Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Samowychowanie"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Klimat dialogu i jego wpływ na przebieg procesu dialogowego
The atmosphere of dialog and its influence on the course of the dialog process
Autorzy:
Wal, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340994.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dialog
klimat dialogu
uczestnictwo
emocjonalność
intelektualność
duchowość
konflikt
wychowanie i samowychowanie
opinia publiczna
trendy globalizacyjne
rewolucja komunikacyjna
atmosphere of dialog
participation
emotionality
intellectuality
spirituality
conflict
education and self-education
public opinion
global trends
communication revolution
Opis:
The article discusses the issue of the atmosphere of dialog and its influence on the course of the dialog process. The atmosphere is first of all created by people, and this is why in the first part of the article it is shown, taking the personalistic approach, what emotional mood, intellectual aura and spiritual atmosphere are favorable for having a dialog. On the emotional side it is enthusiasm, surges of emotions, and sublimity; in the intellectual aspect it is objectivism, pragmatism and acting logically; and in the volitionary-spiritual dimension – it is acceptance of people, tolerance and kindness. In the further part of the article attention is paid to the subjective and objective factors creating a dialog. The following ones belong here: pro-social education and self-education, a positive influence of public opinion, and on the objective side: some global civilization trends, and the communication revolution in the world, owing to which not only did tools for indirect inter-personal relations (the press, radio, television, Internet) gain importance, but also direct inter-personal communication did. In the third part of the article the means used for building the atmosphere of dialogue are discussed. The status of natural behaviors should be appreciated here: politeness, simplicity and understanding; and defective behaviors, like obsequiousness, pompousness, crudeness and leniency should be eliminated. It is also indispensable to look for the way of the golden mean between extreme behaviors. Such a way between oversensitiveness and callousness is – sensitivity; between euphoric behavior and fatalism – realism, and between doctrinairism and utilitarianism – humanism. The article is closed by the conclusion that the atmosphere of dialog influences the dynamics of the dialog processes, determining priority goals in the dialog and stimulating further dialogs.
Źródło:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2012, 4; 247-262
2081-1829
Pojawia się w:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Łagodność jako wyraz miłości wychowawczej
Mildness as an Expression of Educational Love
Autorzy:
Uzar, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1849879.pdf
Data publikacji:
2020-05-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłość wychowawcza
łagodność wychowawcza
opiekun spolegliwy
permisywizm wychowawczy
wychowanie niedyrektywne
wychowanie indywidualne
samowychowanie
wspólnota wychowawcza
educational love
educational mildness
reliable educator
educational permissiveness
non-directive education
individual education
self-education
educational community
Opis:
The article undertakes the problem of pedagogical mildness. It is an attempt to define the concept in the spirit of personalist education and to show the ways of practically carrying it into effect; it also compares it with theses of anti-pedagogy (in the context of the concept of educational permissiveness). The attitude of educational mildness understood in this way is closely connected with educational love as the leading value guiding interpersonal relations. Harmonized relations between the educator and the pupil, educational atmosphere of friendship and warmth, aiming at the good and development of the pupil, the element of understanding, forgiveness, and also of rational consideration of the educational situation on the side of the educator are characteristic features of mildness in education. They find their practical expression in the work of the reliable educator. The problems of the place that spontaneity and guiding, commonness and individuality as well as self-education should take in the conception of pedagogical mildness have been also undertaken. According to the conception, educational effect appears as „mild directing”, and spontaneity of the educational situations is „relative spontaneity” determined by the borderlines of the principles and values that are binding. The community and individual dimension of education condition each other, and self-education is an essential element in the process of value interiorization and of personal formation of a man. The whole of the tackled issue is an attempt to answer the questions about the proper relation between the pedagogue and the pupil and about understanding the role and way of expressing mildness in education, which questions are asked in many educational circles today.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2006, 34, 2; 91-109
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samowychowanie w ujęciu Jana Pawła II
Self-Education in John Paul IIs Teaching
Autorzy:
Trusewicz-Pasikowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/565387.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
samowychowanie
samopoznanie
samorealizacja
odpowiedzialność
Jan Paweł II
self-education
self-cognition
self-realization
responsibility
John Paul II
Opis:
Artykuł traktuje o samowychowaniu, jego definicji, warunkach, etapach a także o samopoznaniu, jako jego nieodłącznym elemencie będącym jednocześnie wstępem do aktywności samowychowawczej. Autorka przedstawia w nim stanowisko Jana Pawła II do tej zarówno pedagogicznej, jak i teologicznej kategorii, poprzez którą Bóg nakłada na człowieka obowiązek odkrywania swego powołania, potencjału, jak i samourzeczywistnienia. Cytuje wypowiedzi Papieża Polaka, które świadczą o tym, iż jego zdaniem każdy człowiek powinien wziąć odpowiedzialność za własny ustawiczny rozwój i kształtować w sobie chrześcijańskie cnoty. Artykuł zawiera bogate odniesienia do prac, wypowiedzi Jana Pawła II a także polskich pedagogów i teologów.
The article discusses the issue of self-education its definition, conditions and stages, as well as the issue of selfcognition, being and integraf part of it and at the same time an introduction to self-educating activity. The autor presents John Paul II’s standpoint on his pedagogic and theological category, trought which God imposes on the man an obligation of discovering his mission, potential and self-realization. She quotes Polish Pope’s statements, which testify that in his opinion every human being ought to take the responsibility for their own constant development and should shape christian virtues in themselves. The article consist of extensive references to John Paul II’s, Polish pedagogues’ and theologists’ works and statements.
Źródło:
Rozprawy Społeczne; 2015, 9, 4; 72-77
2081-6081
Pojawia się w:
Rozprawy Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DZIAŁANIE CZŁOWIEKA JAKO KATEGORIA RÓŻNICUJĄCA I JEJ IMPLIKACJE DLA PEDAGOGII
THE ACTING PERSON AS A DIFFERENTIATING CATEGORY AND ITS IMPLICATIONS FOR PEDAGOGY
Autorzy:
Szymala, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550310.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
filozofia działania
personalizm
wychowanie
samowychowanie
neoliberalizm
eugenika
cyborgizacja edukacji
philosophy of acting personalism
upbringing
self-education
neoliberalism
eugenics
cyborgization of education
Opis:
Celem artykułu jest wskazanie na podstawie tekstu Osoba i czyn Karola Wojtyły na zasadność powrotu do personalistycznej koncepcji działania osoby jako tradycji myślenia niezbędnej do przywrócenia znaczenia wychowaniu we współczesnym kontekście kulturowym. Punktem wyjścia rozważań jest stwierdzenie, że wpisanie edukacji w dominujący w przestrzeni publicznej neoliberalny, technologiczny oraz eugeniczny kontekst redukuje pojęcie działania edukacyjnego. Przywołane konteksty łączy rozumienie kształcenia jako działania nastawionego bardziej na wynik niż na sam proces, dążącego do ulepszenia procesu edukacyjnego czy wręcz do przejęcia nad nim kontroli. Tylko wtedy, gdy przyjmie się – wbrew postulatom transhumanizmu – że działanie człowieka jest kategorią różnicującą, to znaczy, że rzeczywiście różni się ono od aktywności zwierząt czy maszyn, możliwa jest obrona jego racjonalności w obszarze wychowania.
The aim of this paper is to demonstrate, on the basis of Karol Wojtyła’s work The Acting Person, the validity of returning to the personalistic understanding of the acting person as the necessary philosophical tradition to restore the value of upbringing in the contemporary cultural context. The starting point is the assumption that education has been assigned in a neoliberal, technological, and eugenic context of public debate, what has reduced the meaning of educational acting. These three positions are linked by common understanding of education focused rather on the result than on the process itself and aimed to regulate this process and even take control over it. Only if human acting – contrary to the assumptions of transhumanism – is recognized as a differentiating category, which means that it really differs from both animal activity and machine activity, it is possible to defend the rationality of human activity in the area of upbringing.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2015, 2; 63-75
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofia wychowania Wojciecha Chudego
Wojciech Chudy’s Philosophy of Education
Autorzy:
Szudra-Barszcz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216379.pdf
Data publikacji:
2019-07-01
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
Wojciech Chudy
filozofia osoby
godność osobowa
wychowanie
samowychowanie
philosophy of the person
dignity of the person
education
self-education
Opis:
Filozofia wychowania Wojciecha Chudego nabudowana jest na personalistycznej koncepcji człowieka, która łączy podejście metafizyczne (podkreślając stałość i niezmienność pierwiastków osobowych) z nowożytnym (akcentując podmiotowość i dynamizm osoby), co skutkuje koncepcją człowieka jako będącego i zarazem stającego się osobą w toku całego swego życia. Dynamizm osoby Wojciech Chudy upatruje przede wszystkim w płaszczyźnie moralnej. Taka perspektywa pozwala mu określić wychowanie jako samowychowanie, które odbywa się w spotkaniu z drugim człowiekiem.
Wojciech Chudy’s philosophy of education is based on a personalistic theory. Thus, Chudy treats a person as a constant entity and a dynamic phenomenon. It means that each human being is interpreted as someone who both is, and becomes, a person throughout his or her entire life. Personal dynamism concerns morality. Therefore, according to Chudy’s stance, education is primarily self-education and it occurs when a person encounters another person.
Źródło:
Kultura i Wychowanie; 2019, 15, 1; 9-23
2544-9427
2083-2923
Pojawia się w:
Kultura i Wychowanie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie jako samowychowanie w dialogu
Formation as Self-Formation in Dialogue
Autorzy:
Szudra, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1849011.pdf
Data publikacji:
2020-05-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wychowanie
uczestnictwo
dialog międzyosobowy
samowychowanie
formation
participation
interpersonal dialogue
self-formation
Opis:
The paper analyses the concept of “formation” in relation to those categories of the personalistic philosophy of formation which help us understand man in his individuality and relationship at the same time. Part one reconstructs the concept of “formation” in the aspect of participation, the essence of interpersonal relations, and at the same time stresses their individual character. Part two analyses the “interpersonal dialogue” as a relation derived from the relation of participation, in the aspect of the value of truth. The paper closes with a description of the phenomenon of formation in the subjective aspect, from the part of the individual man living and responding to the truth of dialogue. Our analysis allows us to reconstruct the definition of “formation.” According to the personalistic philosophy of formation and interpersonal relations, it takes on the following form: formation is self-formation in dialogue.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2007, 35, 2; 5-17
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krytyka kształcenia moralno-etycznego jako pozytywny moment wychowania człowieka w humanistycznej koncepcji Bogdana Suchodolskiego
Critique as a positive moment of human upbringing in the humanistic concept of moral and ethical instruction of Bodgan Suchodolski
Autorzy:
Sztylka, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550350.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
osobowość
wychowanie społeczno-moralne jako samowychowanie humanistyczne
miłość
praca ludzka
wymiana przeżyć
wspólnota poprzez twórcze uczestnictwo
selekcja i kontemplacja
wolność moralna
personality
morally-social education meant as humanistic self-education
love
human work
exchange of experiences
community throughout creating participation
selection and contemplation moral independence
Opis:
W wydanej w 1936 roku książce Wychowanie moralno-społeczne Bogdan Suchodolski poddaje głębokiej krytyce ideę i praktykę tradycyjnie prowadzonego wychowania w zakresie moralności. Rozwój społeczno-moralny dotyczy całej osobowości człowieka, która wzrasta i zmienia się przez całe życie. W związku z tym jej kształcenie ani nie może ograniczać się do jakiegoś „czasu nauki” w odróżnieniu od „czasu życia”, ani nie odbywa się w oderwaniu od przemian otoczenia jednostki, zarówno w wymiarze bliskim, jak i odległym. W tym kontekście Suchodolski wykazuje nieprzydatność kształcenia przygotowującego, podkreślając znaczenie wychowania uczestniczącego i reformującego. Tak więc wychowanie społeczno-moralne polegać winno na takim kształceniu osobowości, aby potrafiła ona osiągać samodzielność w samowychowaniu i poprzez rozwój umiejętności życia wewnętrznego, społecznego i kulturalnego. Odbywa się to nie intelektualistycznie, lecz integralnie, na mocy przewyższania poziomu dotychczasowego rozwoju przez miłość i twórczość w budowaniu wspólnoty. Decyduje o tym charakter pracy jednostki, prowadzący do wewnętrznego rozwoju osobowości i uspołeczniającego uczestnictwa w otaczającej rzeczywistości.
In the book The Morally-Social Education (1936) by Bogdan Suchodolski the idea and practice of traditional morally-social education has been subjected to a profound critical examination. The morally-social development refers to human personality on the whole and it grows and changes throughout our whole life. Therefore, education should not be limited to some sort of “educational time” in contradiction to/as opposed to a “life time” nor should it be separated from an individual’s environmental changes both in close and remote perspective. In this context Suchodolski proves the uselessness of preparatory education emphasizing the significance of participating and reforming education. Thus, the morally-social education should consist in the kind of personal education which enables her/him to achieve independence in self-education and through development of the inner-self, social and cultural life abilities. This is achieved not in the intellectual way, but integrally, by surpassing the level of hitherto progress through love and creativity in establishing/developing a community. This is due to the nature of personal work which leads to inner development of personality and socializing participation in the surrounding reality.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2016, 2/1; 215-228
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie w osobowej relacji spotkania
Education in a personal relationship of meeting
Autorzy:
Straś-Romanowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/896462.pdf
Data publikacji:
2019-12-10
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
osobowa relacja spotkania
prewychowanie
wychowanie
samowychowanie
personal relationship of meeting
pre-education
education
post-education
Opis:
W artykule przedstawiono szkic personalistycznego modelu wychowania, opierając się na założeniach filozofii spotkania. Model ten przeciwstawiono dwóm klasycznym modelom: pragmatycznemu i woluntarystycznemu, wskazując na ich ograniczenie, czyli niedostatek aspektu aksjologicznego, etycznego. Podkreślono fakt, że w procesie wychowania uczestniczą dwa podmioty, z których każdy – dzięki osobowej relacji spotkania – ma okazję do otwierania się na drugiego i czerpania inspiracji do rozwoju. Jako najważniejszy cel wychowania wskazano uwrażliwianie na wartości moralne oraz uczenie zasad zgodnego z nimi postępowania – dla dobra osobistego oraz wspólnoty. Wyróżniono trzy poziomy procesu wychowawczego: poziom przededukacyjny (prewychowanie), poziom edukacyjny (wychowanie) oraz postedukacyjny (samowychowanie).
This article presents an outline for personalistic model of education based on the assumptions of the philosophy of meeting. It has been set against two classic models: the pragmatic as well as the voluntaris one, pointing out to their limitations, such as the deficiency of the axiological, that is ethical aspect. It has been emphasized that in the educational process partake two subjects, each of whom, due to the personal relationship of meeting has the chance to opening up to another and deriving inspiration for development. As for the most important aim of education, sensitization to moral values and teaching these principles accordingly has been indicated – for the welfare of a person and their community at the same time. Consequently, three levels of educational proces have emerged, namely: the pre-educational level (pre-education), educational level (education) and post-educational level (self-education).
Źródło:
Psychologia Wychowawcza; 2019, 58(16); 7-16
0033-2860
Pojawia się w:
Psychologia Wychowawcza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Definicja samoedukacji religijnej jako przyczynek do badań empirycznych
The definition of religious self-education as a contribution to empirical research
Autorzy:
Stelmach, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098496.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Florian Znaniecki
samowychowanie
samoedukacja
religia
pedagogika
self-upbringing
self-education
religion
pedagogy
Opis:
Artykuł jest próbą ustalenia podstawowych złożeń dla samoedukacji religijnej w kontekście wychowania. Przedstawiono w nim wybrane aspekty samoedukacji. Dokonano analizy obszarów poznawczych i badawczych zagadnienia. Podano definicję samoedukacji religijnej. 
The article is an attempt to establish the basic elements for religious self-education in the context of upbringing. It presents selected aspects of self-education. The cognitive and research areas of the issue were analyzed. A definition of religious self-education is given.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2021, 11, 2; 211-224
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szlachetność języka jako problem pedagogiczny
Nobility of language as a pedagogical problem
Autorzy:
Sowiński, Andrzej Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497037.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
język szlachetny
wychowanie
interdyscyplinarność
samowychowanie
noble language
upbringing
interdisciplinarity
self-education
Opis:
W tekście zarysowany został problem związany z rolą języka w wychowaniu. Autor wskazuje na znaczenie osobotwórcze języka sztuki. W tym kontekście wprowadza termin języka szlachetnego oraz ukazuje jego związek z wychowaniem do szlachetności oraz samowychowaniem. Znaczenie języka w pracy nad sobą trudno przecenić. Aby ta praca nie stała się zwykłym ćwiczeniem gimnastycznym, trzeba zrozumieć sens terminów konstytuujących ową pracę. Etymologia prowadzi język szlachetny do źródła, z którego on wypływa. Natomiast translacje z języka greckiego pozwalają odsłonić korzenie podstawowych terminów pedagogicznych, a w tym genezę samowychowania.
The text outlined a problem related to the role of language in upbringing. The author points to the self-importance of the language of art. In this context, he introduces the term noble language and shows his connection with nobleness and self-education. The importance of language in working on yourself is difficult to overestimate. In order for this work not to become an ordinary gymnastic exercise, one must understand the meaning of the terms constituting this work. Etymology leads the noble language to the source from which it flows. On the other hand, translations from the Greek language allow to reveal the roots of basic pedagogical terms, including the genesis of self-education.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2018, 2(18); 135-144
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies