Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "раннія вершы" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Between Poetics and Reality: Anatol Sys’ Early Period
Między poetyką a rzeczywistością: wczesny okres twórczości Anatola Sysa
Autorzy:
Kowalow, Siergiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366866.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Anatol Sys
Maksim Bagdanovich
early poems
versification
imitation
artistic reflection of reality
the tragedy of the Belarusian world
Maksim Bahdanowicz
studenckie wiersze
wersyfikacja
Анатоль Сыс
раннія вершы
версіфікатарства
наследаванне
мастацкае адлюстраванне рэчаіснасці
трагізм беларускага свету
Opis:
The article is dedicated to the early works of Anatol Sys (1959–2005) – one of the founders of the literary community “Тутэйшыя” [“Natives”], a great Belarusian poet with a tragic fate. Even during his lifetime, and especially after the death of Anatol Sys, many myths and legends about his extraordinary personality and work began to appear. One of these such myths is the idea that there are no early, student poems in his works, which would testify to the poet’s later work on mastering literary skills and artistic comprehension of reality. The author of the article analyses poems from the poet’s manuscript archive found in 2011 by Ales Bialiatski and Eduard Akulin and comes to the conclusion that most of Anatol Sys’ student poems written from 1978 to 1982 are artistically imperfect student texts with clear signs of imitation of Maksim Bagdanovich. Only a few poems, such as Я ўваходжу ў каляю... [I’m Getting in the Rut...], Застолле [Feast], У сасновым лесе [In the Pine Forest], and Усявышняму [To the Almighty] can be considered as indications of future wonderful works from the collections of poems Агмень [Hearth] (1987), Пан Лес [Mr. Forest] (1988) and the unpublished collection Ягамосць [Gentleman] (early 1990s). The paper demonstrates the evolution of Sys’ work from keeping in line with the principles of poetics and traditional versification, to the presence of the tragedy of Belarusian history and modernity – from copying poetic samples and templates to existential experience of reality and its reflection through original artistic images.
Artykuł poświęcony jest wczesnej twórczości Anatola Sysa (1959–2005) – jednego z założycieli grupy literackiej „Tutejsi”, wybitnego poety o tragicznym losie. Niezwykła osobowość i twórczość Anatola Sysa już za życia poety zaczęły obrastać licznymi mitami i legendami, które przybrałyna sile po jego śmierci. Jednym z mitów jest przekonanie o braku w twórczości Sysa wczesnych, uczniowskich wierszy, które świadczyłyby o pracy poety nad opanowaniem warsztatu literackiego i artystycznym odzwierciedlaniem rzeczywistości. Autor artykułu analizuje wiersze z rękopiśmiennego archiwum poety, odnalezionego w 2011 roku przez Alesia Bialackiego i Eduarda Akulina, i dochodzi do wniosku, że większość studenckich wierszy Anatola Sysa napisanych w latach 1978–1982 to teksty artystycznie niedoskonałe, z wyraźnym naśladownictwem twórczości Maksima Bahdanowicza. Jedynie w nielicznych wierszach, takich jak: Я ўваходжу ў каляю... [Wchodzę w koleinę…], Застолле [Uczta], У сасновым лесе [W sosnowym lesie], Усявышняму [Wszechmogącemu], można dostrzec zapowiedź znakomitych utworów ze zbiorów Агмень [Ognisko] (1987), Пан Лес [Pan Las] (1988) і nieopublikowanego tomu Ягамосць [Jegomość] (początek lat 90. ХХ wieku). Artykuł pokazuje ewolucję twórczości Anatola Sysa od uczniowskiego podporządkowania się zasadom poetyki i tradycyjnej wersyfikacji, do uobecnienia tragizmu białoruskiej historii i  współczesności, od kopiowania poetyckich wzorców i szablonów,do egzystencjalnego doświadczenia rzeczywistości i ukazania jej przy pomocy charakterystycznych obrazów artystycznych i asocjacji poetyckich. 
Артыкул прысвечаны ранняй творчасці Анатоля Сыса (1959-2005) – аднаго з заснавальнікаў літаратурнай суполкі „Тутэйшыя”, выдатнага паэта з трагічным лёсам. Яшчэ пры жыцці, а асабліва пасля смерці Анатоля Сыса ягоная неардынарная асоба і творчасць пачалі абрастаць шматлікімі міфамі і легендамі. Адзін з такіх міфаў – уяўленне пра адсутнасць у ягонай творчаcці ранніх, вучнёўскіх вершаў, якія б сведчылі пра настойлівую працу паэта па авалоданню літаратурным майстэрствам і філасофскае спазнанне рэчаіснасці.Аўтар артыкула аналізуе вершы са знойдзенага ў 2011 г. Алесем Бяляцкім і Эдуардам Акуліным рукапіснага архіву паэта і прыходзіць да высновы, што большасць студэнцкіх вершаў Анатоля Сыса, напісаных у 1978-1982 гг., з’яўляюцца недасканалымі ў мастацкіх  адносінах вучнёўскімі тэкстамі з выразнымі прыкметамі наследавання Максіму Багдановічу.  Толькі ў асобных вершах, такіх як ...Я ўваходжу ў каляю..., Застолле, У сасновым лесе, Усявышняму можна разгледзіць прадвесце будучых выдатных твораў са зборнікаў Агмень (1987), Пан Лес (1988) і неапублікаванага зборніка Ягамосць (пачатак 90-х гг. ХХ ст.).
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2020, 38, 1; 129-145
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies