Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Karykatury"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 29
Tytuł:
Wątpliwe odrodzenie Polski. Akt 5 listopada w propagandzie wizualnej stron walczących
Doubtful rebirth of Poland. The 5th Of November Act in visual propaganda of the belligerents
Autorzy:
Szlanta, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/474797.pdf
Data publikacji:
2017-11-29
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Akt 5 listopada,
pierwsza wojna światowa,
Polska,
odzyskanie niepodległości,
propaganda,
karykatury
5th November Act,
First World War,
Poland,
independence,
war propaganda,
political cartoons
Opis:
The issuing of the 5th Of November Act (also called Two Emperors Act) in 1916 was further evidence of the total character of the First World War. All participants of the war desperately tried to overcome a deadlock in trench warfare. What is not astonishing, following the general line of their policy, both belligerent camps interpreted this document completely differently. This was refl ected in cartoons as well. Propagandists of the Central Powers presented the decision of both emperors as an act of historical importance, proof of the selfl ess friendship of its authors towards Poles. On the other side, Entente Powers saw in the 5th Of November Act an illegal and cynical attempt to cheat Poles and force them to join the military efforts of the Central Powers.
Ogłoszenie Aktu 5 listopada 1916 r stanowiło kolejny przejaw totalizacji Wielkiej Wojny, w której strony walczące intensywnie szukały wszelkich sposobów wyjścia z impasu jaki zapanował na frontach. Co nie jest zaskakujące, obie strony konfliktu przyjęły odrębną, zgodną z ich interesami i prowadzoną polityką interpretację dokumentu, co znalazło wyraz także w ikonografii. Propagandziści państw centralnych przedstawili decyzję Wilhelma II i Franciszka Józefa I jako akt o charakterze dziejowym, ogłoszony w imię bezinteresownej przyjaźni dla Polski. Z kolei ententa upatrywała w nim bezprawną i cyniczną próbę oszukania Polaków i przymusowego wprzęgnięcia ich w militarny wysiłek Niemiec i Austro-Węgier.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2017, 24; 143-152
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karykatury Cypriana Norwida
Cyprian Norwid’s Caricatures
Autorzy:
Syzdół, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117154.pdf
Data publikacji:
1992
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
Cyprian Norwid the master artist still is not known well enough, although his artistic output, of uneven value, includes some remarkable pieces. Among them are his caricatures. Norwid practised caricature throughout his life. Already in his school years he demonstrated an ability to execute humorous miniature portraits of his friends and other people he knew. Only very few of those early caricatures remain. We have a much larger collection of Norwid's caricatures from the late 1840s. He made them during his studies and journeys in Europe, putting them next to his other sketches and notes in the special personal albums he kept or leaving them in the then fashionable albums and sketchbooks belonging to the owners of the salons he frequented. Those early works, like the few we know of the 1850s, were mostly incidental and were chiefly portrait caricatures. The speed and facility with which he executed such drawings were the reason that Norwid did not take that part of his work very seriously. It was only starting from the late 1860s, perhaps as a result of the growth of the genre in Poland (contacts with J. Kossak and W. Gerson), that Norwid turned towards caricature fully purposely, making it a major part of his work as a graphic artist for many years to come. The collection of the caricature compositions of the last several years of Norwid's life gives us the best idea of the artist's potential and achievement as regards that form of expression. The fairly wide thematic range of the collection is best described as social and moral. The caricature usually has as its target the local émigré milieu or situations and phenomena typical of the Polish landed gentry. Among Norwid's most interesting pieces are the caricatures from the cycle of several drawing he presented, after the year 1873, to Mr and Mrs Józef Wagner or to their son-in-law Mieczysław Geniusz. They include “political” caricatures (“A Meeting of Emigrés”, “A Dispute”, “An Altercation”) very aptly capturing Polish émigré types and the disputes in the émigré circles in Paris at the time, caricatures that depict social and family life (“The Proposal”, “A Quarrel”, “A Family Incident”), and works whose dominant hero is the figure of the portly Polish nobleman, the prototype of which can be found in Norwid's “Traveller's Diary” of 1867. Among other caricatures of the 1870s there are a few striking satirical drawings on the subject of the condition of art and the position of the artist in the days of the growth of capitalism (“The Modern Polemic”, “The 19th Century Muse”, “A Concert”, “Art and the Burgher”, “The Pygmalion of the 19th Century”). The fine arts are dealt with in a set of three caricatures of 1877 which could be called “The Polish Nobleman as a Patron”. Together with the earlier drawings depicting the events described in the “Traveller's Diary”, these three form a cycle that presents the Polish gentry's attitude towards literature, music, painting, sculpture and architecture. Norwid does not treat his nobleman-landowner type with much kindness. He models his hero's physiognomy on the old-Polish nobleman figure, but does not idealize his character as many caricaturists active in Poland were doing; indeed, he speaks up sharply and decisively against the nobility's mentality and mores. Norwid often supplemented his caricatures with a commentary. His best piece of this kind, where caricature drawings are in perfect harmony with the sombre tone and ironic seriousness of the verbal account, is the humorous sketch of 1877 “Klara Nagnioszowska Commits Suicide”. The collection of Norwid's last caricatures is also an excellent showpiece for his stylistic achievement as a draughtsman. Their perfect expression is attained through the combination of a firmly drawn line with obvious creative freedom; the result is an impression of directness and sincerity. The supple and intricate but smoothly curving line and the expressiveness and simplicity of approach justify a comparison of the style and form of some of Norwid's works to certain sketches by Daumier, the greatest master of the genre. The originality and thoroughly individual imagery of Norwid's caricatures places him among Poland's most outstanding caricaturists.
Źródło:
Studia Norwidiana; 1992, 9-10; 65-93
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cenzura polityczna wobec karykatury. Doświadczenia francuskie II połowy XVIII i pierwszej połowy XIX wieku. Przyczynek do walki o wolność słowa
Autorzy:
Sobczak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/915728.pdf
Data publikacji:
2018-10-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
Caricature is one of the forms of artistic expression and it has a similar role to satire. Consequently, some people consider caricature to be one of the forms of satire. Caricature has its origins in ancient times. The history of caricature is illustrated by political changes that civilization experienced. The administrative authorities attempted to fight caricature in numerous countries and France was one of them. This process is a part of the history of censorship that began in Roman times. Afterwards, it developed further during the Christian period of the Middle Ages until the 19th century. Unfortunately, this procedure is present in certain areas even today. The most interesting solutions were the ones adoptedin France. Moreover, it is worth noting that the phenomenon of institutionalization of censorship was not the only characteristic element in France. There were also censorship bodies present in the country despite the formal constitutional declarations of freedom of speech.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2017, 69, 2; 271-293
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drugi Korpus okiem karykaturzysty
Autorzy:
Polak, Katarzyna.
Kuczyński, Mieczysław.
Powiązania:
Mówią Wieki 2004, nr 5, s. 48-52
Data publikacji:
2004
Tematy:
Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie Drugi (II) Korpus Polski PSZ 1943-1945 r. ikonografia
Karykatury wojsko Polska
Humor rysunkowy polski wojsko
Malarstwo batalistyczne polskie 20 w.
Literatura wojenna polska konkursy 20 w.
Opis:
W tekście rysunki z książki Mieczysława Kuczyńskiego "Dzieje 2-go Korpusu... inaczej".
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
KOLEKCJA MUZEUM KARYKATURY IM. ERYKA LIPIŃSKIEGO W WARSZAWIE
COLLECTION OF THE ERYK LIPIŃSKI MUSEUM OF CARICATURE IN WARSAW
Autorzy:
Piotr, Kułak,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432938.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Eryk Lipiński (1908–1991)
collection
Eryk Lipiński Museum of Caricature
caricaturist
satirical prints
gift to museum
Opis:
The article presents the activity and the unique collection of the Eryk Lipiński Museum of Caricature in Warsaw, the sole museum in Poland which has been assembling, documenting and sharing Polish and foreign works such as cartoon art or satirical prints since 1978. The article describes the origins of the museum’s concept and its history, which are inseparably linked with the person of Eryk Lipiński, an outstanding cartoonist, draftsman and journalist. The history of the collection’s creation and how it acquired the most valuable group of exhibits is based on the analysis of archival sources. The article also describes the most valuable gifts to the museum by individual donors and institutions, as well as significant purchases by the museum itself. Prominent Polish and foreign artists whose works form part of the collection are mentioned. The collection, comprising over 25,000 works by many generations of artists active from the 18th to the 21st century and representing various artistic trends and stylistic conventions, is characterised. The article emphasises the formal diversity of the collection which, apart from the biggest collection of drawings and prints, also includes posters, paintings and sculptures. The narrative character of the museum’s collection, which documents formal changes in the art of contemporary caricature and that of the two past decades, is presented against this backdrop. Finally, the author deals with the rich collection of books and satirical magazines which complement the collection and comprise an invaluable source for research on the history of caricature and satirical prints in Poland and abroad. In conclusion, the author draws attention to the specificity of the collection of the Museum of Caricature which, together with the visual representations, also often offers verbal comments which register the transitory and changeable social and political contexts.
Niniejszy artykuł prezentuje działalność oraz unikatową kolekcję Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego w Warszawie, jedynego muzeum w Polsce zajmującego się od 1978 r. gromadzeniem, dokumentowaniem i udostępnianiem polskich i zagranicznych dzieł w zakresie karykatury i rysunku satyrycznego. W artykule opisano genezę koncepcji muzeum, a także historię jego powstania, które bezpośrednio wiążą się z postacią wybitnego karykaturzysty, rysownika i publicysty Eryka Lipińskiego. Na podstawie analizy materiałów archiwalnych przedstawiono dzieje tworzenia kolekcji i pozyskiwania najważniejszych grup eksponatów. Opisano najcenniejsze dary na rzecz muzeum darczyńców indywidualnych oraz instytucji, a także znaczące zakupy dokonane przez muzeum. Wymieniono nazwiska wybitnych twórców polskich i zagranicznych, których prace znajdują się w kolekcji muzeum. Najwięcej miejsca poświęcono charakterystyce bogatej i wyjątkowej muzealnej kolekcji. Scharakteryzowany został zbiór ponad 25 000 obiektów obejmujący prace stworzone przez wiele pokoleń artystów działających od XVIII do XXI w. , reprezentujących różne nurty artystyczne i konwencje stylowe. W artykule położono nacisk na ukazanie różnorodności formalnej kolekcji, na którą, obok największego zbioru rysunków i grafik, składają się również plakaty, prace malarskie oraz rzeźba. Na tym tle przedstawiono również narracyjny charakter kolekcji muzealnej, dokumentującej zmiany formalne zachodzące w sztuce karykatury współczesnej oraz dwóch minionych wieków. Na końcu autor omówił bogaty zbiór książek i czasopism satyrycznych, które uzupełniają kolekcję muzeum i stanowią bezcenne źródło do badań nad historią karykatury i rysunku satyrycznego w Polsce i zagranicą. W podsumowaniu artykułu autor zwrócił uwagę na specyfikę zbiorów Muzeum Karykatury, które obok przedstawień plastycznych prezentują często także komentarz słowny rejestrujący ulotny i zmienny kontekst społeczno‑polityczny.
Źródło:
Muzealnictwo; 2016, 57; 122-131
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Surgeons in Kay’s Portraits
Chirurdzy na portretach Kay’a
Autorzy:
Macinytre, Iain
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1581685.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Scottish surgery
history of medicine
John Kay
caricatures
Scottish Enlightenment
chirurgia szkocka
historia medycyny
karykatury
szkockie oświecenie
Opis:
This paper describes four Scottish surgeons depicted by John Kay, a famous Edinburgh caricaturist active during the Scottish Enlightenment. It gives the reader some interesting insights into the life, work and culture, of surgeons in 18th century Scotland.
Artykuł przedstawia postacie czterech szkockich chirurgów sportretowanych przez Johna Kaya, słynnego edynburskiego karykaturzystę, aktywnego w czasie szkockiego oświecenia. Tekst daje czytelnikowi interesujące spojrzenie na życie, pracę i kulturę chirurgów w XVIII-wiecznej Szkocji.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2021, 1; 37-49
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies