Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Fortepian"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 43
Tytuł:
Od Czterech utworów na kwartet smyczkowy i fortepian (1961) po Rapsodię-Romans na klarnet i fortepian (2014). Brzmienie fortepianu w twórczości solowej i kameralnej Jana Wincentego Hawela
Autorzy:
Stachura-Bogusławska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144032.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
Jan Wincenty Hawel
Górny Śląsk
fortepian
sonoryzm neoklasyczny
seria dwunastodźwiękowa
aleatoryzm
Opis:
W twórczości Jana Wincentego Hawela, związanego ze środowiskiem Górnego Śląska kompozytora, dyrygenta i pedagoga, brzmienie fortepianu odgrywa znaczącą rolę. W jego dorobku, obejmującym dzieła orkiestrowe, wokalno-instrumentalne, wokalne oraz kameralne i solowe, figuruje około 20 dzieł na fortepian solo bądź kameralnych z brzmieniem tego instrumentu. Są to m.in. Variazioni per pianoforte (1968), Capriccio-Fantasia nr 2 na dwa fortepiany (1972), Musica concertante na kwintet instrumentów dętych (flet, obój, klarnet, fagot, waltornia) i fortepian (1976), Tryptyk na klawesyn amplifikowany i fortepian (1980), Mała kantata na obój i fortepian (2012) oraz Rapsodia-Romans na klarnet i fortepian (2014). Artykuł koncentruje się nie tylko na przedstawieniu fortepianu w twórczości Hawela, który z jednej strony poddawany jest nowatorskim eksperymentom (bogaty wachlarz sonorystycznych pomysłów, efekty niekonwencjonalne na strunach), a z drugiej — w delikatnej kantylenie przypomina o swym tradycyjnym obliczu. Na podstawie wybranych przykładów ze wspomnianych wcześniej utworów solowych i kameralnych próbuje także ukazać najbardziej charakterystyczne cechy warsztatu kompozytorskiego Jana Wincentego Hawela.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2020, 10; 139-156
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
XIX. Chopins Fortepiano
Autorzy:
Fieguth, Rolf
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038303.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Chopins Fortepiano
Fortepian Chopina
Opis:
Translation of the poem Chopin's Piano by Cyprian Norwid.
Przekład wiersza Fortepian Chopina Cypriana Norwida.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2021, 41; 89-93
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fortepian Szopena. Poezja i historia
Fortepian Szopena (Chopin’s Piano). Poetry and history
Autorzy:
Cedro, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729458.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Fortepian Szopena
ironia
interpretacja
twórczość Chopina
tło historyczne i geneza utworu
Chopin’s Piano
Chopin’s work
irony
interpretation
historical background and the genesis of the poem
Opis:
The author tries to interpret in a new light a few motifs from Norwid's masterpiece. It turns out that talking about Chopin changes into remarks on his art, which causes a certain difficulty in differentiating these two planes (biography and music). The motif of the dropped lyre (l. 9) playing spontaneously after Orpheus' death allows stating that one of the basic themes of Chopin's Piano is the problem of the life of art after the death of the artist. The poem makes one ask about this particular mystery that decides about the value and immortality of a work of art. Next the historical background is characterized of the origin of the poem and the circumstances and consequences are described of the attempt on the life of Governor Berg, that is, of the events that are thought to be connected with the genesis of the poem. In the last part a new interpretation is presented of the famous ending of the poem (l. 114-117), in which the significance of irony is lessened and the possibility is proposed of an almost literal understanding of the text. It is suggested that the ideal reaching the cobbles should be understood as an analogy to Christ's Incarnation.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2012, 30; 131-144
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwids Visual Metaphors on the Example of “Fortepian Szopena” (“Chopin’s Pianoforte”)
Autorzy:
Niewczas, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624010.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Cyprian Norwid
Opis:
The article deals with the analysis of the visual metaphor present in Norwid’s writings. The author’s microanalyses point to a certain type of ‘semiotic image’ prevalent in Norwid’s literary output. 
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2018, 4
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Forma potencjalna versus forma realna: Scrabble na fortepian solo Zbigniewa Bargielskiego
Autorzy:
Przech, Violetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143977.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
dzieło otwarte
forma potencjalna
forma realna
Scrabble
Zbigniew Bargielski
Opis:
Scrabble na fortepian solo Zbigniewa Bargielskiego, skomponowane w 2016 roku na zamówienie X Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy, który odbył się w dniach 6–20.11.2016 roku, oparte są na indeterministycznej koncepcji „dzieła otwartego”. Utwór tworzy pięć segmentów skontrastowanych pod względem motywicznym, których kolejność nie została określona przez kompozytora, lecz pozostawiona do ustalenia przez wykonawcę. Otworzyło to możliwość wielowersyjnego (wielopostaciowego) kształtowania formy i dramaturgii dzieła w poszczególnych aktach wykonawczych, prowokując równocześnie specyficzne podejście analityczne orientowane na konfrontację dwóch „tekstów”: intencjonalnego — sugerowanego przez kompozytora za pomocą kodu notacyjnego i realnego — brzmieniowego, danego w akcie wykonania. Okoliczności konkursu pianistycznego sprzyjały pozyskaniu materiału badawczego w postaci 10 zarejestrowanych interpretacji utworu, które w wyniku porównania ukazały szerokie spektrum satysfakcjonujących artystycznie rozwiązań, czerpiących z potencjału możliwości zaimplementowanych dziełu przez jego twórcę.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2019, 9; 95-106
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak brzmi francuski Fortepian Szopena. O trudnościach przekładu literackiego
How does the French Chopin’s Piano sound. On the troubles with literary translation
Autorzy:
Giszczak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729481.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Fortepian Szopena
Le piano de Chopin
Joseph Pérard
Feliks Konopka
przekład
poezja
Krzysztof Jeżewski
język polski
język francuski
Chopin’s Piano
translation
poetry
Polish language
French language
Opis:
It is a comparative analysis of three French translations of Chopin’s Piano: by Joseph Perard (1937), Feliks Konopka (1957) and Krzysztof Jeżewski (1983). The linguistic choices made by the translators make it possible to point to those parts of the text of the poem by Norwid that can hardly be translated – sometimes due to the very essence of the original language and of the language of the translation. The author also offers his own version of the translation of Norwid’s work.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2013, 31; 71-90
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sonata nr 4 Miłosza Magina – ostatni utwór fortepianowy kompozytora
Autorzy:
Juszyńska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144029.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
Magin Miłosz
Sonata nr 4 na fortepian
forma sonatowa
cykl sonatowy
muzyka fortepianowa XX wieku
Opis:
Artykuł dotyczy jednej z czterech sonat fortepianowych Miłosza Magina (1929–1999) — polskiego pianisty i kompozytora, który 40 lat swego życia spędził w Paryżu, a którego twórczość ciągle nie jest zbyt dobrze znana i wykonywana w Polsce. Zawiera prezentację Sonaty nr 4 (1997) na tle innych sonat fortepianowych kompozytora, powstałych w Paryżu na przestrzeni prawie 30 lat (od 1968), a także innych cykli sonatowych w spuściźnie twórcy. Autorka stwierdza, że wszystkie sonaty fortepianowe wykazują związki z tradycyjnym modelem formalnym, w którym przynajmniej jedna część jest formą sonatową. W artykule przedstawione są okoliczności powstania ostatniej sonaty fortepianowej Magina, skomponowanej na prośbę przyjaciela, Alexandre’a Bodaka, i jemu dedykowanej oraz charakterystyka jej cech materiałowych i formalnych. Autorka zauważa, że kom- pozycję tę cechuje wykorzystanie interwału kwarty czystej (również trytonu) jako tworzywa w budowaniu struktur melodycznych i harmonicznych, a Magin ukazał tu swój własny oryginalny i nowoczesny język muzyczny. Jego cechą jest balansowanie na granicy tonalności, ciekawa, mocno schromatyzowana harmonika, różnorodna faktura (homofoniczna, figuracyjna, akordowa, warstwowa), zróżnicowana artykulacja i dynamika, częste zmiany nastroju — od żywiołowej motoryki do nostalgicznej liryki — oraz elementy wirtuozowskie techniki pianistycznej o wysokim stopniu trudności technicznych.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2020, 10; 89 -111
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między awangardą a tradycją — fortepian w repertuarze koncertów z cyklu „Śląska Trybuna Kompozytorów” w latach 1973–1977
Between avant-garde and tradition — the piano at the concerts of the cycle “Silesian Composers’ Tribune” in the years 1973–1977
Autorzy:
Stachura-Bogusławska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521954.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
fortepian
Górny Śląsk
sonorystyka
preparacja instrumentu
neoklasycyzm
Śląska Trybuna Kompozytorów
piano
Upper Silesia
sonorism
preparation of the instrument
neoclassicism
Silesian Composers’ Tribune
Opis:
Fortepian przez kilka wieków uznawany był za najbardziej uniwersalny instrument. W drugiej połowie XX wieku jego rola uległa transformacji. Z instrumentu melodyczno-wirtuozowskiego został zredukowany do pozycji jednego z wielu generatorów brzmień, a także poddawany różnorodnym eksperymentom. Nastąpił proces eksploatacji jego dynamicznych, artykulacyjnych i kolorystycznych możliwości. W twórczości XX-wiecznych kompozytorów związanych z Górnym Śląskiem muzyka fortepianowa stanowiła znaczący, choć nie pierwszoplanowy nurt. Na przestrzeni lat powstawało wiele zróżnicowanych stylistycznie dzieł, zarówno solowych, kameralnych, jak i z fortepianem w funkcji dopełniającej rozbudowaną tkankę orkiestrową. Szczególnie interesujące utwory powstawały w latach 60. i 70., a więc w czasie intensywnej asymilacji awangardowych prądów muzyki europejskiej. Wiele z tych utworów prezentowanych było na koncertach z cyklu „Śląska Trybuna Kompozytorów” — forum organizowanym w Katowicach od 1973 roku. W niniejszym artykule przedstawione zostały kompozycje: Mutanza per pianoforte (1968) Witolda Szalonka, Capriccio-Fantasia nr 2 na dwa fortepiany (1975) Jana Wincentego Hawela, Musica per Ensemble MW2 na flet, wiolonczelę i jeden lub dwa fortepiany (1970) Edwarda Bogusławskiego, Inspiracje na głos żeński, perkusję, fortepian i dwie taśmy magnetofonowe (1972) Ernesta Małka, Mała sonata na fortepian (1975) Bolesława Woytowicza oraz Tema con variazioni na fortepian (1965) Władysławy Markiewiczówny. Kompozycje te ukazują różnorodne postawy twórcze wobec możliwości fortepianu. Są to utwory reprezentujące nurt neoklasyczny, jak i dzieła wykorzystujące preparację instrumentu, efekty sonorystyczne, a także aleatoryczną koncepcję montażu oraz elementy grafiki muzycznej.
For several centuries the piano was considered to be the most universal instrument. In the second half of the 20th century its role changed. The melodic and virtuosic instrument has been reduced to one of many sound generators and subjected to a variety of experiments. In this process its dynamic, articulating and coloring capabilities have been exploited. In the works of the twentieth century composers associated with Upper Silesia, piano music was significant but never a mainstream. Over the years, many stylistically varied works have been created, not only solo or chamber music, but also with piano complementing the extensive orchestral part. Particularly interesting pieces were composed in the 1960s and 1970s, during the intensive assimilation of the avant-garde trends of European music. Many of these works were presented during the concerts of the cycle “Silesian Composers’ Tribune” — organized in Katowice since 1973. This article presents works composed by Witold Szalonek (Mutanza per pianoforte — 1968), Jan Wincenty Hawel (Capriccio-Fantasia no 2 for two pianos — 1975), Edward Bogusławski (Musica per Ensemble MW2 for flute, cello and one or two pianos — 1970), Ernest Małek (Inspirations for female voice, drums, piano and two tapes — 1972), Bolesław Woytowicz (Little Sonata for piano — 1975) and Władysława Markiewiczówna (Tema con variazioni for piano — 1965), showing a variety of creative attitudes towards the piano. These pieces represent both neoclassical currents and works utilizing prepared instruments, sonoristic effects, as well as aleatory assembly concept and elements of graphic music scores.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2018, 8; 335-359
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fortepian na bruku. Relacje z epoki
The piano on the pavement. Accounts of the epoch (translated by Tadeusz Karłowicz)
Autorzy:
Cedro, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729565.pdf
Data publikacji:
2020-05-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Fortepian Szopena
tło historyczne
konsekwencje zamachu na namiestnika Berga
Powstanie Styczniowe
żałoba narodowa
kategoria „Doskonałego-wypełnienia”
historical background
January Uprising
national mourning
category of “Perfect-fulfillment”
Chopin’s Piano
consequences of the attempt of the life of Viceroy Berg
Opis:
The article gives a selection of sources showing the consequences of the attempt on the life of Viceroy Berg conducted in Warsaw on 19 September 1863. Apart from the reports in the press of that time it mentions illustrations that are available, analyzes the range of the destruction and shows the official attempts to solve the problem of national mourning. In its final part it tries to interpret the category of “Perfect-fulfillment” that makes the composition and semantics of Chopin’s Piano coherent.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2015, 33; 171-189
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trio z taśmą hommage à Chopin na fortepian, akordeon i perkusję Krzysztofa Olczaka jako przykład aleatoryzmu w twórczości kompozytora
Autorzy:
Krawczyk, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144030.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
aleatoryzm
forma otwarta
Olczak Krzysztof
trio
hommage
Opis:
Jednym z przejawów aleatorycznej techniki kompozytorskiej jest niedookreślenie układu formalnego dzieła i pozostawienie kolejności jego części lub fragmentów do decyzji wykonawcy. Trio z taśmą hommage à Chopin na fortepian, akordeon i perkusję Krzysztofa Olczaka czerpie inspirację z tego typu form, jednocześnie jednak od typowego aleatoryzmu montażowego odróżnia się większym stopniem niedookreślenia, rozszerzającym się na inne aspekty dzieła. Zgodnie z koncepcją kompozytora, materiał zawarty w partyturze może być traktowany bardzo swobodnie, z dużym udziałem czynnika improwizacyjnego. O koherencji dzieła decyduje spójność stylistyczna poszczególnych propozycji materiałowych, mogących stanowić bazę do improwizacji. W stylistyce tej widoczne są wpływy sonoryzmu, a jednym z ich przejawów jest zastosowanie tytułowej taśmy — nie jako nośnika materiału dźwiękowego, lecz jako obiektu służącego do preparacji fortepianu. Chwytem artystycznym decydującym o unikalności utworu jest zastosowanie jako klamry kompozycyjnej cytatu z Mazurka a-moll op. 17 nr 4 Fryderyka Chopina.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2020, 10; 113-138
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 43

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies