Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Znęcanie się"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Crime of animal abuse
Autorzy:
Mozgawa, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364498.pdf
Data publikacji:
2018-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
zwierzę
znęcanie się
szczególne okrucieństwo
animal
abuse
extraordinary cruelty
Opis:
The offence of animal abuse is defined in the Act on the protection of animals under Article 35 para. 1a APA (basic type) and Article 35 para. 2 APA (aggravated type: killing and abuse of animals with extraordinary cruelty). The legislator understands animal abuse as inflicting or consciously allowing someone to inflict pain or suffering and lists the most typical instances of such conduct under Article 6 para. 1 APA. The crime under Article 35 para. 1a APA is a common offence that can be committed as both action and omission. It is an offence that is formal in nature. As far as the subjective aspect of it is concerned, both forms of intent can occur. The aggravated type of the offence referred to in Article 35 para. 2 APA can only be committed intentionally (direct intent) in both forms of an act (action and omission). The provisions of Article 35 paras. 1a and 2 are often in real typical concurrence with other provisions (e.g. Article 52(4) Act of 13 October 1995: Hunting law; Article 128(1) Act of 16 April 2004 on the protection of nature; Article 207 CC, Article 288 CC, and Article 202 §3 CC). It should be remembered that in accordance with Article 1 APA, “an animal, as a living creature able to feel pain, is not a thing”; however, dereification of animals has not resulted in their personification with a consequence of their empowerment and ability to obtain and possess rights.
Przestępstwo znęcania się nad zwierzętami określone jest w ustawie o ochronie zwierząt w art. 35 ust. 1a (typ podstawowy) oraz art. 35 ust. 2 u.o.z. (typ kwalifikowany: zabijanie zwierzęcia lub znęcanie się nad nim ze szczególnym okrucieństwem). Przez znęcanie się nad zwierzętami ustawodawca rozumie zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, wymieniając w art. 6 ust. 2 u.o.z. najbardziej typowe przypadki takich zachowań. Występek z art. 35 ust. 1a u.o.z. jest przestępstwem powszechnym, które może zostać popełnione zarówno w postaci działania, jak i zaniechania. Jest to przestępstwo o charakterze formalnym. W zakresie strony podmiotowej w grę wchodzi umyślność w obu postaciach zamiaru. Przestępstwo stypizowane w art. 35 ust. 2 u.o.z. (typ kwalifikowany) ma charakter powszechny oraz może zostać popełnione tylko umyślnie (w zamiarze bezpośrednim), zarówno w formie działania, jak i zaniechania. Często przepisy art. 35 ust. 1a i 2 pozostają w rzeczywistym właściwym zbiegu z innymi przepisami (np. z art. 52 pkt 4 ustawy z 13.10.1995 r. – Prawo łowieckie; z art. 128 pkt 1 ustawy z 16.04.2004 r. o ochronie przyrody; z art. 207 k.k., art. 288 k.k., art. 202 §3 k.k.). Należy pamiętać, że zgodnie z art. 1 u.o.z. „zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą”, jednakże dereifikacja zwierząt nie spowodowała ich personifikacji ze skutkiem w postaci upodmiotowienia i zdolności nabywania i posiadania praw.
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 3; 6-31
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znęcanie się nad słabszymi jako negatywne zjawisko obecne we współczesnym społeczeństwie
Autorzy:
Pavlencu, Mariana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45661261.pdf
Data publikacji:
2023-11-14
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
znęcanie się nad słabszymi
agresja
nękanie
agresor
jednostki
podmioty
zachowanie
świadek
ofiara
Opis:
Jednym z najbardziej niepokojących zjawisk dotykających współczesne społeczeństwo jest dręczenie osób słabszych. Jest to poważna forma agresji, która może przejawiać się u osób w każdym wieku. W ramach tego zjawiska zawsze będzie występował agresor — ten, który się znęca, i ofiara — osoba będąca obiektem znęcania się. Obie role generują ważne długoterminowe skutki w rozwoju emocjonalnym danej osoby. Niezależnie od tego, czy osoba jest ofiarą, sprawcą, czy nawet świadkiem tego zjawiska, jej życie może być głęboko naznaczone konsekwencjami takiego przemocowego zachowania. Dlatego też wykrywanie i korygowanie takich zachowań jest priorytetem dla podmiotów omawianego zjawiska.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2023, 151(3); 16-23
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CHARAKTERYSTYKA SPRAW O PRZESTĘPSTWA PRZECIWKO RODZINIE
CASES AGAINST FAMILY - CHARACTERISTIC
Autorzy:
Kałdon, Barbara Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550130.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
znęcanie się, rodzina
victimization, family
Opis:
Przemoc domowa jest często ukrywana i trafia do organów ścigania oraz organizacji służącym im pomocą tylko w wyjątkowo poważnych okolicznościach. Jest to zjawisko trudne w ocenie, gdyż nie wszystkie przypadki są znane ze statystyki skazań, czy z przeprowadzanych badań w tym temacie i w związku z tym mogą nie do końca odpowiadać rzeczywistości. Skala przemocy jest z pewnością większą, niż wskazują na to dane statystyczne, z tego powodu, iż ofiary mają liczne bariery w przyznawaniu się co do doświadczonej krzywdy, często usprawiedliwiają one zachowanie sprawcy, obwiniając siebie za zaistniałą sytuację, a także nie są świadome swoich praw i nie umieją się stosownie odnaleźć w sytuacji, w której się znalazły.
The home violence is often hidden and is finding his way to law enforcement agencies and the organization for housemaids for them with help only in exceptionally serious circumstances. This difficult phenomenon is in the evaluation, because not all cases are well-known for the statistics of convictions, whether in this subject and therefore reality can not entirely be examined on conducted examinations. The scale of the violence is certainly greater than, they show statistical data to it, for this reason, that victims have numerous barriers in admitting regarding experienced harm, they often justify behaving for the perpetrator, blaming themselves for the existing situation, as well as aren’t conscious of their laws and cannot appropriately be found in the situation in which they were.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2012, 1; 187-214
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osoba nieporadna jako pokrzywdzona przestępstwem znęcania się
Autorzy:
Habrat, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788323.pdf
Data publikacji:
2018-03-04
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
prawo karne
znęcanie się
osoba nieporadna
pokrzywdzony
criminal law
mistreatment
helpless person
victim
Opis:
W artykule analizie poddano kwestię dotyczącą zakresu szczególnej ochrony osób nieporadnych ze względu na stan psychiczny i fizyczny jako pokrzywdzonych przestępstwem znęcania się. Celem analizy przedstawionej w artykule było określenie poziomu ochrony osób nieporadnych w związku z nowelizacją kodeksu karnego z dnia 23 marca 2017 r. oraz ocena trafności modyfikacji i kierunku wprowadzonych zmian. Wskazano problemy interpretacyjne związane z pojęciem „osoba nieporadna”. Badaniu podlegał również zakres ochrony osób nieporadnych w kontekście obowiązującej w prawie karnym zasady proporcjonalności. W badaniach podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy obecnie obowiązujący przepis art. 207 k.k. zapewnia dostateczną ochronę osób nieporadnych w sytuacji zaistnienia przestępstwa znęcania się. Artykuł stanowi prawno-dogmatyczną analizę problematyki dotyczącej osoby nieporadnej jako ofiary przestępstwa znęcania się.
In paper, the issue regarding the scope of special protection against mistreatment of helpless people due to mental and physical state was analyzed. The aim of the research was to determine the level of protection of helpless people in connection with the amendment of the penal code of 23 March 2017 and the assessment of the accuracy of modifications and direction of introduced changes. The interpretational problems associated with the term “helpless person” were pointed out. The scope of protection of helpless people in the context of the principle of proportionality applicable in criminal law was also subject to research. The research answer the question whether the art. 207 k.k. provides sufficient protection to helpless people in the case of mistreatment. The studies are the legal-dogmatic analysis of the subject of a helpless person as a victim of mistreatment.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2018, 2 (214); 115-130
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies