Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Śleszyński, Wojciech" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 59
Tytuł:
Kazimierz Konopka, Reformy agrarne a mechanizm rozwoju społeczno-gospodarczego w Drugiej Rzeczypospolitej Polskiej (1918–1939), Białystok 2014, 238 stron
Autorzy:
Śleszyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/416260.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Źródło:
Studia Podlaskie; 2015, 23
0867-1370
Pojawia się w:
Studia Podlaskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od internacjonalnej do własnej historii – mniejszość białoruska w Polsce
Autorzy:
Śleszyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676422.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Belarusian minority in Poland
historical politics
politics of memory
communism
Opis:
From international history to one’s own history – Belorusian minority in PolandAfter World War II the Belarusians who did not leave Poland could gain upward mobility only if they avoided displaying their national and cultural distinctiveness. Belarusians made a political choice which coincided with a vision of history and thus accepted a historical narrative spread by communist circles. The narrative constructed by the Belarusian minority was consistent with the officially proclaimed state ideological narrative. It contained mostly the history of the Communist Party of Western Belarus and described a difficult situation of Belarus in the Second Polish Republic and during World War II (especially the Great Patriotic War).The Belarusian community made first attempts to rebuild the current vision of the world in 1980–1981. Students tried to create an alternative historical narrative that contradicted the communist one. However, it was a gradual collapse of the communist system that became an impetus for more active development of the Belarusian minority in Poland, and consequently, the creation of its own national vision of history. The Belarusian heritage has been based on the Belarusian People's Republic and the Grand Duchy of Lithuania, and not, as it was in the Soviet Socialist Republic of Belarus or after 1994, on the Republic of Belarus and the victory in the Great Patriotic War.  Od internacjonalnej do własnej historii – mniejszość białoruska w PolscePozostała w Polsce po II wojnie światowej społeczność białoruska uzyskała możliwość awansu społecznego pod warunkiem nieeksponowania swojej narodowej i kulturowej odrębności. Białorusini, dokonując wyboru politycznego, pokrywającego się z wyborem wizji historii, akceptowali obraz dziejów prezentowany przez środowiska komunistyczne. Konstruowany przez mniejszość białoruską przekaz historyczny zgodny był z oficjalnie głoszonym państwowym przekazem ideologicznym. Dominowały treści o historii Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi, o trudnej sytuacji białoruskiej w II RP i w latach II wojny światowej, ale z naciskiem położonym jedynie na okres Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.Pierwsze próby przebudowy dotychczasowej wizji świata przez społeczność białoruską zostały podjęte w latach 1980–1981. Zwłaszcza środowiska studenckie próbowały stworzyć alternatywę dla dotychczasowego skomunizowanego, białoruskiego przekazu historycznego. Jednak dopiero stopniowy upadek systemu komunistycznego stał się impulsem do coraz bardziej aktywnego rozwoju mniejszości białoruskiej w Polsce, a co za tym idzie także kreowania własnej, narodowej wizji dziejów. Fundamentem, na którym budowana była pamięć o dziedzictwie, stało się odwoływanie się do Białoruskiej Republiki Ludowej i Wielkiego Księstwa Litewskiego, a nie, jak to miało miejsce w Białoruskiej Socjalistycznej Republice Sowieckiej czy po 1994 r. w Republice Białoruś, zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2017, 41
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu nowego (narodowego) przekazu historycznego – Republika Białoruś 1991–1994
Autorzy:
Śleszyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653961.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
białoruski przekaz historyczny
Republika Białoruś 1991–1994
koncepcja narodowo-państwowa Białorusi
koncepcja ekonomiczno-społeczna Białorusi
belarusian historical message
republic of belarus 1991–1994
state-national concept
of belarus
socio-economic concept of belarus
Opis:
The final stage of the Soviet Union and the creation in 1991 of a new Belarusian state were characterised by big political whirls. There was the need in a new, post-Soviet reality, for a different look at the nation’s own history. Increasingly strong was national narrative, emphasising the importance of political and national independence. Those milieux demanded that Belarusian sciences should be made independent of the party, for thus far they were treated as the ideological resource base for the communist party.A large part of Belarusians, however, and numerous groups of historians did not see the necessity to break up with Soviet heritage. The majority of citizens of the Belarusian Republic opted for the existence of the Soviet Union as the political entity. A new interpretation of history met neither with any special resistance, nor enthusiasm. It was regarded is as yet another action imposed by the authorities, the only difference being that this time it was possible to criticise it much more easily without the fear of severe reprisals as in the Soviet times.There was a general feeling of nostalgia for the good, Soviet times. The fight for the construction of a new interpretation of history intensified after 1994, when the presidential campaign entered its final stage. Both the national circles and those appealing to the Soviet version of history understood that historical topics made an important element of the campaign which made it possible for electors to better identify with their candidate.An attempt to build a new community based on national banners suffered defeat in the elections of 1994. The society was not ready to reject the Soviet-class system of values and replace it with a new national-Belarusian offered after 1991. Neither a symbiosis was created that could combine these two systems. The “West Russian” idea, developed in the nineteenth century, but modified and Sovieticized during the period of Belarusian Soviet Republic, became a strong element of the Belarusian identity, and national circles proved to be unable to weaken it in the years of 1991–1994. 
В поисках нового (национального) исторического повествования – Республика Беларусь 1991-1994АннотацияЗаключительный этап существования Советского Союза и формирование в 1991 году новой Белоруссии характеризовались большими политическими проблемами. В новой, намечающейся постсоветской действительности надо было по-другому посмотреть на собственную историю. Укреплялось национальное повествование, подчеркивающее значение государственной и национальной независимости. Национальные круги выступали за партийную нейтрализацию белорусской науки, которая до сих пор была идеологической базой коммунистической партии.Однако подавляющая часть общества и большие группы историков не видели необходимости порвать с советским наследством, выступая за оставление Советского Союза как государственного учреждения. Новая интерпретация истории не встретилась с решительным сопротивлением, но и не вызвала особого восторга. Большинство граждан относилось к ней как к очередной акции, навязанной сверху властями, однако с той разницей, что теперь ее можно было гораздо легче раскритиковать, чем в советские времена, не подвергая себя репрессиям.Ностальгия за хорошими, советскими временами была всеобщей. Борьба за создание исторического повествования усилилась в 1994 году, когда в окончательную фазу спора вступила президентская кампания. Как национальные круги, так и те, обращающиеся к советской картине истории, понимали, что исторические темы являются важным элементом кампании, позволяющим избирателю лучше отождествить себя с конкретным кандидатом.Попытка создать новое сообщество, опираясь на национальные лозунги, потерпела поражение в выборах 1994 года. Общество не было готово отбросить советско-классовую систему ценностей и поменять ее на национально-белорусскую, предложенную после 1991 года. Не был разработан и своего рода симбиоз, который смог бы совместить обе эти системы ценностей. Образовавшаяся в XIX веке «западнорусская» идея, модифицированная и советизированная в период БССР, стала мощной частью белорусской идентичности, которую не смогли перестроить национальные круги в 1991–1994 гг.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2017, 52, 2
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wrzesień 1939 roku na Polesiu
September 1939 in Polesia
Сентябрь 1939 г. на Полесье
Autorzy:
Śleszyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953434.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Soviet invasion of Poland
Полесье
1939 г.
II мировая война
агрессия СССР на Польшу
Polesoa
1939
World War II
Opis:
The outbreak of military actions on 1st September 1939 coincided with the general mobilization proclaimed a day before( on 31st September). The fact resulted in increased railway and road traffic in Polesia, however, it was unnecessary to undertake special activities to ensure safety during the first days of the war in the whole eastern part of Poland. Along with the larger influx of refugees the atmosphere in Polesia was getting worse. That was the evident proof confirming alarming information from the front line. Even the most effective authorities would not have been able to improve public sentiment after 10th September1939. The main line of defence against the attacking German troops ran from Brest (Brześć) to Pinsk (Pińsk)whereas the territory from Pinsk to the Soviet border was of the less significance at that time. After the Soviet Union invasion of Poland on 17th September1939 the situation changed radically not only in the field of military actions but also in the political sphere. Peaceful Polesia thus far began to rage. A part of the local Jewish and Belarusian community refused obedience to perplexed by the current state of affairs Polish authorities. 17th September 1939 became a turning point in Polish politics which showed its weaknesses. The Second Polish Republic was able to control the situation in Polesia ,nevertheless, it could not gain the loyalty of local national minorities
Начало 1 сентября 1930 г. военных действий, совпало с оглашенной днем ранее (31 августа) общей мобилизацей, что дополнительно привело к интенсификации движения на железной дороге и дорогах Полесья. В первые дни войны на Полесье, подобно, как и на других восточных землях, не было нужды принимать специальные меры для обеспечения безопасности. Атмосфера на Полесье начала ухудшаться одновременно с растущим притоком беженцев, что было реальным подтверждением худших информации из фронта. Даже самая эффективная деятельность администрации по 10 сентября1939 года уже немного могла сделать, чтобы хоть как-то улучшить настроения общества. Основная линия обороны перед наступающими с запада немецкими войсками, пробегала от Бреста до Пинска, в тоже время участок от Пинска до границы с Советским Союзом имел в то время меньшее значение. Атака Красной армии на Польшу 17 сентября, не только полностью изменила военную ситуацию на Полесье, но и инициировала значительные политические изменения. Тихое до сих пор Полесье закипело. Непослушание дезориентированным новой ситуацией польским властям начали проявлять белорусское и еврейское общество. 17 сентября 1939 г. стало поворотным моментом, который полностью раскрыл результаты польской политики. Польское государство в межвоенном двадцатилетии с помощью административного аппарата было в состоянии контролировать ситуацию на Полесье, но не смогло добиться лояльности местного непольского населения.
Źródło:
Studia Podlaskie; 2014, 22; 43-62
0867-1370
Pojawia się w:
Studia Podlaskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oficjalny obraz Wielkiej Wojny Ojczyźnianej w Białoruskiej Socjalistycznej Republice Sowieckiej
The official image of Great Patriotic War in Belarusian Soviet Socialist Republic
Официальный образ Великой Отечественной войны в Белорусской Советской Социалистической Республике
Autorzy:
Śleszyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953397.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
еликая отечественная война
белорусская советская социалистическая республика
советский союз
историческая политика
белорусское национальное сознание
нацизм
great patriotic war
belarusian soviet socialist republic
historical policy
belorussian social awareness
nazism
soviet union
wielka wojna ojczyźniana
białoruska socjalistyczna republika sowiecka
związek sowiecki
polityka historyczna
białoruska świadomość społeczna
nazizm
Opis:
Remembrance of the fight and victory in Great PatrioticWar has become a key modern history issue in the historical policy being created in BSSR. Numerous monuments connected with Great Patriotic War have been erected along the country. Pursuant to the authorities’ guidelines, the activity of Soviet guerillas has been emphasized more and more profoundly in the pursed historical policy. In accordance with the authorities’ recommendations, Belarus has become a partisan republic. Remembrance of Great Patriotic War was to remind of the need of constant devotion to the Soviet state and, at the same time, maintained a state of tension caused by a threat of a possible conflict with the United States. The success in Great Patriotic War served as an example to follow in a new fight for communism that was taking place. The picture of Great Patriotic War created in 1944–1991 became a permanent element of Belorussian social awareness. The time of this war and victory over Nazism was such a great trophy of the Belorussian nation that even Belorussian national groups did not dare question it after 1991.
Важной проблемой новейшей истории в исторической политике БССР стала тематика памяти о борьбе и победе в Великой Отечественной войне. В населенных пунктах появлялись многочисленные памятники, посвященные Великой Отечественной войне. Согласно указаниям властей, в исторической политике все сильнее акцентировалось советское партизанское движение. По рекомендации властей Белоруссия стала называться партизанской республикой. Память о Великой Отечественной войне должна была напоминать о необходимости постоянной преданности советскому государству и одновременно поддерживать состояние напряжения, спровоцированного угрозой потенциального конфликта с США. Победа в Великой Отечественной войне была представлена как пример для подражания в процессе новой коммунистической борьбы. Созданный в 1944-1991 годах образ Великой Отечественной войны стал постоянным әлементом белорусского национального самосознания. Время Великой Отечественной войны и победа над нацизмом были настолько удачной «добычей» белорусского народа, что ее не посмела оспорить даже белорусская общественность после 1991 года.
Źródło:
Studia Podlaskie; 2016, 24
0867-1370
Pojawia się w:
Studia Podlaskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polscy żołnierze w Uzbekistanie w 1942 r. Historia, pamięć, świat współczesny
Begungi Ozbekiston va 1942 yildagi Polyak Askarlari. Tarix, Xotira, zamonaviy dunyo
Polish Soldiers in Uzbekistan in 1942: History, Memory, Contemporary World
Польские солдаты в Узбекистане в 1942 г. История, память, современный мир
Autorzy:
Śleszyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48829255.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Muzeum Pamięci Sybiru ; Polskie Towarzystwo Historyczne Oddział w Białymstoku
Tematy:
Armia Andersa
Uzbekistan
1942
cmentarze
Anders' Army
cemeteries
Армия Андерса
Узбекистан
кладбища
Opis:
Od początku formownia tzw. Armii Andersa władze polskie zabiegały o przeniesienie oddziałów polskich na tereny bardziej przyjazne klimatycznie. Dopiero osobista interwencja premiera Sikorskiego u Stalina dała efekt. Na początku 1942 r. polskie jednostki rozlokowane zostały w republikach sowieckich Azji Środkowej, największa część właśnie w Uzbekistanie. W Dolinie Fergańskiej w miejscowościach Taszlak i Magielan rozlokowano 9 Dywizję Piechoty, podczas gdy 6 Dywizja Piechoty skierowana została za Góry Zarafszańskie. Przybyli do Uzbekistanu polscy żołnierze byli najczęściej skrajnie wycieńczeni. Wyrwani z objęć zimnej tajgi, nie tylko poznawali zupełnie nowy dla nich obszar o bogatej historycznie kulturze, ale także zmierzyć się musieli z nieznanymi warunkami klimatycznymi. To, co wydawało się na początku zbawieniem: ciepło i słońce, szybko okazało się przekleństwem w przypadku wycieńczonych organizmów. W otoczeniu historycznych budynków i w egzotycznym klimacie przyszło żołnierzom polskim przeżyć kilka miesięcy. W 1942 roku przeprowadzono ewakuację wojsk polskich ze Związku Sowieckiego do Persji (Iranu). Dużej grupie polskich żołnierzy nie udało się jednak doczekać tego momentu i na zawsze pozostali na uzbeckiej ziemi. Spoczywają na jednym z 17 polskich cmentarzy.
From the very beginning of forming the so-called Anders' Army, the Polish authorities sought to transfer Polish troops to more climatically friendly areas. Only Prime Minister Sikorski's personal intervention with Stalin brought results. At the beginning of 1942, Polish units were deployed in the Soviet republics of Central Asia, the largest part in Uzbekistan. The 9th Infantry Division was deployed in the Fergana Valley in the towns of Tashlak and Magielan, while the 6th Infantry Division was directed beyond the Zarafshan Range. Polish soldiers who came to Uzbekistan were most often extremely exhausted. Torn away from the cold taiga, they not only explored a completely new area with a historically rich culture, but also had to face unknown climatic conditions. What seemed like salvation at first – warmth and sun, quickly turned out to be a curse for exhausted organisms. Polish soldiers had to survive for several months surrounded by historic buildings and in an exotic atmosphere. In 1942, Polish troops were evacuated from the Soviet Union to Persia (Iran). However, a large group of Polish soldiers did not manage to wait for this moment and remained on Uzbek soil forever. They rest in one of the 17 Polish cemeteries.
С самого начала формирования так называемой Армии Андерса, польские власти стремились перебросить польские войска в более благоприятные по климату районы. Только личная просьба премьер-министра Сикорского к Сталину принесла результат. В начале 1942 года польские части были дислоцированы в советских республиках Средней Азии, большая част именно в Узбекистане. Девятая стрелковая дивизия была дислоцирована в Ферганской долине в городах Ташлак и Магиелан, а 6-я стрелковая дивизия была направлена за Зарафшские горы. Польские солдаты, прибывшие в Узбекистан, чаще всего были крайне измотаны. Вырванные из холодной тайги, они не только исследовали совершенно новую местность с исторически богатой культурой, но и столкнулись с неизведанными климатическими условиями. То, что поначалу казалось спасением: тепло и солнце, быстро оказалось проклятием для истощенных организмов. Польским солдатам пришлось несколько месяцев выживать в окружении исторических зданий и в экзотической атмосфере. В 1942 году польские войска были эвакуированы из Советского Союза в Персию (Иран). Однако большая группа польских солдат не успела дождаться этого момента и навсегда осталась на узбекской земле. Они были похоронены на одном из 17 польских кладбищ.
Źródło:
Biuletyn Historii Pogranicza; 2024, 24; 66-75
1641-0033
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Pogranicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pamięć o powstaniu zabajkalskim 1866 roku. Forma upamiętnienia powstania zabajkalskiego w ramach powstającego w Białymstoku Muzeum Pamięci Sybiru
The memory of the Zabajkal’s Uprising in 1966. A form of commemoration the Zabajkal’s Uprising within formed the Sybir Memorial Museum in Białystok
Autorzy:
Śleszyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687682.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
pamięć historyczna
pamięć zbiorowa
powstanie zabajkalskie 1866
Muzeum Pamięci Sybiru
Syberia
XIX w.
powstanie styczniowe
historical memory
collective memory
Siberian Uprising 1866
Sybir Memorial Museum in Białystok
Siberia
XIXth century
January Uprising
Opis:
The Siberian Uprising of 1866 – the last military stage of the January Uprising remains vivid in the local Siberian memory. The uprising and Polish explorers of Siberia are a vital part of the local heritage. In Poland, contrastively, the memory of the Siberian Uprising looks different. Therefore, apart from science or popular science articles and commemorative staging, it seems reasonable to look for a permanent and attractive way of memorializing this historical episode. The uprising can stay in the collective memory of the Poles owing to the Sybir Memorial Museum in Białystok. The exhibition of the 19th century Siberia will be located on the second floor of the museum’s building and will be a separate section of the institution. This section will accommodate a permanent exhibition of the events that took place near Lake Baikal in 1866: the beginning of the rebellion in Kułtuk, the rebellion around the southern part of Lake Baikal and the execution of the uprising’s main leaders in the suburbs of Irkutsk.
Źródło:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2017, 17; 103-111
2450-6796
Pojawia się w:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prasa sowiecka w obwodzie białostockim w latach 1939-1941
Autorzy:
Śleszyński, Wojciech (1970- ).
Powiązania:
Radziecka agresja 17 września 1939 r. i jej skutki dla mieszkańców ziem północno-wschodnich II Rzeczypospolitej: studia i materiały / pod red. Michała Gnatowskiego Białystok, 2000 S. 207-230
Współwytwórcy:
Gnatowski Michał. Redakcja
Opis:
Pokłosie międzynarodowej konferencji naukowej zorganizowanej w dniach 22-23 X 1999 r. w Instytucie Historii Uniwersytetu w Białymstoku.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 59

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies