Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "монастырь" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Православные монастыри и церкви на Брестско-Пинском Полесье в документах XV–XVII веков
Prawosławne monastery i cerkwie Brzesko-Pińskiego Polesia w dokumentach XV–XVII wieku
Autorzy:
Горбацкий, Андрей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171329.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
монастырь
церковь
православие
история
Брестско-Пинский
регион
Полесье
Opis:
W artykule przedstawiono życie religijne Brzesko-Pińskiego Polesia na podstawie dokumentów archiwalnych XV–XVII wieku. Uwaga koncentruje się przede wszystkim na świątyniach i wspólnotach monastycznych dwóch regionów: Iwanowskiego i Małoryckiego. Ich dzieje szczegółowo opisano w projekcie badawczym Miasta i regiony okręgu brzeskiego: historia i współczesność, wykonanym na Brzeskim Uniwersytecie im. Aleksandra S. Puszkina.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2016, Dawna cyrylicka księga drukowana: twórcy i czytelnicy, 7; 97-106
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Печско-мохачский епископ Никанор (Мелентиевич) как автор службы сербскому деспоту Иоанну Бранковичу
Nikanor (Melentijević), the bishop of Pecs (Southern Hungary), as an author of the liturgical Office for the Serbian Despot John Branković
Autorzy:
Temcinas, Sergeius
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396959.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Srbljak
Old Church Slavonic hymnography
acrostic
Despot John Branković
Bishop Nikanor (Melentijević)
Serbian Orthodox hierarchy in Southern Hungary
Jazak monastery
Krušedol monastery
Fruška Gora
церковнославянская гимнография
Сербляк
акростих
деспот Иоанн Бранкович
епископ Никанор (Мелентиевич)
сербская православная иерархия южной Венгрии
монастырь Язак
Крушедольский монастырь
Фрушка-Гора
Opis:
It is generally believed that the Old Church Slavonic liturgical Office for the Serbian Despot John Branković († 1502) was written in Fruška Gora (Vojvodina) by an anonymous monk of Krušedol monastery in 1708–1714 (traditional view) or, alternatively, in the 2nd half of the 16th century (modern view). The article presents evidence that the two Canons of the Office contain a joint acrostic (previously unnoticed) which includes the author’s name. There is good reason to believe that the Office was composed by Nikanor (Melentijević), the Serbian bishop of Pécs (Southern Hungary), during his stay in Jazak monastery (Fruška Gora) in 1711–1713.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2014, 56, 1; 63-72
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Художественная практика мирян в Свято-Елисаветинском православном монастыре г. Минска (литургический аспект)
Artistic Practice of the Laity in the St. Elisavetsky Orthodox Monastery of Minsk (liturgical aspect)
Autorzy:
Багрий, Елена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168694.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Художественные практики
монастырское искусство
СвятоЕлисаветинский монастырь г. Минска
художественные мастерские
Opis:
The article reveals some artistic practices of the laity (iconography, mosaic art), carried out in the St. Elisabeth Women’s Orthodox Monastery of the city of Minsk. Any artistic work performed within the monastery is subordinated to the center and purpose of worship – the Liturgy, therefore it should be created and perceived only with faith. The icon-painting workshop is organized to create images of the Incarnation, and in general forms monastic art. Like any other art, monastic art is the result of monastic art, where religious ideas are embodied in artistic and figurative forms. Artistic practices are elements of spiritual culture and are embodied in the artistic activities of the laity in the monastic workshops. They are represented by artistic works of monastic art that carry religious meanings and meanings. The main property of monastic art is that the very form of the work is determined by the religious canon, which acts as a dogma that permeates not only the structural level, but also the meaningful one. The canon in the Byzantine culture was an important and significant aesthetic category, which formed the basis of the monastic artistic culture of the Orthodox tradition. Thus, the religious content is not simply superimposed on the artistic work, but has a close relationship with the form. This phenomenon is clearly embodied in the artistic practice of the lay icon-painters of the St. Elisabeth Women’s Orthodox Monastery and the creation of a number of artistic samples of monastic art.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2018, Rola laikatu w życiu Cerkwi, 9; 122-133
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Конфессиональные отношения в Пинском повете в период I Речи Посполитой
Confessional Relations in Pinsk Region in the period of the 1st Polish-Lithuanian Commonwealth
Autorzy:
Harbatski, Andrej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171214.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
православная Церковь
католицизм
униатство
евреи
Пинский повет
белорусские земли
монастырь
земля
традиция
исторические
особенности
конфессия
Opis:
The author of the article, using different sources, analyzes the confessional relations in Pinsk region before the adoption of the brest union and after its acceptance. It is shown that Orthodoxy before the adoption of the Brest union was the most influential faith in Pinsk region, thus already having a developed structure of management. The author proves that in the period of the Grand Duchy of Lithuania and the Polish-Lithuanian Commonwealth on the lands of Pinsk region there was a rather favourable legal situation for the development of dialogue relations in two spheres of communication space – religion and culture. The Orthodox Church, following the traditions put during its formation, didn’t lose the influence. Its doors were still open for “strangers”, and in the sphere of communication space the Orthodox Church didn’t lose the influence in dialogue relations.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2014, Synody Cerkwi Prawosławnej w I Rzeczypospolitej, 5; 201-208
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Монашество как форма трансляции религии в эпоху гонений на Церковь в 1960-1970-х гг. (по материалам Центральной России)
Monasticism as a form of religion translation in the era of persecution of the Church in the 1960s and 1970s (based on materials from Central Russia)
Monastycyzm jako forma przekazu religii w dobie prześladowań Kościoła w latach 1960-1970 (na podstawie dokumentów z centralnej Rosji)
Autorzy:
Сазонов, Дмитрий
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913401.pdf
Data publikacji:
2020-11-12
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
инокини
монастырь
обитель
гонения
монах в миру
nun
monastery
persecution
monk in the world
inokini
monaster
prześladowania
mnich w świecie
Opis:
В статье на основании источников раскрывается роль монашествующих, которые в условиях гонений вынуждены были перейти к приходскому служению. Несмотря на отсутствие легальных монастырей, при многих храмах и архиерейский домах образовывались монашеские общины. Они стали проводниками веры и выполняли функции, которые выполняли монашествующие в монастырях. Легальный статус таким общинам был не нужен. Многие из них при своем нелегальном статусе были очагами веры, катехизации и благотворительности. В ходе исследования удалось выяснить, что благодаря монашеским общинам и их нелегальному статусу удалось передать основы веры и неповрежденную церковную традицию вплоть до 1990-е годов.
The article, based on the mentioned sources, discusses the role of monastics who were forced to switch to the parish ministry in the conditions of persecution. Despite the absence of legal monasteries, many churches and Bishop’s houses formed monastic communities. The monks became guides of faith and performed the functions that they previously performed in monasteries. In the case of these communities having a legal status was not required. Many of them, despite their illegal status, were centers of faith, catechism, and charity. The study found that thanks to monastic communities and their illegal status, it was possible to transmit the foundations of the faith and intact Church tradition until the 1990s.
Artykuł na podstawie źródeł ujawnia rolę mnichów, którzy w warunkach prześladowań musieli przejść do posługi parafialnej. Pomimo braku legalnych klasztorów, przy wielu świątyniach i domach biskupich powstawały wspólnoty monastyczne. Mnisi stali się przewodnikami wiary i wypełniali funkcje wcześniej realizowane w monasterach. Regulacja statusu prawnego takich społeczności nie był potrzebny. Wiele z nich, mimo swojego nielegalnego statusu, tworzyło centra wiary, katechizacji i miłości. W trakcie badań okazało się, że dzięki wspólnotom monastycznym i ich nielegalnemu statusowi udało się przekazać podstawy wiary i nienaruszoną tradycję kościelną aż do 1990 roku.
Źródło:
ELPIS; 2020, 22; 55-59
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Троице-Сергиев монастырь: вклады русских государей
The Trinity Lavra of St. Sergius: the contributions of the Russian Sovereigns
Ławra Świętej Trójcy i Sergiusza: wkład rosyjskich władców
Autorzy:
Ярема, Ростислав
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1914001.pdf
Data publikacji:
2020-11-12
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
związek między Kościołem rosyjskim a państwem
Ławra Trójcy Świętej św. Sergiusza
historyczne darowizny na
rzecz kościoła
zasługi władców rosyjskich
rosyjska sztuka użytkowa
the relationship between the Russian Church and state
the Trinity Lavra of St. Sergius
historical donations to the church
the contributions of Russian sovereigns
Russian Applied Arts
взаимоотношения Русской Церкви и государства
Троице-Сергиева Лавра
исторические пожертвования
церкви
вклады русских государей
русское прикладное искусство
Opis:
Эта статья раскрывает сквозь призму личных отношений между Православной Церковью и высшими государственными властями вклад Царства в Свято-Троицкую Сергиеву Лавру и тем самым раскрывает роль Императоров и Церкви в истории русского художественного искусства, культуры, а также в деле сохранения русской национальной культуры и самобытности. Паломничество и вклад русских государей в монастырь преподобного Сергия Радонежского оцениваются как важный фактор укрепления связей между Русской Православной Церковью и Монархией, а также всего российского общества, поддерживая его национальную идею. Анализ даров и вкладов, а также их художественной ценности, учитывая тот факт, что русское искусство сформировалось в духовной парадигме христианства, сразу после принятия единой веры (едино-верия) и вплоть до семнадцатого века, позволяет делать вывод о том, что вклады суверенов составляют саммит достижений современной русской художественной культуры. С этой точки зрения Церковь, в частности Свято-Троицкая Сергиева Лавра, на фоне известных политических потрясений в стране в ХХ веке стала хранителем бесценной культурно-художественной сокровищницы и духовного ядра Великой Руси, показывая не только образец служения идеалам православия, своему народу и стране, но и спасительную для Государства Российского перспективу исторического выживания в новую эпоху.
This article reveals the contribution of the Kingdom to the Holy Trinity Sergius Lavra through the prism of personal relations between the Orthodox Church and the highest state authorities, and thus reveals the role of the Emperors and the Church in the history of Russian art, as well as in the preservation of Russian national culture and identity. Russian monarchs’ pilgrimage and contribution to the monastery of St. Sergius of Radonezh is considered an important factor in strengthening ties between the Russian Orthodox Church and the Monarchy, as well as the entire Russian society, supporting its national idea. Russian art was formed in the spiritual paradigm of Christianity, immediately after the adoption of the unified faith (unity of faith) up to the seventeenth century. The analysis of gifts and contributions, as well as their artistic value, allows to conclude that the contributions of the sovereigns constitute the summit of achievements of modern Russian art culture. From this point of view, the Church, in particular the Holy Trinity St. Sergius Lavra, against the background of known political upheavals in the country in the twentieth century, became the keeper of an invaluable cultural and artistic treasury and spiritual core of Great Russia, showing not only a model of serving the Orthodoxy, its people and country, but also a saving perspective for the Russian State of historical survival in the new epoch.
Artykuł pokazuje wkład carów w rozwój Ławry Troicko-Siergijewskiej poprzez osobiste relacje między Kościołem Prawosławnym, a najwyższą władzą państwową. Tym samym ujawnia wkład Imperatorów i Kościoła w historię sztuki i kultury oraz w zachowanie rosyjskiej kultury i tożsamości narodowej. Pielgrzymki i dary rosyjskich władców dla monasteru św. Sergiusza z Radoneża są oceniane jako ważny czynnik wzmacniający więzi między Rosyjską Cerkwią Prawosławną a Monarchią, a także całością rosyjskiego społeczeństwa, wspierającego jej ideę narodową. Biorąc pod uwagę fakt, że sztuka rosyjska kształtowała się w duchowym paradygmacie chrześcijaństwa, od momentu przyjęcia jedynej wiary (ros. edinoverie), aż do XVII wieku, analiza darów oraz ich wartości artystycznej pozwala wnioskować, że stanowią one szczyt dorobku współczesnej sztuki rosyjskiej. Z tej perspektywy Kościół, a w szczególności Ławra Troicko-Siergijewska, w czasach przewrotów politycznych XX wieku w Rosji stała się opiekunem bezcennego skarbca kultury i sztuki oraz duchowego jądra Wielkiej Rosji, będąc nie tylko wzorem służenia ideałom Prawosławia, swemu narodowi i państwu, ale także zbawczą dla Państwa Rosyjskiego perspektywą rosyjskiego historycznego przetrwania w nowej epoce.
Źródło:
ELPIS; 2020, 22; 79-86
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokument księcia Ilii (Eliasza) Konstantynowicza Ostrogskiego z 1531 r. (ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie)
A document of Prince Ilia (Eliasz) Konstantynowicz Ostrogski of 1531 (from the collections of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin)
Грамота князя Ильи Константиновича Острожского 1531 г. (из фондов Люблинской Воеводской Публичной Библиотеки им. И. Лопацинского)
Autorzy:
Baran, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/463087.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
książę Ilia (Eliasz) Konstantynowicz Ostrogski
Daszko Wasilewicz
Łuck
folwark lewanowski
monaster Św. Wasyla (Św. Bazylego Wielkiego)
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. H. Łopacińskiego w Lublinie
Prince Ilia (Eliasz) Konstantynowicz Ostrogski
Lewanowski Folwark
Monastery of St. Basil (St. Basil the Great)
Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin
князь Илья Константинович Острожский
Дашко Василевич
Луцк
левановский фольварк, монастырь Св. Василия
Люблинская Воеводская Публичная Библиотека им. Иеронима Лопацинского
Opis:
Publikacja omawia dokument wydany przez księcia Ilię (Eliasza) Konstantynowicza Ostrogskiego w 1531 r. Zawiera tekst w języku oryginału i tłumaczenie na język polski oraz komentarz. Ten przechowywany w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie dokument jest unikatowy z kilku powodów. Jest jednym z nielicznych zachowanych dokumentów tego księcia i jak dotąd nie został jeszcze opublikowany i wprowadzony do obiegu naukowego. Został napisany na pergaminie w języku ruskim i jest nadaniem przez księcia, wówczas jego namiestnikowi w Ostrogu Daszkowi Wasilewiczowi, dworu oraz folwarku tzw. lewanowskiego w samym mieście oraz na przedmieściu w Łucku. Folwark ten był położony w pobliżu monasteru Św. Wasyla (Św. Bazylego Wielkiego). Wzmianka o nim jest obecnie najstarszym dokumentalnym świadectwem o tym monasterze. Przy przygotowaniu artykułu zweryfikowano wystawcę dokumentu oraz datę i miejsce jego wystawienia.
The publication presents a document issued by Prince Ilia (Eliasz) Konstantynowicz Ostrogski in 1531. It contains a text in the language of the original, a translation into Polish and a commentary. This document, stored at the Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin, is unique for several reasons. It is one of the few preserved documents of that Prince, and it has not been published nor brought to scholarly attention. It was written on parchment in Ruthenian language, and it is a conferment by the Prince to his Viceroy in Ostróg at the time, Daszko Wasilewicz, of a manor house and the so-called Lewanowski Folwark in the city itself and on the outskirts of Łuck. This folwark was located near the Monastery of St. Basil (St. Basil the Great). The mention of it is currently the oldest documentary evidence of this monastery. The issuer of the document and the date and place of its issue have been verified in the course of the development of the article.
Публикация содержит текст документа, выданного князем Ильёй Константиновичем Острожским в 1531 г., его перевод на польский язык и комментарий. Этот документ, хранящийся в Люблинской Воеводской Публичной Библиотеке им. Иеронима Лопацинского, уникален по нескольким причинам. Это один из немногих сохранившихся документов этого князя, который к тому же ещё не был опубликован и введен в научный оборот, а потому остаётся неизвестным исследователям. Написанный на пергаменте на русском (староукраинском, старобелорусском) языке этот документ является пожалованием, сделанным князем Дашку Василевичу (в то время – наместнику князя в Остроге) на владение так называемыми левановским двором и фольварком, расположенными, соответственно, в самом городе и в пригороде Луцка. Этот фольварк находился недалеко от монастыря Св. Василия, упоминание о котором в этом документе является самым старым оригинальным документальным свидетельством об этом монастыре. При подготовке публикации документа была установлена новая идентификация лица, которое его выдало, а также проверены дата и место создания документа.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2017, 60; 69-80
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies