Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Logos"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 230
Tytuł:
Logos Heraklitejskich paradoksów
The Logos of Heraclitean paradoxes
Autorzy:
Krajewski, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941306.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
The aim of this paper is to present lucid and sympathetic approach to Heraclitean paradoxes. I do not intend to resolve them in terms of Aristotelian logic. Instead, I attempt to reveal their connection with language, their dependence on Greek semantics and syntax. From such a point of view one may eventually see the great significance of language in general as an epistemic guide in Heraclitus' philosophical investigations.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2010, 23; 25-33
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Logos and paideia
Logos i paideia
Autorzy:
Maryniak, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695797.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
filozofia klasyczna
logos
paideia
język
edukacja
Bildung
kondycja ponowoczesna
classical philosophy
language
education
postmodern condition
Opis:
Celem artykułu jest ponowne rozważenie znaczenia dwóch tytułowych pojęć, które w zasadniczy sposób wpłynęły na rozwój myśli europejskiej. Nawiązując do pracy Paideia Wernera Jaegera, niemieckiego filologa i filozofa z pierwszej połowy dwudziestego wieku, autor dokonuje próby rekonstrukcji genezy greckiego myślenia. Zaczynając od mitycznych źródeł edukacji, związanych z tradycją minojską, reinterpretowaną przez Zbigniewa Herberta, autor przechodzi do mnemotechnicznego znaczenia słynnej listy okrętów zawartej w drugiej księdze Iliady Homera. Następnie zostaje omówiona katarktyczna tradycja edukacyjna związana z pitagoreizmem i heraklityzmem. Kolejny omówiony etap stanowi ateńska sofistyka związana z utylitaryzmem Protagorasa oraz jej rozwinięcie i przekroczenie, jakie stanowiła sokratejska elenktyka i majeutyka. Jako zwieńczenie klasycznego ideału edukacji został przedstawiony platoński projekt wpisania paidei w całość kultury greckiego polis, co miało przygotować duszę ucznia na przyjęcie najwyższej formy areté, jaką była dla Platona miłość do idei, a w szczególności szlachetne dążenie do trójjedni, czyli prawdy, dobra i piękna. Odnowę antycznej paidei stanowiło Humboldtowskie Bildung, łączące edukację z wewnętrznym samorozwojem oraz dojrzewaniem osobistym i kulturowym. Znaczenie związku między paideią a Bildung podkreślają także przytoczeni przez autora tekstu: niemiecki współtwórca egzystencjalizmu Karl Jaspers i angielski poeta Wystan Hugh Auden. Na zakończenie autor zadaje pytanie, czy wobec postmodernistycznego zakwestionowania antyczne i oświeceniowe cele edukacji (paideia i Bildung) oraz poszukiwania zasady świata w oparciu o uniwersalny logos są jeszcze sensowne. Ponadto wyraża wątpliwość, czy tradycyjne poszukiwanie prawdy, dobra i piękna jest obecnie w stanie konkurować z wąsko rozumianą, skuteczną praktyką techniczną. Autor tekstu uważa, że pytania te należy pozostawić otwarte.
The aim of this paper is to reconsider the meaning of two title concepts of essential importance for the development of the European thought. The author makes an attempt to reconstruct the origin of Greek reflection referring to Paideia written by Werner Jaeger, German classicist and philosopher from the first half of the twentieth century. Starting with the mythical sources of education, connected with the Minoan tradition reinterpreted by Zbigniew Herbert, the author goes on to present the mnemonic sense of the epic Catalogue of Ships from the second book of Iliad by Homer and subsequently discusses cathartic educational tradition and its reference to Pythagoreanism and Heraclitism. He subsequently discusses the stage of education constituted by the Athenian sophists connected with the utilitarianism of Protagoras and its development and transgression achieved by Socratic elenchus and maieutic. Platonian proposal of turning paideia into the integrity of the Greek polis culture was presented as the culmination of the idea of the Hellenic education. It had to prepare the soul of the disciple for the acceptance of the uttermost pattern of arete. For Plato it was the affection for ideas, notably noble virtue of aspiration to triple unity (trinity) of the Truth, Beauty, and Goodness. Wilhelm von Humboldt renewed classical paideia and established the idea of Bildung to join education with inner self‑development and not only personal but also cultural maturation. The importance of connection between paideia and Bildung was also underlined by two quoted writers: Karl Jaspers (German co‑founder of existentialism) and W.H. Auden (English‑American poet). In conclusion, the author poses a question whether postmodern contesting of classical and enlightenment ideals of education (paideia and Bildung) has any purpose and whether the quest for the principle of the universe based on the universal logos can be still considered reasonable. He also wonders whether traditional search for the Truth, Beauty, and Goodness can actually compete with narrowly understood, effective technological practice. In his humble opinion this question must be left without any conclusive answer.
Źródło:
Logopaedica Lodziensia; 2017, 1; 63-77
2544-7238
2657-4381
Pojawia się w:
Logopaedica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plato’s Theaetetus & logos of the Digital Humanities
Teajtet Platona i logos cyfrowej humanistyki
Autorzy:
Janik, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31221556.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Platon
Theaetetus
logos
phenomenology
digital humanities
Teajtet
fenomenologia
cyfrowa humanistyka
Opis:
The specifics of the humanities are the study of the human and its offspring, already recalled by Socrates in the “Theaetetus”. The dialogue marks a substantial shift in Plato — the discovery to be attributed to Wincenty Lutosławski, the author of the chronology of Plato’s works — that is, from pre-existent and transcendental ideas to the categories of reason, from philosophy as the “love of wisdom” to the “love of knowledge”. Thus, contrary to the widely held view of the so-called lack of the definition of knowledge in the “Theaetetus”, I argue that the quest for knowledge refers to the logic of thinking — the theme related to Charles S. Peirce’s logic of discovery and still distinct from “technology” — and provides the constitution of the humanities of the information and communication age as the digital humanities.
Specyfiką nauk humanistycznych jest badanie człowieka i jego dziedzictwa, o czym przypomina już Sokrates w Teajtecie. Dialog ten wyznacza istotną zmianę u Platona — odkrycie to należy przypisać Wincentemu Lutosławskiemu, autorowi chronologii dzieł Platona — tj. od idei preegzystujących i transcendentalnych do kategorii rozumu, od filozofii jako “umiłowania mądrości” do “umiłowania wiedzy”. Tak więc, w przeciwieństwie do szeroko rozpowszechnionego poglądu o tak zwanym braku definicji wiedzy w Teajtecie, argumentuję, że poszukiwanie wiedzy odnosi się do logiki myślenia — tematu związanego z logiką odkrycia Charlesa S. Peirce’a i wciąż odrębnego od “technologii” — i stanowi konstytucję humanistyki ery informacji i komunikacji jako cyfrowej humanistyki.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 62, 2; 99-118
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Logos i metanoia
Logos and Metanoia
Autorzy:
Maryniak, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695839.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
filozofia klasyczna
logos
metanoia
język
„drugie żeglowanie”
strumień świadomości
classical philosophy
language
“second navigation”
stream of consciousness
Opis:
The aim of this paper is to reconsider the meaning of the two title concepts which can be found at the base of the European thought. Referring to the works of Giovanni Reale (Italian historian of philosophy from the turn of the 20th and 21st centuries) the author tries to reconstruct the Greek reflection of spiritual transformation. Starting with Odyssey by Homer and selected works by Plato the concept of “second navigation” is presented. In case of Plato, it is his Letters that play a crucial role in the demonstration of „second navigation”. The transformation of this very concept in Neoplatonism of Philo of Alexandria and Plotinus is subsequently discussed. The author also brings to mind two Greek conceptions of time: Cronus and Caerus. The text also has reference to contemporary philosophy and literature. On the one hand, “second navigation” takes on a new meaning in the light of the concept of “stream of consciousness” invented by William James. On the other one, the idea of “stream of consciousness” was deliberately used in Ulysses by James Joyce in order to describe a situation when no “second navigation” is possible. In this way, the story of spiritual transformation of both Odysseus and Stephen Dedalus from Ulysses by James Joyce can be reinterpreted anew.
Celem artykułu jest rozważenie znaczenia dwóch tytułowych pojęć, które można znaleźć u podstaw myśli europejskiej. Nawiązując do pracy Giovanniego Reale, włoskiego historyka filozofii przełomu dwudziestego i dwudziestego pierwszego wieku, autor dokonuje próby rekonstrukcji greckiej refleksji o przemianie duchowej. Zaczynając od Odysei Homera i wybranych dzieł Platona, dokonana zostaje prezentacja „drugiego żeglowania”. W przypadku Platona szczególnie ważną rolę odgrywają Listy, wyraźnie prezentujące to pojęcie. Następnie zostaje omówiona przemiana tego pojęcia w neoplatonizmie Filona z Aleksandrii i Plotyna. Ponadto autor przypomina dwa greckie pojęcia czasu: Kronosa i Kairosa. Prowadzi to do odniesień wziętych ze współczesnej filozofii i literatury. Z jednej strony „drugie żeglowanie” nabiera nowego znaczenia w świetle koncepcji strumienia świadomości Wiliama Jamesa. Z drugiej zaś strumień świadomości został świadomie zastosowany w Ulissesie Jamesa Joyce’a do opisu sytuacji, w której nie dochodzi do „drugiego żeglowania”. W ten oto sposób na nowo może być reinterpretowana historia duchowej przemiany Odysa i Stefana Dedalusa z Ulissesa Jamesa Joyce’a.
Źródło:
Logopaedica Lodziensia; 2018, 2; 119-136
2544-7238
2657-4381
Pojawia się w:
Logopaedica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ethologiczne źródła etyki. O filozoficznym ugruntowaniu moralności
Autorzy:
Kwiatkowski, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644339.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Rationalismus
ratio
Ethos
Logos
Wissenschaft
Zivilisation
rationalism
ethos
logos
science
civilisation
racjonalizm
ethos logos
nauka
cywilizacja
Opis:
Die Inspiration für den Artikel bildet der Versuch von E. Husserl, die Idee des europäischen Rationalismus neu aufzuleben. Schuldig für das Scheitern dieser Idee ist nach Husserl die Loslösung der ratio vom Bereich des alltäglichen Lebens und der Entzug ihrer ethologischen Quelle. Im Artikel versuche ich die Bedeutung dieses ursprünglichen Verhältnisses als der Grundlage für das In-der-Welt-sein sowie existentielle Schlussfolgerungen des Prozesses aufzuzeigen, der von Descartes als eine eigenartige Verödung der ratio infolge einer allmählichen Abkehr von ihrer ursprünglichen Bedeutung im griechischen λόγος angefangen wurde. Der Spur von Husserl nachgehend stelle ich auch die Folgen dieses Prozesses für eine rationale Interpretation der Wirklichkeit vor und formuliere die These, dass die auf einer verarmten Idee der Rationalität aufgebaute Zivilisation wesentliche Interessen des Menschen verkennt, indem sie sein Leben in einer zunehmenden existentiellen Leere ansiedelt. 
The article is prompted by Edmund Husserl's attempt to renew the idea of European rationalism. Husserl  attributed the  failure of the idea  to the digression of  ratio from the sphere of everyday life, to the loss of its ethical origin. The author attempts to take in the  meaning of this source relationship   viewed as the basis for being-in-the-world and the existential consequences of the process initiated by  Descartes of rendering the  ratio barren, in a way,  due to the gradual departure from its source meaning present in the Greek  word  λόγος (logos). Following Husserl , the author also presents  the impact of this process on rational interpretation of reality, and formulates  the thesis that civilization built on an impoverished idea of rationality  touches man’s essential interests, setting   his life in an expanding  existential emptiness.
Inspiracją dla artykułu jest Husserlowska próba odnowienia idei europejskiego racjonalizmu. Winą za porażkę owej idei Husserl obarczył oderwanie ratio od sfery życia codziennego, pozbawienie go jego ethologicznego źródła. W artykule staram się uchwycić znaczenie tego źródłowego związku jako podstawy bycia-w-świecie oraz egzystencjalne konsekwencje zapoczątkowanego przez Kartezjusza procesu swoistego jałowienia ratio jako następstwa stopniowego odchodzenie od jego źródłowego znaczenia obecnego w greckim λόγος. Idąc tropem Husserla przedstawiam też skutki tego procesu dla racjonalnej interpretacji rzeczywistości oraz formułuję tezę, że cywilizacja zbudowana na zubożonej idei racjonalności zapoznaje istotne interesy człowieka, osadzając jego życie w rozrastającej się egzystencjalnej pustce.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2017, 22
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Logos-sarx christology and the sixth-century miaenergism
Chrystologia logos-sarx a monoenergizm VI wieku
Autorzy:
Kashchuk, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613269.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Chrystus
Słowo
Logos-sarx
monoenergizm
bóstwo
człowieczeństwo
natura
umysł
wola
działanie
Christ
Logos
Miaenergetism
divinity
humanity
nature
mind
volition
will
operation
Opis:
Artykuł omawia kwestię zależności między monoenergizmem jako poglądem głoszącym, że w Chrystusie działa tylko natura boska, a chrystologią typu Logos-sarx. Celem artykułu jest udowodnienie, że monoenergizm był zależny od chrystologii skoncentrowanej na Bóstwie wcielonego Chrystusa. Logos został uznany za zasadę działającą, nawet jeśli chodzi o ludzką naturę Chrystusa, tak że ludzka wola i działanie Chrystusa były umniejszane wobec Logosu. Ten model chrystologii był rozwijany szczególnie od II wieku w pismach Klemensa Aleksandryjskiego, Orygenesa, Atanazego Aleksandryjskiego i Apolinarego z Laodycei; następnie był kontynuowany przez Cyryla Aleksandryjskiego i Sewera z Antiochii; chrystologia tego typu miała wpływ na Leoncjusza z Bizancjum i Teodora z Faran. Monoenergizm w VI, a następnie w VII w. rozwijał się więc na gruncie chrystologii typu Logos-sarx, chociaż uznawał chalcedoński diofyzytyzm.
The article discusses the question of the relation between the sixth-century Miaenergism, which is the idea of Christ having one divine-human operation, and the Logos-sarx type of Christology. The purpose of the article is to argue that the Miaenergism was dependent on the Christology centered on the divinity of incarnate Christ. The Logos was acknowledged as the active principle even of Christ’s humanity, so that the human volition and operation of Christ was neglected in favor of the Logos. This model of Christology was being developed especially from the second century in the writings of Clemens of Alexandria, Origen, Athanasius of Alexandria and Apollinarius of Laodicea; then it was continued by Cyril of Alexandria and Severus of Antioch; it also influenced Leontius of Byzantium and Theodore of Pharan. The Miaenergism of the sixth and then of the seventh century was being developed on a ground of the Logos-sarx type of Christology, although it acknowledged the Dyophysitism of Chalcedon.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 67; 197-223
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il Logos della Croce
Logos of the Cross
Autorzy:
Ferraro, Giovanni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/446329.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
philosophy
empathy
cross
suffering
self-offering
Opis:
The existential story of Edith Stein is characterized by the pursuit of truth and by placing herself at its service. Starting from the philosophical discourse she reaches the word of the cross, the Logos of the analogy that relates separate determinations. Going through the various stations of her Way of the Cross in order to achieve her union with the Beloved, Edith Stein realizes the commandment of love: donate life to “save” forever every existence.
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2014, 5; 269-283
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Logocentrism of the Liturgy as Presented by Joseph Ratzinger/Benedict XVI
Autorzy:
Migut, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328356.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Logos stworzenia
Wcielony Logos
Ofiara zastępcza
kult chrześcijański
logikē latreia
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
Logos of creation
Incarnate Logos
Christian worship
representative sacrifice
Benedict XVI
Opis:
Logocentryzm należy uznać za najbardziej charakterystyczny rys myśli teologicznej Josepha Ratzingera/Benedykta XVI. Logocentryzm został tutaj ukazany jako główna zasada teologii liturgii, tak w wymiarze kosmicznym, historiozbawczym, jak i konkretnej celebracji liturgicznej. W opracowaniu wskazano też, że logocentryzm, będąc zwornikiem teologicznej myli Ratzingera jest nie tylko podstawą pełnego rozumienia liturgii, ale też jej ważnego miejsca w teologii systematycznej. W liturgii kosmicznej, sięgającej stworzenia, Logos jest zasadą wszystkich rzeczy i Liturgiem wszechświata. Z kolei Logos Wcielony jest Liturgiem historii zbawienia i eschatologii. On też sprawuje liturgię Kościoła, konkretną celebrację liturgiczną, czyniąc z niej logikē latreia (Rz 12,1), a tym samym miejsce przemiany serca człowieka, a przez to przemiany świata.
Logocentrism should be considered the most characteristic feature of Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s theological thought. Logocentrism is presented here as the main principle of the theology of the liturgy, both in its cosmic, salvation-history dimension and in the concrete liturgical celebration. The study also points out that logocentrism, being the keystone of Ratzinger’s theological thought, is not only the basis for a full understanding of the liturgy, but also for its important place in systematic theology. In the cosmic liturgy, going back to creation, the Logos is the principle of all things and the Liturgist of the universe. The Incarnate Logos, in turn, is the Liturgist of salvation history and eschatology. He also performs the liturgy of the Church, the concrete liturgical celebration, making it a logikē latreia (Rom 12:1) and thus a place for the transformation of the human heart and thus the transformation of the world.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2023, 93, 4; 229-249
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wcielony Logos i Duch Święty w dziele zbawienia. II rozdział Deklaracji Dominus Iesus - treść, kontekst, próba interpretacji
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553567.pdf
Data publikacji:
2001-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Wcielony Logos
Logos
Duch Święty
dzieło zbawienia
Dominus Iesus
Opis:
Wcielony Logos i Duch Święty w dziele zbawienia. II rozdział Deklaracji Dominus Iesus - treść, kontekst, próba interpretacji
Źródło:
Sympozjum; 2001, 1(8); 105-116
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W obronie „utraconego” logosu
In Defense of a “Lost” Logos
En défendant le logos « perdu »
Autorzy:
Uniłowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970800.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Opis:
In the review of a book Mesjański logos Europy. Mariana Zdziechowskiego i Stanisława Brzozowskiego dyskursy o kulturze Zachodu (Częstochowa, 2012) by Artur Żywiołek, the author presents the monograph as a dissertation in the trend of post-secular thought. The idea of messianism is crucial here (in connection with essayist works of Marian Zdziechowski), as well as the “messianic” category, used to describe texts by Stanisław Brzozowski. In the case of Brzozowski, “messianism” does not describe an idea stance, but turns out to be a mood of critical thought, aimed at overcoming modernity. The author believes that introducing the messianic category is the monograph’s advantage, but also points to paradoxes in the attitude of Artur Żywiołek, who clearly favored these intellectual pursuits within a widely understood modernity, which revalued the community category, the sense-making logos, and sought a way to metaphysically establish the historical experience.
Dans le compte rendu du livre d’Artur Żywiołek, intitulé Mesjański logos Europy. Mariana Zdziechowskiego i Stanisława Brzozowskiego dyskursy o kulturze Zachodu (Częstochowa 2012) [Le logos messianique de l’Europe. Les discours de Marian Zdziechowski et de Stanisław Brzozowski sur la culture de l’Occident], l’auteur décrit la monographie ne question dans les catégories de la réflexion post-séculaire. La notion de messianisme est une référence majeure (liée aux essais de Marian Zdziechowski) et la catégorie de « messianité » qui permet de décrire les textes de Stanisław Brzozowski. En ce qui concerne Brzozowski, la „messianité” ne définit pas la positition idéologique, mais elle être le mode (mood) de réflexion critique visant à surmonter la modernité. L’auteur du compte rendu trouve que l’emploi de la catégorie de « messianité » détermine la valeur de la monographie, mais aussi, il souligne les paradoxes de l’attitude d’Artur Żywiołek qui favorise visiblement ces aspirations intellectuelles dans le contexte de la modernité au sens large du terme. Elles ont revalorisé la catégorie de la communauté et du logos orientant le sens ; elles ont cherché un moyen d’établir, d’une façon métaphysique, l’expérience historique.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2014, 5, 1-2; 247-253
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niezwyczajne szczegóły w Ewangelii św. Jana
Autorzy:
Gryglewicz, Feliks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162166.pdf
Data publikacji:
1966
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia według św. Jana
szczegóły
logos
John
details
Logos
Opis:
L’auteur considère ici comme particularités les définitions, tournures et phrases dans le texte du quatrième Évangile qui n’étaient pas employées dans la langue grecque d e l’époque et qui dans le contexte donné surprennent le lecteur. II veut savoir si ces expressions se trouvent dans le quatrième Évangile par hasard ou bien si elles ont un certain rôle à remplir. L’auteur définit des expressions comme: Logos, Agneau de Dieu, le disciple bien-aimé; des mots grecs; εκαθισεν, γυναι et παρα; il parle du „testament de Jésus”, donne l’interprétation johannique du nom Siloam et nous décrit le lavement des pieds et la pêche de 153 poissons. Selon l’auteur, S. Jean nous raconte de telle façon que parfois le lecteur est surpris par l’extraordinaire des événements et des détails que S. Jean sait trés bien mettre en relief. Cependant, S. Jean, par des expressions avec une double signification, par une irrégularité dans la construction de la phrase, une composition extraordinaire de la narration ou par l’annonce énigmatique de son récit, par lequel il devient intéressant, surprend tellement le lecteu r que celui-ci s’arrête étonné et doit constater qu’en dehors du récit historique se trouve encore quelque chose de plus profond — une signification spirituelle, religieuse, théologique. Les expressions qu’on ne trouve pas autre part ou des détails extraordinaires font ce rôle des signes pour nous dire que sous le récit historique se trouve un sens plus profond et spécifique.
Źródło:
The Biblical Annals; 1966, 13, 1; 95-104
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagadka Timajosa
Autorzy:
Grzybowski, Juliusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/600588.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Socrates
Timaeus
riddle
myth (mythos)
reason (logos)
Sokrates
Timajos
zagadka
mit (mythos)
rozum (logos)
Opis:
This article focuses around the riddle, which Timaeus asks Socrates. I will therefore deal with troublesome absence of Socrates in troublesome dialogue of Plato’s. I will deal with a riddle and I will try to remember that the riddle is deadly dangerous, at least for those who deal with wisdom, and therefore perhaps especially for philosophers. I will evoke the fragment B 56 of Heraclitus, where we can hear the story about Homer’s death. Briefly: I will be wondering why Socrates is not dead after hearing riddle of Timaeus.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2016, 34 (3)
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Triada retoryczna (logos, etos, patos) a perswazyjność sylwetki prasowej
The Rhetorical Triad (Logos, Ethos, Pathos) and the Persuasiveness of Piece in the Press
Autorzy:
Worsowicz, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968040.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
portrait
press
rhetoric
logos
ethos
pathos
Opis:
The article discusses the specificity of character pieces (the journalistic genre for the presentation and recommendation of a person) in the context of the rhetorical triad. Logos, ethos and pathos are three ways of shaping an argument which in a character piece have a persuasive impact on the reader by influencing his intellect, will and emotions. In journalistic practice, this means using facts and commanding direct or indirect inference in relation to the axiology of moral attitudes, as well as showing and engendering feelings, states of emotion and stimulating the imagination. The author discusses these actions based on selected journalistic texts from the magazines „Polityka”, „Gazeta Wyborcza”, „Press” and „Newsweek Polska”.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 31, 1
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Renewed Christocentric Synthesis in Joseph Ratzinger’s Logos-centric Symphony
Odnowiona synteza chrystocentryzmu w Logos-centrycznej symfonii Josepha Ratzingera
Autorzy:
Millare, Roland
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343723.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
wiara i rozum
logos vs etos
nowoczesność
chrystologia duchowa
misja teologii
podejście chrystocentryczne
prymat miłości
Logos Wcielony
Benedict XVI
faith and reason
logos vs ethos
modernity
spiritual Christology
mission of theology
Christocentric approach
primacy of love
Incarnate Logos
Opis:
This article aims to present Joseph Razinger’s Christocentric approach to the question of the relation between faith and reason. Modernity introduces the separation between faith and reason, which results in the limitation of reason and the subordination of logos to ethos. This disunity, however, between faith and reason and the primacy of the ethos over logos affects the nature and mission of theology. In contrast to the loss of the integrative harmony between faith and reason, Joseph Ratzinger argues for the distinction and unity between faith and reason built upon the primacy of logos and a Christocentric approach. The author also intends to prove that although Ratzinger describes his theology as “fragmentary” and “incomplete,” he has gifted the Church with a renewed theological symphony that flourishes only in conjunction with the gift of faith working in concert with reason. In Ratzinger’s view only faith can enable reason to overcome the self-imposed limitation developed by modern thinkers such as Immanuel Kant. Finally, the article will demonstrate that the crowning achievement of Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s theology is the recognition of the primacy of love as embodied by the saints who are witnesses of the transformative power of knowing and loving Jesus, the Incarnate Logos.
W niniejszym artykule przedstawiona zostanie kwestia relacji między wiarą a rozumem w ujęciu Josepha Ratzingera. Nowoczesność wprowadza rozdział między wiarą a rozumem, co skutkuje ograniczeniem rozumu i podporządkowaniem logosu etosowi. Ten brak jedności między wiarą i rozumem oraz prymat etosu nad logosem wpływa następnie na naturę i misję teologii. Wbrew temu postulowanemu brakowi integrującej harmonii między wiarą a rozumem, Joseph Ratzinger dowodzi jedności wiary i rozumu jako całości zbudowanej na prymacie logosu i podejściu chrystocentrycznym. Autor artykułu zamierza udowodnić, że chociaż Ratzinger określa swoją teologię jako „fragmentaryczną” i „niekompletną”, to zostawił Kościołowi nowatorską „symfonię” teologiczną opartą na połączeniu daru wiary z rozumem. Wykazane zostanie, w jaki sposób – według Ratzingera – wiara może umożliwić rozumowi przezwyciężenie ograniczeń narzuconych przez współczesnych myślicieli, takich jak Immanuel Kant. W ostatniej części artykułu pokazane będzie, że ukoronowaniem teologii Josepha Ratzingera/Benedykta XVI jest uznanie prymatu miłości uosabianej przez świętych, którzy świadczą o przemieniającej mocy poznania i miłości do Jezusa, Wcielonego Logosu.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 243-262
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wcielenie jako Logos zapośredniczony. Refleksje na podstawie myśli Paula Tillicha
The Incarnation as the Logos Mediated. Reflections Based on the Thought of Paul Tillich
Autorzy:
Walczak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108744.pdf
Data publikacji:
2022-08-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Paul Tillich
pośrednictwo
wcielenie
Logos
bogoczłowieczeństwo
mediation
incarnation
godmanhood
Opis:
Pośrednictwo pozostaje do dziś jednym z ważnych tematów dialogu ekumenicznego. Punktem wyjścia dla refleksji nad teologicznym pośrednictwem zawsze pozostaje pośrednictwo Chrystusa. Niniejszy artykuł analizuje, jak funkcjonowało ono w myśli jednego z wielkich teologów protestanckich XX wieku, Paula Tillicha. Najpierw przedstawiona została jego koncepcja Logosu, właśnie jako pośrednika. Potem ukazana zostła Tillicha koncepcja Wcielenia, którą można przedstawić jako koncepcję kluczowego zapośredniczenia się Boga w świecie, a następnie Tillichowa ocena dogmatu chrystologicznego. Przeprowadzone analizy pozwolą spojrzeć z pewną świeżością na tak istotną ekumenicznie kwestię, jaką jest teologiczne pośrednictwo. Autentyczne pośrednictwo jest ostatecznie darem Boga, a nie produktem człowieka.
Mediation remains one of the important topics of ecumenical dialogue to this day. The mediation of Christ always remains the starting point for reflection on theological mediation. The present article shows how it functioned in the thought of one of the great Protestant theologians of the 20th century, Paul Tillich. First, his concept of the Logos will be presented as a medium. Then Tillich's concept of the Incarnation will be presented, which can be called the concept of the main mediated presence of God in the world, and then Tillich's assessment of Christological dogma. The following analyzes will allow us to take a fresh look at such an important ecumenical issue as theological mediation. Authentic mediation is ultimately a gift of God and not a product of man.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 7; 75-96
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 230

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies