Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Węgrzy"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-50 z 94
Tytuł:
Węgrzy w miastach ziemi sanockiej (do połowy XVII w.)
Autorzy:
Leśniak, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436389.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Węgrzy
miasta
ziemia sanocka
czasy nowożytne
gospodarka i handel w XVII wieku
Opis:
The issues of this article relate to economic cooperation between the residents of the cities of thenorthern Hungary, and the western frontiers of Ruthenia. It includes cooperation of merchantson both sides of the Carpathians (transfer of goods, capital, sales of services). The article describesthe contacts of members of the bourgeois elite, but also the townspeople involved in wholesale and retail trade and crafts. It also shows the nature of the presence of Hungarians in the cities ofthe Land of Sanok, including their buyout of real estate in the richest city of the region, Krosno. Additionally, the article shows the conditions of adaptation of those newcomers to the new places.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2017, 4; 68-82
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Pomogli mi Węgrzy"
Autorzy:
Bernard, Zygfryd (1927- ).
Powiązania:
Biuletyn Informacyjny / Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Zarząd Główny 2014, nr 8, s. 35-39
Współwytwórcy:
Zima, Maria. Opracowanie
Data publikacji:
2014
Tematy:
Grupa Kampinos (Armia Krajowa)
Powstanie warszawskie (1944)
Węgrzy za granicą Polska 1939-1945 r.
II wojna światowa (1939-1945)
Wojsko
Pamiętniki żołnierskie polskie 1939-1945 r.
Opis:
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Demografia i rozmieszczenie ludności węgierskiej w Słowacji 1918‑1950
Autorzy:
Zawistowska, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654142.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Mniejszości
Słowacja
XX w.
Węgrzy
Słowacja XX w.
demografia
Opis:
Demography and population localization of the Hungarian ethnic group in SlovakiaThe publication presents an outline of changes in the numerical force and localization of Hungarian population in Slovakia in the period between the separation of Slovaks from Hungary in 1918 to 1950.This is a crucial problem constituting a basis for considering the complex Hungarian question n Slovakia in that time. The starting point of the reflections is clear, and the basic argument for establishing the final date was the first census after World War II in Czechoslovakia, carried out after the displacements, expulsions and re‑Slovakization of the Hungarian population after the whole of the power in the country had been taken over communists.After World War I, several hundred of Hungarians found themselves on the Slovakian side of the border and became a minority, Being, however, still aware of their belonging to the Hungarian nation, a few times larger in number than Slovaks. Before World War I, those people inhabited the very centre of the Hungarian Kingdom and constituted an integral part of the reigning nation.Due to the shortage of space, the reflections concentrate on showing changes in number and localization of the Hungarian population in Slovakia in the period between the Wars, during World War II and in the first years after its end. For the reason mentioned above, an inner demographic analysis of the Hungarian population in Slovakia was omitted (age, gender, etc.)The much criticized census of 1910 showed that the territory which 8 years later became Slovakia was inhabited by 884,210 Hungarians (30,3%). In an independent Slovakia, during the census of 1921, the Hungarian nationality was declared by 650,597 (21,7%) people, and that number, varying periodically, was basically the same, or even higher in the last half‑century. However, with a general increase in the population of Slovakia, this means that the percentage of Hungarians has dropped below 10% of the whole population of the country.The publication cites an opinion formed by Janos Makkai, a Hungarian ethnographer and sociologist. According to him, Hungarian people living in Slovakia and other neighbouring countries must have been more experienced in the fight for their rights, were more resistant, specialized, and more versatile in struggling against difficulties of everyday life. Демография и размещение венгерского населения в Словакии в 1918‑1950гг.Статья посвящена изменению численности и размещения венгерского населения в Словакии в период от 1918 г после отделения Словакии от Венгрии и до 1950 г. Это ключевая проблема, которая представляет собой основу для понимания всех сложностей венгерского вопроса в Словакии в этот период. Основным контрольным пунктом оценки этой проблемы была первая после Второй мировой войны перепись населения в Чехословакии, которая была проведена спустя 2 года после окончания переселений, выселений и ресловакизации венгерского населения и перехода всей власти к коммунистам.После Первой мировой войны сотни тысяч венгров оказались по другую сторону словацкой границы и стали этническим меньшинством, сохранив при этом свое национальное самосознание. Население это перед Первой мировой войной жило в самом центре Австро‑Венгрии, и в те времена являлась неотъемлемой частью правящего народа.По причине ограниченного объема публикации в статье основной упор делается на динамику изменений количества населения и размещения венгров на территории Словакии в межвоенный период, во время Второй мировой войны и в первые послевоенные годы. В статье не раскрывается внутренняя демографическая структура венгерского населения Словакии (возраст, пол ит.д.).Подвергаемая критике всеобщая перепись населения 1910 г. показала, что на территории, на которой 8 лет спустя была образована Словакия, жило 884 210 венгров (30,3%). В независимой уже от Венгрии Словакии во время переписи 1921 г. к венгерской национальности отнесло себя 650 597 (21,7%) человек. Такое количество венгерского населения, подвергаясь небольшим колебаниям, в принципе, не только сохранилось, но даже возросло в последней половине 20 в. При тенденции увеличения общей численности населения Словакии означает это, однако, что процент венгров в Словакии снизился до 10% от общего количества населения этого государства.Януш Макай, венгерский социолог и этнограф межвоенного периода, цитата которого приведена в статье, дал общую оценку венгерского населения Словакии. Он констатировал, что венгры, жившие в соседних государствах, так как постоянно боролись за свои жизненные права, были более выдержанными, и хорошо подготовленными к преодолению жизненных трудностей.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2011, 46
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Węgry i Węgrzy a kryzys polski 1980–1982
Hungary and Hungarians and the Crisis in Poland 1980–1982
Autorzy:
Tischler, János
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477546.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Opis:
The beginning of the 1980–82 crisis in Poland reached Hungary in a time when the so-called Kádár-regime just got over the peak of its power and at the same time a process of decline – lasting for almost 10 years and finally leading to the downfall of the regime – got under way. The Hungarian party leadership developed a unique attitude towards the Polish crisis as compared to the other countries of the Communist bloc. The “1956-reflexes” were working in the different ways. On the one hand, the leaders believed that it was possible to avoid even the possibility of following the Polish example in the Hungarian society, that is, the formation of a Hungarian “Solidarity Trade Union”, therefore they started a shrill anti-Polish campaign in time. On the other hand, the Hungarian party leadership took the view that the crisis had to be solved by the Polish communist party, preferably with political means, and they did not make the situation of the Polish leaders even more difficult by criticizing their steps. On the contrary, the other socialist countries – with the exception of Romania – demanded a violent solution from Warsaw. János Kádár – who came to power with the backing of Moscow, by quelling the Hungarian Revolution in 1956 – found the military solution possible only in the case that the possibility of a peaceful solution would have been unfeasible or if the communist system itself would have been endangered. However, he suggested that the violent solution of the crisis should be done with the internal forces: with the state security forces, the military and the police. He could imagine a Soviet intervention only in the worst case, but even in this case the Polish Communists should have carried out“consolidation”. The members of the Polish party leadership looked at Hungary as an example to be followed and they wanted to transplant the political successes of Kádár into Poland. Kádár was undoubtedly highly respected in Poland and the Polish United Workers’ Party attempted to make use of the political capital attached to his name. It is not by accident that right after December 13th, 1981, General Wojciech Jaruzelski asked for and received detailed information about the “consolidation” made by the Hungarian Socialist Workers’ Party after November 4th, 1956, and the Polish leaders continued attempting to transplant the political achievements of Kádár into Poland later as well.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2006, 1(9); 93-116
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polacy i Węgrzy – meandry zbiorowej pamięci
Polish and Hungarian people. Meanders of common memory
Autorzy:
Czyżak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041907.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
post-war history
identity
common memory
political independence
insurrection
Opis:
Review: Janos Tischler, I do szabli… Polska i Węgry. Punkty zwrotne w dziejach obu narodów w latach 1956 oraz 1980-1981, trans. Botond H.jj, Warszawa 2001.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2016, 29; 261-270
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pożyteczny flirt z Węgrami
Autorzy:
Krzyszkowski, Józef.
Powiązania:
Powstaniec Warszawski 1998, nr 26, s. 53-55
Data publikacji:
1998
Tematy:
Armia Krajowa. Okręg Warszawa. Obwód VII Warszawa-Powiat. Rejon 8 Łomianki. Grupa "Kampinos" pamiętniki
Węgrzy Warszawa (okręg) 1944 r. pamiętniki
Opis:
Wspomnienia dcy Grupy "Kampinos" AK. Fragment książki "Konspiracja i powstanie w Kampinosie".
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Węgrzy a ludy tureckie przed Osmanami
Hungarians and the Turkic people before Ottomans
Autorzy:
Grzesik, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32315646.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
The Hungarians
Turkic people
Hungarian medieval chronicle writing
the people of a Great Steppe
Węgrzy
ludy tureckie
średniowieczne dziejopisarstwo węgierskie
ludy Wielkiego Stepu
Opis:
Ugrofińscy Węgrzy nawiązali kontakt z ludami z tureckiej grupy językowej najpóźniej w dzisiejszej Baszkirii stanowiącej ich praojczyznę, legendarne Wielkie albo Wschodnie Węgry, o których pamiętali średniowieczni kronikarze. Ludy tureckie były mieszkańcami Wielkiego Stepu, stąd określenie Turków stało się synonimem koczowników. W źródłach bizantyńskich pod mianem Turków występują Węgrzy. Wraz z odłamem bułgarskich Onogurów, zapisanych w źródłach arabskich jako s.k.l, a znanych później jako Szeklerzy, w latach 30. IX w. osiedlili się w okolicach Morza Azowskiego, dostając się pod polityczną podległość Chazarów. O tym, że Węgrów powszechnie utożsamiano z Turkami, świadczy określenie ich przez słowiańskich sąsiadów mianem Onogurów, czyli *Ągrów, skąd wzięła się łacińska nazwa Hungari albo polska Węgrów. Jak się wydaje, węgierski związek plemienny wędrujący najpierw nad stepy meotydzkie, później zaś migrujący do Kotliny Karpackiej, był wieloetniczny z dużym udziałem ludności tureckojęzycznej (Szeklerzy, chazarscy Kabarzy), która stopniowo uległa madziaryzacji, pozostawiając Węgrom elementy świadomości historycznej (pamięć o Attyli, którą Szymon z Kézy erudycyjnie przekształcił w historię o pokrewieństwie huńsko-węgierskim). Jednak stworzone przez nich w Kotlinie Karpackiej państwo zachowało charakter wieloetniczny, co dopiero w czasie rozwoju nowożytnych nacjonalizmów zaczęło stwarzać problemy, które przyczyniły się do rozpadu państwa w 1918 r.
The Finno-Ugric Hungarians made contact with people from the Turkish language group not later as in present-day Bashkiria. It was their original homeland, which was mentioned as the Great or Eastern Hungary by the medieval chroniclers. The Turkic people lived on the Great Steppe in that time, therefore the name of the Turks was a synonym of the nomads. However, in the Byzantine sources it were the Hungarians who were called The Turks. They settled in the region of the Azov Sea together with a branch of the Bulgarian Onogurs, noted in the Arabian sources as s.k.l, and later known as the Szeklers. They got under the political dependency of the Khazars. The Slavic name of the Hungarians *Ągri, from which the Latin name of the Hungari and the Polish Węgrzy was derived, descended from the name of the Onogurs. It seems that the Hungarian tribal commonwealth, which originally wandered to the Maeotidian Steppes and afterwards migrated to the Carpathian Basin, was multiethnical, with great participation of the Turkic population (such as the Szeklers and the Kabars). This people was Magyarized, but left elements of the own historical consciousness to the Hungarians, such as the memory of Attila, which was the basis of the eruditional story of the Hunnic-Hungarian identity by Simon of Kéza. Nevertheless, the Hungarian state preserved its multiethnical character, which generated problems only in the 19th century, a period of growth of the modern nationalisms, which resulted in the disintegration of the state in 1918.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2022, 29; 91-99
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-50 z 94

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies