Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "„Portret”" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Portret damy
Autorzy:
Abrahamowicz-Pilecka, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943429.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Marianna Zajączkowska-Abrahamowicz
tłumacze
Kraków
Opis:
Utalentowana tłumaczka i poetka obdarzona niezwykłą wrażliwością, kontynuowała w Krakowie tradycje wileńskiej inteligencji.
Źródło:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; 2011, 1 (30); 4-7
1733-7585
Pojawia się w:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Тэма антыдзяцiнства ў аўтабiяграфiчнай кнiзе Васiля Петручука “Крышынкi”
The theme of anti-childhood in Bazyli Pietruchuk’s autobiography “Okruchy”
Temat anty-dzieciństwa w autobiograficznej książce Bazylego Pietruczuka „Okruchy”
Autorzy:
Alsztyniuk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117220.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
anti-childhood
autobiography
psychological portrait
narrator
anty-dzieciństwo
autobiografia
portret psychologiczny
Opis:
Bazyli Pietruczuk’s autobiography is the main source of subjects discussed in his literary work. The author of the article analyzes his autobiography “Okruchy”. The writer presents his childhood memories full of pain, mischief and injustice. The picture of anti-childhood becomes pretext to consider the influence of surroundings on the way personality is formed.
Własna biografia jest podstawowym źródłem tematów utworów Bazylego Pietruczuka. W artykule dokonano analizy jego autobiograficznej książki „Okruchy”. Pisarz powraca w niej do wspomnień dzieciństwa, pełnego bólu, krzywd i niesprawiedliwości. Ukazanie historii anty-dzieciństwa staje się dla Pietruczuka pretekstem do rozważań na temat wpływu otoczenia na kształtowanie się osobowości człowieka.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2018; 201-212
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
К вопросу об изображении Руки в портрете преподобного Иоанна Дамаскина
Presentation of the Hand in the Portrait of reverend John Damasceńki
Przedstawienie ręki w portrecie wielebnego Jana Damasceńskiego
Autorzy:
Anchimiuk, Olga
Заика, Владимир
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2118294.pdf
Data publikacji:
2014-12-30
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
literatura
portret
opis
chusta
turban
literature
portrait
description
shawl
Opis:
Badanie cech charakterystycznych przedstawienia wyglądu zewnętrznego w opisach świętych znajduje się na styku kilku obszarów problemowych: portretu językowego, specyfiki językowego i niejęzykowego przedstawienia świętego, problemu ciała w kulturze. W artykule rozpatrzone zostały cechy charakterystyczne przedstawienia ręki – części ciała świętego Jana Damasceńskiego, która była źródłem cierpienia i boskiego uzdrowienia. Analiza odzwierciedlenia językowego historii św. Jana Damasceńskiego w porównywanych ze sobą tekstach Четьи Минеи св. Димитрия Ростовского (1689–1705) i Żywotach Świętych Starego i Nowego Zakonu ks. P. Skargi pokazała, że minimalna opisowość jako konstytutywna cecha literatury religijnej sprawia, że wszelkie eksplicytne i implicytne wzmiankowanie o ręce, zarówno bezpośrednie, jak i opisowe, nabiera istotnego znaczenia. Szczegółowa analiza użycia wyrazów pozwoliła wykazać ważne rozszerzenie pola semantycznego, istotne dla wyrażenia znaczeń religijnych.
Analysis of descriptions of the Saints and characteristics of their appearance includes a number of problem areas: a linguistic portrait, linguistic and nonlinguistic ways of describing the Saint and a problem of the body in culture. The paper concentrates on the means of describing the hand – a part of the body of Saint John of Damascus, which was a source of suffering and divine healing. A linguistic comparison of Saint John of Damascus’ history in Четьи Минеи св. Димитрия Ростовского (1689–1705) and Lives of the Saints of Old and New Order by priest P. Skarga shows that short description as the main feature of religious literature, explicit and implicit mentioning about the hand, both direct and descriptive one, take on significant meaning. A detailed analysis of the words used in both texts shows an important extension of the semantic field, relevant for the expression of religious meanings.
Źródło:
Białostockie Archiwum Językowe; 2014, 14; 11-23
1641-6961
Pojawia się w:
Białostockie Archiwum Językowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Not a leader, nor an original thinker". A portrait of the Russian Jewish journalist Mikhail Berkhin (Benediktov)
„Ani lider, ani oryginalny myśliciel”. Portret rosyjsko-żydowskiego dziennikarza Michaiła Berchina (Benediktowa)
«Ни вождь, ни оригинальный мыслитель». Портрет русско-еврейского журналиста Михаила Берхина (Бенедиктова)
Autorzy:
Balestrieri, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2191577.pdf
Data publikacji:
2022-06-19
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
русско-еврейская журналистика
Берхин
Россия
еврейская община
Харьковский университет
театр «Голубой глаз»
dziennikarstwo rosyjsko-żydowskie
Bierchin
Rosja
społeczność żydowska
Uniwersytet Charkowski
teatr „Gołuboj głaz”
Russian-Jewish journalism
Berkhin
Russia
Jewish community
Kharkov University
Blue Eye theatre
Opis:
Mikhail Berkhin (Benediktov) was one of the famous Russian and Russian-Jewish journalists, and a Zionist leader, and a loyal supporter of V. Jabotinsky. His life, activity, and literary production have, however, not actually been studied. Without any exaggeration, we can say that Berkhin, as a person and the author of a rather voluminous journalistic heritage in different languages (Russian, English, Hebrew, Yiddish), is little known to the modern reader. Experts have not yet tried to fully discover his depths or describe him neither from the point of view of his private biography, nor as a historical phenomenon. This article is, in fact, the first attempt of this kind to give a relatively complete overview of the currently known biographical material of Berkhin and his ideological and creative heritage.
Михаил Берхин (Бенедиктов) был одним из важных русских и русско-еврейских журналистов, это сионистский лидер и верный сторонник Владимира Жаботинского. Его обширная журналистская деятельность на русском, английском, иврите и идише остается почти неизвестной, а его личная жизнь, деятельность и литературное творчество до сих пор подробно не расследовано. Данная статья представляет собою, в основном, первую попытку дать достаточно полный обзор доступного биографического материала, касающегося Берхина, а также его идейно-творческого наследия.
Michaił Bierchin (Bieniediktow) to jeden z ważnych rosyjskich czy też rosyjsko-żydowskich dziennikarzy, przywódca syjonistyczny i lojalny zwolennik Władimira Żabotyńskiego. Jego obszerny dorobek dziennikarski w języku rosyjskim, angielskim, hebrajskim i jidysz pozostaje niemal nieznany, a jego życie osobiste, działalność i twórczość literacka nie zostały dotąd zbadane. Niniejszy artykuł stanowi pierwszą, w zasadzie, próbę przedstawienia w miarę pełnego przeglądu dostępnego materiału biograficznego, dotyczącego Bierchina oraz jego dorobku ideologicznego i twórczego.
Źródło:
Iudaica Russica; 2022, 1(8); 1-34
2657-4861
2657-8352
Pojawia się w:
Iudaica Russica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maupassant, roi du Nouveau Décaméron
Maupassant, King of Le Nouveau Décaméron
Maupassant, król Le Nouveau Décaméron
Autorzy:
Benhamou, Noëlle
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056532.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Maupassant
Mendès
Le Nouveau Décaméron
nowela
zbiór
kobiety
portret
short story
collection
women
portrait
Opis:
Cet article se propose de montrer la place importante de Guy de Maupassant dans Le Nouveau Décaméron. Lui qui avait été jugé par la critique le meilleur conteur des Soirées de Médan avec sa nouvelle « Boule de suif », publie onze nouvelles sur les femmes, le mariage, l’adultère et la prostitution dans les volumes de Catulle Mendès parus 1884 à 1887. Nous étudions aussi l’image que les entre-textes donnent de l’auteur. Le lecteur découvre un écrivain courtois, mondain, qui aime les femmes et est aussi galant et séducteur. Finalement, Maupassant, couronné par Mendès roi de la sixième journée, avec Boule de suif comme reine, est le plus important de cette œuvre collective. Cependant, son portrait fictif présent dans les volumes du Nouveau Décaméron a contribué à donner une image stéréotypée de Maupassant.
Artykuł ma na celu ukazanie znaczącej roli Guy de Maupassanta w Le Nouveau Décaméron. Uznany przez krytykę za najlepszego autora Les Soirées de Médan, dzięki opowiadaniu Boule de suif, Maupassant publikuje w latach 1884-1887 w zbiorowym dziele Catulle’a Mendèsa jedenaście nowel o kobietach, małżeństwie, zdradzie i prostytucji. Artykuł analizuje również obraz autora, jaki wyłania się z lektury komentarzy zamieszczonych w Le Nouveau Décaméron. Czytelnik odkrywa Maupassanta jako pisarza o nienagannych manierach, światowca, a jednocześnie uwodzicielskiego salonowca i miłośnika kobiet. Ogłoszony przez Mendèsa królem dnia szóstego, z Boule de Suif jako królową, Maupassant jest istotnie najważniejszym autorem Le Nouveau Décaméron. Jego fikcyjny portret zarysowujący się na kartach tego dzieła przyczynił się jednak do wykreowania stereotypowego obrazu pisarza.
This article aims to show the important place of Guy de Maupassant in Le Nouveau Décaméron. He had been judged by critics the best storyteller of Les Soirées de Médan for his tale “Boule de suif,” and he published eleven short stories on women, marriage, adultery and prostitution in the volumes of Catulle Mendès from 1884 to 1887. We also examine the image that the “entre-textes” give of the author. The reader discovers a courteous, worldly writer who loves women and who is also impeccably mannered and seductive. Finally, Maupassant, crowned by Mendès king of the sixth day, with Boule de Suif as queen, is the most important writer of this collective work. However, his fictitious portrait present in the volumes of Le Nouveau Décaméron contributed to the creation of the stereotypical image of Maupassant.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5; 63-76
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homo ethnicus v zerkale jazyka: k metodike opisanija
HOMO ETHNICUS IN THE MIRROR OF LANGUAGE: TOWARDS A METHODOLOGY OF DESCRIPTION
Autorzy:
Berezovič, Elena L.
Gulik, Dimitrij P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611436.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
wyobrażenia o obcych
konotacja etnonimów
„portret onomazjologiczny”
wewnętrzna forma etnonimów
derywaty semantyczne
onomastyka
modele nazewnicze
język rosyjski
język angielski
images of alien ethnic groups
connotations of ethnonyms
“onomasiological portrait”
the internal structure of ethnonyms
semantic derivatives
onomasiology
naming models
the Russian language
the English language
Opis:
The article is an attempt to reconstruct images of alien ethnic groups on the basis of cultural connotations of ethnonyms. The analysis leads to a reconstruction of an „onomasiological portrait”. It consists of naming models, in which the linguistic knowledge about a given real-world object is reflected in the „internal form” of lexical items (especially in the internal form of nickname-ethnonyms and their semantic derivatives). In order lo reconstruct a relatively complete picture of a given phenomenon, it is important to take into account the lexis of different language varieties: dialects, jargons, the literary standard, as well as onomastic data. It is also important to consider the contrastive aspect of the phenomenon, to compare the portraits of the same ethnic group in different languages, which is why the present. work offers an analysis of Russian and English data. The types of information identifiable through an inquiry into naming models are characterized. Special attention is paid to the factor of linguistic technique, which may significantly alter the content of the object being reconstructed.
utorzy rozpatrują możliwości rekonstrukcji wyobrażeń o obcych etnosach na podstawie analizy kulturowej konotacji etnonimów. Analiza taka prowadzi do rekonstrukcji „portretu onomazjologicznego”. Składa się on z modeli nazewniczych, w których „wiedza językowa” o obiekcie rzeczywistości odbija się w „wewnętrznej formie” jednostek leksykalnych (mowa głównie o wewnętrznej formie etnonimów-przezwisk i tworzonych od nich derywatów semantycznych). Sprawą zasadniczej wagi jest uwzględnienie leksyki z różnych odmian języka: gwar, żargonów, języka literackiego, a także faktów z dziedziny onomastyki. Wszystko to pozwala na uzyskanie stosunkowo pełnego obrazu badanego zjawiska. Ważny jest również aspekt kontrastywny, zakładający m.in. porównanie portretów tego samego etnosu w różnych językach; w związku z tym autorzy dokonują porównawczej analizy dwóch języków: rosyjskiego i angielskiego. W artykule scharakteryzowano typy informacji, jakie można wyodrębnić w wyniku badań modeli nazewniczych. Szczególną uwagę zwracają autorzy na analizę czynnika techniki językowej, który może wnieść istotne korekty treściowe do rekonstruowanego obiektu.
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2002, 14; 47-67
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Portret mecenasa sztuki : rzecz o Aleksandrze A. Fredrze biskupie przemyskim
Porträt eines Kunstmäzens : Über den Przemyśler Bischof Aleksander A. Fredro
Autorzy:
Bielamowicz, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040981.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Erzdiözesemuseum
Przemyśl
Symposium
Museumsammlungen
muzeum archidiecezjalne
sympozjum
zbiory muzealne
archdiocesan museum
symposium
museum collection
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2003, 79; 127-134
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies