Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Reemigracja"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Imigranci po 60. roku życia – przypadek Polski
Autorzy:
Kałuża-Kopias, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085560.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
demografia
imigracja
reemigracja
osoby starsze
Opis:
Streszczenie: Niniejszy artykuł, ma na celu przedstawienie skali zjawiska, jakim jest imigracja osób starszych do Polski, struktury demograficznej przyjeżdzających i kierunków imigracji w ostatniej dekadzie. Można przypuszczać, że Polska wzorem krajów, które wstąpiły do Unii Europejskiej kilkanaście lat wcześniej, tj. Irlandia, Grecja czy Hiszpania, po fali emigracji zarobkowej swoich obywateli, stanie się krajem o wzmożonej imigracji. W XXI wieku obserwujemy rosnącą mobilność przestrzenną seniorów, często z Północy Europy na Południe. Część tych przemieszczeń stanowią migracje powrotne. W przypadku Polski, imigranci-seniorzy to najczęściej osoby przed siedemdziesiątym rokiem życia mające polskie obywatelstwo. Świadczy to, iż mamy do czynienia w dużej części przypadków z imigracją powrotną. Rozkład przestrzenny napływu z zagranicy i kraje, z których pochodzą starsi imigranci, sugerują, iż mamy do czynienia z reemigracją Polaków wyjeżdzających jeszcze w XX w.
Abstract: This article aims to present the scale of the phenomenon of immigration of elderly people to Poland, the demographic structure of people arriving and the directions of immigration in the last decade. It can be assumed that Poland, following a wave of economic emigration of its citizens, will become a country with increased immigration, following the example of countries that joined the European Union several years earlier, e.g. Ireland, Greece or Spain. In the 21st century, we observe the growing spatial mobility of seniors, often from the North of Europe to the South. Part of these movements are return migrations. In the case of Poland, senior immigrants are usually people under the age of seventy who have Polish citizenship. This proves that we are dealing, in a large part, with return immigration. The spatial distribution of the inflow from abroad and the countries of origin of older immigrants suggest that we are dealing with the re-emigration of Poles leaving as early as the 20th century.
Źródło:
Studia Demograficzne; 2021, 180, 2; 93-113
0039-3134
Pojawia się w:
Studia Demograficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reemigracja obywateli Unii Europejskiej – problemy prawne i społeczne
Re-emigration of citizens of the European Union – legal and social issues
Autorzy:
Uścińska, Gertruda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1831668.pdf
Data publikacji:
2015-04-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
prawo do przemieszczania się w Unii Europejskiej
reemigracja
konsekwencje prawne i społeczne reemigracji
the right to move within the European Union
re-emigration
legal and social consequences of re-emigration
Opis:
Problemy reemigracji wymagają badań naukowych w zakresie definicji zjawiska, jego zakresów podmiotowego oraz przedmiotowego. W opracowaniu dokonano analizy prawa UE z zakresu prawa do przemieszczania się osób, ze szczególnym uwzględnieniem wyroków Trybunału Sprawiedliwości UE. Pokazano szerokie ujęcie uprawnień związanych ze swobodą przepływu osób. Prawa krajowe stosują bowiem ograniczenia w dostępie do różnych uprawnień socjalnych, gwarantowanych z tytułu swobody przepływu osób w UE. Rangę problemu dostrzega TS UE i wydaje w tych sprawach liczne wyroki, potwierdzające słuszność szerokiego ujęcia uprawnień przypisanych swobodzie przemieszczania się osób w UE. Komisja Europejska prowadzi działania o różnym charakterze mające na celu poprawę stanu prawnego służącego realizacji prawa do przemieszczania się w UE. W opracowaniu ustalone zostały także konsekwencje reemigracji w niektórych obszarach zabezpieczenia społecznego.
Re-emigration problems require research on the defifi nition of the phenomenon, as well as its range subjective and material scope. The study discusses the analisys of EU Law in area of the freedom of movement of persons in the EU, with special consideration of Court of Justice of EU case-law. A broad perspective on the rights issuing from the freedom of movement is presented. However, the varied character of these rights and lack of coherence between different legal acts and instruments complicates the application of the freedom of movement principle in the EU Member States. Moreover, the EU Member States put into force different obstacles and restrictions in the access to social security schemes and benefifi ts. This problem is addressed by the Court of Justice of EU in numerous legal judgments, where the broad understanding of the freedom of movement is supported. The European Commission takes different types of actions in order to improvement of the legal status used for application in the area of the Freedom of Movement of Persons in the European Union The study determined were the consequences of re-emigration in some areas of social security system.
Źródło:
Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka; 2015, IV, 4; 9-17
2299-2332
Pojawia się w:
Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Losy reemigrantów z Francji w okresie PRL i III RP
Autorzy:
Pełczyński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579776.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
POLONIA FRANCUSKA
REEMIGRACJA
AKULTURACJA
ZIEMIE ODZYSKANE
POLES IN FRANCE
REMIGRATION
ACCULTURATION
REGAINED TERRITORIES
Opis:
W okresie międzywojennym było we Francji ponad 500 000 emigrantów z Polski. Po wojnie komunistyczny rząd polski postanowił sprowadzić ich do Polski. W latach 1946–1949 z Francji do Polski przyjechało ok. 70 000 osób i zamieszkało głównie na Dolnym i Górnym Śląsku. Było im trudno przyzwyczaić się do życia w Polsce ze względu na różnice kulturowe, ogromne zniszczenie kraju, a także niesprzyjającą sytuację polityczną. Niektórzy wrócili do Francji. Większość jednak znalazła w Polsce swoje miejsce, w większej czy mniejszej mierze zachowując więzi z Francją.
In the interwar period, there were over half a million Poles in France. After the war, the communist Polish government decided to bring them back to Poland. In 1946–1949, about 70,000 people came from France to Poland. They lived mainly in Upper and Lower Silesia. They found it hard to adjust to living in Poland, with the country having been devastated during the war and being ruled by an increasingly dangerous communist regime. Some, therefore, returned to France but most of them chose to remain whilst retaining their ties with France.
Źródło:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny; 2019, 45, 2 (172); 275-291
2081-4488
2544-4972
Pojawia się w:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polacy w Niemczech w okresie wojny bolszewickiej 1920 roku i ich reemigracja
Poles in Germany in 1920 and Their Re-emigration
Autorzy:
Piotrowski, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955059.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historia dyplomacji
konsulaty polskie w Niemczech
Polacy w Niemczech
reemigracja Polaków
Traktat Wersalski
opcja
optanci
wojna polsko-sowiecka 1920 r.
Plebiscyty na Górnym Śląsku
Polish diplomacy
Polish Consulates in Germany
Poles in Germany
re-emigration of Poles
Treaty of Versailles
option
opting people
Polish-Soviet 1920 war
Silesian Uprisings
Opis:
History of Poles in Germany and their returns to Poland in the period between signing the Treaty of Versailles on 28th June 1919 and the year 1921 were almost completely left unspoken of in historical literature, both Polish and German. On the basis of archival documents found in German archives: Politisches Archiv Auswärtiges Amt, HS Düsseldorf, STA Münster, and in Polish ones: Archiwum Akt Nowych PRM iMSZ, AP Bydgoszcz it has been penetratingly shown how Poles living in Germany at that time were involved in all the most important political events; among them in the plebiscites in Warmia, Masuria, Upper Silesia, the Silesian uprisings, revolution in Germany, Kapp-Lütwitz's coup d'état, class and party conflicts in the Ruhr as well as in Berlin. Actions taken against Poles during the Polish-Bolshevik war as well as the attitude of the German authorities and of the Polish diplomatic agencies towards them have been presented in detail. For the first time data have been presented concerning the ways of re-emigration and the statistics of Poles coming back. In the election to the Reichstag in 1920 in the districts of Rhineland and Westphalia over 60 thousand votes were cast for Polish candidates. In the discussed period also several hundred Poles were elected for the District Councils of Westphalia and Rhineland as well as for the parish councils there. In many places national school courses (Volksshochschulekurse) were conducted which were attended by nearly 4 thousand people. Preparations to the re-emigration action and the course the action took were slowed down because of lack of executive regulations enabling one to choose the country to which he declared his will to move along with his belongings. Polish emigration in Germany resented lack of tax regulations between the Polish and German sides. This was the reason why the special Association for defending emigrants was established. Many Poles coming back to Poland took up important offices of voivodes, town presidents, Members of Parliament and Senators there and Jan Brejski even was a candidate for the Prime Minister of the Polish Republic. They tried to give help to Poles that were persecuted in Germany. It seems that without a thorough investigation of the situation of Poles in Germany at that period it is hard to take an objective view of the events of the following years connected with exercising the options and the `compulsory re-emigration', the problem of national minorities in both countries and to look professionally at the diplomatic game of the representatives of Poland and Germany concerning the opting people and the Polish-German relations in general.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 2; 225-291
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adaptacja reemigrantów z Francji do komunistycznej rzeczywistości w Polsce Ludowej w latach 1945–1954
Autorzy:
Nisiobęcka, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950028.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
adaptation
repatriation from France
mining
peasants
salaries
housing conditions
surveillance
adaptacja
reemigracja z Francji
górnictwo
rolnicy
płace
warunki mieszkaniowe
inwigilacja
Opis:
The article focuses on, undiscussed so far in the literature on the subject, the adaptive processes of the Poles who came from France to Stalinist Poland, and their confrontation with the reality of Stalinist Poland. An important influence on the studied adaptation problems was exerted by the question of adequacy of principles of communist repatriation policy and its promises of professional promotion made to Polish workers in relation to the actual situation in the country. The chronological scope of the study is from the end of the war to the year 1954 when, after Stalin’s death and the escape of Józef Światło, there was a “thaw” in actions of security services within the communities of repatriates.The article presents motives of the Poles deciding to stay in France or leave it for Poland, and then a confrontation of their ideas about the conditions of life in People’s Poland. The following part discusses the attitudes, behaviour, and customs of repatriates settled in Upper and Lower Silesia, and questions related to the surveillance of the repatriate community by the Security Office, at variance with propagandist assumptions of repatriate policy of the Polish People’s Republic.
Przedmiotem analizy są nieomówione dotąd w literaturze przedmiotu procesy adaptacyjne Polaków przybyłych z ziemi francuskiej oraz ich konfrontacja z realiami stalinowskiej Polski. Istotny wpływ na badane problemy adaptacyjne miała kwestia adekwatności założeń komunistycznej polityki reemigracyjnej oraz związanych z nią składanych polskim robotnikom obietnic awansu zawodowego w stosunku do rzeczywistej sytuacji w kraju. Początek rozważań wyznacza rok zakończenia wojny, koniec – 1954 r., kiedy po śmierci Stalina i ucieczce Józefa Światły nastąpiło złagodzenie kursu w działaniach aparatu bezpieczeństwa wobec środowiska reemigrantów.W artykule omówiono powody, którymi Polacy kierowali się przy podejmowaniu decyzji o powrocie lub pozostaniu we Francji, a następnie przedstawiono konfrontację ich wyobrażeń o warunkach życia w Polsce Ludowej z powojenną rzeczywistością. W dalszej części zostały przybliżone postawy, zachowania i obyczaje reemigrantów osiedlonych na Górnym i Dolnym Śląsku oraz zagadnienia związane z inwigilacją środowiska reemigrantów przez Urząd Bezpieczeństwa, sprzeczne z propagandowymi założeniami polityki reemigracyjnej Polski Ludowej.
Źródło:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2018, 79
0080-3634
Pojawia się w:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacyjno-zawodowy potencjał polskich reemigrantów
Autorzy:
Kławsiuć-Zduńczyk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/417791.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:
economic migration
return migration
lifelong learning
competence
emigracja zarobkowa
reemigracja
całożyciowe uczenie się
kompetencje
Opis:
As a new experience in their biography, emigration and return migration became a source of formal, non-formal and often informal learning which provided the respondents with new skills and knowledge, allowed them to develop certain characteristics of their personality and change the way in which they perceive reality, which inspired them to reconsider their philosophy of life, occupation, education and redefine their values and beliefs.The article is based on my research on the process of acquisition and capitalisation of educational and professional experience by Polish migrants and returnees. The aim of the study was to describe and further explore the process and to attempt to understand the motives behind educational and professional activity, both abroad and after the return to Poland, as well as their significance for returnees.
W czasach masowej emigracji zarobkowej Polaków warto zastanowić się, jak przebiega proces uczenia się osób decydujących się na życie poza granicami swojego ojczystego kraju. Czego uczą się emigranci, w jakich okolicznościach oraz w jaki sposób wykorzystują nabytą wiedzę? Według koncepcji całożyciowego uczenia się zdobywamy wiedzę w obszarze formalnym, pozaformalnym i nieformalnym. Emigracja, jako istotne wydarzenie w biografii, wydaje się być sprzyjającą sytuacją do zdobywania wiedzy we wszystkich trzech obszarach.Do analizy powyższego zagadnienia wykorzystane zostały przeprowadzone przeze mnie badania dotyczące procesu pozyskiwania i kapitalizowania doświadczeń edukacyjno-zawodowych przez polskich (re)emigrantów. Celem badania było opisanie i pogłębienie wiedzy na temat tego procesu, a także próba zrozumienia motywów podejmowania działań edukacyjno- zawodowych na emigracji i po powrocie do kraju oraz ich znaczenia dla reemigrantów. Badania przeprowadzone zostały metodą jakościową za pomocą wywiadów częściowo ustrukturalizowanych. W efekcie poddanych zostało analizie sześć wywiadów pogłębionych.Na doświadczenia związane z emigracją składa się zarówno okres planowania emigracji, przebywania na emigracji, jak również czas związany z powrotem do kraju, który okazał się dla reemigrantów równie istotnym wydarzeniem w biografii. Badani pracowali poniżej swoich kwalifikacji, przeważnie w branży niezwiązanej z wyuczonym zawodem, pomimo to zdobyli nową wiedzę i umiejętności. W sytuacji konieczności zmierzenia się z licznymi trudnościami oraz nowymi sytuacjami, respondenci dostrzegli w sobie nowe cechy osobowościowe, a także przewartościowali swoje myślenie i podejście do życia.Okazuje się, że reemigranci mają w sobie duży potencjał wynikający z codziennych, jak i zawodowych doświadczeń emigracyjnych, jednak z różnych przyczyn nie zawsze jest on należycie diagnozowany i wykorzystywany.
Źródło:
Rocznik Andragogiczny; 2018, 25; 267-282
1429-186X
2391-7571
Pojawia się w:
Rocznik Andragogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„W Harbinie dobrze było mieszkać…”. O potrzebie badań nad powojenną reemigracją tzw. harbińców do ZSRS
“It was Good to Live in Harbin ...”. On the Need for Research on the Post-War Re-Emigration of the So-Called Kharbintsy to the USSR
Autorzy:
Rohoziński, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156705.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Harbin
„operacja harbińska” NKWD
biała emigracja w Mandżurii
liberalna atmosfera
Harbinu
reemigracja „harbińczyków” do ZSRS w latach pięćdziesiątych XX w.
NKVD “Harbin operation”
“white” emigration to Manchuria
Harbin’s liberal
atmosphere
re-emigration of the “Harbinians” to the USSR in the 1950s.
Opis:
Harbin, zajmujący około jednej dziesiątej powierzchni strefy eksterytorialnej (полосы отчуждения) leżącej wzdłuż Kolei Wschodniochińskiej, założony w 1898 r. przez polskich inżynierów kolejowych, był oknem Rosji na Azję, tak jak Petersburg - na Europę. Podobnie jak przedrewolucyjna stolica Rosji, Harbin ze swoją planową zabudową na błotach i „geometryczną” toponimiką, stanowił „projekt cywilizacyjny”, choć nasycenie cerkwiami i sacrum upodobniało miasto raczej do starej Moskwy. W literacko-wspomnieniowej mitologii Harbin odgrywał rolę „rosyjskiego Paryża”, „miasta ogromnych możliwości”, „Szczęśliwej Chorwacji” (od nazwiska gen. Dmitrija Chorwata, kierującego od 1903 r. Koleją Wschodniochińską), swoistej przystani dla „ludzi pogranicza” i zakonserwowanego kawałka „starej, dobrej”, przedrewolucyjnej Rosji, który przetrwał do 1945 r.1 Fenomen specycfiznej tożsamości i kulturowego profilu światowej diaspory harbińskiej doczekał się już całkiem sporej liczby opracowań i bogatej literatury wspomnieniowej2. W Polsce przedmiotem refleksji naukowej i działalności popularyzatorskiej jest przede wszystkim wkład Polaków w powstanie i rozwój Harbinu jako ważnego węzła Kolei Wschodniochińskiej, a także dzieje tamtejszej Polonii. Wzrost zainteresowania tymi kwestiami znajduje swój wyraz także w rosnącej liczbie publikacji z zakresu „harbińskiej memuarystyki”3. Jej największy zbiór w Polsce zgromadzony jest w zasobach Książnicy
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 269-290
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewakuacja Polaków z Archangielska i Murmańska w 1919 roku
Autorzy:
Turek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963215.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
wojsko polskie w Rosji
Gdańsk
Armia Polska we Francji
Batalion Murmański
reemigracja
historia polityczna Polski
Polish army in Russia
Polish Army in France
Murmansk Battalion
reemigration
political history of Poland
Opis:
In the three shipwrecked transports by sea in 1919, Polish soldiers and civilian refugees from Archangelsk and Murmansk - ships “Stephen”, „Caritza” and „Helena” were evacuated at least 1093 people, including 369 officers and privates. Considering that Poles left the area of northern Russia also in small groups or individually, it can be estimated that the total number of Poles evacuated in 1919 from that region exceeded 1.5 thousand. people. For comparison, evacuation by sea to Gdansk Poles from the Far East in 1920 - ships „Gweneth”, „Yaroslavl”, „Voronezh” and „Brandenburg” - covered a total of nearly 3.2 thousand. people, including 1744 officers and privates. Despite the difficulties arising from the limitation of Polish laws, the port of Gdansk in 1919-1920 was the most convenient place for receiving ships with Poles returning to the country. The dimensions of the described phenomenon are evidenced by data concerning the period from August 1919 to April 12, 1920 - in Gdańsk, 9,981 persons returning by ship to Poland were admitted at that time. Although another ship „Helena” with Polish soldiers evacuated from Arkhangelsk finished their flight not in Gdansk but in Szczecin, however, in 1920, the above-mentioned, four organized sea transports with reemigrants from the Far East came to Gdańsk. After the end of the First World War, Gdańsk fulfilled - to a limited extent - the role of the Polish „window to the world”, although it is worth noting that the implementation of the return of Polish soldiers from distant parts by the city being subject to a sharp Polish-German dispute was not used by the Polish authorities to strengthen de facto Polish position in the Baltic Sea port.
Źródło:
Polish Biographical Studies; 2018, 6; 59-70
2353-9291
Pojawia się w:
Polish Biographical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reemigracja polskich górników z Rumunii na Górny Śląsk po II wojnie światowej
Re-emmigration of Polish Miners From Romania to Upper Silesia After World War II
Autorzy:
Nowak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2185194.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
Tematy:
Lupeni
re-emmigration of Polish miners after 1945
Polish minority in Romania
Opis:
In 1946–1948, the Polish authorities made efforts to encourage the re-emmigration of Polish miners with their families from Lupeni in Romanian Transylvania, who were descendants of 19th-century economic emigrants from Galicia. These activities were mainly carried out by the Central Board of the Coal Industry in Katowice, reporting to the Ministry of Industry. After arduous negotiations with the Romanian authorities, over 600 people came to Poland from Lupeni and settled in Kędzierzyn.
Źródło:
Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka; 2018, 73, 4; 77-102
0037-7511
2658-2082
Pojawia się w:
Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies