Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Majątek"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Шляхта западного края в политике российской империи во второй половине XIX века: Леопольд Валицкий и его имение Озёры
Autorzy:
Mulina, Svetlana
Radiuk, Aleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787953.pdf
Data publikacji:
2021-03-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zesłanie syberyjskie
powstanie styczniowe
szlachta
Leopold Walicki
polityka rosyjska na terenie ziem zabranych
majątek Jeziory
Siberian exile
uprising of 1863
gentry
Leopold Valitski
Russian policy in Western region
estate Oziory
Opis:
Szlachta zachodniego kraju w polityce imperium rosyjskiego w drugiej połowie XIX wieku: Leopold Walicki i jego majątek Jeziory W artykule analizowana jest polityka caratu wobec uprzywilejowanej grupy społecznej ziem zabranych na przykładzie biografii ziemianina Leopolda Walickiego z guberni grodzieńskiej. Jego życiowa droga była zdeterminowana przez sytuację polityczną w kraju i złączona z losem jego majątku Jeziory. Podobnie jak większość drobnego ziemiaństwa, Walicki na początku swojej kariery realizował się w służbie państwowej i dopiero po otrzymaniu spadku znacząco zmienił się jego status bytowy. Rozlegle dobra, rodzinne skarby, wpływ na lokalną społeczność – wszystko złożyło się na to, że jego osobą szczególnie interesowały się władze rosyjskie. Mimo że był osobą apolityczną, Leopold został skazany za udział w powstaniu styczniowym i zesłany do guberni irkuckiej, a jego majątek skonfiskowano. Proces przejęcia Jezior przez skarb państwa świadczył o tym, że zmiana formy własności łączyła się ze wzrostem korupcji i różnych nadużyć ze strony cywilnej i wojskowej administracji carskiej. W wyniku konfiskaty i sekwestracji majątków uczestników powstania wiele tych gospodarstw zostało zrujnowanych. Шляхта западного края в политике российской империи во второй половине XIX века: Леопольд Валицкий и его имение Озёры В статье рассматривается политика царизма по отношению к привилегированному сословию Западного края на примере биографии помещика Гродненской губернии Леопольда Валицкого. Его судьба формировалась под влиянием политической обстановки в регионе и была тесно связана с судьбой имения Озёры. Сначала Валицкий реализовывал жизненный путь типичного безземельного шляхтича, зарабатывающего канцелярской работой, и только после получения наследства стал влиятельной личностью в Гродненской губернии. Большое имение, обширные родственные связи, влияние на местное население – все это способствовало повышенному вниманию властей к фигуре Валицкого. Будучи далеким от политики, он был осужден за участие в восстании 1863 г. и сослан на поселение в Иркутскую губернию. Судьба конфискованного у Валицкого имения Озеры показывает, что передел земельной собственности в Западном крае в пользу русского землевладения сопровождался ростом злоупотреблений чиновничества и хищнических амбиций местной бюрократической верхушки. В результате масштабной акции по секвестированию и конфискации имений местной шляхты, многие земельные владения пришли в упадок.
В статье рассматривается политика царизма по отношению к привилегированному сословию Западного края на примере биографии помещика Гродненской губернии Леопольда Валицкого. Его судьба формировалась под влиянием политической обстановки в регионе и была тесно связана с судьбой имения Озёры. Сначала Валицкий реализовывал жизненный путь типичного безземельного шляхтича, зарабатывающего канцелярской работой, и только после получения наследства стал влиятельной личностью в Гродненской губернии. Большое имение, обширные родственные связи, влияние на местное население – все это способствовало повышенному вниманию властей к фигуре Валицкого. Будучи далеким от политики, он был осужден за участие в восстании 1863 г. и сослан на поселение в Иркутскую губернию. Судьба конфискованного у Валицкого имения Озеры показывает, что передел земельной собственности в Западном крае в пользу русского землевладения сопровождался ростом злоупотреблений чиновничества и хищнических амбиций местной бюрократической верхушки. В результате масштабной акции по секвестированию и конфискации имений местной шляхты, многие земельные владения пришли в упадок.
The article deals with the tsarist’s policy towards nobility of Empire’s Western region on the example of the landlord Leopold Valitski from Grodno governorate. His fate was determined by the political situation in the region and closely intermingled with the fate of his estate Oziory. Valitski, as the majority of landless nobility, started his career as a clerk and only after coming into fortune had become an authoritative person in Grodno governorate. Large estate, broad circle of kin relations, high position in local society – all these factors made Leopold an object of particular attention of Russian authorities. Being absolutely apolitical he has been convicted of participating in uprising of 1863 and exiled into Siberia. The authors in slightly details investigate Oziory confiscation process and come to the conclusion that private property seizure by the government was followed by corruption and robbing of many estates by civil and military administration. In the result of wide scale sequestration and confiscation local gentry property lots of estates fell into decline.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 2; 79-103
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Дынаміка лахавіцкага маёнтку XVI ст.
Rozwój majątku Lachowicze w XVI wieku
Development and formation Lyakhovichi manor in XVI ct.
Autorzy:
Булаты, Павел
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436962.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej
Tematy:
majątek
Lachowicze
magnaci
Gasztołdowie
manor
Liachavičy
tycoons
Haštoĺdy
Opis:
W artykule opisano historię rozwoju i kształtowania się majątku Lachowicze w okresie od pierwszej wzmianki o nim w 1451 roku do przeniesienia własności na ród Chodkiewiczów w 1572 roku. W artykule omówiono również historię rodu właścicieli majątku Lachowicze. Skupiono uwagę na rozwoju kulturowym i historycznym dziedzictwa miasta.
The article describes the history of development and formation Lyakhovichi manor in the period from the first mention in 1451 to the time of transfer of the ownership of the estate kind Chodkevich in 1572. The article also discusses the owners of Lyakhovichi manor. The attention paid to the formation of cultural and historical heritage of the city, as well as the processes associated with the release of the estates from the Lyakhovichi manor.
Źródło:
Przegląd Środkowo-Wschodni; 2016, 1; 93-100
2545-1324
Pojawia się w:
Przegląd Środkowo-Wschodni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwrot nakładów z majątku wspólnego małżonków na nieruchomość stanowiącą majątek osobisty drugiego małżonka a ius retentionis – pytanie o celowość poszerzania katalogu wyjątków wymienionych w art. 461 § 2 k.c.
Reimbursement of the expenditures from the joint property of the spouses on the real estate constituting personal property of one of them – is it possible to extend the exceptions to the retention right
Autorzy:
Mróz-Krysta, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1595987.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
right of retention
analogy
expenditures
personal property
common property
prawo zatrzymania
analogia
nakłady
majątek osobisty
majątek wspólny
Opis:
Zgodnie z art. 461 § 1 k.c. w zw. z art. 461 § 2 k.c. zobowiązany do wydania cudzej rzeczy może ją zatrzymać aż do chwili zaspokojenia lub zabezpieczenia przysługujących mu roszczeń o zwrot nakładów na rzecz oraz roszczeń o naprawienie szkody przez rzecz wyrządzonej (prawo zatrzymania). Przepisu powyższego nie stosuje się, gdy obowiązek wydania rzeczy wynika z czynu niedozwolonego albo gdy chodzi o zwrot rzeczy wynajętych, wydzierżawionych lub użyczonych. Nasuwa się pytanie o możliwość stosowania analogii do wyjątków od prawa zatrzymania wymienionych w art. 461 § 2 k.c. w sytuacji, w której po ustaniu małżeństwa (przykładowo: po rozwodzie) były małżonek zamieszkuje nieruchomość stanowiącą majątek osobisty drugiego małżonka, wbrew jego woli, powołując się na obowiązek rozliczenia nakładów z majątku wspólnego na majątek osobisty byłego małżonka. Do opracowania przedstawionego wyżej zagadnienia zastosowałam metodę dogmatyczną, analizując aktualnie obowiązujący stan prawny, wyprowadzając wniosek o dopuszczalności poszerzenia wyjątków od prawa zatrzymania. Przesłankami do zastosowania analogii w prawie cywilnym są podobieństwo ze względu na istotne cechy oraz luka w prawie. W wypadku zamieszkiwania z rozwiedzionym małżonkiem jego nieruchomości wbrew jego woli spełnione zostały one wszystkie. Zamieszkiwanie byłego małżonka nieruchomości drugiego wbrew jego woli jest na tyle naganne, że wykazuje podobieństwo z czynem niedozwolonym, a ustanie prawnorodzinnego tytułu do mieszkania, o którym mowa w art. 281 k.r.o. – podobieństwo do ustania stosunków prawnych o charakterze ciągłym, takich jak użyczenie. Jak wykazano, de lege lata dopuszczalne jest stosowanie analogii z art. 461 § 2 k.c. tak, by były małżonek zamieszkujący nieruchomość drugiego małżonka po ustaniu małżeństwa nie mógł powołać się na prawo zatrzymania. De lege ferenda należałoby postulować ustawowe poszerzenie katalogu wyjątków od prawa zatrzymania.
Pursuant to the article 461 § 1 of Polish Civil Code (hereinafter referred to as: “CC”) related to the art. 461 § 2 CC, a person obliged to release somebody else’s thing may retain it until his claims for the reimbursement of expenditures on the thing of claims for the redress of the damage inflicted by the thing are satisfied or secured (right of retention). The aforementioned provision shall not apply when the duty to release the thing results from a tort or where it concerns the return of things which have been leased, rented or loaned for use. There was a question to put, whether it is admissible to extend the scope of the exceptions to the right of retention, regulated in the art. 461 § 2 CC, by the situation of ex-spouse who uses the real estate of another after the termination of marriage and contrary to his will. To elaborate this question, the dogmatic method of analysis has been used which is focused on the applicable law and has led to the conclusion that the extension of the exceptions to the right of retention is possible by the way of analogy. The reason by analogy in civil law needs the similarities and the loophole in law. In the case of use the real estate of the ex-spouse after the divorce fulfills all the aforementioned premises. The use of the real estate property of the ex-spouse, contrary to the will of the first of them, is so reprehensible that is similar to the tort. Moreover, the termination of the family legal tittle to real estate property of another spouse (which terminates simultaneously with the divorce and is regulated id the art. 281 of Polish Family and Guardianship Code) is similar to the termination of the continuous obligations, as for example the loan for use. As proved, it is admissible to create the analogy to the article 461 § 2 CC as the ex-spouse using the real property of another one, could not profit the right of retention.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2019, 27, 3; 137-153
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany własnościowe jako aspekt polityki narodowościowej na pograniczu polsko-białoruskim w świetle dziejów majątku państwowego Dubnica
Ownership Changes as an Aspect of Nationality Policy in the Polish-Belarusian Borderland in the Light of the History of the Dubnica State Property
Autorzy:
Danieluk, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2235029.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
majątki instrukcyjne
pogranicze polsko-białoruskie
polityka własnościowa
osadnictwo kurpiowskie
majątek Dubnica
instruction estates
Polish-Belarussian borderland
ownership policy
Kurpie settlement
Dubnica estate
Opis:
Artykuł prezentuje politykę narodowościową władz rosyjskich i polskich w oparciu o prawne ograniczenia w posiadaniu własności ziemskich. Przedmiotem badania są zmiany własnościowe zachodzące w państwowym majątku Dubnica w latach 1865–1939. Główny cel pracy stanowi analiza efektywności wdrażania przepisów prawnych przez władze rosyjskie i polskie z zamiarem zwiększenia stanu posiadania. Autor porównuje i ocenia metody polityki własnościowej prowadzonej przez obydwa państwa w oparciu o obrót handlowy majątkiem Dubnica.
The article outlines the nationalisation policy conducted by Russian and Polish authorities based on legal limitations in land ownership. The research’s subject matter includes ownership changes in the state property Dubnica between 1865 and 1939. The paper’s primary aim is to analyse the effectiveness of implementing legal provisions by the Russian and Polish authorities with a view to increasing their wealth. The author compares and evaluates methods of the ownership policy conducted by both states based on trade in the Dubnica estate.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2022, 57, 2; 27-59
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarząd dochodami z majątku dziecka
Management of the income from the child’s assets
Autorzy:
Sylwestrzak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692814.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
income from child’s property/assets
management of child’s property
parental authority
child’s property
dochody z majątku dziecka
zarząd majątkiem dziecka
władza rodzicielska
majątek dziecka
Opis:
The gradual increase in the affluence of the Polish society makes it increasingly common for a child to acquire wealth that generates income. The rules of the management of the income from the child’s assets have therefore increased in importance over time. The article contains a detailed analysis of Article 103 of the Polish Family and Guardianship Code, according to which pure income from the child’s property should be primarily used for the maintenance and upbringing of the child and its siblings who are raised together with the child, and as a surplus for other justified needs of the family. This provision has an educational function and strengthens the sense of family solidarity. However, in families with a high standard of living, it may pose a threat of the actual shifting of the burden of maintenance from parents to a beneficiary child. This would be contrary to the maintenance obligation provided by law under which siblings are the last to be obliged to provide maintenance. This risk can be reduced by an interpretation that gives priority to maintenance obligations over meeting the needs of siblings and the family at the expense of the child's income. It would also be desirable to amend Article 103 of the Family and Guardianship Code by introducing restrictions on the use of the income from the child’s property.
Stopniowy wzrost zamożności polskiego społeczeństwa sprawia, że coraz częściej zdarza się, że dziecko nabywa majątek przynoszący dochody. Reguły zarządu dochodami z majątku dziecka nabierają więc z biegiem czasu coraz większego znaczenia. W artykule dokonano szczegółowej analizy art. 103 k.r.o., zgodnie z którym czysty dochód z majątku dziecka powinien być przede wszystkim obracany na utrzymanie i wychowanie dziecka oraz jego rodzeństwa, które wychowuje się razem z nim, nadwyżka zaś na inne uzasadnione potrzeby rodziny. Przepis ten pełni funkcję wychowawczą i wzmacnia poczucie solidarności rodzinnej, jednakże w rodzinach o wysokim poziomie materialnym może stwarzać zagrożenie faktycznego przerzucenia ciężaru alimentacji rodzeństwa z rodziców na uposażone dziecko. Zjawisko takie pozostawałoby w sprzeczności z wynikającą z przepisów o obowiązku alimentacyjnym kolejnością podmiotów zobowiązanych, w ramach której rodzeństwo zobowiązane jest do świadczeń alimentacyjnych jako ostatnie. Zagrożenie to można minimalizować w drodze wykładni zakładającej pierwszeństwo obowiązków alimentacyjnych przed zaspokajaniem potrzeb rodzeństwa i rodziny kosztem dochodów dziecka. Pożądana byłaby również nowelizacja art. 103 k.r.o. polegająca na wprowadzeniu ograniczeń wydatkowania dochodów z majątku dziecka.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 4; 171-184
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagospodarowanie i odtwarzanie majątku Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa w dzierżawie (na przykładzie Oddziału Terenowego AWRSP w Poznaniu w latach 1995-2002)
Maintenance and reproduction of fixed assets of Agricultural Property Stocks of the State Treasury assets in lease [based on the Poznan Regional Branch of Agricultural Property Agency of the State Treasury in 1995-2002]
Autorzy:
Nowak, P B
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43846.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
amortyzacja
Oddzial Terenowy AWRSP Poznan
stan uzytkowy
majatek trwaly
dzierzawa
zagospodarowanie
nieruchomosci
stan techniczny
umorzenia
Agencja Wlasnosci Rolnej Skarbu Panstwa
Opis:
Badaniami ankietowymi objęto 68 dzierżawców, gospodarujących na wydzierżawionych z OT AWRSP w Poznaniu gruntach o powierzchni 47,9 tys. ha oraz dzierżawiących majątek trwały o wartości początkowej około 317 mln zł. Zebrany materiał z badań obejmuje dane o 1807 budynkach Zasobu WRSP z lat 1995-2002. Wyniki badań wykazują, że wydzierżawiony majątek trwały był w większości zagospodarowany, ale reprodukowany w niskim stopniu (średni wskaźnik odtwarzania wynosił 68,8%), czyli nie była zapewniona jego tzw. reprodukcja prosta. Stopień jego reprodukcji był jednak znacznie wyższy niż średnio w kraju (43,5%).
As a result of privatization of the state-owned agriculture the substantial and diverse assets were transferred to the Agricultural Property Stock of the State Treasury. The important part of it constituted fixed assets (buildings and structures). The accepted methods of fixed assets depreciation and forms of amortization did not ensure their regeneration (replacement). Particularly, it concerns the leased fixed assets. The Leaseholders were not interested in a regeneration of assets and the owner (State Treasury) provided only a small amount of financial means for this purpose. The survey involved 68 leaseholders using the grounds of 47 900 hectares taken in lease from the Poznań RB of APAST and leasing fixed assets of the initial value of about 317 million zloty. The material involves data of 1807 buildings of the APAST assets from 1995 to 2002. The survey results show that the majority of the fixed assets in lease were in use but they were reproduced to a low degree (the average – 69%) and capital investment constituted about a half of the financial outlay. The rest of it was spent on reconstruction.
Źródło:
Journal of Agribusiness and Rural Development; 2008, 10, 4; 73-81
1899-5241
Pojawia się w:
Journal of Agribusiness and Rural Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies