Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Mecenat"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 50
Tytuł:
Życie i dzieło Józefa Maksymiliana Ossolińskiego
Autorzy:
Brodacka-Adamowicz, Ewa.
Powiązania:
Wojsko i Wychowanie 2002, nr 6, s. 37-43
Data publikacji:
2002
Tematy:
Ossoliński, Józef M.
Ossoliński Józef M. (1748-1826) biografia
Zakład Narodowy im. Ossolińskich (Wrocław) biografie
Mecenat Polska 19 w.
Polityka biografie Polska 19 w.
Opis:
Badacz literatury i pisarz. Jeden z pierwszych polityków galicyjskich. Członek Towarzystwa Przyjaciół Nauk od 1900 r. Fundator biblioteki -- Zakładu Narodowego im. Ossolińskich (od 1817 r.).
Bibliogr.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Zmiany w sponsoringu – od filantropii do cause related marketing
Changes in sponsorship – from philanthropy to cause related marketing
Autorzy:
Dąbrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449354.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
sponsorship
patronage
corporate patronage
foundation
CRM
CSR
promotion strategy
motivation to support art and culture
sponsoring
mecenat
fundacja
motywacja do sponsorowania instytucji kultury
strategia promocji
Opis:
The article deals with the problem of sponsorship and patronage showing that these notions were wrongly applied interchangeably. We can notice the evolution from philanthropy charity, technical help to the building of corporate partnerships. The transnational corporations are nowadays determined to elaborate their own programs in which they underline their CSR rather than give the support to the arts and sports. Even countries and societies considered as BoP are taken into account in the new approach which links social aspects to new markets development. The cause related marketing analyzed on the example of American Express and Unilever is one of the more performing tools helping to gain recognition for the enterprise and to make advertisement for its products.
Artykuł podejmuje tematykę sponsoringu i mecenatu zwracając uwagę na to, że niesłusznie wspomniane pojęcia bywają używane wymiennie Można zaobserwować zauważalną ewolucję od mecenatu daru, mecenatu kompetencji do budowania relacji partnerskich ze sponsorowanym podmiotem. Transnarodowe koncerny rezygnują coraz częściej ze wspierania kultury i sztuki i tworzą własne programy w których eksponują społeczne zaangażowanie biznesu. Reklamując swoje produkty, poprawiając swój wizerunek osiągają lepszą sprzedaż, także w krajach ubogich, które dotąd nie były brane pod uwagę w planach ekspansji na rynki zagraniczne. Jednym z najbardziej skutecznych sposobów oddziaływania na klientów stał się cause related marketing pokazany na przykładzie działalności firm American Express i Unilever.
Źródło:
Polonia Journal; 2015, 1-2; 145-184
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zjawisko dobroczynności w Rosji: cechy charakterystyczne
Autorzy:
Yarema, Rostislav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420227.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
tradition of mercy
charity in Russia
Orthodoxy
Russian entrepreneurs of the late XIX - early XX centuries
philanthropy
dobroczynność w Rosji
tradycje miłosierdzia
prawosławie
przedsiębiorcy końca XIX – początku XX ww.
mecenat
Opis:
Historia rosyjskiej dobroczynności pełna jest zadziwiających i jaskrawych przykładów, a także perspektyw odróżniających ją od analogicznych zjawisk na Zachodzie. Autor ukazał cechy charakterystyczne zjawiska dobroczynności, co pomoże w dogłębniejszym jego zrozumieniu. Jedna z jego fundamentalnych podstaw została określona jako głębokie i wszechstronne powiązania z prawosławiem, a także tradycjami miłosierdzia ukształtowanymi już w przedchrześcijańskim okresie rosyjskiej historii, które następnie przybrały postać zorganizowanego społecznego systemu pomocy potrzebującym. Autor rozpatrzył jako oddzielny aspekt rosyjskiej dobroczynności jej powiązania z przedsiębiorczością, które pozostawiły w historii unikatowe zjawisko „złotego wieku rosyjskiego mecenatu” na przełomie XIX-XX ww.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ziemiański mecenat archeologiczny w Wielkim Księstwie Poznańskim: Adolf Skarbek-Małczewski (1813-1887) z Kruchowa koło Trzemeszna, odkrywca słynnego aquamanile
A landed gentry archaeological patronage in the Grand Duchy o f Poznań: Adolf Skarbek-Malczewski (1813-1887) from Kruchowo near Trzemeszno, a discoverer of the famous aquamanile
Autorzy:
Fogel, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1024255.pdf
Data publikacji:
2018-11-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
A name of Adolf Skarbek-Malczewski brings back a discovery of the famous Roman aquamanile in his estate at Kruchowo near Trzemeszno in 1852. The article provides a detailed account on numerous field works by A. Malczewski, their repercussions in a subject literature along with significant museological enterprises of the period (the Warszawa exhibition in 1856/1857, the Kraków exhibition in 1858/1859). This part is followed by an attempt to reconstruct a private archaeological collection of A. Skarbek-Malczewski.
Źródło:
Folia Praehistorica Posnaniensia; 2005, 13; 39-58
0239-8524
2450-5846
Pojawia się w:
Folia Praehistorica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapaść, Która Trwa do Dziś. O Książce Jakuba Banasiaka Proteuszowe czasy. Rozpad państwowego systemu sztuki 1982–1993. Stan wojenny, druga odwilż, transformacja ustrojowa
Autorzy:
Knera, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171453.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Jakub Banasiak
państwowy system sztuki
mecenat
transformacja
lata osiemdziesiąte w PRL
stan wojenny
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2021, 25; 231-235
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wokół mecenatu Zakładu Narodowego im. Ossolińskich w XIX w.
Autorzy:
Bąbiak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441968.pdf
Data publikacji:
2018-01-05
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
mecenat
Józef Maksymilian Ossoliński
Henryk Lubomirski
Jerzy Henryk Lubomirski
Maurycy Dzieduszycki
Opis:
The Ossolineum was a result of scientific patronage undertaken by the representatives of the cultural elite since the beginning of the 19th century creating institutions of scientific and artistic life independent from the annexing countries. Those were foundations, to a lesser degree subjects of political pressure, which could be presented by their founders as nationally indifferent. In reality, however, they played a key role in maintaining national identity, educating intelligentsia and gathering and protecting the heritage of “the nation without a country”. Inscribing in the tradition of the activity of Duchess Izabela Czartoryska in Puławy, Józef Maksymilian Ossoliński established one of the first and largest Polish libraries which since the very beginning was open to the scientific world. Along with the libraries of the Zamoyski family in Warsaw and of the Raczyński family and Tytus Działyński in the Poznańskie region they created a network of libraries (mutual contacts and exchanges of doublets) radiating onto Polish annexed territories. And similarly to those the Ossolineum being a result of the patronage generated similar initiatives with their contemporary people who donated there not only family libraries but also gathered for generation works of are and other collections. An integral part of the Ossolineum was Dukes Lubomirskis’ Museum whose owners committed themselves to support this institution thanks to the Przeworsk fee tail set up for this very purpose. The Ossolineum functioned without breaks throughout the 19th century realizing postulates of its founder and consecutive curators, namely Duke Henryk and Jerzy Henryk Lubomirski and Maurycy Dzieduszycki continuing the realization of a sentence inscribed above the Sibyl temple in Puławy: The past for the future.
Źródło:
Galicja. Studia i materiały; 2017, 3: "200 lat Ossolineum"; 63-85
2450-5854
Pojawia się w:
Galicja. Studia i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władysława Skoczylasa podróż do ZSRR
Władysław Skoczylas’s Trip to the USSR
Autorzy:
Konstantynów, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16021840.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Skoczylas Władysław (1883-1934)
Polska-ZSRR – kontakty kulturalne 1918-1939
Polska – mecenat artystyczny państwa 1918-1939
Opis:
Artykuł jest próbą rekonstrukcji przebiegu wizyty w Moskwie i Leningradzie (23 listopada – 7 grudnia 1933) sześcioosobowej grupy polskich artystów (Władysław Jarocki, Władysław Skoczylas, Tadeusz Pruszkowski, Xawery Dunikowski, Władysław Daszewski i Mieczysław Treter), a także analizy i kontekstualizacji czteroczęściowego artykułu Władysława Skoczylasa Sztuka w ZSRR, opublikowanego po powrocie z podróży na łamach „Gazety Polskiej”, będącego jednym z najważniejszych świadectw dotyczących polsko-radzieckich kontaktów w sferze sztuki.
With the Soviet-Polish Non-Aggression Pact having been signed on 25 July 1932, there  began a period of ‘rapprochement’ between the two countries, this resulting in e.g. a visit of a group of six Polish artists to Moscow and Leningrad (23 Nov. – 7 Dec. 1933). The group included: Władysław Jarocki, Władysław Skoczylas, Tadeusz Pruszkowski, Xawery Dunikowski, Władysław Daszewski, and Mieczysław Treter. Following the group’s return, it was only Władysław Skoczylas who publicly spoke about his impressions from the trip. He was most promptly associated with the Polish-Soviet ‘rapprochement’ in fine arts at the time: he most frequently spoke about art and organization of artistic life in the Soviet Union, he also actively participated in establishing relations with Soviet artists, and since he was a known and esteemed artist himself, also a President of the Institute of Art Propaganda, board member of the Society for Promoting Polish Art Abroad, and an active columnist affiliated with ‘Gazeta Polska’, an unofficial organ of the Polish government, his words resounded widely. The paper attempts to reconstruct the course of the visit of the Polish delegation, to analyse the report presented by Władysław Skoczylas in ‘Gazeta Polska’, as well as to answer the question why what he saw in the artistic life of the USSR was by him considered to have been one of the ‘strongest’ impressions he had had in the recent time. The encounter with Soviet art as well as becoming acquainted with the conditions in which Soviet artists lived and worked must have been an important experience for Władysław Skoczylas. In the Soviet Union he was able to see with his own eyes how the issues he himself had been considering as of the mid-1920s were solved, namely the mass character of art, its commitment to the life of the state and to the promotion of its ideology, functioning of the state and social patronage, organization of the artistic production and its sales, and finally the artists’ living conditions. Favourable interest with which he assessed what he saw during the visit to Moscow and Leningrad had by no means to do with his leftist inclinations. It resulted from Skoczylas’s deep conviction that the state, being the institution of the greatest potential and authority, also in the domain of art (particularly in the period of the deepest economic crisis) should take on the role of the main patron and client, providing artists with support, and treating them just like any other highly qualified specialist, while the artists should create art playing ‘a major role as a state-building factor’. The Soviet example illustrated what the implementation of the idea of art connected with the state and its ideology could look like, how art and the artists could benefit, yet it also showed the price of such an arrangement. Skoczylas does not provide an unequivocal answer to the question whether the price is worth paying. However, both his statements and the opinions voiced by representatives of other Polish artistic circle in the early 1930s suggest that they would be willing to incur the cost.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2019, 81, 2; 275-328
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warszawa i Łowicz. Dwie kolegiackie kaplice Chrystusa Ukrzyżowanego w XVIII stuleciu
Autorzy:
Barczyk, Alina
Sito, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016275.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
XVIII wiek
Branicki Jan Klemens
Łowicz
Warszawa
nowożytna architektura sakralna
mecenat biskupi
sztuka baroku
cudowne wizerunki
mauzolea
sztuka sepulkralna
18th century
Warsaw
early modern sacral architecture
patronage of bishops
baroque art
miraculous images (crucifixes)
mausoleums
sepulchral art
Opis:
Dwie kaplice wzniesione przy kolegiatach w Warszawie i w Łowiczu, mieszczące słynące łaskami krucyfiksy, wykazują liczne analogie, do których należą: lokalizacja na przedłużeniu północnych naw, powiązania obu kapituł kolegiackich oraz szczególny status świątyń kojarzonych z najważniejszymi osobami w Rzeczypospolitej – królem (a także, w szerszym ujęciu, Sejmem i kręgiem dworskim) oraz prymasem, czyli interrexem. Mimo że powstanie architektury kaplic dzieliło blisko pół wieku, dostrzec można wzajemne zależności zastosowanych form. Wnętrza posiadają tym więcej analogii, że kaplicę warszawską przekształcono z inicjatywy Jana Klemensa Branickiego w na początku lat 60. XVIII wieku – gdy powstawało mauzoleum w Łowiczu. Zaprezentowania analiza, oparta na kwerendach archiwalnych i obserwacjach in situ, pozwoliła na doprecyzowanie dotychczasowych ustaleń, ukazanie procesu budowy oraz przekształceń omawianych obiektów, a także poświadczenie zależności artystycznych pomiędzy kaplicami.
In the collegiate churches in Warsaw and Łowicz (two particularly important residential cities of the Republic of Poland in the modern era), in the 18th century, chapels were erected for the exhibition of late Gothic crucifixes, famous for their graces. The chapels were distinguished by remarkable architectural forms and innovative artistic programs. Both were built on the extensions of the northern aisles and were under the care of chapters, although their creation was financed from funds provided by powerful patrons. In the case of Łowicz, the construction was the fulfillment of the volition expressed in the will of Primate Adam Ignacy Komorowski, who assigned this part of the temple for his mausoleum. In Warsaw, the the right to patronage was passed on to successive families – the patronage was granted to the Szembek and Branicki families, among others. The features connecting both investments were also: the connections of both collegiate chapters and the special status of said churches, associated with the most important people in the Republic of Poland – the king (and, in a broader sense, the Seym and court circles) and the primate, i.e. the interrex. Although the chapels’ architecture was developed almost half a century apart, one can see the mutual dependence of the forms used. The interiors boast even more analogies because the Warsaw chapel, built in the second decade of the 18th century, was transformed at the initiative of Jan Klemens Branicki in the early 1860s – while the mausoleum in Łowicz was being built. Probably both buildings employed the workshop of the Warsaw architect Jakub Fontana. In both chapels, influences of palace architecture are visible, manifested in the lightness of forms, rococo style and colors based on combining white with gold. The connection to residential interiors was enhanced especially by crimson wall coverings introduced by Fontana in the present St. John cathedral. The presented analysis, based on archival queries and in situ observations, made it possible to clarify the findings so far, as well as to show the construction process and transformations of the discussed objects. A look at their architectural form and decor details made it possible to identify sources of inspiration, probable contractors and to confirm the relationship between two particularly important examples of 18th-century collegiate chapels.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2020, 5; 61-94
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi o mecenacie literackim w Polsce i na emigracji do roku 1989
Comments on Literary Patronage in Poland and in Exile until 1989
Autorzy:
Zajączkowski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807231.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polska
mecenat
literatura
renesans
emigracja
Polska
patronage
literature
Renaissance
emigration
Opis:
Artykuł skrótowo przedstawia historię mecenatu literackiego w Polsce od czasów najdawniejszych aż do przełomu politycznego w 1989 r. Omówione zostały zarówno działania mecenasów w kraju, jak i na emigracji, poczynając od XIX wieku. Mecenat literacki zaznaczył się już w średniowieczu, jednak jego najpełniejszy rozkwit przypadł na okres renesansu. Mecenasami byli wtedy zwłaszcza władcy duchowni i świeccy. Wraz z osłabieniem władzy królewskiej w roli mecenasów występowali coraz częściej magnaci – zarówno katoliccy, jak i protestanccy. Po okresie kryzysu mecenat w dziedzinie literatury odrodził się na krótko za panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego. W okresie rozbiorów mecenat prywatny pozwolił zaistnieć wielu pisarzom tworzącym na terenach Polski, jak i na emigracji. Ważną rolę paramecenacką zwłaszcza do połowy XIX wieku pełniły salony literackie. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zmalała znacznie rola mecenasów prywatnych, których zaczęło zastępować państwo. Niezwykle ważną rolę pełnił mecenat w okresie II wojny światowej. Dzięki niemu udało się pomóc wielu pisarzom oraz w dużej mierze zachować dorobek literatury. Okres powojenny stał pod znakiem dominacji państwa jako jedynego dysponenta środków na twórczość literacką. Wydawano i upowszechniano niejednokrotnie dobrą literaturę, ale zarazem rynek literacki był zideologizowany i objęty cenzurą. W tym samym czasie w największych skupiskach polskiej emigracji powstały ośrodki, które promowały pisarzy tworzących poza krajem. Od 1989 r. mecenat literacki stał się często domeną prywatnych instytucji, jednak w nowych warunkach społeczno-ekonomicznych nie wykształciły jeszcze dojrzałe mechanizmy wspierania twórczości literackiej. Mimo szeregu niedomagań Polska posiada tradycje godne wielkich cywilizowanych narodów w zakresie mecenatu literackiego.
This article briefly presents the history of literary patronage in Poland since the earliest times until the political turn in 1989. The activities of patrons both in the motherland and in exile, beginning from the 19th century, have been discussed here. Literary patronage was present as early as in the Middle Ages; however, its greatest flowering was observed in the times of the Renaissance. Especially ecclesiastical and secular rulers were patrons at that time. With the decline of royal power, the magnates (both Catholic and Protestant) took the role of patron more and more frequently. After a period of crisis, literary patronage was regenerated for a short time during the reign of Stanisław August Poniatowski. During the era of the partitions it was private patronage which made it possible for many authors, writing both on Polish territory and in exile, to become established. Literary salons played an important para-patronage role, especially until the mid-19th century. After the restoration of Poland’s independence the role of private patrons decreased as the state began to replace them. Patronage was extraordinarily important during the Second World War, when it rendered assistance to many writers and made a considerable contribution to the preservation of literary achievements. In the post-war period it was—the state which was dominant as the only provider of support for literary work. Good literature was frequently published and popularised; however, the literary market was ideological control and censorship. At the same time, in the largest Polish exile communities, new centres, promoting authors writing outside Poland, were being created. Since 1989 literary patronage has often been the domain of private institutions; however in the new social and economical circumstances advanced mechanisms for supporting literary output have not yet been developed. Despite many obstacles, Poland’s traditions are on a par with those of great civilised nations as far as literary patronage is concerned.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 2; 39-65
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stalinowska wizja kultury: projekt i realizacja – mecenat w warunkach upolitycznienia
Stalin’s Vision of the Culture: Project and Realization. Patronage in the Circumstances ff Politicization
Autorzy:
Blecharczyk, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807220.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kultura radziecka
marksizm
mecenat
realizm socjalistyczny
socjalizm
socrealizm
Stalin
Związek Radziecki
Marxism
patronage
socialist realism
socialism
Soviet culture
Soviet Union
Opis:
Mecenat Stalina nad radziecką literaturą i sztuką został w pełni sformalizowany na początku lat trzydziestych XX w. Polityczne podporządkowanie wszystkich dziedzin kultury oraz próba jej dostosowania do ściśle określonych ideologicznych i partyjnych norm znalazły odzwierciedlenie we wprowadzonej w 1934 r. doktrynie realizmu socjalistycznego. Celem kultury stalinowskiej była sakralizacja władzy oraz pełna unifikacja i podporządkowanie życia obywateli Związku Radzieckiego socjalistycznej wizji. Osoba wodza reprezentuje tu ideę państwa, przez co zyskuje szczególny, transcendentny wymiar, przekładający się także na relację z kulturą. Stalin będąc architektem najdoskonalszego, totalnego dzieła sztuki, jakim miał być socjalizm, zyskał status nie tylko opiekuna życia kulturalnego oraz mecenasa literatury i sztuki, ale najwybitniejszego, wszechmocnego stwórcy. Stalinowska rewolucja kulturalna miała na celu wypełnienie totalnego planu wodza, jakim było stworzenie radzieckiego człowieka i nowego świata.
Stalin’s patronage over soviet art and literature was completely formalized at the beginning of the 1930’s. Political subordination of all domains of culture and its ideological and party standardization were expressed by implementation of socialist realism doctrine in 1934. The very purposes of Stalinist culture were power sacralisation, fully unification and subjugation of the Soviet Union citizens life to the socialist vision. Figure of the leader represents the idea of state that yielded him as a new transcendent dimension. Stalin as an architect of excellent and total piece of art—the socialism, obtained a new special status—became not only a sponsor of entire cultural life, but also the notable, almighty creator. The main goal of Stalinist cultural revolution was to realize the total plan of its leader: creation of the Soviet Man and the new world.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 2; 93-109
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śląski akcent w czeskim dokonaniu bawarskiego artysty? [Rec. „Monogramista IP. Oltář svaté Anny Samotřetí v Českým Krumlově", red. Peter Kováč, Marek Zágora, Praha 2020]
A Silesian Accent in the Bohemian Work of a Bavarian Artist? [Rev. "Monogramista IP. Oltář svaté Anny Samotřetí v Českým Krumlově", eds. Peter Kováč, Marek Zágora, Praha 2020]
Autorzy:
Czechowicz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27316041.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
mecenat artystyczny
rzeźba
gotyk
renesans
Czechy
Bawaria
Śląsk
artistic patronage
sculpture
Late Gothic
Renaissance
Bohemia
Bavaria
Silesia
Opis:
Recenzja dotyczy obszernej, zbiorowej monografii ołtarza św. Anny z lat 1519—1524, wykonanego przez bawarskiego rzeźbiarza znanego jako Monogramista IP. Relief powstał na zamówienie czeskiego magnata, Zdeňka Lva z Rožmitála, który był czołową postacią życia politycznego Korony Królestwa Czech w pierwszym trzydziestoleciu XVI wieku. W recenzji zaproponowano inny motyw zamówienia dzieła. Jego treść, związana z rodziną i macierzyństwem, przemawia za tym, że powstało ono jako dar ojca dla syna Adama i jego poślubionej w 1518 roku śląskiej szlachcianki Anny Haugwitz z Biskupic
The review concerns an extensive, collective monograph on the altar of St. Anne from 1519—1524, made by a Bavarian sculptor known as Monogramist IP. The relief was commissioned by the Bohemian lord, Zdenek Lev of Rožmitál, who was a leading figure in the political life of the Crown of the Kingdom of Bohemia in the first thirty years of the 16th century. The review proposed a different motive for commissioning the work. Its content related to family and motherhood suggests that it was created as a gift from a father to his son Adam and his wife, a Silesian noblewoman, Anna Haugwitz of Biskupice, in 1518. The review emphasized the extraordinary values of the publication, both scientific and editorial.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2023, 18, 23; 1-10
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola i formy mecenatu przemysłu w dziedzinie ochrony zabytków i przystosowaniu ich do potrzeb turystyki
LE ROLE ET LES FORMES DU MÉCÉNAT DE L’INDUSTRIE DANS LA PROTECTION DES MONUMENTS HISTORIQUES ET DANS LEUR ADAPTATION AUX BESOINS DU TOURISME
Autorzy:
Lorentz, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539055.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
ruch turystyczno-krajoznawczy
dostosowanie zabytków do potrzeb turystyki masowej
turystyka kulturalna
udostępnianie zabytków turystom
mecenat kulturalny
Opis:
En tenant compte du développement universel du tourisme, il faudrait adapter les musées et les monuments historiques à une exploitation largement conçue et les mettre à la portée des masses. Le tourisme devrait donc participer aux frais de leur adaptation r a tionnelle. A l’échelle internationale, peuvent servir d’exemples les Cuzco et Macchu-Picchu au Pérou, la zone afférante de la ville Izmir en Turquie, Téhéran et Isfahan en Iran, pour lesquels des experts de l’UNESCO ont élaboré des projets d’adaptation e t d’aménagement. Il semble juste d’engager pour ce genre d’activité sur notre territoire des fonds et des moyens fa isant partie du budget touristique. Dans nos conditions, un mécénat très important peut être effectué par l’industrie qui possède des fonds considérables pour des buts culturels et pour l’organisation du repos de ses travailleurs. Un exemple en est déjà fourni par la restauration du château de Baranów sous les auspices du Centre industriel du soufre de Tarnobrzeg. De façon similaire, le Centre industriel de Nowa Huta pourrait s’occuper du château de Niepołomice e t les Etablissements des Azotes de Puławy — étendre leur protection sur le château de Janowiec. Le patronage de l’industrie serait doublement justifié en ce qui concerne les monuments d’où elle a tiré ses origines, notamment les sites industriels historiques. La coopération de l’industrie et du to u risme avec les ogranismes de la protection des biens culturels est nécessité par l’inté rêt commun de toute la nation. Selon l’auteur, l’un des principaux caractères du mécénat socialiste dont les prémices se font voir dans le domaine de la culture, consiste à concevoir des solutions d’ensemble aux problèmes culturels.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1967, 4; 6-10
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Raz jeszcze o książce Bogusława Czechowicza i jego odpowiedzi na naszą recenzję.
Autorzy:
Eysymontt, Rafał
Kaczmarek, Romuald
Witkowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560104.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Instytut Historii Sztuki
Tematy:
średniowiecze
XIV, XV, XVI wiek na Śląsku
mecenat artystyczny
Bogusław Czechowicz
Źródło:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego; 2007, 1(3); 103
1896-4133
Pojawia się w:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 50

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies