Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Teatr"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Teatr Forum – teatr zmiany społecznej
Autorzy:
Witerska, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606993.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Opis:
Forum Theatre is a theater of the oppressed. It shows a man in distress and attempts to release him from it. This is an interactive theater, in which the spectator takes the role of an actor and takes the action. The paper presents an attempt to deal with the Theatre Forum addressed to young people aged 15–25years doing the proverbial „nothing”, defined the term NEETS . This term, meaning in English, Not in Education, Employment or Training, concerns young people not engaged in social life, and thus deprived of the possibility of self-realization.
Teatr Forum to teatr uciśnionych. Pokazuje człowieka w opresji i podejmuje próbę uwolnienia go z niej. Jest to teatr interaktywny, w którym widz wchodzi w rolę aktora i podejmuje działanie. Referat przedstawia próbę zmierzenia się z Teatrem Forum zaadresowanym do młodzieży w wieku 15–25 lat robiącej przysłowiowe „nic”, określanej terminem NE - ETS . Termin ten, oznaczający w języku angielskim Not in Education, Employment or Training, dotyczy młodych ludzi niezaangażowanych w życie społeczne, a tym samym pozbawionych możliwości samorealizacji.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2014, 33
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatr, taniec, liturgia (część II)
Autorzy:
Kornaś, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640276.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Teatr, taniec liturgiczny, liturgia, dramat w kościele średniowiecznym, teatr w Biblii, teatr alternatywny, chorał gregoriański
Opis:
Theatre, Dance and LiturgyThe “Węgajty” Theatre School /Schola/ which operates in Warmia under the management and supervision of Wolfgang Niklaus, tries to reconstruct the medieval liturgical plays. After a few centuries of absence from the public scene in the Middle Ages (or else of concealed presence in the form of folk and ritual spectacles), the medieval theatre became reborn precisely within the Church. – In all likelihood, before the 10th century, short dramatized forms, known as liturgical plays, were presented as part of the liturgy. Like all ceremonial liturgy, they were meant to be sung, nearly in their entirety. Gradually, they were extended to form fully-fledged liturgical plays. When reforming the liturgy and tidying up liturgical books the Council of Trent (1545-1563) at the same time banished liturgical plays from Church interiors. No doubt, it was a legitimate decision on behalf of the Church as more and more lay and even satirical elements began to appear in the church liturgy. Yet, records of liturgical plays, in many cases accompanied by a musical notation and precise “stage” directions, have also been preserved until the present day. Towards the end of the 20th century, many singers, particularly those specializing in old music, tried to reconstruct this form, yet they did so exclusively by adopting the concert form (sometimes even the form of plays, but not those of liturgical spectacles). The international team grouped in the Theatre School /Schola/ has embarked on an extremely risky task – for after a few centuries of its absence from the public scene, it tried once again to incorporate the liturgical play into its natural environment – by performing it in the course of the liturgy. In order to fully comprehend this phenomenon, it is worth taking a closer look at Christianity’s attitude towards the theatre. In the present article, I focus chiefly on the liturgical context associated with the activity of the “Węgajta” Theatre School. I write about the theatre in the Bible and I try to describe how the attitude towards it evolved throughout centuries; I also write about dance in the Church and finally about the most important Christian “spectacle” – the Holy Mass.
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2012, 13, 3
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O ATRYBUTACH I AKCYDENSACH TEATRU EKSPERYMENTALNEGO
Autorzy:
Kącki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639898.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
teatr, teatr eksperymentalny, teatr dramatyczny
Opis:
Kształtowanie pozytywnych zachowań współczesnego człowieka to z pewnością jedno z zadań, jakiego można oczekiwać od ekspresji twórczej, wyrażanej sztuką teatralną – bodaj najstarszym ludycznym sposobem społecznej komunikacji międzyludzkiej, poddawanej artystycznej transformacji. Dzisiejsze techniki medialne, wykorzystujące najnowsze zdobycze nauki i techniki, czynią wszystko, by najdoskonalsze technologie „wyręczały” te bezpośrednie interakcje międzyludzkie. Telewizja, kino domowe, programy satelitarne czy Internet stają się wirtualnymi substytutami takich autentycznych relacji, uznawanych w przeszłości za najważniejszy cywilizacyjny mechanizm komunikacji międzyludzkiej.Osobliwym reliktem takich więzi pozostaje po dziś dzień teatr dramatyczny, posługujący się konwencją zbudowaną nie z obrazu, lecz z rzeczywistych przedmiotów i istot – ciała i głosów aktorów. Można zatem antycypować z wielką dozą prawdopodobieństwa fakt, iż cywilizacja zdominowana przez wciąż doskonalszą technologię i technikę cyfrowego zapisu obrazu coraz bardziej będzie doceniać właśnie takie prymarne kontakty międzyludzkie, mające miejsce podczas widowisk teatralnych.
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2007, 8
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatr prawdziwy a teatr telewizji
Autorzy:
Trzynadlowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1966194.pdf
Data publikacji:
1976
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1976, 24, 1; 77-83
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lalka w teatrze lalek
Puppet in the Puppet Theatre
Autorzy:
Tomaszewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478877.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
teatr lalek, lalka
teatr dla dzieci
teatr dziecięcy
wychowanie estetyczne
teatr lalek; lalka; teatr dla dzieci; teatr dziecięcy; wychowanie estetyczne
puppet theatre
puppet
doll
theatre for children
children’s theatre
aesthetic education
Opis:
Teatr jest stałym elementem edukacji dzieci i młodzieży. Jednak teatr lalek jako forma artystycznego dialogu prowadzonego za pośrednictwem formy plastycznej (lalki) nie cieszy się dziś zainteresowaniem pedagogów. Autorka artykułu postawiła sobie za cel przekonanie edukatorów do tej specyficznej formy teatru i jej możliwości komunikowania się z wychowankiem zarówno poprzez tworzenie spektaklu w ramach laboratorium teatralnego, przez rozmowę o spotkaniu z teatrem profesjonalnym, jak i jako sposób komunikacji interpersonalnej. Wykorzystując badania teatrologiczne i antropologiczne, analizuje możliwości budowania metafory teatralnej za pomocą lalki, a w oparciu o analizę recenzji i opisów widowisk lalkowych oraz obserwację własną współczesnej twórczości lalkowej – dokonuje przeglądu form lalek i sposobu ich istnienia w teatrze. Pokazuje ogromną różnorodność możliwości i wskazuje siłę pobudzania wyobraźni zarówno twórcy, jak i widza. Zwraca uwagę na najnowszą koncepcję „materialnego performansu”, który należy rozumieć jako swoisty dialog interpersonalny między kreatorem a odbiorcą za pośrednictwem materialnego obiektu. Z jednej strony mobilizuje się dzieci do zainteresowania realnym światem, który stanowi przecież naturalne środowisko człowieka. Ma to szczególne znaczenie w świecie zdominowanym przez nowe technologie i wirtualne światy. Z drugiej strony materialny pośrednik ma również walor terapeutyczny, to znaczy pozwala na szczerą i prawdziwą rozmowę, stając się wartościowym narzędziem w pracy edukatora.
Theatre is a constant element of children’s and teenager’s education. But puppet theatre treated as a form of artistic dialogue conducted through a material form (puppet) seems not to be of interest to pedagogues. The aim of the author is to convince educators of the value of this specific form of theatre and of its possibilities in terms of communication with pupils. This communication takes place in three forms: through creating a spectacle in a theater lab at school; in conversations about the professional performances; in interpersonal communication. Using the relevant theatrological and anthropological research, the author analyzes the possibilities of building a theater metaphor with a puppet and – based on the analysis of theatrical reviews, the description of contemporary performances and personal theatrical observation –the author makes a review of different puppet forms and their manner of animation. She shows the huge diversity of possibilities and points out the power of stimulating the imagination of both the creator and spectator. She also draws attention to the new concept entitled “material performance” which should be understood as a kind of interpersonal dialogue between the creator and the recipient through means of the material object. On the one hand, it motivates children to be interested in the real world which is the natural human environment. It is very important in a reality dominated by new technologies and virtual worlds. On the other, this material intermediary has also therapeutic significance i.e. it allows more honest and genuine communication and thus becoming a valuable tool in the work of the educator.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2018, 13, 2(48); 183-194
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Teatr dla dzieci” a „teatr dziecięcy” z perspektywy konfiguracjonizmu Margaret Mead
„Theater for children” and „children’s theater” from the perspective of configurationism by Margaret Mead
Autorzy:
Szczepska-Pustkowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544536.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
pedagogika teatru
teatr dla dziecka
teatr dziecka
teatr Dormanowski
Opis:
Koncepcja Margaret Mead uwypukla fakt, że relacja dziecko–teatr może być odczytywana w dwóch formułach. Można mówić o „teatrze dla dzieci”, w którym dziecko jest biernym odbiorcą sztuki tworzonej dlań przez profesjonalistów, lub o „teatrze dziecięcym”, w którym jest ono aktywnym/zaangażowanym (współ)twórcą widowiska teatralnego. O ile teatr dla dzieci należy głównie do dziedziny sztuki, o tyle teatr dziecięcy przynależy głównie do pedagogiki. Analiza prac Jana Dormana (twórcy spektakli dla dzieci i pedagoga teatru) i Romany Miller prowadzi do spostrzeżenia o odmiennym zaangażowaniu tych teatrów w edukację, której celem jest wszechstronny rozwój wychowanka w sferze transmisji (wartości kultury i wartości społecznych) oraz w sferze swobodnej ekspresji (będącej podstawą rozpoznania i rozwijania własnej osobowości, wyobraźni oraz twórczego myślenia). Celem niniejszego tekstu jest socjologiczno-pedagogiczna analiza obu tych fenomenów z odwołaniem do twórczości teatralnej Jana Dormana.
Margaret Mead’s concept highlights the fact that the child-theater relationship can be read in two formulas. You can talk about a „theater for children”, in which the child is a passive recipient of art created for him by professionals, or a „children’s theater”, in which he is an active / engaged (co)creator of a theater spectacle. While children’s theater belongs mainly to the field of art, children’s theater mainly belongs to pedagogy. An analysis of the works of Jan Dorman (creator of performances for children and theater educator) and Romana Miller leads to the observation about the different involvement of these theaters in education, which aims at the comprehensive development of the charge in the sphere of transmission (cultural values and social values) and in the sphere of free expression (which is the basis for recognizing and developing one’s personality, imagination and creative thinking). The purpose of this text is the sociological and pedagogical analysis of both these phenomena with reference to the theater output of Jan Dorman
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2020, 1; 136-153
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzeń idei, edukacji I dialogu społecznego czyli teatr anglosaski wobec kryzysu ekologicznego
Autorzy:
Suwalska-Kołecka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835560.pdf
Data publikacji:
2021-11-17
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
Eko-krytyka
teatr amerykański
teatr brytyjski
teatr polityczny
teatr społecznie zaangażowany
edukacja ekologiczna
Eco-criticism
British theatre
American theatre
political theatre
socially engaged theatre
ecological education
Opis:
Celem tego artykułu jest zarysowanie głównych nurtów działalności teatru anglojęzycznego w ciągu ostatnich trzech dekad na rzecz ochrony przyrody. Chociaż eko-krytyka zdobywała rzesze kolejnych wyznawców a świadomość zagrożeń ekologicznych obejmowała stopniowo wszystkie sfery działalności człowieka, teatr przez wiele lat nie podejmował tematów ekologicznych, mimo swojego zaangażowania politycznego w innych sprawach. Kiedy w końcu teatr zabarwił się na zielono, jego głos w tej sprawie jest zdecydowany i inspirujący. Wykorzystał on wspólnotowy charakterteatru do tworzenia przestrzeni, która jest jednym z głównych bohaterów przedstawienie a dystopijne wizje katastrof ekologicznych niosących głód i zagładęmają ogromną siłę rażenia. W ten sposób działalność artystyczna aktywnie kreuje świadomość ekologiczną swoich odbiorców a teatr nabiera społecznej i politycznej sprawczości.
The chief aim of this article is to present the main developments in ecological thought and practice that have influenced British and American theatre in the past three decades. Although eco-criticism had attracted many keen followers and public environmental awareness had grown rapidly in recent years, theatre remained silent on green issues for a long time despite its political engagement in other areas. When at last theatre turned green, its voice is powerful and inspiring. Theatre uses its collective character to foster a feeling of shared responsibility and to create space that transformsinto one of the major characters of the performance. Moreover, dystopian visions of the ecological catastrophe that brings famine and destruction presented on stage are thought-provoking and highly persuasive. Theatre interconnects artists and audiences and uses its capacity to raise environmental awareness and to bring about behaviour change. In this way, theatre is able to affect social and political change.
Źródło:
Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2021, 14; 227-238
2353-1266
2449-7983
Pojawia się w:
Społeczeństwo. Edukacja. Język
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DYREKTOR TEATRU W XIX WIEKU
Autorzy:
Kędziora, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639862.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
teatr, zarządzanie tetarem, Teatr Łódzki w Petersburgu
Opis:
Modele zarządzania teatrem na przykładzie występów gościnnych Teatru Łódzkiego w PetersburguDyrektor teatru musiał być więc bardzo wszechstronnym człowiekiem. Nie tylko znajomość literatury dramatycznej, tajników aktorstwa czy sekretów reżyserii decydowały o powodzeniu przedsięwzięcia. Dobry dyrektor powinien być sprawnym przedsiębiorcą, taktownym mediatorem, zdecydowanym i energicznym człowiekiem. Dyrektor teatru końca XIX wieku był odpowiedzialny za angaż aktorów, politykę repertuarową i obsadową, wynajęcie i utrzymanie budynku, promowanie swojego teatru, współpracę z radą miasta, urzędami cenzuralnymi, zarządzanie finansami teatru. Dwuosobowy model zarządzania (dyrektor administracyjny i artystyczny) był już wówczas znany, chociaż w zespołach prowincjonalnych i wędrownych nadal jeszcze rzadko spotykany.
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2007, 8
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka słuchania. „Teatr w ciemnościach” Wrocławskiego Teatru Współczesnego
Autorzy:
Janikowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/468571.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Instytut Kulturoznawstwa. Pracownia Badań Pejzażu Dźwiękowego
Tematy:
audiosfera
pejzaż dźwiękowy
teatr
Opis:
The article is an analysis of a non-visual theatre in the context of sensory perception. It explores and reflects on the altered reception of plays involving the limitation of the sense of sight. The paper considers auditory artistic expression and the issue of synesthetic artistic experience.
Źródło:
Audiosfera. Koncepcje – Badania – Praktyki; 2016, 2(4); 25-34
2450-4467
Pojawia się w:
Audiosfera. Koncepcje – Badania – Praktyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Trupy wstawać". O "Weselu" w reżyserii Jana Klaty
Autorzy:
Duda, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962171.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
theater, Polish theater, teatr, teatr polski, post-dramatic theatre, Jan Klata, Stanisław Wyspiański, Wesele, black metal
teatr polski, Stanisław Wyspiański, "Wesele", kultura popularna, Jan Klata, teatr postdramatyczny
Opis:
The article offers an analysis and interpretation of Jan Klata’s conception of staging Wesele [The Wedding] by Stanislaw Wyspianski at the National Old Theatre in Cracow. The author focuses on the key elements of Klata’s vision, beginning from anchoring this vision in the text, through the use of music and lyrics of the black metal band Furia, to scenography, costumes and actors, all of which make up the overall message of the performance as “the night of the living dead”. The author pays special attention to the characters of the drama as the living dead and to the apparitions from Act 2 of Wesele. 
Artykuł jest próbą analizy i interpretacji reżyserskiej koncepcji wystawienia Wesela Stanisława Wyspiańskiego w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie. Autor ukazuje kluczowe elementy wizji Jana Klaty, poczynając od umocowania tej wizji w tekście dramatu, poprzez użycie muzyki i tekstów blackmetalowego zespołu Furia, po rozwiązania scenograficzne, kostiumowe i aktorskie, które składają się na ogólną wymowę spektaklu jako „nocy żywych trupów”. Szczególną uwagę autor poświęca postaciom dramatu jako żywym umarłym oraz kreacjom zjaw z II aktu Wesela.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2017, 4-5
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Budowanie relacji. Teatr Ziemi Mazowieckiej i jego publiczności
Creating relationships. Teatr Ziemi Mazowieckiej and its publics
Autorzy:
Morawski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359077.pdf
Data publikacji:
2021-06
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
Teatr Ziemi Mazowieckiej
Polish theatre history
audience
relationships
theatre criticism
Opis:
The article is an attempt to examine the archive of letters written to the Teatr Ziemi Mazowieckiej and to reconstruct the theatre’s practices aimed at giving voice to its audience. The preserved letters allow us to ask questions about the ways of building relations with the audience by the theatre, which inspired their creation and also used them in its programmes. The content of the letters and the strategies used by their authors allow us to pose a hypothesis that the theatre’s management constructed a discourse different from that of the reviewers, who disdained the work of the theatre. The archive also allows us to postulate a counter-criticism which, unlike the hierarchically establishing criticism, uses the rhetoric of enthusiasm and care, locating a political potential in kindness and seeing in it an ability to make things happen.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2021, 163/164; 62-105
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Więcej niż teatr” - Teatr Forum jako przykład edukacji teatralnej
"More than a theatre" – the Forum Theatre as a form of theatrical education
Autorzy:
Suchocka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2079237.pdf
Data publikacji:
2021-12-18
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
Słowa kluczowe
sztuka
teatr
edukacja teatralna
Teatr Forum
art
education through art
theatre
theatre education
Forum Theatre
Opis:
Inspirację dla tytułu poniższego artykułu stanowiła książka pod redakcją M. Szczepkowskiej-Pustkow-skiej i E. Rodziewicz Więcej niż teatr. Sztuka zaangażowana i angażująca wychowawczo. Romany Miller inspiracje dla współczesnej pedagogiki. Zadaniem, które towarzyszyło moim poszukiwaniom badawczym, było dokonanie opisu charakterystyk oddziaływań wychowawczych Teatru Forum na tle konstytutywnych cech edukacji teatralnej. Zamiar ten realizowałam w dwóch obszarach: po pierwsze dokonałam identyfikacji i analizy cech edukacji teatralnej, po drugie – na tym tle scharakteryzowałam wychowawcze oddziaływania Teatru Forum w odniesieniu do kategorii stanowiących wynik teoretycznych eksploracji, takich jak dialog, wielopodmiotowość, wychowanie przez świat fikcyjny, zacieranie granic, edukacja rówieśnicza, doświadczenie transformatywne, transgresja.
The theme of this article is a phrase taken from the title of the book edited by M. Szczepkowska-Pustkowska and E. Rodziewicz – "More Than Theatre – Art Engaged and Engaging Educationally" of Romany Miller inspirations for Contemporary Pedagogy". The task which coexisted with my scientific research was to make a description of characteristics of an educational influences of the Forum Theatre on a background of consultative features of theatrical education. This task I have realized in the two stages. As a first one I have carried out an identification and analysis of features of the theatrical education. The next one, following the background of the previous one, I have described educational influences of the Forum Theater in relation to analytic categories being a result of preceding explorations such as dialog, multi-subjections, education through a fictional world, smoothing over borders, the same edge education, transformative experience, transgression.
Źródło:
Colloquium; 2021, 13, 4; 105-121
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powrót „Dziadów”, czyli dwa teatry
Autorzy:
Kopciński, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/555533.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
teatr krytyczny
teatr narodowy
romantyzm
wspólnota wyobrażona
subwersja
rytuał teatralny
Opis:
Szkic Jacka Kopcińskiego jest poświęcony nowym realizacjom Dziadów Adama Mickiewicza we współczesnym teatrze polskim. Autor zestawia ze sobą spektakle dwóch awangardowych reżyserów młodszego pokolenia: Michała Zadary i Pawła Passiniego, a także analizuje wywiady udzielone przez obu twórców. Celem szkicu jest rekonstrukcja artystycznej świadomości reżyserów, którzy konfrontują się z najważniejszym polskim dziełem dramatycznym. Rekonstrukcja ta prowadzi do ukazania dwóch strategii interpretacyjnych, które odpowiadają odmiennym kierunkom rozwoju polskiego teatru współczesnego. Zadara inscenizuje cały tekst dramatu, ale zniekształca jego sensy, żeby zbudować krytyczny dystans wobec mitów romantycznych. Natomiast Paweł Passini dokonuje adaptacji dramatu, ale podąża za jego metafizycznym znaczeniem i wystawia go jak obrzęd w zgodzie z ideą romantyczną. Spektakl Zadary autor umieszcza w nurcie teatru krytycznego, natomiast przedstawienie Passiniego odczytuje jako propozycję alternatywną, którą nazywa teatrem wspólnoty wyobrażonej. Kontekstem dla tych rozważań jest jubileusz 250. rocznicy powstania Teatru Narodowego i teatru publicznego w Polsce.
Źródło:
Załącznik Kulturoznawczy; 2015, 2; 64-86
2392-2338
Pojawia się w:
Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Alchemy and smoke in a bottle” – contemporary improvisational theater in Poland and the United States
„Alchemia i dym w butelce”: współczesny teatr improwizowany w Polsce i Stanach Zjednoczonych
Autorzy:
Szuster, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649232.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
impro
improv
teatr improwizacji
teatr improwizowany
amerykański teatr popularny
teatr eksperymentalny
Del Close
Keith Johnstone
Charna Halpern
Mick Napier
improvisational theater
improvised theater
American pop theater
experimental theater
Opis:
Artykuł jest próbą uchwycenia i opisania współczesnego teatru improwizacji poprzez analizę jego cech, definicji i elementów teatrotwórczych w celu scharakteryzowania i usystematyzowania gatunku. Zestawienie i porównanie różnych aspektów impro(v) w Polsce i Stanach Zjednoczonych pozwala nie tylko spojrzeć na teatr improwizacji poprzez pryzmat próby jego “przeszczepienia” do tradycji polskiej (która korzystała z improwizacji jako narzędzia artystycznego, ale dotychczas nie wynosiła jej do kategorii osobnej formy teatralnej), ale również ukazuje eksperymentalną elastyczność tego gatunku w obrębie różnych tradycji i struktur kulturowych. Oparty w dużej mierze na wywiadach środowiskowych z rodzimymi i amerykańskimi improwizatorami, artykuł ten stanowi swoiste studium przypadku in medias res współczesnego teatru improwizacji w Polsce i USA.
The article is an attempt to capture improvisational theater as a modern dynamic phenomenon through analyzing its features, definitions and traits in order to characterize the genre and to systematize the current state of knowledge on the subject matter. By comparing and contrasting various aspects and notions of impro(v) in Poland and the United States, the study not only looks at the theater of improvisation through the prism of the “relocation” of the form from its original grounds and implementing it in within a different tradition, but also shows the experimental flexibility of the genre within different cultural traditions and structures. Based largely on interviews with Polish and American improvisers alike, this article is an in-medias-res case study of the contemporary improvised theater in Poland and the USA.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2017, 40, 2
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Więcej niż teatr
Autorzy:
Jawłowska, Aldona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/1449975.zip
https://bibliotekanauki.pl/books/1449975.pdf
https://bibliotekanauki.pl/books/1449975.mobi
https://bibliotekanauki.pl/books/1449975.epub
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Teatr i dziecko jako osoba
Theatre and the Child as a Person
Autorzy:
Tomaszewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478666.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
sztuka dla dziecka
teatr dla dzieci
teatr dziecięcy
edukacja estetyczna
teatr interaktywny
art for children
theatre for children
children’s theatre
aesthetic education
interactive theatre
Opis:
Teatr dla dzieci i młodzieży powinien wspierać odbiorcę w jego indywidualnym rozwoju oraz przygotowywać inteligentną i otwartą publiczność w przyszłości. Staje się to szczególnie ważne w świetle zagrożeń współczesnego świata związanych z unifikacją i cybernetyzacją ludzkich społeczeństw. Teatr powiązany z dzieckiem ma dwie odmienne formy: teatr dla dzieci i teatr dziecięcy. Pierwszy z nich jest tworzony przez dorosłych zawodowych artystów dla młodych odbiorców. Sztuka traktowana jest jako źródło wiedzy o kulturze, cywilizacji i kondycji ludzkiej. Jest częścią sztuki dla dziecka. Teatr dziecięcy jest tworzony przez dzieci. Najważniejszy jest tu sam proces twórczy, nie spektakl. Dlatego teatr dziecięcy jest częścią pedagogiki. Tekst prezentuje (w czterech przykładach) realizację koncepcji „teatru interaktywnego”, który rozumiany jest jako działania teatralne włączające widzów w akcję w znacznie większym stopniu niż czyni się to w tradycyjnym teatrze.
Theatre for young people should help children in their individual development and also prepare new, intelligent and open theatrical audiences for the future. This is very important in a world endangered by the unification and cybernation of human beings. Theatre involving children can be manifested in two different ways: theatre for children and children’s theatre. The first is created by adult artists for a young audience. It treats art as a source of knowledge about culture, civilization and the spiritual condition of people. In this respect, theatre for children is a part of art for children. Children’s theatre is created by children. The emphasis is placed on the process of creating the show and not on the effect. For that reason, children’s theatre is a part of pedagogy. The text presents 4 examples of theatrical creation termed “interactive theatre”. Such theatre engages the audience much more fully and activates their imagination and creative thinking much more than traditional theatre does.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2016, 11, 3(41); 167-183
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legnica - teatr miasta, teatr miejsca
Legnica - the theatre of the city, the theatre of the place
Autorzy:
Sajkiewicz, Violetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/667039.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Opis:
The adaptations of industrial halls, power stations, boiler houses or mines into cultural spaces are almost the obvious thing to do. However, even against the background of more and more numerous initiatives, aiming at the activization of neglected city communities, the activity of Modrzejewska Theatre is unusual. The stage in Legnica, directed by Jacek Głomb since the 1990s, shows real stories in real places consistently inscribing into the trend of the so called local theatre, directed, above all, at the inhabitants of a given place or district. In Legnica, the whole city was the stage. The spectacles were played in the rooms of the former tank factory and barracks, in Mary’s Church, discotheque, at the yard of a store hall and in the hall of a closed textile factory. In the beginning, the exit into the spaces theatrically unaccustomed, served Legnica the purpose of, above all, encouragement of people who had not experienced it before, but, with time, the social issues connected with a revitalization of deserted or neglected city spaces became more and more important. While for many directors the city space is just the background of plays, in Legnica it is their integral element. The theatre goes beyond the borderlines of art and becomes an element of life of a local community. It shapes the image of the place in which it lives, builds the citizenship society, aware of history and tradition, knowing its own place in the contemporary world. A pragmatic attitude o art, inscribed into Dewey’s life rhythm, has brought about a social effect. The theatre has changed unto agora whereas Legnica has become similar to the ancient polis the ultimate sense and aim of which was providing life to the community according to its imagination on happiness and good co operation.
Źródło:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne; 2010, 10; 374-385
1506-5790
2353-9860
Pojawia się w:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błoński o Swinarskim: od Wyzwolenia do uwolnienia
Autorzy:
Niziołek, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639189.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Błoński Jan, Swinarski Konrad, polski teatr współczesny, Teatr Stary
Opis:
Błoński on Swinarski. From Liberation to releaseJan Błoński had the opportunity to co-operate with Konrad Swinarski by working as a literary director of the Old Theatre in the 1960s and 70s. He repeatedly expressed his fascination with the artist, but he did not dedicate him any separate text. However, he spoke about it many times, both in interviews and in various commemorative texts. The author of the text analyses the various strategies of these statements: first of all love discourse within which Swinarski-artist in the process of creating functions as an object of fascination described in hot emotional tone. He shows how emotions allow Błoński avoid or even obscure the political theatre of Swinarski. He also puts the thesis that the reading of Błoński’s comments being full of doubt, misleading clues and vivid emotions allow you to re-start a discussion about Konrad Swinarski’s theatre.
Źródło:
Wielogłos; 2014, 4(22)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies