Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Literatura staroruska"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Urszula Wójcicka, "Literatura staroruska z elementami historii i kultury dawnej Rusi" ["Древнерусская литература с элементами истории и культуры Древней Руси"], Bydgoszcz 2010, pp. 368
    Autorzy:
    Brzozowska, Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032084.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2011, 1; 222-226
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ХРИСТИАНИЗАЦИЯ РУСИ И ОПЫТЫ «ИСПОВЕДА О СЕБЕ»
    THE CHRISTIANIZATION OF RUSSIA AND THE EXPERIENCES OF “CONFESSION OF MYSELF”
    CHRYSTIANIZACJA RUSI I PRÓBY „SPOWIEDZI O SOBIE”
    Autorzy:
    Łucewicz, Ludmiła
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1181188.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-07
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    древнерусская литература
    исповедальность
    автобиографизм
    literatura staroruska
    poetyka wyznania
    autobiografizm
    old russian literature
    poetics of confession
    autobiographism
    Opis:
    Статья посвящена исповедальности как первичной форме автобиографизма. Автор связывает опыты самоосмысления древнерусского человека с таинством покаяния, укоренившимся на Руси вместе с христианизацией. Попытки самоопределения личности рассмотрены на материале трех текстов «Духовной грамоты и исповеди» игумена Иосифо-Волоколамского монастыря Евфимия Туркова, «Повести о житии Мартирия Зеленецкого», «Жития протопопа Аввакума». Как показывает исследование, исповедь почти всегда обусловлена не только потребностью или необходимостью покаяния перед Богом, но и попытками осмысления собственной жизни, создания «истории своей субъективности», куда входят различные формы «исповедания себя». Исповедальность русских авторов включает попытки рефлексии, элементы самоанализа и автобиографизма, молитвенность, назидание, проповедь религиозной нравственности и проч. Через приобщение к христианству человеку Древней Руси стала приоткрываться тайна собственной личности.
    Artykuł poświęcony jest zjawisku wyznania jako pierwotnej formie autobiografii. Autorka wiąże próby zrozumienia samego siebie przez człowieka dawnej Rusi z obrzędem pokuty, który zakorzenił się na Rusi wraz z chrześcijaństwem.  Próby te rozpatrzone zostały na materiale trzech tekstów: Duchowej gramoty i spowiedzi ihumena Josifo-Wołokołamskiego monasteru Jewfemija Turkowa, Powieści o żywocie Matritija Zielenieckiego oraz Żywota protopopa Awwakuma, Jak dowiedziono, spowiedź niemal zawsze uwarunkowana jest nie tylko potrzebą lub koniecznością pokuty przed Bogiem, ale także próbami zrozumienia własnego życia, stworzenia „historii własnej subiektywności”, na co składają się różne formy „spowiedzi o sobie”. Na poetykę wyznania zastosowaną w tych tekstah składają się także próby autorefleksji, elementy autoanalizy i autobiografizmu, pouczenia, wezwania do religijnej moralności itp. Dzięki przyjęciu chrztu przez Ruś człowiek Starej Rusi zaczął dostrzegać tajemnicę własnej osobowości.
    The article is devoted to confession as the primary form of autobiography. The author connects the experiences of self-understanding of the ancient Russian man with the sacrament of repentance, rooted in Russia along with Christianization. Attempts at self-determination of a person are considered on the basis of three texts of “Spiritual Literacy and Confession” by Hegumen of the Joseph-Volokolamsk Monastery Euphemia Turkova, “Tales of the Life of Martyri Zelenetsky”, “Life of the Protopop Avvakum”. As the study shows, confession is almost always determined not only by the need or necessity of repentance before God, but also by attempts to comprehend one’s own life, creating a “history of one’s subjectivity”, which includes various forms of “confessing oneself”. The confessionality of Russian authors includes attempts at reflection, elements of introspection and autobiography, prayer, edification, preaching of religious morality, etc. Through the introduction of Christianity to a man of Ancient Russia, the secret of his own personality began to be revealed.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2021, 1; 31-60
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jeden z herezjarchów? Przedstawienia ikonograficzne Mahometa w rękopisie Рнб, f.IV.151 w kontekście staroruskich narracji na jego temat
    One of the heresiarchs? Iconographic representations of Muhammad in the Рнб, f.IV.151 manuscript in the context of the old russian narratives about him
    Autorzy:
    Brzozowska, Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613060.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Mahomet
    islam
    źródła bizantyńskie
    literatura staroruska
    Iluminowany zwód latopisarski (Лицевой летописный свод)
    Muhammad
    Islam
    Byzantine sources
    Old Russian Literature
    Illustrated Chronicle of Ivan the Terrible (Лицевой летописный свод)
    Opis:
    The РНБ, F.IV.151 manuscript is the third volume of a richly illustrated historiographical compilation (so-called Лицевой летописный свод – Illustrated Chronicle of Ivan the Terrible), which was prepared in one copy for tsar Ivan IV the Terrible in 1568-1576 and represents the development of the Russian state on the broad background of universal history. The aforementioned manuscript, which contains a description of the history of the Roman Empire and then the Byzantine Empire between the seventies of the 1st century A.D and 919, includes also an extensive sequence devoted to Muhammad (Ѡ Бохмите еретицѣ), derived from the Old Church Slavonic translation of the chronicle by George the Monk (Hamartolus). It is accompanied by two miniatures showing the representation of the founder of Islam. He was shown in an almost identical manner as the creators of earlier heterodox trends, such as Arius or Nestorius. These images therefore become a part of the tendency to perceive Muhammad as a heresiarch, a false prophet, and the religion he created as one of the heresies within Christianity, which is also typical of the Old Russian literature.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2018, 70; 449-469
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Ozdobiona wszelkimi cnotami” cesarska siostra Pulcheria i „roztropna” cesarzowa Atenais-Eudocja – co o epoce Teodozjusza II wiedzieli Słowianie prawosławni w średniowieczu?
    “Adorned with All Virtues” Emperor’s Sister Pulcheria and the “Prudent” Empress Athenais-Eudocia – What Did the Orthodox Slavs Know in the Middle Ages about the Times of Theodosius II?
    Autorzy:
    Brzozowska, Zofia
    Leszka, Mirosław J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/43557096.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Pulcheria
    Atenais-Eudocja
    Teodozjusz II
    literatura staroruska
    Athenais-Eudocia
    Theodosius II
    Old Rus' literature
    Opis:
    Obraz cesarstwa bizantyńskiego w połowie V w. i wizerunek władających nim osób w piśmiennictwie staroruskim ukształtował się na bazie stworzonych na Bałkanach przekładów cerkiewnosłowiańskich dzieł trzech historyków bizantyńskich: Jana Malalasa (VI w.), Jerzego Mnicha zw. Hamartolosem (IX w.)  i Konstantyna Manassesa (XII w.). Wykorzystywanie ich przekazów przez autorów chronografów nawet w drugiej połowie XVI w. świadczy o wyjątkowej żywotności historiografii bizantyńskiej i swoistej ponadczasowości utworów wspomnianych dziejopisów. Trzeba  jednak zauważyć, iż Pulcheria, Teodozjusz II, Atenais-Eudocja i Marcjan nie przykuwali uwagi staroruskich historiografów tylko jako osoby mające realny wpływ na bieg wydarzeń w przeszłości. Słowianie prawosławni schyłku średniowiecza postrzegali połowę V w. przede wszystkim jako epokę wielkich sporów o naturę Chrystusa, zakończonych zwołaniem soborów ekumenicznych w Efezie (431 r.) i Chalcedonie (451 r.). Niektórzy zaangażowani w kontrowersje teologiczne swego czasu cesarze i cesarzowe byli na obszarze Slavia Orthodoxa czczeni jako święci. Analiza staroruskich chronografów z XIV–XVI w. pozwala przypuścić, że hagiografia oddziaływała na kreowanie wizerunków tego rodzaju postaci w historiografii. By zrekonstruować całościowy obraz Pulcherii i Atenais-Eudocji w literaturze staroruskiej należałoby zatem przebadać też poświęcone im teksty hagiograficzne.
    The image of the Byzantine Empire in the mid-fifth century and the perception of its rulers in the Old Rus’ writing was formed on the basis of the Orthodox Slavonic translations created in the Balkans of the works of three Byzantine historians: John Malalas (sixth century), George the Monk called Hamartolos (ninth century), and Constantine Manasses (twelfth century). The use of their accounts by the authors of chronicles, even in the second half of the 16th century, testifies to the exceptional longevity of Byzantine historiography and the peculiar timelessness of the works of the aforementioned historians. It should be noted, however, that Pulcheria, Theodosius II, Athenais-Eudocia and Marcian did not only attract the attention of Old Rus’ historiographers as persons with real influence on the course of events in the past. Orthodox Slavs of the late Middle Ages viewed the mid-fifth century primarily as the era of the great disputes over the nature of Christ, culminating in the convening of the ecumenical councils of Ephesus (431) and Chalcedon (451). Some of the emperors and empresses involved in the theological controversies of their time were venerated as saints in the realm of Slavia Orthodoxa. Analysis of the Old Rus’ chronicles from the 14th-16th centuries allows us to assume that hagiography influenced the creation of the images of such figures in historiography. In order to reconstruct the overall image of Pulcheria and Athenais-Eudokia in Old Rus’ literature, it would therefore be necessary to examine the hagiographic texts dedicated to them.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2023, 87; 217-246
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies