Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Ingres"" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Hachannyn syjlamach - Oda na ingres hachana
Autorzy:
Zajączkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942765.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Źródło:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; 2010, 2 (27); 14-15
1733-7585
Pojawia się w:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przed 80 laty
Autorzy:
S., N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942853.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Ingres
Seraja Szapszał
hachan
Źródło:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; 2008, 2 (19); 9-9
1733-7585
Pojawia się w:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mogutinowski portret Jeana Geneta: ingres kontrolowany
Mogutins Portrait of Jean Genet: Controlled Ingress
Autorzy:
Ojcewicz, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/481873.pdf
Data publikacji:
2005-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Opis:
In the present article I concentrate on reception of Jean Genet’s literary output in Russia and in the West from the viewpoint of the Russian emigrant writer Jaroslav Mogutin (1974). The essayist quotes scandalizing facts from Genet’s biography in an effort to illustrate the impact of culture on formation of new reader’s sensitivity, writes about Genet’s plays directed by Roman Viktiuk and about the theatre of paradox, raises a point of sexual attractiveness of fascism, and explores reasons for unfading popularity of the French writer. Readers are introduced to critics’ opinions of Genet and the role performed by Genet’s monograph by Edmund White. Mogutin’s conception is sharpened by references to the biographies of world-famous writers, such as Franz Kafka or Thomas Mann.
В данной статье прослеживается восприятие творчества Жана Жене в России и на Западе с точки зрения русского писателя-эмигранта Ярослава Могутина (1974). Эссеист приводит скандальные факты из биографии Жене, чтобы показать влияние культуры на формирование новой читательской восприимчивости. Приводятся данные, связанные с постановками пьес Жене Романом Виктюком и театром парадокса, сексуальной привлекательностью фашизма и покровителями французского автора, а также мнение Эдмунда Уайта и других критиков о Жене. Даются параллели его биографии с биографиями иных писателей с мировой славой, как, например, Кафка или Манн.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2005, 1, X; 83-102
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Jak żywa” to uniwersalny komunał? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’a
Autorzy:
Dynkowska, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034777.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
intertekstualność
intersemiotyczność
prozopopeja
ekfraza
apokryf
sztuka
Jean-Pierre Assouline
Auguste-Dominique Ingres
intertextuality
intersemiotics
prosopopoeia
ekphrasis
apocryphon
art
Jean-Auguste-Dominique Ingres
Pierre Assouline
Opis:
Ekfraza – literacka deskrypcja dzieła sztuki – nie jest, rzecz jasna, wyłącznie dokładnym opisem artefaktu; często dotyczy również tego, czego na obrazie nie ma. W ekfrazach dzieła sztuki ulegają czasem swoistemu „ożywieniu” – narratywizacji namalowanych scen, a także uzupełnieniu ich o przed- i „poakcje” czy też o wyobrażone wypowiedzi przedstawionych postaci. Artykuł dotyczy specyficznej formy takich literackich „ożywień”, czyli tekstów, których autorzy, wykorzystując prozopopeję, oddali głos bohaterom obrazów oraz świadomym swej sztuczności (i eksponującym ją) obrazom-przedmiotom. Ciekawym (i rozbudowanym) przykładem zastosowania prozopopei jest powieść Portret P. Assouline’a. Narrację prowadzi w niej namalowana przez J.A.D. Ingres’a Betty de Rothschild. W artykule omawiam sposób i sens zastosowania tej figury retorycznej w powieści Assouline’a i zastanawiam się nad tym, czy każdy tekst literacki, w którym narratorem (dzięki prozopopei) czyni się postać z obrazu, można nazwać ekfrazą.
It stands to reason that ekphrasis cannot be limited to the detailed but plain description of the artifact, for it often concerns what is not there in the painting as well. Authors of the ekphrases sometimes “animate” or “revive” a work of art, which manifests itself in narrativization of painted scenes. The process is also frequently supplemented by its continuation or backstory and fictitious utterances of figures depicted in the painting. The paper discusses a specific literary form of that kind of “animation”, that is texts in which characters that can be seen in a painting (or paintings itself) receive the voice through the prosopopoeia and expose their selfawareness of “artificiality”. The precise subject of this study is P. Assouline’s novel Le Portrait which is narrated by baroness Betty de Rothschild, the figure from the J.A.D. Ingres’ painting. In this article, I am focusing on the mode and meaning of prosopopoeia in Assouline’s novel. I am also trying to examine whether every text that is based on the concept of a “speaking” work of art (i.e. in which prosopopoeia is used) can be described as ekphrasis.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2021, 61, 2; 83-99
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eugène Delacroix et ses violons d’Ingres
Eugène Delacroix and his Passions
Eugeniusz Delacroix i jego pasje
Autorzy:
Kociubińska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/683352.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Eugeniusz Delacroix
Dziennik
romantyzm
malarstwo
muzyka
literatura
Eugène Delacroix
Journal
Romanticism
painting
music
literature
Opis:
Artykuł poświęcony jest postaci Eugeniusza Delacroix, największego malarza francuskiego romantyzmu, łączącego w sobie „zewnętrzny chłód” i „wewnętrzny ogień”, wedle określenia Renégo Huyghe’a. Analiza wybranych fragmentów Dziennika przybliża literackie oraz muzyczne pasje Delacroix oraz ich wpływ na malarstwo artysty.
The paper is devoted to Eugène Delacroix, the greatest French Romantic painter, who combines the “external cold” and the “inner fire”, as described by René Huyghe. An analysis of selected fragments of his Journal brings to the fore Delacroix’s literary and musical passions and their influence on the artist’s painting.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2018, 13; 45-54
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Sacrament of Holy Orders and the New Metropolitan’s Ingress of Archbishop Tadeusz Wojda, SAC into the Cathedral of Białystok
Sakrament święceń i ingres do katedry nowego Metropolity Białostockiego ks. Abp. Tadeusza Wojdy, SAC
Autorzy:
Powichrowski, Tomasz
Mnich, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950777.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
biskup
święcenia
archidiecezja
metropolia
bishop
ordination
białystok
metropolis
archdiocese
Opis:
The liturgy is the space in which man experiences God’s closeness to him in a particularly powerful way. Through the liturgy, God himself becomes palpable to the human senses through gestures, signs, and symbols. In the history of salvation, God, in the person of Jesus Christ, became the clearest sign of the truth about God, who is close to every human being. The history of the Church has not changed for two thousand years. God, who is present in the ministry of concrete people, is close to man and living. Bishops, who participate in the mission and power of Christ the Good Shepherd, have a special mission to watch over the whole flock of Christ and to make God present among His people. In order to understand the rich power of the symbolism of the person of the bishop, it is necessary to look to the moment of his episcopal ordination. Everything that makes up the rite of consecration is an exposé of the bishop and points to his particular ministry. Since the liturgy is the surest means to sanctify the faithful, it is worthwhile to reflect on the meaning of elements of the rite of the consecration of bishops. This article examines the theology of the liturgy of episcopal consecration by examining the consecration of His Excellency Archbishop Tadeusz Wojda, SAC, as the Metropolitan of the Archdiocese of Białystok. The liturgy is fruitful insofar as the faithful understand what they experience during it. Therefore, this study will help all who wish to understand the central role of their bishop in the Church, especially this particular servant of God.
Liturgia to przestrzeń w której szczególnie mocno doświadczamy prawdy o bliskości Boga wobec człowieka. Oto On sam staje uchwytny ludzkim zmysłom za pomocą gestów, znaków i symboli. W historii zbawienia Bóg w osobie Jezusa Chrystusa stał się nam najczytelniejszym znakiem prawdy o Bogu bliskim każdemu człowiekowi. Przez dwa tysiące lat historii Kościoła nic się nie zmieniło. Bóg obecny w posłudze konkretnych ludzi jawi się współczesnemu człowiekowi jako Bóg bliski, Bóg żywy. Szczególną misję w Kościele mają biskupi, którzy uczestnicząc w misji i mocy Chrystusa, Dobrego Pasterza, czuwają nad całą owczarnią Chrystusową i czynią Boga obecnym pośród swojego ludu. Aby zrozumieć przebogatą moc symboliki skupioną w osobie biskupa trzeba spojrzeć na moment jego święceń w stopniu episkopatu. Wszystko to, co się składa na owe święcenia stanowi swoiste exposé biskupa i wytycza mu konkretną drogę posługiwania. Ponieważ liturgia jest dla wiernych najpewniejszą drogą uświęcenia, warto pochylić się nad znaczeniem tego, co składa się na ryt święceń biskupich. W niniejszym artykule pochylimy się nad teologią liturgii święceń biskupich, skupiając się na wydarzeniu, które miało miejsce w Archidiecezji Białostockiej, w związku z mianowaniem nowego Metropolity Białostockiego J. E. Abp. Tadeusza Wojdy SAC. Liturgia staje się o tyle owocna, o ile jest przeżywana rozumnie. Toteż niniejsze opracowanie będzie stanowiło konkretną pomoc dla wszystkich, którzy chcą zrozumieć kluczową rolę biskupa w Kościele, szczególnie tym partykularnym.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 2
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies