Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Malarstwo flamandzkie"" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Rycerz na służbie sztuki. Wspomnienie o Hannie Benesz (1947–2019)
Autorzy:
Romanowska-Zadrożna, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27323368.pdf
Data publikacji:
2021-03-17
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Hanna Benesz
Jan Białostocki
Maria Kluk
muzealnik
muzealnictwo
badania proweniencyjne
Muzeum Narodowe w Warszawie
malarstwo niderlandzkie
malarstwo holenderskie
malarstwo flamandzkie
malarstwo belgijskie
Abraham Janssens
Bernaert de Rijckere
CODART
order Oranje-Nassau
Opis:
Hanna Benesz była absolwentką Instytutów: Historii Sztuki oraz Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego. Całe swoje życie zawodowe od 1975 r. związała z Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym pracowała w Galerii Sztuki Europejskiej opiekując się kolekcją sztuki flamandzkiej i holenderskiej. Przeszła wszystkie szczeble kariery od asystenta do kustosza. Uważała, że podstawą działań muzealnika jest doskonała znajomość kolekcji. Dzięki badaniom prowadzonym nad obrazami zgromadzonymi w magazynach MNW w przypadku dużej liczby dzieł ustaliła ich atrybucję i proweniencję. Badała ikonografię stosując metody badawcze wypracowane przez ikonologię. Zwracała uwagę na stan techniczny obrazów, dzięki czemu dochodziło do tak spektakularnych „przywróceń”, jak odkrycie – w obrazie zapomnianym i uważanym za kopię – autentycznego dzieła Opłakiwanie Chrystusa Abrahama Janssensa (ok. 1575–1632). Była autorką i współautorką wielu wystaw. Współpracowała z muzealnikami z całego świata. Z wystawą o sztuce baroku dotarła nawet do Japonii. Obrazy z kolekcji MNW starała się prezentować nie tylko poprzez kontakt widzów z dziełami sztuki, ale także przez publikacje, i to głównie anglojęzyczne, oraz internet. Od momentu gdy została kustoszem, rozpoczęła wraz z Marią Kluk opracowywanie katalogu rozumowanego Early Netherlandish, Dutch, Flemish and Belgian Paintings 1494–1983 in the Collections of the National Museum in Warsaw and the Palace at Nieborów. Complete Illustrated Summary Catalogue, który ukazał się w 2016 roku. Rok później został uhonorowany główną nagrodą w konkursie „Sybilli” w dziedzinie „Publikacje”, a król Niderlandów przyznał Hannie Benesz rycerski order Oranje- -Nassau V klasy. Dekoracji nim dokonał ambasador Królestwa Niderlandów podczas 20. kongresu CODART w pałacu łazienkowskim w Warszawie. Hanna Benesz była nie tylko wspaniałym muzealnikiem i naukowcem, ale też wypróbowanym przyjacielem i człowiekiem niezwykle ciepłym, wrażliwym na krzywdy bliźnich.
Źródło:
Muzealnictwo; 2021, 62; 274-283
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A knight in the service of art. Hanna Benesz in memoriam (1947–2019)
Rycerz na służbie sztuki. Wspomnienie o Hannie Benesz (1947–2019)
Autorzy:
Romanowska-Zadrożna, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932636.pdf
Data publikacji:
2021-03-17
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Hanna Benesz
Jan Białostocki
Maria Kluk
museum curator
museology
provenance studies
Netherlandish painting
Dutch painting
Flemish painting
Belgian painting
Abraham Janssens
Bernaert Rijckere
CODART
Order of Oranje-Nassau
muzealnik
muzealnictwo
badania proweniencyjne
Muzeum Narodowe w Warszawie
malarstwo niderlandzkie
malarstwo holenderskie
malarstwo flamandzkie
malarstwo belgijskie
Bernaert de Rijckere
order Oranje-Nassau
Opis:
Hanna Benesz graduated from the Institutes: of Art History and of Applied Linguistics at the University of Warsaw. Her whole career launched in 1975 remained inseparably connected with the National Museum in Warsaw, where she worked at the Gallery of European Art curating the Flemish and Dutch collections. She followed all the promotion steps: from assistant to curator. Benesz strongly believed that museum curator’s job was grounded in a perfect knowledge of the collection. Thanks to her research conducted into the paintings amassed in National Museum’s storerooms, she successfully attributed a substantial number of works and identified provenance of many. She studied iconography applying research methods worked out by iconology. Moreover, she focused on the paintings’ technical condition, this occasionally leading to spectacular ‘restorations’, e.g. the identification of a genuine work by Abraham Janssens (ca 1575–1632) the Lamentation of Christ in a forgotten work, previously considered to be a copy. Author and co-author of many exhibitions, she cooperated with museum curators around the world. Her exhibition on Baroque art reached as far as Japan. Benesz’s intention was not only to present the paintings from the National Museum’s collections through a direct contact of visitors with the works, but also in publications, mainly in English and online. As soon as she became curator, together with Maria Kluk she focused on working out the reasoned catalogue Early Netherlandish, Dutch, Flemish and Belgian Paintings 1494–1983 in the Collections of the National Museum in Warsaw and the Palace at Nieborów. Complete Illustrated Summary Catalogue, published in 2016. A year later, the Catalogue was honoured with the main prize in the Sybilla Competition in the category for publications, while the King of the Netherlands awarded Hanna Benesz with the chivalric Order of Orange-Nassau (Oranje-Nassau) of the 5th grade; she was decorated with it by the Ambassador of the Kingdom of the Netherlands during the 20th CODART Congress held at the Warsaw Łazienki Palace. Not only was Hanna Benesz an outstanding museum curator and scholar, but also a trusted friend and a warm empathetic person, sensitive to other people’s misfortunes.
Hanna Benesz była absolwentką Instytutów: Historii Sztuki oraz Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego. Całe swoje życie zawodowe od 1975 r. związała z Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym pracowała w Galerii Sztuki Europejskiej opiekując się kolekcją sztuki flamandzkiej i holenderskiej. Przeszła wszystkie szczeble kariery od asystenta do kustosza. Uważała, że podstawą działań muzealnika jest doskonała znajomość kolekcji. Dzięki badaniom prowadzonym nad obrazami zgromadzonymi w magazynach MNW w przypadku dużej liczby dzieł ustaliła ich atrybucję i proweniencję. Badała ikonografię stosując metody badawcze wypracowane przez ikonologię. Zwracała uwagę na stan techniczny obrazów, dzięki czemu dochodziło do tak spektakularnych „przywróceń”, jak odkrycie – w obrazie zapomnianym i uważanym za kopię – autentycznego dzieła Opłakiwanie Chrystusa Abrahama Janssensa (ok. 1575–1632). Była autorką i współautorką wielu wystaw. Współpracowała z muzealnikami z całego świata. Z wystawą o sztuce baroku dotarła nawet do Japonii. Obrazy z kolekcji MNW starała się prezentować nie tylko poprzez kontakt widzów z dziełami sztuki, ale także przez publikacje, i to głównie anglojęzyczne, oraz internet. Od momentu gdy została kustoszem, rozpoczęła wraz z Marią Kluk opracowywanie katalogu rozumowanego Early Netherlandish, Dutch, Flemish and Belgian Paintings 1494–1983 in the Collections of the National Museum in Warsaw and the Palace at Nieborów. Complete Illustrated Summary Catalogue, który ukazał się w 2016 roku. Rok później został uhonorowany główną nagrodą w konkursie „Sybilli” w dziedzinie „Publikacje”, a król Niderlandów przyznał Hannie Benesz rycerski order Oranje- -Nassau V klasy. Dekoracji nim dokonał ambasador Królestwa Niderlandów podczas 20. kongresu CODART w pałacu łazienkowskim w Warszawie. Hanna Benesz była nie tylko wspaniałym muzealnikiem i naukowcem, ale też wypróbowanym przyjacielem i człowiekiem niezwykle ciepłym, wrażliwym na krzywdy bliźnich.
Źródło:
Muzealnictwo; 2021, 62; 13-22
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WYNIKI WIELOKRYTERIALNYCH BADAŃ SĄDU OSTATECZNEGO Z MUZEUM NARODOWEGO W GDAŃSKU. NOWE ODCZYTANIE TRYPTYKU JAKO DZIEŁA ROGIERA VAN DER WEYDENA I HANSA MEMLINGA
RESULTS OF MULTI-CRITERIA RESEARCH ON THE LAST JUDGMENT FROM THE NATIONAL MUSEUM IN GDAŃSK. NEW ATTRIBUTION OF THE TRIPTYCH TO ROGIER VAN DER WEYDEN AND HANS MEMLING
Autorzy:
Iwona, Szmelter,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433133.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
wielokryterialne studia badawcze
badania nie-inwazyjne dzieł sztuki
techniki analityczne
malarstwo flamandzkie XV w.
Rogier van der Weyden
Hans Memling
Cesare Brandi
ochrona dziedzictwa
Opis:
The masterpiece The Last Judgment exhibited at the National Museum in Gdańsk was developed in 15th century; painted in tempera and oil on oak, the triptych has been attributed to Hans Memling so far. The only date in history of the triptych that we can be sure about is 27th April 1473, when it was captured at sea by pirates. Upon receiving the results described below, date of origin of the work of art was set for ca. 1460. Synergy of research – from humanistic research to instrumental analysis – delivered great results due to cooperation of the Faculty of Conservation and Restoration of Works of Art of the Academy of Fine Arts in Warsaw with the CHARISMA- MOLAB project. Assumptions regarding attribution change, dating revision and cultural role were made based on aggregated analysis of results of multi-criteria project carried out in the years 2010–2014. Set of pigments and oil and tempera paint are typical for Flemish art of the second half of 15th century. Multispectral infrared reflectography (MIR) showed i.a. that under the groups of apostles there are angels from Arma Christi; RTG showed changes of underpainting. The above changes of the original triptych composition and the change of painting method refer to the central panel – vertical Christological scene similar to the polyptych The Last Judgment by Rogier van der Weyden from Beaune. There were also discovered several minor changes, some of them were already known (Kwiatkowski 1960, Białostocki 1966, Molly Faries 1994, Flik, Olszewska 2005). According to the latest research it might be concluded that the first stage of the work of art was created by Rogier van der Weyden, whose compositions, underdrawings and underpainting constitute an “autograph”, whereas the painting was finished by Hans Memling. Dendrochronological research confirmed that the ground made of “Baltic” oak might have been ready for painting in 1460 – 4 years before Weyden’s death. The multi-layer triptych might have been finished by Hans Memling; he settled in Bruges in January 1465. The triptych The Last Judgment exhibited in Gdańsk is an artistic and stylistic novum, with unique expression due to humanism and features typical for Northern Renaissance.
Arcydzieło Sąd Ostateczny z Muzeum Narodowego w Gdańsku pochodzi z XV w., tryptyk w technice olejno-temperowej na drewnie dębowym, przypisywany dotąd był Hansowi Memlingowi. Jedyną pewną datą w historii tryptyku jest 27 kwietnia 1473 r., gdy był on uprowadzony przez korsarzy. Datowanie tryptyku przesunięto na ok. 1460 r. po uzyskaniu wyników odczytanych z samego „dzieła”, relacjonowanych poniżej. Synergia badań – od humanistycznych po analizy instrumentalne – dała świetne rezultaty dzięki współpracy Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki z warszawskiej ASP z projektem CHARISMA-MOLAB. Hipotezy o zmianie atrybucji tryptyku, rewizji jego datowania i kulturowej roli powstały w wyniku łącznej interpretacji wyników w multikryterialnym projekcie z lat 2010–2014. Paleta pigmentów i spoiwo olejno-temperowe są zgodne ze sztuką flamandzką w 2 poł. XV wieku. W wielospektralnej reflektografii podczerwonej (MNIR) odkryto m.in. wcześniejsze Anioły z Arma Christi pod grupami Apostołów, a w RTG – zmiany podmalowań. Te dwukrotne zmiany głównego projektu kompozycji tryptyku i jedna w warstwie malarskiej zlokalizowane są w środkowym panelu, w wertykalnej scenie chrystologicznej podobnej do poliptyku Sąd Ostateczny Rogiera van der Weydena z Beaune. Zarejestrowano także kilkadziesiąt mniej ważnych zmian, z których część była znana (Kwiatkowski 1960, Białostocki 1966, Molly Faries 1994, Flik, Olszewska 2005). W rezultacie obecnych badań można sądzić, że gdański tryptyk to dzieło rozpoczęte przez Rogiera van der Weyden’a, którego kompozycje, spodnie rysunki i podmalowanie mają tu charakter „autografu”, i ukończone przez Hansa Memlinga. Badania dendrochronologiczne potwierdziły, że podłoże z dębu „Bałtyckiego” mogło być gotowe do malowania w 1460 r., czyli na 4 lata przed śmiercią Weydena. Wielowarstwowy tryptyk mógł ukończyć Hans Memling, o którym z tych lat wiadomo tylko, że w styczniu 1465 r. osiedlił się w Brugii. Gdański tryptyk Sąd Ostateczny ma charakter artystycznego i stylistycznego novum, ma unikalną ekspresję dzięki humanizmowi i cechom wczesnego Północnego Renesansu.
Źródło:
Muzealnictwo; 2014, 55; 37-59
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies