Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "„Arabska Wiosna”" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 113
Tytuł:
Samotność wojownika : arabska wiosna ludów pogłębiła izolację Izraela
Autorzy:
Lau, Jörg (1964- ).
Powiązania:
Forum 2011, nr 38, s. 4-8
Data publikacji:
2011
Tematy:
Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ)
Uznanie państwa
Konflikt palestyńsko-izraelski
Palestyńczycy
Polityka, politologia, administracja publiczna
Polityka
Polityka zagraniczna
Opis:
Tł. art. zamieszcz. w "Die Zeit". - 2011, 15 IX.
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
ARABSKA WIOSNA W SYRII. KONSEKWENCJE W POLITYCE REGIONALNEJ TURCJI
Autorzy:
Smoleń, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624568.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Turkey
The Arab Spring
Syria
Strategic Depth
Middle East
Turcja
arabska wiosna
Syria, strategiczna głębia, Bliski Wschód
Opis:
The  events  of  the Arab  Spring in  Syria  have  led  to  the  re-evaluation of Turkey’s regional  policy  and  forced  it  to  make  a choice: whether to, acting in compliance with the expect a-tions  of  its  Western  allies,  e.g.  the  United  States,  promote  the  rules  of  democracy  in  the  Middle East  and firmly react against any cases of human rights’ violation, simultaneously showing the direction of  neces sary  changes  in  the  region,  or  to  act  in  compliance  with  the  definition  of  the international policy Strategic Depth: „no problems with neighbours”, which excludes any interference in the internal politics of ther countries, to continue pragmatic cooperation with all political centres, including the authoritarian regimes. The  policy of the protection of democracy and human rights has been chosen. This decision, on the one hand, strengthens Turkey’s relations with West ern countries. On the other hand, it may lead to an open conflict with a direct neighbour, Syria, which constitutes a serious threat to Turkey’s  security and may result in negative consequences  for  its  economic  development,  energy security, and economic relations with the Middle East partners.
Wydarzenia arabskiej wiosny w Syrii przyczyniły się do przewartościowania polityki regionalnej Republiki Turcji. Państwo to zmuszone zostało do dokonania wyboru. Czy zgodnie z oczekiwaniami  zachodnich  sojuszników, w  tym  m.in.  Stanów  Zjednoczonych,  promować  na obszarze  Bliskiego  Wschodu  zasady demokracji i zdecydowanie reagować na przypadki łamania praw człowieka, wskazując tym samym kierunek niezbędnych przemian w regionie. Czy nawiązując do zawartej w koncepcji polityki zagranicznej strategiczna głębia zasady: „zero problemów z sąsiadami”, która wyklucza ingerencję w politykę wewnętrzną innych państw, kontynuować pragmatyczną współpracę ze wszystkimi ośrodkami politycznymi, w tym z reżimami autorytarnymi. Zwyciężyła polityka ochrony demokracji i praw człowieka. Decyzja ta z jednej strony zacieśnia relacji Turcji ze strukturami zachodnimi, z drugiej, naraża na otwarty konflikt z bezpośrednim sąsiadem –Syrią. Konflikt  ten poważnie zagraża jej bezpieczeństwu oraz ma negatywne konsekwencje dla jej rozwoju ekonomicznego, bezpieczeństwa energetycznego, a także powiązań gospodarczych z partnerami z Bliskiego Wschodu.
Źródło:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2013, 8
1896-8279
Pojawia się w:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arabska Wiosna w tureckiej codziennej prasie anglojęzycznej
Arab Spring in Turkish Daily English Press
Autorzy:
Kaczorowski, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1289546.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Arabska Wiosna
Turcja
Bliski Wschód
protesty
polityka
agenda setting
framing
Arab Spring
Turkey
political sociology
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie wyników analizy treści tureckiej codziennej prasy anglojęzycznej pod kątem ukazywania protestów na Bliskim Wschodzie nazywanych Arabską Wiosną. Dwieście dwadzieścia pięć artykułów pochodzących z dzienników „Hürriyet Daily News” i „Today’s Zaman” w okresie styczeń–czerwiec 2011 przeanalizowano pod kątem agenda setting i framingu oraz jakościowo, bazując na schemacie George'a Gerbnera. Pierwsza część pracy jest poświęcona krótkiej charakterystyce tureckiego rynku prasowego, następnie opisano metodologię badań. Przedstawienie wyników badań zostało podzielone na dwie części – ilościową analizę zawartości oraz pogłębioną jakościową analizę treści.
The aim of the article is to present the results of content analysis of depiction of middle-eastern protests often called Arab Spring in Turkish daily newspapers published in English. Using agenda setting and framing analysis supplemented by George Gerbner's Message System Analysis scheme, 225 articles from published from January to June 2011 in “Hürriyet Daily News” and “Today’s Zaman” were analyzed. The article begins with short presentation of Turkish press market, after which there is a description of methodology used in the research. Results of the analysis were divided into two parts devoted to quantitive and qualitative analysis.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2014, 1 (56); 83-97
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego Arabska Wiosna nie dotarła do Nigerii?
Why did the Arab Spring not reach Nigeria?
Autorzy:
Bakalarska, Malwina
Busari, Muheez
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506708.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Opis:
This paper attempts to understand the question why Nigerians were involved in nationwide strikes, that took place in major cities across Nigeria in January 2012, it was interpreted as a prelude to civic revolution, like it was in the countries of the Arab Spring. The immediate cause of the national uprising that affected all sectors of the labor market; the government’s decision which was announced on the 1st of January 2012, was taking the subsidy off fuel prices on the Nigerian market. In Nigeria, one of the largest exporters of crude oil on the African continent, by the end of 2011 the price per liter of fuel was 65 Naira. From January 1 liter of petrol cost 141 Naira. Protesters demanded the withdrawal of the government decision and also demanded that problems of corruption, lack of financial transparency in public offices and mismanagement of the economy be tackled in an open way. After a week of protests the government reduced the price of gasoline to 97 Naira per liter, resulting in protesting citizens have suspended street protests and unions’ strikes. The authors adopted a psychosocial perspective text analysis of the January events, focusing on the prevailing attitudes of Nigerians towards the policy and to pursue a common public interest.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2012, 1; 257-265
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Arabska Wiosna” - doświadczenia arabskich monarchii subregionu Zatoki Perskiej
The Arab Spring - the Experiences of the Gulf Monarchies
Autorzy:
Bania, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615955.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Arab Spring
Arab Gulf monarchies
political situation in the Gulf states
Arabska Wiosna
arabskie monarchie Zatoki
sytuacja polityczna w państwach subregionu Zatoki Perskiej
Opis:
Practically nowhere in the Arab world were the events of the Arab Spring avoided. Civil unrest and anti-government protests occurred in the rich oil monarchies of the Persian Gulf as well. When compared to the Maghreb and Mashrik, however, these anti-government protests were limited and in some cases merely incidental. Bahrain was the only country to witness violent anti-government protests of mass character, and that threatened the rule of the Al-Khalifa dynasty. Consequently, the authorities ofthe Kingdom of Bahrain decided to ask the members of the Gulf Cooperation Council for military aid in order to stabilize the internal situation, and eventually obtained it from Saudi Arabia and the United Arab Emirates. Unlike the remaining territory of the Middle East, the Gulf countries survived the most critical period of the Arab Spring, maintaining the key elements of their political systems unaltered. The objective of this paper is to present the progress of political events in the Gulf countries in 2011 and to indicate which determinants were decisive for the survival of the political systems in these states during a time of political crisis.
Wydarzenia „Arabskiej Wiosny” nie ominęły niemal żadnego zakątka świata arabskiego. Niepokoje i wystąpienia antyrządowe miały miejsce również w bogatych, naftowych monarchiach Zatoki Perskiej. W porównaniu z obszarem Maghrebu i Maszriku wystąpienia antyrządowe miały jednak przebieg ograniczony, w niektórych przypadkach wręcz incydentalny. Jedynie na Bahrajnie doszło do gwałtownych wystąpień antyrządowych, które przybrały charakter masowy i zagroziły rządom dynastii Al-Chalifa. W efekcie władze królestwa Bahrajnu zdecydowały się poprosić państwa Rady Współpracy Państw Zatoki o pomoc militarnąw celu ustabilizowania sytuacji wewnętrznej, której ostatecznie udzieliła Arabia Saudyjska i Zjednoczone Emiraty Arabskie. Odmiennie niż w przypadku pozostałych obszarów Bliskiego Wschodu, państwa Zatoki przetrwały najbardziej krytyczny okres „Arabskiej Wiosny” zachowując niezmienione główne składniki swoich systemów politycznych. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie rozwoju wydarzeń politycznych w państwach Zatoki w roku 2011 oraz wskazanie uwarunkowań, które zdecydowały o przetrwaniu systemów politycznych tych państw w okresie kryzysu politycznego.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2014, 1; 201-214
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Arabska" czy "Muzułmańska" Wiosna Ludów? Przemiany polityczno-społeczne w Pakistanie a Arabska Wiosna
“Arab” or “Muslim” Spring of Nations? Socio ‑political changes in Pakistan and the Arab Spring
Autorzy:
Modrzejewska-Leśniewska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/630317.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
Arab Spring, Pakistan
Opis:
The massive anti ‑regime demonstrations in Arab countries that started in December 2010 in Tunisia were followed by questions about causes and effects of those revolts. Attention of the researchers was understandably concentrated on Arab countries but it seems that other Muslim countries were overlooked – the adjective “Arab” superceded “Muslim” in the name of this widespread movement. This paper aims at proving that the process that culminated in the Arab Spring have not started in Tunisia in December 2010 but in Pakistan in 2007 and 2008.
Źródło:
Kwartalnik Kolegium Ekonomiczno-Społecznego Studia i Prace; 2014, 2; 9-23
2082-0976
Pojawia się w:
Kwartalnik Kolegium Ekonomiczno-Społecznego Studia i Prace
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Europe, the Middle East, and the ‘Arab Spring’ – The Shattering of the Dream
Europa, Bliski Wschód i „arabska wiosna” – zawiedzione nadzieje
Autorzy:
Nagar, Nir Barkan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616320.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Europe
Middle East
Arab Spring
Europa
Bliski Wschód
arabska wiosna
Opis:
Artykuł omawia stosunki między Europą i krajami Bliskiego Wschodu oraz konsekwencje tych relacji w ciągu ostatnich dwóch dekad, poprzez analizę „arabskiej wiosny”. Określenie „arabska wiosna” odnosi się do serii wydarzeń obejmujących demonstracje, przemoc i wojnę domową, które przetoczyły się przez kraje arabskie od końca 2010 r. Wywołane przez siły oporu wobec autorytarnych reżimów doprowadziły do upadku przywódców Egiptu, Tunezji i Libii. Protesty zwolenników demokracji, zrównoważonej gospodarki i likwidacji korupcji rządowej udało się jednak wykorzystać do swoich celów islamistom. Wprawdzie nie było wówczas jasne, jakie nowe reżimy przejmą władzę, ale powszechnie oczekiwano, że będą to siły islamistyczne. W kategoriach deklaracji, polityki i zaangażowania fizycznego Europa zareagowała na wydarzenia arabskiej wiosny pozytywnie w obawie, że wyniki protestów mogą zostać wykorzystane przez siły islamistyczne, mimo że przez dziesięciolecia państwa Zachodu łączyła z wieloma obalonymi tyranami współpraca i przyjazne stosunki. Polityka przymykania oka na brak demokracji i łamanie praw człowieka w tych krajach była jednak często postrzegana jako sprzeczna z wartościami europejskimi. W dniu 25 maja 2011 r. Unia Europejska opublikowała dokument przyznający, że nie udało jej się przeprowadzić reform politycznych w sąsiednich krajach arabskich. Po wydarzeniach arabskiej wiosny konieczne było wypracowanie nowego podejścia do wzmocnienia partnerstwa między Europą a światem arabskim. Cele europejskiej polityki wobec świata muzułmańskiego obejmują powstrzymanie masowej migracji muzułmańskiej, zmniejszenie wpływu fundamentalistycznego i radykalnego islamu na Bliskim Wschodzie, a także wśród muzułmanów w Europie, oraz zapewnienie dostaw surowców energetycznych z tych krajów. Sprostanie tym wyzwaniom będzie znaczącym krokiem we właściwym kierunku.
This article addresses relations between Europe and the countries of the Middle East and the implications of these relationships over the past two decades, through an examination of the events of the ‘Arab Spring.’ The Arab Spring refers to a chain of events that swept through the Arab countries from late 2010, characterized by demonstrations, violence, and civil war. This was sparked by resistance to tyrannical regimes and led to the fall of the rulers of Egypt, Tunisia, and Libya. However, Islamists were able to utilize the protesters, who sought democracy, an equal economy, and the elimination of governmental corruption, to further their ambitions. At that time, it was not clear what the new regimes would look like, but it was widely expected that Islamist elements would gain power. Europe responded positively to these events, in terms of declarations, policy, and physical involvement, from the fear that Islamist forces would take advantage of the outcomes of the protests, despite the fact that, for decades, there had been collaboration and friendly relations between Western nations and many of the overthrown tyrants. This policy of turning a blind eye to the lack of democracy and human rights violations in these countries, however, had been perceived by many as contrary to European values. On May 25, 2011, the European Union published a document admitting their failure to achieve political reforms in the neighboring Arab countries. Following the events of the Arab Spring, a new approach to strengthening the partnership between Europe and the Arab world was needed. The objectives of European policy towards the Muslim world include halting massive Muslim migration, reducing the influence of fundamentalist and radical Islam in the Middle East and among Muslims in Europe, and ensuring a supply of energy resources obtained from these countries. Meeting these challenges will be a significant step in the right direction.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2019, 2; 55-66
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filmowy zapis Arabskiej Wiosny
A Film Record of the Arab Spring
Autorzy:
Radkiewicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340620.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Samar Yazebek
Arabska Wiosna
Arab Spring
Opis:
Termin Arabska Wiosna odnosi się do masowych protestów w krajach Afryki Północnej oraz na Bliskim Wschodzie w 2011 i 2012 r., kiedy w jednych państwach doszło do upadku reżimów lub aktywizacji opozycji, w innych do konfliktów zbrojnych. Wydarzeniom tym poświęcone są filmy fabularne i dokumentalne z Egiptu oraz Syrii, pokazujące z indywidualnej, osobistej perspektywy genezę i przebieg Arabskiej Wiosny oraz jej konsekwencje. Zestawienie różnorodnych poetyk i tematów filmowych pozwala dostrzec społeczny wymiar zdarzeń, których bohaterami są zwykli ludzie, rodziny, kobiety, młodzi aktywiści, zaangażowani w rewolucję. Tekst ukazuje różne obrazy Arabskiej Wiosny, obejmujące pełen napięcia klimat przed jej wybuchem, euforię rewolucyjnych działań oraz tragizm wojskowej interwencji, która w Syrii doprowadziła do wojny domowej. W przeprowadzonej analizie wybranych filmów, oprócz opracowań naukowych, zostały wykorzystane książki Samar Yazebek, syryjskiej pisarki, która opisała doświadczenia rewolucyjne i wojenne z perspektywy aktywnej uczestniczki.
The term Arabic Spring refers to mass protests in North African countries and the Middle East in 2011 and 2012, when in some countries the regimes collapsed or the opposition was activated, whilst in other they resulted in armed conflicts. Feature and documentary films from Egypt and Syria, showing the genesis and course of the Arab Spring and its consequences from an individual, personal perspective are devoted to these events. A list of various poetics and film themes reveals the social dimension of events whose heroes are ordinary people, family, women, young activists involved in the revolution. The text shows various images of the Arab Spring, including a tense atmosphere before its outbreak, the euphoria of revolutionary actions and the tragic nature of military intervention that led to civil war in Syria. In the analysis of selected films, apart from scientific studies, books by Samar Yazebek, a Syrian woman writer who described revolutionary and military experiences from the perspective of an active participant, were used.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 188-204
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jemeńskie pragnienie demokracji - pomiędzy Arabią Szczęśliwą a terroryzmem. Przemiany polityczne i społeczne w Jemenie AD 2011
The Yemeni Desire for Democracy - between ‘Happy Arabia’ and Terrorism. Political and Social Transformations in Yemen in 2011
Autorzy:
Siadkowski, Adrian K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615973.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Arab Spring
Yemen
Arabska Wiosna
Jemen
Opis:
Yemen offers an excellent example of Orthodox Islam directly associated with the political situation of the state. In Yemen, Islam is the predominant state religion, subscribed to and practiced by a majorityof the society. Yemen is also an Arab country located in the vicinity of the most important Islamic place of worship - Mecca. It maintains certain tangible cultural symbols, such as khat, the cultivation of which significantly contributes to economic regression in agriculture, and in the social realm ostracizes those individuals who do not use it. Another, apparently contemporary, albeit surely infamous and undesirable, symbol of Yemen is the presence of Islamic extremism and terrorism. The rich history of Yemen, which used to be named ‘Happy Arabia’, brings to one’s mind the pictures of the fairytale-like existence of a society ruled by the magnificent Bilquis, the Queen of Sheba. From the historical perspective, Yemen can be seen through the story of the Queen of Sheba meeting King Solomon, as a country of fair government. The political present is far from being so bright. The division of Yemen into two independent states reunited in 1990 under the authoritarian rule of Al Saleh, triggered tensions leading to civil war. It was an unarguable benefit of Saleh’s Arab nationalism that he united North and South Yemen into the single organism of the Republic, but he failed to obliterate socio-political divisions. These divisions came to a head in 2011 when the Arab Spring led to society demanding changes that have ultimately benefited new ‘actors’.
Jemen jest doskonałą egzemplifikacją ortodoksji islamskiej mającej bezpośrednie konotacje z sytuacją polityczną państwa. Jest to kraj, w którym islam jest dominującą religią państwową wyznawaną i praktykowaną przez większość społeczeństwa. Jest także krajem arabskim, w bliskości najważniejszego dla muzułmanów miejsca kultu - Mekki. Posiada swoiste namacalne kulturowe symbole takie jak khat, którego uprawa przyczynia się w zasadniczy sposób do regresu gospodarczego w obszarze rolnictwa, a w sferze społecznej powoduje izolację tych jednostek, które go nie zażywają. I wreszcie, co wydaje się być także współczesnym symbolem Jemenu, choć z pewnością niechlubnym i niepożądanym - nie jest wolne od zjawiska islamskiego ekstremizmu i terroryzmu. Bogata historia Jemenu, zwanego niegdyś Arabią Szczęśliwą może przywoływać na myśl obrazy o bajecznym życiu tego społeczeństwa pod panowaniem wspaniałej Bilkis, Królowej Saby. Może zatem Jemen w starożytnej perspektywie jawić się przez historię spotkania Królowej Saby z Królem Salomonem jako kraj sprawiedliwych rządów. Współczesność polityczna nie przedstawia się w jaskrawych barwach. Podział Jemenu na dwa niezależne organizmy państwowe, scalone w 1990 r. pod autorytarnymi rządami Alego Saleha powodował napięcia, włącznie z wojną domową. I choć niewątpliwą zasługą wynikłą z arabskiego nacjonalizmu Saleha było połączenie Jemenu Północnego i Południowego w jeden organizm - Republikę, to podziały polityczno-społeczne pozostały. Kulminacja przypadła na rok 2011, kiedy to na fali „Arabskiej Wiosny” społeczeństwo domagało się zmian, choć beneficjentami ostatecznymi zostali również nowi „gracze” destabilizująco wpływając na bezpieczeństwo w regionie.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2014, 1; 315-334
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arab Spring Countries Two Years After the Revolution: Economic Aspects, Background, Consequences, Forecasts
Państwa Arabskiej Wiosny dwa lata po rewolucji. Kondycja ekonomiczna, szanse i zagrozenia
Autorzy:
Łukaszewicz, Adriana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506113.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Arabska Wiosna
przejście
Afryka Północna
rozwój gospodarczy
Opis:
Artykuł analizuje transformację ustrojową państw po Arabskiej Wiośnie: Egiptu, Tunezji, Libii i Syrii. Opisuje obecną sytuację gospodarczą i proces transformacji oraz perspektywy na najbliższą przyszłość. Kraje te są bowiem na etapie anarchii lub zmiany paradygmatu systemowego, stare zasady zostały obalone, pojawili się nowi gracze polityczni, ale ich pozycja nie jest jeszcze ustalona, społeczeństwa wciąż tkwią w fazie przejściowej.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2013, 3; 53-72
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ongoing Challenge of Pressure Groups in the 2011 Events of the Middle East
Społeczne grupy nacisku a wydarzenia na Bliskim Wschodzie w 2011 r.
Autorzy:
Abudayeh, Saad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505873.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
społeczne grupy nacisku
partie polityczne
Arabska Wiosna
Opis:
Wydarzenia na Bliskim Wschodzie w 2011 r. nie miały precedensu w historii świata arabskiego. Zmiany polityczne, które nastąpiły w następstwie tych wydarzeń w takich krajach, jak Egipt, Tunezja, Jemen, Syria czy Algieria, zostały bowiem wymuszone oddolnie przez niezorganizowane masy społeczne, a nie – jak do tej pory – przez partie polityczne. Społeczeństwa odegrały rolę bezpośrednich grup nacisku na elity władzy. W odróżnieniu od partii politycznych społeczne grupy nacisku nie zamierzały przejąć władzy; nie miały kadry przywódczej ani etatowych pracowników. Nie otrzymywały też żadnego wsparcia finansowego z zagranicy. Presja na władze ze strony społeczeństwa okazała się bardziej skuteczna w przeprowadzeniu reform niż działalność partii politycznych. Społeczne grupy nacisku są ciągle aktywne w państwach arabskich, a problemy społeczne, będące źródłem ich aktywności, są nadal nierozwiązane.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2014, 3; 123-130
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arabia Saudyjska wobec Arabskiej Wiosny
Saudi Arabia’s Reaction to the Arab Spring
Autorzy:
Pohl, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616486.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Saudi Arabia
Arab Spring
Arabia Saudyjska
Arabska Wiosna
Opis:
The Arab Spring has led to a number of political changes in many states of North Africa and the Middle East. Elsewhere, it has led to internal conflicts and mass protests. It has triggered transformations, which all autocratic leaders in the Arab world should fear, as well as witnessed international rivalry for power. Saudi Arabia is one of the clearest examples of this. It might seem that this conservative, absolute monarchy is particularly susceptible to the radical protests of crowds demanding political changes. Simultaneously the state, which aims to play the role of a regional power, competing for this position against Iran, has had to take a stance and engage in the events in the region. Pacifying internal protests, Saudi Arabia resisted the Arab Spring on its territory. By contrast, beyond its borders it has supported either the protesters or ruling regimes depending on its current political interests. These interests are dictated by the rivalry against Iran, and rely on defending its spheres of influence (Bahrain, Egypt, Jordan, Tunisia) while displacing Iranian ones (Syria, Yemen).
Arabska Wiosna spowodowała szereg przemian politycznych w wielu państwach Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu. W innych doprowadziła do wewnętrznych konfliktów i masowych protestów. Stała się impulsem do zmian, których powinni obawiać się wszyscy autorytarni przywódcy świata arabskiego, jak również areną ścierania się międzynarodowych interesów. Szczególnie wyraźne jest to na przykładzie Arabii Saudyjskiej. Wydawać by się mogło, że właśnie ta konserwatywna monarchia absolutna jest narażona na gwałtowane protesty i wystąpienia tłumów, domagających się przemian. Jednocześnie państwo, chcące odgrywać rolę mocarstwa regionalnego i rywalizujące o nią z Iranem, musiało ustosunkować i zaangażować się w wydarzenia zachodzące w regionie. Arabia Saudyjska, tłumiąc wewnętrzne protesty, oparła się arabskiej wiośnie na swoim terytorium. Z kolei poza swoimi granicami wspierała (wspiera) bądź to protestujących, bądź panujący reżim, uzależniając swoje poparcie i działania od bieżących celów politycznych. Te z kolei dyktowane są rywalizacją z Iranem i polegają na obronie własnych sfer wpływu (Bahrajn, Egipt, Jordania, Tunezja) i wypieraniu z regionu Iranu (Syria, Jemen).
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2014, 1; 143-157
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 113

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies