascular collapse in the most severe cases. Management of anaphylaxis includes discontinuation of the presumptive drug (or latex) and anesthetic, aggressive pulmonary and cardiovascular support, and epinephrine.The paper presentsthe pathophysiology, the most common causes and the management of anaphylaxis occurring during anesthesia, based on a review of available literature.
    Źródło:
    Progress in Health Sciences; 2015, 5, 2; 160-164
    2083-1617
    Pojawia się w:
    Progress in Health Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dont we overestimate drug allergies in children?
    Autorzy:
    Podlecka, Daniela
    Jerzyńska, Joanna
    Brzozowska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21375381.pdf
    Data publikacji:
    2023-11-27
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    hypersensitivity
    drug allergy
    children
    local anesthetics
    nonsteroidal anti-inflammatory drugs
    β-lactam antibiotics
    Opis:
    Objectives On average about 10% of parents report hypersensitivity to at least 1 drug in their children. After diagnosis process a few of these reactions are being confirmed as drug hypersensitivity reactions. The aim of the study was to assess the real-life prevalence of drug hypersensitivity in children based on drug provocation tests. Material and Methods The authors included 113 children, aged 4–18 years, referred to Pediatrics and Allergy Clinic in Łódź, Poland, due to incidence of adverse reaction during treatment. Medical history regarding allergies to drugs was taken in accordance to the form developed by the United States Food and Drug Administration Adverse Event Reporting System. Skin prick tests, intradermal test and drug provocation test were performed in all patients. Results In all 113 patients suspected of drug allergy, after all diagnostic procedures, the authors proved IgE-mediated allergy to β-lactams, nonsteroid anti-inflammatory drugs, local anesthetics in 19 patients (16.8%). Previous history of allergy was a risk factor for drug allergy in studied patients (p = 0.001). The most frequent symptoms of allergy were urticaria and erythematous papular rash. Conclusions Drug allergy is a difficult problem in the practice of a doctor and is difficult to diagnose, especially in the pediatric population. It seems that too often isolated symptoms reported during infection or disease are taken as a symptom of drug allergy, and not as a symptom resulting from the course of the disease.
    Źródło:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2023, 36, 5; 632-642
    1232-1087
    1896-494X
    Pojawia się w:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Structural Characterization of Carane Derivative Stereoisomers - Potent Local Anesthetics
    Autorzy:
    Grochowski, J.
    Serda, P.
    Pasenkiewicz-Gierula, M.
    Czarnecki, R.
    Librowski, T.
    Lochyński, S.
    Frąckowiak, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2030630.pdf
    Data publikacji:
    2002-05
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Fizyki PAN
    Tematy:
    82.30.Qt
    61.10.-i
    Opis:
    The paper reports on structural investigation and phase analysis of a newly synthesized potent local anesthetic with chiral molecular structure. Absolute structure and absolute configuration on four chiral centres was determined using microcrystalline single-crystal diffraction with anomalous scattering of X-ray radiation azimuthal scan technique. Phase analysis for new compound (KP23SS) and its epimer (KP23RS) was carried out using classical and synchrotron radiation powder diffraction. Enantiopurity of the bulk material was verified for both isomers by comparison of experimental and simulated high-resolution powder diffraction diagrams. The presence of two new polymorphic phases of KP23RS was documented. Comparative conformational analysis was carried out using differential Fourier synthesis and least-squares molecule overlap technique. A model of epimeric disorder was discussed for the homochiral phase.
    Źródło:
    Acta Physica Polonica A; 2002, 101, 5; 665-674
    0587-4246
    1898-794X
    Pojawia się w:
    Acta Physica Polonica A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Local anesthetics and advances in their administration - an overview
    Autorzy:
    Jung, Robert M.
    Rybak, Magdalena A.
    Milner, Paweł T.
    Lewkowicz, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/972732.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Wsi
    Tematy:
    local anaesthesia
    pain control
    wand
    sleeperone
    quicksleeper
    syringe micro vibrator
    Opis:
    In dentistry nowadays, local anesthesia is the standard and the backbone for controlling pain Every year, researchers seek and develop new ways in which pain can be alleviated and managed better to ensure patient comfort by focusing on improving aspects such as anaesthetic agents, delivery devices and the techniques involved. The introduction of newer techniques assists dentists in providing enhanced pain relief with reduced pain from injection and fewer adverse reactions. Objective. The purpose of this overview is to highlight the mechanism and efficacy of certain anaesthetic agents, emphasizing complications associated with local anesthesia, as well as the modern techniques that have been developed to improve patient comfort and reduce pain while performing anaesthesia.
    Źródło:
    Journal of Pre-Clinical and Clinical Research; 2017, 11, 1; 94-101
    1898-2395
    Pojawia się w:
    Journal of Pre-Clinical and Clinical Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The 5-year Impact of the Ukrainian National Drug Hypersensitivity and Anaphylaxis Guideline on the Management of Hypersensitivity Induced by Local Anesthetics
    5-letni wpływ ukraińskich krajowych wytycznych dotyczących nadwrażliwości na leki i anafilaksji na postępowanie w przypadku nadwrażliwości wywołanej miejscowymi środkami znieczulającymi
    Autorzy:
    Kaidashev, Igor
    Gerasymenko, Nataliia
    Digtiar, Nataliia
    Avramenko, Yanina
    Mormol, Irina
    Skrypnykov, Petro
    Lomikovska, Marta
    Chopyak, Valentyna
    Dumenko, Tetiana
    Granovska, Galyna
    Litus, Viktor
    Babadzhan, Volodymyr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2215778.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-01
    Wydawca:
    Oficyna Wydawnicza Mediton
    Tematy:
    Drug Hypersensitivity
    Anaphylaxis
    Local anesthetics
    Anaphylactic shocks
    Drug allergy
    Opis:
    Background: In Ukraine, drug hypersensitivity and anaphylaxis were traditionally practiced combining aspects of American and European schools. In 2015, the up-to-date Ukrainian National Drug Hypersensitivity and Anaphylaxis Guideline (UNDHAG) which covered diagnostic issues, indications, dosage, mechanisms, adverse effects, and future expectations, was implemented in clinical practice. We investigated the 5-year impact of UNDHAG on the management of drug hypersensitivity and anaphylaxis caused by local anesthetics. Methods: With a nationwide group of allergists, including mentors from postgraduate training programs in Allergy/Clinical Immunology, a questionnaire was developed. The questionnaire consisted of several sections: clinical facilities, physician specialty and experience, number of anesthesia done per week, first aid ability and staffing, anesthesia type and anesthetics used, clinical characteristics of hypersensitivity reactions, epinephrine use, drug diagnostic tests, management of patients with hypersensitivity to local anesthetics, continuous medical education. In total 272 physicians were interviewed in 2016, and 271– in 2020. Data was expressed as numbers and percentages. Statistical comparison between 2 groups was analyzed using the chi-square test.The probability of P<0.05 was considered statistically significant. Results: The majority of interviewed medical specialists were dentists and traumatologists with sufficient work experience. We observed an increase in the use of lidocaine 11.05% (21.86% P<0.0001), bupivacaine 7.99% (13.48%, P<0.0001), and a decrease in the use of chloroprocaine, trimecaine, etidocaine, pyromecaine, oxybuprocaine, bimecaine, prilocaine (P<0.05). The most frequent drug reactions were hypotension, hypertension, loss of consciousness, abdominal syndrome, skin reactions, dyspnea, anaphylaxis (66.95% and 59.97%), and anaphylactic shock (65.53% and 65.77%). Epinephrine administration during anaphylaxis and anaphylactic shock was decreased from 2016 to 2020. There was a dramatic increase in the number of physicians who never used epinephrine from 1.1% to 39.85% (P<0.0001). There was an increase in drug tests provided by allergists up to 21.32% and 36.53% (P=0.0003). We observed a decrease in the conjunctival and subcutaneous drug tests. Unfortunately, the growth of scarification and intradermal tests was detected. Positive and negative controls for in vivo testing were ever used only 8.45% and 8.12%. In case of hypersensitivity to local anesthetics, physicians referred patients to allergists 55.14% and 46.86%, but physicians changed anesthesia type more frequently – 6.98% and 18.45% (P=0.0002). Physicians referred patients to laboratory investigation only in 9.55% and 8.12%. 47.42% and 50.18% of respondents did not use any in vitro tests. At the same time, the Ukrainian Ministry of Health Public Service changed the policy for National Guidelines to liberate it. After that clinics might choose the preferable guidelines from international sources. Conclusion: The Ukrainian National Drug Hypersensitivity and Anaphylaxis Guideline significantly influenced the management of hypersensitivity induced by local anesthetics from 2016 to 2020. On the other hand, the number of anaphylaxis cases was underestimated. There were issues with epinephrine use and drug testing. In our opinion, national regulators should pay more attention to such national guidelines.
    Wstęp: Na Ukrainie nadwrażliwość na leki i anafilaksja były tradycyjnie praktykowane, łącząc aspekty szkół amerykańskich i europejskich. W 2015 roku do praktyki klinicznej wdrożono aktualne Ukraińskie Narodowe Wytyczne dotyczące nadwrażliwości na leki i anafilaksji (UNDHAG), które obejmowały zagadnienia diagnostyczne, wskazania, dawkowanie, mechanizmy, działania niepożądane oraz przyszłe perspektywy. Zbadaliśmy 5-letni wpływ UNHAG na leczenie nadwrażliwości na leki i anafilaksji wywołanej miejscowymi środkami znieczulającymi. Metody: Wraz z ogólnokrajową grupą alergologów, w tym mentorami ze szkoleń podyplomowych z zakresu alergologii/immunologii klinicznej, opracowano kwestionariusz. Kwestionariusz składał się z kilku sekcji: placówka kliniczna, specjalizacja i doświadczenie lekarza, liczba znieczuleń wykonywanych w tygodniu, umiejętność udzielania pierwszej pomocy i personel, rodzaj znieczulenia i stosowane środki znieczulające, charakterystyka kliniczna reakcji nadwrażliwości, stosowanie epinefryny, testy diagnostyczne leków, postępowanie z pacjentami z nadwrażliwością na środki miejscowo znieczulające, ustawiczna edukacja medyczna. Łącznie w 2016 roku przeprowadzono wywiady z 272 lekarzami, a w 2020 roku z 271. Dane wyrażono liczbowo i procentowo. Porównanie statystyczne między 2 grupami analizowano za pomocą testu chi-kwadrat. Prawdopodobieństwo P<0,05 uznano za istotne statystycznie. Wyniki: Większość ankietowanych lekarzy specjalistów stanowili lekarze dentyści i traumatolodzy z wystarczającym stażem pracy. Zaobserwowaliśmy wzrost zużycia lidokainy o 11,05% (21,86% P<0,0001), bupiwakainy o 7,99% (13,48%, p<0,0001) oraz spadek zużycia chloroprokainy, trimekainy, etidokainy, piromekainy, oksybuprokainy, bimekainy, prylokaina (P<0,05). Najczęstszymi reakcjami na lek były niedociśnienie, nadciśnienie, utrata przytomności, zespół brzuszny, reakcje skórne, duszność, anafilaksja (66,95% i 59,97%) oraz wstrząs anafilaktyczny (65,53% i 65,77%). Podawanie epinefryny podczas anafilaksji i wstrząsu anafilaktycznego zmniejszyło się w latach 2016-2020. Nastąpił dramatyczny wzrost liczby lekarzy, którzy nigdy nie stosowali epinefryny, z 1,1% do 39,85% (P <0,0001). Nastąpił wzrost testów na obecność narkotyków wykonanych przez alergologów do 21,32% i 36,53% (P=0,0003). Zaobserwowaliśmy spadek testów spojówkowych i podskórnych. Niestety stwierdzono wzrost skaryfikacji i badania śródskórne. Kontrole pozytywne i negatywne do testów in vivo były kiedykolwiek używane tylko w 8,45% i 8,12%. W przypadku nadwrażliwości na środki miejscowo znieczulające lekarze kierowali pacjentów do alergologa 55,14% i 46,86%, ale częściej zmieniali rodzaj znieczulenia – 6,98% i 18,45% (P=0,0002). Lekarze skierowali pacjentów na badania laboratoryjne tylko w 9,55% i 8,12%. 47,42% i 50,18% ankietowanych nie stosowało żadnych badań in vitro. W tym samym czasie ukraińskie Ministerstwo Zdrowia Służby Publicznej zmieniło politykę Krajowych Wytycznych, aby ją uwolnić. Następnie kliniki mogą wybrać preferowane wytyczne ze źródeł międzynarodowych. Wniosek: Krajowe wytyczne Ukrainy dotyczące nadwrażliwości na leki i anafilaksji znacząco wpłynęły na postępowanie w przypadku nadwrażliwości wywołanej miejscowymi środkami znieczulającymi w latach 2016-2020. Z drugiej strony liczba przypadków anafilaksji była niedoszacowana. Wystąpiły problemy z używaniem epinefryny i testowaniem narkotyków. Naszym zdaniem krajowe organy regulacyjne powinny zwracać większą uwagę na takie krajowe wytyczne.
    Źródło:
    Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2023, 28, 1; 17-24
    1427-3101
    Pojawia się w:
    Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena narażenia zawodowego personelu medycznego na anestetyki wziewne w Polsce
    Assessment of occupational exposure of medical personnel to inhalatory anesthetics in Poland
    Autorzy:
    Kucharska, Małgorzata
    Wesołowski, Wiktor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2166286.pdf
    Data publikacji:
    2014-10-28
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    tlenek diazotu
    sewofluran
    halotan
    dezfluran
    izofluran
    narażenie zawodowe
    nitrous oxide
    sevoflurane
    halothane
    desflurane
    isoflurane
    occupational exposure
    Opis:
    Wstęp: Ocena narażenia zawodowego personelu sal operacyjnych w Polsce mimo powszechnego używania anestetyków wziewnych, takich jak tlenek diazotu (podtlenek azotu - N2O), halotan, sewofluran itp. do 2006 r. nie była prowadzona. Sytuacja uległa zmianie z chwilą wprowadzenia wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń (NDS) dla stosowanych w Polsce anestetyków. Dla N2O ustanowiono je w 2005 r., natomiast dla sewofluranu, dezfluranu i izofluranu w 2007 r. Celem pracy była ocena narażenia zawodowego personelu sal operacyjnych w oparciu o wiarygodne, jednolite procedury oznaczania anestetyków wziewnych. Materiał i metody: Opracowano i zwalidowano metody oznaczania wszystkich używanych w Polsce anestetyków, tj. tlenku diazotu, sewofluranu, izofluranu, dezfluranu i halotanu. W latach 2006-2010 przeprowadzono badania w 31 szpitalach całej Polski. Badaniami objęto 117 sal operacyjnych, pobierając próbki powietrza w strefie oddychania 146 lekarzy anestezjologów i 154 pielęgniarek, w większości anestezjologicznych. Pomiary prowadzono w czasie różnych zabiegów operacyjnych, w większości przy zabiegach na dorosłych pacjentach, ale także w szpitalach pediatrycznych. Wyniki: Średnie stężenia czasem ważone badanych anestetyków są bardzo zróżnicowane, przy czym największy rozrzut odnotowano w wynikach pomiarów N2O - stężenia wahały się od 0,1 mg/m3 do 1438,5 mg/m3, z czego 40% wyników przekraczało wartość dopuszczalną. Przekroczenia wartości NDS obserwowano także dla halotanu (ale tylko w 3% przypadków) oraz sewofluranu (2%). Wnioski: Należy uznać, że praca w salach operacyjnych jest niebezpieczna dla zdrowia personelu. Współczynnik łącznego narażenia wyliczony na podstawie pomiarów stężeń anestetyków przekraczał dopuszczalną wartość w 130 przypadkach, co stanowi ponad 40% ogółu badanych. Najczęściej przekroczenia spowodowane były wysokimi stężeniami podtlenku azotu. Med. Pr. 2014;65(1):43–54
    Objectives: Despite common use of inhalatory anesthetics, such as nitrous oxide (N2O), halothane, sevoflurane, and the like, occupational exposure to these substances in operating theatres was not monitored in Poland until 2006. The situation changed when maximum admissible concentration (MAC) values for anesthetics used in Poland were established in 2005 for N2O, and in 2007 for sevoflurane, desflurane and isoflurane. The aim of this work was to assess occupational exposure in operating rooms on the basis of reliable and uniform analytical procedures. Material and Methods: The method for the determination of all anesthetics used in Poland, i.e. nitrous oxide, sevoflurane, isoflurane, desflurane, and halothane, was developed and validated. The measurements were performed in 2006-2010 in 31 hospitals countrywide. The study covered 117 operating rooms; air samples were collected from the breathing zone of 146 anesthesiologists, and 154 nurses, mostly anaesthetic. The measurements were carried out during various surgical operations, mostly on adult patients but also in hospitals for children. Results: Time weighted average concentrations of the anesthetics varied considerably, and the greatest differences were noted for N2O (0.1-1438.5 mg/m3); 40% of the results exceeded the MAC value. Only 3% of halothane, and 2% of sevoflurane concentrations exceeded the respective MAC values. Conclusions: Working in operating theatres is dangerous to the health of the operating staff. The coefficient of combined exposure to anesthesiologists under study exceeded the admissible value in 130 cases, which makes over 40% of the whole study population. Most of the excessive exposure values were noted for nitrous oxide. Med Pr 2014;65(1):43–54
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2014, 65, 1; 43-54
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozmyślania sandomierskie Kaspra Drużbickiego na tle tradycji platońskiej i neoplatońskiej
    Rozmyślania sandomierskie by Kasper Drużbicki against the Backdrop of Platonic and Neoplatonic Tradition
    Autorzy:
    Krenz, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607360.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Rozmyślania sandomierskie
    Kasper Drużbicki
    Platonism
    Neoplatonism
    mysticism
    symbol
    emanation
    phenomenal field
    esthetics
    anesthetics
    sacral time
    grace
    Opis:
    The article analyzes Rozmyślania sandomierskie (Sandomierz Meditations) by Kasper Drużbicki, a 17th century Jesuit. The text, which was probably read out during a monastic retreat, borders on homiletics and mystical writing. The author of the present article interprets it through the prism of strongly marked elements of Platonic and Neoplatonic tradition and tries to reconstruct the spiritual, philosophical and linguistic phenomena occurring at the interface of the physical and metaphysical spheres, among others the way symbols function, the shaping of the semantics of words, instability of the category of time, mutual permeation and complementation of the fields of esthetics and anesthetics. There are numerous references to philosophical writings and contemporary contexts within the theory of literature but their purpose is not so much to bring out factographical or historical dependencies or the existence of conscious intertextual references but rather to provide a detailed and multifaceted depiction of the main themes of Drużbicki’s work also in an attempt to elicit on these grounds certain general regularities in the history of human thought and religion.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2011, 25; 293-323
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zagrożenia zdrowotne wynikające z narażenia zawodowego na enfluran – przegląd badań i próba analizy wartości dopuszczalnych stężeń
    Health hazards resulting from occupational exposure to enfluran – overview of tests and analysis of admissible concentration values
    Autorzy:
    Kupczewska-Dobecka, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082537.pdf
    Data publikacji:
    2022-02-18
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    narażenie zawodowe
    NDS
    zagrożenia zdrowotne
    enfluran
    anestetyki wziewne
    pogorszenie sprawności psychomotorycznej
    occupational exposure
    OEL
    health hazards
    enflurane
    inhalation anesthetics
    deterioration in psychomotor performance
    Opis:
    Ponieważ przeprowadzono niewiele badań dotyczących wpływu zawodowego narażenia na enfluran na stan zdrowia, celem pracy była analiza zagrożeń zdrowotnych wynikających z narażenia na tę substancję oraz analiza jej dopuszczalnych stężeń w środowisku pracy. Zastosowano metodę zbierania dowodów na podstawie przeglądu internetowych baz danych czasopism naukowych. Enfluran należy do wziewnych środków ogólnie znieczulających. Obserwowano, że u pacjentów powodował on złośliwą hipertermię, napady padaczkowe, zaburzenia rytmu serca, depresję ośrodka oddechowego i niedociśnienie tętnicze. Nieliczne dane wskazują na możliwość uszkodzenia wątroby czy niewydolności nerek na skutek narkozy. Narażenie zawodowe na enfluran może występować u pracowników opieki medycznej. Narządem docelowym dla enfluranu jest ośrodkowy układ nerwowy, a skutkiem krytycznym pogorszenie sprawności psychomotorycznej. W badaniach z udziałem ochotników rekrutowanych spośród personelu medycznego sal operacyjnych narażonego na enfluran wykazano istotne pogorszenie wyników w Teście czasu reakcji prostej. Grupy eksperckie na świecie za najniższy poziom działania szkodliwego (lowest observed adverse effect concentration – LOAEC) dla pogorszenia wyników testów psychomotorycznych przyjmują stężenie na poziomie 5–10% minimalnego stężenia w powietrzu pęcherzyków płucnych w trakcie znieczulania (minimal anesthetic concentration – MAC), tj. 6342–12 684 mg/m3. Ocena potencjalnego działania nefrotoksycznego enfluranu wykazała, że jest ono mało prawdopodobne, gdyż biotransformacja enfluranu u ludzi skutkuje niskim szczytowym stężeniem fluorku w surowicy, średnio 15 μmol/l. Wczesne doniesienia przypisujące uszkodzenie wątroby u pacjentów nie zostały potwierdzone. Badania epidemiologiczne dotyczące narażenia zawodowego wzbudziły obawy co do wpływu mieszanin gazów znieczulających na częstość poronień, rozwój płodu i wady wrodzone u dzieci, jednak w żadnym z tych badań nie określono szczegółowo rodzaju i stężenia stosowanych gazów znieczulających. W badaniu rakotwórczości i mutagenności uzyskano wyniki negatywne. W Polsce nie monitoruje się narażenia zawodowego na enfluran, ponieważ nie ustalono dla niego wartości normatywnej w powietrzu środowiska pracy. Konieczne jest szybkie wprowadzenie tego anestetyku wraz z obowiązującą wartością dopuszczalną do wykazu NDS (najwyższe dopuszczalne stężenie).
    The aim of this work is to analyze the health hazards of enflurane exposure and to analyze the occupational exposure limits (OEL). The method of obtaining evidence based on a review of online databases of scientific journals was used. Enflurane is an inhalation anesthetic. Malignant hyperthermia, seizures, arrhythmias, respiratory depression and hypotension have been observed in patients. Occupational exposure to enflurane may occur in healthcare professionals. The target organ for enflurane is the central nervous system with a critical consequence of deterioration in psychomotor performance. In studies on volunteers recruited from the medical staff of operating rooms exposed to enflurane, a significant deterioration in the results of the Simple Reaction Time Test was shown. World experts’ groups assume that the LOAEC (lowest observed adverse effect concentration) value for the deterioration of psychomotor test results is 5–10% of the MAC value (minimal anesthetic concentration), i.e., 6342–12 684 mg/m3. Assessment of the nephrotoxic potential of enflurane has shown that it is unlikely to occur because biotransformation of enflurane in humans results in a low peak serum fluoride concentration of 15 μmol/l. Early reports about liver damage in patients were not be supported. Occupational exposure epidemiological studies have raised concerns about the effects of anesthetic gas mixtures on the abortion rate or on fetal development and birth defects in children, but none of these studies specifically determined the type and concentration of anesthetic gases used. The carcinogenicity and mutagenicity studies were negative. Occupational exposure to enflurane is not monitored in Poland, as no standard value has been established for it in the air of the working environment. It is necessary to quickly introduce this anesthetic along with the applicable limit value to the OEL list.
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2022, 73, 1; 51-69
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies