Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Karykatury"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-29 z 29
    Tytuł:
    „Rosyjski niedźwiedź” w historii łotewskiej karykatury
    Autorzy:
    Gailīte, Gundega
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/604876.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Opis:
    Gundega Gailīte Латвийская  академия  художеств, Riga, Latvia PRZ.RUS@op.pl   „ROSYJSKI NIEDŹWIEDŹ” W HISTORII KARYKATURY ŁOTEWSKIEJ Streszczenie Artykuł poświęcony jest analizie obrazu „rosyjskiego niedźwiedzia” w karykaturze łotewskiej - jego historii, znaczeniu i funkcji.Obraz ten jest jednym z czynników określających relacje łotewsko-rosyjskie i największe znaczenie posiada tu grafika satyryczna. Symbol niedźwiedzia wykorzystywany był przez łotewskich karykaturzystów jako znak Rosji i tego co rosyjskie, ale też w celu kształtowania pozytywnej tożsamości zbiorowej i mobilizacji Łotyszów. We współczesnym społeczeństwie łotewskim obraz niedźwiedzia miał wpływ nie tylko na retorykę związaną z polityką zagraniczną, ale także na relacje międzyetniczne - wykorzystują go zarówno Łotysze, jak i Rosjanie. RUSSIAN BEAR IN THE HISTORY OF LATVIAN CARICATURE Summary The article is devoted to the image of the “Russian bear” in Latvian caricatures. The author analyses its history, meanings, types, and functions. The image serves as a factor of Latvian-Russian relations. The image is exploited in caricature for marking Russian and Russianness; for maintaining and supporting Latvians’ positive collective identity; for mobilization of Latvians.  In the contemporary Latvian society the image of “Russian bear” influences not only rhetoric on foreign policy but also interethnic relations; it is actively exploited by both Latvian and Russian ethnic communities. 
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2012, 1/2
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karykatury Cypriana Norwida
    Cyprian Norwid’s Caricatures
    Autorzy:
    Syzdół, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117154.pdf
    Data publikacji:
    1992
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Opis:
    Cyprian Norwid the master artist still is not known well enough, although his artistic output, of uneven value, includes some remarkable pieces. Among them are his caricatures. Norwid practised caricature throughout his life. Already in his school years he demonstrated an ability to execute humorous miniature portraits of his friends and other people he knew. Only very few of those early caricatures remain. We have a much larger collection of Norwid's caricatures from the late 1840s. He made them during his studies and journeys in Europe, putting them next to his other sketches and notes in the special personal albums he kept or leaving them in the then fashionable albums and sketchbooks belonging to the owners of the salons he frequented. Those early works, like the few we know of the 1850s, were mostly incidental and were chiefly portrait caricatures. The speed and facility with which he executed such drawings were the reason that Norwid did not take that part of his work very seriously. It was only starting from the late 1860s, perhaps as a result of the growth of the genre in Poland (contacts with J. Kossak and W. Gerson), that Norwid turned towards caricature fully purposely, making it a major part of his work as a graphic artist for many years to come. The collection of the caricature compositions of the last several years of Norwid's life gives us the best idea of the artist's potential and achievement as regards that form of expression. The fairly wide thematic range of the collection is best described as social and moral. The caricature usually has as its target the local émigré milieu or situations and phenomena typical of the Polish landed gentry. Among Norwid's most interesting pieces are the caricatures from the cycle of several drawing he presented, after the year 1873, to Mr and Mrs Józef Wagner or to their son-in-law Mieczysław Geniusz. They include “political” caricatures (“A Meeting of Emigrés”, “A Dispute”, “An Altercation”) very aptly capturing Polish émigré types and the disputes in the émigré circles in Paris at the time, caricatures that depict social and family life (“The Proposal”, “A Quarrel”, “A Family Incident”), and works whose dominant hero is the figure of the portly Polish nobleman, the prototype of which can be found in Norwid's “Traveller's Diary” of 1867. Among other caricatures of the 1870s there are a few striking satirical drawings on the subject of the condition of art and the position of the artist in the days of the growth of capitalism (“The Modern Polemic”, “The 19th Century Muse”, “A Concert”, “Art and the Burgher”, “The Pygmalion of the 19th Century”). The fine arts are dealt with in a set of three caricatures of 1877 which could be called “The Polish Nobleman as a Patron”. Together with the earlier drawings depicting the events described in the “Traveller's Diary”, these three form a cycle that presents the Polish gentry's attitude towards literature, music, painting, sculpture and architecture. Norwid does not treat his nobleman-landowner type with much kindness. He models his hero's physiognomy on the old-Polish nobleman figure, but does not idealize his character as many caricaturists active in Poland were doing; indeed, he speaks up sharply and decisively against the nobility's mentality and mores. Norwid often supplemented his caricatures with a commentary. His best piece of this kind, where caricature drawings are in perfect harmony with the sombre tone and ironic seriousness of the verbal account, is the humorous sketch of 1877 “Klara Nagnioszowska Commits Suicide”. The collection of Norwid's last caricatures is also an excellent showpiece for his stylistic achievement as a draughtsman. Their perfect expression is attained through the combination of a firmly drawn line with obvious creative freedom; the result is an impression of directness and sincerity. The supple and intricate but smoothly curving line and the expressiveness and simplicity of approach justify a comparison of the style and form of some of Norwid's works to certain sketches by Daumier, the greatest master of the genre. The originality and thoroughly individual imagery of Norwid's caricatures places him among Poland's most outstanding caricaturists.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 1992, 9-10; 65-93
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Panowie i żmogusy : stosunki polsko-litewskie w międzywojennej karykaturze
    Autorzy:
    Buchowski, Krzysztof.
    Współwytwórcy:
    Wajer, Jakub. Recenzja
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Białystok : Instytut Historii Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Karykatury Polska 1918-1939 r.
    Karykatury Litwa 1918-1939 r.
    Ikonografia
    Rysunek polski
    Humor rysunkowy
    Rysunek litewski
    Album
    Recenzja
    Opis:
    Bibliogr. s. 261-262. --- Indeks.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
    Tytuł:
    Cenzura polityczna wobec karykatury. Doświadczenia francuskie II połowy XVIII i pierwszej połowy XIX wieku. Przyczynek do walki o wolność słowa
    Autorzy:
    Sobczak, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/915728.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-04
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Opis:
    Caricature is one of the forms of artistic expression and it has a similar role to satire. Consequently, some people consider caricature to be one of the forms of satire. Caricature has its origins in ancient times. The history of caricature is illustrated by political changes that civilization experienced. The administrative authorities attempted to fight caricature in numerous countries and France was one of them. This process is a part of the history of censorship that began in Roman times. Afterwards, it developed further during the Christian period of the Middle Ages until the 19th century. Unfortunately, this procedure is present in certain areas even today. The most interesting solutions were the ones adoptedin France. Moreover, it is worth noting that the phenomenon of institutionalization of censorship was not the only characteristic element in France. There were also censorship bodies present in the country despite the formal constitutional declarations of freedom of speech.
    Źródło:
    Czasopismo Prawno-Historyczne; 2017, 69, 2; 271-293
    0070-2471
    Pojawia się w:
    Czasopismo Prawno-Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Warszawa w karykaturze
    Współwytwórcy:
    Lipiński, Eryk. Opracowanie
    Brzeziński, M. J. Rysunki
    Data publikacji:
    1993
    Wydawca:
    Warszawa : Państwowe Wydawnictwo Naukowe
    Tematy:
    Warszawa Grób Nieznanego Żołnierza 1925 r. ikonografia
    Karykatury Polska 1918-1939 r.
    Rysunek polski
    Humor rysunkowy
    Opis:
    Rysunek M.J. Brzezińskiego (pierwodruk zamieszcz. w "Mucha" 1925, nr 3).
    S. 289, W przeddzień odsłonięcia pomnika dla "Żołnierza nieznanego".
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
    Tytuł:
    Awizo i apel.
    Powiązania:
    Spadochron (Londyn) 1991, nr 2 (115), s. 9
    Data publikacji:
    1991
    Tematy:
    Sosabowski, Stanisław (1892-1967) ikonografia
    Lorys, Jan J.
    Związek Polskich Spadochroniarzy (Londyn, Wielka Brytania). Zarząd Główny ZPS
    Karykatury
    Sztuka tematyka Polska 20 w.
    Humor rysunkowy
    Opis:
    Apel ZG ZPS i J. Lorysa -- prośba o udostępnianie materiałów do przygotowywanego "Albumu karykatur gen. S. Sosabowskiego".
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Surgeons in Kay’s Portraits
    Chirurdzy na portretach Kay’a
    Autorzy:
    Macinytre, Iain
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1581685.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Scottish surgery
    history of medicine
    John Kay
    caricatures
    Scottish Enlightenment
    chirurgia szkocka
    historia medycyny
    karykatury
    szkockie oświecenie
    Opis:
    This paper describes four Scottish surgeons depicted by John Kay, a famous Edinburgh caricaturist active during the Scottish Enlightenment. It gives the reader some interesting insights into the life, work and culture, of surgeons in 18th century Scotland.
    Artykuł przedstawia postacie czterech szkockich chirurgów sportretowanych przez Johna Kaya, słynnego edynburskiego karykaturzystę, aktywnego w czasie szkockiego oświecenia. Tekst daje czytelnikowi interesujące spojrzenie na życie, pracę i kulturę chirurgów w XVIII-wiecznej Szkocji.
    Źródło:
    Państwo i Społeczeństwo; 2021, 1; 37-49
    1643-8299
    2451-0858
    Pojawia się w:
    Państwo i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kogóż tam nie było? Karykatury Kazimierza Sichulskiego z restauracji Stanisława Karpowicza w Zakopanem
    Who wasn’t there? Caricatures by Kazimierz Sichulski in Stanisław Karpowicz’s restaurant in Zakopane
    Autorzy:
    Kozakowska-Zaucha, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082153.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Opis:
    The special atmosphere of Zakopane was created by successive generations of notable visitors. Each generation became the heir of the previous one, building on its history and tradition. In 1914, the terrors of war arrived in Zakopane with refugees from Krakow and other partitioned parts of Poland, while the statesman Józef Piłsudski, who lived there sporadically between 1901 and 1914, left town. People descended under the Tatra Mountains as if to a “free town of Zakopane”. At that time, the Pronaszko brothers Andrzej and Zbigniew arrived, as well as the artists Leon Chwistek and Leopold Gottlieb, whereas Tymon Niesiołowski, Władysław Skoczylas and Jan Rembow- ski already lived there. Only Stanisław Ignacy Witkiewicz was absent, wandering through Russia. Also authors such as Stefan Żeromski, Andrzej Strug, Kazimierz Przerwa-Tetmajer and Jan Kasprowicz found their own pied-à-terre under the Tatra Mountains. Moreover, Zako- pane became a convenient place for politicians, initially the National Democratic Party, and later socialists, when they came to the fore. The meeting point in Zakopane was the famous restaurant Na Przełęczy (On the Pass), owned by the kind-hearted Leopolitan, Stanisław Karpowicz, nicknamed Karp (‘the carp’). Karpowicz arrived in Zakopane in 1902 from Lvov, and three year later took over Franciszek Muchowicz’s boarding-house and restaurant located at 40, Krupówki Street. The painter Kazimierz Sichulski, who also fled Lvov because of the war, was a regular guest at Karpowicz’s establishment. Although impoverished, he lived in the so-called ‘Tower’ on the premises. At that time, Ludwik Solski suggested to Karpowicz and Sichulski a new joint venture – making caricatures of Zakopane’s regular visitors. The prelude to the impressive gallery of cartoons by Kazimierz Sichulski was the portrait of the writer Kornel Makuszyński, dated 1909. The signature ‘Sich/09: KAWAL ORD. POLONIA / ASTORIA / RESTAURATA’, suggests that the portrait was executed in Lvov, in the famous restaurant of the Hotel Astoria. The remaining caricatures – in total 49 (not counting the portrait of Makuszynski) appeared in the restaurant On the Pass over a period of three years (1914–1917), creating an orderly and densely hung portrait gallery of various characters, all linked by Zakopane and history. After caricatures of writers – poets, novelists and art critics, and then actors, musicians, artists and architects – the caricatures of Galician politicians and legionaries became increasingly numerous.
    Źródło:
    Rocznik Historii Sztuki; 2018, 43; 123-141
    0080-3472
    Pojawia się w:
    Rocznik Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    KOLEKCJA MUZEUM KARYKATURY IM. ERYKA LIPIŃSKIEGO W WARSZAWIE
    COLLECTION OF THE ERYK LIPIŃSKI MUSEUM OF CARICATURE IN WARSAW
    Autorzy:
    Piotr, Kułak,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/432938.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Eryk Lipiński (1908–1991)
    collection
    Eryk Lipiński Museum of Caricature
    caricaturist
    satirical prints
    gift to museum
    Opis:
    The article presents the activity and the unique collection of the Eryk Lipiński Museum of Caricature in Warsaw, the sole museum in Poland which has been assembling, documenting and sharing Polish and foreign works such as cartoon art or satirical prints since 1978. The article describes the origins of the museum’s concept and its history, which are inseparably linked with the person of Eryk Lipiński, an outstanding cartoonist, draftsman and journalist. The history of the collection’s creation and how it acquired the most valuable group of exhibits is based on the analysis of archival sources. The article also describes the most valuable gifts to the museum by individual donors and institutions, as well as significant purchases by the museum itself. Prominent Polish and foreign artists whose works form part of the collection are mentioned. The collection, comprising over 25,000 works by many generations of artists active from the 18th to the 21st century and representing various artistic trends and stylistic conventions, is characterised. The article emphasises the formal diversity of the collection which, apart from the biggest collection of drawings and prints, also includes posters, paintings and sculptures. The narrative character of the museum’s collection, which documents formal changes in the art of contemporary caricature and that of the two past decades, is presented against this backdrop. Finally, the author deals with the rich collection of books and satirical magazines which complement the collection and comprise an invaluable source for research on the history of caricature and satirical prints in Poland and abroad. In conclusion, the author draws attention to the specificity of the collection of the Museum of Caricature which, together with the visual representations, also often offers verbal comments which register the transitory and changeable social and political contexts.
    Niniejszy artykuł prezentuje działalność oraz unikatową kolekcję Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego w Warszawie, jedynego muzeum w Polsce zajmującego się od 1978 r. gromadzeniem, dokumentowaniem i udostępnianiem polskich i zagranicznych dzieł w zakresie karykatury i rysunku satyrycznego. W artykule opisano genezę koncepcji muzeum, a także historię jego powstania, które bezpośrednio wiążą się z postacią wybitnego karykaturzysty, rysownika i publicysty Eryka Lipińskiego. Na podstawie analizy materiałów archiwalnych przedstawiono dzieje tworzenia kolekcji i pozyskiwania najważniejszych grup eksponatów. Opisano najcenniejsze dary na rzecz muzeum darczyńców indywidualnych oraz instytucji, a także znaczące zakupy dokonane przez muzeum. Wymieniono nazwiska wybitnych twórców polskich i zagranicznych, których prace znajdują się w kolekcji muzeum. Najwięcej miejsca poświęcono charakterystyce bogatej i wyjątkowej muzealnej kolekcji. Scharakteryzowany został zbiór ponad 25 000 obiektów obejmujący prace stworzone przez wiele pokoleń artystów działających od XVIII do XXI w. , reprezentujących różne nurty artystyczne i konwencje stylowe. W artykule położono nacisk na ukazanie różnorodności formalnej kolekcji, na którą, obok największego zbioru rysunków i grafik, składają się również plakaty, prace malarskie oraz rzeźba. Na tym tle przedstawiono również narracyjny charakter kolekcji muzealnej, dokumentującej zmiany formalne zachodzące w sztuce karykatury współczesnej oraz dwóch minionych wieków. Na końcu autor omówił bogaty zbiór książek i czasopism satyrycznych, które uzupełniają kolekcję muzeum i stanowią bezcenne źródło do badań nad historią karykatury i rysunku satyrycznego w Polsce i zagranicą. W podsumowaniu artykułu autor zwrócił uwagę na specyfikę zbiorów Muzeum Karykatury, które obok przedstawień plastycznych prezentują często także komentarz słowny rejestrujący ulotny i zmienny kontekst społeczno‑polityczny.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2016, 57; 122-131
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Drugi Korpus okiem karykaturzysty
    Autorzy:
    Polak, Katarzyna.
    Kuczyński, Mieczysław.
    Powiązania:
    Mówią Wieki 2004, nr 5, s. 48-52
    Data publikacji:
    2004
    Tematy:
    Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie Drugi (II) Korpus Polski PSZ 1943-1945 r. ikonografia
    Karykatury wojsko Polska
    Humor rysunkowy polski wojsko
    Malarstwo batalistyczne polskie 20 w.
    Literatura wojenna polska konkursy 20 w.
    Opis:
    W tekście rysunki z książki Mieczysława Kuczyńskiego "Dzieje 2-go Korpusu... inaczej".
    Fot.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Famous cartoon characters in Polish satirical magazines of the interwar period (1918–1939): A statistical analysis
    Autorzy:
    Bergmann, Olaf
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/421758.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Polish press in the 20th century (the interwar period)
    satire and humour magazines
    cartoon characters
    people depicted in cartoons
    statistical studies
    karykatura
    czasopisma
    satyryczne
    bohaterowie karykatury spersonifikowanej
    Druga Rzeczypospolita
    statystyka
    prasoznawstwo
    Opis:
    This article looks at the popularity of famous cartoon characters in Polish satirical magazines of the interwar period from the point of view of statistics. The source material consists of twenty annual volumes of seven very different periodicals dedicated to satire and humour. They are Szczutka (A Fillip), Muchy (Flies), Cyrulik Warszawski (The Warsaw Barber), Wróble na dachu (Sparrows on the Roof), Szpilki (Pins), Pręgierz Poznański (The Poznań Pillory) and Pokrzywy (Nettles). The analysis, ie. a statistical count, has produced a ranking list of famous personalities most popular with the cartoonists.
    Źródło:
    Rocznik Historii Prasy Polskiej; 2016, 19, 2
    1509-1074
    Pojawia się w:
    Rocznik Historii Prasy Polskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wątpliwe odrodzenie Polski. Akt 5 listopada w propagandzie wizualnej stron walczących
    Doubtful rebirth of Poland. The 5th Of November Act in visual propaganda of the belligerents
    Autorzy:
    Szlanta, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/474797.pdf
    Data publikacji:
    2017-11-29
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    Akt 5 listopada,
    pierwsza wojna światowa,
    Polska,
    odzyskanie niepodległości,
    propaganda,
    karykatury
    5th November Act,
    First World War,
    Poland,
    independence,
    war propaganda,
    political cartoons
    Opis:
    The issuing of the 5th Of November Act (also called Two Emperors Act) in 1916 was further evidence of the total character of the First World War. All participants of the war desperately tried to overcome a deadlock in trench warfare. What is not astonishing, following the general line of their policy, both belligerent camps interpreted this document completely differently. This was refl ected in cartoons as well. Propagandists of the Central Powers presented the decision of both emperors as an act of historical importance, proof of the selfl ess friendship of its authors towards Poles. On the other side, Entente Powers saw in the 5th Of November Act an illegal and cynical attempt to cheat Poles and force them to join the military efforts of the Central Powers.
    Ogłoszenie Aktu 5 listopada 1916 r stanowiło kolejny przejaw totalizacji Wielkiej Wojny, w której strony walczące intensywnie szukały wszelkich sposobów wyjścia z impasu jaki zapanował na frontach. Co nie jest zaskakujące, obie strony konfliktu przyjęły odrębną, zgodną z ich interesami i prowadzoną polityką interpretację dokumentu, co znalazło wyraz także w ikonografii. Propagandziści państw centralnych przedstawili decyzję Wilhelma II i Franciszka Józefa I jako akt o charakterze dziejowym, ogłoszony w imię bezinteresownej przyjaźni dla Polski. Z kolei ententa upatrywała w nim bezprawną i cyniczną próbę oszukania Polaków i przymusowego wprzęgnięcia ich w militarny wysiłek Niemiec i Austro-Węgier.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Archivistica; 2017, 24; 143-152
    0860-1054
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Archivistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-29 z 29

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies