Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Krym"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Революція гідності та російська агресія в Україні: польська рецепція
Revolution of Dignity and Russian Aggression in Ukraine: Polish Reception
Autorzy:
Nowacki, Albert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807260.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wojna hybrydowa; Euromajdan; Krym; rosyjska agresja; propaganda; korupcja; społeczeństwo obywatelskie; protesty; rewolucja godności
hybrid warfare; Euromaidan; Crimea; Russian aggression; propaganda; corruption; civil society; protest; revolution of dignity
Opis:
Rewolucja godności i rosyjska agresja na Ukrainie: polska recepcja Niniejszy artykuł poświęcony jest ukraińskiej Rewolucji Godności, znanej także jako Euromajdan oraz rosyjskiej agresji na Ukrainie. Przedmiotem badań są stosunki polsko-‑ukraińskie po 1991 roku, polskie postrzeganie wschodniego sąsiada oraz odbiór wydarzeń związanych z najnowszym ukraińskim protestem społecznym oraz rosyjską agresją przez polską opinię publiczną, polskie środowiska naukowe oraz polskie środowiska dziennikarskie. W niniejszej pracy skupiono się wyłącznie na wydawnictwach książkowych i świadomie pominięto publikacje prasowe. W artykule wskazano, że od momentu uzyskania niepodległości przez Ukrainę w 1991 roku, w Polsce nieustannie wzrasta zainteresowanie kwestią ukraińską, przy czym znaczny wzrost uwagi obserwuje się od 2004 roku, czyli od Pomarańczowej Rewolucji. Wpływ na polską opinię publiczną miały także Euro 2012 oraz wydarzenia związane z Euromajdanem z 2013 roku. Na podstawie przeanalizowanego materiału stwierdzono, iż autorzy polskich tekstów poświęconych omawianemu zagadnieniu dobrze orientują się w zawiłościach ukraińskiej polityki wewnętrznej oraz ukraińskiej historii. W swych licznych tekstach zwrócili szczególną uwagę na skomplikowane stosunki ukraińsko-rosyjskie, protekcjonalne traktowanie Ukrainy przez „starszego brata” oraz rosyjską bezwzględność wobec „bratniego narodu”. Wśród opisywanych problemów pojawia się także kwestia oligarchizacji gospodarki ukraińskiej, powszechnej korupcji i nieudolności kolejnych ekip rządowych. Nade wszystko jednak podkreśla się fakt zakończenia procesu formowania społeczeństwa obywatelskiego na Ukrainie oraz wzrost świadomości narodowej i jednoznaczne potępienie „wojny hybrydowej”, bezprawnej aneksji Krymu, agresji w Donbasie. Революція гідності та російська агресія в Україні: польська рецепція Эта статья посвящена Украинской революции достоинства, известной также как Евромайдан, и российской агрессии в Украине. Здесь исследуются польско-украинских отношения после 1991 года, польское восприятие восточного соседа, восприятие событий, связанных с недавним социальным протестом в Украине и российской агрессией польским общественнім мнением, польским научным сообществом и польскими журналистами. В этой статье мы ориентируемся исключительно на публикации книг и намеренно опускаем материалы из прессы. В статье указывалось, что с момента провозглашения независимости Украины в 1991 г. в Польше постоянно растет интерес к Украине, со значительным увеличением внимания с 2004 года, то есть со времен Оранжевой революции. Воздействие на общественное мнение польского общества имел также Евро-2012 и события, связанные с Евромайданом 2013 года. На основе анализируемого материала было обнаружено, что авторы польских текстов, посвященных обсуждаемому вопросу, хорошо осведомлены о тонкостях украинской внутренней политики и украинской истории. В своих многочисленных текстах они уделяли особое внимание сложныым украинско-русским отношениям, показывали на покровительственное отношение "старшего брата" к Украине и российскую беспощадность против "братского народа". Среди заявленных проблем существует также проблема олигархии в украинской экономике, широко распространенная коррупция и некомпетентность очередных польских правительств. Прежде всего польские журналисты подчеркивают тот факт, что уже завершено процесс формирования гражданского общества в Украине и рост национального самосознания. Кроме того автор замечает, что польское общество безоговорочно осуждает "гибридную войну", незаконную аннексию Крыма, а также российскую агрессию в Донбассе.
This paper is devoted to the Ukrainian Revolution of Dignity, also known as Euromaidan, and Russian aggression in Ukraine. The subject of the research are Polish-Ukrainian relations after 1991, the Polish perception of the eastern neighbour and the reception of events related to the latest Ukrainian social protest as well as Russian aggression by Polish public opinion, Polish academic communities and Polish journalists. This work focuses only on book publishing and deliberately omits press publications. The paper pointed out that since the moment of independence in Ukraine in 1991, the interest in the Ukrainian issue has been constantly growing in Poland, with a significant increase in attention observed since 2004, namely since the Orange Revolution. Euro 2012 and events related to Euromaidan from 2013 also influenced Polish public opinion. On the basis of the analysed material it was found that the authors of Polish texts devoted to this issue are well versed in the complexities of Ukrainian internal politics and Ukrainian history. In their numerous texts, they paid particular attention to the complicated Ukrainian-Russian relations, patronizing treatment of Ukraine by the “elder brother” and Russian ruthlessness towards the “brotherly nation”. Among the described problems there is also the issue of oligarchisation of the Ukrainian economy, widespread corruption and inefficiency of subsequent governmental teams. Above all, however, the fact of ending the process of forming a civic society in Ukraine and the increase of national consciousness and unambiguous condemnation of the “hybrid war”, unlawful annexation of Crimea or aggression in Donbass are emphasized.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 7; 103-121
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Про мою бабушку
Moja babcia
Autorzy:
Lubarcewa, Tamara
Czachorowski, Daniel Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942826.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Biografie
Krym
Źródło:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; 2019, 30, 3-4 (64-5); 42-43
1733-7585
Pojawia się w:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Мусульманские общины Крыма: проблема использования культовых сооружений (по документам советских органов)
Muzułmańskie społeczności Krymu: problem użytkowania budynków sakralnych w świetle dokumentów władz sowieckich
Autorzy:
Латышева, Елена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969791.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
мусульманская община
культовые сооружения
мечеть
культовая архитектура
Крым
советская религиозная политика
Muslim community
places of worship
mosque
religious architecture
Crimea
soviet religious policy
społeczność muzułmańska
miejsca kultu
meczet
architektura religijna
Krym
sowiecka polityka religijna
Opis:
Niniejsze opracowanie dotyczy kwestii funkcjonowania budynków sakralnych na terytorium półwyspu krymskiego w dokumentach normatywnych władz sowieckich. Przedmiotem badań są dokumenty dotyczące wykorzystania architektury religijnej przez społeczności muzułmańskie w latach 20 i 30-ch XX wieku
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 1; 187 - 194
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Административно-территориальное деление Крыма в составе Российской империи и его особенности (1783–1917 гг.)
Podział administracyjny Krymu w składzie Imperium Rosyjskiego i jego specyfika (1783–1917)
Autorzy:
Арсанукаева, Малика
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969755.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Россия
Турция
Крым
договор
указ
реформы
территориальное деление
губерния
область
уезд
город
губернатор.
Russia
Turkey
the Crimea
the contract
a decree of reform
territorial division
province
state
county
city governor.
Rosja
Turcja
Krym
traktat
ukaz
reformy
podział administracyjny
gubernia
obwód
powiat
miasto
gubernator.
Opis:
Artykuł przedstawia główne etapy formowania struktury administracyjnej Krymu w ramach Imperium Rosyjskiego, cechy podziału terytorialnego i specyfikę organizacji zarządzania. Autor wykazał, że przez cały badany okres polityka administracyjna Krymu była prowadzona zgodnie z interesami politycznymi i gospodarczymi rosyjskiego rządu w regionie. Do początku XX wieku głównymi jednostkami terytorialnymi były tutaj: gubernia, powiat, włość, miasto, wieś. Miasta, które stały się najważniejszymi ośrodkami administracyjnymi, politycznymi, gospodarczymi i kulturalnymi, odegrały szczególną rolę w regionie. W polityce administracyjnej władz rosyjskich, podobnie jak w innych częściach Imperium, ścierały się centralizm i regionalizm: z jednej strony próby całkowitego połączenia wszystkich dziedzin życia z prowincjami wewnętrznymi, z drugiej strony – uwzględnianie specyfiki lokalnej, zwyczajów i tradycji narodów zamieszkując tę ziemię.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 3; 169-178
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki Rosji z Krymem
Russia’s relations with the Crimea
Autorzy:
Maksimiec, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/119482.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Sztuki Wojennej
Tematy:
Krym
Rosja
Ukraina
aneksja
Imperium Rosyjskie
chanat krymski
Tatarzy krymscy
Turcja
Imperium Ottomańskie
Crimea
Russia
Ukraine
annexation
Russian Empire
Crimean Khanate
Crimean Tatars
Turkey
Ottoman Empire
Opis:
Rosyjskie gwarancje integralności terytorialnej Ukrainy (w tym przynależności Krymu do Ukrainy), w zamian za rezygnację przez nią z broni nuklearnej, zagwarantowane w podpisanym w grudniu 1994 r. w Budapeszcie przez Rosję, USA, Wielką Brytanię i Ukrainę tzw. Memorandum Budapeszteńskim okazały się nic nie znaczącym świstkiem papieru. Rosja nigdy nie pogodziła się z utratą Krymu, przyznanego w 1954 r. przez ówczesnego przywódcę ZSRR Nikitę Chruszczowa Ukrainie. W czasach istnienia Związku Radzieckiego nie miało to większego znaczenia. Po jego rozpadzie Rosja postawiła sobie za cel jego odzyskanie. Sposobność nadarzyła się w 2014 r. Prezydent Federacji Rosyjskiej Władimir Putin wykorzystał chaos wewnętrzny na Ukrainie do aneksji Krymu, rękoma jego rosyjskich mieszkańców. Jako usprawiedliwienie aneksji podano konieczność obrony własnych obywateli, nieważne czy uzasadnioną, czy nie. Została bez skrupułów wykorzystana przez Putina. Chociaż demokratyczny świat potępił aneksję, nie zrobiło to na Rosji większego wrażenia. Po rozpadzie ZSRR Rosja mozolnie próbuje odbudować imperium, traktując Wspólnotę Niepodległych Państw jako wyłączny obszar swoich wpływów. Wykorzystuje każdą nadającą się sposobność, aby rozszerzyć swoje wpływy lub powiększyć terytorium. Krym stał się z jednym z etapów realizacji tej polityki. Dla Rosji posiadanie Krymu, słonecznej perły Morza Czarnego, jest bezcenne przede wszystkim ze względów militarnych, oprócz tego istotną rolę odgrywają aspekty polityczne i walory turystyczne. Dzięki strategicznemu położeniu Półwyspu Krymskiego nad Morzem Czarnym, a przede wszystkim bazie Floty Czarnomorskiej w Sewastopolu Rosja może sprawować kontrolę nad jego akwenem, zachować wpływy polityczne w regionie, oddziaływać na państwa leżące w jego basenie i szachować należącą do NATO Turcję. Flota Czarnomorska jest środkiem zapewnienia bezpieczeństwa militarnego Rosji na południu. Krym z Rosją najsilniej wiązały i dalej wiążą dwa elementy: baza Floty Czarnomorskiej w Sewastopolu i Rosjanie zamieszkujący półwysep. Większość mieszkańców Krymu stanowią Rosjanie: ponad 58% ludności. W dalszej kolejności są Ukraińcy (24%) i Tatarzy krymscy (12%). Rosjanie zdecydowanie przeważają w Sewastopo-lu, stanowiąc 71,6% ludności, a Ukraińcy 22,4%. Prezydent Putin, mówiąc o sprawiedliwości historycznej związanej z odzyskiwaniem dawnych terenów rosyjskich, nawiązuje do retoryki zbierania ziem ruskich przez dawnych władców moskiewskich. Jednak Krym nigdy nie był częścią Rusi. Z kolei Ministerstwo Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej posunęło się dalej w fałszowaniu historii, nazywając Krym odwieczną częścią Rosji, chociaż został do niej przyłączony w 1783 r. Przed aneksją dokonaną przez carycę Katarzynę 231 lat temu Półwysep Krymski nie miał z Rosją nic wspólnego. Od 1443 r. był częścią samodzielnego chanatu krymskiego, który następnie został uzależniony od Turcji. Przez kilka wieków chanat rywalizował z państwem moskiewskim o przejęcie terytoriów po Wielkiej Ordzie. Ostatecznie uległ w tej walce, ale stanowił duże zagrożenie dla państwa rosyjskiego. Car Rosji Piotr Wielki próbował bezskutecznie zdobyć dostęp do Morza Czarnego. Ostatecznie zrealizowała to caryca Katarzyna II, zdobywając i przyłączając Krym do Rosji. Poddany rosyjskiej kolonizacji i rusyfikacji, z czasem zatracił swój unikatowy tatarski charakter. Dużą rolę na rzecz posiadania Krymu przez Rosję odegrały także jego walory turystyczne. Najpierw okazał się rajem turystycznym dla dworu carskiego, arystokracji, później komunistycznej wierchuszki, a następnie społeczeństwa Związku Radzieckiego. Stał się synonimem luksusowych wakacji – pod palmami, w pełnym słońcu, na kamienistej wprawdzie plaży u stóp wysokich gór, wciskających się w błękitne, ciepłe wody. Podstawową gałęzią gospodarki Krymu jest turystyka. Nie tylko typowa turystyka wypoczynkowo-rekreacyjna, ale także zdrowotna (liczne sanatoria i uzdrowiska). Prezydent Putin ma nadzieję, że wkrótce półwysep będzie przyciągał rzesze turystów z całego świata.
Russia’s guarantees of respect for the territorial integrity of Ukraine (including the fact that Crimea belongs to Ukraine) in exchange for Ukraine getting rid of nuclear weapons, was guaranteed by the agreement called the Budapest Memorandum, signed in December 1994 in Budapest by Russia, the United States, Great Britain and Ukraine. The Memorandum of Budapest turned out to be a meaningless piece of paper. Russia has never given up the loss of Crimea, granted to Ukraine in 1954 by the then Soviet leader, Nikita Khrushchev. In the days of the Soviet Union, it did not really matter. After the collapse of the USSR, Russia’s main objective was to get back the Crimea. The opportunity arose in 2014. The President of the Russian Federation, Vladimir Putin, took advantage of the internal chaos in Ukraine in order to annex the Crimea, by the hands of its Russian residents. He justified the annexation by the need to defend its citizens, whether justified or not. This was unscrupulously exploited by Putin. While the democratic world condemned the annexation, it did not make much of an impression on Russia. Ever since the collapse of the USSR, Russia has been trying to maintain its dominant position in the post-Soviet area by treating it as the exclusive area of its influence. It treats the Commonwealth of Independent States as an exclusive area of its influence and uses every opportunity to expand its influence or enlarge the area. Crimea has become one of the stages for execution of this policy. The possession of Crimea by Russia, sunlit pearl of the Black Sea, is especially invaluable due to military aspects, political aspects and tourist attractions. Due to the strategic location of the Crimean peninsula on the Black Sea, and especially the base of the Black Sea Fleet in Sevastopol, Russia can exercise control over its area, keep political influence in the region, have an effect on countries lying in its reservoir and checkmate Turkey, a member of NATO. The Black Sea Fleet is a means of ensuring Russia’s military security in the south. Crimea and Russia were inextricably bound and are still bound by two elements: the base of the Black Sea Fleet in Sevastopol and the Russians living in the peninsula. The majority of Crimean inhabitants are Russians, who comprise over 58% of the population. Subsequently, there are Ukrainians (24%) and Crimean Tatars (12%). Russians predominate in Sevastopol: they make up 71.6% of the city’s population and only 22.4% of Ukrainians live in the city. President Putin spoke about historical justice related to regaining former Russian territories and referred to the old rhetoric of the Muscovite rulers who gathered Russian lands. However, the Crimea has never been a part of Rus’. In turn, the Ministry of Foreign Affairs of the Russian Federation went further with the falsification of history and called Crimea the eternal part of Russia, even though it was annexed to Russia in 1783. The Crimean peninsula had nothing in common with Russia prior to annexation by Empress Catherine 231 years ago. From 1443, it became part of the independent Crimean Khanate, which was then dependent on Turkey. The Khanate had fought with Muscovy for takeover of Great Horde territories for several centuries. Ultimately, the Khanate was defeated by Russia but it constituted a great threat to the Russian state. Tsar Peter the Great unsuccessfully tried to gain access to the Black Sea. Eventually, this it was achieved by Empress Catherine II, who conquered and annexed Crimea to Russia. It was subjected to Russian colonisation and russification and, over time, it lost its unique Tatar character. The Crimean tourist attractions played an important role for Russia. In the beginning, it became a tourist resort for the Tsar’s court, the aristocracy, the Communist top brass, and then Soviet society. It has become a synonym for luxury holidays under palm trees, in full sun, although on a rocky beach at the foot of high mountains that pressed-up in the blue, warm water. One of the main branches of the Crimean economy is tourism - not only typical leisure and recreational tourism, but also medicinal tourism (with numerous sanatoriums and spas). President Putin hopes that Crimea will attract large numbers of tourists from all over the world soon.
Źródło:
Zeszyty Naukowe AON; 2015, 3(100); 55-87
0867-2245
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe AON
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zielona arteria miasta - krajobrazowa postać doliny rzeki Sałgir (Krym, Ukraina)
Urban Greenway - Landscape Form of the Salgir River Riverfront (Crimea, Ukraine)
Autorzy:
Tokarczuk, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186978.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Tematy:
miasto
krajobraz
dolina
rzeka
town
landscape
valley
river
Opis:
The quality of life in modern cities depends on many factors. The river as an objective border concentrates different natural and cultural elements and plays a significant part in the urban structure. The way of accomplishment of riversides have an influence on the urban composition and its functional zones. An interesting example, which was designed according to the spirit of that time, is the riverfront of the Salgir river in Simferopol (Crimea, Ukraine). During the late 1970s the riverside was comprehensively arranged in the urban section and a functional and aesthetic recreation area was built - parks, public gardens, boulevards etc. The greenway became the most favourite meeting place of the towndwellers. It was realized according to the 10th five-year plan of socialist development, the river with regular banks together with natural elements had almost become a symbol of the epoch, that proclaimed the supremacy of man over the environment. Now the greenway demands complex renovation and, first of all, adaptation to the contemporary needs of citizens as well as regulation of particular chaotic investments on the riverbanks.
Źródło:
Architektura Krajobrazu; 2009, 4; 74-78
1641-5159
Pojawia się w:
Architektura Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zafascynowana krymskim pejzażem
Autorzy:
Sulimowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942675.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Krym
Bachczysaraj
Sztuki plastyczne
Opis:
Barwne obrazy minionego świata utrwaliła dla nas Nina Żaba, malarka, dla której domem stał się Bachczysaraj.
Źródło:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; 2014, 25, 3 (44); 22-25
1733-7585
Pojawia się w:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Za kulisami konferencji jałtańskiej
Autorzy:
Wolski, Andrzej.
Powiązania:
Polsce Wierni 2021, nr 2, s. 10-11, 19
Data publikacji:
2021
Tematy:
Churchill, Winston (1874-1965)
Roosevelt, Franklin Delano (1882-1945)
Stalin, Józef (1878-1953)
II wojna światowa (1939-1945)
Polityka międzynarodowa
Konferencja jałtańska (1945)
Zamki i pałace
Przyjęcia okolicznościowe
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Opis:
Artykuł przedstawia okoliczności, które doprowadziły do zorganizowania w Jałcie w lutym 1945 roku spotkania przywódców wielkich mocarstw. Autor omawia przygotowania ze strony radzieckich służb, które miały zapewnić bezpieczeństwo, a zarazem inwigilację gości. Cytuje wypowiedzi premiera Wielkiej Brytanii Winstona Churchilla i jego córki Sarah oraz prezydenta Stanów Zjednoczonych Franklina Delano Roosevelta.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Z karaimskiego dziedzictwa
Autorzy:
Pawelec, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/622358.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
recenzje
Krym
Jakow Kefeli
Siemion Duwan
Borys Kokenaj
Opis:
-
Źródło:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; 2017, 28, 4 (57); 20-21
1733-7585
Pojawia się w:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wśród czasopism, czyli na łamach u sąsiadów
Autorzy:
Pawelec, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/622056.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Tatarzy
Muzułmanie
Turcja
Krym
Źródło:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; 2015, 26, 2 (47); 26-26
1733-7585
Pojawia się w:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies