Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Внешняя политика России" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Внешняя политика России и кадеты накануне первой мировой войны
Polityka zagraniczna Rosji a kadeci przed I wojną światową
Autorzy:
Wiśniewski, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647725.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Na początku XX w. głównym problemem, który decydował o światowej polityce, był narastający między mocarstwami konflikt, szczególnie pomiędzy Anglią i Niemcami. Te ostatnie zbyt późno przystąpiły do walki o podział świata i uzyskane kolonie ich nie zadowalały. Przygotowując się do przyszłych rozgrywek państwa europejskie podzieliły się na dwa bloki. Po nieudanej wojnie z Japonią doszło do zbliżenia Rosji z Anglią, co w rezultacie doprowadziło do powstania tzw. trójporozumienia. Partie rosyjskich liberałów popierały carską politykę zagraniczną. Początek wojen bałkańskich w 1912 r. partia konstytucyjno-demokratyczna powitała z zadowoleniem i była jednym z liderów organizujących powstanie komitetów słowiańskich w Rosji. Dopiero na początku 1914 r., kiedy wojna między mocarstwami zbliżała się nieuchronnie, a Rosja była wstrząsana konfliktami wewnętrznymi związanymi z wystąpieniami robotniczymi i chłopskimi, nastąpiło otrzeźwienie wśród kadetów. Zaczęli oni występować przeciwko polityce zagranicznej Mikołaja II prowadzącej do zbrojnych rozstrzygnięć. Obawiali się, że wybuch wojny i rosyjskie klęski w niej mogą doprowadzić do kolejnej rewolucji. Z tej przyczyny partia kadetów w czerwcu 1914 r. głosowała w IV Dumie Państwowej przeciwko uchwaleniu nowych kredytów dla armii. Natomiast po strzałach w Sarajewie kadeci usilnie poszukiwali pokojowego uregulowania konfliktu. Niestety, te działania były już spóźnione.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1994, 51; 61-69
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka zagraniczna Rosji. Determinanty, interesy i środki
Russia’s Foreign Policy. Determinants, Interests, and Measures
Внешняя политика России. Детерминанты, интересы и меры
Autorzy:
Gardocki, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1957308.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russia
foreign policy
Putin
Россия
внешняя политика
Путин
Opis:
The paper addresses the conditions, objectives, and measures of the foreign policy of the Russian Federation. The first part of the paper presents - both in theoretical and practical terms - foreign policy’s determinants. In particular, it addresses their following types: internal objective, subjective internal, objective external, as well as subjective external ones. The second part of the paper uses the example of Russia to present interests and foreign policy goals constituting an extension of these interests. The author attempts to answer the question how to identify the interests, goals, and values of modern Russia. The final part of the paper presents - again both in theoretical and practical terms - the instruments for achieving the foreign policy objectives.
В статье рассматриваются условия, цели и меры внешней политики Российской Федерации. В первой части статьи представлены - как в теоретическом, так и в практическом плане - внешнеполитические детерминанты. В частности, рассматриваются следующие виды детерминант внешней политики: внутренний объективный, внутренний субъективный, объективный внешний и субъективный внешний. Во второй части на примере России представлены интересы и внешнеполитические цели, являющиеся расширением этих интересов. Автор пытается ответить на вопрос о том, как выявить интересы, цели и ценности современной России. В заключительной части статьи представлены - опять же как в теоретическом, так и в практическом плане - инструменты для достижения поставленных внешнеполитических целей.
Źródło:
Studia Orientalne; 2020, 2(18); 7-31
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Внешняя политика России и венгерская политическяя общественность в 70-ые годы XIX в..
Polityka zagraniczna Rosji a społeczeństwo węgierskie w latach 1870-1880
Autorzy:
Meinhard, Lajosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647707.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Punktem wyjścia rozważań Autora jest stwierdzenie, że Rosja rozwiązując tzw. kwestię wschodnią i popierając narodowe ruchy słowiańskie na Bałkanach, stanowiła swą polityką „śmiertelne niebezpieczeństwo” dla węgierskich klas panujących w ramach Monarchii Austro-Węgierskiej. Zagrożenie ze strony Rosji postrzegano nie tylko w płaszczyźnie narodowej, ale również jako ograniczenie „życiowych interesów” węgierskich klas posiadających, atakowanych przez rosyjski panslawizm. Myśl tę autor udowadnia na podstawie analizy przemówień parlamentarzystów węgierskich i ówczesnej, rodzimej publicystyki, reagującej krytycznie na najważniejsze wydarzenia polityczne lat siedemdziesiątych XIX w. dotyczące tzw. kwestii wschodniej (np. „sojusz trzech cesarzy”, kolejna wojna rosyjsko-lurecka [1877-1878] w jej aspekcie bałkańskim) czy na politykę węgierskiego ministra spraw zagranicznych Juliusza Andrássy’ego.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1994, 51; 37-42
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Role theory and Russia’s attempts to integrate the post-Soviet space: from internal to international duties
Ролевая теория и попытки России интегрировать постсоветское пространство: от внутренних к международным обязанностям
Autorzy:
Strycharz, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176727.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russian foreign policy
post-Soviet space
regional integration
role theory
national role conception
Внешняя политика России
постсоветское пространство
региональная интеграция
ролевая теория
национальная ролевая концепция
Opis:
With the Russian invasion of Ukraine in February 2022, Moscow’s foreign policy towards the post-Soviet space has become an even greater area of concern. In order to better understand Russia’s behaviour in the post-Soviet space, it is worth analysing what led to Moscow’s renewed interest in this area. There are numerous accounts explaining Russia’s policies towards its neighbourhood, but they often focus on material factors or Russian imperial complexes. To address the existing gap and examine changes in Moscow’s attitude towards the region, this paper will use role theory and analyse shifts in Russia’s national role conceptions. It argues that the combination of important external and internal factors led to changes in perception of Russia’s international duties and responsibilities between Putin’s rise to power and his return to the presidency in 2012. Consequently, these changes resulted in different understanding of Russia’s role in the post-Soviet space, which had implications for Russia’s increasingly aggressive actions in the region afterwards.
После российского вторжения в Украину в феврале 2022 года внешняя политика Москвы в отношении постсоветского пространства стала еще более серьезной проблемой. Чтобы лучше понять поведение России на постсоветском пространстве, стоит проанализировать, что привело к возобновлению интереса Москвы к этой сфере. Существует множество версий, объясняющих политику России по отношению к своим соседям, но они часто сосредоточены на материальных факторах или российских имперских комплексах. Чтобы устранить существующий разрыв и изучить изменения в отношении Москвы к региону, в данной статье будет использована ролевая теория и проанализированы сдвиги в представлениях о национальной роли России. Утверждается, что сочетание важных внешних и внутренних факторов привело к изменению восприятия международных обязанностей и ответственности России в период между приходом Путина к власти и его возвращением на пост президента в 2012 г. Следовательно, эти изменения привели к различному пониманию роли России на посту президента. - Советское пространство, что впоследствии повлияло на все более агрессивные действия России в регионе.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2022, 4(35); 72-100
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja Strategii bezpieczeństwa narodowego Federacji Rosyjskiej w latach 2015–2021. Ujęcie normatywne
The evolution of Russia’s National Security Strategy in 2015–2021. A normative approach
Эволюция стратегии национальной безопасности Российской Федерации в 2015—2021 гг.: нормативный подход
Autorzy:
Czachor, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120046.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
the strategy of the national security of Russia
security policy of Russia
foreign policy of Russia
international relations in Eurasia
стратегия национальной безопасности России
политика национальной безопасности России
внешняя политика России
международные отношения в Евразии
Opis:
Adopted every 6 years, the national security strategies of Russia are the basic documents that fix the main challenges and threats to this country. The current strategy was adopted in June 2021 and replaced the previous document of December 2015. The following paper sheds a light on the most important aspects of the current strategy from a normative perspective and compares it with the previous version. Taking into account that for more than 10 years Russia has been undermining the western-centered international order, the paper stresses that the current strategy aims to consolidate the state, confirms the priority of the state over the society and individuals and the selfisolation from the foreign influences as a source of destabilization. It discusses the new tendencies in the evolution of strategies: the growing role of traditional Russian ethics, the need for the restrain a westernization of the society and the revival of patriotism.
Главными документами, содержащими перечень основных угроз для национальной безопасности Российской Федерации, являются принимаемые каждые шесть лет стратегии. Ныне действующий документ был принят в июне 2021 г. и заменил стратегию от декабря 2015 г. В данной статье рассматриваются главные элементы стратегии 2021 г. и сравниваются с предыдущей стратегией. Учитивая, что свыше 10-ти лет РФ постепенно отходит от западноцетрического международного порядка, в статье доказывается, что стратегия 2021 г. сосредоточена на консолидации государства, она фиксирует преобладание ценностей государства над обществом и личностью и изоляцию от внешнего влияния, воспринимаемого как источник дестабилизации. Анализируются новые тенденции в эволюции стратегии — рост значения традиционных российских духовно-нравственных ценностей, необходимость предотвращения вестернизации общества и возрождения патриотического воспитания.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2022, 3(34); 9-26
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Внутренняя и внешняя политика современной России: проблемы взаимозависимости
Foreign and internal policies of modern Russia: problems of interdependence
Polityka wewnętrzna i zagraniczna współczesnej Rosji: problemy współzależności
Autorzy:
Lyutykh, Anatoliy A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619505.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
Autor dokonuje w publikacji analizy stanu współczesnej Rosji, procesów społeczno- politycznych zachodzących w społeczeństwie, a zwłaszcza roli, jakiej w nich odgrywają politycy oraz aparat państwowy. Przypominając postać wybitnego ekonomisty XX wieku, laureata Nagrody Nobla – W. Leontiefa, wskazuje na coraz bardziej widoczne – i coraz głębsze – rozbieżności interesów rządów a społeczeństw. By te rozbieżności nie przesłaniały pozytywnej roli państwa, należy dbać, by nie istniały sfery życia publicznego (a także i osoby), które nie podlegają krytyce społeczeństwa. Remedium na to może być, m.in., kadencyjność urzędników, zarówno na szczeblu federalnym, jak i regionalnym, która ma szansę zminimalizować korupcję i innego rodzaju nadużycia władzy.
In the paper the author analyzes the state of modern Russia and the socio-political processes experienced by society with an emphasis on the role that politicians and the state apparatus play in these processes. He recalls the profile of one of the outstanding economists of the 20th century and Nobel laureate,W. Leontief, indicating the increasingly more obvious and profound discrepancies between the interests of governments and societies. For these discrepancies not to overpower the positive role of the state, care should be taken not to exclude any realms of public life (and individuals) from social criticism. A remedy for this can be provided, in among other ways, by appointing both federal and regional officials for limited terms of office in order to minimize corruption and other types of abuse of power.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2011, 4; 89-98
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyplomacja publiczna w wybranych dokumentach koncepcyjnych Federacji Rosyjskiej w latach 1991-2016
Autorzy:
Janczuk, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053927.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
public diplomacy
Russia’s foreign policy
militry doctrine
foreign policy concept
national security concept
soft power
dyplomacja publiczna
polityka zagraniczna Rosji
doktryna militarna
doktryna obronna
koncepcja polityki zagranicznej
koncepcja bezpieczeństwa narodowego
внешняя политика России
публичная дипломатия
общественная дипломатия
мягкая сила
концепция внешней политики
концепция национальной безопасности
военная доктрина
Opis:
На 2020 год запланирована публикация новой военной доктрины Российской Федерации - этот документ, несомненно, будет воспринят как интересный предмет анализа, показывающий не только непосредственные намерения, но и образ мышления российской политической элиты. Поэтому целесообразно вспомнить долгую историю в российских концептуальных документах ведущего строительного инструмента мягкой силы - компонента потенциала Российской Федерации, имеющего давнюю традицию, но в связи с системой обусловленностей, характерной для позднего вестфальского мира, в 21 веке приобретшего как никогда ранее актуальное значение; можно даже утверждать, что в реалиях последних десятилетий он вышел на первый план.В связи с этим, автор, приняв рабочее определение явления, исследует прямые и косвенные (подразумеваемые) случаи, когда публичная дипломатия рассматривалась в важнейших стратегических документах и правовых актах, принятых в России в 1991-2016 годах. Проведенный анализ показывает эволюцию подхода российской политической элиты ко всем измерениям публичной дипломатии (переход от поверхностной западной ориентации и либерального дискурса о международном порядке, через проявление ассертивности, до творческой адаптации и повествовательного описания роли полюса многополярного порядка), а также дает представление о политических, социальных и экономических факторах, которые стали причиной этих трансформаций. Также были показаны изменения в области характера используемых методов публичной дипломатии - например, понимание роли диаспоры или связь между имиджевыми мероприятиями экономической дипломатии и экономическим развитием. Эти трансформации представлены на фоне международной системы, а их анализ является дополнением к богатой истории исследований в области информационных влияний Российской Федерации.
2020 is the year of publication of a new military doctrine of the Russian Federation. The document will, undoubtedly, be received as an interesting object of analysis, expected to show not only direct intentions, but also the hinking patterns representative for the Russian political elites. It is, therefore, advisable to process the history of public diplomacy – the leading tool of building soft power – a long-standing component of Russian Federation’s capability, which due to the composition of determinants typical for the late-Westphalian international order gained an unprecedented level of meaning (or even can be seen as a leading factor).For these reasons, the author – after adopting a working definition – attempts to retrace the direct and indirect (implied) instances of including public diplomacy into the most important strategic documents and legal acts, issued by Russia in the years 1991-2016. The analysis shows the evolution of Russia’s political elites’ approach to all of the dimensions of public diplomacy (shift from superficial westernisation and a liberal discourse on the international order, through demonstrations of assertiveness, to a narrative adopotion of the role of one of the poles of the new international order), and provides insight into the composition of the political, social end economic determinants behind the transition. Also discussed are the shifts within the specifics of the methods of public diplomacy – such as the perception of the role of diaspora, or the link between image, economic diplomacy and economic development. These changes are presented on the background of the state of the international system, and the analysis is an addition to the extensive literature on the Russian Federation’s informational influence.
Na rok 2020 przewidziano publikację nowej doktryny militarnej Federacji Rosyjskiej – dokument ten niewątpliwie odebrany zostanie jako interesujący przedmiot analizy, ukazujący nie tylko bezpośrednie zamierzenia, ale również wzorce myślenia rosyjskich elit politycznych. Wskazane jest zatem przypomnienie długiej historii uwzględniania w rosyjskich dokumentach koncepcyjnych wiodącego narzędzia budowy soft power – komponentu potencjału Federacji Rosyjskiej, który posiada co prawda długą tradycję, ale wskutek układu uwarunkowań, charakteryzującego ład późnowestfalski, w XXI stuleciu osiągnął znaczenie wcześniej niespotykane; można wręcz stwierdzić, że w realiach ostatnich dziesięcioleci wybił się on na pierwszy plan.Z tych względów, autor – po przyjęciu roboczej definicji zjawiska – podejmuje się prześledzenia bezpośrednich i pośrednich (dorozumianych) przypadków uwzględnienia dyplomacji publicznej w najważniejszych dokumentach strategicznych i aktach prawnych, przyjmowanych w Rosji na przestrzeni lat 1991-2016. Przeprowadzona analiza ukazuje ewolucję podejścia rosyjskich elit politycznych do wszystkich wymiarów dyplomacji publicznej (przesunięcie od powierzchownej okcydentalizacji i liberalnego dyskursu o ładzie międzynarodowym, poprzez manifestację asertywności, aż do adaptacji kreatywnej i narracyjnego objęcia roli bieguna ładu multipolarnego), a także dostarcza wglądu w skład uwarunkowań politycznych, społecznych i gospodarczych, które stały za tymi przekształceniami. Uwidocznione zostały także przemiany w zakresie charakteru wykorzystywanych metod prowadzenia dyplomacji publicznej – jak chociażby percepcji roli diaspory czy związku działań wizerunkowych z dyplomacją ekonomiczną i rozwojem gospodarczym. Przesunięcia te zostają ukazane na tle stanu systemu międzynarodowego, a ich analiza stanowi dodatek do bogatej historii badań w zakresie oddziaływań informacyjnych Federacji Rosyjskiej.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 1; 163-188
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka zagraniczna Rosji wobec Bliskiego Wschodu [recenzja książki Od Związku Radzieckiego do Federacji Rosyjskiej, Sto lat polityki zagranicznej wobec Bliskiego Wschodu]
Russia’s foreign policy towards the Middle East [book review Od Związku Radzieckiego do Federacji Rosyjskiej, Sto lat polityki zagranicznej wobec Bliskiego Wschodu]
Внешняя политика России в отношении Ближнего Востока [рецензия книги Od Związku Radzieckiego do Federacji Rosyjskiej, Sto lat polityki zagranicznej wobec Bliskiego Wschodu]
Autorzy:
Wyszczelski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176708.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2022, 4(35); 263-269
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka zagraniczna Francji wobec Rosji w sektorze energetycznym
Autorzy:
Helnarska, Karolina Julita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568870.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
security
energy security
foreign policy of France
Russia
безопасность
энергетическая безопасность
внешняя политика Франции
России
Opis:
The France on the international stage, with Russia can be changed while in the field of energy, trying to benefit from mutual cooperation. This comes from the desire of France to ensure the security of gas supplies, supply diversification, the strengthening of French companies in the field of energy in the European Energy market. France pursued a policy based on the security of supplies from sources of imports under long-term contracts. In addition to security issues and important economic role played by political issues. France is more active cooperation in economic matters and issues of energy security between Germany and Russia. Doesn’t want to be completely excluded from cooperation in this area. Offer Russia the possibility of buying some military technology and nuclear missiles, which can Germany offer.
Франция на международной арене может варьироваться с Россией в энергетической сфере, пытаясь воспользоваться преимуществами взаимного сотрудничества. Это связано с желанием Франции, чтобы обеспечить безопасность поставок газа, диверсификации поставок, укрепление французских энергетических компаний в европейском энергетическом рынке. Франция проводит политику, основанную на обеспечении безопасности поставок из источников импорта в рамках долгосрочных контрактов. В дополнение к безопасности и экономические вопросы играют важную роль политических вопросов. Франция расширение сотрудничества по экономическим вопросам и энергетической безопасности между Германией и Россией. Я не хочу, чтобы быть полностью исключены из сотрудничества в этой области. Поэтому Россия предлагает возможность приобретения некоторых военных и ядерных технологий, которые они не могут предложить Германии.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2015, 2(9); 66-84
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Проблемные точки «украинского вектора» внешней политики России в 2013/2014 годах
Autorzy:
Савенков, Роман
Куманичкин, Павел
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686942.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the foreign policy of the Russian Federation, “Ukrainian vector”
внешняя политика Российской Федерации, «украинский вектор».
Opis:
Ukraine is a key area for the European countries. The specifics of Ukraine’s geopolitical position is the so-called its “middle” position: between Europe and Russia. Official statements by the Russian leadership show a very negative perception of the events in Ukraine. It seems obvious that Vladimir Putin will leave for political activities, resource and information-ideological support of separatist entities of South-East of Ukraine and will use any mistakes and failures of the Ukrainian political and military leadership.
Artykuł zawiera abstrakt w języku rosyjskim oraz angielskim.
Аннотация. Украина расположена на ключевой для европейских государств территории. Специфика геополитической позиции Украины состоит в т.н. ее «срединном» положении: между Европой и Россией. Официальные заявления российского руководства свидетельствуют о крайне негативном восприятии событий в Украине. Представляется очевидным, что В. Путин не оставит действия по политической, ресурсной и информационно-идеологической поддержке сепаратистских образований юго-востока Украины и будет использовать любые ошибки и промахи украинского политического и военного руководства.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
China as a Strategic Economic Partner in the Concepts of Russian Foreign Policy in the 2020s
Китай как стратегический экономический партнер в концепциях внешней политики России в 2020-е годы
Autorzy:
Lisiakiewicz, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1930228.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russia
China
Russian foreign policy
Russian Chinese partnership
geopolitics
Россия
Китай
российская внешняя политика
российско-китайское партнерство
геополитика
Opis:
The article presents an idea of the possible Russian - Chinese strategic economic partnership at the beginning of the 21st century. The author indicates the main factors influencing Russian Federation foreign policy towards China from the perspective of a neoclassical realism.The author stands that according to J. Rosenau, the main factors determining the Russian foreign policy are idiosyncratic and role. Then he analyses the Russian documents of foreign policy, economic data and geopolitical ideas. On that ground, he makes a simple analyse using the neoclassical realism model, that’s integrates Foreign Policy Analyse and International Relations Theory, joining independent and intervening variables, to support the article’s hypotheses. That hypotheses say that, firstly, The Peoples Republic of China (PRC) plays a role of diversification of Russia’s international economic ties; and secondly, The PRC status as a Russia’s strategic partner is at issue, despite the official declarations of both sides.
В статье представлена идея возможного российско-китайского стратегического экономического партнерства в начале XXI века. С точки зрения неоклассического реализма автор указывает основные факторы, влияющие на внешнюю политику Российской Федерации в отношении Китая. Ссылаясь на мнение Дж. Розенау, автор считает, что главными определяющими российскую внешнюю политику являются факторы идиосинкразии и роли. Затем он анализирует российские документы внешней политики, экономические данные и геополитические идеи. На этом основании автор проводит простой анализ (используя модель неоклассического реализма, которая объединяет анализ внешней политики и теорию международных отношений), сопоставляя независимые и промежуточные переменные, чтобы подтвердить гипотезы статьи. Первая из них звучит: Китайская Народная Республика играет роль диверсификации международных экономических связей России. Суть второй гипотезы состоит в том, что статус КНР как стратегического партнера России остается под вопросом, несмотря на официальные заявления обеих сторон.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2021, 1(28); 43-65
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Założenia polityki zagranicznej Prawa i Sprawiedliwości wobec Rosji w programie wyborczym partii z 2019 r.
Assumptions of Law and Justice’s foreign policy towards Russia in the 2019 election program
Предположения внешней политики Закона и Справедливости в отношении России в предвыборной программе 2019 г.
Autorzy:
Liszkowska, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15822299.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
foreign policy
Polska
Russia
Law and Justice
election program
внешняя политика
Польша
Россия
Закон и справедливость
предвыборная программа
Opis:
This article presents the main assumptions and attributes of the Law and Justice (PiS) policy towards Russia, included in the party’s 2019 election program – “Poland – a model of the welfare state”. The article aims to answer the following questions: What policy assumptions towards Russia were presented by Law and Justice in its 2019 election program? What elements does PiS’s policy towards this state consist of? What are the features of this policy? What are the reasons for the approach and policy of PiS towards the Russian Federation? the 2019 PiS election program or subject to a qualitative analysis is the source and starting material for showing the main goals, elements and features of PiS’s foreign policy towards Russia.
В данной статье представлены основные положения и атрибуты политики «Право и справедливость» (ПиС) в отношении России, включенные в предвыборную программу партии на 2019 год – «Польша – модель государства всеобщего благосостояния». Статья призвана ответить на следующие вопросы: Какие политические установки в отношении России были представлены «Правом и справедливостью» в предвыборной программе 2019 года? Из каких элементов состоит политика ПиС в отношении этого государства? Каковы особенности этой политики? В чем причины подхода и политики ПиС по отношению к Российской Федерации? Предвыборная программа ПиС 2019 года является исходным материалом для демонстрации основных целей, элементов и особенностей внешней политики ПиС в отношении России.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2023, 1(36); 39-55
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies