Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "1 Kor" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-49 z 49
    Tytuł:
    Pawłowa wizja apostolatu w 1 Kor 9
    Autorzy:
    Chmist, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1830442.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-20
    Wydawca:
    Wydawnictwo Bernardinum
    Tematy:
    apostle
    the Church
    Gospel
    Paul
    apostoł
    Kościół
    Ewangelia
    Paweł
    Opis:
    Na wstępie nie można zignorować faktu, że często podważa się autentyczność Pawłowego apostolatu. Nie mniej jednak, Apostoł Narodów był świadom swojego doświadczenia Jezusa Chrystusa, które całkowicie zmieniło jego życie. To stanowiące początek nowej drogi spotkanie, jako akt Bożej łaski, miało zapewnić o prawdziwości misji podjętej przed św. Pawła, co zostało potwierdzone przez pozostałych apostołów. Żywe doświadczenie Zbawiciela wzbudziło apostolską gorliwość św. Pawła, dzięki której założył on liczne gminy. Przepowiadana przezeń Ewangelia została mu powierzona i nie była żadną konfabulacją. Św. Paweł postrzega siebie jako sługę Jahwe, któremu przyświeca cel zgromadzenia raz jeszcze Reszty Izraela, niezależnie od konsekwencji. Apostoł Narodów ma pełną świadomość, że jedyną drogą do osiągnięcia owego zamierzenia jest własne poświęcenie. Z tego względu głosi Dobrą Nowinę nie w duchu ludzkiej mądrości, lecz jako „mądrość Krzyża”, która nieraz prowadzi do wyszydzenia i odrzucenia. Mimo tego zakłada on nowe chrześcijańskie wspólnoty, by zasłużyć na „niewiędnący wieniec chwały”.
    To start with, we cannot ignore the fact that the authenticity of Paul’s apostolate is often questioned. However, the Apostle of Gentiles was aware of his experience of Jesus Christ that completely transformed his life. This fundamental encounter, an act of grace of God, serves as a guarantee of the veracity of Paul’s mission and this was confirmed by the other apostles. The vivid experience of the Saviour caused his apostolic fervour and the results: the numerous communities founded by Paul. The Gospel he preaches was entrusted to him and not made up. He sees himself as a servant of Yahweh whose objective is to assemble once more the Rest of Israel, whatever it takes. The Apostle of Gentiles knows it well that the only way to achieve this goal is by self-sacrifice. Therefore he brings the Good News not in the spirit of the human wisdom but the ‘wisdom of the Cross’ which often leads to being scorned and rejected. Despite this, he establishes the new Christian communities in order to “merit the incorruptible crown of glory”. 
    Źródło:
    Studia Pelplińskie; 2019, 53; 93-106
    0239-4456
    Pojawia się w:
    Studia Pelplińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jednostki literackie i teologiczne w 1 Kor 8, 6
    Autorzy:
    Langkammer, Hugolin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1162432.pdf
    Data publikacji:
    1968
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    monoteizm
    formuły
    1Kor 8
    6
    monotheism
    formulae
    1Cor 8
    Opis:
    1 Kor 8, 6, ein klassischer Parallelismus Membrorum, bringt es mit sich, dass man ihn als literarische Ganzheit betrachtet und dementsprechend vor Paulus auftauchen lässt (Kramer), oder auch durch Paulus verfasst, doch schon vor dem Niederschlag von 1 Kor durch den Apostel selbst in seinen Unterweisungen angewendet sieht (Thüsing). Der Verf. erwägt eine dritte Möglichkeit, gemäss welcher 1 Kor 8, 6 drei verschiedenen Einzelstucke enthalt: 1. Die monotheistische Bekenntnisformel — „Ein Gott der Vater und Ein Herr Jesus Christus” 2. die vorerst rein kosmologisch ausgedehnt wird — „von dem alles und alles auf ihn, durch den alles” 3. und dann von Paulus den soteriologischen Zusatz erhält — „und wir auf ihn, und wir durch ihn”. Dass eine kosmologische Erweiterung ohne eigentliche soteriologische Ausprägungen möglich ist, und das im hellenistischen Raum, beweist, um hier nur ein schlagendes Argument zu bringen, das Lied im Johannes-Prolog, das am bekannten Epiphanie-Schema orientiert ist (Hegermann) und daher mit der Fleischwerdung schlechthin endet.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1968, 15, 1; 97-109
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Widzenie Zmartwychwstałego. Interpretacja 1 Kor 15,3b-8
    Autorzy:
    Posadzy, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1623276.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    św. Paweł
    List do Koryntian
    Zmartwychwstały
    Opis:
    Uno dei testi piu importanti che parlano della risurrezione di Gesu Cristo e delle sue apparizioni ai discepoli e sicuramente questo di l Cor 15,3b-8. Si parla addirittura del piu antica professione di fede. Lo scopo di questo lavoro era di presentare in che modo Gesu e apparso ai suoi discepoli, in modo particolare a Paolo. Si pone la domanda: che cosa Paolo ha visto sulla strada di Damasco? In che modo apparve davanti a lui? La seconda parte del lavoro riguardava il recente studio di un teologo tedesco Gerd Lüdemann, che qualche anno fa ha scritto il libro intitolato La risurrezione di Gesu. Storia, esperienza, teologia. L’autore nel suo lavoro propone di staccare le apparizioni di Gesu dalla fede nella risurrezione dicendo, che queste sono il risultato delle «fantasie», «visioni irreali», delie «coliettive estasi» oppure anche delie «coliettive aliucinazioni». Secondo l’autore tutte queste «visioni» non possono essere trattate come i fondamenti delia fede pasquale. In terza parte si voleva rispondere a queste tesi del teologo. La fede si fonda sui fatto storico delia risurrezione di Cristo. I discepoli, ai quali Gesuha dato la possibilita di vederlo, dopo la loro esperienza hanno lavorato per disperdere la fede nella risurrezione di Cristo. Anzi, hanno dato per questo la loro propria vita.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2009, 16; 161-181
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Textkritische und Exegetisch-Theologische Untersuchung zu 1 Kor 15, 49
    Autorzy:
    Szymik, Stefan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053518.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    krytyka tekstu
    tekst krytyczny NT
    przekaz tekstu NT
    tekst krytyczny 1 Kor 15
    49
    textual criticism
    critical text of NT
    transmission of NT text
    critical text of 1 Kor 15
    Opis:
    Autor artykułu przeprowadza krytykę tekstu 1 Kor 15, 49 i jednocześnie wskazuje na teologiczne konsekwencje przyjętego rozwiązania. W pierwszej kolejności omawia świadectwa zewnętrzne 1 Kor 15, 49, w tym obszernie cytaty w. 49 w pismach ojców Kościoła, oraz stanowisko wydawców tekstu krytycznego, a w zakończeniu przeprowadza krytykę wewnętrzną analizowanego wersetu. Mimo przekonującej wymowy świadectw zewnętrznych na korzyść lekcji φορεσωμεν („nośmy wizerunek”) dwa najnowsze wydania krytyczne tekstu Nowego Testamentu przyjmują dużo gorzej poświadczony wariant φορεσωμεν („będziemy nosić wizerunek”), opierając się głównie na krytyce wewnętrznej wersetu i jego kontekstu. Jednakże w świetle przeprowadzonych analiz stanowisko wydawców tekstu krytycznego jest wątpliwe, bowiem nie tylko świadectwo zachowanych starożytnych odpisów 1 Kor 15, 49, ale także cytaty tego wersetu w pismach ojców Kościoła do końca IV wieku poświadczają niewątpliwie lekcję trudniejszą φορεσωμεν. Natomiast argumenty krytyki wewnętrznej nie są przekonujące, gdyż obydwa warianty tekstowe w. 49 poprawnie wpisują się w kontekst i obydwa dają dobry sens tekstu. W związku z tym autor artykułu pyta o znaczenie, zakres i granice krytyki wewnętrznej tekstu biblijnego oraz nakreśla dalsze kierunki badań nad 1 Kor 15, 49.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2005, 52, 1; 117-133
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykluczenie ze wspólnoty wierzących w świetle 1 Kor 5,5
    Autorzy:
    Muszytowska, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1623030.pdf
    Data publikacji:
    2015-08-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Pierwszy List do Koryntian
    wspólnota
    retoryka
    wykluczenie ze wspólnoty
    kazirodztwo
    nierząd
    przebaczenie
    Opis:
    Analiza dość kontrowersyjnej formuły wykluczenia ze społeczności wierzących, którą znajdujemy w 1 Kor 5,5 prowadzi przede wszystkim do wniosku, że to zalecenie apostolskie można traktować, jako ogólną zasadę postępowania wspólnoty w takich sytuacjach. W tekście przytoczony zostaje przypadek związku kazirodczego jednego z członków wspólnoty korynckiej. Czyn ten jest uznany za godzący nie tylko w dobro samych osób takiego związku, ale także ma wymiar społeczny i narusza dobro całej wspólnoty wierzących, która traci w ten sposób wiarygodność. Niewiarygodna wspólnota nie może świadczyć prawdy o Jezusie Chrystusie. Perspektywa retoryczna pozwala nam „rozciągnąć” moc tego zalecenia na wszystkie przypadki jawnego zła we wspólnocie o tych samych skutkach. W liście bowiem nie jest rozważana sama sprawa czynu kazirodczego. Status tego czynu jest oczywisty. Rozważaną kwestią jest natomiast brak reakcji wspólnoty na szerzące się pośród niej zło, które jest widziane jako przyzwolenie. Zalecenie usunięcia ze wspólnoty, które powinno być dokonane w sposób formalny przez całą wspólnotę jest uznane w tekście za najlepszą formę zdecydowanej reakcji sprzeciwu wobec zła. Jej skutki są wymierne natychmiast w wymiarze wspólnotowym. Wykluczenie jest traktowane jako dyscyplinarna kara dla sprawcy tego zła, musi być wydana w sposób, nie pozostawiający wątpliwości, że jest podyktowana dbałością o dobro, zarówno winnego, jak i całej wspólnoty. Opiera się na nadziei zmiany postawy winnego i jego zbawieniu w „dzień Pana”.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2010, 18; 167-184
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przyczynek do dyskusji na temat powstania 1 Kor na wiosnę
    Autorzy:
    Rakocy, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1178463.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Pierwszy List do Koryntian
    czas powstania 1 Kor
    chronologia Pawłowa
    misja Pawła w Efezie
    First Letter to Corinthians
    the time of writing 1 Cor
    St Paul’s chronology
    St Paul’s mission to Ephesus
    Opis:
    The contribution undertakes the problem of the season of the year, when St Paul wrote 1 Cor. Among the authors the opinion prevails that it was in the spring months. The author of the article first analyses the events that happened between 1 Cor and the probable leaving Ephesus by Paul (cf. 16, 8); then − how long they lasted: the sea voyage between Ephesus and Corinth that he had to go on a few times. This leads to the conclusion that the hypothesis of ’spring’ is possible only if the Apostle left Ephesus later than on the feast of Quinquagesima. Besides this the author of the article gives two reasons why 1 Cor must have been written in the autumn of the last but one calendar year of Paul’s stay in Ephesus. The first of them is based on an analysis of the course of collection for the poor in Jerusalem, whose beginning is shown in 1 Cor 16, 1-3. The second reason follows from an analysis of the Apostle’s plans in 16, 8-9, which text is an explanation why the stay in Ephesus was prolonged; under different circumstances he would leave the town sooner.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2002, 49, 1; 111-122
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół jako ikona Ciała Chrystusa w Pierwszym Liście do Koryntian
    Autorzy:
    Adamczewski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1627213.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Pierwszy List do Koryntian
    Ciało Chrystusa
    Kościół
    1 Kor 12
    22-24
    1 Kor 1-4
    Opis:
    Pauls imagery of the Body of Christ as a description of the Church differs from its plausible hellenistic parallels, among other things, in bringing into prominence the weaker, shameful members of the Body (1 Cor 12:22-24). They are considered necessary for the Body not primarily because of the importance of their function for the whole, but because of their particular role in revealing the paradox of Christs weakness leading to glory (cf. 1 Cor 1-4).The Church can be, therefore, considered not only the place of Christs salvific presence and activity, but also an icon of the Body of Christ: crucified and glorified. This christomorphic image should be recognized and enacted by the Church herself particularly in celebrating the liturgy of the Eucharist.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2004, 6; 147-168
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "A ten, kto przylgnie do Pana, stanowi z Nim jednego ducha" (1 Kor 6,17)
    Autorzy:
    Rosłon, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1163947.pdf
    Data publikacji:
    1965
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    zjednoczenie
    kontekst
    analiza
    1Kor 6
    17
    unity
    context
    analysis
    1Cor 6
    Opis:
    II testo di 1 Cor 6,17 benchè abbonda di contenuto teologico assai interessante, oltre che ci offra buon esempio di coraggiosa maniera con cui Paolo seppe dall’antitesi inaspettata ricavar utile per far meglio apparire il suo pensiero, nondimeno questo testo non è stato abbastanza spiegato finora. II versicolo 17 fa parte della replica di Paolo sopra dignità e santità del corpo umano, istituita essa a cagione di sbagliata interpretazione della libertà cristiana da parte dei Corinti, chi la applicarono alla vita sessuale. Nei versicoli 16 e 17 insieme, risulta un’antitesi di tipo: σαρξ— πνευμα ο σωμα— πνευμα. Gli esegeti si occupavano già di trovare la ragione per cui Paolo nel v. 16 potè servirsi della citazione di Gen. 2,24, relativamente riguardante il caso del matrimonio legittimo, applicandola all’unione peccaminosa di cristiano con meretrice; cercavano inoltre di determinare il senso proprio delle parole usate nell’antitesi (σαρξ ο σωμα in riguardo a πνευμα).  Questa occasione approfittando è stata sottolineata la vicinanza di signifieazione tra 1’antitesi σαρξ (σωμα) — πνευμα e tra un’altra antitesi, pure essa paolina, cioè σωμα ψυχικον —  σωμα πνευματικον. Aiutandosi dell’ultima aspiravano pervenir alla più profonda spiegazione della prima antitesi (σαρξ — πνευμα nei vv. 16 e 17). Comiciando anche con 1’analisi del significato di verbo κολλασθαι si esaminava presso gli esegeti diverse possibilità per cui il fedele cristiano potesse unirsi con Cristo; così si sperava di venire a stabilire il contenuto dell’espressione „uno spirito”. Il più incompensabile mancamento delle soluzioni finora messe alla luce, segue dalia troppo poca avvertenza all’argomentazione nella pericope di 1 Cor. 6,12—20 in tutto, di cui fa parte il v. 17, che ci interessa specialmente. A questo mancamento appunto si vorrebbe che fosse adempito, perciò nel l’articolo nostro si dà più d’emfasi all’inquadrare bene il v. 17 nel l’argomentazione insieme, di cui ne si trova. Interpretando quel testo non si può mai oltrepassare lo schema di composizione della pericope, siccome l’argomento dell’Apostolo fu stato composto, già cominciare dal v. 13a, simmetricamente, usando Lui degli antitesi. In tale genere di composizione il versicolo 17 fa compito d’indicare meglio quanta diversità esiste tra le consequenze del peccato immondo e tra effetti della unione con Cristo. In ciò che riguardala genesi dell’antitesi σαρξ (σωμα) — πνευμα nei vv. 16 e 17, c’è da accettare con grande probabiltà, che Paolo, secondo il suo costume, già col v. 17 cominciò di preparare i suoi lettori al pensiero sulló Spirito Santo, di cui poco più avanti gli viene a dire. A questo fine volle in antecedenza introdurre il termine πνευμα. Così psycologicamente sviluppa Paolo il suo argomento passando dalle cose più note (le quali di solito introduce con ουκ οιδατε οτι) alle cose meno conosciute, di cui gli occorre dare ancora una spiegazione. Alla stessa conclusione, cioè che al σωμα, con cui vengono unite due persone umane nel v. 16, corrisponde in v. 17 lo spirito di Cristo, che vuol dire le Spirito santo, il fattore del Corpo mistico, ci conduce dalia sua parte anche 1’analisi dell’antitesi nei vv . 16 e 17. Per il contesto remoto, che ci può giovare nel spiegare il carattere dell’unione con Cristo, secondo il v. 17 bisognerebbe scegliere tali testi, in cui l’espressione εν πνευμα significha l’unione assorbente tutta la persona umana, oltre che dovrebbe essere legato alla speranza nella risurrezione corporale, e di più un tale, che potrebbe darsi presentare sotto la metafora di corpo e dei membri. Finalmente dovrebbero venir fuori i testi nel suo insieme riferibili a Cristo. Alle sopra elencate condizioni corrispondono proprio i seguenti testi della stessa lettera paolina: 1 Cor. 12,12.13.27 e 15,42.45, i quali conseguentemente vengono assunti all’approfondire la spiegazione di 1 Cor. 6,17. La concludione dell’analisi di 1 Cor. 6,17 è come segue: Questi s’unisce con Cristo, chi possiede lo spirito divino ossia lo spirito di Cristo, ciò vuol dire quello spirito ch’è proprio di Cristo stesso. L’espressione nel 1 Cor. 6,17: „chi aderisce al Signore forma un solo spirito con Lui” significa che un tale gode dello stesso Spirito santo col Signore per cui gli è permesso d’avere una ben fondata speranza di risurrezione, perchè il Cristo risorto è lo „spirito vivificatore”. Durante la vita terrena il cristiano già è tempio di Spirito santo. L’unione con Cristo, di cui si parla nel v. 17, è niente altro principalmente che 1’effetto del battesimo (allora 1’inserimento al Corpo mistico di Cristo). Non occorre che sia necessariamente 1’unione mistica, strettamente detta, ossia che supponga la coscienza di partecipazione intima nella vita in Dio.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1965, 12, 1; 59-73
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Żona zbawiająca męża (1 Kor 7,16)?
    A Wife Saving Her Husband (1 Cor 7:16)?
    Autorzy:
    Muszytowska, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1622807.pdf
    Data publikacji:
    2015-08-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    1 Kor
    małżeństwo
    kobieta
    uświęcenie
    zbawienie
    1 Cor
    marriage
    woman
    sanctification
    salvation
    Opis:
    Pytanie „Skąd wiesz, żono, czy zbawisz swego męża?” (1 Kor 7,16) zamyka frgament zwany “przywilejem Pawłowym” zaczynający się w poprzednich wersach 1 Kor 7. Kwestia opatrzona znakiem zapytania odnosi się do małżeństw mieszanych. Niniejszy artykuł stawia sobie za cel analizę z perspektywy egzegetycznej tego już gruntownie przebadanego tekstu. W pierwszej części przedstawiony zostaje kontekst socjo-religijny słuchaczy 1 Listu do Koryntian: tło ich wierzeń i problemów związanych z małżeństwem. W drugiej części bada się kwestie pozycji kobiety zamężnej w Judaizmie oraz kulturze Grecko-Rzymskiej. Ostatnim krokiem jest analiza (głównie retoryczna) argumentacji Pawła w 1 Kor 7,16 w kontekście 1 Kor 7,12-16. Konkluzja, do jakiej się dochodzi jest następująca: chrześcijańska żona (tak jak i mąż) nie mogą zbawić współmałżonka, ponieważ, według Pawła, odpowiedzialność za zbawienie wierzącego należy wyłącznie do Chrystusa. Jednakowoż, chrześcijańska żona może uświęcić swojego małżonka.
    The question "How do you know, wife, whether you will save your husband?" (1 Cor 7:16) closes the so-called 'Paul's marriage privileges' running in the preceding verses of 1 Cor 7. The issue expressed with a question mark refers to mixed marriages. The present essay aims to explore this already much harvested text from a new exegetical perspective. In the first part, the socio-religious context of the audience in the 1 Corinthians is exposed: the background of their beliefs and dilemmas concerning marriage. In the second part, the issues of the married women position in Judaism and in the Greco-Roman culture of the period are explored. The last step of the investigation is the analysis (mainly rhetorical) of Paul's argumentation in 1 Cor 7:16 in the context of 1 Cor 7:12-16. The final conclusion is that a Christian wife (as well as a Christian husband) cannot save ber spouse because, according to Paul 's argumentation in the passage, the responsibility for believers' salvation belongs solely to Christ. Nevertheless, a Christian wife can sanctify ber husband.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2011, 19; 149-176
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocalenie jakby przez ogień (1 Kor 3,15). Czyściec z perspektywy Biblii i w refleksji teologicznej
    Autorzy:
    Ostański, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607405.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    afterlife
    particular judgment
    purgatory
    final purification
    prayer for the dead
    życie pozagrobowe
    sąd szczegółowy
    czyściec
    końcowe oczyszczenie
    modlitwa za zmarłych
    Opis:
    Apart from the two final states after death, heaven and hell, there is a third transitional state called “purgatory”. The Church believes in it, though this term does not occur in the   Bible. The aim of this paper is to present scriptural sites relating to purification after death. There  are only a few texts that concern purgatory and in addition they do not point directly to it: 2 Macc 12:38-45 (prayers and atonement can help the dead), Matt 12:31-32 (certain offenses can be forgiven in the age to come) and 1 Cor 3:10-15 (there is a cleansing fire after death – different  from the punishment of the damned). The message of these texts is clear: the lot of a man may be changed even after death. One can also find in the Sacred Scripture some metaphors applying to purgatory: whipping (Lk 12:47-48), imprisonment for debts (Matt 5:25-26) and leaving the netherworld (Matt 12:4). Some scholars think, the Jesus’ parable of the rich man and Lazarus (Lk 16:19-31) also reveals the mystery of the final purification. Although the Church believed in purgatory from the very beginning, she formulated her doctrine of faith on purgatory especially at the Councils of Florence (1439) and Trent (1547). What the Church teaches is that there is a purification that occurs after death for all who die in God’s friendship but who have not been sufficiently purified for the glory of heaven. The purification can involve some kind of pain or discomfort (poena damni – punishment of temporary rejection and poena sensus – punishment of the senses). Martin Luther and the Protestants reject the doctrine of purgatory. They argue that if a man  had to suffer in purgatory, the sacrifice of Jesus Christ would be incomplete and insufficient. The Catholic answer to the dilemma is that salvation assumes two steps: forgiveness of sins and transformation of life. The former occurs immediately, the latter needs time. God changes people and actually makes them righteous. Only when they are entirely sanctified and fully perfected, they are truly fit to enjoy the beatific vision of heaven. And what about people who die before they have been thoroughly transformed? The Catechism of the Catholic Church (1032) encourages the faithful on earth to assist those being purified and to offer prayers, above all the Eucharistic sacrifice, almsgiving, indulgences, and works of penance undertaken on behalf of the  dead.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2015, 29; 139-163
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Wiedza wbija w pychę, miłość zaś buduje” (1Kor 8,1b). Pawłowa reguła życia wspólnoty według 1Kor 8,1 – 11,1
    “’Knowledge’ puffs up, but love builds up” (1 Cor 8,1). Paul’s Principle of Community’s Life according to 1 Cor 8,1-11
    Autorzy:
    Kowalski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036067.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2015, 85, 2; 31-67
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anna Bąk, Perswazyjna funkcja cytatów przywołanych z Księgi Izajasza w 1 Kor 1, 18–3, 4, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, Kraków 2010, 324 pp.
    Anna Bąk, Perswazyjna funkcja cytatów przywołanych z Księgi Izajasza w 1 Kor 1, 18–3, 4, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, Kraków 2010, 324 s.
    Autorzy:
    Dąbek, Tomasz Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/671916.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 4
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powołani do życia w pokoju (1 Kor 7,15). Lektura socjoretoryczna „przywileju Pawłowego” w 1 Kor 7,12-16
    "God Has Called Us to Peace" (1 Cor 7:15). Socio-Rhetorical Reading of the “Pauline Privilege” in 1 Cor 7:12-16
    Autorzy:
    Kowalski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621491.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    św. Paweł
    1 Kor 7
    małżeństwo
    celibat
    rozwód
    „przywilej Pawłowy”
    pokój
    1 Cor 7
    celibacy
    divorce
    marriage
    Opis:
    W niniejszym artykule autor używa elementów analizy socjoretorycznej dla odczytania znaczenia fragmentu 1 Kor 7,12-16. Zaczyna od przebadania kompozycji retorycznej, w której wyróżnia tezę (w. 1-2) oraz dwa bloki argumentacyjne, w. 3-16 i w. 25-40, rozdzielone retoryczną "digressio" w w. 17-25. W dalszej kolejności analizie socjokulturowej poddana zostaje Pawłowa argumentacja na temat „małżeństw mieszanych” w 1 Kor 7,12-16. Szczególna uwaga zostaje tu zwrócona na kwestię adresatów (kogo ma na myśli Paweł, mówiąc o „małżeństwach mieszanych”), ideę uświęcenia oraz dopuszczalność rozwodów w tego typu związkach. Ostatnim etapem analizy tekstu jest odczytanie znaczenia pokoju, o którym mówi Paweł w 1 Kor 7,15c. Według autora należy go rozumieć jako synonim zbawienia.
    In the present article, the author employs the elements of socio-rhetorical analysis to interpret 1 Cor 7:12-16. First, the rhetorical texture of 1 Cor 7 is explored. The author individuates the thesis in vv. 1-2 and the two argumentative blocks: vv. 3-16, and vv. 25-40, separated by the rhetorical digressio in vv. 17-25. Next, the argumentation of Paul on “mixed marriages” in 1 Cor 7:12-16 is analyzed. Special attention is paid to the issues of addressees, Paul’s idea of sanctification, and the possibility of divorce announced in vv. 15-16. The final step consists in illumining the meaning of the “peace” to which all Christians are called in 1 Cor 7:15c. According to the author, it must be understood as a synonym of salvation.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2016, 30; 121-152
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adam Grześkowiak, „U stóp Gamaliela…” (Dz 22,3). Zastosowanie metod egzegezy żydowskiej w Pierwszym Liście do Koryntian (Biblica et Judaica; Pelplin: Bernardinum 2017)
    Autorzy:
    Rosik, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044592.pdf
    Data publikacji:
    2018-11-07
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    1Kor
    Paweł
    judaizm
    egzegeza rabinacka
    1 Cor
    Paul
    Judaism
    rabbinic exegesis
    Opis:
    Recenzja książki: Adam Grześkowiak, „U stóp Gamaliela…” (Dz 22,3). Zastosowaniemetod egzegezy żydowskiej w Pierwszym Liście do Koryntian (Biblica et Judaica; Pelplin: Bernardinum 2017). Ss. 592. 49,90 PLN. ISBN 978-83-7823-943-7.
    Book review:  Adam Grześkowiak, „U stóp Gamaliela…” (Dz 22,3). Zastosowaniemetod egzegezy żydowskiej w Pierwszym Liście do Koryntian (Biblica et Judaica; Pelplin: Bernardinum 2017). Ss. 592. 49,90 PLN. ISBN 978-83-7823-943-7.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2018, 34; 499-503
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wątki angelologiczne w egzegezie patrystycznej 1Kor 11,10
    The Angelological Topics in Patristic Exegesis of 1Cor 11:10
    Autorzy:
    Paczkowski, Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/43571675.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    1 Kor 11,10
    egzegeza patrystyczna
    kobieta
    aniołowie
    zasłona
    wczesne chrześcijaństwo
    1 Cor 11:10
    Patristic exegesis
    woman
    angels
    veil
    Early Christianity
    Opis:
    Stosunkowo najwięcej uwagi 1 Kor 11,10 poświęcili ci z pisarzy wczesnego Kościoła, którzy szerzej zajmowali się „kwestią kobiecą”. Zagadnienie nakrywania głów welonem przez kobiety była analizowana w kontekście społecznym, kulturowym i religijnym starożytności. Tekst św. Pawła zachęcał chrześcijan, by szukać argumentów stricte religijnych, celem uzasadnienia praktyki noszenia zasłony przez kobiety. Dyspozycje praktyczne wprowadzono więc w sferę rozważań teologicznych. Pisma starożytnych autorów potwierdzają tę wizję, chociaż wielu z nich wybrało wizję nacechowaną wątkami angelologicznymi. Nie brakowało jednak innych kontekstów interpretacyjnych. Już Ojcowie przednicejscy pozwalają na odkrycie powiązań hermeneutycznych tekstu pawłowego z Rdz 6,1-4. Zakres określania „aniołów”, o których wspomina perykopa pawłowa, był dosyć szeroki. Identyfikowano ich nie tylko z bytami niebiańskimi, ale także z upadłymi aniołami, osobami celebrującymi liturgię i jej uczestnikami. Mogli to być również postronni obserwatorzy. W późniejszym okresie problematyka była już inna, na co wpłynęło okrzepnięcie doktryny Kościoła oraz racje społeczne, zwyczajowe i liturgiczne. Nałożenie welonu (velatio) stało się synonimem poświęcenia się Bogu przez dziewice.
    Relatively 1 Cor 11:10 received the most attention from those of the early Church writers who dealt more extensively with the „woman’s question”. The question of the veil for women was analyzed in the social, religious and cultural contexts of antiquity. St. Paul's text encouraged Christians to seek stricte religious arguments to justify the practice of wearing the veil by women, placing it in the context of a theological choice. Ancient Christian writings confirm this view, but many authors choose the path of reflection impregnated with elements of angelological doctrine. However, there was no shortage of other interpretative contexts. In the ante-Nicene Fathers, it was possible to discover the hermeneutical links of the Pauline text with Gen 6:1-4. The range of „angels” referred to in the Pauline pericope was quite broad. They were identified not only with celestial beings but also with the fallen angels, the celebrants in the liturgy and its participants. It could also have been the strangers who observed the rites. In the later period, the issues were different. In reality, the doctrine of the Church and the social reasons, customs, as well as practices in liturgical assemblies have been consolidated. The veil became a symbol that invoked a positive image of women. The imposition of the veil (velatio) became synonymous with the consecration to God by the virgins.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2023, 88; 195-226
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘As a miscarriage’. The meaning and function of the metaphor in 1 Cor 15:1-11 in light of Num 12:12 (LXX)
    Autorzy:
    Gieniusz, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053247.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-07
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Nowy Testament
    św. Paweł
    1 Kor
    metafora
    poronienie
    New Testament
    Paul
    1 Corinthians
    metaphor
    miscarriage
    Opis:
    On the basis of the Greek text of Num 12:12 and of the use which Philo makes of it in the first book of his Allegories of the Laws (176) the present article proposes a new understanding of the metaphor of miscarriage (ἔκτρωμα): a being not only born dead and/or incapable of living, but also deadly. In this double meaning the term utilized by Paul in 1 Cor 15:8 describes the pre-Christian past of the Apostle as both lacking life (as being without Christ) and lethal (as a persecutor of the church of God). The metaphor at the same time, constitutes the starting point of the transformation which occurred in Paul thanks to the apparition of the Risen One: from being dead to alive, and from deadly to being a bearer of life (vv. 9-10). Such a metamorphosis is tangible proof of the power of the Risen One, who even now transforms the lives of his own, and eo ipso also the guarantee of final resurrection, when the good work already begun will be brought to its completion (cf. Phil 1:6).
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2013, 3, 1; 93-107
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O. AUGUSTYN JANKOWSKI OSB, Trwajcie mocno w wierze (1 Kor 16, 13). Wołanie Nowego Testamentu o prawowierność, Tyniec - Wydawictwo Benedyktynów, Kraków 1999, s. 256
    Autorzy:
    Pisarek, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/676143.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2000, 53, 3–4
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święty Grzegorz z Nyssy, Na słowa: „Wtedy także sam syn podda się temu, który poddał mu wszystko” (1Kor 15, 28) (In illud: Tunc et ipse Filius, CPG 3151)
    Autorzy:
    Przyszychowska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/611940.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Opis:
    nie dotyczy
    Źródło:
    Vox Patrum; 2018, 69; 837-862
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    1 Kor 15, 3b-8 syntezą chrześcijańskiej doktryny o śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa
    1 Cor 15, 3b-8 as a Synthesis of the Christian Doctrine on Jesus’ Death and Resurrection
    Autorzy:
    Paciorek, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1051289.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-11
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Paweł
    Pierwszy List do Koryntian
    wyznania wiary
    tradycja apostolska
    zmartwychwstanie Jezusa
    chrystofanie
    St Paul
    The First Epistle to the Corinthians
    professions of faith
    apostolic tradition
    Jesus’ resurrection
    Christophanies
    Opis:
    St Paul’s text of 1 Cor 15 3b-8 in a concise and schematic way gives the basic data con¬cerning Jesus’ death, funeral, resurrection and manifestations. It is a true synthesis of the Christian doctrine on the death and resurrection of Christ the Redeemer. The author of the article first discusses the literary aspect of St Paul’s words; he analyzes the context, tradition, edition and the structure of the text, and then he carefully interprets it from the exegetic and theological point of view.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2010, 2, 1; 123-142
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    What body will not inherit the kingdom of God? An early Christian exegesis of the First Epistle to the Corinthians 15:50
    Jakie ciało nie odziedziczy królestwa Bożego? Wczesnochrześcijańska egzegeza 1Kor 15, 50
    Autorzy:
    Szram, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612855.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    ciało
    zmartwychwstanie
    św. Paweł
    egzegeza patrystyczna
    Ireneusz
    Tertulian
    Orygenes
    body
    resurrection
    St. Paul
    patristic exegesis
    Irenaeus
    Tertullian
    Origen
    Opis:
    Celem artykułu jest prześledzenie egzegezy wersetu 1Kor 15, 50 w literaturze wczesnochrześcijańskiej na przykładzie pism trzech autorów, reprezentujących podstawowe tradycje geograficzno-kulturowe funkcjonujące w Kościele pierwszych wieków: Ireneusza z Lyonu – przedstawiciela tradycji azjatyckiej; Tertuliana z Kartaginy – związanego z tradycją północnoafrykańską, zbliżoną w wielu punktach do azjatyckiej; oraz Orygenesa – wywodzącego się z tradycji aleksandryjskiej. U wszystkich wspomnianych pisarzy przeważała interpretacja moralna zwrotu „ciało i krew” jako grzesznych uczynków, które należy porzucić, aby wejść do królestwa niebieskiego. Każdy z nich dopuszczał jednak również swoistą interpretację dosłowną tego wersetu, próbując pogodzić ją z fundamentalną prawdą wiary o cielesnym zmartwychwstaniu: Ireneusz akcentował, że ciało nie może zmartwychwstać i osiągnąć królestwa Bożego o własnych siłach, a jedynie z pomocą Ducha Świętego; Tertulian był przekonany, że ciało w ziemskiej postaci zmartwychwstanie, ale nie będzie mogło wejść do królestwa niebieskiego bez przyjęcia nowych cech; Orygenes posunął się najdalej, podając w wątpliwość powrót do życia ciał w ziemskim kształcie. Przeanalizowane komentarze do Pawłowego wersetu dowodzą, że egzegeza patrystyczna była ukierunkowana teologicznie i zależna od ówczesnych sporów doktrynalnych. Ukazują też pewien paradoks: niekiedy w celu uzasadnienia konkretnego stanowiska filozoficzno-teologicznego zwolennik literalizmu lub umiarkowanej alegorezy mógł przywiązywać większą wagę do przenośnego znaczenia tekstu natchnionego niż zdeklarowany alegorysta, który z kolei odwoływał się do daleko idącej interpretacji dosłownej.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 64; 461-474
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jan Chryzostom objaśnia "Hymn o miłości" [1Kor 13] (In I Epistolam ad Corinthios hom. 33-34)
    John Chrysostom Explains “The Song of Love” (1Cor 13) (In Epistolam ad Corinthios hom. 33-34)
    Autorzy:
    Iluk, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612718.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Jan Chryzostom
    Hymn o miłości
    Drugi list do Koryntian
    św. Paweł
    komentarz
    miłość
    John Chrysostom
    The Song of Love
    The Second Letter to the Corintians
    St Paul
    commentary
    love
    Opis:
    In 1CorHom, edited in the autumn and winter of 392 and 393 AD, John Chrysostom found a natural opportunity to return to his numerous utterances on the role of love in the lives of people. Obviously, the opportunity was the 13“ chapter of this Letter - The Song of Love. Among his works, we will find a few more smali works which were created with the intention of outlining the Christian ideał of love. Many of the contemporary monographs which were devoted to the ancient understanding of Christian „love” have the phrase „Eros and Agape” in their titles. In contemporary languages, this arrangement extends between sex and love. Both in the times of the Church Fathers (the 4th century AD) and currently, the distance between sex and love is measured by feelings, States and actions which are morę or less refined and noble. The awareness of the existence of many stops over this distance leads to the conviction that our lives are a search for the road to Agape. As many people are looking not so much for a shortcut but for a shorter route, John Chrysostom, like other Church Fathers, declared: the shortest route, because it is the most appropriate for this aim, is to live according to the Christian virtues that have been accumulated by the Christian politeia. There are to be found the fewest torments and disenchantments, although there are sacrifices. Evangelical politeia, the chosen and those who have been brought there will find love) - as a State of existence. In the earthly dimension, however, love appears as a causative force only in the circle of the Christian politeia. Obviously, just as in the heavenly politeia, the Christian politeia on earth is an open circle for everyone. As Chrysostom’s listeners and readers were not only Christians (in the multi-cultural East of the Roman Empire), and as the background of the principles presented in the homilies was the everyday life and customs of the Romans of the time, the ideał - dyam] - was placed by him in the context of diverse imperfections in the rangę and form of the feelings exhibited, which up to this day we still also cali love. It is true that love has morę than one name. By introducing the motif of love - into deliberations on the subject of the Christian politeia, John Chrysostom finds and indicates to the faithful the central force that shaped the ancient Church. This motif fills in the vision of the Heavenly Kingdom, explains to Christians the sense of life that is appropriate to them in the Roman community and explains the principles of organised life within the boundaries of the Church. It can come as no surprise that the result of such a narrative was Chrysostonfs conviction that love is „rationed”: Jews, pagans, Hellenes and heretics were deprived of it. In Chrysostonfs imagination, the Christian politeia has an earthly and a heavenly dimension. In the heavenly politeia, also called by him Chrisfs, the Lord’s or the
    Źródło:
    Vox Patrum; 2008, 52, 1; 291-315
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recenzja: Jan Górski, Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii (1Kor 9,16). Audycje emitowane na antenie Radia eM 107,6 FM, Księgarnia św. Jacka, Katowice 2013, 166 s. ISBN 978-83-7030-894-0253-255
    Autorzy:
    Łysik, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480352.pdf
    Data publikacji:
    2013-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Źródło:
    Nurt SVD; 2013, 1; 253-255
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Katalogi wad, Dekalog i relacje homoseksualne w 1 Kor 6,9-10 oraz 1 Tm 1,8-10
    Catalogues of Vices, the Decalogue and Homosexual Relations in 1 Cor 6:9-10 and 1 Tim 1:8-10
    Autorzy:
    Kowalski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044200.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    1 Kor 6,9-10
    1 Tm 1,8-10
    homoseksualizm
    Dekalog
    Kpł 18,22 i 20,13
    płciowość
    etyka chrześcijańska
    1 Cor 6: 9-10
    1 Tim 1:8-10
    homosexuality
    the Decalogue
    Lev 18:22 and 20:13
    sexuality
    Christian ethics
    Opis:
    Autor analizuje Pawłowe wypowiedzi na temat homoseksualizmu zawarte w 1 Kor 6,9-10 oraz 1 Tm 1,8-10. Teksty te zostają najpierw umieszczone we właściwym im kontekście argumentacyjnym ze wskazaniem na inspirujące je tradycje starotestamentowe (Rdz 1,27-28; Wj 20,1-17 i Pwt 5,6-21; Kpł 18,22 i 20,13). Następnie w krytyczny sposób zaprezentowane zostają pozycje autorów, zawężających Pawłowe rozumienie homoseksualizmu w 1 Kor 6,9-10 oraz 1 Tm 1,8-10 do pederastii i prostytucji. Argumenty filologiczne oraz kontekstualne przytaczane przez zdecydowaną większość komentatorów wskazują, że użyte przez apostoła pojęcia μαλακός i ἀρσενοκοίτης należy czytać jako szeroką krytykę wszelkiego rodzaju aktów homoseksualnych. W ostatnim paragrafie autor podsumowuje toczącą się współcześnie dyskusję nad homoseksualizmem i jego interpretacją u Pawła, wskazując na nieadekwatną metodologię, język i nową hermeneutykę tkwiące u podstaw prób obalenia Pawłowej krytyki postaw homoseksualnych.
    The author analyzes the Pauline statements on homosexuality in 1 Cor 6:9-10 and 1 Tim 1:8-10. The examined texts are first placed in their argumentative context, with a hint at the Old Testament traditions standing behind them (Gen 1: 27-28; Exod 20:1-17; Deut 5:6-21; Lev 18:22 and 20:13). Next, the author critically presents the positions of the scholars who limit Paul’s understanding of homosexuality in 1 Cor 6:9-10 and 1 Tim 1:8-10 to pederasty and prostitution. Philological and contextual arguments of the vast majority of researchers indicate that the terms μαλακός and ἀρσενοκοίτης used by the apostle should be read as a broad critique of all kinds of homosexual acts. In the last paragraph, the author sums up the contemporary discussion on homosexuality and its interpretation in Paul, pointing to inadequate methodology, language and new hermeneutics underlying the attempts to refute the Pauline critique of homosexual acts.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2021, 39, 1; 281-306
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii” (1Kor 9,16c). Motywy przepowiadania u św. Pawła
    “Woe betide me if I do not proclaim the gospel” (1Cor 9,16c). St Paul’s motives for his proclamation
    Autorzy:
    Szpyra, Szczepan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480088.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Głoszenie
    prawo żydowskie
    św. Paweł
    zbawienie
    zdeterminowanie
    proclamation
    Jewish Law
    St Paul
    Salvation
    determinism
    Opis:
    W artykule szukano odpowiedzi na pytanie: jakie są motywy głoszenia Ewangelii u św. Pawła Apostoła? Pawłowa wypowiedź w 1Kor 9,16 zdaje się sugerować, że Apostoł motywowany jest lękiem i poczuciem pewnego determinizmu, na co zdaje się wskazywać użyty przez niego grecki rzeczownik avna,gkh. Jednakże dokładniejsza analiza Pawłowego użycia tego rzeczownika pokazuje, iż nie chodzi tu o determinizm, pozbawiający wolności. Owa konieczność, przymus głoszenia płynie bowiem z Bożego wybrania i powołania. Głębsze motywy głoszenia Ewangelii ukazuje analiza teologii misji u św. Pawła. Jej fundamentem jest nowa świadomość historii zbawienia, nowa koncepcja ludu Bożego oraz nowe rozumienie Prawa. Szaweł z Tarsu, świetnie znający Prawo – przekonany o wybraństwie Izraela i zbawieniu, które osiąga się przez wypełnianie tego Prawa – w osobowym spotkaniu z Chrystusem zmartwychwstałym uzyskuje nowe spojrzenie. Bóg wzywa do zbawienia wszystkie narody, tak Żydów, jak i pogan, ofiaruje im to zbawienia za darmo, poprzez wiarę, a jego sprawcą jest Jezus Chrystus. Doświadczenie pod Damaszkiem uświadamia też Pawłowi, że został wybrany jako narzędzie tego zbawienia. Będąc tego świadom, nie może nie głosić tego, co zrozumiał i czego doświadczył.
    Why did St Paul proclaim the gospel? What were his motives? His cry in 1Cor 9,16 seems to betray fear; his use of the Greek noun anv ag, kh implies even a certain degree of determinism. But only on the surface of it. A closer examination makes it clear that Paul does not mean the kind of determinism that strips him of his free will. The obligation (even compulsion) to proclaim the Good News flows directly from his conviction of being chosen to do so by God himself. For Paul, his obligation to preach rests on his new understanding of the Law, the community of God’s chosen people and of the entire history of salvation. Paul knew the Jewish Law inside out. Not for him to harbour doubts about Israel having been selected by God for a special relationship with Him, or argue against the motion that one may attain salvation by strictly complying with the Law. That is, until the day when he headed off for Damascus. What happened to him then changed everything. He became aware that he was selected by the Almighty himself to be His personal hand tool in bringing others to that very salvation. His encounter with the Risen Christ shed a totally new light on everything he thought he knew. God wants all to be saved, Jews and pagans and all the rest. For free. But one must believe in Him. If one wants to be saved, the only sure way to comply with is Jesus Christ. Knowing that, Paul could not but proclaim it far and wide. Not doing that would be nothing less than sneaking out of God’s loving hands and cry: Woe to me! That was Pauls fear and determinism.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2016, 2; 250-262
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Przemija bowiem postać tego świata” (1 Kor 7,31). Dziewictwo i celibat znakiem królestwa
    "The Present Form of This World Is Passing Away" (1 Cor 7:31). Virginity and Celibacy as a Sign of the Kingdom of God
    Autorzy:
    Bogacz, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1622049.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    List do Koryntian
    święty Paweł
    dziewictwo
    celibat
    przemijanie
    Corinthinas
    St. Paul
    virgnity
    celibacy
    passing away
    Opis:
    The present article is an analysis of 1 Corinthians 7:1-40. It presents the relevance of the choice of one’s way of life, either in marriage or in celibacy. Considering the passing away of this life, St. Paul showed the Corinthians the value of virginity as a testimony of the Kingdom of God. According to the apostle, this particular form of life is the best preparation for the eternal life. It enables a person to completely devote his/her life to the preaching of the Kingdom. St. Paul chose this way of living in order to commit himself to the proclamation of the Gospel. Celibacy freed him from all concerns related to the providing for the family. The teachings comprised in the analyzed text are particularly relevant for Christians living in the early twenty-first century. 1 Cor 7: 29-31 is utterly opposed to the models of life preferred in the contemporary world. In light of this utterance, it is worth asking where we can be led by this world that has chosen a completely different way of living. It is no wonder that modern man is not able to understand the value of virginity and celibacy which are a call to conversion and a sign of the Kingdom that will be opposed.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2013, 24; 135-148
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ciało dla Pana, a Pan dla ciała (1 Kor 6, 13). Przyczynek do teologii ciała ludzkiego
    Body for the Lord, and the Lord for the Body (1 Cor 6, 13) – Introduction to the Theology of the Human Body
    Autorzy:
    Kozakiewicz, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571278.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    ciało ludzkie
    ciało mistyczne
    ciało uwielbione
    ciało uświęcone
    ciało i dusza
    the human body
    mystic body
    worshipped body
    sacred body
    body and soul
    Opis:
    W dzisiejszych czasach cała uwaga skupia się tylko na cielesnej sferze człowieka. Można zauważyć, jak rośnie kult ludzkiego ciała, bardzo często oderwanego od prawdziwej miłości. Następuje więc swoista degradacja godności człowieka i zawężenie ontologii, jak też egzystencji ludzkiej tylko do doczesności. W niektórych kręgach współczesnej, zlaicyzowanej Europy rozwijają się ośrodki, które mają zapędy kultyczne w traktowaniu ludzkiego ciała i cielesności. Ażeby nie pogłębiał się proces destrukcji w rozumieniu człowieka i jego ciała, potrzebne jest rozwijanie i propagowanie chrześcijańskiej nauki o ludzkim ciele. Nie można odzierać człowieka i jego ciała z tego, co stanowi o jego tajemnicy i swoistym sacrum, którego źródłem jest sam Bóg. Dlatego prawda o stworzeniu człowieka na obraz Boży i Jego podobieństwo powinna być ustawicznie pogłębiana i upowszechniana. Człowiek jest obrazem Bożym nie tylko poprzez swoją duchowość, ale i przez cielesność, więc cały należy do Boga. Pozytywna i prawdziwa sakralizacja ciała ludzkiego zapewni integralne spojrzenie na człowieka. Teologia ciała zajmowała szczególne miejsce w nauczaniu św. Jana Pawła II. Opcja teologiczna umożliwia widzenie człowieka w całym jego wymiarze. Dlatego teologiczne rozumienie problemu, czym jest ciało człowieka i jaka jest jego cielesność, ściśle łączy się z teologią miłości ludzkiej. Niniejsze opracowanie było jedynie zasygnalizowaniem wieloaspektowej problematyki w chrześcijańskim patrzeniu i rozumieniu ludzkiego ciała.
    In these times more attention is concerned with the human body. It can be observed how human body cult is growing strongly, often detached from the real love. In this way the specific degradation of dignity of the human being follows, and narrowing of ontology as well as reduction of the human existence to the only earthy matters takes place. In some circles of the contemporary, secular Europe, some centres are developing where cult of the human body as well as the focus on bodily matters are main activities. Not to deepen the destructive process regarding the understanding of the human being and its’ body, the urgent matter is the development and propagation of Christian science concerned with the human body matters. The human being and its body cannot be depleted from what is regarded as his/her mystery and a kind of sacrum which in God has its source. Therefore the truth concerned with the creation of the man according to the God’s image and the truth about this similarity should be constantly deepened and made more public. The reason for it is because the man is the God’s image not only because of his/her spirituality but also because of his/her body. The human being belongs entirely to the God. Positive and true socialization of the human body will ensure integral view on a human being. The theology of the human body was an important part of the blessed John Paul II teachings. The theological option enables consideration of the man in his/her entire dimension. Therefore the theological understanding of what is the human body and his/her bodily matters are closely related to the theology of the human love. This work can be regarded as only signaling many aspects of the Christian understanding of the human body.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2015, 19, 3(40); 65-90
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Kobiety […] mają być poddane, jak to Prawo nakazuje” (1 Kor 14,34). Krytyka feministycznej lektury Ef 5,21-33
    “Women […] must be in submission, as the Law says” (1 Corinthians 14:34). Critique of feminist reading of Ephesians 5:21-33
    Autorzy:
    Rambiert-Kwaśniewska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/475189.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    feminism
    subjection
    misogyny
    marriage
    Haustafel
    mystery
    feminizm
    poddanie
    mizoginizm
    małżeństwo
    tajemnica
    Opis:
    The aim of the presented text is to question the feminist re-interpretation of Ef 5,21-33, the so-called Christian Haustafeln („household codes”). It is one of the texts by St Paul, on the basis of which the Apostle is being accused of misogynism. In particular parts of the article, we have tried to rebut these accusations, and at the same time highlight pro-female aspects of his activity. The Apostle was presented as a modern leader of his times who fights with the low status of the women, and even appoints women as his collaborators during his missionary journeys. The aims were reached on the basis of examining the structure of the fragment and analysing the meaning of two Greek words: avgapa,w and u`pota,ssw. Furthermore, the pericope was interpreted in its social and cultural context of late-Hellenic and early-Roman era, depicted by epigraphic, papyrologic and literary examples of strong women emancipation, reflected in greater freedom in the eyes of the law, getting married for love and weakening the patriarchal family model.
    Intencją prezentowanego tekstu jest polemika z feministyczną re-lekturą Ef 5,21-33, tzw. chrześcijańskim Haustafeln („tablicami domowymi”). Jest to jeden z tych Pawłowych tekstów, na podstawie których oskarża się apostoła o mizoginizm. W poszczególnych częściach artykułu podjęta została próba odparcia tych oskarżeń, a w związku z tym zaakcentowania prokobiecych aspektów jego działalności. Apostoł został ukazany jako nowoczesny jak na owe czasy lider, który walczy z niskim statusem kobiet, a nawet powołuje je na swoich współpracowników podczas podróży misyjnych. Cele zostały osiągnięte na podstawie badania struktury fragmentu oraz znaczenia dwóch greckich czasowników: αγαπαω i υποτασσω. Co więcej, perykopa odczytana została w jej społecznym i kulturowym kontekście, czasów późno-hellenistycznych i wczesnej epoki rzymskiej, który malują przed nami epigraficzne, papirologiczne i literackie przykłady silnej emancypacji kobiet, wyrażającej się w większej wolności w oczach prawa, małżeństwach z miłości oraz osłabieniu patriarchalnego modelu rodziny.
    Źródło:
    Family Forum; 2014, 4; 71-88
    2084-1698
    Pojawia się w:
    Family Forum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Godność ciała ludzkiego według Tertuliana. Analiza komentarzy do tekstów Rdz 1, 26-27; 2, 8; 1Kor 3, 16
    The dignity of the human body according to Tertullian. Analysis of the commentaries on Gen 1: 26-27; 2: 8; 1Cor 3: 16
    Autorzy:
    Turek, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613283.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    ciało
    godność
    stworzenie
    obraz
    podobieństwo
    wcielenie
    wolność
    zbawienie
    świątynia
    body
    dignity
    creation
    image
    likeness
    incarnation
    freedom
    salvation
    temple
    Opis:
    The present paper discusses the dignity of human body as treated in selected texts from Tertullian’s De resurrectione mortuorum and Adversus Marcionem. Because Tertullian argues primarily on the basis of Sacred Scripture, special consideration will be given to his exegesis of Genesis 1: 26-27 and 2: 8. Tertullian demonstrates that the creation of the human body is the direct work of God who creates it, precisely with the future Incarnation of his beloved Son already in mind. Tertullian describes, against Marcion, the dignity of the human body as ensuing from the gift of freedom which man received from God at the act of creation. The human body is the instrument through which man receives spiritual gifts. We therefore can call it the „foundation of salvation”. In his polemic against the followers of Plato and the gnostics, Tertullian demonstrates that the human body and the entire „man” is called to be a temple of God (cf. 1Cor 3: 16).
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 63; 63-75
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bóg jako Ojciec Miłosierdzia (2 Kor 1,3). Biblijne powiązanie Bożego miłosierdzia z ojcostwem
    Autorzy:
    Hałas, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1627247.pdf
    Data publikacji:
    2003-01-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Drugi List do Koryntian
    2 Kor 1
    3
    ojciec
    miłosierdzie
    ojcostwo
    Opis:
    L'articolo propone l'analisi di sei testi del Nuovo Testamento, che mettono in collegamento diretto la misericordia di Dio con la sua paternita. Si tratta di 2 Cor 1,3 che chiama Dio Padre delle misericordie; Lc 6,36, che invita ad essere misericordiosi,come Dio Padre e misericordioso; 1 Pt 1,3, e di auguri della misericordia, che proviene dal Dio Padre (1 Tm 1,2; 2 Tm 1,2 i 2 G 3).L'Autore costata che il collegamento della misericordia di Dio con la sua paternita proviene da alcuni testi dell'Antico Testamento. Essi parlano di Dio che perdona i peccati come un padre perdona al figlio. I testi del Nuovo Testamento presentano la misericordia di Dio come bonta e delicatezza del Padre, capace di comprendere tutte le sfortune del figlio, soprattutto il peccato, e di offrirgli il suo aiuto efficace.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2003, 3; 163-179
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    2 Kor 1, 15-16: Pawłowy plan wizyt w Koryncie i jego realizacja
    Autorzy:
    Rakocy, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1178483.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    2 Kor 1
    15-16
    Paweł w Koryncie
    2 Cor 1
    Paul in Corinth
    Opis:
    The subject of the article is the information in II Cor 1,15-16, according to which Paul did not put into effect the visit to the Corinthians that he had foretold. In the contemporary biblical studies there are two fundamental opinions on the degree to which the visit was not executed: 1) the Apostle did not make the foretold visit at all; 2) he made only half of it, that is from Corinth he went to Macedonia, but he did not return to Corinth as he had announced earlier. A verification of the two opinions leads to the conclusion that the latter one meets with objections that raise serious doubst; the former one does not create such difficulties and seems more plausible.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2001, 48, 1; 133-143
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tajemnica niepokalanego poczęcia Maryi w świetle teologii paschalnej. „Chrystus nasza Pascha” (1 Kor 5, 7) i Maryja „Niepokalane Poczęcie”
    The Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary in the light of the theology of the Paschal Mystery. “Christ our Passover” (1 Cor 5:7) and Mary, „Immaculate Conception”
    Autorzy:
    Gil, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28761766.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    dar
    osoba
    relacja
    komunia
    gift
    person
    personal relationship
    communion
    Opis:
    W artykule została podjęta próba interpretacji katolickiego dogmatu o niepokalanym poczęciu NMP w oparciu o dorobek teologii paschalnej reprezentowanej tu głównie przez alzackiego teologa F.-X. Durrwella. Dogmat ogłoszony przez Piusa IX w 1854 roku jest oczywiście niezmienny co do swej treści i sensu, ale ze względu na nieustannie zmieniające się warunki kulturowe i społeczne właśnie ten niezmienny sens prawdy dogmatycznej domaga się pełniejszego ukazania przy użyciu kategorii ułatwiających jego przyjęcie i zrozumienie nie tylko teologowi, ale i zwyczajnemu chrześcijaninowi poszukującemu zrozumienia swej wiary. Odkrywając na nowo soteriologiczne, a nie tylko apologetyczne znaczenie centralnej tajemnicy zmartwychwstania, teologia paschalna ukazuje misterium odkupienia i zbawienia człowieka w Jezusie Chrystusie jako rzeczywistość eschatologiczną, istniejącą w Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym, który jest sakramentalnie obecny i dostępny w swoim Kościele dla każdego człowieka przez wiarę w Niego. Prawniczy język teologii jurydycznej mówiącej o zadośćuczynieniu, zasługach i przywilejach zostaje tu zastąpiony przez personalistyczne kategorie osoby, relacji, komunii i daru. Dzięki temu także prawda o niepokalanym poczęciu, zdogmatyzowana w 1854 roku według używanych wówczas pojęć oraz ukazana głównie w swym aspekcie negatywnym, nabiera większej wyrazistości. Widać więc teraz lepiej, że niepokalane poczęcie to nie tyle przywilej Maryi wyróżnionej przez Boga przez zachowanie jej od zmazy grzechu pierworodnego ze względu na przyszłe zasługi jej Syna, ile jej głęboka osobowa tożsamość wypływająca z Bożego wybrania jej „przed założeniem świata” na Matkę Jego Syna. Chodzi tu zatem o nieuchwytną dla ludzkiego rozumu relację do Ducha Świętego, taką Jego pełnię w Służebnicy Pańskiej, że staje się ona dla Słowa Ojca w ziemskiej rzeczywistości tym, czym w immanentnej Trójcy jest właśnie ten Duch — łonem Boga, w którym Ojciec odwiecznie rodzi Syna. Duch Święty, który jest Boską mocą rodzenia, Boskim niepokalanym poczęciem czyni zatem Maryję nowym stworzeniem, Nową Ewą, Niepokalanym Poczęciem. Pełnia Daru Ducha Świętego oraz zjednoczenie Maryi z Chrystusem Nowym Adamem są źródłem jej nadzwyczajnej świętości i wolności od grzechu. Dogmat o niepokalanym poczęciu Maryi widziany w świetle teologii paschalnej ukazuje więc sens zbawienia człowieka polegający na jego osobowym i wolnym zjednoczeniu z Trójjedynym Bogiem. Wolność od grzechu jest owocem komunii z Nim, nie odwrotnie. Łaska bowiem jest zawsze pierwsza.
    This article is an attempt to interpret the Catholic dogma of the Immaculate Conception of the BVM in the light of the theology of the Paschal Mystery, represented here mainly by the Alsatian theologian F.-X. Durrwell. Of course, the dogma proclaimed by Pius IX in 1854 remains unchanged in its content and meaning, but due to the ever-changing cultural and social conditions of human life, the unchanging meaning of dogmatic truth requires a fuller explanation by using categories that facilitate its acceptance and understanding, not only for a theologian, but also for an ordinary Christian looking for a deeper understanding of his faith. Thus, rediscovering the soteriological, and not only the apologetic meaning of the Resurrection, the theology of the Paschal Mystery presents the Redemption in Jesus Christ as an eschatological reality existing in the Crucified and Risen Savior, who is sacramentally present and available to everyone in the Church. A necessary condition for experiencing this salvation is faith in Christ. The terminology of so-called juridical theology, which speaks of satisfaction, merit and privilege, has been replaced here with the personalistic categories of person, relationship, communion and gift. Thanks to this, the truth of the Immaculate Conception, dogmatized in 1854 according to the terms of that time and shown mainly in its negative aspect, acquires greater clarity. It is now easier to see that the Immaculate Conception is not so much the privilege of Mary distinguished by keeping her free from the stain of original sin in virtue of the future merits of her Son, but her deep personal identity resulting from God’s election of her “before the foundation of the world” to be His Son’s Mother. Thus, it is a relationship with the Holy Spirit that is completely elusive from human reason. There is such a great Fullness of the Spirit in the humble Servant of the Lord that she becomes for the Eternal Word of the Father in earthly reality, that which in the immanent Trinity is the Spirit Himself — the Womb of God where the Father eternally begets His Son. Thus, the Holy Spirit-who is the Divine power of begetting, Divine Immaculate Conception — makes Mary a New Creature, New Eve, Immaculate Conception. The fullness of the Holy Spirit in Mary and her indissoluble union with Christ, the New Adam, is the source of her extraordinary holiness and freedom from sin. The dogma of the Immaculate Conception of the BVM, seen in the light of the theology of Paschal Mystery, tells us that man’s salvation consists in a personal relationship with the Triune God. Freedom from sin is the fruit of communion with God, not the other way around. For grace is always first.
    Źródło:
    Tarnowskie Studia Teologiczne; 2019, 38, 1; 9-37
    2391-6826
    0239-4472
    Pojawia się w:
    Tarnowskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wieczerza Pańska – „pamiątka” Chrystusowej męki, śmierci i zmartwychwstania jako ekspiacyjnej Ofiary „za wielu” i Ofiary Nowego Przymierza (1 Kor 11,23-27; Łk 22,19-20)
    The Lord’s Supper – the Memorial of Jesus’ Passion, Death and Resurrection as the Sacrifice of Expiation “for Many” and the Sacrifice of the New Covenant (1 Cor 11:23-27; Luke 22:19-20)
    Autorzy:
    Witczyk, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1051181.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-04
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ostatnia Wieczerza
    ofiara ekspiacyjna
    ofiara nowego Przymierza
    Wieczerza Pańska
    pamiątka
    Ciało Pana
    Krew Pana
    The Last Supper
    the sacrifice of expiation
    the New Covenant Sacrifice
    the Lord’s Supper
    memorial
    the Body of the Lord
    the Blood of the Lord
    Opis:
    Research on the role of oral tradition (orality) in the process of Gospel and Pauline letters composition provides a basis for the synchronic reading of the traditions on the Last Supper (Matt 26:26-29; Mark 14:22-24; Luke 22:14-14-20; 1 Cor 11:23-26). The author, taking into consideration the data contained in the mentioned textual traditions, seeks an answer to the question of what Jesus recommended to his disciples in the Cenacle by saying: “Do this in remembrance of me” (Luke 22:19; 1 Cor 11:24). The author enters into a polemic with the latest theories according to which Jesus intended to celebrate the Last Supper as a “covenant sacrifice”, precisely speaking a “feast of covenant”. Through the analysis of the formulas pronounced over bread and wine, which take into consideration the texts on the suffering and death of Jahwe’s Servant (Isa 53), the author seeks to demonstrate that Jesus applied to his death the sense of the sacrifice of expiation which also establishes the New Covenant. To interpret the formulas only in light of “covenant sacrifice/feast” means to radically diminish the meaning of the prophetic words and gestures of Jesus from the Last Supper.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2018, 8, 4; 545-565
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologiczny sens Pawłowej antytezy: „litera zabija, Duch zaś ożywia” w świetle perykopy 2 Kor 3,1-18
    Autorzy:
    Mickiewicz, Franciszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1368780.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-25
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Opis:
    Celem artykułu jest wyjaśnienie teologicznego sensu antytezy z 2 Kor 3,6: „litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia” w kontekście ciągu wielu antytez zawartych w 2 Kor 3,1-18. W perykopie tej św. Paweł broni godności swego apostolatu, a jego argumentacja opiera się na porównaniu posługi apostołów na rzecz Nowego Przymierza z posługą Mojżesza na rzecz Starego Przymierza. Dokonując analizy semantycznego pola „litery” i „Ducha”, można dojść do wniosku, że antyteza: „litera zabija, Duch zaś ożywia” jest metaforą zbawczej ekonomii Starego i Nowego Przymierza. Stare Przymierze nakładało na Izrael obowiązki, które zostały spisane literami na kamiennych tablicach, ale naród wybrany nigdy nie był im w pełni wierny. Słowa: „litera zabija” należy więc rozumieć w tym znaczeniu, że z powodu grzechu ludu posługa Mojżesza, ściśle związana z Prawem Bożym, stała się narzędziem sądu, śmierci i potępienia. Cechą charakterystyczną ekonomii Nowego Przymierza jest działanie Ducha Świętego. Jako Duch Boga żyjącego, jest On sprawcą nowego porządku zbawczego, w którym wierzący stają się uczestnikami życia wiecznego. Działając w sercu wierzących, umożliwia im dostąpienie przebaczenia grzechów i usprawiedliwienia. Słowa: „Duch ożywia” oznaczają więc, że Duch Święty, Duch ożywiający, jest w czasach głoszenia Ewangelii o Chrystusie źródłem nowego, duchowego życia chrześcijan.
    The aim of the article is to explain the theological meaning of the antithesis in 2 Cor 3: 6: „for the letter kills and the Spirit gives life” in the context of a sequence of many antithesis contained in 2 Cor 3: 1-18. In this pericope, St. Paul defends the dignity of his apostolate, and his argument is based on the comparison of the ministry of the apostles to the New Covenant with that of Moses to the Old Covenant. When analyzing the semantic field of „letter” and „Spirit”, it can be concluded that the antithesis „letter kills, while the Spirit gives life” is a metaphor for the saving the economy of the Old and New Covenants. The Old Covenant imposed obligations on Israel that were written in letters on tablets of stone, but the chosen people were never fully faithful to them. The words „the letter kills” should therefore be understood in the sense that because of the people’s sin, the ministry of Moses, closely related to God’s law, became an instrument of judgment, death and condemnation. The characteristic of the New Covenant economy is the doing of the Holy Spirit. As the Spirit of the living God, He is the creator of the new salvific order in which believers become partakers of eternal life. By acting in the hearts of believers, He enables their sins to be forgiven and justified. The words „the Spirit gives life” mean that the Holy Spirit, the life-giving Spirit, is the source of the new, spiritual life of Christians in the proclamation of the Gospel of Christ.
    Źródło:
    Studia Bobolanum; 2020, 31, 2; 69-86
    1642-5650
    2720-1686
    Pojawia się w:
    Studia Bobolanum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przeto, ktokolwiek by jadł chleb i pił z kielicha Pańskiego niegodnie (…) sąd własny je i pije (1 Kor 11,27-29) – czyli o właściwym przygotowaniu się do Świętej Eucharystii według nauki Ojców Kościoła
    Wherefore whosever shall eat this bread and drink this cup of the Lord unworthily (…) eats and drinks damnation to himself (1 Corinthians 11:27.29) – that is about the proper preparation for the Holy Eucharist according to the teaching of the Fathers of the Church,
    Autorzy:
    Magruk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420197.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Eucharystia
    Chrzest
    Spowiedź
    post
    modlitwa
    czystość duchowa i cielesna
    Eucharist
    Baptism
    Confession
    fast
    pray
    spiritual and physical purity
    Opis:
    „Sakrament Sakramentów” bądź „Misterium Misteriów”, jak nazywana jest Święta Eucharystia to rekapitulacja tajemnicy ekonomii zbawienia człowieka. Jej znaczenie, rola i waga, jako centralnego miejsca żywego organizmu Kościoła, jest niepodważalna. Wszystko obraca wokół niej. To w Eucharystii życie liturgiczne, ale i życie każdego człowieka odnajduje swoją pełnię, cel i sens. Potrzeba odpowiedniego przygotowania człowieka do godnego przyjęcia Świętej Eucharystii podkreślana była od wieków, przez całą Tradycję chrześcijańską. Apostoł Narodów, jako jeden z pierwszych zajmuje się tym zagadnieniem pisząc: Przeto, ktokolwiek by jadł chleb i pił z kielicha Pańskiego niegodnie, winien będzie ciała i krwi Pańskiej. Niechże więc człowiek samego siebie doświadcza i tak niech je z chleba tego i z kielicha tego pije. Albowiem kto je i pije niegodnie, nie rozróżniając ciała Pańskiego, sąd własny je i pije. Dlatego jest między wami wielu chorych i słabych, a niemało umarło (1Kor 11,27-30). Niniejszy artykuł analizuje kryteria, które Matka Cerkiew wyznacza wiernym na drodze ku godnemu i przynoszącemu korzyść uczestnictwu w Kielichu Chrystusa i spotkania Wiecznego i Żywego Boga. W kolejnych akapitach kryteria te zostały przedstawione w formie tekstów św. Ojców oraz nauczania Kościoła.
    ‘The Sacrament of Sacraments’ or ‘The Mystery of Mysteries’, as it is called, the Holy Eucharist, is a recapitulation of Mystery of the Economy of the human’s salvation. Its importance, role and meaning unquestionably have a central place in the living organism, which is the Church. Everything moves around it and is based on it. Liturgical life and the life of every man finds its fullness, purpose and meaning in the Eucharist. The necessity of one’s appropriate preparation for the worthy reception of the Holy Eucharist has been accented for centuries by the whole Christian Tradition. The Apostle Paul was one of the first to raise this subject when he writes: Wherefore whosever shall eat this bread and drink this cup of the Lord unworthily, shall be guilty of the body and blood of the Lord. But let a man examine himself, and so let him eat of that bread, and drink of that cup. For who eats and drinks unworthily, eats and drinks damnation to himself, not discerning the Lord’s body. For this cause many are weak and sickly among you, and many sleep (1 Corinthians 11:27-30). The following article examines the criteria that the Mother Church provides for believers in regards to proper and worthy preparation for this ‘personal’ meeting with Eternal and Living God based on the instructions of the Holy Fathers and teachers of the Church on this issue which has been analyzed in the following chapters.
    Źródło:
    ELPIS; 2014, 16; 49-59
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sługa słowa i chluba Koryntu. Analiza literacko-retoryczna argumentacji Pawła w 2 Kor 1–7
    The Servant of the Word and Corinth’s Boast. The Literary-Rhetorical Analysis of Paul’s Argumentation in 2 Cor 1–7
    Autorzy:
    Kowalski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053209.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-08
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    2 Kor 1–7
    retoryka antyczna
    dispositio retoryczna
    model epistolarny
    model recytatywny
    argumentacja Pawła
    2 Cor 1–7
    ancient rhetoric
    rhetorical dispositio
    epistolary model
    oral model
    Paul’s argument
    Opis:
    The purpose of the present article lies in finding an interpretative key for the plethora of topics exposed in 2 Cor 1–7. The author makes a review of the epistolary and oral elements present in the analyzed text, critically examines the proposals of the scholars spotting chiastic and concentric compositions in 2 Cor 1–7, and puts forward his own division of the discussed literary unit. The rhetorical dispostio model is chosen as the one which in the most adequate way describes the development of Paul’s thought in the analyzed section. In the last part of the article the author differentiates and describes the elements of the dispositio rhetorica in 2 Cor 1–7: thesis in 1,12-14; probatio in 1,15–6,10; exhortationes in 6,11–7,3, and peroratio in 7,4-16. In the first seven chapters of the 2 Corinthians Paul boasts in his apostolate, the authenticity of which is proved by selfless motivations, sufferings and Apostle’s striving for God’s glory. 2 Cor 1–7, by exposing the ethos of the Apostle, prepares his argument on the Jerusalem collection (2 Cor 8–9) and his final clash with opponents in 2 Cor 10–13.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2013, 3, 2; 309-338
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wojciech Gajewski, Ekklesia a oikos w epoce Nowego Testamentu. Kościół w świetle antycznego domostwa na podstawie 1 i 2 Kor oraz przypowieści Mt 7, 24-27, Mt 24, 45-51; Łk 15, 11-32, Gdańsk 2013, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, ss. 527.
    Autorzy:
    Milewski, Ireneusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612382.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Opis:
    nie dotyczy
    Źródło:
    Vox Patrum; 2013, 59; 661-665
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wojciech Gajewski "Ekklesia a oikos w epoce Nowego Testamentu. Kościół w świetle antycznego domostwa na podstawie 1 i 2 Kor oraz przypowieści Mt 7,24-27, Mt 24,45-51; Łk 15,11-32", Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2013, ss. 527.
    Autorzy:
    Iluk, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/425500.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
    Źródło:
    Gdański Rocznik Ewangelicki; 2013, 7; 333-340
    1898-1127
    Pojawia się w:
    Gdański Rocznik Ewangelicki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wojciech Gajewski: Ekklesia a oikos w epoce Nowego Testamentu. Kościół w świetle antycznego domostwa na podstawie 1 i 2 Kor oraz przypowieści Mt 7,24 –27, Mt 24,45 –51, Łk 15,11 –32, Gdańsk 2013, ss. 527
    Wojciech Gajewski: Ekklesia versus oikos in the New Testament era. The Church in the light of the ancient household on the basis of 1 and 2 Corinthians and the parables Mt 7:24 -27, Mt 24:45 -51, Lk 15:11 -32, Gdańsk 2013, pp. 527
    Autorzy:
    Karczewski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2154322.pdf
    Data publikacji:
    2014-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    Biblia
    Nowy Testament
    Ecclesia
    Bible
    New Testament
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2014, 15; 447-448
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” czyli lekcja demokracji
    Pierwszy Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ "Solidarność" czyli lekcja demokracji
    Autorzy:
    Majchrzak, Grzegorz (1969- ).
    Powiązania:
    Kombatant 2021, nr 9, s. 28-31
    Data publikacji:
    2021
    Tematy:
    NSZZ "Solidarność"
    Komitet Samoobrony Społecznej KOR
    PZPR
    Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” (1 ; 1981 ; Gdańsk)
    PRL
    Wydarzenia w Polsce (1980-1981)
    Związki zawodowe
    Zjazdy i konferencje
    Artykuł z czasopisma kombatanckiego
    Opis:
    Artykuł dotyczy I Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność”, który obradował od 10 września do 7 października 1981 roku. Zjazd odbył się w Gdańsku w hali „Olivia”, poprzedzała go msza św. odprawiona w Katedrze Oliwskiej przez prymasa Józefa Glempa. W obradach wzięło udział prawie 900 delegatów reprezentujących 42 organizacje regionalne.
    Fotografie.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Oścień z powodu ciała (2 Kor 12, 7–10). Kontekst, struktura, miejsce i funkcja w argumentacji Pawła
    The thorn because of the flesh (2 Cor 12, 7–10). Context, structure, place and function in Paul’s argument
    Autorzy:
    Stępień, Adrian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22676679.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    oścień
    według ciała
    prozapodoza
    analiza retoryczna
    Opis:
    The conducted study has shown the validity of interpreting the syntagma σκόλοψ τῇ σαρκί as a dativus cause. It has also undertaken to interpret it in connection with the Pauline theology of the cross, which the Apostle developed in the earlier canonical First Letter to the Corinthians (1:18–2:16). The thorn given because of the flesh accomplishes Paul’s conformation to Christ in suffering. He confirmed his compassion with Christ by giving encouragement to follow Him as he does (1 Cor 4:16; 11:1; 1 Th 1:6). A significant result of the study undertaken has been the indication of the presence of prosapodosis, which logically explains the unnecessary redundancy in the text surrounding the phrase σκόλοψ τῇ σαρκί, which is not reflected in modern translations yielding the synonymous translation of the repetitive syntagma ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι. It has been shown that this construction in the text is not only a vehicle for irony, but also a means of attracting attention, indicating the essence of the message.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2022, 31, 1; 97-113
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola wojskowych w budowie Centralnego Okręgu Przemysłowego
    The Role of the Military in the Establishment of the Central Industrial District
    Autorzy:
    Jabłonowski, Marek
    Jakubowski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340739.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Second Republic of Poland
    state security
    Central Industrial District
    economy
    economic potential
    Stalowa Wola
    Polish Army General Staff
    Defense Committee
    of the Republic of Poland
    Secretariat of the Defense Committee of the Republic of
    Polska
    Druga Rzeczpospolita bezpieczeństwo państwa
    Centralny Okręg
    Przemysłowy
    gospodarka
    potencjał ekonomiczny
    Sztab Główny WP
    Komitet Obrony Rzeczypospolitej Sekretariat KOR
    Opis:
    Centralny Okręg Przemysłowy, unikalny program gospodarczo-wojskowy w Europie Środkowo-Wschodniej realizowany w latach 1936–1939, stanowił istotne osiągnięcie Polski doby Drugiej Rzeczypospolitej. Decyzja o jego budowie wynikała z konieczności wzmocnienia potencjału wojenno-ekonomicznego państwa wobec wzrastającego napięcia w stosunkach międzynarodowych i zagrożenia ze strony sąsiadów i potencjalnych przeciwników Polski, a także zapewnienia armii nowoczesnego uzbrojenia i wyposażenia. W realizacji programu jedną z zasadniczych ról odegrały instytucje wojskowe.
    The Central Industrial District was a unique economic and military program in Central and Eastern Europe initiated in the years 1936-1939, constituting a significant achievement for Poland in the Second Polish Republic. The decision to establish it resulted from the need to strengthen the state's military and economic potential, the increasing tension in international relations and the threat posed by Poland's neighbours and potential enemies, as well as providing the army with modern weapons and equipment. Military institutions played one of the essential roles in the implementation of the program.
    Źródło:
    UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2022, 22, 1; 102-121
    2543-8379
    Pojawia się w:
    UR Journal of Humanities and Social Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-49 z 49

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies