Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Praktyki kulturowe"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Dionizos w galerii sztuki. Uwagi o wystawie problemowej
    Autorzy:
    Major, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669845.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    wystawa
    antropologia sztuki
    dzieło sztuki
    praktyki kulturowe
    Opis:
    Autorka w artykule rozważa sposób konstruowania wystaw problemowych z perspektywy antropologii sztuki. Taki punkt widzenia skłania do traktowania dzieła jako manifestacji praktyk kulturowych. Konstrukcje wykreowane i prezentowane poprzez te praktyki mogą być praktykami samymi w sobie, działaniami performatywnymi lub mogą być trwałym wytworem, takim jak: obraz, rzeźba, estetycznie ukształtowane ciało czy przestrzeń. Układanie wystawy problemowej nie polega na dążeniu do ściśle zdefiniowanej odpowiedzi na zadany temat, kreuje natomiast miejsce dla dialogu, a właściwie polilogu, dzięki któremu konstelacje sensów mogą się zazębiać, dopowiadać, wskazywać na swoją różnorodność, odsłaniając tym samym horyzonty ujawniania się wiedzy o doświadczeniach, które powołały dzieła do życia i o świecie, w którym powstały. Jako przykład posłużyła autorce wystawa Dionizos – współczesna odsłona mitu (Ślad mitu) prezentowana w Miejskiej Galerii Sztuki w Częstochowie (2014; 2017) i w Galerii Powiatu Bodeńskiego w Meersburgu (2017). Dzieła nie są w takim ujęciu wystawionymi obiektami, ale swego rodzaju podmiotami; każde z nich odsłania horyzonty, w których ukazuje się jakaś prawda związana z zadanym problemem.
    Źródło:
    Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej; 2017, 4
    2391-6869
    Pojawia się w:
    Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Архитектура, реклама, дизайн и мода как культурные практики современности
    Architecture, Advertising, Design and Fashion as Cultural Practices of Today’s World
    Architektura, reklama, design i moda jako praktyki kulturowe współczesności
    Autorzy:
    Barna, Nataliia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/509452.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Finansów i Biznesu Vistula
    Tematy:
    архитектура
    дизайн
    реклама
    мода
    культурные практики
    искусство
    ойкумена
    флеш-имидж
    architecture
    design
    fashion
    advertising
    cultural practices
    art
    oecumene
    flash image
    architektura
    reklama
    moda
    praktyki kulturowe
    sztuka
    ekumena
    Opis:
    В статье представлена культурно-экологическая детерминация дизайна и архитектуры – это рефлективная данность, которая происходит в сфере рефлексии архитектуры, дизайна и экологической эстетики в целом. Нас интересует экология архитектуры и дизайна. Есть что-то общее в этих рефлекторных системах? Или они совершенно разные? Кажется, что общим является то, что эти три контекста тесно связаны с жизненностью, бытом, с тем, что называется ойкумена, речь идет про дом бытия человека. Цель работы: В этой статье приведены культурологичное и экологическое определения дизайна и архитектуры, моды и рекламы – они отражают данность, что происходит в отражении архитектуры, дизайна, рекламы, моды в аспекте окружающей среды, связи, прикладной эстетики в целом. Мы будем заинтересованы в экологии архитектуры и дизайна, рекламы и моды. Есть что-то общее в этих рефлекторных системах? Являются ли они совершенно разными? Кажется, что распространенным является тот факт, что эти контексты неразрывно связаны с бытием, жизнью, так называемой ойкуменой; ее еще называют домом человека. Методология исследования: Шесть основных публикаций по теме исследования (статьи в научных журналах и монографиях). Результаты: Было обнаружено, что архитектура сложным образом развивается на данный момент так, чтобы приблизить биоцентризм к формативному процессору экосистемы, который формирует себя в виде негативной архитектуры, но этот негативный элемент может быть погружен в землю или может возвышаться над Землей, он создает некоторые капсулы, монады, что становится даже привлекательным. Но это пространство пытается быть самодостаточным; кроме того, крайне гуманным и очень современным. Тем не менее, эта мифологическая идея трансформации разрушает традиционный образ культуры, приводит к дизайну, одежде, тканям, мембранам, снарядам. Дизайнер видит человеческое тело как нечто, что близко к конфигурациям, которые выделяют космические структуры. Новизна: попытка показать систематический анализ художественной деятельности в контексте развития таких ведущих арт-практик, как дизайн, мода, реклама и т. д. Это определяется тем, что культурные реалии художественной деятельности – образующие компоненты визуального пространственного искусства в контексте целостности дизайна. Практическая значимость: Результаты статьи могут быть использованы для дальнейшего развития современных культурных проблем, связанных с определением эстетизации экосистем. Исследование может быть полезно для тех, кто работает в рекламе, дизайне и в сфере моды. Материалы исследования могут быть использованы для создания учебных курсов и программ по теории и истории культуры, коммуникативной и прикладной эстетике.
    The aim of this work. In this article, there are given the cultural and environmental determination of design and architecture, fashion and advertising – they are reflective givenness, which takes place in the reflection of architecture, design, advertising, fashion in the aspect of environmental, communication, applied aesthetics sphere in general. We shall be interested in ecology, architecture and design, advertising and fashion. Is there something common in these reflective systems? Are they completely different? It seems that the common is the fact that these contexts are closely related with beingness, life, the so-called oecumene; it is referred to the house of human being. Research methodology. Six main publications of the research theme (the articles in scientific magazines and monographs) were reviewed. Results. It was found that the architecture in a complicated way evolves from technocentrism to biocentrism, to the formative processor of ecosystem that forms itself in the form of negative architecture, but this negative architecture can be dipped into the ground or raised above the Earth, it creates some capsules – the monads, it becomes even attraction, park, that space or that groove which were once learned by culture in ancient times of Palaeolithic era. But this space tries to be self-sufficient; moreover, extremely human and extremely modern. However, this mythological idea of transforming destroys the traditional image of culture, brings to design, clothing, fabrics, membranes, shells. The designer sees the human body as something that is close to configurations which allocate space structures. Novelty: An attempt in this article is to show the systematic analysis of artistic activity in the development context of such leading art-practices as design, fashion, advertising, etc. It is defined that cultural realities of artistic activity as forming components of visual spatial arts in the context of design integrity, that is connected with design and formative potential of spatial kinds of arts which are oriented on the advertising synthesis, fashion, and architecture. The practical significance. The results of the article can be used for further development of modern cultural problems that are related to the definition of aesthetics’ ecosystems in general and in the contemporary artistic art-practice. The research can be useful for those who work in the advertising, design, and fashion spheres. The materials of research can be used to create educational courses and programmes on the theory and history of culture, communicative, and applied aesthetics.
    W artykule zaprezentowano kulturalno-ekologiczną charakterystykę designu i architektury – to refleksyjna rzeczywistość, która ma miejsce w sferze refleksji architektury, designu i estetyki ekologicznej w ogóle. Nas interesuje ekologia architektury i designu. Czy jest coś wspólnego w tych systemach refleksyjnych? Czy też są one całkowicie odmienne? Wydaje się, że wspólne jest to, że te trzy konteksty są ściśle związane z witalnością, bytem, z tym, co określa się mianem ekumena (ze stgr. oikouménē – świat zaludniony), chodzi o miejsce egzystencji człowieka. Cel opracowania: W artykule przytoczono kulturologiczne i ekologiczne określenie designu i architektury, mody i reklamy – wyrażają one rzeczywistość, co ma miejsce w odzwierciedleniu architektury, designu, reklamy, mody w aspekcie środowiska naturalnego, powiązania, estetyki użytkowej w ogóle. Nas będzie interesowała ekologia architektury i designu, reklamy i mody. Czy jest coś wspólnego w tych systemach refleksyjnych? Czy też są one całkowicie odmienne? Wydaje się, że powszechnie występuje fakt, że konteksty te są nierozerwalnie związane z bytem, życiem, tzw. ekumeną; poza tym określa się ją mianem domem człowieka. Metodologia badania: Sześć podstawowych publikacji na temat badania (artykuły w czasopismach naukowych i monografiach). Wyniki: Stwierdzono, że architektura w sposób złożony rozwija się w danym momencie tak, żeby zbliżyć biocentryzm do formatywnego procesora ekosystemu, który kształtuje się w postaci negacji w architekturze, lecz ten negatywny element może być wpuszczony w ziemię lub wystawać ponad Ziemię, tworzy pewne kapsuły, monady, co staje się nawet atrakcyjne. Ale ta przestrzeń stara się być samowystarczalna, poza tym krańcowo humanistyczna i nader współczesna. Tym niemniej ta mitologiczna idea transformacji burzy tradycyjny obraz kultury, prowadzi do designu, odzieży, tkanin, membran, pocisków. Projektant widzi ciało człowieka jako coś, co jest zbliżone do konfiguracji, które wydobywają struktury kosmiczne. Nowość: w artykule podjęto próbę przedstawienia systematycznej analizy działalności artystycznej w kontekście rozwoju takich czołowych praktyk sztuki jak design, moda, reklama itd. Jest to determinowane przez to, że kulturowe realia działalności artystycznej są kreatywnymi komponentami wizualnej przestrzeni sztuki w kontekście całokształtu designu. Implikacje praktyczne: Wyniki artykułu mogą być wykorzystane do dalszego rozwoju współczesnych problemów kultury związanych z określeniem estetyzacji ekosystemów. Badanie może się okazać przydatne dla tych, którzy pracują w reklamie, designie i w sferze mody. Materiały badania można wykorzystać do tworzenia kursów i programów nauczania z teorii i historii kultury, estetyki komunikatywnej i stosowanej.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2016, 47(2) Ekonomia XI. Stan i rozwój bilateralnej współpracy gospodarczej Polski i Ukrainy; 148-157
    2353-2688
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między lokalnością a wspólnotowością, czyli o wspólnototwórczych właściwościach scen miejskich
    Between locality and communality: Community creation aspects of urban scenes
    Autorzy:
    Klekotko, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/652303.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    lokalność
    wspólnotowość
    struktura możliwości społeczno-kulturowych
    praktyki kulturowe
    sceny miejskie
    locality
    community
    socio-cultural opportunities structure
    cultural practices
    urban scenes
    Opis:
    The article addresses the problem of emergence, reproduction and reconstruction of local communities as well as relations between communality and locality in shaping local communities in contemporary cities. Starting from the discussion of the ecological and psychosocial trends in the analysis of local communities and their evolution towards the concept of new locality and new communality, the article points to a gap between these two approaches in analyzing community phenomena in contemporary cities, and thus the need to reintegrate both aspects for a better understanding of community-forming processes in modern cities. The concept of urban scenes is proposed as a conceptually valuable field for the exploration of these processes, in which the phenomena of new locality and the new community are permeating. As a conclusion, the concept of socio-cultural opportunities structure is proposed. Thus, the article provides an answer to the question about the essence of cultural mechanisms by means of which cultural practices structure territorial social entities.
     Artykuł podejmuje problem procesów emergencji, reprodukcji i rekonstrukcji wspólnot lokalnych oraz relacji między wspólnotowością i lokalnością w kształtowaniu społeczności lokalnych we współczesnych miastach. Wychodząc od omówienia nurtu środowiskowego i psychospołecznego w analizie społeczności lokalnych oraz ich ewolucji w kierunku koncepcji nowej lokalności i nowej wspólnotowości, artykuł wskazuje na swoistą przepaść w analizowaniu zjawisk wspólnotowych we współczesnych miastach między tymi dwoma podejściami, a tym samym podkreśla konieczność reintegracji obu aspektów dla lepszego zrozumienia miejskich procesów wspólnototwórczych. Zaproponowana zostaje koncepcja scen miejskich jako wartościowego konceptualnie pola dla eksploracji tych procesów, w których przenikają się zjawiska z zakresu nowej lokalności, jak i nowej wspólnotowości. W konkluzji sformułowana zostaje koncepcja lokalnej struktury możliwości społeczno-kulturowych. Tym samym artykuł udziela odpowiedzi na pytanie o istotę mechanizmów kulturowych, za pomocą których praktyki kulturowe strukturują terytorialne całości społeczne.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2018, 64; 5-19
    0208-600X
    2353-4850
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Identification—Categorizing Living Creatures and Human Cultural Practices
    Identyfikacja - kategoryzowanie organizmów żywych a ludzkie praktyki kulturowe
    Идентификация – классификация живых существ и культурные практики человека
    Autorzy:
    Mamzer, Hanna
    Węsławski, Jan Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20874756.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-29
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    биоразнообразие
    виды
    охрана природы
    наименование
    идентификация
    biróżnorodność
    gatunki
    ochrona
    nazywanie
    identyfikacja
    biodiversity
    species
    protection
    naming
    identification
    Opis:
    A widely publicized IPBES report from 2019 warns that close to one million species currently on Earth will soon be extinct. In addition to debates in the media and among professionals about the factual value of that number, a larger problem remains—we do not know how many species are on Earth. According to extensive studies and statistical modelling, there are at least six million species in existence that have not yet been described. The term “described species” means that the animal or plant has received a unique scientific name that confirms its identity and relation to other organisms. A question thus remains about how we value species that are not yet named, known, or discovered. The most common practice is to value only creatures that are directly related to human existence, yet there is growing concern that we should value animals for the sake of their existence, for their intrinsic value. In this respect, the anthropocentric concepts of “pest” and “invasive species” need to be re-considered.
    Авторы широко комментированного отчета IPBES от 2019 года предупреждают, что около миллиона видов, живущих в настоящее время на земле, скоро вымрут. Однако в дискуссиях, ведущихся как в СМИ, так и среди профессионалов поднимается другая проблема – мы не знаем, сколько видов обитает на земле. Согласно обширным исследованиям и статистическому моделированию существует не менее шести миллионов видов, которые еще не описаны или не названы. Термин «описанный вид» означает, что животное или растение получили уникальное научное название, подтверждающее его идентичность и родство с другими живущими существами. Таким образом, остается вопрос о том, как мы оцениваем виды, которые еще не названы, не известны или не обнаружены. Наиболее распространенной практикой является оценка только тех существ, которые непосредственно связаны с человеческим существованием, однако встречаются размышления о том, что мы должны ценить животных также ради их существования, за их внутреннюю ценность. В связи с этим необходимо пересмотреть такие антропоцентрические понятия как «вредитель» и «инвазивный вид».
    Autorzy szeroko nagłośnionego raportu IPBES z 2019 roku ostrzegają, że liczba gatunków, które wyginęły na Ziemi, wkrótce przekroczy milion. W debatach prowadzonych zarówno w mediach, jak i wśród profesjonalistów porusza się jednak jeszcze inny problem – nie wiemy mianowicie, ile w ogóle gatunków żyje na Ziemi. Na podstawie wyników szeroko zakrojonych badań i modelowania statystycznego szacuje się, że istnieje jeszcze co najmniej sześć milionów gatunków, które nie zostały opisane ani nazwane. Termin „opisany gatunek” oznacza, że zwierzę lub roślina otrzymały niepowtarzalną nazwę naukową, która potwierdza jego/jej tożsamość i pokrewieństwo z innymi organizmami. Powstaje zatem pytanie, czy, a jeśli tak, to jak cenimy gatunki, które nie zostały jeszcze odkryte ani tym bardziej nazwane. Najczęstszą praktyką jest docenianie tylko tych stworzeń, które są bezpośrednio związane z ludzką egzystencją, coraz częściej jednak pojawiają się refleksje, że powinniśmy cenić zwierzęta ze względu na ich istnienie, ich wartość samą w sobie, a nie tylko ze względu na ich wartość dla człowieka. W związku z tym należy ponownie rozważyć antropocentryczne koncepcje takich pojęć jak „szkodnik” czy „gatunek inwazyjny”.
    Źródło:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2022, 2 (10); 1-12
    2719-2687
    2451-3849
    Pojawia się w:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ku biograficznemu badaniu doświadczenia klasy ludowej. Krytyka metodologicznego podejścia Pierre’a Bourdieu
    Towards a Biographical Study of Working Class Experience. The Critique of Pierre Bourdieu’s Methodological Approach
    Autorzy:
    Łuczaj, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/427143.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    klasa ludowa
    wzory kulturowe
    praktyki kulturowe
    autobiografia
    autoetnografia
    working class
    patterns of culture
    cultural practices
    autobiography
    autoethnography
    Opis:
    Pierre’a Bourdieu jedynie w znikomym stopniu korzysta ze źródeł biograficznych, przez co obraz kultur ludowych (w tym obraz socjalizacji samego autora) pozostaje niepełny. Wykorzystanie źródeł autobiograficznych pochodzących z różnych kultur i okresów historycznych umożliwia omówienie relatywnie niezmiennych wzorów kulturowych klasy ludowej. Artykuł porównuje dwa oparte na autobiograficznych wspomnieniach obrazy wzorów kultury robotniczej (ludowej) pochodzące z klasycznej pracy Richarda Hoggarta na temat brytyjskiej klasy robotniczej w połowie XX wieku oraz portretu współczesnej klasy robotniczej w USA, który stworzył Alfred Lubrano. Porównanie tych prac pozwala wyodrębnić siedem grup wzorów kulturowych, związanych kolejno (1) ze wspólnotowym życiem skoncentrowanym wokół domu, (2) wartościami (pozornie paradoksalne współistnienie konserwatyzmu i tolerancji w klasie ludowej), (3) wykorzystywaniem ciała jako towaru, (4) przyjętymi sposobami komunikacji, (5) trzema rodzajami „praktycyzmu”, a także (6) gustem kulinarnym i (7) sposobami gospodarowania domowym budżetem. Materiał ten pozwala pokazać metodologiczne możliwości, jakie stwarza rozszerzenie perspektywy metodologicznej Pierre’a Bourdieu o podejście biograficzne.
    Źródło:
    Studia Socjologiczne; 2018, 2(229); 93-114
    0039-3371
    Pojawia się w:
    Studia Socjologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Strategie przechodzenia na emeryturę w Polsce po 1989 roku. Oczekiwania społeczne i praktyki kulturowe
    STRATEGIES OF RETIREMENT IN POST-1989 POLAND. SOCIAL EXPECTATIONS AND CULTURAL PRACTICES
    Autorzy:
    Krzyżowski, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/427974.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    AGING IN POLAND
    LIFE COURSE PERSPECTIVES
    RETIREMENT
    RETIREMENT TRANSITION
    polska starość
    emerytura
    przechodzenie na emeryturę
    perspektywa biegu życia.
    Opis:
    W artykule zajmuję się starzejącym się polskim społeczeństwem w perspektywie systemowych i kulturowych strategii przechodzenia na emeryturę. Staram się odpowiedzieć w nim na pytanie: jak różne kategorie starszych pracowników reagują na sytuację rynkową w Polsce i jakie stosują strategie przechodzenia na emeryturę w kontekście wzorów kulturowych determinujących kształt ról społecznych pełnionych przez osoby starsze. W związku z powyższym stawiam w niniejszym artykule tezę, iż jednostki na własny sposób interpretują oczekiwania społeczne kształtując własną strategię przechodzenia na emeryturę. Niemniej kształt i tempo dezaktywizacji zawodowej w Polsce uzależnione jest zarówno od stanu zdrowia, jak i powiązanych ze sobą czynników o charakterze kulturowym i systemowym.
    In the article I am writing about ageing of Polish society in the perspective of systemic and cultural retirement transition strategies. I intend to answer the following question: how do the different categories of elderly employees react to the job market situation in Poland and what kinds of strategies of retirement do they apply in context of cultural patterns influencing social roles of old people. In reference to this, I make an assumption in the article that people interpret social expectations in their own ways while forming their retirement strategies. Nevertheless, the form and speed of withdrawal from labor market in Poland depend both on the person's state of health as well as on intertwined systemic and cultural factors.
    Źródło:
    Studia Socjologiczne; 2011, 2(201); 165-189
    0039-3371
    Pojawia się w:
    Studia Socjologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przepisywanie pamięci. Performansy piśmienne na murach Stoczni Gdańskiej
    Rewriting Memory: Written Performances on the Walls of the Gdańsk Shipyard
    Autorzy:
    Rakoczy, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040206.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-27
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Stocznia Gdańska
    transformacja 1989
    tożsamość
    performans piśmienny
    praktyki kulturowe
    polityki pamięci
    the Gdańsk Shipyard
    the 1989 transformation
    identity
    written performance
    cultural practices
    the politics of memory
    Opis:
    Stocznia Gdańska pełni wiele funkcji we współczesnych praktykach i dyskursach pamięci. Jest punktem wyjścia różnorodnych poszukiwań animacyjnych, antropologicznych i artystycznych przetwarzających doświadczenie polskiej transformacji oraz jego konsekwencji społecznych i politycznych. Wieloznacznie odczytywane są też mury Stoczni – jako miejsce znaczeniowo szczególnie gęste dla kulturowego imaginarium: symbolizujące inicjatywy obywatelskie pozwalające otwarcie negocjować reguły życia społecznego lub zamknięty i coraz bardziej odległy nam kulturowo świat pracy społeczności fabrycznych skazanych po 1989 roku na społeczną peryferyzację. Autorka tekstu przygląda się działaniom animacyjno-artystycznym związanym z murami Stoczni po 2012 roku, głównie projektowi Stocznia jest kobietą Stowarzyszenia Arteria oraz działaniom animacyjno-muralowym Iwony Zając. Przyjmuje perspektywę antropologii słowa i historii mówionej, aby zadać pytania o inicjowane przez działania artystyczne wokół Stoczni procesy tożsamościowe związane z płcią, klasą, ciałem i techniką oraz o obecność i nieobecność muru jako ważnego katalizatora tych procesów.
    The Gdańsk Shipyard has many functions in contemporary practices and discourses of memory. It is used as the point of departure for various animation, anthropological and artistic explorations which make over the experience of the Polish transformation and its social and political consequences. Similar ambiguity is found in interpretations of the walls of the Shipyard, construed as a place of meaning particularly dense for the cultural imaginarium: symbolizing either civic initiatives that facilitate open negotiations of the rules of social life or, alternatively, the closed and increasingly culturally distant world of the labor of factory communities condemned, after 1989, to live on the periphery of society. In her examination of the animation-artistic activities related to the walls of the Shipyard after 2012, Marta Rakoczy focuses on the Stocznia jest kobietą [Shipyard Is a Woman] project carried out by the Arteria Association and on Iwona Zając’s animation and mural activities. Rakoczy adopts the perspective of the anthropology of the word and oral history in an attempt to ask questions about the identity-fashioning processes initiated by the Shipyard’s artistic activities related to gender, class, the body and technology, and about the presence and absence of the wall as an important catalyst for these processes.
    Źródło:
    Śląskie Studia Polonistyczne; 2021, 18, 2; 1-26
    2084-0772
    2353-0928
    Pojawia się w:
    Śląskie Studia Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatro Evangelizador: memoria, repertorios y prácticas culturales en México hacia el siglo XVI. (Actos en/de transferencia)
    Evangelization theatre: memory, legacy and cultural practices of the 16th-century Mexico (Acts of conveyance)
    Teatr ewangelizacyjny: pamięć, spuścizna i praktyki kulturowe szesnastowiecznego Meksyku (Akty przeniesienia)
    Autorzy:
    Dimeo, Carlos
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2177059.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Opis:
    Theatricality, performance and religious experience are the foundations and origins of our historical memory as well as legacy and cultural practices dating back to the Colonial Period. Within a short time, an impressive corpus of theatre performances staged by the Jesuit fathers gained in importance and expanded range, which covered our whole continent. Theatre served here to describe and explain how these experiences were born and developed and to show how certain acts of conveyance occurred in the light of identity and cultural markers of the period. Specifying, we will deal with evangelization theatre and its influence on the American continent.
    Teatralność, spektakl i doświadczenie religijne są podwaliną i źródłem naszej pamięci historycznej, także spuścizny i praktyk kulturowych, pochodzących z czasów epoki kolonialnej. Pokaźny korpus sztuk teatralnych wystawionych przez zakonników jezuickich zyskał w krótkim czasie na znaczeniu i swoim zasięgiem objął cały nasz kontynent. Teatr posłużył tutaj do opowiedzenia i wytłumaczenia sposobu, w jaki zrodziły się i rozwinęły owe doświadczenia, a także pokazania, jak odbyły się niektóre akty przeniesienia w świetle markerów tożsamościowych i kulturowych epoki. Precyzując, zajmiemy się teatrem ewangelizacyjnym i jego wpływem na kontynent amerykański.
    Źródło:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2014, 4; 97-121
    2299-260X
    Pojawia się w:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ach, śpij, kochanie. Jeśli dreszczy trochę chcesz – dostaniesz. O afekcie w ASMR
    Oh, go to sleep, honey. If you want some chills – you got it. On affect in ASMR
    Autorzy:
    Łapińska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1828507.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-26
    Wydawca:
    Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
    Tematy:
    Autonomous Sensory Meridian Response (ASMR)
    studia afektywne
    posthumanizm
    afektywność materii
    nowy materializm
    naturokultura
    praktyki kulturowe
    ludzko-nie-ludzkie związki
    humanistyka nieantropocentryczna
    affective studies
    posthumanism affectivity of matter new materialism nature-culture cultural practices human-non-human relationships non-anthropocentric humanities
    Opis:
    In the article, the author discusses a new cultural phenomenon known as ASMR in a posthuman perspective, especially from the perspective of new materialism (Karen Barad), studies of things (Bjørnar Olsen, Ewa Domańska) and affective studies (Jane Bennett, Sara Ahmed). The article analyzes selected ASMR videos published on the YouTube website in terms of the affectivity of the objects used in them, arguing that ASMR cultural practices encourage the production of human-non-human assemblages of subjects and objects built of “vibrating matter” (Jane Bennett).
    Źródło:
    Świat i Słowo; 2020, 35, 2; 315-325
    1731-3317
    Pojawia się w:
    Świat i Słowo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies