Wszystkie pola: "Słoweńcy" - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Hlond i Słoweńcy. Misje legata papieskiego kardynała Augusta Hlonda w Lublanie
Hlond and Slovenes: The Mission of the Papal Legate in Ljubljana
Autorzy:: Celary, Ireneusz
Olszar, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2084265.pdf
Data publikacji:: 2021-12-21
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:: Ljubljana
Kongres eucharystyczny
Chrystus Król
legat papieski
August Hlond
Eucharistic Congresses
Christ the King
papal legate
Opis:: Jednym ze znaczących zadań, jakie prymasostwo i Stolica Apostolska wyznaczyła kardynałowi Augustowi Hlondowi, był jego udział w kongresach krajowych i międzynarodowych na trzech kontynentach: afrykańskim, amerykańskim i europejskim. Jako reprezentant Kościoła polskiego za granicą w dniach 7-11 maja 1930 roku Hlond wziął udział w XXX Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Kartaginie. Od 22 do 26 czerwca 1932 roku uczestniczył w XXXI Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Dublinie (Irlandia). Między 8 a 14 października 1934 roku był delegatem Kościoła w Polsce na XXXII Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Buenos Aires (Argentyna). W uznaniu owocnej i niezwykłej gorliwości apostolskiej oraz bezwarunkowej lojalności wobec Biskupa Rzymu kardynał August Hlond otrzymał najwyższy zaszczyt reprezentowania Ojca Świętego na kongresach krajowych i międzynarodowych w roli legata papieskiego a latere. Sługa Boży został mianowany legatem papieskim na Międzynarodowy Kongres Chrystusa Króla w Poznaniu (Polska), który odbył się między 25 a 29 czerwca 1937 roku. Rok później, od 22 do 29 maja, reprezentował Ojca Świętego w Budapeszcie (Węgry) na zorganizowanym tam XXXIV Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym. Po raz pierwszy jednak kardynał August Hlond wystąpił jako przedstawiciel papieża w 1935 roku. Pius XI w piśmie z 9 czerwca tego roku mianował go legatem papieskim na Krajowy Kongres Eucharystyczny w Lublanie w Jugosławii. W tym mieście dostrzegł siłę wiary i oddania narodu słoweńskiego, skupionego wokół Kościoła i władz państwowych. Kardynał August Hlond powrócił 28 lipca 1939 roku znowu do Lublany jako legat papieski, aby uroczyście otworzyć VI Międzynarodowy Kongres Chrystusa Króla w imieniu Piusa XII. 30 lipca odprawił Mszę świętą pontyfikalną na stadionie w stolicy Słoweńców. W wygłoszonym w Lublanie przemówieniu ostrzegał on przed rosnącymi w siłę Trzecią Rzeszą i Związkiem Sowieckim. W stolicy Słoweńców Hlond stał się heroldem zapowiadającym niechybny koniec pewnej epoki i początek odbudowy w świecie zatraconego ładu. Sługa Boży postrzegał swoje zadanie w świecie słowiańskim jako misję kulturową, szanującą tak samo własną tożsamość, jak i odrębność sąsiednich narodów oraz historię. W swoim nauczaniu wskazywał na duchowe zjednoczenie Słowian w ramach wielkiej rodziny narodów. Nieprzypadkowo metropolita gnieźnieński w Lublanie wyraził radość Polaka, Słowianina północnego, mogącego zastępować Ojca chrześcijaństwa. Mówił o zagadnieniach ekonomicznych i kryzysach dręczących i niszczących narody, a także o wieczystych celach człowieka i ludzkości. Sensu historii Słowiańszczyzny dopatrywał się w posłannictwie świętych apostołów Cyryla i Metodego, którzy połączyli wszystkich Słowian braterską spójnią duchową. Uroczystości eucharystyczne i ku czci Chrystusa Króla, obchodzone w Lublanie, traktował jako wielkie święta Słowian. Wieszczył tam wspaniałą przyszłość potomkom Lecha, Czecha i Rusa, których bogactwo duszy w wielkiej mierze było jeszcze nierozbudzone i niewykorzystane. Dlatego nawoływał: Wyjdźmy ze swych katedr łacińskich i wschodnich, jak szedł św. Wojciech i jak szli święci Cyryl i Metody!.
One of the tasks assigned by the Holy See to Cardinal August Hlond, the Primate of Poland, was his participation at the International Eucharistic Congresses on three continents: Africa, America and Europe. Eucharistic congresses were a form of public manifestations of faith in which the cardinal participated; moreover, in Poland, he was their creator and chief architect. He considered this an effective method for the new evangelization and rebirth of man and state. As a representative of the Polish Church, Hlond took part at the International Eucharistic Congresses in Carthage (Tunisia), Dublin (Ireland) and Buenos Aires (Argentina). He represented the Holy Father Pius XI as a papal legate at the International Congress of Christ the King in Poznań (Poland) and the International Eucharistic Congress in Budapest. However, for the first time, Cardinal August Hlond appeared as a representative of the Pope in 1935 at the National Eucharistic Congress in the city of Ljubljana, Yugoslavia. In today’s capital of Slovenia, he saw the strength of faith and dedication of the Slovenian people centred around the Church and state authorities. In 1939 he returned to Ljubljana as a papal legate to solemnly open the VI International Congress of Christ the King. In this unique city, he encouraged ‚beloved Slavic brothers‘ and the faithful from all over the world to ‚remain in the Church‘. The Servant of God, August Hlond, saw his task in the Slavic world as a cultural mission. He was deeply convinced that at the time of decay of the European civilization, an era was coming in which the Slavic culture would play a historical role. The precondition for the success of this idea was to come closer to each other and be acquainted with other Slavs.
Źródło:: Teologiczne Studia Siedleckie; 2021, Teologiczne Studia Siedleckie XVIII (2021) 18; 137-166
1733-7496
Pojawia się w:: Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Słoweńcy i Europa Środkowa
Autorzy:: Cmiel-Bażant, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/677485.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:: Central Europe
Slovenia
Austro-Hungarian Monarchy
imagined border
topography of cultural identity
1980s
Opis:: The Slovenes and Central Europe In the 1980s, a few years before Slovenia became an independent country, many intellectuals – including writers, politicians, sociologists and historians – were trying to answer the question about the cultural area in Europe to which Slovenia belonged. Most of them identified themselves with the concept of Central Europe, which was a reference to the Austro-Hungarian Monarchy in the period between the 1860s and the First World War. The Monarchy was perceived as a supranational state that allowed all nations to develop and respected the diversity of cultures, which gave rise to a creative and multicultural intellectual atmosphere. This utopian vision was created to balance the domination of the communist ideology in the Eastern Bloc countries.The idea which underlied Slovenian considerations of Central Europe was that of an imagined border of Europe, whereby the latter is seen as an intellectual concept and identified with Western Europe. The Slovenian territories were a part of the southern provinces of Austria-Hungary and then, after the First World War, they became the northwesternmost republic of Yugoslavia. In both cases they were peripheral in cultural and political terms. In the period that this paper is concerned with, the concept of Central Europe which was most popular in Slovenia excluded the Balkan countries. Słoweńcy i Europa ŚrodkowaW latach 80. ubiegłego wieku, na kilka lat przed uzyskaniem przez Słowenię statusu niezależnego państwa, wielu intelektualistów – pisarzy, polityków, socjologów i historyków – próbowało znaleźć odpowiedź na pytanie, do jakiego kręgu kulturowego przynależy Słowenia. Większość identyfikowała się z koncepcją Europy Środkowej, odwołującej się do monarchii austro-węgierskiej z okresu od lat 60. XIX wieku do I wojny światowej. Była ona postrzegana jako państwo ponadnarodowe, które umożliwiało rozwój poszczególnych narodów i respektowało różnorodność kultur, co przyczyniło się do powstania kreatywnej, wielokulturowej atmosfery intelektualnej. Była to utopijna wizja, stworzona, aby zrównoważyć dominację ideologii komunistycznej w krajach bloku wschodniego.Ideą znajdującą się u podłoża sposobu postrzegania Europy Środkowej przez przywoływanych słoweńskich humanistów była wyobrażona granica Europy jako pojęcia intelektualnego odpowiadającego Europie Zachodniej. Słoweńskie ziemie były częścią południowych prowincji Austro-Węgier, a po I wojnie światowej stały się najbardziej wysuniętą na północny zachód jugosłowiańską republiką. W obu przypadkach były peryferyjne w wymiarze kulturalnym i politycznym. W badanym okresie najbardziej popularna w Słowenii koncepcja Europy Środkowej wykluczała z jej ram państwa bałkańskie.
Źródło:: Slavia Meridionalis; 2018, 18
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:: Slavia Meridionalis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Słoweńcy w Karyntii: wybrane zagadnienia
Slovaks in Carinthia: selected issues
Autorzy:: Godlewska, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1943254.pdf
Data publikacji:: 2017-06-30
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: Austria
Słowenia
Karyntia
mniejszości narodowe
grupy narodowościowe
Slovenia
Carinthia
national minority
ethnic group
Opis:: Artykuł stanowi próbę wskazania i zbadania czynników, które zdaniem autorki miały zasadniczy wpływ na współczesną sytuację mniejszości słoweńskiej w Karyntii. Wśród nich znalazły się m.in. spory terytorialne o Karyntię, sytuacja geopolityczna Austrii po II wojnie światowej oraz dwustronne relacje ze Słowenią. Szczególny nacisk położony został na ostatni z wymienionych czynników. Podstawowym pytaniem badawczym pozostaje kwestia, czy takie relacje można zaliczyć do podstawowych czynników sprawczych. Artykuł stanowi również próbę weryfikacji tezy, według której geografia i historia państwa należą do głównych czynników określających jego politykę. Analiza dotyczy w głównej mierze Karyntii – jednego z dziewięciu austriackich landów, który bezpośrednio graniczy ze Słowenią (obok Styrii). Jest to terytorium, w którym mniejszość słoweńska pozostaje najbardziej aktywna. Nie bez znaczenia jest również liczebność mniejszości oraz fakt, że Karyntia uchodzi za tradycyjny obszar jej zamieszkiwania.
This article is an attempt to identify and examine factors that, according to the author, had a fundamental influence on the contemporary situation of the Slovenian minority in Carinthia. These include, among others, territorial disputes with Carinthia, the geopolitical situation of Austria after World War II, and the bilateral relations with Slovenia. Particular emphasis has been placed on the last of these factors. Bilateral relations have a huge impact on ethnic policies of individual countries. They are one of the external factors that shape the situation of national minorities. This article is an attempt to analyze the importance of good neighborly relations for ethnic relations in Austria. The basic research question is the issue of whether such relationships can be classified as primary causal factors. The article is also an attempt to verify the argument that the geography and history of the state are the main factors that determine its policies. The analysis concerns mainly Carinthia – one of nine Austrian federal states, which directly borders with Slovenia (next to Styria). This is the territory in which the Slovene minority remains the most active. Not without significance is the number of minorities and the fact that Carinthia is regarded as a traditional area of habitation.
Źródło:: Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 54; 192-210
1505-2192
Pojawia się w:: Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki