Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Herodotus"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Prorocze sny, Kserkses i atak Persji na Grecję
Autorzy:
Olbrycht, Marek Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44893979.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
prophetic dreams
Persia
Xerxes
Herodotus
Persian priests (Magi)
Greece
Opis:
In the traditions of Ancient Western Asia, including Assyria and Babylonia (and perhaps Elam as well), dreams were treated as important points of reference for political decisions, and this was given expression in royal documents. Things were no different in the Persian Achaemenid Empire. Persian kings sought explanations from the priests called Magi about their dreams and extraordinary phenomena. Prophetic dreams concerning rulers appear repeatedly in Herodotus’ Histories. This pertains to the dreams of the Median king Astyages (Hdt. 1.107.1; 1.108.1); Cyrus the Great (Hdt. 1.209−210), and Kambyses (Hdt. 3.30; cf. 3.64.1; 3.65.2). Xerxes’ third dream (7.19), the last of a series of three dreams that prompted the Great King to attack Greece, belongs to this group. In the account of Xerxes’ preparations to invade Greece, persuasions to undertake the expedition from many quarters are depicted, but dreams play a key role (Hdt. 7.12−19). The speeches in the Persian council have all assumed that the invasion is a matter of choice for Xerxes. But the final decision to attack Greece comes from the dreams which are interpreted by the Magi. The visions mean that if Xerxes does not make his Greek campaign, he will be changing the nomoi of Persia, and thereby endangering his rule and empire. Abandoning the Greek campaign meant abandoning the nomoi of Persia. Herodotus takes advantage of the existence of the Magi to build his narrative, and places in the king’s dreams the threads and motifs (olive wreath) that put together the particulars of his story. The role of the Magi as interpreters of royal dreams can be considered a tenable element in the historical narrative of Herodotus. The Magi are found in Greek sources as priests, experts in rituals, seers and dream interpreters.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2023, 3/289; 67-73
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reportaż podróżniczy w czasach antycznych i współczesnych, czyli śladami Herodota i Kapuścińskiego
Travel reportage in Ancient and modern times, In the footsteps of Herodotus and Kapuscinski
Autorzy:
Gryksa, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20434587.pdf
Data publikacji:
2023-05-29
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
reportaż podróżniczy
Herodot
Kapuściński
travel reportage
Opis:
The aim of the article is to compare the reporter’s skills of Herodotus – the father of history – and Ryszard Kapuściński – the legend of world literature. The main emphasis is placed on issues related to the oral tradition of the acquired messages, literary workshop, travel metaphor and a brief description of the Histories and The Journeys with Herodotus.
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2022, 33, 2; 53-72
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The ‘Archeology’ of historiography as a rhetorical agon. On the juxtaposition of hellenic writers in the Epistula ad Pompeium by Dionysius of Halicarnassus
„Archeologia” historiografii jako retoryczna gra. O porównaniu greckich autorów w „Liście do Pompeiusza” Dinizjosa z Halikarnasu
Autorzy:
Sinitsyn, Aleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2033826.pdf
Data publikacji:
2021-12-28
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Dionysius of Halicarnassus
“A Letter to Pompeius”
historiography
rhetoric
early Greek historians Hellanicus
Charon
Herodotus
Thucydides
Xenophon
Philistus
Theopompus
style
syngraphers
Plato
philosophy
ancient Greek orators Lysias
Demosthenes
literary criticism
polylogue
agon
influence
Dionizjos z Halikarnasu
„List do Pompeiusza”
historiografia
retoryka
wcześni historycy greccy – Hellanikos
Herodot
Tukidydes
Ksenofont
Filistos
Teopompos
oratorzy
Lysias
Demostenes
krytyka literacka
Opis:
Dionysius of Halicarnassus in his short theoretical treatise entitled “A Letter to Pompeius” (Epistula ad Pompeium) presents an exciting discussion on rhetoric mastership and scholarship written in an epistolary genre. The treatise begins with critical remarks Dionysius once addressed to Plato. The author admits to his addressee (Cn. Pompeius Geminus) that he is enchanted by Plato’s dialogues. From the trio of Greek speech-makers who are recognized as the most brilliant in this respect – Isocrates, Plato, and Demosthenes (such was Dionysius’s selection) – the Halicarnassean rhetorician deliberately dwells on Plato (Lysias, Isocrates, Demosthenes and other Greek orators are the subject of his other aesthetic works). Embarking on a wider discussion, Dionysius repeatedly points out that these studies are always aimed at establishing the truth. The longest chapter, 3 compares works of the first Greek historians and the mastery of their style. Dionysius points out the rivalry of the many masters of the genre, but the main characters of the chapter are Herodotus and Thucydides. The “father of history” (Dionysius’ contemporary and paragon) surpasses the Athenian historian on all counts examined by the author. This article examines συγγραφεύς / συγγραφεῖς or συγγραφή occurring in the Pomp. by Dionysius of Halicarnassus. The rhetorician, when referring to Herodotus, Thucydides (ch. 3), Theopompus (ch. 6), Hellanicus, Charon (3.7) and the Greek historians en masse (6.7), calls them “syngraphers”. Dionysius uses the word συγγραφή only as applied to historical works of Theopompus of Chios (6.2, 3, 6). The article also draws upon the Halicarnassian philologist’s other works in which he mentions syngraphers-historians, who are set off against poets and orators. Dionysius regards the words συγγραφεύς, ὁ ἱστορικός, ἱστοριογράφος as equivalent and interchangeable. In this work, Dionysius examines different styles of ancient writers. Here, by examining the works by the authors of the 5th and 4th centuries BC (written three to four centuries before his time) he seems to be performing a peculiar experiment of theoretical “archaeology”. But the rhetoric and philological “archaeological” study conducted by Dionysius of Halicarnassus reveals not only his scholarly interest in the analysis of works of the writers of the past, but also his focus on the present – both in literary and cultural aspects. Plato is under the influence of Thucydides, but Thucydides is inferior to Herodotus, Herodotus produces works that surpass those of Charon and Hellanicus, while Theopompus is superior in style to Demosthenes himself and surpasses Isocrates – the “most brilliant” rhetoricians of the past. By presenting this gallery of names, Dionysius shows comparison as agon – of styles, genres, authors, their subject matters, intensive narrative, and he himself contends with the writers of the past. Seeing mastery of rhetoric as a peculiar agon stretching over centuries and across the agon of rhetoricians, philosophers and historiographers, Dionysius identifies the circle of best writers, and himself joins it. He claims that in the scholarly rhetoric “the truth is dearer still” and establishes the criteria to judge the classic writers. And the critic realizes that he will be judged according to the same (his own) criteria
Dionizjos z Halikarnasu w teoretycznym traktacie zatytułowanym „List do Pompejusza” zawarł dyskusję na temat retorycznego mistrzostwa i nauki. Traktat rozpoczynają krytyczne uwagi Dionizjosa, adresowane do Platona. Autor przyznaje jednak, iż jest zachwycony dziełami Platona. Pośród trzech greckich mówców, uznawanych za najwybitniejszych – Izokratesa, Platona, Demostenesa – Dionizjos z Halikarnasu celowo studiuje Platona. Prowadzi szeroką dyskusję. Dionizjos wielokrotnie podkreśla, że wskazani autorzy mają na celu ustalenie prawdy. Najdłuższy rozdział oznaczony jako 3, dotyczy historyków greckich i stylu ich prac. Dionizjos zauważa rywalizacje mistrzów, ale głównymi bohaterami rozdziału stali się Herodot i Tukidydes. Dinozjos zauważa, że „ojciec historii” przewyższa ateńskiego historyka. Prezentowany artykuł dotyczy użycia słowa συγγγραφεύς. Słowa tego retor użył w odniesieniu do Herodota, Tukidydesa, Hellanikosa i innych historyków. Dionizjos wskazuje na styl autorów, tematykę ich prac.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2021, 67; 89-115
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwa modele postrzegania historii. Herodot Cypriana Norwida i Tukidydes Zbigniewa Herberta
Autorzy:
Barszcz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/971957.pdf
Data publikacji:
2020-05-13
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Cyprian Norwid
Zbigniew Herbert
Herodotus
Thucydides
history
historiosophy
Opis:
The article presents and compares historiosophical conceptions of Cyprian Norwid and Zbigniew Herbert based on particular notes and pieces of both poets. It shows that the author of Vade-mecum sees history by – say – methodology of Herodotus, and the author of Pan Cogito creates vision of history like in Thucydides’s one. Both perspectives are valuable and stem from different original presuppositions, nonetheless both of them lead to the same aim, which is understanding of mechanisms ruling human history.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2020, 64(1 (468)); 19-32
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Mneme” w „Dziejach” Herodota
Mneme in the Histories of Herodotus
Autorzy:
Narecki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1045897.pdf
Data publikacji:
2019-03-21
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
mneme – memory
semantics
the Histories
Herodotus
Opis:
The word mneme, “memory”, appears 16 times in the Histories of Herodotus. The author, using the philological analysis of all its occurrences, investigates not only its significance in specific contexts but also defines and names functions that the word has in its place of use. Finally, the author classifies the identified meanings of the word mneme (in combination with the accompanying verbs) and compares its functions (as defined by the context).
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2018, 28, 2; 5-25
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Chaotic Tours of the ‘Halls’ of the Logoi of the Herodotus ‘Muses’: Review of the English Historiography on the ‘Father of History’ and His Work in the New Guide-Book
Autorzy:
Sinitsyn, Aleksandr
Surikov, Igor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036042.pdf
Data publikacji:
2019-10-22
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Opis:
The article contains a brief description of the content and a critical analysis of a new book devoted to Herodotus: Sean Sheehan. A Guide to Reading Herodotus’ Histories. London and New York: Bloomsbury Academic, 2018. XIV, 316 p. ISBN 9781474292665.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2020, 66; 151-167
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aspekt historiograficzny Herodota, Tukidydesa i Plutarcha w chrystologii Dziejów Apostolskich
Historiographic aspect of Herodotus, Thucydides and Plutarch in the christology of Acts
Autorzy:
Sługocka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591899.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Greek historiography
historiography in Acts
christology of Acts
christological titles in Acts
prologue in the Luke’s writings
historiografia grecka
historiografia w Dziejach Apostolskich
chrystologia Dziejów Apostolskich
tytuły chrystologiczne w Dziejach Apostolskich
prolog w dziełach Łukasza
Opis:
Pierwsza część artykułu ukazuje początki starożytnej historiografii i przedstawia sposób pisania historii w konwencji pierwszych historyków greckich, takich jak Herodot, Tukidydes oraz Plutarch, i na ich tle prezentuje księgę Dziejów Apostolskich, ze wskazaniem jej miejsca w standardach historiografii tego czasu. Druga część przedstawia aspekt historiograficzny prologu w Dziejach Apostolskich. Poświęcono mu sporo miejsca, gdyż jego obecność i zawartość wskazuje bezpośrednio na powiązania Dziejów z hellenistyczną historiografią starożytną i wyjaśnia rolę i funkcję, jaką czasy starożytne nadały prologom. Trzecia część artykułu koncentruje się na aspekcie chrystologii Dziejów Apostolskich i szuka do niej klucza w greckiej historiografii starożytnej poprzez odniesienia do ojców historiografii.
The first part of the article describes the beginnings of ancient historiography and presents the methods used by the first Greek historians: Herodotus, Thucydides and Plutarch. The article then compares the Book of Acts to the standards of this historiography which was the norm at the time. The second section presents the historiographical aspect of the prologue to the Book of Acts. A lot of space is devoted to this section, as the presence and content of the prologue indicates a direct connection between the Acts and ancient Hellenistic historiography and reveals the role and function of prologues in antiquity. The third part of the article concentrates on the Christological aspect of the Book of Acts and looks for its key in ancient Greek historiography by referring to the fathers of historiography.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2019, 2; 57-84
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Herodotus and Greek Settlements in the Lower Dniester Region
Herodot i osadnictwo greckie nad dolnym Dniestrem
Autorzy:
Mielczarek, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036048.pdf
Data publikacji:
2019-10-22
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Herodotus, Lower Dniester region, Greek settlements, the Scythians
Herodot, dolne Naddniestrze, osadnictwo grecki, Scytowie
Opis:
Osadnictwo greckie w dolnym biegu rzeki Dniestr w źródłach antycznych opisane jest bardzo skromnie. Wczesną, bardzo ogólną informacje podał Herodot. Dalsze uwagi Herodota w pierwszej kolejności odnoszą się do Scytów. Dużą uwagę poświęcił on na historię scytyjskiego króla Skylesa, i jego szczególne związki z Olbią. Skyles, w świetle znalezisk monetarnych związany mógł być również z Nikonion.
An evidence of Greek settlement on the Lower Dniester region presented by written sources is very scanty. As the first should be treated Herodotus text. In reality Herodotus was more interested in the Scythian activity than in Greek one. Attention Herodotus directed to the history of king Scyles and his special relations with Olbia In the light of monetary evidence Scyles could be connected also with Nikonion.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2020, 66; 143-148
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Living with the Rules: Gender and the Rule of Law in Herodotus’ Histories
Autorzy:
Helen, Tank,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902844.pdf
Data publikacji:
2019-09-21
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
rule of law
Herodotus
history
law/nomos
gender
legal pluralism
rządy prawa
Herodot
historia
prawo
płeć
pluralizm prawny
Opis:
What does “the rule of law” mean to an ancient historian, Herodotus? This paper uses modern legal theories and a sociological model to consider how he presents the concept in his Histories. The author takes a novel approach in that she considers the rule of law from a gender perspective. She argues that law is as much about social and cultural rules, which involve women as much as men, as it is about institutional practices which exclude women and reinforce an ideology of female inferiority. She also shows that the rule of law is a powerful normative ideal which Herodotus uses to interrogate power. The author uses the theoretical model of law developed by the English legal scholar HLA Hart, who argues that rules have a social as well as a legal dimension (the “internal” view of law), that is, how rules are perceived by community members, and how normative behaviours are enforced by that community. She also uses the work of a legal anthropologist, Leopold Pospίčil, and feminist legal theory, to argue for a wider definition of the rule of law than that used by most contemporary scholars. She uses three case studies to show that the rule of law is a powerful force in the Histories precisely because it combines external coercive force, internal rule of conduct and normative ideal.
Źródło:
Studia Iuridica; 2019, 80; 389-403
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Τὰ Ὅπλα Τῶν Γεφυρέων Of The Persian War: Herodotus On The Banishment Of The Barbarians Out Of Europe And The Issue Of The Completeness Of The First „The Histories”
Τὰ Ὅπλα Τῶν Γεφυρέων Wojny perskiej: Herodot o wygnaniu barbarzyńców z Europy i kwestia kompletności pierwszych „Dziejów”
Autorzy:
Sinitsyn, Aleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/584902.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Herodotus, Athens, boundaries, bridges, Aeschylus, hybris/arrogance, the Persian Wars, temples, “Herodotean questions”, the last chapter of The Histories (Hdt. 9.121 and 122)
Herodot, Ateny, granice, mosty Ajschylos, wojny perskie, świątynie, ‘pytania Hero-dota”, ostatni rozdział Dziejów (Hdt. 9.121 i 122)
Opis:
W artykule poddano dyskusji problem zawartości dzieła Herodota. Zadano pytanie, w jakim stopniu „Ojcu historii” udało się wypełnić zamierzenia. Pojawił się problem, czy dzieło Herodota dotarło do naszych czasów w całości? Analizując problem ostatniej partii dzieła, .Autor pracy zwraca uwagę na fragment Herodota IX.121, w którym odniesiono się do kwestii przekroczenia granic Europy przez Barbarzyńców.
The article discusses the principal “Herodotean question” of the completeness of the work done by the historian. How well did Herodotus manage to accomplish his design? Should we regard his work in the form it has reached us as complete and integral? Or does it end abruptly at the events of 479/8 BC, despite “the Father of History” having planned to continue his account of the Greek-Persian wars? Over the last century and a half, pluralism in the views the researchers on the issue of the completeness of Herodotus’ work has emerged. The author ventures some observations on the finale of the The Histories and draws our attention to the passage Hdt. 9.121 in which Herodotus emphasizes the fact that the barbarians transgressing the geographical boundaries of Europe had been punished: the cables of the bridges which the Persians had used to tie Asia and Europe were taken to Hellas by the victors. According to the author, the historian’s testimony τὰ ὅπλα τῶν γεφυρέων ὡς ἀναθήσοντες ἐς τὰ ἱρά symbolizes the end of the war against the Barbarian, hence, the accomplishment of Herodotus’ design – the completion of the account of “great and marvellous deeds done by Greeks and foreigners and especially the reason why they warred against each other”.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2019, 65; 83-124
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Portret Herodota w świetle traktatu De Herodoti malignitate Plutarcha z Cheronei
Autorzy:
Marchewka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944459.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Plutarch
Herodotus
truth
liar
malice
moralist
Opis:
Portrait of Herodotus in the light of Plutarch’s treatise De Herodoti malignitate As a Platonist and moralist Plutarch paid particular attention truth. No wonder that in his reference to Herodotus’ Histories he took into consideration the issue of historical truth, which was for him very important - both in its ethical as well as didactic aspect. In his De Herodoti malignitate the Chaeronean moralist is concerned with truth as well as with offering moral uplift. Plutarch presents Herodotus as a perfidious liar who falsely presented such famous and heroic Greeks as Miltiades, Leonidas, Themistocles or Pausanias and - above all - depreciatingly treated the Boeotians and Corinthians. Moreover, Plutarch accuses the historian of Halicarnassus of being malicious (κακοήθεια). For him Herodotus’ lies were deliberate and slandering. Herodotus was also a blasphemer, a pro-barbarian historian; a man who disregarded women. Finally, we get the Plutarchan portrait of Herodotus himself as a blunt barbarian (ὁ ἔσχατος Καρῶν). Such a presentation of Herodotus seems to attest to Plutarch’s own prejudices, if not wickedness. By the same, however, one must take into consideration the literary tradition in which the whole treatise is rooted. So De Herodoti malignitate contains features of historical polemics and is an example of judicial rhetoric, in which the biographer attempts at persuading his readers that his charges against Herodotus are well justified. The treatise is a work representing the new intellectual trend, the so-called Second Sophistic; a polemic written in a period when the Greek intellectuals were deeply engaged in taking issues with past writers. Moreover, a fundamental aspect of De Herodoti malignitate should be taken into account - truth which is analyzed from a moral and psychological perspective. Although a leading motif of the treatise is truthfulness, the direct subject-matter of Plutarch’s considerations remains a lie, or - to put it exactly - lying. Accordingly, the Boeotian moralist singles out and analyses all the fundamental forms of lying. A suitable interpretation of the treatise De Herodoti malignitate depends thus on our knowledge of the cultural distance between Herodotus and Plutarch, although both authors were the representatives of Greek prosa.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2017, 7, 2; 233-246
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływy orientalne na myśl polityczną starożytnej Grecji
Oriental influences on ancient Greek political thought
Autorzy:
Ceglarska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621815.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Grecja, Herodot, Persja, wolność polityczna, despotyzm.
Greece, Herodotus, Persia, political freedom, despotism.
Opis:
The aim of the paper is to present the influence of western culture on the political thought of ancient Greece. The first example presented is the world of Homer and the emerging differences between Greeks and Trojans. The work then turns to Herodotus, who clearly indicated the differences between the Greeks and the Persian-barbarians. The Greco- Persian conflict, described by Herodotus more universally as a conflict between East and West, is primarily a conflict of two different regimes. It clarifies the different values that guided the two sides, causing significant differences in the political sphere. The empha- sis, in the wake of Herodotus, is on conflict between the free poleis and eastern despotic monarchy. The paper shows how relations with eastern culture influenced the formation of internal political awareness and political thought in ancient Greece.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2016, 15, 2; 233-247
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historiē by Herodotus of Halicarnassus – theoretical issues
Dzieje Herodota Z Halikarnasu – zagadnienia teoretyczne
Autorzy:
Wieżel, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1882795.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Herodot
Dzieje
pisarstwo historyczne
narracja naturalna
dialog
fabularyzacja
Herodotus
Histories
historical writing
natural narrative
dialogue
emplotment
Opis:
Artykuł obecny stanowi garść refleksji natury metodologicznej nad narracją w Dziejach Herodota, której podstawowym substratem jest opis świata widzianego z perspektywy doświadczenia tego, kto opowiada, tj. Herodota oraz narratywizowanego przez niego doświadczenia świadków, z którymi sam przeprowadzał wywiad dotyczący przedstawionych zdarzeń historycznych. W związku z tym traktuje się tutaj Dzieje przede wszystkim jako pewien szczególny rodzaj narracji (narrative), którą stanowi, oparta na indywidualnym doświadczeniu (personal experience) Historyka oraz jego oralnych źródeł, opowieść o konflikcie grecko-barbarzyńskim ujęta w szereg krótszych opowiadań opartych na strukturze epizodycznej. Opowiadania te Historyk scala na zasadzie, którą określa się jako „fabularyzację” (White 1973), czyli opisanie faktów historycznych jako składników specyficznego rodzaju struktur fabularnych. Metodą analizy Dziejów będzie w tym ujęciu narratologia naturalna (Fludernik 1996) dysponująca siatką pojęć dostosowanych do badania tekstów pseudo-oralnych, do których Dzieje niewątpliwie należą.
Besides its historical values which imply a certain “accuracy” in presenting historical events and people, it is also possible to stipulate in Herodotus’ Histories these fragments which belong only to the domain of fiction, a genre literature whose basic substratum consists primarily in the description of the world seen through the eyes of the narrator-witness (histōr). In case of Histories, it is difficult to explicitly define how much of it is history and how much is literature. Nevertheless, it is certain that Histories are a special kind of storytelling, which, as shown by a closer analysis, is based on a personal and vicarious experience of the historian and his oral sources that cover several dozens of years of conflict between the East and the West, intertwined with historical, geographical and ethnological descriptions of Greek and barbaric tribes. In such a context the paper will focus on presenting a twofold nature of Herodotean discourse, revealing, on the one hand, the “rising” of the oral history from the sheer activity of dialoguing with people about the recent past, reconstructed on the basis of its formal and cognitive structure (Fludernik 1996), and, on the other hand, the technique of emplotment (White 1973) used by Herodotus to make the story reportable and tellable within the realm of an epic convention which was vivid and influenced the Archaic and Classical Greek literary texts of his times.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 3; 43-52
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Tradition of the Ionian Colonisation of Asia Minor: Remarks on the Sources
Autorzy:
Kuciak, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638031.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
colonisation
Ionia
Athens
Euripides
Thucydides
Herodotus
Opis:
This article discusses the tradition of the Ionian colonisation preserved in ancient literary sources. The author focuses on the time and circumstances in which the view that the Athenians were responsible for the Ionian colonisation emerged. He also examines whether there is any support in the sources for the opinion expressed by some historians that such a belief was already strong in the Archaic period.
Źródło:
Electrum; 2013, 20; 9-22
2084-3909
Pojawia się w:
Electrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dikaiosyne – sprawiedliwość. Genealogia pojęcia
Dikaiosyne – justice. A Genealogy of the Concept
Autorzy:
Juchacz, Piotr W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950269.pdf
Data publikacji:
2012-12-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
dikaiosyne (δικαιοσύνη)
dike (δίκη)
justice
hesiod
herodotus
Opis:
The concept of justice takes a central position in practical philosophy from the birth of philosophical reflection in the ancient Greece to contemporary discussions in political, social, and moral philosophy. This article presents a genealogy and development of the Greek concept of dikaiosyne (δικαιοσύνη). It starts with the first poetical appearances of a term dike (δίκη) in Homer’s poetry, continues with the analysis through its more sophisticated application by Hesiod, and finally it reaches the pivotal philosophical transformations of dike into dikaiosyne in The Histories of Herodotus.
Źródło:
Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna; 2012, 1, 2; 46-63
2299-1875
Pojawia się w:
Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies