Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "повествование" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
О хронотопе житий святого Онуфрия Великого
Chronotope of life of St.Onofrio the Great
Autorzy:
Anchimiuk, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951087.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
житие
хронотоп
повествование
ретроспекция
иеротопия
Opis:
Life of the saints, including hermits, is described in the lives that have specific chronotope. The characteristic feature of the chronotope of the lives of the saints is a lack of continuity in the author’s narrative, manifesting itself in discrepancies in terms of the past and the future, a large number of spatial objects and various means of expressing ideas of time. The most important feature of the chronotope of the lives of the saints is hierophany, as well as their hierotopic character.
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2016, 16
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Библейское повествование о потопе в контексте древних ближневосточных памятников
Biblijna historia o potopie w kontekście starożytnych zabytków na Bliskim Wschodzie
Autorzy:
Цыбульский, Павел
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057371.pdf
Data publikacji:
2020-11-12
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Opis:
Библейское повествование о потопе находится в тесной связи с другими памятниками ближневосточной литературы. Сказание о потопе уходит корнями в глубь веков, что показывает наличие повествования в шумерских и аккадских памятниках. По форме, и по содержанию имеют они немалые сходства с библейским повествованием о потопе. Также имеют различия, где главным отличием является монотеистическое учение в библейском рассказе, так как в большинстве древних памятников литературы встречается многобожие.
The biblical story of the flood has close affinities with other Middle Eastern literature. The story of the flood is found in the Sumerian and Akkadian literary monuments. They show considerable similarity to the biblical story of the flood, both in form and in content. However, there are also differences. The main difference is monotheism in the biblical story and polytheism in most ancient literary monuments.
Biblijna historia o potopie jest ściśle związana z inną literaturą Bliskiego Wschodu. Opowieść o potopie pojawia się w sumeryjskich i akadyjskich zabytkach. Wykazują one znaczne podobieństwo do biblijnej historii potopu, zarówno w formie, jak i w treści. Istnieją jednak między nimi różnice. Główną różnicą jest monoteistyczna nauka w opowieści biblijnej. Politeizm zaś jest charakterystyczny dla większości starożytnych zabytków literackich.
Źródło:
ELPIS; 2020, 22; 87-90
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Дома», или учебник для родителей Антона Чехова
“At Home” – Anton Chekhov’s Textbook for Parents
„W domu”, czyli Antoniego Czechowa podręcznik dla rodziców
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1848194.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Chekhov
children’s raising
Theory of Mind
narration
Czechow
wychowanie
teoria umysłu
narracja
Чехов
воспитание
теория разума
повествование
Opis:
Предметом анализа в настоящей статье является один из детских рассказов Чехова – Дома (1887). Сюжет рассказа сводится к разговору отца, прокурора Быковского, с сыном, Сережкой, который начал курить сигареты. Благодаря главному герою произведение занимает исключительное место в творчестве писателя – Быковский правильно понимает действительность и принимаемый им способ решения проблемы приводит к успеху (т.е. отказу сына от курения). Его размышления обнаруживают глубокое понимание процессов воспитания детей. Герой, во первых, понимает, что у ребенка отдельный мир чувств и мыслей. Таким образом своими словами называет феномен, исследованием которого занимается сегодня теория разума (или, по-другому, модель психики человека – Theory of Mind). Во-вторых, Быковский добивается успеха, когда рассказывает ребенку сказку о вреде табака. Тем самым в тексте выявляется большая роль повествования в процессах обучения, что также является аксиомой в современной науке. Поэтому можно констатировать, что рассказ Дома – это художественный «учебник для родителей».
In the paper one of Anton Chekhov’s works devoted to childhood, an 1887 short story At Home, falls under the scrutiny. Its action appears to be limited to a conversation between Bykovsky, the father who works as prosecutor for the circuit court, and Seryozha, the son who has been found smoking. Were it not for the main hero – the father – this short story would not have been placed as one of the exceptional pieces in Chekhov’s writings. Bykovsky comprehends the reality properly and his course of action is crowned with success, meaning the son stops smoking. His way of thinking reveals a deep understanding of children’s raising rules. Firstly, he is aware that a child has its own, separate world of thoughts and feelings. In this way, the father using his own words describes the phenomenon, which is now being investigated by the so-called Theory of Mind. Secondly, Bykovsky achieves success when he tells his son a fairy tale about the harmful effects of smoking. It apparently shows that he is conscious of the role of narration in the process of education, which is also an axiom in contemporary science. Therefore, it can be concluded that the short story At Home is a kind of an artistic “guide for parents”.
Przedmiotem badań w niniejszym artykule jest jedno z opowiadań o tematyce dziecięcej Czechowa – W domu (1887). Akcja opowiadania sprowadza się do rozmowy ojca, prokuratora Bykowskiego, z synem Sieriożką, który zaczął palić papierosy. Dzięki głównemu bohaterowi utwór zajmuje wyjątkowe miejsce w twórczości pisarza – Bykowski prawidłowo pojmuje rzeczywistość i przyjęty przez niego sposób rozwiązania problemu kończy się sukcesem (czyli rezygnacją syna z papierosów). Jego sposób myślenia ujawnia głębokie rozumienie procesów wychowania dzieci. Bohater, po pierwsze, rozumie, że dziecko posiada własny, odrębny świat myśli i uczuć. W ten sposób swoimi słowami określa fenomen, którego zgłębianiem zajmuje się współcześnie tzw. teoria umysłu (Theory od Mind). Po drugie, Bykowski osiąga sukces, kiedy opowiada synowi bajkę o szkodliwości tytoniu. Tym samym zdaje on sobie sprawę z wielkiej roli narracji w procesach edukacji, co również okazuje się aksjomatem we współczesnej nauce. Dlatego można skonstatować, że opowiadanie W domu jest swego rodzaju artystycznym „podręcznikiem dla rodziców”.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova; 2020, 5; 299-311
2451-0491
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Absence of Law to Protect Civilians during War in The Kite Runner
Отсутствие закона для защиты гражданских лиц во время войны в Бегущий за ветром
Autorzy:
Wshyar, Mustafa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1957210.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Khaled Hosseini
The Kite Runner
violence
narrative
representat ion
Халед Хоссейни
«Бегущий за ветром»
насилие
повествование
репрезентация
Opis:
This paper explores the topic of violence as it is represented in Khaled Hosseini’s The Kite Runner (2003). The aim is to look at the possibilities of representing violence in the fictional context. The novel is analyzed accordingly, through its characters and acts in order to see violence structures in the small narratives of each characters and the main narrative itself. For this purpose, disnarration is applied as a narratological approach.
Эта статья исследует тему насилия в том виде, в каком она представлена в книге Халеда Хоссейни «Бегущий за ветром» (2003). Цель состоит в том, чтобы взглянуть на возможности представления насилия в этом вымышленном контексте. Соответственно, я проанализирую роман по его персонажам и действиям, чтобы увидеть структуры насилия в небольших повествованиях каждого персонажа и в самом основном повествовании. Для этого я в первую очередь буду применять разобщение как нарратологический подход.
Źródło:
Studia Orientalne; 2020, 2(18); 115-123
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie storytelling w kreowaniu wizerunku marki w social media
The Use of Storytelling in Creating the Brand Image in Social Media
Использование повествования в формировании имиджа марки в социальных медиа
Autorzy:
Stopczyńska, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/563531.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polski Instytut Ekonomiczny
Tematy:
storytelling
komunikacja
social media
wizerunek
communication
image
повествование (англ. storytelling) коммуникация
социальные медиа
имидж
Opis:
Celem rozważań jest analiza zjawiska wykorzystania storytelling do kreowania wizerunku marek z wykorzystaniem go w przestrzeni mediów społecznościowych. Autorka poprowadziła wywód na podstawie literatury z zakresu tematu, case studies pochodzących z praktyki rynkowej oraz obserwacji współuczestniczącej zjawiska w mediach społecznościowych. Wizerunek marki to przede wszystkim poziom emocji, który jest ona w stanie wygenerować w umysłach i sercach swoich klientów. Doskonałym narzędziem temu służącym są media społecznościowe. Same w sobie mają one charakter silnie angażujący, dlatego umieszczenie w nich treści o takim charakterze dodatkowo wzmacnia przekaz marki, na co wskazują liczne casusy z praktyki rynkowej. Storytelling daje markom możliwości, które, dotychczas często wykorzystywane w buzz marketingu, odnalazły swoje zastosowanie właśnie w działaniach wizerunkowych na gruncie social media. Co prawda nadal uważane jest to za dość innowacyjne, jest już chętnie wykorzystywane przez najsilniejsze marki na świecie przy jednoczesnych coraz śmielszych implikacjach na działania wizerunkowe mniejszych podmiotów. Historie tworzone przez marki muszą znaleźć więc podatny grunt, na którym będą dystrybuowane. Oznacza to, że ich zaangażowanie wymaga niemal 24-godzinnego pozostawania w kontakcie z klientem. Artykuł zawiera kompilacje przeglądu literatury z przeglądem przykładów praktyki rynkowej odnoszącymi się do poszczególnych teorii dokonanymi przez autorkę.
This article aims to analyse the phenomenon of the use of storytelling to create an image of brands using it in the social media space. The author led the argument based on the literature on the subject, case studies from market practice, and participatory observation of phenomena in social media. Almost every one of us accustomed to a quick access to news from the market, we want to be up to date and we want to be involved in creating such information. Very often we have to use new technologies such as the Internet but not only in its static version but static and mobile. This means that brands need to realise the fact that their involvement requires almost 24/7 contact with the customer. Their stories, which are created, need to find fertile ground on which they will be distributed. A great tool that seems to be so predisposed from every point of view is social media. In themselves, they have the character so strongly engaged in putting their content of this nature will further strengthen the brand message. Storytelling gives brands the possibilities, that frequently have used buzz marketing, now have found their application in the next tool, which, though still is considered quite innovative, and have been willingly used by the strongest brand in the world, while getting bolder implications this tool for image-building activities smaller entities. The article contains compilations of literature with case studies relating to various theories.
Цель рассуждений – анализ явления использования повествования для формирования имиджа марок с использованием его в пространстве социальных медиа. Автор провела умозаключение на основе литературы в области темы, анализов случаев из экономической практики, взятых из рыночной действительности, а также активного наблюдения явления в социальных медиа. Имидж марки – это прежде всего уровень эмоций, которые марка в состоянии вызвать в умах и сердцах клиентов. Социальные медиа – великолепный служащий этому инструмент. Сами по себе они обладают сильно вовлекающим характером, потому помещение в них содержания такого характера дополнительно укрепляет информацию о марке, на что указывают многочисленные примеры из рыночной практики.Повествование дает мар- кам возможности, которые, до сих пор часто используемые в маркетинге типа «сарафанное радио» (англ. buzz marketing), нашли свое применение именно в действиях, связанных с имиджем, на почве социальных медиа. Правда, это по-прежнему считают довольно инновационным, но его уже охотно используют самые сильные марки в мире при одновременных все более смелых импликациях для действий по формированию имиджа более мелких субъектов. Истории, создаваемые марками, должны, следовательно, найти плодородную почву, на которой они будут распространяться. Это обозначает, что их вовлечение требует почти беспрерывного поддержания контакта с клиентом. Ста- тья содержит сводки обзора литературы с обзором примеров рыночной практики, связанные с отдельными теориями, осуществленные автором.
Źródło:
Handel Wewnętrzny; 2016, 3 (362); 317-328
0438-5403
Pojawia się w:
Handel Wewnętrzny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Стилистика нарратива в романе «Жизнь господина де Мольера» Михаила Булгакова (литературоведческий аспект)
The style of narration in the novel «The Life of Monsieur de Moliere» by Mikhail Bulgakov (the perspective of literary studies)
Autorzy:
Stepnowska, Tatiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968291.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Mikhail Bulgakov
Moliere
narration
novel
михаил булгаков
мольер
повествование
роман
Opis:
The article presents the most significant issues which are connected with the narration in the Bulgakov’s novel. The first-person narrative is construed by means of the vivid and flowery language. The author’s critical comments on the age of Louis XIV and human relationships that prevailed in the then theatres, proved to be universal and timeless. To a large extent the comments reveal the author’s own opinions on the life of theatre in the times of Stalin’s terror.
Статья представляет наиболее существенные проблемы, связанные с повествованием в романе Михаила Булгакова. Оно ведется от первого лица единственного числа живым, насыщенным художественными средствами языком. Критические замечания повествователя об эпохе Людовика XIV, господствующих тогда в театре отношениях носят универсальный и вневременной характер. В большой степени это мнение самого Булгакова о театральной жизни времен сталинского террора.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica; 2015, 11; 109-121
1731-8025
2353-9623
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osobowość narcystyczna w literaturze (opowiadanie Żona Antoniego Czechowa)
Narcissistic personality in literature (Anton Chekhov’s short story The Wife)
Нарциссическая личность в литературе (рассказ «Жена» Антона Чехова)
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311588.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
жена
нарциссизм
эмпатия
повествование
Чехов
żona
narcyzm
empatia
narracja
Czechow
wife
narcissism
empathy
narrative
Chekhov
Opis:
Przedmiotem zainteresowania w niniejszym artykule jest problem narcyzmu w ujęciu literackim. Jako podstawa teoretyczna służy refleksja Simona Barona-Cohena. U bohatera opowiadania Żona – Pawła Andriejewicza Asorina – można wyróżnić wiele cech narcystycznych, co ma przełożenie na świat przedstawiony opowiadania, relacje między postaciami (przede wszystkim na relację z żoną Natalią) oraz strukturę narracyjną (narracja pierwszoosobowa). Czechow ukazuje proces przewartościowania wartości przez bohatera, ale zmiany w postrzeganiu życia pozwalają Asorinowi jedynie na wycofanie się na dalszy plan. Braki empatii nie mogą być uzupełnione w prosty sposób, co wpływa na ostateczny brak pełnego happy endu w utworze.
Предметом интереса в настоящей статье является проблема нарциссизма в литературном осмыслении. Теоретической основой служит мысль Саймона Барона-Коэна. У героя рассказа Жена – Павла Андреевича Асорина – обнаруживаются многие черты нарциссизма, что влияет на художественный мир произведения: отношения с другими героями (прежде всего – с женой Натальей) и повествовательную структуру (повествование от первого лица). Чехов показывает процесс переоценки ценностей героем - переосмысление жизни позволяет Асорину лишь отойти на задний план, однако отсутствие эмпатии не может быть легко восполнено, что влияет на невозможность полного хэппи-энда.
The subject of interest in this article is the problem of narcissism in literary terms. The reflection of Simon Baron-Cohen serves as the theoretical basis. In the protagonist of the short story The Wife - Pavel Andreitch Asorin - many narcissistic features can be distinguished, which translates into the world of the story, the relations between the characters (primarily the relationship with his wife, Natalya), and the narrative structure (first-person narrative). Chekhov shows the protagonist's reevaluation of values, but the changes in the perception of life only allow Asorin to withdraw into the background. The lack of empathy cannot be easily filled, which ultimately results in the lack of a full happy ending in the short story.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 151-164
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Does “Classic” Mean “Objective”? On Early Reportage by Dmitry Sokolov-Mitrich
Czy „klasyczny” znaczy „obiektywny”? O reportażach Dmitrija Sokołowa-Mitricza
«Классический» означает ли «объективный»? О репортажах Дмитрия Соколова-Митрича
Autorzy:
Czerwiński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311803.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Дмитрий Соколов-Митрич
репортаж
речевое воздействие
пропаганда
повествование
Dmitrij Sokołow-Mitricz
reportaż
perswazja
propaganda
narracja
Dmitry Sokolov-Mitrich
reportage
persuasion
narrtive
Opis:
The aim of this article is to analyze the narrative strategies and techniques present in Dmitry Sokolov-Mitrich's reportage. The author of the article focuses on the relationship between the "objective" genre form of reportage and the ideological message hidden in the text. The study includes objectivizing narrative techniques as well as persuasive forms that are linked to the reader's automatic psychological mechanisms and by "soft" means update the image of the world that Russian state propaganda tries to impose aggressively.                The author of the article comes to the conclusion that the classic form of reportage, based on a system of objectifying strategies and not containing textual determinants of fiction, cannot guarantee the objectivity and truthfulness of the presented facts. Belief in the truthfulness of the story told can only be the result of the "referential pact" and not the formal procedures used by the reporter. The analysis of Sokolov-Mitrich's work shows that the text of a reportage can be used not only to secretly influence the audience, but also to disguise views and ideas criticized in the primary (literal) layer of the text.
Целью статьи является анализ повествовательных стратегий и приемов, используемых в репортажах Дмитрия Соколова-Митрича. В центре внимания автора статьи находятся отношения между «объективной», жанровой, формой репортажа и идеологическим посланием, скрытым в тексте. Исследование охватывает объективизирующие повествовательные приемы и процедуры убеждения, которые выполняют функцию автоматических психологических механизмов воздействия на читателя и «мягкими» средствами актуализируют картину мира, навязываемую российской государственной пропагандой. В ходе анализа автор статьи приходит к выводу, что классическая форма репортажа, основанная на системе объективизирующих стратегий и не содержащая текстуальных детерминант художественной литературы, не может гарантировать объективность и правдивость представленных фактов. Вера в правдивость рассказанной истории может быть только результатом «референциального пакта», а не формальных процедур, применяемых репортером. Анализ произведений Соколова-Митрича показывает, что текст репортажа может использоваться не только в целях имплицитного воздействия на аудиторию, но и скрытого продвижения взглядов и идей, которые подвергаются критике в основном (буквальном) слое текста.
Celem niniejszego artykułu jest analiza strategii i technik narracyjnych obecnych w reportażach Dmitrija Sokołowa-Mitricza. Autor artykułu skupia się na relacji między „obiektywną” gatunkową formą reportażu a ideologicznym przekazem ukrytym w tekście. Badanie obejmuje obiektywizujące techniki narracyjne, a także formy perswazyjne, które są powiązane z automatycznymi mechanizmami psychologicznymi czytelnika i za pomocą „miękkich” środków aktualizują obraz świata, który stara się narzucać w sposób agresywny rosyjska propaganda państwowa. W toku analizy autor artykułu dochodzi do wniosku, że klasyczna forma reportażu, oparta na systemie strategii obiektywizujących i nie zawierająca tekstowych wyznaczników fikcji, nie może gwarantować obiektywności i prawdziwości przedstawionych faktów. Wiara w prawdziwość opowiadanej historii może być jedynie wynikiem „paktu referencjalnego”, a nie formalnych procedur stosowanych przez reportera. Analiza twórczości Sokołowa-Mitricza pokazuje, że tekst reportażu może być wykorzystany nie tylko do niejawnego oddziaływania na publiczność, ale także w sposób zamaskowany propagować poglądy i idee krytykowane w prymarnej (dosłownej) warstwie tekstu.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 143-164
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
American Literary Forms as Signs of Patriotism and Belonging in Mary Antin’s The Promised Land
Amerykańskie formy literackie jako oznaki patriotyzmu i przynależności w Ziemi obiecanej Mary Antin
Американские литературные формы как знаки патриотизма и принадлежности в Земле Обетованной Мэри Антин
Autorzy:
Weiss, Michaela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2191571.pdf
Data publikacji:
2022-06-11
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Мэри Антин
американская автобиография
повествования порабощения
повествование иммиграционное
Mary Antin
autobiografia amerykańska
narracje niewoli
narracja imigracyjna
American autobiography
captivity narratives
immigration narrative
Opis:
The paper explores the choice of narrative forms and ideology and their function in Mary Antin’s autobiography The Promised Land (1912). To emphasize her ardent support of assimilation and to persuade the American readers that immigrants from the Russian Empire pose no threat to the cultural and political life in America, Antin deliberately opted for autobiography and captivity narrative as genres which were already firmly established in American literature and culture. In her uncritical celebration of all aspects of American life, Antin employs Crèvecœur’s concept of the American, as well as the ideology of American transcendentalism.
Автор статьи анализирует нарративные формы и идеологии, а также их функции в автобиографии Мэри Антин Земля обетованная (1912). Чтобы подчеркнуть свою поддержку процессу ассимиляции и убедить американских читателей в том, что иммигранты из Российской империи не представляют угрозы культурной и политической жизни американцев, Антин сознательно выбирает автобиографию и повествования порабощения как жанры, прочно укоренившиеся в американской литературе и культуре. В своем некритическом принятии всех аспектов американской жизни, Антин опирается на идеи Мишеля-Гийома Жана де Кревкёра, а также на теории американского трансцендентализма.
W artykule zanalizowano formy narracyjne, ideologie i ich funkcje w autobiografii Mary Antin Ziemia obiecana(1912). Aby podkreślić swoje poparcie dla procesu asymilacji i przekonać amerykańskich czytelników, że imigranci z Imperium Rosyjskiego nie są zagrożeniem dla życia kulturalnego i politycznego Amerykanów, Antin świadomie wybiera autobiografię i narracje niewoli jako gatunki, które mocno zakorzeniły się w amerykańskiej literaturze i kulturze. W swojej bezkrytycznej akceptacji wszystkich aspektów życia w Ameryce, Antin korzysta z koncepcji Michela Guillaume’a Jean’a de Crèvecœura, a także z teorii amerykańskiego transcendentalizmu.
Źródło:
Iudaica Russica; 2022, 1(8); 1-11
2657-4861
2657-8352
Pojawia się w:
Iudaica Russica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies